T.C.

Başbakanlık

Kanunlar ve Kararlar 3.6.1999

Genel Müdürlüğü

Sayı : B.02.0.KKG.0.11/196-342/2504

Önceki yasama döneminde hazırlanıp Başkanlığınıza sunulan ve İçtüzüğün 77 nci maddesi uyarınca hükümsüz sayılan ilişik listede adları belirtilen kanun tasarılarının yenilenmesi Bakanlar Kurulunca uygun görülmüştür.

Gereğini arz ederim.

Bülent Ecevit

Başbakan

1/720 Türkiye Cumhuriyeti ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Arasındaki Sosyal Güvenlik Anlaşması ile İlgili Ek Anlaşmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı

T.C.

Başbakanlık

Kanunlar ve Kararlar 24.2.1998

Genel Müdürlüğü

Sayı : B.02.0.KKG/101-1175/865

Dışişleri Bakanlığınca hazırlanan ve Başkanlığınıza arzı Bakanlar Kurulunca 5.2.1998 tarihinde kararlaştırılan “Türkiye Cumhuriyeti ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Arasındaki Sosyal Güvenlik Anlaşması ile İlgili Ek Anlaşmanın Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı” ile gerekçesi ilişikte gönderilmiştir.

Gereğini arz ederim.

Mesut Yılmaz

Başbakan

Türkiye Cumhuriyeti ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Arasında Sosyal Güvenlik Anlaşması 9.3.1987 tarihinde Lefkoşa’da imzalanmış 21.4.1988 tarih ve 3437 sayılı Kanunla uygun bulunmuş 24.6.1988 tarih ve 88/13071 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile onaylanmış, 15.8.1988 tarih ve 19900 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmak suretiyle 1.12.1988 tarihinde yürürlüğe girmiştir.

Ülkemizin genellikle Avrupa ülkeleri ile imzalanmış bulunan ikili sosyal güvenlik sözleşmelerinde müstakil veya sözleşme aylığı bağlanmasına, hizmetlerin birleştirilmesine, sağlık yardımlarının yapılmasına ilişkin hükümler bulunmakta olup, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti iç mevzuatından dolayı mevcut anlaşmada daraltıcı hükümler bulunduğundan, Türkiye uyruğunda geçen bazı kamu hizmetlerinin birleştirilmesinde, sağlık yardımlarının yapılmasında, müstakil aylık bağlanmasında karşılaşılan zorlukların giderilmesi ve Türkiye-KKTC Sosyal Güvenlik Anlaşmasının günün koşullarına uygun hale getirilmesi zorunluluğu doğmuş ve iki ülke heyetleri arasında Anlaşma’nın tadili için müzakereler başlatılmıştır.

1992 yılında başlatılan heyetler arası görüşmeler 4-8 Kasım 1996 tarihlerinde Ankara’da yapılan dördüncü tur görüşmelerinde sonuçlandırılmış ve Ek Anlaşma metni parafe edilmiş, bu metin her iki ülkenin Bakanları arasında 16 Kasım 1996 tarihinde Lefkoşa’da imzalanmış ve yürürlük işlemleri başlatılmış ise de Anlaşmanın KKTC mevzuatını tanımlayan 2 nci maddesi 2 nci fıkrası yetersiz olduğundan, KKTC Tarafı yeniden tadilat talebinde bulunmuş, bunun üzerine 17-19 Aralık 1997 tarihlerinde Ankara’da yapılan görüşmelerde nihaî metin oluşturularak parafe edilmiş, Ek Anlaşma 8 Ocak 1998 tarihinde Ankara’da imzalanmıştır.

Ek Anlaşma ile, acil hallerde sağlık yardımlarının yapılması, hizmet birleştirilmesi işlemleri, bir ülkede geçen hizmet süresi aylık bağlamaya yeter ise diğer ülkedeki hizmetleri dikkate almadan müstakil aylık bağlanması esasları yeniden düzenlenmiş, anlaşma metninde yeralan bazı teknik hatalar giderilmiştir.

Türkiye Cumhuriyeti ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Arasında Sosyal Güvenlik Anlaşması 9.3.1987 tarihinde Lefkoşa’da imzalanmış 21.4.1988 tarih ve 3437 sayılı Kanunla uygun bulunmuş 24.6.1988 tarih ve 88/13071 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile onaylanmış, 15.8.1988 tarih ve 19900 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmak suretiyle 1.12.1988 tarihinde yürürlüğe girmiştir.

Ülkemizin genellikle Avrupa ülkeleri ile imzalanmış bulunan ikili sosyal güvenlik sözleşmelerinde müstakil veya sözleşme aylığı bağlanmasına, hizmetlerin birleştirilmesine, sağlık yardımlarının yapılmasına ilişkin hükümler bulunmakta olup, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti iç mevzuatından dolayı mevcut Anlaşma’da daraltıcı hükümler bulunduğundan, Türkiye vatandaşlığında geçen bazı kamu hizmetlerinin birleştirilmesinde, sağlık yardımlarının yapılmasında, müstakil aylık bağlanmasında karşılaşılan zorlukların giderilmesi ve Türkiye-KKTC Sosyal Güvenlik Anlaşmasının günün koşullarına uygun hale getirilmesi zorunluluğu doğmuş ve iki ülke heyetleri arasında Anlaşma’nın tadili için müzakereler başlatılmıştır.

1992 yılında başlatılan heyetler arası görüşmeler 4-8 Kasım 1996 tarihlerinde Ankara’da yapılan dördüncü tur görüşmelerinde sonuçlandırılmış ve Ek Anlaşma metni parafe edilmiş, bu metin her iki ülkenin Bakanları arasında 16 Kasım 1996 tarihinde Lefkoşa’da imzalanmış ve yürürlük işlemleri başlatılmış ise de anlaşmanın KKTC mevzuatını tanımlayan 2 nci maddesi 2 nci fıkrası yetersiz olduğundan, KKTC Tarafı yeniden tadilat talebinde bulunmuş, bunun üzerine 17-19 Aralık 1997 tarihlerinde Ankara’da yapılan görüşmelerde nihaî metin oluşturularak parafe edilmiş, Ek Anlaşma 8 Ocak 1998 tarihinde Ankara’da imzalanmıştır.

Ek Anlaşma ile, acil hallerde sağlık yardımlarının yapılması, hizmet birleştirilmesi işlemleri, bir ülkede geçen hizmet süresi aylık bağlamaya yeter ise diğer ülkedeki hizmetleri dikkate almadan müstakil aylık bağlanması esasları yeniden düzenlenmiş, Anlaşma metninde yeralan bazı teknik hatalar giderilmiştir.

Türkiye Büyük Millet Meclisi

Sağlık, Aile, Çalışma ve

Sosyal İşler Komisyonu 2.7.1999

Esas No : 1/322

Karar No : 6

20 nci Yasama Döneminde, Dışişleri Bakanlığınca hazırlanarak, Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına sunulan “Türkiye Cumhuriyeti ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Arasındaki Sosyal Güvenlik Anlaşması ile İlgili Ek Anlaşmanın Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı”, 18.4.1999 tarihinde yapılan Milletvekili ErkenGenel Seçimleri sonrasında 20 nci Yasama Döneminin sona ermesi ile hükümsüz sayılmıştır. Kurulan 57 nci Hükümet, Tasarının İçtüzüğün 77 nci maddesi uyarınca yenilenmesini kararlaştırmış ve sözkonusu Tasarı Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığınca 17.6.1999 tarihinde Tali Komisyon olarak Komisyonumuza, Esas Komisyon olarak Dışişleri Komisyonuna havale edilmiştir.

Komisyonumuz 1.7.1999 tarihinde yaptığı 3 üncü birleşiminde Başbakanlık, Çalışma ve Sosyal Güvenlik ve Dışişleri Bakanlıkları temsilcilerinin de katılmalarıyla Tasarıyı inceleyip, görüşmüştür.

16.10.1996 tarihinde Lefkoşa’da imzalanan Ek Anlaşmanın KKTC mevzuatını tanımlayan 2 nci maddesi 2 nci fıkrası yetersiz olduğundan, KKTC Tarafı yeniden tadilat talebinde bulunmuş, bunun üzerine 17-19 Aralık 1997 tarihlerinde Ankara’da yapılan görüşmelerde nihaî metin oluşturularak parafe edilmiş, Ek Anlaşma 8.1.1998 tarihinde Ankara’da imzalanmıştır.

Tasarı ile,

Türkiye Cumhuriyeti ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Arasındaki Sosyal Güvenlik Anlaşması ile İlgili Ek Anlaşmanın onaylanması uygun bulunmaktadır. Ek anlaşma ile, acil hallerde sağlık yardımlarının yapılması, hizmet birleştirilmesi işlemleri, bir ülkede geçen hizmet süresi aylık bağlamaya yeter ise diğer ülkedeki hizmetleri dikkate almadan müstakil aylık bağlanması esasları yeniden düzenlenmiş, anlaşma metninde yer alan bazı teknik hatalar giderilmiştir.

Tasarının 1 inci maddesi ile yürürlüğe ilişkin 2 ve yürütmeye ilişkin 3 üncü maddeleri aynen kabul edilmiştir.

Raporumuz Dışişleri Komisyonuna sunulmak üzere arz olunur.
 

	Başkan	Sözcü
	Ertuğrul Kumcuoğlu	Ali Emre Kocaoğlu
	Aydın	İstanbul
	Kâtip	Üye
	Sebahat Vardar	Yakup Budak
	Bilecik	Adana
	Üye	Üye
	Mahfuz Güler	Mustafa Karslıoğlu
	Bingöl	Bolu
	Üye	Üye
	Ersoy Özcan	Melek Denli Karaca
	Bolu	Çorum
	Üye	Üye
	Ali Ahmet Ertürk	Hakkı Oğuz Aykut
	Edirne	Hatay
	Üye	Üye
	Ali Güner	Doğan Baran
	Iğdır	Niğde
	Üye	Üye
	Prof. Dr. Mehmet Said Değer	Ahmet Zamantılı
	Şırnak	Tekirdağ
	Üye	Üye
	Reşat Doğru	Ali Kemal Başaran
	Tokat	Trabzon
	Üye	Üye
	Mustafa Niyazi Yanmaz	Mesut Türker
	Şanlıurfa	Yozgat

MADDE 1. —Tasarının 1 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 2. —Tasarının 2 nci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 3. —Tasarının 3 üncü maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

Türkiye Büyük Millet Meclisi

Dışişleri Komisyonu

15.7.1999

Esas No : 1/322

Karar No : 29

Türkiye Cumhuriyeti ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Arasındaki Sosyal Güvenlik Anlaşması ile İlgili Ek Anlaşmanın Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı Komisyonumuzun 13 Temmuz 1999 tarihli 6 ncı Birleşiminde Dışişleri Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı temsilcilerinin katılmalarıyla görüşülmüştür.

İki ülke arasında 9 Mart 1987 tarihinde imzalanan Sosyal Güvenlik Anlaşmasında Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyetinin iç mevzuatından doğan daraltıcı hükümlerin yarattığı zorlukların günün şartlarına uydurulması amacıyla hazırlanan Tasarı, acil hallerde sağlık yardımı yapılması, hizmet birleştirilmesi esaslarını yeniden belirlemektedir.

Tasarı Komisyonumuzca uygun görülmüş ve gerekçesinde yapılan bir kelime değişikliği ile kabul edilmiştir.

Komisyonumuzca, konunun hassasiyeti dikkate alınarak, Tasarının İçtüzüğün 52 nci maddesine göre öncelik ve ivedilikle görüşülmesine karar verilmiştir.

Raporumuz Genel Kurulun onayına sunulmak üzere Başkanlığa saygı ile arz olunur.
 

	Başkan	Başkanvekili
	Kâmran İnan	B. Suat Çağlayan
	Van	İzmir
	Kâtip	Üye
	Mehmet Ali Bilici	Müjdat Kayayerli
	Adana	Afyon
	Üye	Üye
	Nesrin Ünal	Teoman Özalp
	Antalya	Bursa
	Üye	Üye
	Hasan Erçelebi	Mahmut Erdir
	Denizli	Eskişehir
	Üye	Üye
	M. Bedri İncetahtacı	Mustafa Yaman
	Gaziantep	Giresun
	Üye	Üye
	Ayfer Yılmaz	Azmi Ateş
	İçel	İstanbul
	Üye	Üye
	Hüseyin Kansu	Osman Yumakoğulları
	İstanbul	İstanbul
	Üye	Üye
	Rahmi Sezgin	Cevdet Akçalı
	İzmir	Kütahya
	Üye	Üye
	Basri Coşkun	M. Necati Çetinkaya
	Malatya	Manisa
	Üye
	Birol Büyüköztürk
	Osmaniye

TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLE KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ ARASINDAKİ SOSYAL GÜVENLİK ANLAŞMASI İLE İLGİLİ EK ANLAŞMANIN ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA

MADDE 1. — 8 Ocak 1998 tarihinde Ankara’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti ile Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Arasındaki Sosyal Güvenlik Anlaşması ile İlgili Ek Anlaşma”nın onaylanması uygun bulunmuştur.

MADDE 2. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLE KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ ARASINDAKİ SOSYAL GÜVENLİK ANLAŞMASI İLE İLGİLİ EK ANLAŞMANIN ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA

MADDE 1. — Tasarının 1 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.
 
 

MADDE 2. — Tasarının 2 nci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 3. — Tasarının 3 üncü maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.
 

	Mesut Yılmaz				Başbakan
	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Millî Sav. Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı		B. Ecevit
		İ. Sezgin	G. Taner
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
	H. Özkan	Y. Seçkiner	I. Saygın
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
	Prof. Dr. H. S. Türk	Prof. Dr. S. Yıldırım	R. Serdaroğlu
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
	M. Gürdere	Prof. Dr. Ş. Gürel	Prof. Dr. A. Andican
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
	Dr. I. Çelebi	M. Yılmaz	R. Şahin
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
	B. Kara	C. Kavak	E. Aşık
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
	R. K. Yücelen	H. Gemici	M. Batallı
	Adalet Bakanı	İçişleri Bakanı	Dışişleri BakanıV.
	O. Sungurlu	M. Başesgioğlu	Ş. Gürel
	Maliye Bakanı	Millî Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskân Bakanı
	Z. Temizel	H. Uluğbay	Y. Topçu
	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı	Tarım ve Köyişleri Bakanı
	H. İ. Özsoy	N. Menzir	M. Taşar
	Çalışma ve Sos. Güv. Bak.	Sanayi ve Ticaret Bakanı	Enerji ve Tabiî Kay. Bak.
	Prof. Dr. N. Çağan	Y. Erez	M. C. Ersümer
	Kültür Bakanı	Turizm Bakanı	Orman Bakanı
	İ. Talay	İ. Gürdal	E. Taranoğlu
		Çevre Bakanı
		Dr. İ. Aykut

1 Aralık 1988 tarihinde yürürlüğe girmiş bulunan Sosyal Güvenlik Anlaşmasının 2, 6, 8, 9, 11, 14, 16 ve 23 üncü maddelerinin aşağıdaki şekilde değiştirilmesi hususunda mutabık kalmışlardır.

Madde 2

Bu Anlaşma, aşağıda yazılı sosyal güvenlik mevzuatı hakkında uygulanır.

1. Türkiye bakımından,

a) İşçileri (Tarım işçileri dahil) kapsayan Sosyal Sigortalar (Hastalık, Analık, İşkazaları ile Meslek Hastalıkları, Malûllük, Yaşlılık ve Ölüm) hakkındaki mevzuat,

b) Devlet memur ve hizmetlilerini kapsayan T.C. Emekli Sandığı hakkındaki mevzuat, (Malûllük, Yaşlılık ve Ölüm)

c) Esnaf ve Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar ile Tarımda Kendi Adına ve Hesabına Çalışanlar hakkındaki mevzuat, (Malûllük, Yaşlılık ve Ölüm)

d) 506 Sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun Geçici 20 nci maddesine tabi sandıklarla ilgili mevzuat,

2. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti bakımından;

a) 16/76 sayılı Kıbrıs Türk Sosyal Sigortalar Yasası,

b) 30/1996 Sayılı Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Hizmetlerin Hesaplanması Yasası (Bu Yasanın yaş sınırlamaları ile ilgili hükümleri, Âkit Taraflara hizmet sürelerinin bildiriminde dikkate alınmaz)

3. Bu Anlaşma, bu maddede yazılı mevzuatı değiştirecek veya tamamlayacak veya bu konuda yeniden çıkarılacak bütün mevzuat hakkında uygulanır.

Madde 6

Âkit Tarafların Yetkili Makamları aralarında anlaşmak suretiyle, 5 inci maddenin genel kuralına başka istisnalar da getirebilirler. Aynı şekilde Âkit Taraflar karşılıklı mutabakat ile getirilen istisnaların, icabı halinde uygulanmamasına izin verebilirler.

Aşağıdaki hususlar 5 inci madde hükümlerine istisna teşkil eder.

1. İş merkezi Âkit Taraflardan birinin ülkesinde bulunan bir işverenin hizmetindeki kimse, geçici olarak bir işin icrası için diğer Âkit Tarafın ülkesine gönderildiği takdirde, bu Taraf ülkesine vardığı tarihten başlayarak yirmi dört ay müddetle kendi ülkesinde çalışıyormuş gibi, hakkında iş merkezinin bulunduğu Âkit Taraf mevzuatı uygulanır.

Çalışma süresi yirmidört ayı aştığı takdirde; işçi, işverenin veya işveren, işçinin muvafakatını almak şartıyla, önceden istekte bulunur ve 5 inci madde hükmünü uygulamak durumunda olan diğer Âkit Tarafın Yetkili Makamı buna muvafakat ederse, bu kimse hakkında iş merkezinin bulunduğu Âkit Taraf mevzuatının uygulanmasına devam edilir.

2. Merkezi Âkit Taraflardan birinin ülkesinde bulunan bir nakliyat işçisi, bir işin icrası için geçici olarak diğer Âkit Taraf ülkesine gönderildiği takdirde, bu işçi hakkında, işyeri merkezinin bulunduğu ülkede çalışıyormuş gibi o Taraf mevzuatı uygulanır.

3. Merkezi, Âkit Taraflardan birinin ülkesinde bulunan hava nakliye işinde çalışan bir işçi, bir işin icrası için geçici olarak diğer Âkit Taraf ülkesine gönderildiği takdirde, bu işçi hakkında işyeri merkezinin bulunduğu ülkede çalışıyormuş gibi o Taraf mevzuatı uygulanır.

Madde 8

1. Âkit Taraflardan birinin vatandaşı, Devlet veya Amme hizmeti görmek üzere, Kurumu tarafından, diğer Âkit Taraf ülkesine gönderilirse, bu kimse hakkında vatandaşı bulunduğu Âkit Taraf mevzuatı uygulanır.

2. Vatandaşlık durumları ne olursa olsun, Türkiye veya Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti elçilik, temsilcilik veya konsolosluklarında ve buralardaki memurların şahsi hizmetlerinde çalıştırılan işçiler hakkında, temsil edilen Devletin mevzuatı uygulanır.

3. Ancak, elçilik, temsilcilik veya konsolosluklarda veya buralardaki memurların şahsi hizmetlerinde çalıştırılan işçiler, diğer Âkit Taraf vatandaşı oldukları takdirde, çalıştıkları müddetçe, vatandaşı oldukları Devletin mevzuatını tercih etme hakkına sahiptirler. Bu tercih hakkı, İdari Düzenlemede tespit edilen şartlar ve süre içinde yalnız bir defa kullanılabilir.

Madde 9

Yürürlükten kaldırılmıştır.

Madde 11

1. İşverenleri tarafından belli bir işin icrası için Türkiye’de çalıştırılan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti sigortalısı ile yanlarında ikamet eden aile fertleri veya Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde çalıştırılan Türk sigortalısı ile yanlarında ikamet eden aile fertleri, geçici görevli olarak bulundukları ülkede çalışmakta iken, durumları derhal (acil) tedaviyi gerektirdiği zaman iş merkezinin bulunduğu ülkenin Sosyal Güvenlik Kurumları hesabına, hastalık veya analık sigortası yardımlarından, hastaneye yatırılma dahil, yararlanırlar.

2. Âkit Taraflardan birinin mevzuatına göre sigortalı çalışan kimseler ile yanlarında ikamet eden aile fertleri turistik amaçla diğer Âkit Taraf ülkesinde bulundukları sırada, sağlık durumları derhal (acil) tedaviyi gerektirdiği zaman, kayıtlı bulundukları Türkiye veya Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Sosyal Güvenlik Kurumlarının hesabına hastalık veya analık sigortası yardımlarından, hastaneye yatırılma dahil, yararlanırlar.

3. Âkit Taraflardan birinin mevzuatına göre sigortalı çalışan kimseler ile yanlarında ikamet eden aile fertleri Türkiye veya Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Sosyal Güvenlik Kurumlarınca sağlanan hastalık veya analık sigortası yardımlarından yararlanmakta iken, ikametgâhını diğer Âkit Taraf ülkesine naklettiği takdirde bu yardımlardan yararlanmaya devam ederler. Ancak, ilgili ikametgâhını değiştirmeden önce Yetkili Kurumun müsaadesini almak zorundadır. Müsaade talebi, yalnız bu Kurumun bir hekimi tarafından ilgilinin sağlık durumunun ikametgahını diğer Âkit Taraf ülkesine nakletmesine mani olduğu hakkında rapor verilmesi halinde reddolunur.

4. Yukarıdaki fıkralar gereğince yardıma hak kazanmış bulunan bir kimseye yapılacak sağlık yardımları, geçici olarak bulunulan yerdeki veya yeni ikamet mahallindeki Kurum tarafından özellikle sağlık yardımlarının kapsamı ve ifa şekli bakımından, bu Kurumun uyguladığı mevzuat hükümlerine uygun olarak sağlanır. Ancak, yardımların süresi yetkili Âkit Tarafın mevzuatında öngörülen süredir.

5. Bu maddenin 1, 2 ve 3’üncü fıkralarında bahsolunan hallerde; protez, araç ve gereçlerin ve önemli sağlık yardımlarının sağlanması, mutlak olarak acil olan haller dışında, Yetkili Kurumun müsaade vermesi şartına bağlıdır.

6. Bu maddenin 1, 2 ve 3’üncü fıkralarında öngörülen hallerde;

Sağlık yardımları (Tedavi), ilgilinin yeni ikamet ettiği veya geçici olarak bulunduğu memleketin Kurumu tarafından, bu yardımların kapsam ve ifa şekilleri hakkında bu memlekette cari olan mevzuata göre sağlanır.

– Para yardımlarının (günlük ödenekler) ödenmesi, ilgilinin kayıtlı bulunduğu Kurumca sağlanır.

7. Bu maddenin, 1, 2 ve 3’üncü fıkralarında öngörülen hallerde yapılan yardımların masrafı, ilgilinin kayıtlı bulunduğu Kurumca karşılanır. Sağlık Yardımları masrafları, ilgilinin kayıtlı bulunduğu Kurum tarafından, yeni ikametgahının bulunduğu veya geçici olarak bulunulan ülkenin Sosyal Güvenlik Kurumuna, İdari Düzenleme ile tespit edilecek şekilde fiili tutar üzerinden ödenir.

Madde 14

1. İki ülkede geçmiş sigortalılık sürelerinin birleştirilmesi suretiyle her iki Âkit Taraf mevzuatına göre aylık veya gelir bağlanmış olan bir kimse, Ülkesinde ikamet etmekte olduğu Âkit Tarafın mevzuatına göre sağlık yardımlarına hak kazandığı ve aile fertlerine bu hakkı kazandırdığı takdirde, yardımlar, ikamet edilen Ülkenin Kurumunun yükümlülüğünde ve bu Kurumun mevzuatına göre sağlanır.

2. Âkit Taraflardan yalnız birinin mevzuatına göre aylık veya gelir bağlanmış olan bir kimse, diğer Âkit Taraf Ülkesinde ikamet ettiği takdirde, aylığı ödeyen Âkit Taraf mevzuatı uyarınca gerek kendisinin gerek aile fertlerinin hak kazandıkları sağlık yardımları, aylığı ödeyen Âkit Taraf Yetkili Kurumunun nam ve hesabına ikamet mahallindeki Kurumca sağlanır.

Bu yardımlara hak kazanılıp kazanılmadığı, aylığı ödeyen Âkit Tarafın mevzuatına göre tespit olunur. Yardımların kapsamı, süresi ve ifa şekli aylık almakta olan kimsenin ikamet ettiği ülke mevzuatına göre tayin edilir.

3. Her iki Âkit Taraf mevzuatına göre aylık veya gelir bağlanmış olan kimseler ile Âkit Taraflardan yalnız birinin mevzuatına göre aylık veya gelir bağlanmış olan kimselerin ve bunların yanlarında ikamet eden aile fertlerinin diğer Âkit Taraf ülkesinde geçici ikametlerinde, durumları derhal (acil) yardım yapılmasını gerektirdiği zaman, birinci halde ikamet edilen Ülkenin Yetkili Kurumu, ikinci halde aylığı ödeyen Ülkenin Yetkili Kurumu hesabına olmak kaydıyla, sağlık yardımlarından yararlanırlar.

4. 2’nci ve 3’üncü fıkralarda belirtilen sağlık yardımlarına ilişkin masraflar, Yetkili Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından yardımı yapan ülkenin Sosyal Güvenlik Kurumuna İdari Düzenleme ile tespit edilecek usullere göre fiili bedeller üzerinden ödenir.

Madde 16

1. Âkit Taraflardan birinin mevzuatına göre yardıma hak kazanan kimse, tedavi sırasında kanuni ikametgahını Yetkili Sosyal Güvenlik Kurumunun muvafakatı ile diğer Âkit Taraf ülkesine nakletmiş olması halinde, sağlık ve para yardımlarından da yararlanır. Tıbbi bir mahzur bulunmadığı taktirde, ikametgahın nakline muvafakat edilir. Elde olmayan sebeplerden dolayı önceden alınmamış olsa dahi, muvafakat sonradan da verilebilir.

2. Âkit Taraflardan birinin mevzuatına göre iş kazaları ve meslek hastalıkları sigortasından yardıma hak kazanan kimselere, diğer Âkit Taraf ülkesinde geçici ikametleri esnasında da bu yardımların yapılmasına devam edilir.

3. Protez ve diğer önemli sağlık yardımları acil olmayan hallerde ancak, Yetkili Sosyal Güvenlik Kurumunun önceden muvafakatı alınmak suretiyle yapılır.

4. Sağlık yardımları, yardıma hak kazanan kimseye ikamet mahallindeki Sosyal Güvenlik Kurumuna bağlı bir sigortalı gibi, bu Kurum tarafından sağlanır. Sağlık hizmetinde bulunmak üzere Sosyal Güvenlik Kurumuyla sözleşme yapmış olan kimseler ve sağlık tesisleri de aynı yükümlülük altındadırlar.

Madde 23. – Âkit Taraflardan birinin mevzuatına göre, diğer Âkit Tarafta geçen prim ödeme süreleri dikkate alınmaksızın aylığa hak kazanılması halinde, bu Âkit Tarafın Kurumu sadece kendisi tarafından uygulanacak olan mevzuata göre aylığı bağlar.

Geçici Madde – Bu Anlaşma değişikliği ile getirilen hakların verilmesinde başvuru tarihi esas alınır. Ancak, bu Anlaşmanın yürürlük tarihinden önce geçmiş süreler için aylık ve aylık farkı ödenmez.

Bu Ek Anlaşma onay belgelerinin teati edildiği tarihi takip eden aybaşından itibaren yürürlüğe girer.

Bu Ek Anlaşma 8 Ocak 1998 tarihinde Ankara’da iki nüsha halinde Türkçe olarak düzenlenip imza edilmiştir.
 

TÜRKİYE CUMHURİYETİ	KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ
HÜKÜMETİ ADINA	HÜKÜMETİ ADINA
Prof. Dr. Nami ÇAĞAN	Ali Özkan ALTINIŞIK
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı	Çalışma ve İskân Bakanı