Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Federal Almanya Cumhuriyeti Hükümeti Arasındaki Hava Ulaştırma Anlaşmasında Değişiklik Yapılmasına Dair Mutabakat Zaptının Onaylanmasının Uygun Bulunduğu Hakkında Kanun Tasarısıve Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve Turizm ve Dışişleri

T.C.

Başbakanlık

Kanunlar veKararlar 3.6.1999

Genel Müdürlüğü

Sayı : B.02.0.KKG.0.11/196-342/2504

Önceki yasama döneminde hazırlanıp Başkanlığınıza sunulan ve İçtüzüğün 77 nci maddesi uyarınca hükümsüz sayılan ilişik listede adları belirtilen kanun tasarılarının yenilenmesi Bakanlar Kurulunca uygun görülmüştür.

Gereğini arz ederim.

Bülent Ecevit

Başbakan

1/871 Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Federal Almanya Cumhuriyeti Hükümeti Arasındaki Hava Ulaştırma Anlaşmasında Değişiklik Yapılmasına Dair Mutabakat Zaptının Onaylanmasının Uygun Bulunduğu Hakkında Kanun Tasarısı

T.C.

Başbakanlık

Kanunlar veKararlar 1.2.1999

Genel Müdürlüğü

Sayı : B.02.0.KKG.0.11/101-1456/523

Dışişleri Bakanlığınca hazırlanan ve Başkanlığınıza arzı Bakanlar Kurulunca 13.1.1999 tarihinde kararlaştırılan “Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Federal Almanya Cumhuriyeti Hükümeti Arasındaki Hava Ulaştırma Anlaşmasında Değişiklik Yapılmasına Dair Mutabakat Zaptının Onaylanmasının Uygun Bulunduğu Hakkında Kanun Tasarısı” ile gerekçesi ilişikte gönderilmiştir.

Gereğini arz ederim.

Bülent Ecevit

Başbakan

5 Haziran 1945 tarih ve 4749 sayılı Kanunla tasdik olunan 7 Aralık 1944 tarihli Şikago Uluslararası Sivil Havacılık Sözleşmesinde ticari hakların düzenlenmesi konusunda bir mutabakata ulaşılamamış, bu nedenle ticari hakların ikili sözleşmeler yoluyla düzenlenmesi gereği doğmuştur. Gerek Türkiye, gerek diğer devletler 11 Şubat 1946’da ABD ile İngiltere arasında imzalanan Bermuda Anlaşmasına dayanarak ikili anlaşmalar tesis etmek yoluna gitmişlerdir. Hükümetimiz, ülkemizin coğrafi durumunu ve uluslararası hava servislerinin ülkemizden geçmesinin sağlayacağı çıkarları gözönünde tutarak, aynı zamanda millî sivil havacılığımızı teşvik ve kalkındırmak amacıyla bugüne kadar bir çok ülke ile hava ulaştırma anlaşması imzalanmıştır. Türkiye’nin yaptığı bu anlaşmalar Bermuda tipine uygun olup, esas olarak çerçeve anlaşması niteliğindedir ve karşılıklılık esasına dayanmaktadır. Bu meyanda, Hükümetimiz ile Federal Almanya Cumhuriyeti Hükümeti arasında 5 Temmuz 1957 tarihinde Ankara’da imzalanan Hava Ulaştırma Anlaşması 22 Ocak 1966 tarihinde, gerekli onay sürecini müteakip, yürürlüğe girmiş ve 4 Mart 1968 tarihinde Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilâtına 2027 sayı ile tescil ettirilmiştir.

Türkiye ile Almanya arasında gelişmekte olan ilişkilere katkıda bulunmak ve ekonomik, kültürel ve turizm alanlarındaki işbirliğinin daha ileri bir düzeye getirilmesini sağlamak gayesiyle imzalanan ve hava trafiği ile ilgili millî kanun ve nizamlara uyulmak şartı ile iki ülke arasındaki hava seferlerinin yapılmasını öngören sözkonusu Anlaşmanın, zaman içinde yaşanan gelişmelere paralel olarak tadil edilmesi ve Anlaşmaya yeni maddelerin eklenmesi ihtiyacı ortaya çıkmıştır.

Bu çerçevede, 20 Kasım 1997 tarihinde Bonn’da yapılan müzakereler sonucunda imzalanan Mutabakat Zaptı uyarınca Anlaşmanın 11 inci maddesinin tadil edilmesi ve Anlaşmaya yeni maddelerin ilave edilmesi öngörülmektedir.

Türkiye Büyük Millet Meclisi

Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve 15.7.1999

Turizm Komisyonu

Esas No. : 1/368

Karar No. : 20

Başkanlığınızca 17.6.1999 tarihinde Komisyonumuza tali olarak havale edilen “Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Federal Almanya Cumhuriyeti Hükümeti Arasındaki Hava Ulaştırma Anlaşmasında Değişiklik Yapılmasına Dair Mutabakat Zaptının Onaylanmasının Uygun Bulunduğu Hakkında Kanun Tasarısı” Komisyonumuzun 14.7.1999 tarihli 4 üncü Birleşiminde Dışişleri ve Ulaştırma Bakanlığı temsilcilerinin de iştirakiyle incelenip görüşüldü.

1944 tarihli Şikago Milletlerarası Sivil Havacılık Anlaşmasında ticarî hakların düzenlenmesi konusunda bir mutabakata varılamadığından ticarî hakların ancak ikili sözleşmeler yoluyla düzenlenmesi gereği doğmuştur. Bunu takiben de 1946’da ABD ile İngiltere, Bermuda’da aralarında ikili anlaşma tesis etmişlerdir.

Türkiye de Bermuda Anlaşması tipini örnek alarak pek çok ülke ile hava ulaştırma anlaşması imzalamıştır.

Çerçeve anlaşması niteliğinde olan ve karşılıklılık esasına dayanan bu anlaşmalardan biri de Hükümetimiz ile Federal Almanya Cumhuriyeti Hükümeti arasında 5 Temmuz 1957 tarihinde Ankara’da imzalanan Hava Ulaştırma Anlaşması 22 Ocak 1966 tarihinde, gerekli onay sürecini müteakip, yürürlüğe girmiş ve 4 Mart 1968 tarihinde Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilâtı’na 2027 sayı ile tescil ettirilmiştir.

Türkiye ile Almanya arasında gelişen ilişkilere katkıda bulunmak, ekonomik, kültürel ve turizm alanlarındaki işbirliğini daha ileri bir düzeye getirmek gayesi ile imzalanan ve iki ülke arasındaki hava seferlerinin ilgili millî kanun ve nizamlara uyularak yapılmasını öngören sözkonusu Anlaşmanın, zaman içinde yaşanan gelişmelere paralel olarak tadil edilmesi ve Anlaşma’ya yeni maddelerin eklenmesine ihtiyaç duyulmuştur.

Bu çerçevede 20 Kasım 1997 tarihinde Bonn’da yapılan müzakereler sonucunda imzalanan Mutabakat Zaptı uyarınca Anlaşmanın 11 inci maddesinin tadil edilmesi ve Anlaşmaya yeni maddelerin ilave edilmesi öngörülmektedir.

Komisyonumuz tümü üzerinde yapılan görüşmeler sonucunda zaman içinde yaşanan gelişmelere paralel olarak yapılan bu tadil ile Anlaşmaya eklenen yeni maddeleri uygun bularak, iki ülke arasındaki Hava Ulaştırma Anlaşmasında Değişiklik Yapılmasına Dair Mutabakat Zaptının Onaylanmasının Uygun Bulunduğu Hakkında Kanun Tasarısını müsbet mütalaa etmiş ve maddelerine geçilmesine karar vermiştir.

Müteakiben, Tasarının maddeleri müzakere edilerek 1, 2 ve 3 üncü maddeleri aynen kabul edilmiştir.

Raporumuz, havalesi gereği esas komisyon olan Dışişleri Komisyonuna tevdi edilmek üzere Yüksek Başkanlığa saygı ile arzolunur.
 

	Başkan	Başkanvekili
	Mustafa Gül	Sefer Koçak
	Elazığ	Ordu
	Sözcü	Kâtip
	Bülent Ersin Gök	Yusuf Kırkpınar
	İstanbul	İzmir
	Üye	Üye
	Musa Konyar	Cengiz Aydoğan
	Ağrı	Antalya
	Üye	Üye
	Ahmet Sancar Sayın	Mustafa Vural
	Antalya	Antalya
	Üye	Üye
	Yahya Çevik	Mustafa Örs
	Bitlis	Burdur
	Üye	Üye
	Nevfel Şahin	Bedri Yaşar
	Çanakkale	Gümüşhane
	Üye	Üye
	Mustafa Düz	Mehmet Fuat Fırat
	İstanbul	İstanbul
	Üye	Üye
	Mehmet Çümen	Ali Sezal
	İzmir	Kahramanmaraş
	Üye	Üye
	Kemal Albayrak	M. Turhan İmamoğlu
	Kırıkkale	Kocaeli
	Üye	Üye
	Hasan Özyer	Osman Fevzi Zihnioğlu
	Muğla	Sakarya
	Üye	Üye
	Nizamettin Sevgili	Mehmet Ceylan
	Siirt	Sıvas
	Üye	Üye
	Zülfikar İzol	Ahmet Erol Ersoy
	Şanlıurfa	Yozgat

TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ İLE FEDERAL ALMANYA CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ ARASINDAKİ HAVA ULAŞTIRMA ANLAŞMASINDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR MUTABAKAT ZAPTININ ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞU

MADDE 1. – Tasarının 1 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 2. – Tasarının 2 nci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 3. – Tasarının 3 üncü maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

Türkiye Büyük Millet Meclisi 21.7.1999

Dışişleri Komisyonu

Esas No. : 1/368

Karar No. : 51

Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Federal Almanya Cumhuriyeti Hükümeti Arasındaki Hava Ulaştırma Anlaşmasında Değişiklik Yapılmasına Dair Mutabakat Zaptının Onaylanmasının Uygun Bulunduğu Hakkında Kanun Tasarısı Komisyonumuzun 20 Temmuz 1999 tarihli 8 inci birleşiminde Dışişleri Bakanlığı ve Ulaştırma Bakanlığı temsilcilerinin katılmalarıyla görüşülmüştür.

Hava trafiği ile ilgili kanun ve nizamlara uyulmak şartı ile iki ülke arasında hava seferlerinin yapılmasını öngören anlaşmanın, zamanla meydana gelen gelişmelere paralel olarak tadil edilmesini amaçlayan Tasarı Komisyonumuzca uygun görülerek kabul edilmiştir.

Raporumuz Genel Kurulun onayına sunulmak üzere Başkanlığa saygı ile arz olunur.
 

	Başkan	Başkanvekili	Sözcü
	Kâmran İnan	B. Suat Çağlayan	Mehmet Kaya
	Van	İzmir	Kahramanmaraş
	Üye	Üye	Üye
	Ali Tekin	Müjdat Kayayerli	Nesrin Ünal
	Adana	Afyon	Antalya
	Üye	Üye	Üye
	Teoman Özalp	Hasan Erçelebi	Mahmut Erdir
	Bursa	Denizli	Eskişehir
	Üye	Üye	Üye
	M. Bedri İncetahtacı	Mustafa Yaman	Hüseyin Kansu
	Gaziantep	Giresun	İstanbul
	Üye	Üye	Üye
	Rahmi Sezgin	Cevdet Akçalı	Basri Coşkun
	İzmir	Kütahya	Malatya
	Üye		Üye
	M. Necati Çetinkaya		Birol Büyüköztürk
	Manisa		Osmaniye

TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ İLE FEDERAL ALMANYA CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ ARASINDAKİ HAVA ULAŞTIRMA ANLAŞMASINDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR MUTABAKAT ZAPTININ ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞU HAKKINDA KANUN TASARISI

MADDE 1. – Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Federal Almanya Cumhuriyeti Hükümeti arasında 5 Temmuz 1957 tarihinde Ankara’da imzalanan Hava Ulaştırma Anlaşmasının 11 inci maddesinde değişiklik yapılmasına ve Anlaşmaya bazı maddeler eklenmesine dair 20 Kasım 1997 tarihinde Bonn’da imzalanan Mutabakat Zaptı’nın onaylanması uygun bulunmuştur.

MADDE 2. – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3. – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ İLE FEDERAL ALMANYA CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ ARASINDAKİ HAVA ULAŞTIRMA ANLAŞMASINDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR MUTABAKAT ZAPTININ ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞU HAKKINDA KANUN TASARISI

MADDE 1. – Tasarının 1 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 2. – Tasarının 2 nci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 3. – Tasarının 3 üncü maddesi Komisyonumuzca aynen kabul etilmiştir
 

	Bülent Ecevit
	Başbakan
	Dev. Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı
	H. H. Özkan	H. Uluğbay	Prof. Dr. Ş. S. Gürel
	Devlet Bakanı	DevletBakanı	DevletBakanı
	M. Yılmaz	H. Gemici	F. Ünlü
	DevletBakanı	AdaletBakanı	Millî SavunmaBakanı
	A. Tümen	Prof. Dr. S. Öztek	Prof. Dr. H. S. Türk
	İçişleri Bakanı	DışişleriBakanı	Maliye Bakanı
	C. Bayar	İ. Cem	Z. Temizel
	Millî EğitimBakanı	Bayındırlık ve İskân Bakanı	SağlıkBakanı
	M. Bostancıoğlu	A. Ilıksoy	M. G. Karahan
	Ulaştırma Bakanı	Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çal. ve Sos. Güv. Bakanı
	H. B. Aktan	M. Erdir	Prof. Dr. N. Çağan
	Sanayi ve TicaretBakanı	Enerji ve Tabiî Kay. Bakanı	Kültür Bakanı
	M. Şahin	Prof. Dr. A. Z. Aktaş	İ. Talay
	Turizm Bakanı	Orman Bakanı	Çevre Bakanı
	A. Tan	A. Sezer	F. Aytekin

 

19-20 Kasım 1997 tarihlerinde Türkiye Cumhuriyeti ve Federal Almanya Cumhuriyeti Havacılık Makamlarının Heyetleri İkili Hava Nakliyat konularında görüş alışverişinde bulunmak üzere bir araya gelmişlerdir. Görüşmeler samimi ve dostane bir hava içinde geçmiştir. Havacılık ilişkilerinde karşılıklı menfaat arz eden bütün konular ele alınmıştır.

Katılımcıların bir listesi Ek-1 olarak ilişikte sunulmuştur. 25-26 Haziran 1997 tarihlerinde yapılan son toplantıda çözüme kavuşturulamayan aşağıdaki konular görüşülmüştür. Görüşmelere o toplantının Mutabakat Zaptı ve Eklerine atıfta bulunularak devam edilmiştir.

I. TARİFE REJİMİ

Alman Heyeti 25-26 Haziran 1997 tarihinde yapılan son toplantıda Türk Heyetince sunulmuş bulunan yeni bir tarife maddesi taslağının iyiden iyiye incelenmiş olduğunu beyan etmiştir. Çift taraflı onay vermemenin çok geniş bir alanı etkileyeceğinden Alman Heyeti maalesef bu taslak maddeyi şu sırada kabul edebilecek durumda değildir. Yine de daha fazla liberalizasyon için ilk adım olarak Alman Heyeti menşe ülke rejimini getiren yeni bir taslak madde sunmuştur. Yeni taslak Madde Ek-II olarak ilişikte sunulmuştur. Türk Heyeti taslak metnini değerlendirdikten sonra konuya yazılı olarak rücu edecektir.

II. HUSH KITLI UÇAKLAR

Türk Heyeti Chapter II uçakları ve Chapter III gereklerini yerine getiren hush kitli uçakların işletilmesine uygulanan kısıtlamalar hakkındaki kaygılarını dile getirdi. (örneğin, Stuttgart, Berlin, Tegel) Türk tarafı ECAC kurallarının uygulanması dileğinde bulundu. Ancak Alman Tarafı, Avrupa Birliği mevzuatı ile bağlı olduğunu belirtti. Alman Heyeti durumu açıklığa kavuşturmayı ve sonuçları hakkında Türk Heyetine yazılı bilgi vermeyi teklif etti. Teklif Türk Heyetince kabul edildi.

III. GÖÇ VE SEYAHAT KONTROLÜ

Türk Heyeti son toplantıda Alman Heyetince seyahat belgelerinin ve ülkeye girmesi sakıncalı kişilerin muayenesi konusunda sunulmuş bulunan taslak maddeyi kabul etti. Yeni Maddenin Metni Ek-III olarak ilişikte sunulmuştur.

IV. UÇUŞ EMNİYETİ

Türk Heyeti son toplantıda sunulmuş bulunan Alman teklifini ilke olarak kabul edilebileceğini beyan etmiştir. Yine de her iki heyet uçuş emniyeti konusunda ECAC’ın standart model ikili ibare yazılış tarzı üzerinde anlaşmıştır. Uçuş emniyeti konusundaki yeni maddenin metni EK-IV olarak ilişikte sunulmuştur.

V. GÜVENLİK

Türk Heyeti son toplantıda Alman Heyetince sunulmuş bulunan havacılık güvenliği ile ilgili taslak maddeyi bazı değişikliklerden sonra kabul edebileceğini belirtmiştir. Alman Tarafı Türk tekliflerini kabul etmiştir. Havacılık Güvenliği ile ilgili yeni maddenin metni Ek-V olarak ilişikte sunulmuştur.

VI. YER HİZMETLERİ

Yoğun tartışmalardan sonra Türk Heyeti, Alman Havayolu İşletmelerinin temsilcileri ile DHMİ arasında Ankara’da bir toplantı düzenlenmesini teklif etmiştir. Her iki taraf toplantıların 3 ile 5 Aralık 1997’de yapılmasında anlaşmışlardır. Türk tarafı bu konuda nihai, bir çözüme varılıncaya kadar Alman taşıyıcıları için statükonun yani 1996 sonundaki durumunun 31 Aralık 1997 tarihini geçmemek üzere korunacağını beyan etmiştir.

VII. ÜÇÜNCÜ ÜLKE TESCİLLİ UÇAKLARIN KULLANIMI:/ LİBERAL CHARTER REJİMİ

Heyetler 16 Temmuz 1997’de yapılan Taşıyıcılar Arası (Inter Carrier) toplantısının sonucu, yani üçüncü ülke tescilli uçakların kullanımı konusunda taşıyıcıların bir çözüm bulamadığı hakkında bilgilendirilmiştir. Yoğun tartışmalardan sonra Alman Heyeti, Türk hava taşıyıcılarının 1998 yazında işletecekleri üçüncü ülke tescilli uçaklar için müracaatlarını 3 Aralık 1997’ye kadar Luftfahrt-Bundesamt Braunschweig’a sunmalarını önermiştir. Bu müracaatların Alman Havayolu işletmelerine dağıtılmasından sonra Türk ve Alman Sivil Havacılık Makamları ve her iki tarafın taşıyıcıları 10 Aralık 1997 tarihinde Bonn’da bir araya geleceklerdir.

Bu toplantı sonuçlarına göre Sivil Havacılık Makamları müracaatlar hakkında kesin karara varacaklardır. Bu prosedür bu sorunun bir çözüme kavuşturulmasında ilk adım olarak görülmüştür. Bu nedenle bu sadece bir pilot proje olmalıdır. Bundan sonraki adımlar gerekli zamanda kararlaştırılacaktır. Türk tarafı bu teklifi kabul etmiştir.

Her iki heyet seyahat belgeleri ve ülkeye girmesi sakıncalı kişilerin muayenesi, uçuş emniyeti ve havacılık güvenliği konusundaki yeni maddelerin yazılış tarzı her iki ülke yetkili makamların nihai incelemesine tabi olarak parafe edildiğini anlamaktadır.

İşbu yeni maddelerin yürürlüğe girmesine kadar Türkiye Cumhuriyeti ve Federal Almanya Cumhuriyetinin Havacılık Makamları bu yeni maddeler işbu Mutabakat Zaptı’nın imza tarihinde yürürlüğe girmiş gibi kendi hukuk mevzuatına tabi olarak derhal hareket edecektir.

Bonn, 20 Kasım 1997

Türkiye Cumhuriyeti Heyeti Federal Almanya Cumhuriyeti

Adına Heyeti Adına

(Ahmet Kıratlıoğlu) (Dr. Ingomar Joerss) Y.

EK-I

Bay Ahmet Kıratlıoğlu

Müsteşar Yardımcısı

Ulaştırma Bakanlığı

Heyet Başkanı

Bay Sermet Ünel

Genel Müdür

Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü

Ulaştırma Bakanlığı

Bay Gafur Yardımcı

Genel Müdür Yardımcısı

Devlet Hava Meydanları İşletmesi

Genel Müdürlüğü

Hulusi Kılıç

Havacılık Dairesi

Başkanı V.

EK-I

Dr. Ingomar Joerss

Hava ve Uzay Ulaşımı Genel Müdürü

Federal Ulaştırma Bakanlığı

Heyet Başkanı

Bay Dieter Bartkowski

Hava Ulaştınma Bölümü Müdürü

Federal Ulaştırma Bakanlığı

Bay Hans-Joachim Werner

Ulaştırma Politikası Bölümü

Müdür Yardımcısı

Federal Dışişleri Bakanlığı

Bayan Sabine Dannelke

Hava Ulaştırma Bölümü

Müdür Yardımcısı

Federal Ulaştırma Bakanlığı

Bay Jörg Mundorf

Hava ve Uzay Ulaşımı Dairesi

Federal Ulaştırma Bakanlığı

Bay Lutz Meyer

Hava ve Uzay Ulaşımı Dairesi

Federal Ulaştırma Bakanlığı

Bay Henning Mühlke

Federal Hava Ulaştırma Otoritesi

Federal Sivil Havacılık İdaresi

Braunschweig

Dr. Detlef Winter ADL

Dr. Ronald Schmid Aero Lloyd

Bay Jürgen Goldmann Deutsche BA

Bay Wolfgang Winsberg Deutsche Lufthansa

Bay Hans-Jürgen Schulze Germania

Bay Wolfgang Dreher Hapag-Lloyd

Bayan Doris Franke LTU

Bayan Elisabeth Rittersberger Tercüman

EK – II

(1) Tayin edilen bir havayolu işletmesi tarafından işbu anlaşmanın 2 (2) maddesine göre belirtilmiş hatlardaki yolculara uygulanacak ücret tarifeleri seyahatin başlangıç noktasının bulunduğu tarafın (taşıma belgesindeki bilgilere göre) ait olduğu Âkit Taraf makamlarının onayına tabi olacaktır.

(2) Tayin edilen havayolu işletmeleri ücret tarifelerini belirlerken işletme maliyetini, makul bir kâr, rekabetin ve pazarın cari şartlarını ve taşıma tüketicilerinin çıkarlarını dikkate alacaklardır. Yetkili Havacılık Makamları bir tarifenin onayını ancak bu kriterlere uymaması halinde reddedebilir.

(3) Tayin edilen havayolu işletmeleri ücret tarifelerini en geç öngörülen yürürlük tarihinden bir ay önce havacılık makamlarının onayına sunacaklardır.

(4) Onaylarına sunulan bir ücret tarifesini uygun görmemeleri halinde her Âkit Tarafın Havacılık Makamları ilgili havayolu işletmesine tarifenin onaylanmaya sunduğu tarihten yirmibir gün içinde ihbarda bulunacaklardır. Bu durumda bu tarife uygulanmayacaktır. Yeni tarife ile değiştirilmek istenen ve o zamana kadar uygulanan tarife uygulamada kalmaya devam edecektir.

EK – II

(1) Tayin edilen bir havayolu işletmesi tarafından işbu anlaşmanın 2 (2) maddesine göre belirtilen hatlarda yolculardan alınacak ücret tarifeleri seyahat hareket noktasının taşıma belgelerindeki bilgilere göre toprağında bulunan Âkit Taraf havacılık otoritelerinin onayına tabi olacaktır.

(2) Tayin edilen havayolu işletmeleri tarifelerinde işletme maliyetini, makul bir kâr, rekabet ve pazardaki cari şartları ve taşıma tüketicilerinin çıkarlarını dikkate alacaklardır. Yetkili Havacılık otoriteleri bir tarifeyi ancak bu kriterlere uymaması halinde onaylamayabilirler.

(3) Tarifeler tayin edilen havayolu işletmeleri tarafından en geç öngörülen yürürlük tarihinden bir ay önce havacılık otoritelerinin onayına sunacaklardır.

(4) Âkit Taraf havacılık otoritelerinden birisi onaylarına sunulmuş bulunan bir tarifeyi kabul etmemeleri halinde durumu tarifenin sunulduğu tarihten itibaren 21 gün içinde ilgili havayolu işletmesine bildirecektir. Bu durumda bu tarife uygulanmayacaktır. Yeni tarife ile değiştirilmek üzere istenen ve o zamana kadar uygulanan tarife uygulamada kalmaya devam edecektir.

(5) Her Âkit Tarafın havacılık otoriteleri onayı reddedilen herhangi bir tarife konusunda görüşme talebinde bulunabilir. Bu görüşmeler en geç talebin alınğıdı tarihten itibaren 30 gün içinde yapılacaktır. Tarafların anlaşma halinde, herbir taraf, bu anlaşmayı yürürlüğe koymak için elinden gelen çabayı sarfedecektir. Anlaşmaya varılamaması halinde, taşımanın toprağında başlayan Âkit Tarfın kararı geçerli olacaktır.

(6) Âkit Tarafların ülkeleri arasındaki taşımalar için havacılık otoriteleri öbür Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletmelerine, herbir Âkit Tarafın bir havayolu işletmesi tarafından aynı şehir ikilisi için halen uygulanmasına müsaade olunan herhangi bir tarifesine uymalarına izin vereceklerdir.

EK – III

(1) Her Âkit Taraf kendi toprağında diğer Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletmelerine sadece diğer Âkit Taraf toprağına giriş veya toprağından transit geçiş için gerekli seyahat belgelerine haiz kişilerin taşınmasını sağlayacak tedbirleri almalarına izin verecektir.

(2) Her Âkit Taraf, ülkeye girmesi sakıncalı bulunduktan sonra iniş noktasından iade edilmekte olan bir kişiyi, eğer bu kişi iniş öncesi, doğrudan transit hali dışında, kendi toprağında kalmışsa, muayene için kabul edecektir. Bir Âkit Taraf daha önce bir ülkeye girmesi sakıncalı bulunan bir kişiyi yine o ülkeye iade etmeyecektir.

(3) İşbu hükmün amacı kamu makamlarını iade edilen sakıncalı bir kişiyi Devlete muhtemel kabul edilebilirliğini tesbit etmek veya uyruğu olduğu veya başka türlü kabu edilebilir olduğu bir Devlete nakli, uzaklaştırılması veya sınırdışı edilmesi için daha fazla muayene etmekten alakoymak değildir. Bir kişinin ülkeye girmesi sakıncalı bulunduğu yerde seyahat belgelerini kaybetmiş veya imha etmiş olması durumunda, bir Âkit Taraf bunların yerine kişinin ülkeye girmesi sakıncalı bulunduğu Âkit Tarafın kamu makamlarınca verilmiş ve uçağa biniş ve iniş şartlarını tasdik eden bir belgeyi kabul edecektir.

EK – IV

(1) Her Âkit Taraf herhangi bir zaman diğer Âkit Tarafça hava mürettebatı hava araçları veya bunların işletilmesine ilişkin herhangi bir alanda benimsenmiş bulunan emniyet standartları ile ilgili olarak danışmalarda bulunmayı talep edebilir.

(2) Eğer bu danışmalardan sonra bir Âkit Taraf diğer Âkit Tarafın herhangi bir alanda o sırada sözleşmeye göre belirlenen asgari standartlara en azından eşit olan emniyet standartlarını etkinlikle bulundurup idare etmediğini tesbit ederse, İlk Âkit Taraf bu bulguları ve o asgari standartlara uymak için gerekli görülen tedbirleri diğer Âkit Tarafa bildirecek ve bu diğer Âkit Taraf da uygun düzeltici tedbiri alacaktır. Diğer Âkit Tarafın onbeş (15) gün veya mutabık kalınabilecek daha uzun bir süre içinde uygun tedbirleri almaması işbu Anlaşmanın 4 Maddesinin uygulanmasına neden olacaktır.

(3) Sözleşmesinin 33 üncü maddesinde sözü edilen yükümlülüklere bakılmaksızın tayin edilen havayolu işletmelerince diğer Âkit Taraf topraklarına yapılan seferlerde işletilen hava araçları diğer Âkit Taraf topraklarında iken hava araç ve mürettebat belgelerinin geçerliliğini ve hava araç ve teçhizatının görünürdeki durumunu kontrol etmek için, makul olmayan bir rotara neden olmamak şartıyla, diğer Âkit Tarafın yetkili temsilcileri tarafından bir muayeneye tabi tutulabilir. (rampa denetimi)

(4) Eğer böyle herhangi bir rampa denetimi veya bir dizi rampa denetimleri;

a) Bir hava aracının veya bir hava aracının işletilmesi o sırada sözleşmeye göre belirlenen asgari standartlara uymadığı, veya

b) O sırada sözleşmeye göre belirlenen emniyet standartların etkili olarak sürdürülemediği ve idare edilemediği

hususunda ciddi kaygılar doğurursa,

denetimi yapan Âkit Taraf Sözleşmenin 33 üncü maddesi amaçları için, o hava aracı ve mürettebatının ruhsat ve lisanslarının verilmiş veya geçerli kılınmış olmalarına esas olan kuralların veya hava aracının işletilmesine esas olan kurallara Sözleşmeye göre belirlenen asgari standartlara eşit veya onların üzerinde olmadığı sonucunu çıkartmakta serbest olacaktır.

(5) Bir Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletmelerince işletilen bir hava aracını yukarıdaki 3 üncü fıkraya göre ramp denetimine tabi tutmak amacıyla hava aracına giriş için istenen izin ilgili havayolu işletmesinin temsilcisi tarafından reddedilmesi halinde, diğer Âkit Taraf yukarıdaki 4 üncü fıkrada anılan cinsten ciddi kaygıları doğuracak yargısında bulunmakta ve o fıkrada anılan sonuçları çıkarmakta serbest olacaktır.

(6) Her Âkit Taraf, diğer Âkit Tarafın bir havayolu işletmesine veya işletmelerine verilen işletme yetkisini, birinci Âkit Tarafın bir rampa denetimi, bir dizi rampa denetimleri, rampa denetimi için giriş izninin reddi, danışma veya başka bir neden sonucunda bir havayolu işletmesinin faaliyet emniyeti bakımından ivedi bir tedbir almanın şart olduğu sonucuna vardığında, hemen askıya alma veya değiştirme hakkını saklı tutar.

(7) Bir Âkit Tarafın yukarıdaki 2 nci veya 6 ncı fıkraya göre aldığı bir tedbir, o tedbirin alınmasına esas olan gerekçenin ortadan kalkması ile kaldırılacaktır.

EK – V

(1) Âkit Taraflar uluslararası hukuka göre mevcut hak ve yükümlülüklerine uygun olarak sivil havacılık güvenliğini yasadışı müdahale eylemlerine karşı koruma yükümlülüklerini birbirine karşı teyid ederler. Âkit Taraflar, uluslararası hukuka göre mevcut haklarının ve yükümlülüklerinin genel niteliğini kısıtlamaksızın özellikle 14 Eylül 1963 tarihli Uçaklarda İşlenen Suçlar ve Diğer Cürümlerle İlgili Tokyo Sözleşmesi, 16 Aralık 1970 tarihli Uçakların Yasa Dışı Yollarla Ele Geçirilmesinin Önlenmesine İlişkin Lahey Anlaşması, 23 Eylül 1971 tarihli Sivil Havacılık Güvenliğine Karşı İşlenen Suçların Önlenmesi ile İlgili Montreal Sözleşmesi ve bu Sözleşmeye Ek olarak imzalanan 24 Şubat 1988 tarihli Uluslararası Sivil Havacılığa Hizmet Veren Hava Limanlarında Yasadışı Şiddet Eylemlerinin Önlenmesine İlişkin Montreal Protokolü hükümlerine uygun hareket edeceklerdir.

(2) Âkit Taraflar sivil uçakların yasadışı yollarla ele geçirilmesi eylemleri, bu uçakların, yolcuların ve mürettebatının, havaalanlarının ve hava seyrüsefer tesislerinin emniyetine karşı diğer yasadışı eylemleri ve sivil havacılığın güvenliğine yönelik her türlü tehdidi önlemek için talep üzerine birbirlerine gerekli her türlü yardımda bulunacaklardır.

(3) Sivil uçakların yasadışı yollarla ele geçirilmesi olayı veya böyle bir olay tehdidi veya bu uçakların yolcularının ve mürettebatının havaalanlarının veya hava seyrüsefer tesislerinin emniyetine karşı diğer yasadışı müdahale eylemlerinin vukuunda Âkit Taraflar, karşılıklı danışmalarla, haberleşmede ve bu tür bir olayın veya olay tehdidinin asgari can riski ile mütenasip bir süratle sona erdirilmesini amaçlayan diğer uyğun tedbirlerin alınmasında kolaylık sağlayarak birbirlerine yardımcı olacaklardır.

(4) Her Âkit Taraf yasadışı yollarla ele geçirilme eylemine veya diğer yasadışı müdahale eylemine maruz kalan ve kendi ülkesi içinde yerde bulunan bir uçağın, mürettebat ve yolcularının hayatlarını koruma üstün görevi hareketini gerektirmedikçe, yerde alakonulmasını sağlayacak uygulanabilir gördüğü tedbirleri alacaktır. Mümkün olan durumlarda bu tedbirler karşılıklı danışmalarla alınacaktır.

(5) Âkit Taraflar karşılıklı ilişkilerinde, Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilâtı tarafından sözleşmeye ek olarak adlandırılan havacılık güvenliği hükümlerine, bu güvenlik hükümlerinin Âkit Taraflara uygulanabilir olduğu ölçüde uygun hareket edeceklerdir. Taraflar kendi tescilindeki uçak işletmecilerinin veya işyeri merkezi ülkelerinde bulunan veya ülkelerinde sürekli mukim olan uçak işletmecilerinin ve ülkelerindeki havaalanı işletmecilerinin sözkonusu havacılık güvenliği hükümlerine uygun hareket etmelerini isteyeceklerdir.

(6) Her Âkit Taraf bu uçak işletmecilerinden diğer Âkit Tarafın ülkesine giriş-çıkışta ve orada kalındığı süre içinde gerekli olan yukarıdaki 5 inci fıkrada anılan havacılık güvenliği hükümlerine riayet etmeleri bu diğer Âkit Tarafça istenebileceğini kabu etmektedir. Her Âkit Taraf uçakları korumak ve uçağa binmeden veya yüklenmeden önce ve sırasında yolcuları, mürettebatı ve el bağaj kalemlerini muayene etmek ve bagaj, yük ve uçak levazımatına uygun güvenlik kontrolleri yapmak için toprakları içinde tedbirlerin etkinlikle uygulanmalarını sağlayacaktır.

Her Âkit Taraf özel bir tehdidi karşılamak için diğer Âkit Tarafın millî kurallara ve mevzuata ve Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilâtının ilgili hükümlerine uygun ve bunlara riayet eden makul özel tedbirler yolundaki herhangi bir talebine sıcak bakacaktır.

(7) Bir Âkit Tarafın işbu Maddenin havacılık güvenliği hükümlerinden ayrılması halinde, diğer Âkit Taraf havacılık makamları birinci Âkit Tarafın havacılık makamları ile derhal danışmalarda bulunmayı talep edebilir. Makul bir süre içinde anlaşmaya varılmaması halinde, bu talep birinci Âkit Tarafa ait bir havayolu işletmesinin veya işletmelerinin işletme yetkisinin alakonulması, iptali, sınırlandırılması veya buna kayıtlar konulması için neden oluşturacaktır. Ciddi bir olağanüstü durum gerektiriyorsa, her Âkit Taraf gecikmeksizin bir ara tedbir alabilir. Ara tedbir olağanüstü durumla mütenasip ve güvenlik amacıyla sınırlı olacaktır.