Telgraf ve Telefon Kanunu, Ulaştırma Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun ile Telsiz Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı ve Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve Turizm ve Plan ve Bütçe Komisyonları

T.C.

Başbakanlık

Kanunlar ve Kararlar 7.12.1999

Genel Müdürlüğü

Sayı : B.02.0.KKG.0.10/101-486/6062

Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanan ve Başkanlığınıza arzı Bakanlar Kurulunca 3.12.1999 tarihinde kararlaştırılan “Telgraf ve Telefon Kanunu, Ulaştırma Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun ile Telsiz Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” ile gerekçesi ilişikte gönderilmiştir.

Gereğini arz ederim.

Bülent Ecevit

Başbakan

Bu Kanun, telekomünikasyon hizmetlerinin etkin, güvenilir ve verimli olarak, yeni teknolojik gelişmeler ile ortaya çıkan ve giderek artan ihtiyaçlara kamu hizmeti niteliği çerçevesinde cevap verebilecek şekilde yeniden düzenlenmesi amacıyla hazırlanmıştır. Kanunun getirdiği değişiklikler kapsamlı olmakla birlikte, 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun, tarihsel niteliği de dikkate alınarak, yürürlükten kaldırılması yerine çeşitli değişikliklerle güncelleştirilmesi ve 2813 sayılı Telsiz Kanunu ile 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığı’nın Teşkilât ve Görevlerine İlişkin Kanunda da gerekli değişikliklerin yapılması öngörülmüştür.

Dünyada son yıllarda telekomünikasyon alanında göze çarpan en önemli gelişme, söz konusu alandaki politika belirleme, idarî düzenleme yapma ile işletmecilik işlevlerinin birbirinden ayrılması ve her bir işlevin, o işlevin niteliğine uygun esaslar dairesinde yürütülür hale getirilmesidir. Bu çerçevede, gelişmiş ülkelerde uygulama alanı bulan sektör yapısı genel olarak siyasal sorumluluk taşıyan hükümetin sektör politikaları ile genel esaslar ve hedefleri belirlemesi, faaliyetlerinde özerk nitelikteki bir düzenleyici otoritenin teknik nitelikteki gerekli idarî düzenlemeleri yapması ve uygulaması, buna karşılık işletmecilik faaliyetlerinin de ekonomik esaslar dairesinde ticarî kuruluşlar tarafından yerine getirilmesini içermektedir. Bu Kanun, yukarıda belirtilen üç ana işlev ve bunların her birinin nitelikleri gereği tabi olacağı esaslar dairesinde telekomünikasyon sektörünün yeniden yapılandırılmasını öngörmektedir.

Tüm dünyada olduğu gibi, ülkemizde de telekomünikasyon sektörünün yeniden yapılandırılması çabasında iki farklı hedefin birbiri ile bağdaştırılması gereği mevcuttur.

Bir yandan telekomünikasyon sektörünün ticarî esaslar dahilinde ekonomik yönden daha verimli ve etkin yürütülmesi amacıyla liberalize edilerek serbest rekabete açılması, Devletin işletmeci rolünden sıyrılması gereği bulunmaktadır. Telekomünikasyon sektörünün 2004 yılına kadar serbest rekabete açılması, aynı zamanda Türkiye’nin Dünya Ticaret Örgütü çerçevesinde işleyen Hizmet Ticaretine İlişkin Genel Anlaşma doğrultusunda vermiş olduğu taahhütler gereğidir.

Öte yandan, telekomünikasyon hizmetlerinin kamu hizmeti niteliği ve stratejik öneminin dikkate alınması şarttır. Bugün tüm gelişmiş Devletler, söz konusu mülahazalarla telekomünikasyon sektörünü, kendileri işletmeci olarak sektörde kalmasalar dahi, sıkı bir biçimde düzenlemekte ve denetlemektedirler.

Yukarıdaki temel veriler ışığında, bu Kanunun ana amacı, telekomünikasyon sektöründe, posta ve telefon hizmetlerinin ayrışması ve Türk Telekomünikasyon A.Ş.’nin (“Türk Telekom”) bir anonim şirket olarak kurulması ile başlayan ve Türk Telekom’un hisselerinin % 49’unun devri ile devam edecek olan yeniden yapılanma sürecinin, zaman içinde teknolojik gelişmelere uygun olarak sektörün rekabete açılması ile devam edecek olması da dikkate alınarak, telekomünikasyon hizmetlerinin bir yandan etkin, ileri, güvenilir ve verimli olarak en son teknolojik gelişmelere de yanıt verebilecek şekilde düzenlenmesi, diğer yandan da temel telekomünikasyon hizmetlerinin, kamu hizmeti niteliğine, stratejik önemine ve Devletin temel niteliklerine uygun olarak yürütülmesidir. Bu ana amacın en önemli aracı ise açık ve kapsamlı bir hukukî düzenlemenin sağlanması olacaktır. Zira bugüne kadar kamu işletmeciliğinde ortaya çıkan sorunların, temel olarak, yeterli kapsam ve açıklıkta yasal ve idarî düzenleme bulunmaması, hedef ve programların belirlenmesi ve uygulanmasında gerekli disiplin ve denetim mekanizmalarının sağlanamaması ve siyasî takdir gerektiren konular ile siyasî müdahale anlamına gelebilecek işlemlerin birbirinden yeteri kadar net çizgilerle ayrılamamasından ileri geldiği düşüncesi kabul görmektedir.

Bu çerçevede, öncelikle bu Kanunda telekomünikasyon sektöründe Devletin rolü yeniden tanımlanmaktadır. Devlet, bir taraftan yasama ve yürütme organları vasıtasıyla anayasal çerçeve içinde telekomünikasyon sektörüne ilişkin olarak politikaları ve temel ilkeleri ve uygulamaları belirlemeye devam edecek, diğer taraftan, faaliyetleri bakımından özerk nitelikli Telekomünikasyon Kurumu vasıtasıyla, telekomünikasyon hizmetlerinin söz konusu temel ilke ve politikalara uygun yürütülmesini denetleyecek, bir diğer taraftan da yine bağımsız olarak faaliyet gösterecek olan Türk Telekom’da çoğunluk hissedarı sıfatıyla mülkiyetten doğan haklarını kullanacaktır. Bu üç işlevin ayrılmasının, telekomünikasyon hizmetlerinin etkin, verimli ve gereksinimleri azamî ölçüde karşılayan bir şekilde, siyasî etkilerden arınmış olarak ve çağdaş ölçekte yürütülmesini sağlayacağı öngörülmektedir. Bu bakımdan belirtmek gerekir ki, Kanunun öngördüğü temel değişiklikler tamamıyla birbirine bağlı, birbirini tamamlayıcı niteliktedir ve bu bakımdan birlikte değerlendirilmelidir.

Bu Kanunla öngörülen ilk temel değişiklik, Türk Telekom’un statüsüne ilişkindir. Bilindiği üzere, TürkTelekom hali hazırda 233 sayılı KHK’ya tabi bir Kamu İktisadî Kuruluşudur. Bu Kanunda, Türk Telekom’un bu statüden çıkartılması ve bu Kanunla değiştirilen 406 sayılı Kanun dışında tamamen özel hukuk hükümlerine tabi olması öngörülmektedir. Bu doğrultuda, TürkTelekom, T.C. Merkez Bankası, Ereğli Demir ve Çelik Fabrikaları A.Ş., Devlet Yatırım Bankası A.Ş. gibi sadece kendi kuruluş Kanununa ve özel hukuk hükümlerine tabi olacaktır. Bu suretle, öncelikle Türk Telekom’un 233 sayılı KHK’ya tabi olmasından kaynaklanan kimi belirsizlikler ve karışıklıklar da giderilmiş olacaktır. Gerçekten de hali hazırda dahi TürkTelekom, 233 sayılı KHK’nın sistemine uymamaktadır ve hisse satışı sonrası, her ne kadar sadece % 39’luk bir pay kamunun elinden çıkacak olsa dahi, işbu Kanun olmaksızın söz konusu uyumsuzluk daha da artacaktır. Öte yandan, hisse satışının başarısı ve daha da önemlisi, ülkemiz açısından büyük önemi olan bir işletmenin etkin ve verimli yürütülebilmesi açısından söz konusu statü değişikliği temel bir gereklilik olarak ortaya çıkmaktadır.

Türk Telekom’un bu Kanunla değiştirilen 406 sayılı Kanun ve özel hukuk hükümlerine tabi olması, TürkTelekom’un Devlet denetiminden çıkacağı anlamına gelmemektedir. Öncelikle, Devlet, % 51 pay sahibi olarak, TürkTelekom’un yetkili organlarının kontrolünü elinde tutmaya devam edecektir. Yine % 51 kamu payı bulunmakla, Türk Telekom 3346 sayılı Kanun çerçevesinde TBMM denetimine tabi olmaya devam edecektir. Ancak hepsinden önemlisi, Türk Telekom, hem Kanunla öngörülen görev sözleşmesi, hem de Bakanlık ve Telekomünikasyon Kurumu’nun düzenleme ve denetim yetkileri çerçevesinde, telekomünikasyon sektörüne girecek yeni işletmeciler gibi detaylı bir düzenleme ve denetime tabi olacaktır. Böylece, söz konusu düzenleme ve denetimin, Kanunla öngörülen ilkeler doğrultusunda doğrudan telekomünikasyon hizmetinin niceliği ve niteliğine yönelik olması, bu suretle telekomünikasyon hizmetinin hem etkinliğinin geçmişe nazaran daha da artırılması, hem de siyasî müdahalelerden arındırılması öngörülmektedir. Devlet; TürkTelekom açısından, yasalar, yönetmelikler ve görev sözleşmesi dahil idarî düzenlemelerle kamu hizmeti, asgarî hizmetler ve asgarî kalite ile ilgili veya ülke çıkarları ve stratejik önemin gerektirdiği önlemleri alabilecektir. Devlet, bunların yanı sıra, TürkTelekom genel kurulunda da, sorumlu organları, belirlenen yasal idarî düzenleme sınırları çerçevesinde ekonomik ve ticarî performans, yani kârlılık, verimlilik ve etkinlik gibi kriterler bakımından da Türk Telekom’u diğer hissedarlarla birlikte denetleyebilme olanağına sahip bulunmaktadır.

Bu Kanunla öngörülen ikinci temel değişiklik, kamu hizmeti niteliğinde olan tüm telekomünikasyon hizmetlerinin hizmetin niteliğine göre bir imtiyaz sözleşmesi imzalanması veya telekomünikasyon ruhsatı alınarak yürütülmesinin öngörülmüş olmasıdır. Telekomünikasyon işletmecilerinin bir lisans ile yetkilendirilmeleri ve bu suretle kamu hizmetinden kaynaklanan yükümlülüklerinin açık ve net bir şekilde saptanması tüm gelişmiş ülkelerde genel kabul görmüş bir uygulamadır. Söz konusu yetkilendirmenin, Anayasa çerçevesinde bir imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı ile olması gerektirmektedir. Taslak Kanun, ilerleyen teknoloji ve gelişen “kamu hizmeti” kavramı nedeni ile ve ayrıca Avrupa Birliği mevzuatı ile uyumu sağlamaya imkân tanıyabilmek için, kamu hizmeti niteliği taşımayan ve sınırlı kaynakların dağıtılması hususlarını ihtiva etmeyen telekomünikasyon hizmetleri için Bakanlık tarafından “genel izin” çıkarma imkânını da açık bırakmıştır.

Bu çerçevede, Türk Telekom’un statüsündeki değişikliğin hem sonucu hem de tamamlayıcı öğesi olarak TürkTelekom, bir görev sözleşmesi ile Ulaştırma Bakanlığı tarafından bir kamu hizmetinin yürütülmesi için yetkilendirilmekte ve Türk Telekom ile Bakanlığın bir görev sözleşmesi imzalaması öngörülmektedir. Söz konusu görev sözleşmesi görüşü için Danıştay’a da sunulacaktır. Alenî nitelikteki bu görev sözleşmesi ile Türk Telekom’un telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ile ilgili hak, yetki ve yükümlülüklerinin açık ve net olarak ortaya konulması sağlanmıştır. Bu çerçevede, Türk Telekom kişi başına düşen ankesörlü telefon adedinin artırılması, yeni telefon hattı bekleme süresinin kısaltılması, yeni hat çekilmesi veya aramalarda hat düşmeme oranı, telefon konuşmalarında hat bozukluğu ya da enterferansın azaltılması gibi somut hizmet kalitesine ilişkin çeşitli konularda açık ve belirli yükümlülükler altına girecek, buna karşılık, bu hizmet standartlarını yerine getirdiği sürece yatırımlarına ekonomik olarak gerektiği gibi yön verebilecektir. Bunun gibi, telekomünikasyon hizmetlerinden hukukî ya da fiilî tekel niteliğinde olanlarda, fiyat serbest rekabet ortamında belirlenemeyeceğinden, fiyatın belirli ilkeler dahilinde Telekomünikasyon Kurumu’nun onayına tabi olması öngörülmüştür. Buna karşılık, belirli dönemler halinde revize edilecek olan görev sözleşmesinde yer almayan yükümlülüklerin, ancak maliyeti karşılanmak kaydıyla Türk Telekom’a yükletilebilmesi ve bu surette siyasî nitelikli müdahalelerin kamu hizmeti gereklerinden taviz verilmeden sınırlanabilmesi sağlanmıştır. Diğer bir özellik de, görev sözleşmesi ile bir yandan hak ve yükümlülüklerde açıklık ve netlik sağlanırken, diğer yandan da telekomünikasyon gibi hızla gelişen ve değişen bir sektör için gerekli olan esneklik ve değişen koşullara uyarlanabilirlik getirilmektedir.

Ayrıca belirtmek gerekir ki, tüm işletmecilerin benzer düzenlemelere tabi olması ve hizmetin niteliğine göre imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin ile yetkilendirilmeleri, rekabet açısından eşitlik sağlayacak, ayrıca konuları ve hizmetin niteliğine göre gereken denetim ve düzenlemeye tabi olmalarına da imkân verecektir.

Üçüncü temel değişiklik ise sektörün idarî düzenleme ve denetimine ilişkindir. Mevcut Telsiz Genel Müdürlüğü’nü de içine alacak şekilde özerk bir Telekomünikasyon Kurumu oluşturulması öngörülmüştür. Bu suretle telekomünikasyon sektörünün idarî düzenlemesinde iki başlılık önlenmiş, buna karşılık, telekomünikasyon ve telsiz, iki ayrı ana hizmet birimi olarak öngörülmek suretiyle yürüyen telsiz hizmetleri korunmuştur. Telekomünikasyon Kurumu’nun bu çerçevede, öncelikle fiyatlandırma, ara bağlantı ve hizmet kalitesi gibi konularda teknik nitelikli yönetmelikler ve diğer idarî düzenleme ve işlemleri yapmaya, görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatları ve genel izinlerin şartlarına uyulmasını denetlemeye ve bazı malî yaptırımları uygulamaya yetkili olması öngörülmüş, bu şekilde hem sektörün siyasî müdahalelerden arındırılması, hem uluslararası gelişimlere uygun olarak işletmeci ile düzenlemecinin ayrılması ve birbirinden bağımsızlaşması, hem de gereken teknik yeterliliğin bir uzman kurumda toplanması sağlanmıştır. Buna karşılık, siyasî sorumluluğa sahip hükümetin ilgili birimi olan Ulaştırma Bakanlığı’nın görev alanları da bu çerçevede yeniden tanımlanmıştır. Bu amaçla, yasalar çerçevesinde ve Hükümet politikaları doğrultusunda telekomünikasyon alanında sektör politikalarının, genel ilke ve esasların belirlenmesi ve bu cümleden olarak, gerekli yönetmeliklerin çıkartılması, diğer işletmeciler ile yapılacak olan imtiyaz sözleşmeleri veya verilecek telekomünikasyon ruhsatların içeriklerinin ve genel izinlerin hüküm ve şartlarının belirlenmesi ve ücret ödenmesi öngörülen hallerde ihale ile olmak üzere bunların verilmesi, ayrıca devlet yetki ve sorumluluğunu gerektiren ağır yaptırımların uygulanması Bakanlık’ın yetkileri arasında sayılmıştır. Böylece Bakanlık’ın aslî rolüne dönmesine ve bunun üzerinde yoğunlaşmasına imkân sağlanmıştır.

Bu noktada önemle vurgulamak gerekir ki, Kanunun sistemi içerisinde Bakanlık, millî güvenlik ve kamu düzeni gerekleri bakımından da gerekli tedbirleri alabilme yetkisini açıkça muhafaza etmektedir. Ayrıca, Haberleşme Yüksek Kurulunun millî savunma, millî güvenlik ve kamu düzeni ile ilgili olarak Kurum’a talimat verme yetkileri de korunmaktadır.

Madde 1. – Bu madde ile 406 sayılı Kanunun birinci faslının “İnhisar” başlığı “Temel İlkeler, Esaslar ve Tanımlar” olarak değiştirilmektedir. Yapılan bu değişiklikle, bu fasılda yer alan temel ilke ve esasların, Türk Telekom’un her türlü telekomünikasyon hizmetini yürütmeye yetkili olduğu ve tabi olduğu hukukî rejimin özel hukuk olduğu vurgulanmakta ve kanunda geçen bazı teknik veya hukukî terimlerin tanımı verilerek açıklık ve anlaşılırlık kazandırılmaktadır.

Bu madde ile 406 sayılı Kanunun 4000 sayılı Kanunla değişik 1 inci maddesinin üçüncü fıkrası kaldırılmakta ve Türk Telekom 233 sayılı KHKkapsamı dışına çıkartılmaktadır.

Bu maddeye eklenen ilk fıkra ile, tüm telekomünikasyon hizmetlerinin bu Kanuna tabi olduğu belirtilerek 406 sayılı Kanunun kapsamı açıklığa kavuşturulmaktadır.

Bu maddeye eklenen ikinci fıkra ile, Türk Telekom’a telekomünikasyon hizmetlerini sunma yetkisi genel olarak verilirken, söz konusu yetkinin ve bunun sonucu olan hak ve yükümlülüklerin bir görev sözleşmesi ile düzenlenmesi öngörülmektedir. Telekomünikasyon hizmetlerinin kamu açısından önemine ve vazgeçilmezliğine binaen ve uluslararası mevzuat ve kurumlarda benimsenen çözüm uyarınca, Türk Telekom’a evrensel hizmet niteliğindeki “asgarî hizmetleri” yerine getirmesi yükümlülüğü de açık bir şekilde yüklenmiştir.

Mobil telefon hizmetlerine ilişkin olarak Türk Telekom’un, mevcut mobil telefon işletmeleri de dikkate alınarak, ayrı bir görev sözleşmesi imzalaması öngörülmüştür.

Üçüncü fıkrada ise, Türk Telekom’un statüsü, sistemine tam olarak uymadığı 233 sayılı KHK kapsamından çıkartılarak açıklığa kavuşturulmuştur. Her türlü tereddüdü önlemek için, KİT’lere uygulanan mevzuat kapsamından da çıkarılmıştır. Anayasa’nın 165 inci maddesinin emri olan Meclis denetimine tabi olma durumu, Türk Telekom sermayesinin yarıdan fazlası Devlete ait bir ortaklık olmaya devam edeceğinden, tereddüde mahal vermemek amacıyla açıkça belirtilmiştir. Tanımlardan önceki son fıkrada ise, personelinin statüsünün, genel iş ve sosyal sigortalar mevzuatına atıf yapılmak suretiyle açıklığa kavuşturulması ve personelin değişik statülerde istihdam edilmesinin yarattığı dengesizliklerin ve karışıklıkların giderilmesi sağlanmıştır. Bu suretle Türk Telekom’un yetişmiş uzman personelini kaybetmesinin önüne geçilmiş olacaktır. Hemen belirtmek gerekir ki, personelin mevcut hakları yeni eklenen Ek Madde 22 ve Geçici Madde 10 ile saklı tutulmuş ve mevcut personelin herhangi bir hak kaybına uğraması engellenmiştir.

Tanımlar kısmında, kanunda kullanılan bazı terimlerin tanımları verilmek suretiyle açıklık sağlanmıştır. Bu tanımlar hazırlanırken, özellikle ITU tanımları, Avrupa Birliği mevzuatında yer alan tanımlar ve telekomünikasyon sektöründe önde gelen çeşitli ülke mevzuatları gözden geçirilmiş ve hem teknik açıdan doğru hem de uluslararası uygulamalarda ve Türkiye’nin de taraf olduğu ITU gibi uluslararası kuruluşlarda kabul gören tanımlara öncelikle yer verilmiştir.

Tanım maddesi, ayrıca, uluslararası terminolojide yerleşmiş olmalarına rağmen tam Türkçe karşılığı olmayan terimleri açık bir şekilde ifade etmek ve tam olarak neyin kasdedildiğini belirtmek açısından da önem taşımaktadır. “Public Switched Telephone Network” terimi, “ana telekomünikasyon şebekesi” olarak tanımlanmakta ve Türkiye’de mevcut telefon sistemleri şebekesi anlamında kullanılmakta ve bu hususun altı açık tanımla da çizilmeye çalışılmaktadır. Katma değerli telekomünikasyon hizmetleri için de gerçek anlamını ifade eden yeni bir tanım getirilmiş, böylelikle hem Ek Madde 18’de yapılmış olan ancak aslında ana hizmetleri belirten tanım düzeltilmekte, hem ileride doğabilecek bir kavram karmaşası engellenmekte hem de uluslararası kuruluşlar, uluslarüstü kuruluşlar ve ileri gelen ülkelerde yerleşmiş gerçek anlam mevzuatımıza kazandırılmaktadır. Böylece, hem Türk telekomünikasyon sektörünün gelişmesi, liberalleşmesi ve bunun uzantısı olarak çokuluslu şirketlerin sektöre girmesi halinde doğabilecek tanım problemi aşılmakta, aynı zamanda katma değerli hizmetler ile Türk Telekom’un tekeline tabi olan ses iletimini içeren telefon hizmetlerinin birbirinden farklı kavramlar olduğu vurgulanmaktadır.

Madde 2. – Bu madde ile öncelikle kamu hizmeti niteliğindeki telekomünikasyon hizmetlerinin özel sektör tarafından ancak kamu hizmetinin görülüş usullerine uygun bir yetkilendirme ile verilebileceği belirtilmiş, 4000 ve 4107 sayılı Kanunlarla getirilen ve Anayasa Mahkemesi tarafından bazı kısımları iptal edilen maddelere genel bir yaklaşımla mevcut kanunun bütünlüğünün sağlanması amaçlanmıştır.

Bu çerçevede bu madde ile kaldırılan eski metindeki özel telekomünikasyon şebekelerine ilişkin istisnalar güncelleştirilmiş, bunlarla ilgili gereken denetim mekanizması da kurulmuştur.

Maddenin c) ve d) bentlerinde ise Türk Telekom’un tekel hakkının kapsamı açıklığa kavuşturulmuştur. Tekel hakkının sadece ses iletimini içeren telefon hizmetleri ile sınırlı olması ve 2004 yılına kadar devam etmesi öngörülmüştür. Ayrıca, diğer işletmecilerin ve kişisel telekomünikasyon tesisleri sahiplerinin ara bağlantı ve altyapıdan yararlanma ihtiyaçlarının öncelikle Türk Telekom tarafından sağlanabilmesi şartı açıkça getirilerek, tekel hakkının dolanılması engellenmiştir. Türk Telekom’un tekel hakkı açısından, iki noktanın vurgulanması gerekir. Birincisi, telekomünikasyon alanında doğal tekel durumu, teknolojik gelişmelerle giderek anlamını yitirmektedir. Özellikle, geleneksel olarak daha yüksek ücrete tabi olan şehirlerarası ve milletlerarası görüşmeler bakımından ana telekomünikasyon şebekelerine alternatif, bunlarla rekabet eden internet, internette ses iletimi, elektronik posta, geri arama gibi hizmetler giderek yaygınlaşmaktadır. Bunun sonucu olan ikinci nokta ise, Türk Telekom’un bir an önce rekabet ortamına hazırlanması gereğidir. Bu hazırlıklar tamamlanmadığı takdirde, doğal tekelin çok yakında fiilen ortadan kalkması ile Türk Telekom zor durumlara düşebilecek, özel sektörün kârlı bulmadığı için yatırım yapmayacağı alanlarda kamu hizmetinin gerektirdiği faaliyetleri yerine getirebilmesi için gereken kârlılık ve maddî kaynaktan yoksun kalacaktır. Dolayısıyla, Türk Telekom’un tekel hakkının açıklığa kavuşturulması ve rekabete hazırlanması büyük önem arzetmektedir.

Bu maddenin e) bendinde ise, Türk Telekom’un imzalayacağı görev sözleşmesi ile diğer işletmecilerin imzalayacakları imtiyaz sözleşmelerinde hükme bağlanması gereken hususlara yer verilmiştir. Burada, genelde her sözleşmede bulunan hükümlerin tekrar edilmesinden kaçınılarak, kamu hizmeti ile ilgili hak ve yükümlülüklerin açıklığa kavuşturulması için sözleşmede yer alması gereken hususlar sayılmıştır. Böylece, hem telekomünikasyon hizmetlerinde verimsizlik ve düzensizlik yaratan hukukî boşlukların önüne geçilebilecek, hem değişen şartlara göre uyarlanabilirlik temin edilecek, hem de kamu hizmetinin gerektirdiği devlet denetimi ve gözetimi açık ve net kurallar çerçevesinde sağlanabilecektir.

Bu maddenin f) ve g) bentleri söz konusu hukukî çerçevenin uygulanmasına yöneliktir. Teknik uzmanlık gerektiren detaylı ve siyasî müdahaleye açık olabilecek hususlarda Telekomünikasyon Kurumu’nun denetleme, düzenleme ve malî yaptırım uygulama yetkisine sahip olması öngörülmüş, buna karşılık, sektör politikalarına ilişkin hükümet sorumluluğu ve devlet yetkisi kullanımı gerektiren ağır yaptırımlar uygulama ve imtiyazın geri alınması yetkisi ile hizmetlere ilişkin genel esasları yönetmeliklerle düzenleme yetkisi Bakanlığa verilmiştir. Bütün düzenleme ve denetleme faaliyetlerinin ve bunlarla ilgili idarî işlemlerin yargı denetimine tabi olacağı ise açıktır.

Madde 3. – Bu madde ile, 406 sayılı Kanunun uygulama olanağı kalmamış olan 3 üncü maddesi değiştirilmekte ve 1 inci Maddede yeni tanımı verilen katma değerli hizmetlere ilişkin genel esaslar düzenlenmekte ve ayrıca aynı Kanunun Ek 18 inci maddesi ile ilk kez düzenlenmiş ve tek tek sayılmış olan hizmetlere ilişkin önceki düzenleme olan imtiyaz sözleşmesi veya ruhsat aranması koşulu tekrar belirtilerek her türlü tereddüt bertaraf edilmeye çalışılmaktadır. Aynı zamanda katma değerli hizmetlerin Türk Telekom’un tekeline tabi olan ses iletimini içeren telefon hizmetlerinden ve işletmecilere ara bağlantı sağlama yetkisinden açıkça farklı bir kavram olduğu vurgulanmaktadır.

Farklı nitelikleri haiz telekomünikasyon hizmetlerinin farklı yetkilendirmeler ile yürütülmesi gerekmektedir. İmtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izinden hangisinin, hangi tür ve nitelikteki telekomünikasyon hizmeti için uygun olduğunu Bakanlık belirlemektedir. Böylece, hangi tür hizmet için ne tür bir yetkiye sahip olunması hususu ortada kalmayacak ve Bakanlığın belirlediği esas ve şartlar dairesinde telekomünikasyon hizmetleri yürütülebilecektir.

Bilindiği gibi, kamu hizmetinin yürütülmesi bakımından imtiyaz usulü dışında ruhsat usulü de bulunmaktadır ve özel hastaneler ve özel okullar bu temelde bir ruhsat ile kamu hizmeti görmektedirler. Bu çerçevede, bazı telekomünikasyon hizmetlerinin alınacak bir ruhsat ile yürütülmesi, ancak belirli kriterlere uyan telekomünikasyon hizmetlerinin ise her halükarda bir imtiyaz sözleşmesi imzalanmak suretiyle yürütülebilmesi esası getirilmektedir.

İmtiyaz sözleşmesine veya ruhsata tabi olup olmamasına bakılmaksızın, mobil telekomünikasyon hizmetlerinde söz konusu olduğu gibi, bir hizmete ilişkin yetkilendirme bakımından maktu harç gibi ödemeler dışında bir ücret ödenmesi öngörülen durumlarda, Ek 21 inci madde uyarınca ihale işlemleri yapılacaktır. Bu hükümle, özellikle her telekomünikasyon hizmeti için bu şekilde bir ücret ödenmesinin gerekmeyeceği, özellikle, işletmeci sayısında bir sınırlama olması zorunlu olmayan durumlarda, genel şartları karşılayan her işletmecinin denetime ilişkin hükümler saklı kalmak üzere hizmet sunabilmesi ve böylece serbest rekabetin mümkün olduğunca çok hizmet bakımından sağlanabilmesi öngörülmüştür. Buna karşılık, hizmetin özellikleri gereği tam rekabetin sağlanamayacağı durumlarda da, alınacak ücretlerin bağımsız komisyonlarca belirlenmesi ve ihale usulü korunmuştur.

Bu maddenin uygulanmasına ilişkin olarak Bakanlık Telekomünikasyon Kurumunun da istişarî görüşünü alarak yönetmelikler çıkarabilmektedir.

Madde 4. – Bu madde ile, telekomünikasyon hizmetleri ile ilgili idarî uygulamaya yol göstermesi amacıyla gerekli genel esaslara yer verilmektedir. İdarenin telekomünikasyon hizmetlerine ilişkin işlemlerinde dikkate alacağı ilkeler açıkça belirtilmek suretiyle, uygulamanın genel çerçevesi çizilmiş ve böylece kamu hizmeti niteliği gereği göz önüne alınması gereken hususlar netleştirilmiş ve belirsizliğin önüne geçilmiştir. Bu düzenleme ile bir taraftan telekomünikasyon hizmetlerinde serbest rekabetin getireceği yararların sağlanması hedeflenmekte, öte yandan da sektörün serbest rekabete açılması ile doğabilecek sorunlar, sektörü düzenleyici makamların müdahale alanı açıkça belirtilmek suretiyle karşılanmaktadır.

Ayrıca, kanunun belirlediği ilkeler çerçevesinde idarenin takdir hakkı saklı kalmakla birlikte, bu ilkelerin açıkça sayılması, telekomünikasyon hizmetlerine ilişkin işlemlerin idarî yargı denetimini kolaylaştırıcı niteliktedir.

Madde 5. – Bu madde ile Türk telekomünikasyon sektörüne getirilen yeni düzenlemeler ışığında uluslararası sözleşmeler alanına ilişkin hak ve yetkiler açısından bir açıklık getirilmektedir. Buna göre, telekomünikasyon işletmecilerinin yabancı ülke şirketleri ile ticarî nitelikli sözleşmeler yapması, diğer ticarî sektörlerde olduğu gibi serbest bırakılmıştır. Ancak, uluslararası telekomünikasyon kuruluşlarına üye olmayı veya bu kuruluşlar nezdinde Türkiye Cumhuriyetini veya Türk telekomünikasyon sektörünü temsil etmeyi gerektirebilecek sözleşmeler, Bakanlar Kurulunun düzenlemeleri çerçevesinde, Bakanlığın denetimine tâbi tutulmuştur. Böylelikle, telekomünikasyon işletmecilerinin sınırötesi telekomünikasyon hizmetlerine ilişkin örneğin yabancı bir ülkede bir şirket kurup, burada rehber basımı işine girmesine yönelik bir sözleşme herhangi bir denetime tâbi tutulmazken, bir işletmecinin örneğin ITU veya INMARSAT gibi kuruluşlara üye olması veya burada imzacı sıfatı ile yer alması Bakanlığın denetimine bırakılmıştır. Böylelikle, bir yandan liberal bir sektöre yeterli bir hareket serbestisi tanırken, diğer yandan önemli stratejik konularda Devlet güvence ve denetimi korunmaktadır.

Madde 6. – Bu madde ile, şahsî telekomünikasyon sistemlerinin ana şebekeye ara bağlantısına ilişkin güncelliğini yitirmiş 10 uncu madde hükmü güncelleştirilmekte ve çağdaş bir telekomünikasyon sektörünün ihtiyaçlarına cevap verir hale getirilmektedir. Ara bağlantı telekomünikasyon sektörünün serbest rekabete açılması bakımından büyük önem arz etmektedir. Ara bağlantı, liberal bir telekomünikasyon sektörünün can damarlarından biridir, zira ara bağlantı yükümlülüğü net, açık ve güvenceli bir şekilde oluşturulamamış bir sektöre, yeni bir işletmecinin girme ve telekomünikasyon hizmeti sunabilmesi, tüm ana telekomünikasyon şebekesini kendisi kurmadığı müddetçe fiziken ve teknik olarak imkânsızdır. Hâkim konumdaki mevcut şebekelerin işletmecilerinin ara bağlantı taleplerini makul şartlar dairesinde karşılamamaları halinde, hukukî tekellerin yerini fiilî tekellerin alması söz konusudur. Bu nedenle, başta Türk Telekom olmak üzere, belli nitelikleri haiz işletmecilere ara bağlantı sağlama yükümlülüğü getirilmekte ve bu işletmecilere topluca “ara bağlantı yükümlüsü” denmektedir. Bu nitelikler ve ara bağlantı hususu ile ilgili detaylar, konunun önemi ve teknik özellikleri nedeni ile bir yönetmelikle belirlenecektir.

Ara bağlantı yükümlülerinin uygulayacağı ara bağlantı ücretlerinin de maliyet bazlı olması ve şebekenin yatırım masraflarını makul ölçüde yansıtacak düzeyde olması gereklidir. Maliyet bazlı olma prensibi, Türk Telekom dışındaki diğer ara bağlantı yükümlüleri için, ileride yönetmelik ve benzeri düzenlemeler ile yeniden değerlendirilebilir. Zira, Türk Telekom’a kıyasla çok daha güçsüz bir yeni işletmecinin ara bağlantı yükümlülüğü ile bağlanması halinde, bu işletmecinin Türk Telekom ile eşit şartlarda rekabet etmesini sağlayabilecek ek tedbirleri Kurum alabilmelidir.

Bu madde ile, ara bağlantıya ilişkin anlaşmaların kural olarak taraflarca serbestçe müzakere edilmesi, buna karşılık, taraflar arasında ticarî anlaşma sağlanamadığı takdirde, taraflar arasında uzlaşma sağlanması amacıyla Telekomünikasyon Kurumunun müdahele etmesi ve gerekli gördüğü diğer tedbirleri alabilmesi esası getirilmiştir. Bu düzenleme uluslararası uygulamalara da paralel niteliktedir. Ayrıca, ara bağlantı gibi önemli bir hususun sırf kötü niyetle, güçlü bir ara bağlantı yükümlüsü tarafından sürüncemede bırakılması ihtimal ve riskini bertaraf etmektedir.

Madde 7. – Bu madde ile 406 sayılı Kanunda mevcut bulunan, umuma ait yol, su vb. mallardan yararlanabilme olanağı tüm telekomünikasyon işletmecilerine tanınmış, ancak bu yararlanmaya ilişkin yetkili makamların denetim ve müdahale yetkisi de açıkça belirtilmiştir.

Madde 8. – Bu madde ile telekomünikasyon hizmetlerinin ancak Bakanlık tarafından yapılan bir yetkilendirme ile yürütülebileceği, aksi halde cezaî bir müeyyidenin uygulanacağı belirtilmektedir. Böylelikle, telekomünikasyon sektöründe yer alan işletmecilerin tam olarak kimler olduğunun belirlenebilmesi, ilgililerin çeşitli mevzuat ve düzenlemelere tâbi tutulabilmesi, denetlenebilmesi mümkün olacaktır. Telekomünikasyon önemli bir alan olduğu için, bu sektörün yakın bir denetime tâbi tutulması da aynı nispette önemi haizdir.

Madde 9. – Dünyanın hemen her ülkesinde telekomünikasyon hizmetlerinin fiyatları değişen ölçülerde devlet müdahalesine tâbi bulunmaktadır. Telekomünikasyon sektörünün niteliği gereği ve en azından bazı telekomünikasyon hizmetleri bakımından tam bir serbest rekabet ortamı bulunmaması, en liberal ekonomilerde dahi telekomünikasyon hizmetlerindeki fiyatlandırmanın belli bir ölçüde devlet müdahalesine tâbi olması sonucunu doğurmaktadır. Buna karşılık, fiyat denetiminin, telekomünikasyon hizmetlerinin fiyatlandırılmasında serbest rekabetin hiçbir rol oynamayacağı anlamına gelmediği de açıktır. Aksine, Telekomünikasyon sektörü serbest rekabete açıldığı ölçüde, fiyat rekabetinin tüketicilere sağlayacağı yararların en üst düzeye çıkacağı ortadadır. Bunun yanı sıra, telekomünikasyon sektöründeki hızlı gelişmeler ve giderek artan özel sektör faaliyetleri de dikkate alındığında, fiyatlandırma politikaları açısından gereken esnekliğin sağlanması da önem arz etmektedir.

Bu madde ile, 406 sayılı Kanunun fiyatlandırma ile ilgili mevcut 29 uncu maddesi değiştirilerek, fiyat denetiminin hukukî çerçevesi çizilmektedir. Bu denetim kapsamı dışında fiyatlar ilgili işletmeciler tarafından serbestçe belirlenebilecektir. Bu çerçevede öncelikle, hangi durumlarda fiyatların denetim ve onaya tâbi olacağı açık bir şekilde belirlenmektedir. Maddede sözü edilen durumlarda öncelikle fiyat denetimi söz konusu olacaktır. Ayrıca, Telekomünikasyon Kurumuna madde açıkça sayılmayan hallerde de fiyatlandırma ile ilgili bu Kanunla öngörülen diğer ilkeleri de gözetmek suretiyle fiyat denetimi getirebilme yetkisi tanınarak, gereken esneklik sağlanmaktadır. Bundan başka, kamu hizmeti dolayısıyla yapılması bir yükümlülük olarak belirlenen ekonomik açıdan verimli olmayan faaliyetlerin giderlerinin de diğer ekonomik açıdan verimli faaliyet gelirlerinden karşılanması gereken durumlarda, söz konusu faaliyetlerin fiyatlarının da denetime tâbi olması öngörülmektedir. Ayrıca, rekabete aykırı eylemler halinde de, Rekabet Kurulunun yetkileri saklı kalmak üzere, fiyatlara müdahale edilebilmesi ve bu suretle özel tekelleşmenin önlenerek tüketicinin korunması sağlanmaktadır. Doğal olarak, fiyat denetiminin özellikle serbest rekabetin yukarıda belirtilen nedenlerle tam olarak işlemediği alanlarda yoğunlaşması, buna karşılık serbest rekabetin mevcut olduğu alanlarda ise, mümkün olan en alt düzeye inmesi amaçlanmaktadır.

Madde 10. – Bu madde ile, 406 sayılı Kanunun mevcut 30 uncu maddesi değiştirilmekte ve telekomünikasyon hizmetlerinin fiyatlandırılmasında göz önüne alınması gereken ilkeler belirtilmektedir.

Öncelikle, kamu hizmetinin gereği olarak, fiyatlandırmada adalet ve eşitlik ilkesi, 4 üncü maddedeki genel ilkelerin dışında, bu maddede özel olarak bir kez daha vurgulanmaktadır. Bu çerçevede, fiyatlandırma bakımından kolaylıkların sadece ihtiyaç sahibi kesimlere yöneltilmesi ve ihtiyaç ve gelir düzeyine bakılmaksızın herkes için geçerli olacak suni olarak düşük fiyatlandırmadan kaçınılması öngörülmektedir. Bunun yanı sıra, özellikle Türk Telekom’un kaçınılmaz olan serbest rekabet ortamından olumsuz etkilenmemesi amacıyla, fiyatların maliyetleri de yansıtır düzeyde olması öngörülmektedir. Böylece, teknolojik gelişmeler sonucunda kaçınılmaz olan serbest rekabet ortamında özel sektörün sadece kârlı alanlara yatırım yaparak hem kamu hizmeti gereği olan diğer alanları ihmal etmesi hem de ekonomik olmayan ya da araştırma geliştirme faaliyetleri gibi uzun vadeli yatırım gerektiren alanlarda kamu hizmeti gereği faaliyette bulunmakla yükümlü kılınacak işletmecileri, söz konusu faaliyetlerinin maliyetini karşılayacak gelir kaynağından mahrum bırakmaması için tedbirlerin alınması sağlanmaktadır. Bu doğrultuda, fiyatlandırma ile ilgili tüm faktörlerin daha belirgin hale getirilerek dikkate alınması suretiyle yürütülecek sağlıklı bir fiyatlandırma politikasının çerçevesi belirlenmektedir. Ancak özellikle belirtilmesi gereken bir husus ise, “maliyete dayalı” olma prensibinin, sektöre yeni girecek işletmeciler açısından esnek olduğudur. Zira, ses hizmeti pazarına yeni girecek olan bir işletmecinin maliyetleri, elbette ki ana telekomünikasyon şebekesini yıllar önce kurmuş olan, yeni ve büyük yatırımlar yapması gerekmeyen, mevcut geniş bir şebeke ağı olan ve ara bağlantı ücreti ödemesi gerekmeyen Türk Telekomdan daha fazla olacaktır. Bu nedenle, yeni işletmecinin, ücretlerine gerçek maliyetleri yansıtmaya zorlanması, bu işletmecinin her zaman için Türk Telekomdan daha yüksek fiyatla piyasaya hizmet sunmaya zorlanması olur ki, bu durumda ilgili işletmecinin hiçbir şekilde pazar payı elde etme olasılığı kalmaz. Rekabet ortamının gelişmesini engelleyecek olan bu husus Avrupa Birliği’nde de üzerinde dikkatle durulmakta ve yeni işletmecilere, Türk Telekom gibi güçlü konumdaki ana işletmeci ile yapacakları rekabette fiyatları gerekirse maliyetin dahi altına indirmelerine olanak tanınmaktadır. Bu Kanunda, yeni işletmeci fiyat rekabeti açısından serbest bırakılmak ile beraber, Kurumun denetim ve gözetimine tâbidir.

Madde 11. – Bu madde ile 406 sayılı Kanuna 4000 sayılı Kanunla eklenen ve Anayasa Mahkemesinin iptal kararlarına konu olan özelleştirme ile ilgili mevcut Ek 17 nci maddesine bir ekleme ile uluslararası halka arz işlemlerinin kamu adına kimin tarafından yapılacağı konusundaki hukukî belirsizlik giderilmekte ve Kanun gereği alınacak Bakanlar Kurulu kararları çerçevesinde satış ve hisse devrine ilişkin işlemleri yapmaya Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakan açıkça yetkili kılınmaktadır.

Madde 12. – Ek 19 uncu maddeye getirilen bu değişiklik ile telekomünikasyon alanında imtiyaz veya ruhsat alacak işletmecilerden alınacak ücretlerden Kuruma idarî faaliyet ve denetim giderlerini karşılamak için gelir unsuru olarak ödenecek kısım saklı tutulmaktadır. Bu maddede belirtilen gelir ve ücretlerden alınan payın, yine bu madde ile kurulan Haberleşme Fonuna aktarılması hususu düzenlenmektedir.

Madde 13. – 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa Ek 22, 23, 24, 25 ve 26 maddeleri eklenmiştir.

Ek Madde 22 ile T.C. Merkez Bankası ve Ereğli Demir Çelik Fabrikaları A.Ş.’de uygulanan model örnek alınmak sureti ile, telekomünikasyon hizmetlerinin gerektirdiği aslî ve sürekli görevleri yerine getirecek olan “Telekomünikasyon memuru” belirlenmekte ve bu memurların nitelikli, statü ve kadroları belirtilmekte, ücret rejimi, emeklilik hususları ve sorumluluk meseleleri açıklığa kavuşturulmaktadır.

Ek Madde 23 ile halen mevcut olan ancak PTT ile Türk Telekom’un ayrılmasından sonra statüsü belirsiz hale gelen PTT Sağlık ve Yardım Sandığının durumuna açıklık getirilmekte ve sandığın niteliği devam ettirilmekte, kaynakları belirlenmekte, teşkilât ve işleme usullerinin ne şekilde saptanacağı açıklığa kavuşmaktadır.

Ek Madde 24 ile PTTMensupları Müteselsil Kefalet Sandığının, PTTile Türk Telekom arasında yapılacak bir protokol ile bölüştürülmesi ve malvarlığı, hak, yetki ve borçları ile personelinin de bu surette iki kuruluş arasında paylaştırılması hususu düzenlenmektedir.

Ek 25 inci ve 26 ncı maddeler, uygulamada Türk Telekom’un karşılaştığı bazı güçlükleri aşmak amacı ile hazırlanmış olup, özellikle telefon numarası gibi kıt kaynakların ilgili numaranın kullanıcısı şahsın borcu nedeni ile işleyemez ve kullanılamaz hale gelmesinin önüne geçmeye çalışılmaktadır.

Madde 14. – Bu madde ile 2813 sayılı Telsiz Kanununun, Telsiz Genel Müdürlüğünün kuruluşunu düzenleyen 5 inci maddesi değiştirilmektedir. Yukarıda genel gerekçede de açıklandığı üzere, telekomünikasyon sektörünün sağlıklı bir biçimde yeniden yapılandırılabilmesi için, genel esas ve sektör politikalarını belirleyen ve siyasî sorumluluğu olan Bakanlık ile sektörde faaliyet gösteren işletmecilerden bağımsız bir idarî düzenleyici kurumun kurulması öngörülmektedir. Telekomünikasyon sektöründe idarî denetleyici ve düzenleyici otorite görevi ifa etmesi öngörülen Telekomünikasyon Kurumu, mevcut Telsiz Genel Müdürlüğünün telsiz haberleşmesi alanındaki önemli düzenleyici rolü, bu hizmetlerin aksamaması gereği, mevcut uzmanlıktan ve yapıdan yararlanma düşüncesi ve sektörü düzenleyici kurumları bakımından iki başlığının önlenmesi amacıyla, Telsiz Genel Müdürlüğünün yapısı, görev alanı, yetkileri ve organizasyonu değiştirilerek yeniden yapılandırılarak oluşturulmaktadır. Bu çerçevede, öncelikle Telsiz Genel Müdürlüğünün adı değiştirilmekte ve biri mevcut Telsiz Genel Müdürlüğünün personel ve kadrolarını içerecek Telsiz Hizmetleri Ünitesi, diğeri de yeni kurulacak Telekomünikasyon Hizmetleri Ünitesi olmak üzere iki ayrı ana hizmet birimi olarak örgütlenmektedir. Kurum, Ulaştırma Bakanlığının doğrudan idarî vesayetinden çıkartılarak sadece Bakanlık ile ilişkilendirilmekte ve Kurumun SPK, Rekabet Kurumu, Radyo ve Televizyon Üst Kurumu ve Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumunda olduğu gibi, faaliyetlerinde bağımsız ve idarî ve malî özerkliği haiz olması öngörülmektedir.

Kurumun karar organı beş üyeden oluşan Telekomünikasyon Kurulu olup, ana hizmet birimlerinden sorumlu birer başkan yardımcısından başka sektörden ve tüketicilerden sorumlu iki başkan yardımcısı bulunması ve böylece telekomünikasyon alanındaki ilgililerin de durumlarının dikkate alınması öngörülerek bir denge sağlanmaktadır.

Kurumun iç yapısının, Kanunda çizilen çerçeve içinde Kurul tarafından belirlenebilmesi ve sektördeki değişime kolayca uyum sağlanabilmesi öngörülmektedir. Kurum personelinin ücretleri bakımından da esneklik sağlanarak kalifiye ve uzman personelin istihdamı kolaylaştırılmaktadır.

Ayrıca, diğer Kanunlardaki ifadelerle uyum sağlayıcı bir atıf hükmü öngörülmekte ve Kurumun malî açıdan kendi kendine yeterli ve bağımsız bir yapıya sahip olabilmesi amacıyla, sayılan gelirlerine yapılan bir ekleme ile 406 sayılı Kanuna göre imtiyaz sözleşmesi imzalayan ya da ruhsat alan işletmecilerden alınacak ücretlerden de Kuruma pay verilmesi temin edilmektedir.

Madde 15. – Bu Kanunla telekomünikasyon sektöründe idarî düzenleyici ve denetleyici kurum olarak kurulan Telekomünikasyon Kurumunun bağımsız olarak görev yapabilmesi için, 2183 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinde Haberleşme Yüksek Kurulunu tanımlarken kullanılan ve hukukî içeriği yeterince açık olmayan genel direktif organı ibaresi maddeden çıkartılmıştır. Belirtmek gerekir ki, millî güvenlik ve kamu düzenine ilişkin konularda yetkili devlet mercilerinin telekomünikasyon sektörüne doğrudan müdahale edebilmesi ilkesi dünyadaki uygulamalarla da paralel olup, işbu Kanunda da korunmaktadır. Bu çerçevede, bu madde ile getirilen değişiklikte, Haberleşme Yüksek Kurulunun millî güvenlik ve kamu düzeni ile ilgili konularda ilgili kamu kurum ve kuruluşlarına direktif verme yetkisine açıkça yer verilmektedir.

Madde 16. – Bu madde ile 2813 sayılı Kanunun değişik 7 nci maddesinin başlığı aynı Kanunun 5 inci maddesinde yapılan değişiklikle paralel hale getirilmiş, değiştirilen (a) bendi ile de, Kurumun bu Kanunla değiştirilen 406 sayılı Kanunda sayılan görevlerine genel atıf yapılmıştır. Bu suretle iki metin arasında doğrudan bağlantı kurulması sağlanmıştır. Kanunun değişik 7 nci maddesinde sayılan görevlere, Kurumun bu Kanunla değiştirilen 406 sayılı Kanun ve bu Kanunla öngörülen görevleri de eklenmekte ve bu suretle Kurumun görevleri ayrıca bir başlık altında toplanmaktadır. Böylece Kurumun Kuruluş ve Teşkilât Kanununun görevlerle ilgili hükmü, 406 sayılı Kanunda öngörülen değişikliklerle paralel hale getirilmektedir.

Ayrıca, bu madde sonuna bir fıkra eklenerek Kurumun telekomünikasyon sektörü ile ilgili şikâyetleri inceleme yetkisi açıklığa kavuşturulmakta, ayrıca Kuruma, şikâyetleri değerlendirme ve denetim işlevlerini gerektiği gibi yerine getirebilmesi için ilgililerden bilgi ve belge toplama yetkisi verilmektedir. Ayrıca Kurumun Kanunlar uyarınca kendi görev alanına giren konularda genel idarî düzenleme yapma yetkisi açıkça düzenlenmiş ve Kurumun işlevleri arasına tüketicilerin menfaatlerinin korunması için gerekli tedbirlerin alınması da eklenmiştir. Rekabet Kurumunun görev alanına giren hususlarda bile, eğer telekomünikasyon sektörüne ilişkin bir inceleme söz konusu ise, Telekomünikasyon Kurumunun da bu konu ile ilgili görüşünün alınması hususu getirilmekte, bu sayede, telekomünikasyon sektörüne özel bazı hususların rekabet hukukunda da göz önüne alınması sağlanmaktadır.

Madde 17. – Bu madde ile 2813 sayılı Kanunun 8 inci maddesi dağiştirilerek, Kurul üyelerinin atanması usulü düzenlenmektedir.

Kurul üyelerinin, sektörün önemi de gözetilerek, Bakanlar Kurulu tarafından atanması öngörülmekte, ancak, kurayla belirlenecek ikişer başkan yardımcılığına ilk atamaların sırasıyla iki ve dört yıl için yapılması sağlanarak, üyelerin görev sürelerinin aynı anda dolmasından dolayı hizmette doğabilecek kesinti ve aksama önlenmektedir. Ayrıca, Kurumun faaliyetlerinde bağımsız olmasının güvencesi olarak, Kurul üyelerinin görevlerinden alınmalarında haklı sebebin varlığı aranmakta, böylece Kurulun çalışmalarının siyasî müdahalelere maruz kalmasının önüne geçilmektedir.

Üyelerden Kurul Başkanı ve Hizmet Üniteleri Başkanları Ulaştırma Bakanlığının göstereceği üçer aday arasından, telekomünikasyon sektöründen sorumlu başkan yardımcısı ilgili telekomünikasyon piyasasında % 10’luk pazar payına sahip işletmeciler tarafından ve tüketicilerden sorumlu başkan yardımcısı ise Rekabet Kurulu ve Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğinin göstereceği adaylar arasından atanmaktadır. Aday gösterilecek kişiler için ayrıca belirli nitelikleri haiz olma şartı da Kanun tasarısında getirilmektedir.

Madde 18. – 406 sayılı Kanuna getirilen değişikliklerle, teknik uzmanlık isteyen detaylı idarî düzenleme ve denetim yetkisinin bağımsız bir düzenleyici otorite olan Telekomünikasyon Kurumuna verilmesine paralel olarak; 3348 sayılı Kanunun 2 nci maddesine bu madde ile getirilen değişiklik ile Ulaştırma Bakanlığının haberleşme konusundaki görev ve yetkilerine nazaran Telekomünikasyon Kurumunun görev ve yetkileri yetki çatışmasını önlemek bakımından, saklı tutulmaktadır.

Madde 19. – Bu madde ile 3348 sayılı Kanunun 3 üncü maddesi değiştirilerek, Ulaştırma Bakanlığı bünyesindeki Haberleşme Genel Müdürlüğünün yetkileri, Telekomünikasyon Kurumunun yetkileri ile çatışmayacak bir şekilde düzenlenmektedir. Buna göre, Haberleşme Genel Müdürlüğünün, Bakanlık bünyesinde yer almaya devam ederek telekomünikasyon sektörüne ilişkin olarak Bakanlıkta kalan görev ve yetkilerin yürütülmesi için çatışmalarda bulunacak birim haline getirilmesi sağlanmıştır. Bu suretle, Bakanlık kendisine verilen telekomünikasyon ile ilgili görevleri ilgili hizmet biriminin çalışmalarından yararlanarak yürütmeye devam edecektir.

Madde 20. – Bu madde ile 3348 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin b) bendinde değişiklik yapılmıştır.

Madde 21. – Bu madde ile, liberalleşen telekomünikasyon sektörüne ve aslında mevcut telekomünikasyon sektörüne dahi tam anlamı ile adapte edilemeyen ve uygulanamayan bazı eski hükümlerin yürürlükten kalkmış olduğu açık bir şekilde ifade edilmiştir.

Madde 22. – Posta İşletmesi Genel Müdürlüğünün kısaltması olan (Pİ) nin (PTT) olarak değiştirilmesi amacıyla bu madde düzenlenmiştir.

Madde 23. – Bu madde ile 406 sayılı Kanuna 8 geçici madde eklenmek suretiyle 406 sayılı Kanunda bu Kanunla yapılması öngörülen değişikliklere ilişkin geçiş hükümleri düzenlenmektedir.

Geçici Madde 7 ile Ek Madde 18’de çok ufak bir değişiklik yapılması haricinde Ek Madde 18 olduğu gibi korunmaktadır. Ek Madde 18 kapsamında daha önce tanımlanmış olan katma değerli hizmetlere ilişkin olarak ortaya konan uygulamalar korunarak, bu Kanun tarihinden itibaren Ek Madde 18’in, bu Kanun ile çelişmeyecek şekilde uygulanması ve yorumlanması esası getirilmekte ve bu esas özellikle güncelleşen katma değerli hizmetler tanımında da herhangi bir karışıklık olmasını engellemeyi hedeflemektedir. Daha önce katma değerli hizmetler kapsamında yer alan ancak uluslararası mevzuat ve uygulamalar anlamında asgarî hizmet kategorisinde yer alan ankesörlü telefon ve rehber basım hizmetlerine de, Türk Telekom’un tekel hakkı da gözetilerek açıklık getirilmektedir.

Geçici Madde 8, Telsiz Genel Müdürlüğü kadrolarının Telekomünikasyon Kurumuna geçişini düzenlemektedir. Ayrıca kurumlar arası yetki karışıklığına meydan vermemek için düzenleme getirilmiştir.

Geçici Madde 9, Türk Telekom’un statüsünde yapılan değişikliğe paralel bir değişiklik 233 sayılı KHK’da yapılarak, doğabilecek çelişki önlenmektedir.

Geçici 10 uncu Madde ile Türk Telekom’un mevcut personelinin statüsü açıklığa kavuşturulmaktadır. Bu çerçevede, öncelikle tüm Türk Telekom personelinin kural olarak özel hukuka tâbi personel statüsüne geçirilmesi öngörülmekte, ancak statülerini değiştirmek istemeyen personelin başvuruları halinde 4046 sayılı Kanunun 22 nci maddesi çerçevesinde başka kuruluşlara nakli sağlanmaktadır. Ayrıca, Türk Telekom’un önemli görevlerinde çalışan ve özel hukuka tâbi personel statüsüne geçmek istemeyen personelin, yönetim kurulu kararıyla mevcut statülerinde görevlerine devam edebilmeleri olanağı getirilmektedir. Her halükârda, tüm personelin mevcut malî ve emeklilik haklarının saklı tutulması ve herhangi bir hak kaybına uğramamaları sağlanmaktadır.

Geçici Madde 11’de ise, Türk Telekom’un görev sözleşmesinin hazırlanma aşaması sürelere bağlanmakta ve dolayısıyla Kanunun uygulanmasında herhangi bir gecikmenin önüne geçilmektedir. Ayrıca, görev sözleşmesi hazırlanana kadarki süre içerisinde Türk Telekom’un hizmet ve yatırımlarını aynen sürdürmesi öngörülerek, doğabilecek herhangi bir boşluk nedeniyle hizmette herhangi bir aksama ya da kesintiye yol açılması önlenmektedir.

Geçici 12 nci Madde ile ilk olarak atanacak Telekomünikasyon Kurulu üyelerine ilişkin açıklık getirilmekte ve bir süre sınırı belirtilmektedir.

Geçici 13 üncü Madde ile geçiş döneminde uygulanacak hükümler gösterilmektedir.

Geçici 14 üncü Madde ile bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce haczedilen telefonlara yapılacak işlemlere açıklık getirilmektedir.

Madde 24. – Yürürlük maddesidir.

Madde 25. – Yürütme maddesidir.

Türkiye Büyük Millet Meclisi

Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve Turizm Komisyonu 15.12.1999

Esas No. : 1/585

Karar No. : 38

Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanan ve Başbakanlıkça 7/12/1999 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına sunulan ve 8/12/1999 tarihinde Başkanlıkça Tali Komisyon olarak Komisyonumuza, Esas komisyon olarak Plan ve Bütçe Komisyonuna havale edilen 1/585 esas numaralı “Telgraf ve Telefon Kanunu, Ulaştırma Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun ile Telsiz Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” Komisyonumuzun 14/12/1999 tarihinde yaptığı 7 nci birleşiminde, Hükümeti temsilen Maliye Bakanlığı, Ulaştırma Bakanlığı, Özelleştirme İdaresi Başkanlığı, Hazine Müsteşarlığı, Telsiz Genel Müdürlüğü ve Türk Telekom A.Ş. Genel Müdürlüğü temsilcilerinin de katılmalarıyla incelenip görüşülmüştür.

Tasarı ve gerekçesi incelendiğinde;

Kanun tasarısının, telekomünikasyon hizmetlerinin etkin, güvenilir ve verimli olarak, yeni teknolojik gelişmeler ile ortaya çıkan ve giderek artan ihtiyaçlara kamu hizmeti niteliği korunarak cevap verilebilmesi amacıyla hazırlandığı,

Dünyadaki gelişmelere paralel olarak; telekomünikasyon alanında politika belirleme ve idarî düzenleme yapma ile işletmecilik işlevlerinin birbirinden ayrılarak daha fonksiyonel hale getirilmesi suretiyle sektörün yeniden yapılandırıldığı,

Telekomünikasyon sektöründe Türkiye’nin Dünya Ticaret Örgütü Hizmet Ticaretine İlişkin Genel Anlaşma doğrultusunda 2004 yılına kadar serbest rekabete açılmayı kabul ettiği,

Bu çerçevede, telekomünikasyon sektörüne ilişkin temel ilkeleri ve politikaları devletin anayasal çerçevede belirlemeye devam edeceği, bunun denetiminin ise özerk nitelikli Telekomünikasyon Kurumu vasıtasıyla gerçekleştirileceği, bunun dışında Türk Telekom A.Ş. de çoğunluk hissedarı olarak mülkiyetten doğan hakların, kullanılacağı ve üç işlevin verimli bir şekilde ayrılacağı,

Halihazırda 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye tabi bir Kamu İktisadî Kuruluşu olarak görev yapan Türk Telekom A.Ş.nin tasarı ile bu statüden çıkarılarak tamamen özel hukuk hükümlerine tabi kılındığı,

Bununla beraber Türk Telekom A.Ş.de % 51 oranında kamu hissesi bulunması nedeniyle Türk Telekom A.Ş.nin 3346 sayılı Kanun çerçevesinde Türkiye Büyük Millet Meclisi denetimine tabi olmaya devam edeceği,

Tasarı ile öngörülen ikinci temel değişikliğin telekomünikasyon işletmecilerinin; Anayasa çerçevesinde bir imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı ile lisans şeklinde yetkilendirilmesi ve bu suretle kamu hizmetinden kaynaklanan yükümlülüklerin açık ve net bir şekilde belirtilmesi olduğu.

Ulaştırma Bakanlığının bir görev sözleşmesi ile Türk Telekom A.Ş.ne yetki vereceği ve bu sözleşmenin Türk Telekom A.Ş. ne belirli hizmet ve standart yükümlülükleri getireceği,

Tasarının öngördüğü üçüncü temel değişikliğin sektörün idarî düzenleme ve denetimine ilişkin olarak, mevcut Telsiz Genel Müdürlüğünü de içine alacak şekilde özerk bir Telekomünikasyon Kurumu oluşturulması olduğu,

Bunun dışında Ulaştırma Bakanlığının millî güvenlik ve kamu düzeni bakımlarından yetkilerinin korunduğu ve Haberleşme Yüksek Kurulunun da Telekomünikasyon Kurumuna talimat verme yetkilerinin korunduğu,

Görülmektedir.

Hükümet adına yapılan tamamlayıcı açıklamaları müteakip Tasarı ve gerekçesi Komisyonumuzca da benimsenerek maddelerinin görüşülmesine geçilmiştir.

Tasarının 1 inci maddesi üzerinde yapılan görüşmelerde;

Halen mevcut iki GSM operatörünün toplam abone sayısının kaç olduğu ve son günlerde özellikle büyük şehirlerde yaşanan sorunların neden kaynaklandığı şeklindeki sorulara hükümet adına verilen cevapta;

Türk Telekomun 1998 yılı ortasından beri GSM aboneleri ile hiç bir ilgisinin kalmadığı, belli bir abone sayısının aşılmasıyla yeni lisansların verilebileceği ancak büyük şehirlerde yaşanan sıkıntıların daha çok transmisyon hatlarının yetersizliğinden kaynaklandığı ve ülkemizde 900 mhz bandının dolması nedeniyle yeni lisansların 1800 mhz üzerinden verileceği,

Teknik olarak mevcut GSM operatörlerinin ellerindeki band genişliğinin 10 milyon aboneye ulaşmalarını mümkün kıldığı ve halen Yedimilyonikiyüz bin GSM abonesinin mevcut olduğu,

Yeni görev sözleşmesinin 1800 mhz üzerinden yapılacak olması nedeniyle birinci madde metninde sadece 1800 ibaresinin yeraldığı, diğerlerinin madde metinlerinde lisans adı altında varolduğu, bunun aslında ileride Türk Telekoma da GSM operatörlüğü verileceğinin açıkça bir ifadesi olduğu,

Tasarıda yer alan birçok ibarenin tam Türkçe karşılıklarının bulunmasına imkan bulunmadığı bunun dışında radyo-televizyon (broadcasting) ile haberleşme iletişimi (transmission) kavramlarının ayırımının bizde de yapılması gerektiği,

Dile getirilmiştir.

Üzerindeki görüşmeleri takiben Tasarının 1 nci maddesi; alınan redaksiyon dahilinde çerçeve maddede yeralan kanun tarihlerindeki ay isimleri rakam ile yazılarak değiştirilmek suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının 2 nci maddesi üzerinde yapılan görüşmelerde;

Türk Silahlı Kuvvetlerinin kendi kurduğu veya Türk Telekoma ait hatlardan kullandığı haberleşme sistemlerinin durumlarının ne olduğu;

Bir taşınmaz mülkiyet içindeki haberleşme sistemlerinin sınırlanmasının nasıl yapılacağı şeklindeki sorulara; hükümet adına verilen cevaplarda;

Kanunun 1 inci maddesinde belirtildiği gibi Türk Silahlı Kuvvetlerine ait tüm haberleşme sistemlerinin bu kanunun kapsamı dışında bulunduğu,

Taşınmaz mülkiyet içindeki haberleşme sistemlerinin üçüncü şahıslara satış yapmama şartına bağlı olduğu,

Tasarıda geçen 31.12.2003 tarihinin Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca uluslararası alanda rekabeti sağlayacak bir tekel hakkı süresi olarak saptandığı,

İfade edilmiştir.

Görüşmeleri takiben tasarının çerçeve 2 nci maddesi, çerçevedeki “4 Şubat 1924” ibaresi “4/2/l924”şeklinde değiştirilmek suretiyle ve çerçeve madde ile düzenlenen 406 sayılı kanunun 2 nci maddesinin (d ) fıkrasında yer alan “jenerasyon” kelimesi madde metninden çıkarılmak suretiyle değiştirilerek kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 3 üncü maddesi, çerçevedeki “4 Şubat 1924” şeklinde değiştirilerek kabul edilmiştir. Komisyonumuzca da aynen kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 4 üncü maddesi, alınan redaksiyon yetkisi dahilinde “4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 9/6/1937 tarihli ve 3222 sayılı Kanunla mülga 4 üncü maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.” şeklinde kanun tekniğine uygun olarak yeniden düzenlenmek suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 5 inci maddesinin çerçevesi alınan redaksiyon yetkisi dahilinde “4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 6 ncı maddesinde yer alan “ve telefon” ibaresi metinden çıkarılmış ve maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.” şeklinde kanun tekniğine uygun olarak yeniden düzenlenmek suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 6 ncı maddesi üzerinde yapılan görüşmelerde, sektörde ara bağlantı konumunun yaratılan katma değer açısından çok önemli bir yere sahip olduğu ve sektörde hakim bir operatör kuluşun sektöre yeni girecekleri engelleyebileceği ve bu durumda kamu menfaatini Telekomünikasyon Yüksek Kurulunun sağlayacağı ifade edilmiş ve tasarının çerçeve 6 ncı maddesi, çerçevedeki “4 Şubat 1924” ibaresi “4/2/1999” şeklinde değiştirilerek kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 7 nci maddesinin çerçevesi, “4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 12 nci maddesine aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.” şeklinde kanun tekniğine uygun olarak değiştirilmek suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 8 inci maddesi; madde ile düzenlenen cezaların üst tavanı, halen bu konuda Türk Telekomun yaşadığı sıkıntılar nedeniyle ve Komisyonumuzda yapılan oylama ile “ on milyar TL,ye “ den “ otuz milyar TL,ye” şeklinde artırılarak ve çerçeve metninde yeralan 4 Şubat 1924 ibaresi 4/2/1924 şeklinde değiştirilmek suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 9 uncu maddesinin çerçevesi “4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun “Fasıl: 4 Ücurat” şeklindeki bölüm başlığı, “Fasıl: 4 Telekomünikasyon Hizmetlerinin Ücret Esasları” olarak değiştirilmiş ve aynı kanunun 18/5/1935 tarihli ve 2722 sayılı kanunla mülga 29 uncu maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir” şeklinde kanun tekniğine uygun olarak değiştirilmek suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 10 uncu maddesinin çerçevesi, “4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 30 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.” şeklinde kanun tekniğine uygun olarak değiştirilmek suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 11 inci maddesinin çerçevesi, “4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa 4107 sayılı kanunla eklenen ek 17 inci maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.” şeklinde kanun tekniğine uygun olarak değiştirilmek suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 12 nci maddesi üzerinde yapılan görüşmelerde;

Gerek 1999 gerekse 2000 yılı Bütçe Kanunu Tasarılarında sistemli olarak fonların Bütçeye dahil edilmesi politikasının izlendiği, söz konusu bütçe kanunlarında Türk Telekomun özelleştirilmesi ile sağlanacak kaynakların bütçeye gelir kaydedileceği yönünde hükümler bulunduğu,

İfade edilmiş ve Komisyonumuzda yapılan oylamada Tasarının çerçeve 12 inci maddesi Komisyonumuzca red edilmiştir.

Tasarının çerçeve 13 üncü maddesi, çerçevede yeralan “4 Şubat 1924” ibaresi “4/2/1924” şeklinde değiştirilerek ve kabul edilen önergeler doğrultusunda;

Çerçeve madde ile 406 sayılı kanuna eklenen Ek 22 inci maddenin ( b ) bendi, rekabet şartlarında hizmetin yürütülebilmesi için aylık ücretlerin ve harcırah gündeliklerinin günün koşullarına göre yönetim kurulunca belirlenebilmesini sağlayacak şeklinde değiştirilmek suretiyle,

Çerçeve madde ile 406 sayılı kanuna eklenen Ek 22 inci maddenin ( c ) bendi, halen çalışan personelin Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı ile irtibatlarının devam etmesi halinde, müktesep haklarının korunmasının Kanun ile belirlenmesi zorunluluğu gerekçesiyle, derece, kademe, ek gösterge ve makam tazminatının nasıl uygulanacağı şeklinde değiştirilmek suretiyle ,

Çerçeve 12 inci madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 14 üncü maddesinin çerçevesi “ 5/4/1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun 28/5/1986 tarihli ve 3293 sayılı Kanunla değişik 5 inci maddesinin ilk fıkrasındaki “ Ulaştırma bakanlığına bağlı hükmî şahsiyeti haiz katma bütçeli Telsiz Genel Müdürlüğü “ ibaresi çıkarılmış ve ilk fıkra dışındaki diğer fıkraları kaldırılarak aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.” şeklinde kanun tekniğine uygun olarak değiştirilerek,

Kabul edilen önerge doğrultusunda çerçeve madde ile düzenlenen 2813 sayılı Telsiz Kanununun değişik 5 inci maddesinin dokuzuncu fıkrası, Telekomünikasyon Kurumunun hesaplarının Sayıştay tarafından incelenebilmesi amacıyla ve Kurum gelirlerinin her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olmasını temin edecek şeklinde değiştirilmek suretiyle ve çerçeve 13 üncü madde olarak değiştirilerek kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 15 inci maddesi, çerçevedeki: “5 Nisan 1983 “ ibaresi “5.4.1983 şeklinde değiştirilerek ve çerçeve 14 üncü madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 16 ncı maddesi, çerçevesi “ 5/4/1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun 28/5/1986 tarihli ve 3293 sayılı Kanunla değişik 7 nci maddesinin “ Telsiz İşleri Genel Müdürlüğünün Kuruluş ve Görevleri” başlığı “ Telekomünikasyon Kurumun Görevleri” olarak a), f), g), ve h) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve sırası ile aşağıdaki bentler ve fıkralar eklenmiştir.” şeklinde kanun tekniğine uygun olarak değiştirilerek ve çerçeve 15 inci madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 17 nci maddesi, çerçevedeki: “5 Nisan 1983” “ibaresi “5.4.1983” şeklinde değiştirilerek ve çerçeve 16 ncı madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 18 inci maddesi, çerçevedeki: “9 Nisan 1987” ibaresi “9.4.1987 şeklinde değiştirilerek,

Kabul edilen önerge doğrultusunda, çerçeve madde ile düzenlenen 3348 sayılı Kanunun 2 nci maddesine, doğal afetler sonrasında telefon trafiği sıkışıklığının ortadan kaldırılması ve yardım, organizasyon ve destek hizmetlerinin gerektirdiği haberleşmeyi sağlayacak yeni bir düzenleme eklenmek suretiyle ve çerçeve 17 nci madde olarak değiştirilerek kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 19 uncu maddesi, çerçevedeki: “9 Nisan 1987 “ ibaresi “9.4.1987” şeklinde değiştirilerek ve çerçeve 18 inci madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 20 nci maddesi, çerçevedeki: “9 Nisan 1987 “ ibaresi “9.4.1987 şeklinde değiştirilerek ve çerçeve 19 uncu madde olarak kabul edilmiştir

Tasarının çerçeve 21 inci maddesi üzerinde yapılan görüşmelerde; sözkonusu düzenlemeler ile milletvekillerinden basına, servis telefonu sahiplerinden Türk Telekom çalışanlarına kadar herkes için indirimli telefon uygulamasına son verildiği, bundan böyle elemanlarına indirimli telefon kullandırmak isteyen kurum ve kuruluşların bunu kendi bütçelerinden karşılamak zorunda kalacakları ifade edilmiş ve Komisyonumuzca da olumlu olarak karşılanan madde 21 inci madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarının 22 nci maddesi Komisyonumuzca 21 inci madde olarak aynen kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 23 üncü maddesi, çerçevedeki: “ 4 Şubat 1924 “ ibaresi “ 4.2.1924” şeklinde ve “1 Ağustos 1996” ibaresi “ 1.8.1996” şeklinde değiştirilerek ve çerçeve 22 nci madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 23 üncü maddesi ile 406 sayılı Kanuna eklenen; Tasarının Geçici 7 nci maddesi maddede yeralan “4 Şubat 1924”, “10 Haziran 1994” ibareleri “ 4/2/1924” ve “ 10/6/1994” şeklinde değiştirilerek kabul edilmiştir.

Tasarının geçici 8,9,10,11,12,13 ve 14 üncü maddeleri Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

Tasarının yürürlük ve yürütmeye ilişkin 24 ve 25 inci maddeleri 23 ve 24 üncü maddeler olarak komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

Bu konuda Tali Komisyon olarak görev yapan komisyonumuz ayrıca bir metin hazırlamaya gerek görmemiştir.

Raporumuz esas komisyon olan Plan ve Bütçe Komisyonuna sunulmak üzere Yüksek Başkanlığa saygı ile arz olunur.
 

	Başkan	Sözcü
	Mustafa Gül	Bülent Ersin Gök
	Elazığ	İstanbul
	Kâtip	Üye
	Yusuf Kırkpınar	Cengiz Aydoğan
	İzmir	Antalya
		(İmzada bulunamadı)
	Üye	Üye
	Ahmet Sancar Sayın	Mustafa Vural
	Antalya	Antalya
	(İmzada bulunamadı)
	Üye	Üye
	Bedri Yaşar	Metin Kalkan
	Gümüşhane	Hatay
		(İmzada bulunamadı)
	Üye	Üye
	Mehmet Fuat Fırat	Mehmet Çümen
	İstanbul	İzmir
	(İmzada bulunamadı)
	Üye	Üye
	Ali Sezal	Kemal Albayrak
	Kahramanmaraş	Kırıkkale
	(12, 15 ve 16 ncı maddelere şerhim var)	(12, 15 ve 16 ncı maddelere şerhim var)
	Üye	Üye
	M. Turhan İmamoğlu	Hasan Özyer
	Kocaeli	Muğla
		(İmzada bulunamadı)
	Üye	Üye
	Osman Fevzi Zihnioğlu	Mehmet Ceylan
	Sakarya	Sıvas
	Üye
	Ahmet Erol Ersoy
	Yozgat

 

Türkiye Büyük Millet Meclisi

Plan ve Bütçe Komisyonu 27.12.1999

Esas No. : 1/585

Karar No. : 78

Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanarak 7.12.l999 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına sunulan, Başkanlıkça 8.12.l999 tarihinde tali komisyon olarak Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve Turizm Komisyonuna, esas komisyon olarak da Komisyonumuza havale edilen “Telgraf ve Telefon Kanunu, Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile Telsiz Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” Komisyonumuzun 15.12.l999 tarihli 27 nci birleşiminde Ulaştırma Bakanı Enis Öksüz ile Ulaştırma Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı, Hazine Müsteşarlığı, Telsiz Genel Müdürlüğü, Türk Telekom A.Ş. Genel Müdürlüğü, Özelleştirme İdaresi Başkanlığı ve Devlet Personel Başkanlığı temsilcilerinin de katılımlarıyla incelenip, görüşülmüştür.

Bilindiği gibi, telekomünikasyon alanında Dünyada son yıllarda dikkati çeken en önemli gelişmeler; politika belirleme, idarî düzenleme yapma ve işletmecilik işlevlerinin birbirinden ayrılması ve her işlevin niteliğine uygun esaslar çerçevesinde yürütülmesidir.

Ülkemizde de bu gelişmelere paralel olarak telekomünikasyon sektörünün yeniden yapılandırılması için;

-Sektörün ticarî esaslar dahilinde ekonomik yönden daha verimli ve etkin yürütülmesini ve serbest rekabete açılmasını, bu çerçevede Devletin işletmeci rolünden sıyrılmasını,

-Telekomünikasyon hizmetlerinin niteliği ve stratejik önemi dikkate alınarak Devletin sektörde düzenleyici ve denetleyici rol almasını,

sağlayacak düzenlemelerin yapılması amaçlanmaktadır.

Diğer yandan, Türkiye; Dünya Ticaret Örgütü çerçevesinde işleyen Hizmet Ticaretine İlişkin Genel Anlaşma doğrultusunda telekomünikasyon sektörünün 2004 yılına kadar rekabete açılmasını taahhüt etmiş bulunmaktadır.

Tasarı ve gerekçesi incelendiğinde;

-233 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamında bulunan Türk Telekom’un bu statüden çıkarılarak özel hukuk hükümlerine tâbi olması,

-Kamu hizmeti niteliğinde olan tüm telekomünikasyon hizmetlerinin, hizmetin niteliğine göre bir imtiyaz sözleşmesi imzalanması veya telekomünikasyon ruhsatı alınarak yürütülmesi,

- Kamu hizmeti niteliği taşımayan ve sınırlı kaynakların dağıtılması hususlarını ihtiva etmeyen telekomünikasyon hizmetleri için Bakanlık tarafından “genel izin” çıkarma imkânının açık bırakılması,

- Telsiz Genel Müdürlüğünü de içine alacak şekilde özerk bir Telekomünikasyon Kurumunun oluşturulması,

- Haberleşme Fonunun kurulması,

- Ulaştırma Bakanlığının görev alanlarının da bu çerçevede yeniden tanımlanması,

gibi hususlarda düzenlemeler yapılması öngörülmektedir.

Komisyonumuzda, tasarının tümü üzerindeki görüşmelere geçilmeden konunun daha ayrıntılı bir şekilde incelenebilmesi ve gerekli düzenlemelerin yapılabilmesini teminen bir alt komisyon kurulmasına karar verilmiştir.

Alt Komisyon; Ulaştırma Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı, Hazine Müsteşarlığı, Devlet Personel Başkanlığı, Özelleştirme İdaresi Başkanlığı, Telsiz Genel Müdürlüğü ve Türk Telekom A.Ş. Genel Müdürlüğü temsilcilerinin de katılımıyla 15-16 Aralık 1999 tarihlerinde yaptığı çalışmalar sonucunda, tali komisyon olan Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve Turizm Komisyonu raporunda benimsenen görüşleri de dikkate alarak yapmış olduğu çalışmalarını bir rapor ve metin halinde Komisyonumuza sunmuştur.

Bu defa, Komisyonumuz 21-22-25 Aralık 1999 tarihlerinde Hükümeti temsilen Ulaştırma Bakanı Enis Öksüz ile ilgili kurum ve kuruluş temsilcilerinin de katılımlarıyla yapmış olduğu 30, 31 ve 33 üncü birleşimlerde yapılan görüşmelerde;

- Telekomünikasyon sektörünün ticari esaslara göre verimli ve etkin yürütülmesi ve serbest rekabete açılmasının çağın gereği olduğu, ancak ulusal güvenliği ilgilendiren konularda belli kriterler öngörülmesinin ve sistemin sağlıklı işlemesi açısından ciddi önlemler alınmasının bir zorunluluk olduğu,

- Tasarı ile teknik bir düzenleme yapıldığı, ancak bu düzenlemenin itinayla incelenmesi ve metinde yer alan muğlak ifadelerin yeniden ele alınmasının yerinde olacağı,

- Telekomünikasyonun özelleştirilmesine ilişkin gecikmenin faturasının ülkemize yüksek olduğu, sektörün rekabet ortamı içerisinde gelişmesinin önünü açacak yasal düzenlemelerin bir an önce çıkarılması gerektiği,

- Kurumda çalışan kamu personelinin özelleştirmeden sonra ne kadar süre, hangi koşullarda çalışacağının belirlenmesinin yerinde olacağı,

- Özelleştirme esnasında kuruluşun sahip olduğu mal varlığının bedel tespitinin hiçbir tereddüte meydan vermeyecek şekilde yapılmasının gerekli olduğu,

şeklindeki görüş ve eleştirileri takiben, Hükümet adına yapılan tamamlayıcı açıklamalarda ise;

- Bakanlığın telekomünikasyon politikalarını belirleme ve lisans verme yetkileri ile donatıldığı,

- Telekomünikasyon sektöründe idarî ve malî yönden özerk düzenleme ve denetleme organının kurulması sağlanarak, sahiplik, denetleme ve düzenleme yetkilerinin birbirinden ayrıldığı,

- Türk Telekom A.Ş.’nin yürüttüğü kamu görevi dikkate alınarak hisselerin % 51’inin Hazinede kaldığı sürece görevin kamu görevlileri eliyle sürdürüleceği,

- Türk Telekom A.Ş.’nin statüsünde yapılan değişiklikle, piyasa koşullarına daha kolay uyum sağlayan bir yapıya kavuşturulduğu,

- Türk Telekom A.Ş.’nin rekabete hazırlanması için gerekli süre olarak 2003 yılı sonunun tespit edildiği, bu süre sonundan itibaren sektörün libere edileceği, Türk Telekom A.Ş.’ nin hisselerinin mümkün olan en yüksek değerle satılacağı ve sektörün rekabet ortamı içerisinde gelişmesinin sağlanacağı, böylece Ülkemizin Dünya Ticaret Örgütü nezdindeki taahhüdünün de yerine getirilmiş olacağı,

ifade edilmiştir.

Bu görüşmeleri takiben, Alt Komisyonca hazırlanan metin ve rapor Komisyonumuzca da benimsenerek görüşmelere sözkonusu metin üzerinden devam edilmesine karar verilmiştir.

Metnin;

- Çerçeve 1 inci maddesinin; beşinci fıkrasının, Türk Telekom A.Ş. çalışanları ile ilgili hükümleri bir arada toplamak amacıyla çerçeve 13 üncü maddeye bağlı ek madde 22’ye taşınması ve maddeye “ara bağlantı” ve “ara bağlantı yükümlüsü” tanımlarının ilave edilmesi suretiyle,

- Çerçeve 2 nci maddesi; metne açıklık ve bütünlük kazandırmak amacıyla (e) fıkrasının 7 numaralı bendine “...imtiyaz sözleşmesi...” ibaresinden sonra gelmek üzere “...ruhsat ve genel izin...” ibaresinin ilave edilmesi, 13 üncü bendinin sonunda yer alan “...borçları...” ibaresinin “...yükümlülükleri...” şeklinde değiştirilmesi, (f) fıkrasındaki % 5 oranının verilecek idarî para cezalarının üst sınırının ödenebilir düzeye getirilmesi amacıyla % 3 olarak değiştirilmesi suretiyle,

- Çerçeve 5 inci maddesi; ikinci fıkrasında yer alan “...mümkün olan...” ibaresinin metinden çıkarılması suretiyle,

- Çerçeve 6 ncı maddesi; ikinci fıkrasında yer alan “...maliyete...” ibaresinin, alt yapı işleticilerinin yalnızca maliyete dayalı olarak hizmet vermesine yol açabilecek yanlış anlamalara sebebiyet vermemek için “... maliyet ve makul kâra...” olarak değiştirilmesi, altıncı fıkrasında yer alan “...detaylı esasları...” ibaresinin “...ayrıntıları...” olarak değiştirilmesi ve madde metnindeki “...dairesinde...” ibarelerinin “...çerçevesinde...” olarak redaksiyona tâbi tutulması suretiyle,

- Çerçeve 7 nci maddesi; birinci fıkrasının sonunda yer alan “...yönetmelikler ile belirlenebilir.” ifadesinin kesinlik taşıması amacıyla “...yönetmeliklerle belirlenir.” şeklinde değiştirilmesi suretiyle,

- Çerçeve 9 uncu maddesi; (d) bendindeki “...öngöreceği...” ibaresinin “...belirleyeceği...” şeklinde redaksiyona tâbi tutulması suretiyle,

- Çerçeve 10 uncu maddesi; ( c ) bendindeki “...atfedilen...” ibaresinin “... yükleyen...” şeklinde değiştirilmesi, (d) bendindeki “...ücretlerin...” ibaresinin cümlenin başına alınması, (ç), (d), (e) ve (f) bentlerinin kanun yapma tekniğine uygun olarak (d), (e), (f) ve (g) bentleri şeklinde redaksiyona tâbi tutulması suretiyle,

- Çerçeve 11 inci maddesindeki “...dairesinde...” ibaresinin anlamın daha iyi ifade edilebilmesi amacıyla “...çerçevesinde...” şeklinde redaksiyona tâbi tutulması suretiyle,

- Çerçeve 13 üncü maddesine bağlı;

- Ek 22 nci maddesi, personel ile ilgili düzenlemelerin bir başlık altında toplanarak ifade bütünlüğünün sağlanması ile asli ve sürekli görevleri yürütmek üzere atananlara uygulanacak mevzuata açıklık getirilmesi amacıyla (a) ve (b) bentlerinin yeniden düzenlenmesi, (c) bendinin başında yer alan, “Türk Telekom memurları ile...” ibaresinin metinden çıkarılması, yapılan düzenlemelere göre personelin sorumlulukları 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede yer aldığından mükerrerliğin önlenmesi amacıyla (d) bendinin metinden çıkarılması suretiyle,

- Ek 23 üncü maddenin birinci fıkrasında yer alan “...dairesinde...” ibaresinin “...çerçevesinde...”, (a) bendinde yer alan “...yüzde biri oranında...” ibaresinin “...binde birine kadar...”, (e) bendinin sonunda yer alan “...ibarettir.” ibaresinin “...oluşur.” şeklinde değiştirilmesi ve son fıkrasına Türk Telekom yönetim kurulunca yapılacak düzenlemelerin, tekel’in bitiş tarihi olan 31.12.2003 tarihine kadar tamamlanmasına ilişkin bir ibare eklenmesi suretiyle,

- Çerçeve 14 üncü maddesi; Haberleşme Yüksek Kurulunun kuruluşuna ilişkin hükmün Telsiz Kanununda düzenlendiği şekliyle kalması uygun görüldüğünden, Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının bu kısmının metne birinci fıkra olarak ilave edilmesi, dördüncü fıkrasından sonra gelmek üzere Kurul Başkanının Kurumun en üst amiri olduğu ve Kurumun genel yönetim ve temsilinden sorumlu bulunduğu hususlarına açıklık getirilmesi ile Başkanın görevde bulunmadığı durumlar için vekalet müessesesinin düzenlenmesine ilişkin bir fıkranın eklenmesi, personelin aylık ve özlük haklarını düzenleyen beş ve altıncı fıkralarının yerine, Kurul Başkan ve üyeleri ile Kurum personelinin aylık ücretlerinin, en yüksek Devlet memurunun her türlü ödemeler dahil aylık net ücretlerini geçmemek üzere ilgili Bakanın önerisi ile Bakanlar Kurulunca belirleneceği, kadro karşılığı sözleşmeli personelin malî ve sosyal hakları ile ilgili esasların Kurulun teklifi, Devlet Personel Dairesinin uygun görüşü ile Bakanlar Kurulunca belirleneceği, Kurul Başkan ve üyeleri ile kadro karşılığı sözleşmeli olarak çalıştırılacak personele dört ikramiye ödenebileceği, ayrıca iş verimliliği ve benzeri hususlar dikkate alınarak iki ikramiye daha verilebileceği ve personelin bu Kanundaki hükümler dışında Devlet Memurları Kanununa tâbi olacağı gibi hususları kapsayan dört yeni fıkranın ilave edilmesi suretiyle,

- Tasarının; Telsiz Kanununun, Haberleşme Yüksek Kurulunun kuruluş, çalışma esasları ve görevlerine ilişkin 6 ncı maddesini değiştiren çerçeve 15 inci maddesinin yeniden metne ilave edilmesi ve ikinci fıkrasında yapılan değişiklikle Kurulun görevinin, telsiz haberleşmesi alanında Ulaştırma Bakanlığına tavsiyede bulunmak ve bu konulardaki uygulamaları takip etmekle sınırlandırılması suretiyle,

- Çerçeve 16 ncı maddesi; beşinci fıkrasında yer alan “Tüketicileri temsil eden üye ise Rekabet Kurulu ve...” ibaresinin, aday gösterilen üyenin temsil edeceği kesimden seçilebilmesine imkân sağlamak amacıyla “Tüketicileri temsil eden üye ise Sanayi ve Ticaret Bakanlığı ile...” şeklinde değiştirilmesi, altıncı fıkrasında yer alan “...mesleki kıdemi en yüksek olan üye...” ibaresinin ise, çerçeve 14 üncü maddede yapılan değişikliğe paralel olarak “...ikinci başkan...” şeklinde değiştirilmesi ve kurul üyeleri ile bazı unvanlı kadrolardaki personelin emeklilik hakları ile kurul üyeliği sona erenlerin durumlarına açıklık getirilmesi amacıyla metne yeni bir fıkra ilave edilmesi ve çerçeve madde numarası 17 olarak teselsül ettirilmesi suretiyle,

- Çerçeve 18 inci maddesi, (j) bendinde yer alan, “...bloke olmasının ve bunun sonucunda...” ibaresinin yanlış anlamalara meydan verilmemesi amacıyla metinden çıkarılması ve çerçeve madde numarasının 19 olarak teselsül ettirilmesi suretiyle,

- Ulaştırma Bakanlığının, teknolojinin getirdiği yeni ulaştırma ve haberleşme hizmetleri ile ilgili politikaların tespitinde Bakanlık dışından tecrübeli kişilerin birikimlerinden yararlanabilmek amacıyla geçici danışma kurulları oluşturabilmesi ve bu kurulların çeşitli giderlerinin Bakanlık bütçesinden ödenebilmesini temine yönelik bir düzenlemenin, Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında 3348 sayılı Kanuna bir ek madde ve metne yeni çerçeve 22 nci madde olarak ilave edilmesi suretiyle,

- Çerçeve 21 inci maddesi; Haberleşme Yüksek Kurulu’nun kuruluş ve görevlerine ilişkin düzenlemenin yeniden metne alınması uygun görüldüğünden, Telsiz Kanununun sözkonusu maddesini yürürlükten kaldırmaya yönelik hükmün metinden çıkarılması ve çerçeve madde numarasının 23 olarak teselsül ettirilmesi suretiyle,

- Geçici 1 inci maddesi; kalıcı hükümler taşıması nedeniyle 26 ncı madde olarak aynen,

- Geçici 3 üncü maddesinin son cümlesinin, intibak işlemlerinin tereddütlere meydan vermeyecek ve hukuki problemler doğurmayacak şekilde gerçekleştirilebilmesini teminen yeniden düzenlenmesi suretiyle geçici 2 nci madde olarak,

- Geçici 5 inci maddesi; Türk Telekom’da halen çalışan personelin kazanılmış haklarını korumak amacıyla, isteyenlerin iş mevzuatına tâbi personel statüsüne geçebileceği, bu statüye geçmek istemeyenlerin ise mevcut statü ve özlük haklarıyla istihdamlarına devam olunacağı, bu kadro ve pozisyonlarda 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname çerçevesinde değişiklik yapılabileceği, çeşitli nedenlerle boşalan kadro ve pozisyonların hiçbir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılacağı, isteyen personelin Özelleştirme Kanununun 22 nci maddesi uyarınca diğer kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilebileceği ve anılan madde hükmü gereği Özelleştirme İdaresi tarafından yapılması gereken ödemelerin bu maddedeki personel bakımından Türk Telekom A.Ş tarafından yapılacağı şeklinde yeniden düzenlenmesi ve geçici 4 üncü madde olarak teselsül ettirilmesi suretiyle,

- Geçici 6 ncı maddesinde üç ay olarak öngörülen sürenin, gerekli yönetmeliklerin hazırlanabilmesi için beş ay olarak değiştirilmesi ve geçici 5 inci madde olarak teselsül ettirilmesi suretiyle,

- Geçici 7 nci maddesinde yer alan “ ..her halükarda...” ibaresinin metinden çıkarılması ve son fıkrasının anlamın daha iyi ifade edilebilmesi amacıyla redaksiyona tâbi tutulması suretiyle geçici 6 ncı madde olarak,

- Çerçeve 3, 4, 8 ve 12 nci maddeleri ile çerçeve 13 üncü maddeye bağlı ek 24, ek 25 ve ek 26 ncı maddeleri aynen,

- Çerçeve 15, 17, 19, 20, 22 ve 23 üncü maddeleri ile geçici 2, 4, 8 ve 9 uncu maddeleri sırasıyla 16, 18, 20, 21, 24, 25, geçici 1, 3, 7 ve 8 inci maddeler olarak aynen,

- Yürürlük ve yürütmeye ilişkin 24 ve 25 inci maddeler ise 27 ve 28 inci maddeler olarak aynen,

kabul edilmiştir.

Tasarının başlığı, metinde yapılan değişiklikler doğrultusunda yeniden düzenlenmiştir.

Ayrıca, metnin tamamı kanunların yapılmasında uygulanan usul ve esaslar çerçevesinde redaksiyona tâbi tutulmuştur.

Raporumuz, Genel Kurul’un onayına sunulmak üzere Yüksek Başkanlığa saygı ile arz olunur.
 

	Başkan	Başkan V.	Sözcü
	Metin Şahin	Mehmet Hanifi Tiryaki	Nihat Gökbulut
	Antalya	Gaziantep	Kırıkkale
	Kâtip	Üye	Üye
	Cafer Tufan Yazıcıoğlu	Sait Açba	Abdülkadir Akcan
	Bartın	Afyon	Afyon
		(İmzada bulunamadı.)
	Üye	Üye	Üye
	Gaffar Yakın	Hikmet Uluğbay	Ali Uzunırmak
	Afyon	Ankara	Aydın
	Üye	Üye	Üye
	Zeki Ergezen	M. Altan Karapaşaoğlu	Oğuz Tezmen
	Bitlis	Bursa	Bursa
	(M.Şerhi Ekli)	(Muhalefet Şerhimiz Ekli)	(Muhalefet Şerhim Eklidir.)
	Üye	Üye	Üye
	Süleyman Coşkuner	Hakkı Duran	Mücahit Himoğlu
	Burdur	Çankırı	Erzurum
	Üye	Üye	Üye
	Mehmet Dönen	Ramazan Gül	Ali Er
	Hatay	Isparta	İçel
	(Muhalefet Şerhi ekli)	(Muhalefet Şerhim Eklidir)
	Üye	Üye	Üye
	Celal Adan	Aydın Ayaydın	Ali Coşkun
	İstanbul	İstanbul	İstanbul
	(Muhalefet Şerhi Eklidir)		(Muhalefet Şerhi Eklidir)
	Üye	Üye	Üye
	Yılmaz Karakoyunlu	Nesrin Nas	Masum Türker
	İstanbul	İstanbul	İstanbul
	Üye	Üye	Üye
	İlhami Yılmaz	Necdet Tekin	Ali Gebeş
	Karabük	Kırklareli	Konya
	Üye	Üye	Üye
	Süleyman Çelebi	Veysi Şahin	Cevat Ayhan
	Mardin	Mardin	Sakarya
		(Muhalefet Şerhi Eklidir)	(Muhalefet Şerhi Eklidir)
	Üye	Üye	Üye
	Ş. Ramis Savaş	Tarık Cengiz	Kemal Kabataş
	Sakarya	Samsun	Samsun
			(Muhalefet Şerhim Ektedir)
	Üye	Üye	Üye
	Lütfi Ceylan	Hasan Özgöbek	Bekir Gündoğan
	Tokat	Uşak	Tunceli
			(İmzada bulunamadı)

 

1. Kanunun genelinde kavram kargaşası vardır. Ayrıca, bu kanun muhteva olarak özel ve bu sahada ihtisası gerektiren bilgileri ihtiva ettiğinden bir çok husus yeterince anlaşılamamıştır. Yeterli açıklamaların da yapıldığı kanaatinde değiliz. Birçok husus masum gerçeklerle izah edilmiştir. Bu da tatmin edici olmamıştır. Çünkü, Kanunun maddelerinin kapsamı içindeki hususların anlaşılabilmesi için uzmanlarca doyurucu bilgilerin verilmesi gerekir.

2. “Türk Telekom: Telekomünikasyon şebekeleri üzerinden sunulan ulusal ve uluslararası ses iletimini ihtiva eden telefon hizmetlerini 13.12.2003 tarihine kadar bu Kanun ve görev sözleşmesi çerçevesinde tekel olarak yürütür.” denilmesi şirketlerin yeni yatırım yapmasını engelleyecektir.

3. Ara bağlantıların ücretlerinin tespitinde uluslararası kuruluşların tavsiyesine uyulması sakıncalıdır. Çünkü, bu kuruluşlar hem telekomla anlaşma yapabilecek, altyapıdan yararlanabilecek ve hem de fiyat belirlemede etkili olacaktır.

4. Bu yasa tasarısı ile açık kamu arazilerinin kullanımında şirketlere geniş imkan tanınmıştır.

5. “Bir iş ve hizmetin karşılığı olarak alınan ücret; Abonman ücreti, sabit ücret, konuşma ücreti, hat kirası ve benzeri kira, ücretler ve bunlar gibi değişik ücret kalemlerinden birisi veya birkaçı olarak tespit edilebilir.” Kanun metninde bu paragrafta belirtilen hususlar vatandaşa ağır yük getirmektedir.

6. Sözleşmeli personelin geleceği belirsizlik ifade ediyor. Ayrıca, Telekom memurlarının aylık ücretlerinin tespitinde ölçü kaçırılmıştır. Masum gerekçelerle keyfilik öne çıkarılmıştır.

7. “Telekomünikasyon hizmetleri ile ilgili olarak abone veya kullanıcılara tahsis edilen numara ve kullanımı gibi intifa ve kullanım hakları hiçbir şekilde haczedilemez” denilmektedir. Bu maddeye göre, Devlet alacağını tahsil edemediği takdirde haciz yoluyla tahsil etme imkanı kaldırılmıştır.

8. Yasada öngörülen; “Haberleşme Yüksek Kurulu” kurulmasını ve bu kurulun Başkanlığın üstünde ve Başkanlığa öneride bulunabilecek olması; Yasalarımıza ve özgürlüklere aykırılık getirecektir.

9. Yasa tasarısının ücret rejimi konusu da devlet memurları ücret kriterlerine ve ayrıca, mağdur duruma düşürülmüş bulunan devlet çalışanlarına % 25 zam düşünülürken böylece kurullara özel ücretler tespiti de kamuda olumsuzlukları beraberinde getirecektir.
 

	M. Altan Karapaşaoğlu	Cevat Ayhan
	Bursa	Sakarya
	Ali Coşkun	Zeki Ergezen
	İstanbul	Bitlis

 

Görüşülmekte olan yasa tasarısının gerekçesinde “Telekomünikasyon sektörünün 2004 yılına kadar serbest rekabete açılması, aynı zamanda Türkiye’nin Dünya Ticaret Örgütü çerçevesinde işleyen Hizmet Ticaretine İlişkin Genel Anlaşma doğrultusunda vermiş olduğu taahhütlerin gereğidir.” İfadesi yer almaktadır. Ülkemizin Dünya Ticaret Örgütüne vermiş olduğu taahhüt Telekom Tekelinin 2005 yılı sonuna kadar sürdürülmesi şeklindedir.

Telefon Tekelinin kaldırılmasının 2 yıl öne çekilmesi Türk Telekom A.Ş.’nin yatırım yapacak hisse alacak yatırımcıları caydıracak niteliktedir.

Ayrıca, Yasanın 6 ncı maddesi ile zorunlu roaming getirilmesi nedeniyle Telekom tekelinin kalkması ve böylece T. Telekoma milyarlarca dolar yatırmak yerine yatırımcılarca küçük bir telefon işletme kuruluşunun kurulup pazara girilmesi ve mevcut altyapıyı çok cüzi fiyatla kullanmaları mümkün olmaktadır.

T. Telekomun değerini aşağıya çekecek bu uygulama doğru değildir. Telefon tekelinin yasal zorunluluk olan 2005 yılı sonundan itibaren kaldırılması gerekmektedir.

Tasarıya açıklanan gerekçelerle muhafalifiz.

Ramazan Gül Kemal Kabataş

Isparta Samsun

Mehmet Dönen Oğuz Tezmen

Hatay Bursa

Veysi Şahin Celal Adan

Mardin İstanbul

Ulaştırma Bakanlığınca hazırlanarak 7.12.l999 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına sunulan 8.12.l999 tarihinde Başkanlıkça tali komisyon olarak Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve Turizm Komisyonuna, esas komisyon olarak da Komisyonumuza havale edilen “Telgraf ve Telefon Kanunu, Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile Telsiz Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” Ulaştırma Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı, Hazine Müsteşarlığı, Telsiz Genel Müdürlüğü, Özelleştirme İdaresi Başkanlığı, Devlet Personel Başkanlığı, Türk Telekom A.Ş. Genel Müdürlüğü, temsilcilerinin de katılımlarıyla komisyonumuzun 15.12.l999 tarihinde yapmış olduğu 27 nci birleşiminde, konunun ayrıntılı bir şekilde incelenebilmesi ve gerekli düzenlemelerin yapılabilmesini teminen bir Alt Komisyon kurulması kararlaştırılmıştır.

Alt Komisyon, Ulaştırma Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı, Hazine Müsteşarlığı, Devlet Personel Başkanlığı, Özelleştirme İdaresi Başkanlığı, Telsiz Genel Müdürlüğü, Türk Telekom A.Ş. Genel Müdürlüğü temsilcilerinin de katılımlarıyla 15-16.12.1999 tarihlerinde yapmış olduğu toplantılarda, tali komisyon olan Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve Turizm Komisyonunda yapılan değerlendirmeleri de dikkate alarak, titiz ve kapsamlı bir çalışma yapmış ve hazırladığı metni komisyonumuza sunmuştur.

Tasarının çerçeve 1 nci maddesi üzerinde yapılan görüşmelerde;

- Lisans verme ve benzeri yetkilerin teknik yeterliliğe sahip ve düzenleme konusunda uzman olması beklenen Telekomünikasyon Kurumuna bırakılmasının ve Türk Telekom A.Ş. ile görev sözleşmesi imzalanması hususunun ise Bakanlık yetkisinde olmasının;

Komisyonumuza önerilmesi kararlaştırılmıştır.

Tasarının çerçeve 2 nci maddesi üzerinde yapılan görüşmelerde;

- Bakanlık tarafından imtiyaz sözleşmesinde öngörülmemiş yükümlülükler verilmesi halinde, oluşabilecek görev zararının Hazinece karşılanması konusunda bir düzenlemenin metinde yer almasının,

- Telekom A.Ş.’ nin ses iletimini ihtiva eden telefon hizmetlerini tekel olarak yürüteceği süre olan 31.12.2003 tarihinin, Telekom’un değeri açısından, yeniden değerlendirilmesinin,

Komisyonumuza önerilmesi kararlaştırılmıştır.

Ayrıca Tasarının çerçeve 2 nci maddesi ile değiştirilen Telgraf ve Telefon Kanununun 2 nci maddesinin;

- (d) fıkrasında yer alan “...jenerasyon ...” kelimesinin metinden çıkarılması,

- (e) fıkrasında, “... imtiyaz sözleşmelerinde...” ibaresinden sonra gelmek üzere “...ve gerekli görülen hallerde...” ibaresinin ilave edilmesi,

- (f) fıkrasında yer alan “...malî yaptırım...” ibaresinin hukuk sistemine uygunluk açısından “... idarî para cezası...” şeklinde değiştirilmesi, ağır kusur halinde genel iznin iptaline imkân verecek bir ibarenin fıkranın sonuna eklenmesi,

- (g) fıkrasında “...Yukarıdaki hükümlerin...” ibaresinden sonra gelmek üzere “...cezaların...” ibaresinin ilave edilmesi,

suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 3 üncü maddesi ile değiştirilen Telgraf ve Telefon Kanununun 3 üncü maddesinin (b) fıkrasının ikinci paragrafında yer alan “ altı ay” lık sürenin, “dört ay” olarak değiştirilmesi suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 4 üncü maddesi ile değiştirilen Telgraf ve Telefon Kanununun 4 üncü maddesinin (a) fıkrası ile (i) fıkrasının yer değiştirmesi suretiyle çerçeve 4 üncü madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 5 inci maddesi aynen kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 6 ncı maddesi ile değiştirilen Telgraf ve Telefon Kanununun 10 uncu maddesi;

- Üçüncü fıkrasında yer alan, “... ilgili sözleşmelerde gerekli hükümlerin veya bilgilerin silinmesi de dahil olmak üzere çeşitli önlemler alabilir...” ibaresinin, “gerekli önlemleri alır.” şeklinde değiştirilmesi,

- Altıncı fıkrasının sonunda yer alan “...yol açmasını sağlamak için 4054 sayılı Kanun hükümleri dairesinde gerektiğinde Rekabet Kurumuna başvurabilir.” ibaresi, uygulamada kolaylık sağlamak amacıyla yeniden düzenlenmesi suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 7 nci maddesi aynen kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 8 inci maddesi ile değiştirilen Telgraf ve Telefon Kanununun 18 inci maddesi; imtiyaz sözleşmesi veya görev sözleşmesi yapılmaksızın telekomünikasyon tesisi kuran ve işletenlere verilen cezalar ile genel izin ve ruhsat almaksızın telekomünikasyon hizmeti verenlere uygulanacak cezaların farklılaştırılmasını ve suçun tekrarı halinde verilecek cezaların ağırlaştırılmasını sağlayacak şekilde yeniden düzenlenmesi suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 9 uncu maddesi aynen kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 10 uncu maddesi ile yeniden düzenlenen Telgraf ve Telefon Kanununun 30 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde yer alan “...12 nci bendi ....” ibaresinin, “... (k) ....” bendi olarak redaksiyona tabi tutulması suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 11 inci maddesi aynen kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 12 nci maddesinin, Tali Komisyonun fonların son yıllarda bütçeye dahil edilmesi, ayrıca özelleştirmeden sağlanacak kaynakların bütçeye gelir kaydedilmesini düzenleyen hükmün bütçe kanunlarında yer alması görüşüyle metinden çıkarılması kararı Alt Komisyonumuz tarafından da benimsenerek maddenin metinden çıkarılması kararlaştırılmıştır.

Türk Telekom A.Ş.’nin özelleştirme sürecine hazırlık çalışmaları çerçevesinde inaktif abonelere sunulan hizmet bedelinin alınabilmesi suretiyle gelirlerinin artırılması ve tarife dengelenmesinin efektif bir şekilde gerçekleştirilmesini teminen hat kirası uygulanmasına imkân sağlayacak bir düzenlemenin, Telsiz ve Telefon Kanununun ek 18 inci maddesine yeni bir fıkra olarak eklenmesini öngören bir metnin tasarıya yeni çerçeve 12 nci madde olarak ilave edilmesi kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 13 üncü maddesi ile yeniden düzenlenen Telgraf ve Telefon Kanununun;

- Ek 22 nci maddesinin; (a) bendinin sonuna, Türk Telekom’un Yönetim Kurulu kararı ile sözleşmeli olarak yerli ve yabancı yönetici ve uzman çalıştırılabilmesine imkân verecek bir hükmün ilave edilmesi, (b) bendinin, Türk Telekom A.Ş. çalışanlarının ücretlerinin, rekabet şartlarında hizmetin yürütülmesini teminen günün koşullarına uygun olarak tespitine imkân verecek şekilde belirlenmesini sağlayacak doğrultuda, (c ) bendinin ise, çalışan personelin yeni düzenlemeler sonucunda Emekli Sandığı ile irtibatlandırılmasını sağlayacak şekilde yeniden düzenlenmesi suretiyle,

- Ek 23 üncü maddesine; “ Türk Telekom Sağlık Yardım Sandığı”nın tasfiye edilmesi, özel sağlık sigortası sistemine dönüştürülmesi veya gerekli görülebilecek diğer düzenlemelerin yapılabilmesi hususlarında Yönetim Kuruluna yetki verilmesine ilişkin bir hükmün ilave edilmesi suretiyle,

- Ek 24 üncü maddesine; Kefalet Sandığının tasfiyesine ve gerekli gördüğü düzenlemeleri yapmaya Yönetim Kurulunun yetkili kılınmasına ilişkin bir düzenlemenin ilave edilmesi suretiyle,

- Ek 25 inci ve 26 ncı maddeleri aynen kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 14 üncü maddesi; Telekomünikasyon Kurumunun oluşumunun idarî ve malî özerkliği olan bu tür kurumlarla benzer yapılanmasını, denetimini ve ücretleri ile ilgili hükümleri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesi suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 15 inci maddesinin; Telekomünikasyon Kurumunun oluşturulan özerk yapısı ile sektörü yönlendirici ve düzenleyici tedbirleri alabileceği görüşünden hareketle, Haberleşme Yüksek Kurulunun oluşumunu düzenleyen Telsiz Kanununun 6 ncı maddesinin yürürlükten kaldırılması ve çerçeve 15 inci maddenin metinden çıkarılması kararlaştırılmıştır.

Tasarının çerçeve 16 ncı maddesi ile başlığı ve bazı hükümleri yeniden düzenlenen ve yeni hükümler ilave edilen Telsiz Kanununun değişik 7 nci maddesinin;

- (a) bendinde yer alan “...Haberleşme Yüksek Kurulunun direktiflerine de uymak kaydıyla...” ibaresi ile (ı) bendinde yer alan “... taraflar arasında etkili bir rekabet ortamını...” ibaresinin, metinden çıkarılması,

- ( l ) bendindeki hükmün, ücret oranlarının belirlenmesi ve değiştirilmesi esasında, Maliye Bakanlığınca belirlenen yeniden değerleme oranının kıstas alınması doğrultusunda yeniden düzenlenmesi suretiyle, çerçeve 15 inci madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 17 nci maddesinin;

- Birinci fıkrasındaki “...noter huzurunda...” ibaresinin metinden çıkarılması ve fıkra içeriği geçici hükümleri kapsadığından, bu hükümlerin geçici maddelere taşınması,

- İkinci fıkrasında “iktisat” ibaresinden sonra gelmek üzere “finans” ibaresinin ilave edilmesi,

- Dördüncü fıkrasında “... sektörden sorumlu başkan yardımcısı...” ibaresinin “...sektörü temsil eden üye...” olarak değiştirilmesi ve üyeliğe aday gösterilebileceklerin arasına cihaz ve sistem imalatı hizmetlerinin de ilave edilmesi,

- Maddede geçen “başkan yardımcısı” ibarelerinin “üye” olarak değiştirilmesi,

suretiyle çerçeve 16 ncı madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarıya; çerçeve 17 nci maddede yer alan Telsiz Kanununun 12 nci maddesine ilişkin düzenleme, kanun tekniğine uygunluk açısından, ayrı bir madde olarak düzenlenmek suretiyle 17 nci madde olarak kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 18 inci maddesi; Alt Komisyonumuzca Tali Komisyonda benimsendiği şekliyle, doğal afetler sonrasında telefon trafiği sıkışıklığının ortadan kaldırılması ve yardım, organizasyon ve destek hizmetlerinin gerektiği haberleşmeyi sağlayacak yeni bir düzenlemenin metne ilave edilmesi suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 19 uncu maddesi; “...Haberleşme Yüksek Kurulunun sekretarya hizmetlerini yapmak...” hükmünün metinden çıkarılması suretiyle kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 20 nci maddesi aynen kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 21 inci maddesinde; madde üzerinde yapılan görüşmelerde, kurum tamamen özelleştirilinceye kadar belirli indirimlerin devam etmesinde fayda mülahaza edildiği, bu hususun Komisyonumuza da önerilmesi kararlaştırılmıştır. Ayrıca, 2813 sayılı Telsiz Kanununun 6 ncı maddesinin yürürlükten kaldırılmasına ilişkin bir hüküm maddenin sonuna ilave edilmiştir.

Tasarının çerçeve 22 nci maddesi aynen kabul edilmiştir.

T.C. Posta Telgraf Telefon İşletmesi Genel Müdürlüğünün iki ayrı kuruluş olarak tüzel kişilik kazanması ve personel statüsünde yeni düzenleme yapılması nedeniyle, tasarruf sandığı her iki kurumda çalışan personeli de kapsayacak şekilde, Posta Telgraf ve Telefon İdaresinin Biriktirme ve Yardım Sandığı Hakkında Kanunun 1 inci maddesinin (A) bendini yeniden düzenleyen bir hükmün, tasarıya yeni çerçeve 23 üncü madde olarak ilave edilmesi kabul edilmiştir.

Tasarının çerçeve 23 üncü maddesi ile 406 Sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa ilave edilen geçici maddelerin, ihtiva ettiği hükümler itibariyle tasarının geçici maddeleri olması gerektiğinden, 23 üncü madde çerçevesi metinden çıkarılmış ve geçici maddeler yeniden numaralandırılmıştır.

Tasarının çerçeve 23 üncü maddesine bağlı;

- Geçici 7 nci maddesi; maddede yer alan “Tekel süresi boyunca ana telekomünikasyon şebekesine bağlı ankesörlü telefon hizmetlerine ilişkin Türk Telekom dışındaki işletmecilere veya sermaye şirketlerine yetki verilemez” ibaresinin, ankesörlü telefon hizmetlerinin libere edildiği, bu ifade ile liberalizasyondan tekele doğru bir geriye gitmenin sözkonusu olduğu, özelleştirilmeye çalışılan Kurumda tekel oluşmasına neden olacağı, rekabet ve hizmet gelişmesini olumsuz etkileyebileceği görüşüyle metinden çıkarılması suretiyle geçici 1 inci madde olarak,

- Geçici 8 inci maddesi; Telsiz Genel Müdürlüğü kadrolarının yeni oluşum paralelinde 190 sayılı KHK’nin eki cetvellerden çıkarılarak, Telekomünikasyon Kurumuna ihdasını sağlayacak şekilde yeniden düzenlenmesi, mevcut personelin yeni oluşan Kurumun kadrolarına atanmasını düzenleyen bir hüküm ile kadro ve görev unvanları değiştirilen ve kaldırılanların atandıkları yeni kadrolarda alacakları aylık ücretlerin, bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce almakta oldukları aylık ücretler toplamından az olması halinde, bu durum giderilinceye kadar, aradaki farkın tazminat olarak ödenmesine ilişkin bir hükmün metne ilave edilmesi suretiyle geçici 2 nci madde olarak,

- Telsiz Genel Müdürlüğünün mevcut sözleşmeli personelinin Kurum kadrolarına atanmasını düzenleyen bir hükmün yeni geçici 3 üncü madde olarak metne ilave edilmesi,

- Geçici 9 uncu maddesi, geçici 4 üncü madde olarak aynen,

- Geçici 10 uncu maddesi; Türk Telekom’da çalışan personelin tercihlerine göre genel iş mevzuatına tabi olabileceği, mevcut durumunu korumak isteyenlerin ise kadrolarının şahsa bağlı olarak saklı tutulacağını hükme bağlayacak şekilde maddenin yeniden düzenlenmesi suretiyle geçici 5 inci madde olarak,

- Geçici 11 inci maddesindeki “... bir ay...” ibaresinin “...üç ay...” olarak değiştirilmesi suretiyle geçici 6 ncı madde olarak,

- Geçici 12 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinin, “Telekomünikasyon sektörünü temsil eden üye için Ulaştırma Bakanı üç aday gösterir.” şeklinde yeniden düzenlenmesi, “15 gün” ibaresinin “30 gün” olarak değiştirilmesi ve çerçeve 17 nci maddenin birinci fıkrasında yer alan, ilk atanan üyelere ilişkin usulün, geçici bir hüküm olması nedeniyle bu maddeye taşınması suretiyle geçici 7 nci madde olarak,

- Geçici 13 üncü ve 14 üncü maddeleri ise geçici 8 inci ve 9 uncu maddeler olarak aynen,

kabul edilmiştir.

Tasarının yürürlük ve yürütmeye ilişkin 24 ve 25 inci maddeleri Alt Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

Ayrıca, tasarının tamamı, alınan redaksiyon yetkisi dahilinde, kanunların yapılmasında uyulacak usul ve esaslar çerçevesinde redaksiyona tabi tutulmuştur.

Raporumuz Plan ve Bütçe Komisyonu Başkanlığına saygı ile arz olunur.

	Başkan
	Mehmet Hanifi Tiryaki
	Gaziantep
	Üye	Üye
	C. Tufan Yazıcoğlu	Oğuz Tezmen
	Bartın	Bursa
	Üye	Üye
	Nesrin Nas	Ahmet Derin
	İstanbul	Kütahya

 
 
 

TELGRAF VE TELEFON KANUNU, ULAŞTIRMA BAKANLIĞI’NIN TEŞKİLAT VE GÖREVLERİ HAKKINDA KANUN, TELSİZ KANUNU VE POSTA TELGRAF VE TELEFON İDARESİNİN BİRİKTİRME VE YARDIM SANDIĞI HAKKINDA KANUN’UN BAZI MADDELERİNİN DEĞİŞTİRİLMESİ, BAZI MADDELERİNİN YÜRÜRLÜKTEN KALDIRILMASI VE BAZI YENİ MADDELER EKLENMESİNE DAİR KANUN TASARISI

MADDE 1. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun “FASIL : 1 İnhisar” şeklindeki bölüm başlığı, “FASIL 1: Temel İlkeler, Esaslar ve Tanımlar” olarak değiştirilmiş, değişik 1 inci maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkraları yürürlükten kaldırılmış ve maddenin sonuna aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

“Telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve telekomünikasyon altyapısı tesisi ve işletilmesi bu Kanuna tabidir.

Türk Telekom, bu Kanun çerçevesinde her türlü telekomünikasyon hizmetlerini yürütmeye ve telekomünikasyon altyapısı işletmeye yetkilidir.

Türk Telekom’un sözkonusu yetkiye ilişkin hak ve yükümlülükleri Bakanlık ile imzalanacak görev sözleşmesi ve/veya görev sözleşmeleri ile belirlenir. Türk Telekom, görev sözleşmelerinde belirlenen asgarî hizmetleri sunmakla yükümlüdür.

Türk Telekom, bu Kanun ve özel hukuk hükümlerine tabi bir anonim şirkettir. Kamu iktisadî teşebbüslerinin kuruluş, teşkilat ve faaliyetleri ile ilgili mevzuat Türk Telekom’a uygulanmaz. Sadece, Türkiye Büyük Millet Meclisi denetimine ilişkin 2.4.1987 tarihli ve 3346 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi hükümleri uygulanır.

Türk Telekom personeli, Türk Telekom memurları için bu Kanun’da öngörülen hükümler saklı kalmak üzere, genel iş ve sosyal sigortalar mevzuatı uyarınca istihdam edilir. Türk Telekom personelinin istihdamına ilişkin kayıt ve şartlar yönetim kurulu tarafından tayin olunur.

Türk Silahlı Kuvvetlerinin her çeşit telekomünikasyon ve komuta-kontrol sistem, araç, gereç ve şebekeleri ile bedeli Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından ödenerek işletmeciler tarafından tesis edilen ve edilecek telekomünikasyon ve komuta-kontrol tesisleri ve hizmetleri hakkında bu Kanun hükümleri uygulanmaz.

Bu Kanun’da geçen:

Bakanlık; Ulaştırma Bakanlığını,

Kurum; 5.5.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun değişik 5 inci maddesi uyarınca kurulan Telekomünikasyon Kurumunu,

Türk Telekom; Türk Telekomünikasyon Anonim Şirketi’ni,

İşletmeci; Türk Telekom da dahil olmak üzere, Bakanlık ile yapılan bir görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmesi ve/veya Bakanlıktan alınan bir telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin uyarınca telekomünikasyon hizmetleri yürüten ve/veya telekomünikasyon altyapısı işleten bir sermaye şirketini,

Sermaye şirketi; Bakanlık tarafından aranacak şartları taşıyan, Türkiye’de kurulmuş veya kurulacak bir sermaye şirketini,

Abone; Telekomünikasyon hizmeti sunan bir işletmeci ile ilgili hizmetten yararlanmaya ilişkin sözleşme yapan gerçek veya tüzel kişiyi,

Ana Telekomünikasyon Şebekesi; Kamu kullanımına açık telefon hizmetlerinin üzerinden yürütüldüğü, belirli noktalar arasında telekomünikasyonu sağlayan transmisyon altyapısı ve anahtarlama ekipmanları da dahil olmak üzere iletim sistemleri şebekesini,

Asgarî hizmet; Bakanlık tarafından Kurum’un ve işletmecilerin görüşleri alınmak suretiyle konu ve kapsamları belirlenen, coğrafî konumlarından bağımsız olarak Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde herkes tarafından erişilebilir, belirlenmiş kaliteyi haiz ve herkesin karşılayabileceği şekilde makul bedel karşılığında sunulacak olan ve ankesörlü telefon, acil telekomünikasyon hizmetleri ve telefon rehber hizmetlerini de ihtiva eden asgarî evrensel hizmet türlerini,

Genel izin; Bir telekomünikasyon hizmetinin yürütülmesi için, Bakanlık tarafından işletmecileri belli genel şartlara ve Bakanlık nezdinde kayıt yaptırılmasına tabi olarak yetkilendiren genel düzenleyici işlemi,

Görev sözleşmesi; Türk Telekom ile Bakanlık arasında, katma değerli hizmetler dahil, her türlü telekomünikasyon hizmetinin yürütülmesi ve telekomünikasyon altyapısının işletilmesi ile ilgili hak, yetki ve yükümlülükleri düzenlemek üzere, şartlar muvacehesinde Bakanlığın takdir edeceği bir süre için aktedilen sözleşmeyi,

GSM görev sözleşmesi; Türk Telekom ile Bakanlık arasında, GSM 1800 mobil telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve gerekli telekomünikasyon altyapısının işletilmesi ile ilgili hak, yetki ve yükümlülükleri düzenlemek üzere aktedilen bir sözleşmeyi,

İmtiyaz sözleşmesi; İşletmeci tarafından söz konusu imtiyaz sözleşmesinde belirtilen telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapısının işletilmesi için Bakanlık ve işletmeci arasında yapılan sözleşmeyi,

Katma değerli telekomünikasyon hizmetleri; Aboneler arasında iletilen ses ve veri dahil her türlü mesajın formu, muhtevası, kodu, protokolü veya benzer hususları üzerinde bilgisayar işlemleri ile veya başka surette işlem yapıp, aboneye veya kullanıcıya ilave, farklı veya yeniden yapılandırılmış bir mesaj ileten veya yüklenilmiş, kaydedilmiş mesaj ve veriler ile aboneler arası interaktiviteyi sağlayan telekomünikasyon hizmetlerini,

Kişisel telekomünikasyon tesisi; 2 nci maddenin (a) fıkrasında sayılan telekomünikasyon tesislerini,

Kullanıcı; Aboneliği olup olmamasına bakılmadan telekomünikasyon hizmetlerinden yararlanan gerçek veya tüzel kişiyi,

Mobil telekomünikasyon hizmetleri; Karasal mobil istasyonlar ile uydu ve karasal istasyonlar arasında veya karasal mobil istasyonların kendi aralarında gerçekleştirdikleri telekomünikasyon hizmetlerini,

Roaming; Bir işletmeciye ait hizmetlerin, teknik uyumluluk şartları saklı kalmak üzere, diğer bir işletmecinin müşterilerine ait ekipmanlar üzerinden çalışmasına veya bir diğer sisteme ara bağlantısına imkan sağlayan sistemlerarası dolaşımı,

Şebeke; Bir veya daha fazla nokta arasında telekomünikasyonu sağlamak için bu noktalar arası bağlantıyı teşkil eden anahtarlama ekipmanları ve hatlar da dahil olmak üzere her türlü iletim sistemleri ağını,

Telekomünikasyon; Her türlü işaret, sembol, ses ve görüntünün ve elektrik sinyallerine dönüştürülebilen her türlü verinin kablo, telsiz, optik, elektrik, manyetik, elektro manyetik, elektro kimyasal, elektro mekanik ve diğer iletim sistemleri vasıtasıyla iletilmesi, gönderilmesi ve alınmasını,

Telekomünikasyon altyapısı; Telekomünikasyonun, üzerinden veya aracılığı ile gerçekleştirilmesini sağlayan anahtarlama ekipmanları, donanım ve yazılımlar, terminaller ve hatlar da dahil olmak üzere her türlü şebeke birimlerini,

Telekomünikasyon altyapısı işletimi; İlgili altyapıya ilişkin gerekli telekomünikasyon tesislerinin kurulması, kurdurulması, kiralanması veya herhangi bir surette temin edilmesi ile bu tesisin diğer işletmecilerin veya talep eden diğer gerçek ve tüzel kişilerin kullanımına sunulmasını,

Telekomünikasyon hizmeti; Telekomünikasyon tanımına giren faaliyetlerin bir kısmının veya tümünün hizmet olarak sunulmasını,

Telekomünikasyon ruhsatı; İşletmeci tarafından söz konusu telekomünikasyon ruhsatında belirtilen telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapısının işletilmesi için Bakanlık tarafından verilen ruhsatı,

ifade eder.”

MADDE 2. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 2. – a) Hiç kimse Bakanlıkla bir görev, imtiyaz sözleşmesi yapılmış veya Bakanlık tarafından bir telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin verilmiş olmadıkça, telekomünikasyon hizmeti yürütemez ve/veya altyapısı kuramaz ve işletemez. Ancak, aşağıdaki faaliyetler bir imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı ya da genel izne tabi değildir:

1) Bir gerçek veya tüzel kişinin, kendi kullanımındaki taşınmazların dahilinde ve her bir taşınmazın sınırları dışına taşmayan, münhasır olarak şahsî veya kurumsal ihtiyaçları için kullanılan ve üçüncü şahıslara herhangi bir telekomünikasyon hizmeti verilmesinde kullanılmayan kişisel telekomünikasyon tesisleri.

2) Kamu kurum ve kuruluşlarının münhasıran verdikleri hizmetler ile ilgili olarak özel kanunları uyarınca kurdukları telekomünikasyon tesisleri.

Kurum söz konusu tesislerin bu maddedeki esaslara uygunluğu ve ara bağlantı talep edilmesi halinde uygulanacak usul ve esasları belirlemeye, kullanılan teçhizatın standartlara uygunluğunu denetlemeye ve uygun olmayanların kaldırılmasını sağlamaya yetkilidir.

b) Türk Telekom’un telekomünikasyon hizmetlerini yürütme ve telekomünikasyon altyapısını işletme ile ilgili hak, yetki ve yükümlülüklerini düzenleyen görev sözleşmesi ve/veya görev sözleşmeleri, düşüncesi alınmak üzere Danıştay’a gönderilip, Anayasa’da belirtilen süre kadar beklendikten sonra aktedilir. Sözkonusu sözleşmeler, sürelerinin bitiminde, benzer konudaki imtiyaz sözleşmeleri ile aynı şartlarda yenilenebilir. Türk Telekom’un; ana telekomünikasyon şebekesi üzerinde sahip olduğu mülkiyet hakkı görev sözleşmesi süresinin bitiminden sonra da devam eder. Türk Telekom’un, hangi telekomünikasyon hizmetlerini, kuracağı ya da iştirak edeceği şirketler eliyle ve hangi şartlarda yürüteceği görev sözleşmelerinde düzenlenir.

c) Türk Telekom; telekomünikasyon şebekeleri üzerinden sunulan ulusal ve uluslararası ses iletimini ihtiva eden telefon hizmetlerini, 31.12.2003 tarihine kadar bu Kanun ve görev sözleşmesi çerçevesinde tekel olarak yürütür. Kişisel telekomünikasyon tesisleri ile telekomünikasyon hizmetlerine ilişkin imtiyaz sözleşmeleri veya telekomünikasyon ruhsatları veya genel izinlerinde ilgili işletmeci tarafından kurulması öngörülen telekomünikasyon altyapısı hariç olmak üzere, tüm telekomünikasyon altyapısının kurulması ve işletilmesi de tekel kapsamına dahildir.

Diğer işletmecilerin ve kişisel telekomünikasyon tesislerini kullanan şahısların ana telekomünikasyon şebekesine ara bağlantı talepleri ve telekomünikasyon altyapı tesislerinden yararlanma ihtiyaçları, yukarıda belirtilen tekel süresi boyunca öncelikle Türk Telekom tarafından karşılanır. Türk Telekom’un, bir işletmeci veya bir kişisel telekomünikasyon tesisi sahibinin altyapıdan yararlanma talebini karşılayamaması halinde, ilgili işletmeci veya kişisel telekomünikasyon tesisi sahibi gerekli altyapı tesisini ilgili imtiyaz sözleşmesi ya da telekomünikasyon ruhsatı hükümleri dairesinde kendi imkanları ile kurabilir veya Bakanlık bu altyapının kurulması hususunda imtiyaz veya telekomünikasyon ruhsatı verebilir.

d) Türk Telekom’un tekel hakkının sona ermesi üzerine, Türk Telekom dışındaki sermaye şirketleri de Kurum tarafından uygun bulunması kaydı ile yukarıdaki (c) fıkrası kapsamına giren telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve altyapı işletimi için 3 üncü madde hükümleri çerçevesinde yetkilendirilir. Türk Telekom’un görev sözleşmesi hükümleri, tekel süresinin bitiminden sonra da geçerliliklerini korumaya devam eder. Aksi görev sözleşmesi ve GSM görev sözleşmesinde belirtilmediği müddetçe, görev sözleşmesi ve GSM görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmeleri için belirlenen hükümlere tabi olur. Yeni nesil telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesine ilişkin olarak Türk Telekom ile diğer işletmeciler arasında ayırım gözetilemez.

e) Türk Telekom’un Bakanlık ile imzalayacağı görev sözleşmesinde ve diğer sermaye şirketlerinin Bakanlık ile imzalayacakları imtiyaz sözleşmelerinde ve gerekli görülen hallerde Bakanlıkça verilen ruhsatlarda ve genel izinlerde de diğer hususların yanı sıra, makul ve ayırım gözetmeyen hüküm ve şartlar çerçevesinde şu konularda hükümlere yer verilir:

1) Telekomünikasyon hizmetinin ve altyapısının açık tanımı, niteliksel ve coğrafî kapsamı,

2) İmtiyaz sözleşmesi kapsamındaki hak ve yükümlülüklerin süresi ve yenilenme esasları,

3) Plan ve programlara uygun olarak yapılacak yatırımlar ve varsa bu yatırımlarla ulaşılması öngörülen hedefler,

4) Aboneler, kullanıcılar, kişisel telekomünikasyon tesislerini kullananlar ve diğer işletmecilere uygulanacak genel şartlar ve ara bağlantı şartları da dahil olmak üzere, bunlarla ilişkilerde gözetilecek ilkeler,

5) Telekomünikasyon iş ve hizmetleri karşılığında alınacak ücretlerin hesaplanmasına ilişkin esaslar ve bunların yeniden belirlenmesine ilişkin ilkeler,

6) Hizmet kalitesine ilişkin şartlar,

7) İmtiyaz sözleşmesi karşılığında belli bir ücret ödenip ödenmeyeceği ve ödenecekse bunun miktarı,

8) Bakanlık tarafından, imtiyaz sözleşmesinde öngörülmemiş olan konuların ve altyapıya ait yatırımlar ile yükümlülüklerin ne şekilde talep edileceği,

9) 4 üncü maddede belirlenen ilkelerin telekomünikasyon hizmetleri ve altyapı türleri itibarıyla uygulama esasları,

10) Türkiye Cumhuriyeti’ne tahsis edilen sınırlı yörünge pozisyonları ve frekanslar da dahil kamu mallarından ve üçüncü kişilere ait taşınmaz mallardan yararlanma esasları ve bu çerçevede Bakanlığın yapacağı işlemler,

11) Malî hesapların hazırlanması ve Kurum’a her türlü bilgi verilmesi ile ilgili şartlar,

12) Numaralandırma ve numara taşınabilirliğine ilişkin hükümler,

13) Mücbir sebep ve öngörülemeyen durumlar halinde tarafların hak ve borçları,

14) İmtiyaz sözleşmesinin ihlali halinde uygulanabilecek yaptırımlar.

15) Yaygın ve verimli pazarlamaya yönelik servis sağlayıcılığı, çözüm ortaklığı, servis dağıtıcılığı ve benzeri taşeronluk hizmetlerinin verilmesine dair uygulama esasları.

f) Kurum; Bakanlığın Türk Telekom dahil işletmecilerle imzaladığı sözleşmelerin ve verdiği telekomünikasyon ruhsatlarının şartlarına uyulmasının sağlanması için gereken tedbirleri almaya, faaliyetlerin mevzuata ve imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin şartlarına uygun yürütülmesini izleme ve denetlemeye, aykırılık halinde ilgili işletmecinin bir önceki takvim yılındaki cirosunun %5’ine kadar idarî para cezası uygulamaya yetkilidir. Bakanlık da, millî güvenlik, kamu düzeni veya kamu hizmetinin gereği gibi yürütülmesi amaçlarıyla gerekli tedbirleri almaya, gerektiğinde tesisleri tazminat karşılığında devralmaya ya da ağır kusur halinde imtiyaz sözleşmesini, telekomünikasyon ruhsatını ya da genel izni iptal etmeye yetkilidir.

g) Yukarıdaki hükümlerin, cezaların ve 4 üncü maddede belirtilen ilkelerin uygulanma esaslarını göstermek üzere yönetmelikler çıkarılır.”

MADDE 3. – 4.2. 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 3. – a) Katma değerli telekomünikasyon hizmetleri, ek 18 inci madde kapsamında sayılan hizmetler ve 2 nci maddenin (c) fıkrasında belirtilen tekel süresinin sonundan itibaren olmak üzere tekel kapsamındaki telekomünikasyon hizmetleri de dahil tüm telekomünikasyon hizmetleri, ilgili hizmetin türüne göre ancak bir görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin kapsamında yürütülebilir. Ek 18 inci madde kapsamında sayılan hizmetler, ancak bir imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı ile yürütülebilir.

b) Bakanlık; gerekli gördüğü her bir hizmet türü için ayrı ayrı olmak üzere yetkilendirmenin imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izinden hangisi ile, nasıl ve hangi şartlarla yapılacağını, başvuru ve yetkilendirmeye ilişkin usul ve esasları Kurum’un görüşünü alarak bu Kanun çerçevesinde belirler.

İşletmeciler veya belli bir telekomünikasyon hizmetini yürütmek isteyenler bu hizmete ilişkin yukarıda belirtilen şartların belirlenmemiş olduğu hallerde, söz konusu şartları tespit etmesini Bakanlık’dan isteyebilirler. Bakanlık; bu talep üzerine, ilgili hizmetin niteliğine göre böyle bir tespitin gerekip gerekmediğine karar verir. Tespitin gerekli olduğu kanısına varırsa, gerekli şartları en geç dört ay içinde, Kurum’un da istişari görüşünü alarak çıkaracağı ek yönetmeliklerle belirler.

Kurum; Bakanlık tarafından verilen bilgiler çerçevesinde her yıl imzalanmış olan imtiyaz sözleşmeleri ile verilen telekomünikasyon ruhsatı ve genel izinleri ilişkili oldukları hizmet türlerini de belirterek listeleyen bir rapor hazırlar.

c) Frekans, uydu pozisyonu ve numaralandırma gibi kıt kaynakların tahsisini ihtiva eden, her bir işletmeciye belirli, özel hak ve yükümlülüklerin verilmesini gerektiren veya sınırlı sayıda işletmeci tarafından yürütülecek olan telekomünikasyon hizmetleri veya altyapısı ancak Bakanlık ile aktedilecek bir imtiyaz sözleşmesi ile yürütülür. Bu maddenin (d) fıkrası saklı kalmak üzere, katma değerli telekomünikasyon hizmetleri Bakanlık tarafından verilen telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin ile sermaye şirketleri tarafından sunulabilir.

d) Bu maddenin diğer hükümleri saklı kalmak üzere, belirli bir telekomünikasyon hizmeti ile ilgili olarak imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı yoluyla sınırlı sayıda sermaye şirketinin yetkilendirilmesinin ve önceden belirlenmiş maktu ödemeler dışında herhangi bir ödemenin öngörüldüğü durumlarda, ek 19 uncu ve ek 21 inci maddelerin ilgili hükümleri uygulanır.

e) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin şartlar ve esaslar, işletmecilerde aranacak şartlar ve belirli bir telekomünikasyon hizmeti için imtiyaz sözleşmesi aktedilmesi, telekomünikasyon ruhsatı verilmesi ya da genel izinler çıkarılması hususları ile bunların kayıt ve şartları bu Kanun’a uygun olarak, Kurum’un da görüşü alınarak Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmeliklerle belirlenir.

MADDE 4. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 9.6. 1937 tarihli ve 3222 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırılan 4 üncü maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir..

“Madde 4. – Telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesinde ve/veya telekomünikasyon altyapısı işletiminde ve bu hususlarda yapılacak düzenlemelerde aşağıdaki ilkeler nitelik ve nicelik itibarı ile gözönüne alınır:

a) Herkesin, makul bir ücret karşılığında telekomünikasyon hizmetlerinden ve altyapısından yararlanmasını sağlayacak uygulamaların teşvik edilmesi.

b) Aksini gerektiren objektif nedenler bulunmadıkça, eşit şartlardaki aboneler, kullanıcılar ve işletmeciler arasında ayırım gözetilmemesi ve hizmetlerin benzer konumdaki her kişi tarafından eşit şartlarla ulaşılabilir olması.

c) Bu Kanunda aksi belirtilmedikçe ya da objektif nedenler aksini gerektirmedikçe, niteliksel ve niceliksel devamlılık, düzenlilik, güvenilirlik, verimlilik, açıklık, şeffaflık ve kaynakların verimli kullanılması ilkelerinin gözetilmesi.

d) Asgarî hizmetlerin belli teknik ve ekonomik koşullar çerçevesinde makul surette karşılanabilecek bir bedelle sağlanması.

e) Telekomünikasyon sistemlerinin uluslararası normlara uygun olarak birbiri ile uyumlu olması.

f) Kalkınma plan ve programlarındaki hedeflerin gözetilmesi.

g) Teknolojik yeniliklerin uygulanması ve araştırma/geliştirme yatırımlarının desteklenmesi.

h) Açık olarak belirlenecek hizmet kalitesi standartlarına uygunluğun sağlanması.

ı) Bu Kanunda aksi belirtilmiş olmadıkça, telekomünikasyon hizmetlerine ve/veya altyapısına ilişkin imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı yoluyla yapılacak yetkilendirmelerde ve genel olarak tüm telekomünikasyon alanlarında, 7.12.1994 tarihli ve 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun hükümleri ve Türk Telekom’un bu Kanunda belirlenen tekel hakları saklı kalmak kaydıyla, serbest rekabet ortamı sağlanması ve korunması.

i) Millî güvenlik ve kamu düzeni gereklerine ve acil durum ihtiyaçlarına öncelik verilmesi.

j) Özürlü, yaşlı ve sosyal açıdan korunmaya muhtaç diğer kesimlerin özel ihtiyaçlarının dikkate alınması ve Kurum tarafından belirlenen ilkeler, kurallar ve şartlar uyarınca kullanıcılara ekonomik avantajlar ihtiva eden özel programlar sunulması.

k) İlgili mevzuat, imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatında açıkça belirlenen durumlar haricinde, ara bağlantı ücretleri ile hat ve devre kiraları da dahil telekomünikasyon hizmetleri karşılığı alınacak ücretlerin, yatırım ve işletme maliyetlerini ve genel masraflardan ilgili payını, amortismanı ve makul ölçüde kârı mümkün olduğu ölçüde yansıtması.”

MADDE 5. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 6 ncı maddesinde yer alan “ve telefon” ibaresi metinden çıkarılmış ve maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

“İşletmeciler veya telekomünikasyon sektöründe yer alan gerçek ve tüzel kişiler, yerli, yabancı veya uluslararası şirketlerle, sınırötesi telekomünikasyon hizmetleri dahil, telekomünikasyon alanında mevzuat hükümlerine uymak kaydı ile her türlü ticarî sözleşme aktedebilir.”

Uluslararası telekomünikasyon kuruluşlarına üye olmayı düzenleyen veya bu kuruluşlar nezdinde Türkiye Cumhuriyeti’nin veya Türk telekomünikasyon sektörünün temsil edilmesini gerektiren milletlerarası sözleşmelere taraf olma veya bu sözleşmelerin hak, yetki ve yükümlülüklerinden yararlanmaya ilişkin esaslar, Bakanlar Kurulu tarafından değerlendirilir. Bu nitelikte bir milletlerarası sözleşmeye taraf olabilmek için ilgili işletmeci veya telekomünikasyon sektöründe yer alan gerçek veya tüzel kişi, Bakanlığa, söz konusu sözleşme ile ilgili bilgilerle birlikte başvurur. Bakanlık; mümkün olan en kısa süre içerisinde, ilgili diğer Bakanlıklar ve Kurum’un da görüşünü alarak Bakanlar Kurulunun belirlediği esaslar çerçevesinde başvuru hakkında karar verir. Bakanlık; bu gibi sözleşmelere ilişkin bilgileri ilgili şahıslardan talep edebilir ve gerekli gördüğü tedbirleri alabilir.”

MADDE 6. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 10 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 10. – Bütün işletmecilerin ve kişisel telekomünikasyon tesislerini kullananların ara bağlantı talepleri, ilgili mevzuatta belirlenen haller saklı kalmak üzere, ara bağlantı sağlama yükümlülüğü olan işletmeciler tarafından karşılanır. Ara bağlantı sağlama yükümlülüğü olan işletmeciler, bu maddeye dayanarak çıkarılacak yönetmelik çerçevesinde Kurum tarafından belirlenir. Ancak, Türk Telekom her halde ara bağlantı sağlama görev ve yükümlülüğüne tabidir. Kurum tarafından ara bağlantı sağlama yükümlülüğü getirilen işletmeciler ve Türk Telekom “ara bağlantı yükümlüsü” olarak anılır.

Ara bağlantı yükümlüleri, ara bağlantıya ilişkin talepleri bu madde hükümleri dairesinde ve eşitlik, ayırım gözetmeme, şeffaflık, açıklık ve maliyete dayalı olma ilkeleri temelinde ve ara bağlantı yükümlülerinin veya bunların ortaklarının, iştiraklerinin veya ortaklıklarının, kendi hizmetleri için sağladıkları ile aynı koşul ve kalitede karşılamakla yükümlüdürler. Ara bağlantı sağlanmasına ilişkin teknik olarak imkan dahilinde olan ve ekonomik olarak orantısız maliyetler ihtiva etmeyen talepler, makul ve haklı sebepler saklı kalmak üzere, kabul edilir.

Şebekeler arasında ara bağlantı sağlanmasına yönelik olarak işletmeciler arasında yapılacak anlaşmalar, bu Kanuna ve ilgili diğer mevzuata uygun olarak taraflar arasında imzalanır ve gerekli teknik hükümleri, koşulları ve ücretleri de ihtiva eder. Bu tür tüm anlaşmalar ile bunların ekleri ve değişikliklerinin bir tasdikli sureti Kurum’a sunulur. İmzalanan ve Kurum’da muhafaza edilen tüm ara bağlantı anlaşmaları alenidir, şu kadar ki, Kurum tarafların ticarî sırlarını korumak için gerekli önlemleri alır.

Ara bağlantı anlaşması ilk talepten itibaren azamî üç ay içerisinde sonuçlandırılamadığı takdirde, Kurum, ara bağlantı talep eden tarafın başvurusu halinde, kamu menfaati gözetilerek belirleyeceği esaslar dairesinde taraflar arasında uzlaştırma prosedürü işletir ve kamu menfaati açısından makul ve gerekli gördüğü diğer tedbirleri alabilir. Kurum’un bu prosedürü başlatmasından itibaren Kurum tarafından bir dört hafta daha uzatılabilecek olan altı haftalık bir süre içinde tarafların bir anlaşmaya varamamaları halinde, Kurum bu ara bağlantı anlaşması için uygun gördüğü hüküm, koşul ve ücretleri belirlemeye yetkilidir. Bu hüküm, koşul ve ücretler, taraflar aksini kararlaştırmadıkça veya kararlaştırılıncaya kadar geçerli olur.

Bu madde hükümleri dahilinde, mobil telekomünikasyon, data veya Kurum’un belirleyeceği diğer hizmet veya altyapı işletmecileri, aynı alandaki diğer işletmecilerin müşterilerine ait ekipmanların kendi telekomünikasyon sistemleri üzerinden de çalışabilmesine izin verilmesine yönelik yapacakları makul, ekonomik açıdan oranlı ve teknik açıdan imkan dahilindeki roaming taleplerini karşılamakla yükümlüdürler.

Kurum; ilgili işletmecilerin, uygun olduğu ölçüde kendi standart hüküm ve şartları içine dahil edebilecekleri, standart ara bağlantı referans ücret tarifeleri yayınlar ve gerektiğinde bunları değiştirir. Kurum; bu maddenin uygulanma esaslarını ve standart referans tarifeleri, ara bağlantı ve roaming anlaşmalarının tabi olduğu detaylı esasları gösteren yönetmelikler çıkarır ve standart referans tarifeleri, şebeke ara bağlantıları ve roaming ile ilgili anlaşmaların telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesinde ve altyapının işletiminde serbest rekabeti engelleyici sonuçlara yol açmayacak tedbirleri alır, gerektiğinde 7.12.1994 tarihli ve 4054 sayılı Kanun hükümleri dairesinde gerektiğinde Rekabet Kurumuna başvurabilir.”

MADDE 7. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 12 nci maddesine sonuna aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

Bu madde hükümlerinden Kurum’un belirleyeceği esaslar dahilinde diğer işletmeciler de yararlanır. Türk Telekom’un ve diğer işletmecilerin bu madde hükümlerinden yararlanma biçim ve prosedürü, Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikler ile belirlenebilir.

İlgili resmî makamlar, yasalarda kendilerine verilen yetkilere dayanarak ve haklı sebeplerin varlığı halinde anılan kullanımın durdurulmasını mahkemeden talep ederler.”

MADDE 8. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 18 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 18. – 2 nci maddenin (a) fıkrasına aykırı olarak imtiyaz sözleşmesi veya görev sözleşmesi yapılmaksızın telekomünikasyon tesisi kuran ve işletenlerin tesisleri Kurum’un talebi üzerine ilgili mülkî amirlerce kapatılır ve işletmeye son verilir. Ayrıca failleri hakkında iki milyar liradan otuz milyar lira kadar ağır para cezasına hükmolunur. Tekerrürü halinde failler hakkında altı aydan iki yıla kadar hapis ve dört milyar liradan altmış milyar liraya kadar ağır para cezası verilir.

2 nci maddenin (a) fıkrasına aykırı olarak genel izin ve ruhsat almaksızın telekomünikasyon hizmeti verenlerin tesisleri Kurum’un talebi üzerine ilgili mülkî amirlerce kapatılarak hizmetlerine son verilir. Tekerrürü halinde failleri hakkında ikiyüz milyon liradan üç milyar liraya kadar para cezasına hükmolunur.

Telekomünikasyon hizmeti sunan bir işletmeci ile abonelik sözleşmesi yapan gerçek ve tüzel kişiler faaliyetlerinin gereği olarak aldıkları hizmeti üçüncü kişilere ücretli veya ücretsiz verebilir. Aboneler yararlandıkları hizmeti sadece ticaret amacıyla üçüncü kişilere sunamazlar. Aksine davrananların abonelik sözleşmeleri iptal edilir.”

MADDE 9. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun “FASIL: 4 Ücurat” şeklindeki bölüm başlığı, “FASIL: 4 Telekomünikasyon Hizmetlerinin Ücret Esasları” olarak değiştirilmiş ve aynı Kanunun 18.5. 1935 tarihli ve 2722 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırılan 29 uncu maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.

“Madde 29. – İşletmeciler, telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapı işletilmesi karşılığında alacakları ücretleri ilgili mevzuat, tabi oldukları görev veya imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin ile Kurum düzenlemelerine aykırı olmayacak şekilde serbestçe belirleyebilirler. Aşağıdaki hallerde Kurum, hat ve devre kiraları da dahil olmak üzere ücretlerin hesaplanma yöntemlerini ve üst sınırlarını, makul ve ayırım gözetmeyen şartlarla, 30 uncu maddede belirlenen genel ilkeler çerçevesinde çıkarılacak yönetmelikler, tebliğler ve sair idarî düzenlemeler, imtiyaz sözleşmeleri ve telekomünikasyon ruhsatlarının hüküm ve şartları da gözetilerek tayin ve tespit etmeye yetkilidir:

a) Türk Telekom veya başka bir işletmecinin, kamu hizmeti ilkeleri çerçevesinde vermekle yükümlü olduğu asgarî hizmetler dahil, bazı hizmetlerin maliyetini başka hizmetlerin ücretlerinden karşılamak zorunda olduğu haller.

b) İlgili telekomünikasyon hizmetlerinde, bir işletmecinin hukukî veya fiilî bir tekel olduğunun veya ilgili hizmet veya coğrafî piyasada hakim konumda bulunduğunun Kurum tarafından belirlendiği haller.

c) Ücretlerin Kurum düzenlemelerine aykırı işlem ve eylemlerle belirlendiğinin tespit edildiği haller.

d) Kurum’un çıkaracağı yönetmeliklerde öngöreceği diğer durumlar.”

MADDE 10. – 4.2. 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 30 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 30. – Kurum, telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapı işletilmesi karşılığında alınacak ücretlere ilişkin düzenlemeleri, aşağıdaki genel ilkelerin gerçekleştirilmesi hususunu gözönünde tutarak yapar:

a) Ücretler adil olmalı ve benzer konumdaki kişiler arasında haklı olmayan nedenlerle ayırım gözetmemelidir. Bu genel ilke, toplumdaki ihtiyaç sahibi kesimlere özel ve kapsamı açıkça ve sınırlı olarak belirlenmiş kolaylıklar sağlanmasını engellemez.

b) 29 uncu madde kapsamına giren durumlarda; ücretlerin, 4 üncü maddenin (k) bendinde öngörülen şekilde yatırım ve işletme maliyetleri de dahil olmak üzere, mümkün olduğunca ilgili hizmetin maliyetlerini yansıtacak şekilde belirlenerek tarifelerin dengelenmesi esas olup, bir hizmetin maliyetinin diğer bir hizmetin ücreti yoluyla desteklenmesinden veya karşılanmasından kaçınılır.

c) Ücretler; kendisine bir maliyet atfedilen ve anılan ücretin kapsamında olan her hizmet kalemini ayrı ayrı gösterir.

ç) Ücretlerin, uygun olduğu ölçüde, gelişen teknolojik şartlar çerçevesinde uluslararası standartlara ve ölçeklere yaklaştırılması esastır.

d) Değişik hizmet türü ve kategorileri için, ücretlerin teknolojik gelişmeyi ve yeni yatırımları teşvik etmeye yönelik düzeyde olması gözetilir.

e) Ücretlerin belirlenmesinde, Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası anlaşmalar ve uluslararası kuruluşların tavsiyeleri uygun olduğu ölçüde dikkate alınır.

f) Haklı gerekçelerin varlığı halinde, ücretlere zorunlu maliyetleri ve makul bir ölçüde kârı da yansıtmak kaydıyla üst sınır konulabilir.”

MADDE 11. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa, 3.5.1995 tarihli ve 4107 sayılı Kanunla eklenen, değişik ek 17 nci maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“Yukarıda anılan Bakanlar Kurulu kararlarında belirtilen esaslar dairesinde her türlü satış işlemlerinde, satılacak hisselerin mülkiyetinin devrine ilişkin sözleşmeleri ve diğer anlaşmaları ve gereken belgeleri imzalamaya, Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakan veya yetki verdiği temsilcisi yetkilidir.”

MADDE 12. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun ek 18 inci maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

Bir iş ve hizmetin karşılığı olarak alınan ücret; abonman ücreti, sabit ücret, konuşma ücreti, hat kirası ve benzerî kira, ücretler ve bunlar gibi değişik ücret kalemlerinden birisi veya birkaçı olarak tespit edilebilir.

MADDE 13. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa aşağıdaki ek maddeler eklenmiştir.

“EK MADDE 22. – Türk Telekom çalışanlarının statüsü, ücret rejimi, emekliliği ve sorumlulukları aşağıda gösterilmiştir:

a) Personelin statüsü : Telekomünikasyon hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli görevleri, telekomünikasyon alanında tecrübeli ve en az dört yıllık yüksek eğitim almış bir genel müdür ile kamu paylarını temsilen atanan ve en az dört yıllık yüksek eğitim almış diğer yönetim kurulu üyeleri yürütür. “Türk Telekom memuru” deyimi, aslî ve sürekli görevleri ifa eden genel müdür ve kamu paylarını temsilen atanan yönetim kurulu üyeleri ile her halükarda şahsa bağlı kadrolarda olmak üzere yönetim kurulu tarafından bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 120 gün içinde belirlenen görevlerde çalışan Türk Telekom çalışanlarını ifade eder. Söz konusu kadrolar, o kadroda görev yapan personelin her ne surette olursa olsun görevinden ayrılması üzerine kendiliğinden iptal edilmiş sayılır. 3.5.1995 tarihli ve 4107 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci cümlesi Türk Telekom memurları için ve bu madde ile aksi öngörülmediği ölçüde uygulanır.

Türk Telekom çalışanlarının istihdamında mevcut mevzuat hükümlerine göre güvenlik soruşturması yaptırılır.

Türk Telekom, yönetim kurulu kararı ile sözleşmeli olarak yerli ve yabancı yönetici ve uzman çalıştırabilir.

b) Ücret rejimi : Türk Telekom memurlarının aylık ücretleri en yüksek Devlet memurunun her türlü ödemeler dahil aylık tutarının iki katını geçmeyecek şekilde Genel Kurulca tespit olunur. Türk Telekom memurlarına yılda dört ikramiye ödenir. Ayrıca, Yönetim Kurulunca belirlenecek usul ve esaslar çerçevesinde iki teşvik ikramiyesi de ödenebilir. Her bir ikramiyenin miktarı kendisine ödenmekte olan aylık ücret tutarını geçemez. En yüksek Devlet memurlarına ödenenlerden gelir vergisine tabi olmayanlar bu Kanununa göre de gelir vergisine tabi olmazlar.

Türk Telekon memurları haricindeki diğer Türk Telekom çalışanlarının aylık ücretleri kendilerini atamaya yetkili olan Yönetim Kurulu tarafından yukarıdaki ücretler gözönünde bulundurulmak suretiyle tespit olunur.

Türk Telekom çalışanlarının harcırah miktarları ile harcırah ödenmesine ilişkin usul ve esaslar Türk Telekom Yönetim Kurulunca belirlenir.

c) Personelin emekliliği : Türk Telekom memurları ile bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte T.C. Emekli Sandığına tabi olarak çalışmakta olan personelin İş Kanununa göre istihdam edilmeyi tercih etmeleri halinde isteyenlerin T.C Emekli Sandığı ile irtibatları devam eder. Bu durumda ilgililerin hizmet sürelerinin değerlendirilmesi, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile 5434 sayılı T.C. Emekli Sandığı Kanunu hükümlerine göre yapılır. Bu personelin emeklilik işlemlerinde, Genel İdare Hizmetleri sınıfında görev yapan genel müdürler için belirlenen ek gösterge rakamını geçmemek üzere, ifa ettikleri görevler itibariyle, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa göre girebilecekleri sınıflardaki benzeri görevlerin aynı kadro, ünvan ve dereceler için belirlenmiş ek göstergeler ve makam tazminatları uygulanır.

d) Personelin sorumluluğu : Türk Telekom memurları, görevleri ile ilgili olarak Türk Telekom’a verdikleri zararlardan dolayı, Borçlar Kanununun haksız fiil hükümlerine, yönetim kurulu üyeleri ve müdürler bakımından da Türk Ticaret Kanununun ilgili hükümlerine tabidirler.

EK MADDE 23. – Türk Telekom’un yönetim kurulunca tayin edilecek şartlar dairesinde Türk Telekom çalışanları ve bunların ailelerinin tedavileri ile uğraşmak üzere mevcut Sağlık Yardım Sandığının devamı niteliğinde bir “Türk Telekom Sağlık Yardım Sandığı” kurulur. Bu Sandığın kaynakları:

a) Türk Telekom’un her yıl bütçesine personel aylıkları karşılığı olarak ödenecek olan ödenek tutarının yüzde biri oranında verilecek paralardan,

b) Personelin aylıklarının yüzde bir oranından fazla olmayacak şekilde yapılacak kesintilerden ,

c) Sandık sermayesinin işletilmesinden ve faaliyetlerinden doğacak faiz ve sair gelirlerden,

d ) Bağışlardan,

e) Diğer gelirlerden ibarettir.

Sandığın teşkilatı, görev, yetki ve yükümlülükleriyle uygulamaya ilişkin usul ve esaslar, Sandığın tasfiye edilmesi, özel sağlık sigortası sistemine dönüştürülmesi veya gerekli görülecek diğer düzenlemelerin yapılması hususları Türk Telekom yönetim kurulu tarafından düzenlenir.

EK MADDE 24. – 13.7.1953 tarihli ve 6145 sayılı Kanunun 17 nci maddesi uyarınca kurulmuş olan ve yeni bir düzenlemeye kadar geçerliliğini koruması öngörülen PTT Mensupları Müteselsil Kefalet Sandığı bu Kanun ile infisah etmiştir. PTT Memurları Müteselsil Kefalet Sandığının her türlü mevcudu, varlığı, borç ve yükümlülükleri, T.C Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü ile Türk Telekom arasında yapılacak bir protokolle bölüştürülerek tasfiye edilir. Anılan protokol, bu Kanunun yürürlüğe girmesinden itibaren en geç üç ay içinde imzalanır.

T.C Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü ile Türk Telekom arasında tasfiye edilerek paylaştırılacak olan PTT Mensupları Müteselsil Kefalet Sandığı’nın hak ve yükümlülüklerin devamını sağlamak üzere, “PTT Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı” ve “Türk Telekom Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı” adı ile iki müstakil sandık kurulur. PTT Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı 2.6.1934 tarihli ve 2489 sayılı Kefalet Kanununda belirtilen hükümlere tabidir. Türk Telekom Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı ise Türk Telekom Yönetim Kurulunun belirleyeceği esaslar çerçevesinde işletilir, düzenlenir ve bu sandığa tabi olacak personel Türk Telekom yönetim kurulunun saptayacağı esaslar çerçevesinde belirlenir.

Sandığın tasfiyesine ve gerekli gördüğü düzenlemeleri yapmaya Türk Telekom Yönetim Kurulu yetkilidir.

PTT Memurları Müteselsil Kefalet Sandığında halen çalışmakta olan personel; sandık malvarlığının bölüştürülmesindeki orana göre ve ilgili protokolde mutabakata varıldığı şekilde, mevcut statüleri ve özlük haklarıyla T.C. Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü ve Türk Telekom’a intikal ettirilir.

Türk Telekom’a intikal eden personel hakkında da Geçici 5 inci madde hükümleri uygulanır.

Tasfiye ve personelin intikali işlemleri, ilgili protokolün imzalanmasından itibaren bir ay içinde sonuçlandırılır.

EK MADDE 25. – Telekomünikasyon hizmetleri ile ilgili olarak abone veya kullanıcılara tahsis edilen numara ve hat kullanımı gibi intifa ve kullanım hakları hiçbir şekilde haczedilemez.

EK MADDE 26. – İdare ve yargı mercilerinde ve üçüncü şahıslara karşı Türk Telekom’u, yönetim kurulunun temsil ve ilzam konusunda yapacağı düzenlemeler saklı kalmak üzere, genel müdür temsil eder. Genel müdür gerektiğinde bu temsil yetkisini devir edebilir.”

MADDE 14. – 5.4.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun değişik 5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 5. – Bu Kanun ile 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununda belirtilen genel esaslar çerçevesinde, Kanunlarla öngörülen yetki ve sorumlulukları uygulamak ve verilen diğer görevleri yapmak üzere kamu tüzel kişiliğini ve idarî ve malî özerkliği haiz özel bütçeli Telekomünikasyon Kurumu kurulmuştur. Kurum görevlerini yerine getirirken bağımsızdır.

Kurum’un ilişkili olduğu bakanlık Ulaştırma Bakanlığıdır.

4 üncü maddenin (g) fıkrasında sayılan hizmetlerin ifası için; telsiz sistemlerinin belirlenen tekniklere ve usullere uygun olarak çalıştırılmasının kontrolü, enterferansların tespiti ve giderilmesi, Devlet ve kişi güvenliğini ilgilendiren telsiz faaliyeti konularında yürürlükteki mevzuat dahilinde Devlet güvenlik makamlarıyla işbirliği yapılması ve millî ve milletlerarası teknik monitör hizmeti ve faaliyetleri Kurum tarafından yürütülür.

Kurum’un karar organı bir kurul başkanı ve dört üyeden oluşan Telekomünikasyon Kurulu’dur.

Kurul Başkan ve üyelerinin aylık ücretleri, en yüksek Devlet memurunun her türlü ödemeler dahil ücretinin iki katını geçmemek üzere, ilgili Bakanın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir. Ayrıca, Kurul Başkan ve üyelerine yılda dört ikramiye ödenir. En yüksek Devlet memuruna ödenenlerden gelir vergisine tabi olmayanlar, bu Kanuna göre de gelir vergisine tabi tutulmaz.

Kurum personeli ücret ve malî haklar dışında 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabidir. Kurum personelinin ücret ve diğer malî hakları ile kadrolarına ilişkin düzenlemeler Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir.

Kurul üyeleri ve Kurum personeli, denetleme ve incelemeleri sırasında ilgililere ve üçüncü kişilere ait öğrendikleri gizli bilgileri, ticarî sırları bu konuda kanunen yetkili kılınan mercilerden başkasına açıklayamaz ve kendi yararlarına kullanamazlar. Bu yükümlülük görevden ayrılmalarından sonra da devam eder. Kurum’un para, evrak, dosya ve her çeşit malları Devlet malı hükmündedir. Kurul üyeleri ve Kurum personeli, görevleri sırasında veya görevleri nedeniyle işledikleri veya kendilerine karşı işlenen suçlar bakımından Devlet memuru sayılırlar.

Bu Kanunda ve diğer mevzuatta Telsiz İşleri Genel Müdürlüğü ve Telsiz Genel Müdürlüğüne yapılan tüm atıflar Telekomünikasyon Kurumu’na, Telsiz İşleri Genel Müdürü ve Telsiz Genel Müdürüne yapılmış tüm atıflar Kurul Başkanına yapılmış sayılır.

Kurum, 8.9.1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu, 10.2.1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanunu ile vize ve tescil açısından 26.5. 1927 tarihli ve 1050 sayılı Muhasebe-i Umumiye Kanunu ile 21.2.1967 tarihli ve 832 sayılı Sayıştay Kanunu hukümlerine tabi değildir. Kurum, Sayıştay tarafından denetlenir. Kurumun gelirleri her türlü vergi, resim ve harçtan muaftır.

Kurum mevzuata uygun olarak taşra teşkilatı kurabilir.

Kurum’un gelirleri aşağıda belirtilmiştir:

a) 27 nci maddeye göre alınacak ücretler,

b) 21.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu çerçevesinde imtiyaz sözleşmesi imzalayan ya da telekomünikasyon ruhsatı alan işletmecilerden aynı Kanunun ek 19 uncu maddesi çerçevesinde alınacak ücretlerin %0.05’i (onbinde beşi) ve ilgili imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatında gösterilmiş olması kaydıyla işletmecilerden Kurum masraflarına katkı amacıyla alınacak diğer ücretler,

c) Kurum’un, amatör telsizcilik belgesi ve operatör ehliyetnamesi vermek üzere açacağı sınavlara katılanlardan alınacak sınav ücretleri,

ç) Her türlü basılı evrak, form ve yayınlardan elde edilen gelirler,

d) Müşavirlik hizmetlerinden elde edilecek gelirler,

e) Kurs, toplantı, seminer ve eğitim faaliyetlerinden sağlanacak gelirler,

f) Genel Bütçeden gerektiğinde yapılacak yardımlar,

g) Kurum lehine takdir edilen ve dağıtıma tabi tutulan bölüm dışında kalan vekalet ücretleri,

h) Kurum tarafından uygulanacak idarî para cezaları,

ı) Yapılacak her türlü bağış, yardım ve diğer gelirler.”

Kurumun, gelir ve harcamalarına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.

MADDE 15. - 5 .4.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun değişik 7 nci maddesinin “Telsiz İşleri Genel Müdürlüğünün Kuruluş ve Görevleri” şeklindeki başlığı, “Telekomünikasyon Kurumunun Görevleri” olarak, (a), (f), (g) ve (h) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki bendler ve fıkralar eklenmiştir.

“a) Bu Kanun ile 21.2.1924 tarih ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununda belirtilen genel esaslar çerçevesinde, telsiz haberleşmesi ve telekomünikasyon alanında gerekli planları hazırlamak ve Ulaştırma Bakanlığına sunmak ve ilgili diğer kurum ve kuruluşlar ile gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerinin bu konudaki faaliyetlerine nezaret etmek,

f) Bu Kanunda yer alan görevleri yürütmek, her türlü kayıtları tutmak ve mevcut hükümlere uymayanlar hakkında gerekli teknik ve idarî işlemleri yapmak,

g) Türkiye’de kurulu sermaye şirketleri tarafından yürütülecek telekomünikasyon hizmetleri ve/veya altyapısı ile ilgili olarak Ulaştırma Bakanlığı tarafından imzalanacak imtiyaz sözleşmelerine ve verilecek telekomünikasyon ruhsatlarına ilişkin görüş bildirmek, genel izin hazırlanmasına ilişkin Bakanlığa öneri götürmek, anılan imtiyaz sözleşmesi ve telekomünikasyon ruhsatlarının hüküm ve şartlarının uygulanmasını ve genel izinlere uygunluğu denetlemek, bu hususta gerekli tedbirleri almak,

h) Telekomünikasyon hizmetlerinden ve altyapısından yararlanacak kullanıcılara ve telekomünikasyon şebekeleri arasındaki ara bağlantılar bakımından diğer işletmecilere uygulanacak ücret tarifelerine ve sözleşme hükümlerine ve teknik hususlara ilişkin genel kriterleri ve görev alanına giren diğer konularda uygulama usul ve esaslarını belirlemek, tarifeleri incelemek, değerlendirmek, gerekenleri onaylamak ve bunların uygulanmasını izlemek,

ı) Telekomünikasyon hizmetleri ve altyapısı ile ilgili olarak işletmecilerin ve bu alanda kanuna uygun olarak ticari faaliyet içinde bulunanların, hizmetlerin yürütülmesi, altyapının işletilmesi ve çeşitli telekomünikasyon teçhizat ve cihazları üreten veya satanların bu hizmet ve faaliyetlerini Türkiye dahilinde tam bir rekabet ortamı içinde gerçekleştirmelerini sağlamak, teşvik edici tedbirleri almak,

i) Telsiz haberleşme ve telekomünikasyon alanında kullanılacak her çeşit sistem ve cihazlar için yurt içinde ve yurt dışındaki ilgili kuruluşlarla işbirliği yaparak ve en son gelişmeleri de göz önünde bulundurarak, imalat ve kullanıma esas teşkil eden performans standartlarını tesbit etmek, bunları uygulamak,

j) Telsiz haberleşmesi ve telekomünikasyon hizmetleri ve altyapının işletimi ile ilgili olarak görev alanına giren konularda yönetmelik çıkartmak veya diğer idarî işlemleri yapmak, işletmeciler, aboneler, kullanıcılar ve Türk telekomünikasyon sektörünü etkileyen tüm gerçek ve tüzel kişilerin ilgili mevzuata uymasını denetlemek, bu hususta ilgili makamları harekete geçirmek ve gereken hallerde kanunlarda öngörülen yaptırımları uygulamak,

k) Radyo ve televizyon dahil her türlü yayınların belirlenmiş emisyon noktalarından yapılabilmesini teminen, ortak anten sistem ve tesisleri kurulması ile ilgili usul ve esasları tespit etmek,

l) 27 nci maddede belirtilen ücretleri, Maliye Bakanlığınca her yıl belirlenen yeniden değerleme oranını aşmamak üzere belirlemek, değiştirmek, tahsil etmek veya terkin etmek ve bunlarla ilgili usul ve esasları düzenlemek, Kurumun yıllık bütçesini, gelir gider kesin hesabını, yıllık çalışma programını onamak, gerekirse bütçede hesaplar arasında aktarma yapmak veya gelir fazlasını talep halinde genel bütçeye devretmeye karar vermek.

m) Kanunlarda verilen diğer görevleri yerine getirmek.

Kurum telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve altyapısının işletilmesi ile ilgili hususları ve ayrıca hem bu hizmetlerde hem de genel olarak telekomünikasyon sektöründe rekabete aykırı davranış, plan ve uygulamaları re’sen veya şikayet üzerine incelemeye ve görev alanına giren konularda bilgi ve dokümanların sağlanmasını talep etmeye yetkilidir. Kurum, telekomünikasyon hizmetleri ve altyapısı ile ilgili yönetmeliklerin ve diğer genel idarî işlemlerin yayınlanmasından önce ilgili tarafların kamuya açıklanacak olan ve üzerinde ilgili tarafların yorum yapabileceği görüşlerini bildirmesine imkan verebilmek için gerekli tedbirleri alabilir. Kurum tüketici menfaatlerinin korunması için de gerekli tedbirleri alır.

Rekabet Kurulu, telekomünikasyon sektörüne ilişkin olarak yapacağı inceleme ve tetkiklerde ve birleşme ve devralmalara ilişkin olarak vereceği kararlar da dahil olmak üzere telekomünikasyon sektörüne ilişkin olarak vereceği tüm kararlarda, öncelikle Kurum’un görüşünü ve Kurum’un yapmış olduğu genel düzenleyici işlemleri dikkate alır.”

MADDE 16. - 5.4.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun değişik 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 8.- Kurul başkanı ve üyeler, Bakanlar Kurulu tarafından beş yıllık süre için atanır. Görevi biten Kurul başkanı ve üyelerin yeniden aynı göreve atanmaları mümkündür. Kurul başkanı ve üyeler ancak ciddi bir hastalık veya rahatsızlık nedeni ile iş görememe, görevi kötüye kullanma veya yüz kızartıcı bir suç ile mahkum olma halinde Bakanlar Kurulu tarafından süresi dolmadan görevden alınabilir.

Kurul üyeliklerine atanacakların hukuk, iktisat, finans, mühendislik, telekomünikasyon, işletme veya maliye dallarında yurt içinde veya dışında en az dört yıllık yüksek öğrenim görmüş olmaları, hem meslekî açıdan hem de telekomünikasyon alanında yeterli bilgi ve deneyime sahip olmaları ve kamu veya özel sektörde en az 10 yıl çalışmış olmaları, Devlet memuru atanabilme genel şartlarını taşımaları ve herhangi bir siyasi partinin yönetim, denetim veya başka bir üst kurulunda görev almamış veya bu görevlerinden ayrılmış olmaları şartları aranır.

Kurul Başkanı, telsiz hizmetlerini temsil eden üye ve telekomünikasyon hizmetlerini temsil eden üye, Ulaştırma Bakanının göstereceği üçer aday arasından atanır.

Telekomünikasyon sektörünü temsil eden üye, bu Kanun uyarınca Türkiye’de telekomünikasyon cihaz ve sistem imalatı, telekomünikasyon hizmeti yürütmekte ya da altyapı işletmekte olan ve ilgili telekomünikasyon hizmeti piyasasında Türkiye çapında en az %10’luk pazar payına sahip olan işletmecilerin göstereceği birer aday arasından atanır. Bu maddenin uygulaması açısından hizmet piyasalarına ve işletmecilerin pazar paylarına ilişkin tespitler Kurum tarafından ve nihai olarak yapılır. Her bir işletmeci pazar payı ne olursa olsun en fazla bir aday gösterebilir.

Tüketicileri temsil eden üye ise Rekabet Kurulu ve Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğinin göstereceği ikişer aday arasından atanır.

Kurul üyeliklerinde herhangi bir sebeple boşalma olması halinde, boşalan yerlere yukarıda belirtilen esaslar dahilinde üç ay içinde seçim ve atama yapılır. Bu şekilde atananlar yerine atandıkları kişinin görev süresini tamamlarlar. Toplantılara katılmayan üyeler nedeni ile Kurul’un karar almasının engellenmesi halinde, toplantıya katılmayan Kurul üyesi yerine Kurul başkanı vekalet eder. Kurul başkanının toplantıya katılamaması halinde yerine mesleki kıdemi en yüksek olan üye vekalet eder. Kurul üyelerinin mazeretsiz bir şekilde dört toplantı arka arkaya Kurul çalışmalarına katılmaması halinde ilgili Kurul üyesi, üyelikten istifa etmiş sayılır ve hemen yeni üyenin atama işlemleri başlatılır.

Kurul üyeleri, özel bir kanuna dayanmadıkça resmî veya özel başka hiçbir görev alamaz, ticaretle uğraşamaz, serbest meslek faaliyetinde bulunamaz ve özellikle de herhangi bir telekomünikasyon şirketinde hissedar veya yönetici olamazlar. Telekomünikasyon sektörünü temsil eden üye, kendisini aday gösteren işletmeci şirket ile görev süresi boyunca her türlü ilişkisini keser ve görevinden ayrılmasından itibaren de en az iki yıl boyunca anılan işletmeci şirket ile çalışma, danışmanlık veya hissedarlık şeklinde bir ilişki kuramaz.

Kurul en az dört üyenin hazır bulunması ile toplanır ve en az üç üyenin aynı yöndeki oyuyla karar alır. Kurul üyelerinin bizzat kendisi veya 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 245 inci maddesinin (3) numaralı bendinde yazılı derecelerde akrabalığı bulunan kişiler ile veya bu kişilerin hissedarı, yöneticisi veya üst düzey çalışanı olduğu herhangi bir telekomünikasyon şirketi ile ilgili konularda yapılan oylamalarda ilgili Kurul üyesi oylamaya katılamaz.

MADDE 17. – 5.4.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun 12 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “reşit olmayanlar ve” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 18. – 9.4.1987 tarihli ve 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin (a) bendine, “uygulanmasını takip etmek ve denetlemek” ibaresinden önce gelmek üzere, “Telekomünikasyon Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla ve” ibaresi, aynı maddenin (g) ve (h) bendlerine “haberleşme” ibaresinden önce gelmek üzere “Telekomünikasyon Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla” ibaresi ve aynı maddeye yeni (j)bendi eklenmiş, mevcut (j) bendi (k) bendi olarak teselsül ettirilmiştir.

j) Doğal afetler sırasında ve sonrasında oluşan aşırı haberleşme trafiği nedeniyle santrallerin bloke olmasının ve bunun sonucunda hizmet dışı kalmasının önlenmesini, haberleşme trafiğinin düzene sokulmasını ve afet haberleşmesine öncelik tanınmasını teminen, işletmecilerin kendi haberleşme sistemlerinde yapmaları gereken düzenlemelere ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

MADDE 19. – 9.4.1987 tarihli ve 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanunun değişik 13 üncü maddesinin, (c) bendinin başına “Telekomünikasyon Kurumunun kanunlarla verilen yetki ve görev alanı dışında kalan” ibaresi eklenmiş, (e) bendindeki “ve telekomünikasyon” ibaresi metinden çıkarılmış ve (g) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“g) Genel haberleşme maksadıyla telekomünikasyon şebekesi ya da telekomünikasyon tesisleri kurma ve işletme izni verilecek hizmet alanlarını ve çeşitlerini belirlemek, bunların kurulması ve işletilmesi ile ilgili usul ve esasları tespit etmek, Bakanlık tarafından telekomünikasyon hizmetlerine ve altyapısına ilişkin aktedilecek imtiyaz sözleşmeleri ve verilecek telekomünikasyon ruhsatlarının ve genel izinlerin hazırlık işlemlerini yapmak ve bu konularda Ulaştırma Bakanlığına 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Kanun ve diğer kanunlarla verilen görevlerin yerine getirilmesini ve Telekomünikasyon Kurumu ile koordinasyonu sağlamak,”

MADDE 20. – 9.4.1987 tarihli ve 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanunun 14 üncü maddesinin, (b) bendinde yer alan “Ulaştırma ve” ibaresinden sonra “Telekomünikasyon Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 21. – 12.6.1936 tarihli ve 3054 sayılı İstanbul Telefon Tesisatının Tesellüm ve İşletme Muamelelerine Dair Kanun, 24.6.1938 tarihli ve 3488 sayılı İzmir Telefon Tesisatının Tesellüm ve İşletme Muamelelerine Dair Kanun ve 7 Kanunisani 1929 tarihli ve 1379 sayılı Ankara’dan Gayri Şehir ve Kasabalardaki Telefonlar Hakkında Kanun, 29 Rebiülevvel 1331 tarihli Teatii Muhaberata Hadim Hususî Elektrik Hututu Hakkında Kanunu Muvakkat ve bunların ek ve tadilleri ile kamu kurum ve kuruluşlarının özel kanunlarında bulunan telekomünikasyon hizmetlerinden ücretsiz veya indirimli tarife ile yararlanılmasına dair hükümler ile 5.4.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun 6 ncı maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 22. – 4.2.1924 tarih ve 406 Sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu ile değişikliklerinde ve diğer mevzuatta geçen “T.C. Posta İşletmesi Genel Müdürlüğü(P.İ)” ibareleri “T.C Posta ve Telgraf Teşkilâtı Genel Müdürlüğü(PTT)” olarak değiştirilmiştir.

MADDE 23. – 22.12.1941 tarihli ve 4157 sayılı Posta Telgraf ve Telefon İdaresinin Biriktirme ve Yardım Sandığı Hakkında Kanunun 1 inci maddesinin (A) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

A) T.C Posta Telgraf Teşkilâtı Genel Müdürlüğü ve Türk Telekomünikasyon Anonim Şirketi’nin Sandığa iştirak eden, T.C Emekli Sandığı veya İş Mevzuatına Tabi çalışanlarından Nizamnamesine göre alınacak aidat.”

GEÇİCİ MADDE 1. – 4.2. 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa, 10.6.1994 tarihli ve 4000 sayılı Kanunla eklenen değişik ek 18 inci madde, bu Kanun ile 406 sayılı Kanuna getirilen hükümler ile çelişmeyecek şekilde uygulanır ve ek 18 inci maddede geçen “Lisans” terimi, duruma göre, görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmesi ya da telekomünikasyon ruhsatı anlamına gelir. Ek 18 inci maddenin altıncı fıkrasında yer alan “sermaye şirketi” ibaresi, “işletmeci” olarak anlaşılır ve yedinci fıkrasında aranan “Türk Telekom’un önerisi”, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren aranmaz. Türk Telekom ve diğer işletmeciler ancak kendi abonelerine ilişkin rehber basımı hizmeti yürütebilirler.

GEÇİCİ MADDE 2. – Telsiz Genel Müdürlüğüne ait ekli (1) sayılı listede gösterilen kadrolar 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (1) sayılı cetvelin ilgili bölümünden çıkarılmıştır. Telekomünikasyon Kurumu için ekli (2) sayılı listede gösterilen kadrolar ihdas edilmiştir.

Bu Kanun ile Telsiz Kanununda yapılan yeni düzenlemeler ve verilen yetki doğrultusunda Bakanlar Kurulunca yapılacak düzenlemeler ile kadro ve görev ünvanları değişmeyenler aynı unvanlı yeni kadrolara atanmış sayılırlar.

Kadro ve görev ünvanı değişenler veya kaldırılanlar yeni bir kadroya atanıncaya kadar durumlarına uygun işlerde görevlendirilebilirler. Bunların atandıkları yeni kadrolarda alacakları aylık, ek gösterge, hertürlü zam ve tazminatların toplamı, eski kadrolarında almakta olduğu aylık, ek gösterge ile zam ve tazminatlardan az olduğu takdirde, bu durum giderilinceye kadar aradaki fark herhangi bir vergi ve kesintiye tabi olmaksızın tazminat olarak ödenir.

5.4.1983 tarihli ve 2813 Sayılı Telsiz Kanununda Ulaştırma Bakanlığı’na yapılan atıflar hizmet alanları itibariyle Bakanlık veya Kurum’a yapılmış sayılır.

GEÇİCİ MADDE 3. – Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce, 5.4.1983 tarihli ve 2813 Sayılı Telsiz Kanununun 8 inci maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesinde geçen ve Bakanlar Kurulunca belirlenmiş bulunan sözleşmeli personel durumlarına uygun kadrolara sınav şartı aranmaksızın atanırlar. Sözleşmeli statüde çalışmış personelin bu süre içindeki hizmetleri intibakları bakımından 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu hükümlerine göre çalışılmış gibi değerlendirilir.

GEÇİCİ MADDE 4. – “Türk Telekomünikasyon A.Ş.” 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ekindeki “B- Kamu İktisadî Kuruluşları (KİK)” bölümünde yer alan kuruluşlar listesinden çıkarılmıştır.

GEÇİCİ MADDE 5.- Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Türk Telekom da 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye tabi olarak kadrolu veya sözleşmeli personel statüsünde çalışmakta olanlardan isteyenler genel iş mevzuatına tabi personel statüsüne geçirilir. Genel iş mevzuatına tabi personel statüsüne geçmek istemeyenlerin kadro ve pozisyonları şahıslarına bağlı olarak saklı tutulur.

Şahsa bağlı kadro ve pozisyonlar da bulunanlar istekleri halinde 24.11.1994 tarihli ve 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamalarının Düzenlenmesine ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 22 nci maddesi çerçevesinde diğer kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilir.

Her ne surette olursa olsun boşalan kadro ve pozisyonlar başka bir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır. 4046 sayılı Kanunun 22 nci maddesi uyarınca yapılması gereken ödemeler, bu madde kapsamındaki personel bakımından Türk Telekom tarafından yapılır.”

GEÇİCİ MADDE 6. – Bu Kanunda öngörülen görev sözleşmesi bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç ay içinde hazırlanır. Söz konusu sözleşme imzalanıncaya kadar Türk Telekom herhangi bir değişiklik olmaksızın hizmetleri ve bütçesinde öngörülen yatırımları yürütmeye devam eder.

GEÇİCİ MADDE 7. – Telekomünikasyon Kurumunun ilk Kurul üyeleri aşağıdaki şekilde belirlenir.

Telekomünikasyon sektörünü temsil eden üye için Ulaştırma Bakanı üç aday gösterir. Diğer Kurul üyelerine ilişkin olarak 2813 sayılı Telsiz Kanununun bu Kanun ile değişik 8 inci maddesinde belirtilen ilgili kurumlar bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç 30 gün içerisinde gerekli adayları gösterirler. Anılan süre içerisinde aday göstermemiş olan kurumların, aday gösterme haklarından ilk Kurul üyelerinin belirlenmesi açısından feraget etmiş oldukları kabul edilir ve gerekli atamalar Bakanlar Kurulu tarafından doğrudan yapılır. Her halükarda, Kurul üyesi olarak atanacak şahısların 2813 sayılı Telsiz Kanununun 8 inci maddesinde belirtilen yeterlik şartlarını taşıması gerekmektedir. Bakanlar Kurulu, Kurul üyelerini bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç 2 ay içinde atar. Kurum’un faaliyete geçişine ilişkin olarak, Kurul’un teşekkülünden itibaren 3 ay içinde Resmî Gazete’de bir duyuru yayımlanır. Kurul üyelerinin tümünün Bakanlar Kurulu tarafından atanıp, Telekomünikasyon Kurumu’nun faaliyete başladığının Resmî Gazete’de ilan edildiği tarihe kadar Telsiz Genel Müdürlüğü 2813 sayılı Telsiz Kanunu çerçevesinde görev ve faaliyetlerini yerine getirmeye devam eder”

Ancak ilk atanan Kurul üyelerinden kurayla belirlenecek iki üye göreve atanma tarihinden itibaren iki yıl, diğer iki üyenin görevi ise, atanma tarihinden itibaren dört yıl için olup, görev süreleri bittiğinde yerlerine beş yıl için atama yapılır.”

GEÇİCİ MADDE 8.- Bu Kanuna göre gereken düzenlemeler yapılıp yürürlüğe konuluncaya kadar mevcut mevzuatın bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.

GEÇİCİ MADDE 9.- Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce haczedilip, henüz satışı yapılmayan telefon ve diğer her türlü telekomünikasyon hizmetleri için aboneye bırakılan intifa hakları üzerindeki hacizler, ilgililerce bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir ay içinde kaldırılmadığı takdirde sözleşmeleri feshedilerek sıradakilere tahsis olunur.

İcradaki satışlarını müteakip bunların bağlı oldukları santral sahasında boşalacak ilk devre ve numara alıcılarına tahsis edilir.

MADDE 24. – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 25. – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

MADDE 1. — 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 Sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun “Fasıl : 1 İnhisar” şeklindeki bölüm başlığı, “Fasıl 1 - Temel İlkeler, Esaslar ve Tanımlar” olarak değiştirilmiş, 10 Haziran 1994 tarihli ve 4000 sayılı Kanun ile değişik 1 inci Maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkraları yürürlükten kaldırılmış ve maddeye son fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

“Telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve telekomünikasyon altyapısı tesisi ve işletilmesi bu Kanuna tabidir.

Türk Telekom, bu Kanun çerçevesinde her türlü telekomünikasyon hizmetlerini yürütmeye ve telekomünikasyon altyapısı işletmeye yetkilidir.

Türk Telekomun sözkonusu yetkiye ilişkin hak ve yükümlülükleri Bakanlık ile imzalanacak görev sözleşmesi ve/veya görev sözleşmeleri ile belirlenir. Türk Telekom, görev sözleşmelerinde belirlenen asgarî hizmetleri sunmakla yükümlüdür.

Türk Telekom, bu Kanun ve özel hukuk hükümlerine tabi bir anonim şirkettir. Kamu iktisadî teşebbüslerinin kuruluş, teşkilât ve faaliyetleri ile ilgili mevzuat Türk Telekoma uygulanmaz. Sadece, Türkiye Büyük Millet Meclisi denetimine ilişkin 3346 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi hükümleri uygulanır.

Türk Telekom personeli, Türk Telekom memurları için bu Kanunda öngörülen hükümler saklı kalmak üzere, genel iş ve sosyal sigortalar mevzuatı uyarınca istihdam edilir. Türk Telekom personelinin istihdamına ilişkin kayıt ve şartlar yönetim kurulu tarafından tayin olunur.

Türk Silahlı Kuvvetlerinin her çeşit telekomünikasyon ve komuta-kontrol sistem, araç, gereç ve şebekeleri ile bedeli Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından ödenerek işletmeciler tarafından tesis edilen ve edilecek telekomünikasyon ve komuta-kontrol tesisleri ve hizmetleri hakkında bu Kanun hükümleri uygulanmaz.

Bu Kanunda geçen :

“Bakanlık” Ulaştırma Bakanlığını,

“Kurum” 2813 sayılı Telsiz Kanununun bu Kanun ile değiştirilen değişik 5 inci Maddesi uyarınca kurulan Telekomünikasyon Kurumunu,

“Türk Telekom” Türk Telekomünikasyon Anonim Şirketini,

“İşletmeci” Türk Telekom da dahil olmak üzere, Bakanlık ile yapılan bir görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmesi ve/veya Bakanlıktan alınan bir telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin uyarınca telekomünikasyon hizmetleri yürüten ve/veya telekomünikasyon altyapısı işleten bir sermaye şirketini,

“Sermaye Şirketi” Bakanlık tarafından aranacak şartları taşıyan, Türkiye’de kurulmuş veya kurulacak bir sermaye şirketini,

“Abone” telekomünikasyon hizmeti sunan bir işletmeci ile ilgili hizmetten yararlanmaya ilişkin sözleşme yapan gerçek veya tüzel kişiyi,

“Ana telekomünikasyon şebekesi” kamu kullanımına açık telefon hizmetlerinin üzerinden yürütüldüğü, belirli noktalar arasında telekomünikasyonu sağlayan transmisyon altyapısı ve anahtarlama ekipmanları da dahil olmak üzere iletim sistemleri şebekesini,

“Asgarî hizmet” Bakanlık tarafından kurumun ve işletmecilerin görüşleri alınmak suretiyle konu ve kapsamları belirlenen, coğrafî konumlarından bağımsız olarak Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde herkes tarafından erişilebilir, belirlenmiş kaliteyi haiz ve herkesin karşılayabileceği şekilde makul bedel karşılığında sunulacak olan ve ankesörlü telefon, acil telekomünikasyon hizmetleri ve telefon rehber hizmetlerini de ihtiva eden asgarî evrensel hizmet türlerini,

“Genel izin” bir telekomünikasyon hizmetinin yürütülmesi için, Bakanlık tarafından işletmecileri belli genel şartlara ve Bakanlık nezdinde kayıt yaptırılmasına tabi olarak yetkilendiren genel düzenleyici işlemi,

“Görev sözleşmesi” Türk Telekom ile Bakanlık arasında, katma değerli hizmetler dahil, her türlü telekomünikasyon hizmetinin yürütülmesi ve telekomünikasyon altyapısının işletilmesi ile ilgili hak, yetki ve yükümlülükleri düzenlemek üzere, şartlar muvacehesinde Bakanlığın takdir edeceği bir süre için akdedilen sözleşmeyi,

“GSM görev sözleşmesi” Türk Telekom ile Bakanlık arasında, GSM 1800 mobil telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve gerekli telekomünikasyon altyapısının işletilmesi ile ilgili hak, yetki ve yükümlülükleri düzenlemek üzere akdedilen bir sözleşmeyi,

“İmtiyaz sözleşmesi” işletmeci tarafından sözkonusu imtiyaz sözleşmesinde belirtilen telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapısının işletilmesi için Bakanlık ve işletmeci arasında yapılan sözleşmeyi,

“Katma değerli telekomünikasyon hizmetleri” aboneler arasında iletilen ses ve veri dahil her türlü mesajın formu, muhtevası, kodu, protokolü veya benzer hususları üzerinde bilgisayar işlemleri ile veya başka surette işlem yapıp, aboneye veya kullanıcıya ilave, farklı veya yeniden yapılandırılmış bir mesaj ileten veya yüklenilmiş, kaydedilmiş mesaj ve veriler ile aboneler arası interaktiviteyi sağlayan telekomünikasyon hizmetlerini,

“Kişisel telekomünikasyon tesisi” Madde 2’nin a) bendinde sayılan telekomünikasyon tesislerini,

“Kullanıcı” aboneliği olup olmamasına bakılmadan telekomünikasyon hizmetlerinden yararlanan gerçek veya tüzel kişiyi,

“Mobil telekomünikasyon hizmetleri” karasal mobil istasyonlar ile uydu ve karasal istasyonlar arasında veya karasal mobil istasyonların kendi aralarında gerçekleştirdikleri telekomünikasyon hizmetlerini,

“Roaming” bir işletmeciye ait hizmetlerin, teknik uyumluluk şartları saklı kalmak üzere, diğer bir işletmecinin müşterilerine ait ekipmanlar üzerinden çalışmasına veya bir diğer sisteme ara bağlantısına imkân sağlayan sistemlerarası dolaşımı,

“Şebeke” bir veya daha fazla nokta arasında telekomünikasyonu sağlamak için bu noktalar arası bağlantıyı teşkil eden anahtarlama ekipmanları ve hatlar da dahil olmak üzere her türlü iletim sistemleri ağını,

“Telekomünikasyon” her türlü işaret, sembol, ses ve görüntünün ve elektrik sinyallerine dönüştürülebilen her türlü verinin kablo, telsiz, optik, elektrik, manyetik, elektro manyetik, elektro kimyasal, elektro mekanik ve diğer iletim sistemleri vasıtasıyla iletilmesi, gönderilmesi ve alınmasını,

“Telekomünikasyon altyapısı” telekomünikasyonun, üzerinden veya aracılığı ile gerçekleştirilmesini sağlayan anahtarlama ekipmanları, donanım ve yazılımlar, terminaller ve hatlar da dahil olmak üzere her türlü şebeke birimlerini,

“Telekomünikasyon altyapısı işletimi” ilgili altyapıya ilişkin gerekli telekomünikasyon tesislerinin kurulması, kurdurulması, kiralanması veya herhangi bir surette temin edilmesi ile bu tesisin diğer işletmecilerin veya talep eden diğer gerçek ve tüzel kişilerin kullanımına sunulmasını,

“Telekomünikasyon hizmeti” telekomünikasyon tanımına giren faaliyetlerin bir kısmının veya tümünün hizmet olarak sunulmasını,

“Telekomünikasyon ruhsatı” işletmeci tarafından sözkonusu telekomünikasyon ruhsatında belirtilen telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapısının işletilmesi için Bakanlık tarafından verilen ruhsatı,

ifade eder.”

MADDE 2. — 4 Şubat 1924 tarihli 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 2 nci Maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 2. — a) Hiç kimse Bakanlıkla bir görev, imtiyaz sözleşmesi yapılmış veya Bakanlık tarafından bir telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin verilmiş olmadıkça, telekomünikasyon hizmeti yürütemez ve/veya altyapısı kurumaz ve işletemez. Ancak, aşağıdaki faaliyetler bir imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı ya da genel izne tabi değildir :

1. Bir gerçek veya tüzel kişinin, kendi kullanımındaki taşınmazların dahilinde ve her bir taşınmazın sınırları dışına taşmayan, münhasır olarak şahsî veya kurumsal ihtiyaçları için kullanılan ve üçüncü şahıslara herhangi bir telekomünikasyon hizmeti verilmesinde kullanılmayan kişisel telekomünikasyon tesisleri.

2. Kamu kurum ve kuruluşlarının mühhasıran verdikleri hizmetler ile ilgili olarak özel kanunları uyarınca kurdukları telekomünikasyon tesisleri.

Kurum sözkonusu tesislerin bu Maddedeki esaslara uygunluğu ve ara bağlantı talep edilmesi halinde uygulanacak usul ve esasları belirlemeye, kullanılan teçhizatın standartlara uygunluğunu denetlemeye ve uygun olmayanların kaldırılmasını sağlamaya yetkilidir.

b) Türk Telekomun telekomünikasyon hizmetlerini yürütme ve telekomünikasyon altyapısını işletme ile ilgili hak, yetki ve yükümlülüklerini düzenleyen görev sözleşmesi ve/veya görev sözleşmeleri, düşüncesi alınmak üzere Danıştay’a gönderilip, Anayasa’da belirtilen süre kadar beklendikten sonra akdedilir. Sözkonusu sözleşmeler, sürelerinin bitiminde, benzer konudaki imtiyaz sözleşmeleri ile aynı şartlarda yenilenebilir. Türk Telekomun; ana telekomünikasyon şebekesi üzerinde sahip olduğu mülkiyet hakkı görev sözleşmesi süresinin bitiminden sonra da devam eder. Türk Telekomun, hangi telekomünikasyon hizmetlerini, kuracağı ya da iştirak edeceği şirketler eliyle ve hangi şartlarda yürüteceği görev sözleşmelerinde düzenlenir.

c) Türk Telekom; telekomünikasyon şebekeleri üzerinden sunulan ulusal ve uluslararası ses iletimini ihtiva eden telefon hizmetlerini, 31 Aralık 2003 tarihine kadar bu Kanun ve görev sözleşmesi çerçevesinde tekel olarak yürütür. Kişisel telekomünikasyon tesisleri ile telekomünikasyon hizmetlerine ilişkin imtiyaz sözleşmeleri veya telekomünikasyon ruhsatları veya genel izinlerinde ilgili işletmeci tarafından kurulması öngörülen telekomünikasyon altyapısı hariç olmak üzere, tüm telekomünikasyon altyapısının kurulması ve işletilmesi de tekel kapsamına dahildir.

Diğer işletmecilerin ve kişisel telekomünikasyon tesislerini kullanan şahısların ana telekomünikasyon şebekesine ara bağlantı talepleri ve telekomünikasyon altyapı tesislerinden yararlanma ihtiyaçları, yukarıda belirtilen tekel süresi boyunca öncelikle Türk Telekom tarafından karşılanır. Türk Telekom’un, bir işletmeci veya bir kişisel telekomünikasyon tesisi sahibinin altyapıdan yararlanma talebini karşılayamaması halinde, ilgili işletmeci veya kişisel telekomünikasyon tesisi sahibi gerekli altyapı tesisini ilgili imtiyaz sözleşmesi ya da telekomünikasyon ruhsatı hükümleri dairesinde kendi imkânları ile kurabilir veya Bakanlık bu altyapının kurulması hususunda imtiyaz veya telekomünikasyon ruhsatı verebilir.

d) Türk Telekomun tekel hakkının sona ermesi üzerine, Türk Telekom dışındaki sermaye şirketleri de Kurum tarafından uygun bulunması kaydı ile yukarıdaki c) bendi kapsamına giren telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve altyapı işletimi için Madde 3 hükümleri çerçevesinde yetkilendirilir. Türk Telekomun görev sözleşmesi hükümleri, tekel süresinin bitiminden sonra da geçerliliklerini korumaya devam eder. Aksi görev sözleşmesi ve GSM görev sözleşmesinde belirtilmediği müddetçe, görev sözleşmesi ve GSM görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmeleri için belirlenen hükümlere tabi olur. Yeni jenerasyon (nesil) telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesine ilişkin olarak Türk Telekom ile diğer işletmeciler arasında ayırım gözetilemez.

e) Türk Telekomun Bakanlık ile imzalayacağı görev sözleşmesinde ve diğer sermaye şirketlerinin Bakanlık ile imzalayacakları imtiyaz sözleşmelerinde, Bakanlıkça verilen ruhsatlarda ve genel izinlerde de diğer hususların yanı sıra, makul ve ayırım gözetmeyen hüküm ve şartlar çerçevesinde şu konularda hükümlere yer verilir :

1. Telekomünikasyon hizmetinin ve altyapısının açık tanımı, niteliksel ve coğrafî kapsamı,

2. İmtiyaz sözleşmesi kapsamındaki hak ve yükümlülüklerin süresi ve yenilenme esasları,

3. Plan ve programlara uygun olarak yapılacak yatırımlar ve varsa bu yatırımlarla ulaşılması öngörülen hedefler,

4. Aboneler, kullanıcılar, kişisel telekomünikasyon tesislerini kullananlar ve diğer işletmecilere uygulanacak genel şartlar ve ara bağlantı şartları da dahil olmak üzere, bunlarla ilişkilerde gözetilecek ilkeler,

5. Telekomünikasyon iş ve hizmetleri karşılığında alınacak ücretlerin hesaplanmasına ilişkin esaslar ve bunların yeniden belirlenmesine ilişkin ilkeler,

6. Hizmet kalitesine ilişkin şartlar,

7. İmtiyaz sözleşmesi karşılığında belli bir ücret ödenip ödenmeyeceği ve ödenecekse bunun miktarı,

8. Bakanlık tarafından, imtiyaz sözleşmesinde öngörülmemiş olan konuların ve altyapıya ait yatırımlar ile yükümlülüklerin ne şekilde talep edileceği,

9) Madde 4’te belirlenen ilkelerin telekomünikasyon hizmetleri ve altyapı türleri itibarıyla uygulama esasları,

10) Türkiye Cumhuriyetine tahsis edilen sınırlı yörünge pozisyonları ve frekanslar da dahil kamu mallarından ve üçüncü kişilere ait taşınmaz mallardan yararlanma esasları ve bu çerçevede Bakanlığın yapacağı işlemler,

11) Malî hesapların hazırlanması ve Kuruma her türlü bilgi verilmesi ile ilgili şartlar,

12) Numaralandırma ve numara taşınabilirliğine ilişkin hükümler,

13) Mücbir sebep ve öngörülemeyen durumlar halinde tarafların hak ve borçları,

14) İmtiyaz sözleşmesinin ihlali halinde uygulanabilecek yaptırımlar,

15) Yaygın ve verimli pazarlamaya yönelik servis sağlayıcılığı, çözüm ortaklığı, servis dağıtıcılığı ve benzeri taşeronluk hizmetlerinin verilmesine dair uygulama esasları

f) Kurum; Bakanlık’ın Türk Telekom dahil işletmecilerle imzaladığı sözleşmelerin ve verdiği telekomünikasyon ruhsatlarının şartlarına uyulmasının sağlanması için gereken tedbirleri almaya, faaliyetlerin mevzuata ve imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin şartlarına uygun yürütülmesini izleme ve denetlemeye, aykırılık halinde ilgili işletmecinin bir önceki takvim yılındaki cirosunun % 5’ine kadar malî yaptırım uygulamaya yetkilidir. Bakanlık da, millî güvenlik, kamu düzeni veya kamu hizmetinin gereği gibi yürütülmesi amaçlarıyla gerekli tedbirleri almaya, gerektiğinde tesisleri tazminat karşılığında devralmaya ya da ağır kusur halinde imtiyaz sözleşmesi ya da telekomünikasyon ruhsatını iptal etmeye yetkilidir.

g) Yukarıdaki hükümlerin ve 4 üncü Maddede belirtilen ilkelerin uygulanma esaslarını göstermek üzere yönetmelikler çıkarılabilir.”

MADDE 3. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 3 üncü Maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 3 – a) Katma değerli telekomünikasyon hizmetleri, Ek Madde 18 kapsamında sayılan hizmetler ve Madde 2’nin c) bendinde belirtilen tekel süresinin sonundan itibaren olmak üzere tekel kapsamındaki telekomünikasyon hizmetleri de dahil tüm telekomünikasyon hizmetleri, ilgili hizmetin türüne göre ancak bir görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin kapsamında yürütülebilir. Ek Madde 18 kapsamında sayılan hizmetler, ancak bir imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı ile yürütülebilir.

b) Bakanlık; gerekli gördüğü her bir hizmet türü için ayrı ayrı olmak üzere yetkilendirilmenin imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izinden hangisi ile, nasıl ve hangi şartlarla yapılacağını, başvuru ve yetkilendirmeye ilişkin usul ve esasları Kurumun görüşünü alarak bu Kanun çerçevesinde belirler.

İşletmeciler veya belli bir telekomünikasyon hizmetini yürütmek isteyenler bu hizmete ilişkin yukarıda belirtilen şartların belirlenmemiş olduğu hallerde, söz konusu şartları tespit etmesini Bakanlıktan isteyebilirler. Bakanlık; bu talep üzerine, ilgili hizmetin niteliğine göre böyle bir tespitin gerekip gerekmediğine karar verir. Tespitin gerekli olduğu kanısına varırsa, gerekli şartları en geç 6 (altı) ay içinde, Kurumunda istişari görüşünü alarak çıkaracağı ek yönetmeliklerle belirler.

Kurum; Bakanlık tarafından verilen bilgiler çerçevesinde her yıl imzalanmış olan imtiyaz sözleşmeleri ile verilen telekomünikasyon ruhsatı ve genel izinleri ilişkili oldukları hizmet türlerini de belirterek listeleyen bir rapor hazırlar.

c) Frekans, uydu pozisyonu ve numaralandırma gibi kıt kaynakların tahsisini ihtiva eden, her bir işletmeciye belirli, özel hak ve yükümlülüklerin verilmesini gerektiren veya sınırlı sayıda işletmeci tarafından yürütülecek olan telekomünikasyon hizmetleri veya altyapısı ancak Bakanlık ile aktedilecek bir imtiyaz sözleşmesi ile yürütülür. Bu Maddenin (d) bendi saklı kalmak üzere, katma değerli telekomünikasyon hizmetleri Bakanlık tarafından verilen telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin ile sermaye şirketleri tarafından sunulabilir.

d) Bu Maddenin diğer hükümleri saklı kalmak üzere, belirli bir telekomünikasyon hizmeti ile ilgili olarak imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı yoluyla sınırlı sayıda sermaye şirketinin yetkilendirilmesinin ve önceden belirlenmiş maktu ödenekler dışında herhangi bir ödemenin öngörüldüğü durumlarda, Ek Madde 19 ve Ek Madde 21 in ilgili hükümleri uygulanır.

e) Bu Maddenin uygulanmasına ilişkin şartlar ve esaslar, işletmecilerde aranacak şartlar belirli bir telekomünikasyon hizmeti için imtiyaz sözleşmesi aktedilmesi, telekomünikasyon ruhsatı verilmesi ya da genel izinler çıkarılması hususları ile bunların kayıt ve şartları bu Kanuna uygun olarak, Kurumunda görüşü alınarak Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmeliklerle belirlenir.”

MADDE 4. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 9 Haziran 1937 tarihli ve 3222 sayılı Kanunla kaldırılan 4 üncü Maddesi yerine aşağıdaki madde eklenmiştir.

“MADDE 4. – Telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesinde ve/veya telekomünikasyon altyapısı işletiminde ve bu hususlarda yapılacak düzenlemelerde aşağıdaki ilkeler nitelik ve nicelik itibarı ile göz önüne alınır :

a) Millî güvenlik ve kamu düzeni gereklerine ve acil durum ihtiyaçlarına öncelik verilmesi.

b) Aksini gerektiren objektif nedenler bulunmadıkça, eşit şartlardaki aboneler, kullanıcılar ve işletmeciler arasında ayırım gözetilmemesi ve hizmetlerin benzer konumdaki her kişi tarafından eşit şartlarla ulaşılabilir olması.

c) Bu Kanunda aksi belirtilmedikçe ya da objektif nedenler aksini gerektirmedikçe, niteliksel ve niceliksel devamlılık, düzenlilik, güvenilirlik, verimlilik, açıklık, şeffaflık ve kaynakların verimli kullanılması ilkelerinin gözetilmesi.

d) Asgarî hizmetlerin belli teknik ve ekonomik koşullar çerçevesinde makul surette karşılanabilecek bir bedelle sağlanması.

e) Telekomünikasyon sistemlerinin uluslararası normlara uygun olarak birbiri ile uyumlu olması.

f) Kalkınma plan ve programlarındaki hedeflerin gözetilmesi.

g) Teknolojik yeniliklerin uygulanması ve araştırma/geliştirme yatırımlarının desteklenmesi.

h) Açık olarak belirlenecek hizmet kalitesi standartlarına uygunluğun sağlanması,.

ı) Bu Kanunda aksi belirtilmiş olmadıkça, telekomünikasyon hizmetlerine ve/veya altyapısına ilişkin imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı yoluyla yapılacak yetkilendirmelerde ve genel olarak tüm telekomünikasyon alanlarında, 7 Aralık 1994 tarihli ve 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun hükümleri ve Türk Telekomun bu Kanunda belirlenen tekel hakları saklı kalmak kaydıyla, serbest rekabet ortamı sağlanması ve korunması.

i) Herkesin, makul bir ücret karşılığında telekomünikasyon hizmetlerinden ve altyapısından yararlanmasını sağlayacak uygulamaların teşvik edilmesi.

j) Özürlü, yaşlı ve sosyal açıdan korunmaya muhtaç diğer kesimlerin özel ihtiyaçlarının dikkate alınması ve Kurum tarafından belirlenen ilkeler, kurallar ve şartlar uyarınca kullanıcılara ekonomik avantajlar ihtiva eden özel programlar sunulması.

k) İlgili mevzuat, imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatında açıkça belirlenen durumlar haricinde, ara bağlantı ücretleri ile hat ve devre kiraları da dahil telekomünikasyon hizmetleri karşılığı alınacak ücretlerin, yatırım ve işletme maliyetlerini ve genel masraflardan ilgili payını, amortismanı ve makul ölçüde kârı mümkün olduğu ölçüde yansıtması.”

MADDE 5. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 6 ncı Maddesinde yer alan “ve telefon” ibaresi metinden çıkartılmış ve Maddenin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“İşletmeciler veya telekomünikasyon sektöründe yer alan gerçek ve tüzel kişiler, yerli, yabancı veya uluslararası şirketlerle, sınırötesi telekomünikasyon hizmetleri dahil, telekomünikasyon alanında mevzuat hükümlerine uymak kaydı ile her türlü ticarî sözleşme akdedebilir.”

Uluslararası telekomünikasyon kuruluşlarına üye olmayı düzenleyen veya bu kuruluşlar nezdinde Türkiye Cumhuriyetinin veya Türk telekomünikasyon sektörünün temsil edilmesini gerektiren milletlerarası sözleşmelere taraf olma veya bu sözleşmelerin hak, yetki ve yükümlülüklerinden yararlanmaya ilişkin esaslar, Bakanlar Kurulu tarafından değerlendirilir. Bu nitelikte bir milletlerarası sözleşmeye taraf olabilmek için ilgili işletmeci veya telekomünikasyon sektöründe yer alan gerçek veya tüzel kişi, Bakanlığa, söz konusu sözleşme ile ilgili bilgilerle birlikte başvurur. Bakanlık; mümkün olan en kısa süre içerisinde, ilgili diğer Bakanlıklar ve Kurumun da görüşünü alarak Bakanlar Kurulunun belirlediği esaslar çerçevesinde başvuru hakkında karar verir. Bakanlık; bu gibi sözleşmelere ilişkin bilgileri ilgili şahıslardan talep edebilir ve gerekli gördüğü tedbirleri alabilir,”

MADDE 6. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 10 uncu Maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 10 – Bütün işletmecilerin ve kişisel telekomünikasyon tesislerini kullananların ara bağlantı talepleri, ilgili mevzuatta belirlenen haller saklı kalmak üzere, ara bağlantı sağlama yükümülülüğü olan işletmeciler tarafından karşılanır. Ara bağlantı sağlama yükümlülüğü olan işletmeciler, bu maddeye dayanarak çıkarılacak yönetmelik çerçevesinde Kurum tarafından belirlenir. Ancak, Türk Telekom her halde ara bağlantı sağlama görev ve yükümlülüğüne tabidir. Kurum tarafından ara bağlantı sağlama yükümlülüğü getirilen işletmeciler ve Türk Telekom “ara bağlantı yükümlüsü” olarak anılır.

Ara bağlantı yükümlüleri, ara bağlantıya ilişkin talepleri bu madde hükümleri dairesinde ve eşitlik , ayırım gözetmeme, şeffaflık, açıklık ve maliyete dayalı olma ilkeleri temelinde ve ara bağlantı yükümlülerinin veya bunların ortaklarının, iştiraklerinin veya ortaklıklarının, kendi hizmetleri için sağladıkları ile aynı koşul ve kalitede karşılamakla yükümlüdürler. Ara bağlantı sağlanmasına ilişkin teknik olarak imkân dahilinde olan ve ekonomik olarak orantısız maliyetler ihtiva etmeyen talepler, makul ve haklı sebepler saklı kalmak üzere, kabul edilir.

Şebekeler arasında ara bağlantı sağlanmasına yönelik olarak işletmeciler arasında yapılacak anlaşmalar, bu Kanuna ve ilgili diğer mevzuata uygun olarak taraflar arasında imzalanır ve gerekli teknik hükümleri, koşulları ve ücretleri de ihtiva eder. Bu tür tüm anlaşmalar ile bunların ekleri ve değişikliklerinin bir tasdikli sureti Kuruma sunulur. İmzalanan ve Kurumda muhafaza edilen tüm ara bağlantı anlaşmaları alenidir, şu kadar ki, Kurum tarafların ticarî sırlarını korumak için ilgili sözleşmelerde gerekli hükümlerin veya bilgilerin silinmesi de dahil olmak üzere çeşitli önlemler alabilir.

Ara bağlantı anlaşması ilk talepten itibaren azamî üç ay içerisinde sonuçlandırılmadığı takdirde, Kurum, ara bağlantı talep eden tarafın başvurusu halinde, kamu menfaati gözetilerek belirleyeceği esaslar dairesinde taraflar arasında uzlaştırma prosedürü işletir ve kamu menfaati açısıdan makul ve gerekli gördüğü diğer tedbirleri alabilir. Kurumun bu prosedürü başlatmasından itibaren Kurum tarafından bir dört hafta daha uzatılabilecek olan altı haftalık bir süre içinde tarafların bir anlaşmaya varamaları halinde, Kurum bu ara bağlantı anlaşması için uygun gördüğü hüküm, koşul ve ücretleri belirlemeye yetkilidir. Bu hüküm, koşul ve ücretler, taraflar aksini kararlaştırmadıkça veya kararlaştırılıncaya kadar geçerli olur.

Bu madde hükümleri dahilinde, mobil telekomünikasyon, data veya Kurum’un belirleyeceği diğer hizmet veya altyapı işletmecileri, aynı alandaki diğer işletmecilerin müşterilerine ait ekipmanların kendi telekomünikasyon sistemleri üzerinden de çalışabilmesine izin verilmesine yönelik yapacakları makul, ekonomik açıdan oranlı ve teknik açıdan imkân dahilindeki roaming taleplerini karşılamakla yükümlüdürler.

Kurum; ilgili işletmecilerin, uygun olduğu ölçüde kendi standart hüküm ve şartları içine dahil edebilecekleri, standart ara bağlantı referans ücret tarifeleri yayanlar ve gerektiğinde bunları değiştirir. Kurum; bu maddenin uygulanma esaslarını ve standart referans tarifeleri, ara bağlantı ve roaming anlaşmalarının tabi olduğu detaylı esasları gösteren yönetmelikler çıkarır ve standart referans tarifeleri, şebeke ara bağlantıları ve roaming ile ilgili anlaşmaların telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesinde ve altyapının işletiminde serbest rekabeti engelleyici sonuçlara yol açmamasını sağlamak için 4054 sayılı Kanun hükümleri dairesinde gerektiğinde Rekabet Kurumuna başvurabilir.”

MADDE 7. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 12 nci Maddesinin sonuna aşağıdaki iki fıkra eklenmiştir.

“Bu madde hükümlerinden Kurum’un belirleyeceği esaslar dahilinde diğer işletmeciler de yararlanır. Türk Telekom’un ve diğer işletmecilerin bu Madde hükümlerinden yararlanma biçim ve prosedürü, Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikler ile belirlenebilir.

İlgili resmî makamlar, yasalarda kendilerine verilen yetkilere dayanarak ve haklı sebeplerin varlığı halinde anılan kullanımın durdurulmasını mahkemeden telep ederler.”

MADDE 8. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 18 inci Maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 18. – Madde 2’nin a) fıkrasına aykırı olarak her ne surette olursa olsun, herhangi bir telekomünikasyon hizmeti veren, telekomünikasyon altyapısı işleten veya bunlara aracılık eden şahısların ilgili tesisleri, Kurumun talebi üzerine ilgili mülki amirlerce kapatılır ve işletmeye son verilir. Bu şahıslar hakkında ayrıca altı aydan üç yıla kadar hapis ve yüz milyon TL.’dan, on milyar TL.’ye kadar ağır para cezası verilir.”

MADDE 9. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun “Fasıl: 4 Ücurat” şeklindeki bölüm başlığı, “Fasıl 4 – Telekomünikasyon Hizmetlerinin Ücret Esasları” olarak değiştirilmiş ve aynı kanunun 18 Mayıs 1935 tarihli ve 2722 sayılı Kanunla kaldırılan 29 uncu Maddesi yerine aşağıdaki madde eklenmiştir.

“MADDE 29. – İşletmeciler, telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapı işletilmesi karşılığında alacakları ücretleri ilgili mevzuat, tâbi oldukları görev veya imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin ile Kurum düzenlemelerine aykırı olmayacak şekilde serbestçe belirleyebilirler. Aşağıdaki hallerde Kurum, hat ve devre kiraları da dahil olmak üzere ücretlerin hesaplanma yöntemlerini ve üst sınırlarını, makul ve ayırım gözetmeyen şartlarla, Madde 30’da belirlenen genel ilkeler çerçevesinde çıkarılacak yönetmelikler, tebliğler ve sair idarî düzenlemeler, imtiyaz sözleşmeleri ve telekomünikasyon ruhsatlarının hüküm ve şartları da gözetilerek tayin ve tespit etmeye yetkilidir:

a) Türk Telekom veya başka bir işletmecinin, kamu hizmeti ilkeleri çerçevesinde vermekle yükümlü olduğu asgari hizmetler dahil, bazı hizmetlerin maliyetini başka hizmetlerin ücretlerinden karşılamak zorunda olduğu haller.

b) İlgili telekomünikasyon hizmetlerinde, bir işletmecinin hukukî veya fiili bir tekel olduğunun veya ilgili hizmet veya coğrafî piyasada hakim konumda bulunduğunun Kurum tarafından belirlendiği haller.

c) Ücretlerin Kurum düzenlemelerine aykırı işlem ve eylemlerle belirlendiğinin tespit edildiği haller.

d) Kurumun çıkaracağı yönetmeliklerde öngöreceği diğer durumlar.”

MADDE 10. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 30 uncu Maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 30. – Kurum, telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapı işletilmesi karşılığında alınacak ücretlere ilişkin düzenlemeleri, aşağıdaki genel ilkelerin gerçekleştirilmesi hususunu gözönünde tutarak yapar:

a) Ücretler adil olmalı ve benzer konumdaki kişiler arasında haklı olmayan nedenlerle ayırım gözetmemelidir. Bu genel ilke, toplumdaki ihtiyaç sahibi kesimlere özel ve kapsamı açıkça ve sınırlı olarak belirlenmiş kolaylıklar sağlanmasını engellemez.

b) Madde 29 kapsamına giren durumlarda; ücretlerin, Madde 4’ün, 12 nci bendinde öngörülen şekilde yatırım ve işletme maliyetleri de dahil olmak üzere, mümkün olduğunca ilgili hizmetin maliyetlerini yansıtacak şekilde belirlenerek tarifelerin dengelenmesi esas olup, bir hizmetin maliyetinin diğer bir hizmetin ücreti yoluyla desteklenmesinden veya karşılanmasından kaçınılır.

c) Ücretler; kendisine bir maliyet atfedilen ve anılan ücretin kapsamında olan her hizmet kalemini ayrı ayrı gösterir.

ç) Ücretlerin, uygun olduğu ölçüde, gelişen teknolojik şartlar çerçevesinde uluslararası standartlara ve ölçeklere yaklaştırılması esastır.

d) Değişik hizmet türü ve kategorileri için, ücretlerin teknolojik gelişmeyi ve yeni yatırımları teşvik etmeye yönelik düzeyde olması gözetilir.

e) Ücretlerin belirlenmesinde, Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası anlaşmalar ve uluslararası kuruluşların tavsiyeleri uygun olduğu ölçüde dikkate alınır.

f) Haklı gerekçelerin varlığı halinde, ücretlere zorunlu maliyetleri ve makul bir ölçüde kârı da yansıtmak kaydıyla üst sınır konulabilir.”

MADDE 11. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa, 3 Mayıs 1995 tarihli ve 4107 sayılı Kanunla eklenen, 1 Ağustos 1996 tarihli ve 4161 sayılı Kanunla değişik Ek Madde 17’nin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“Yukarıda anılan Bakanlar Kurulu Kararlarında belirtilen esaslar dairesinde her türlü satış işlemlerinde, satılacak hisselerin mülkiyetinin devrine ilişkin sözleşmeleri ve diğer anlaşmaları ve gereken belgeleri imzalamaya, Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakan veya yetki verdiği temsilcisi yetkilidir.”

MADDE 12. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa, 3 Mayıs 1995 tarihli ve 4107 sayılı Kanun ile eklenen Ek Madde 19’un ikinci cümlesinin başına “Telsiz Kanununun bu Kanunla değişik 5 inci Maddesinde belirtilen Kurum payı saklı kalmak üzere” ibaresi eklenmiştir. Maddenin sonuna gelmek üzere de aşağıdaki cümle eklenmiştir.

“Telekomünikasyon hizmetlerinin geliştirilmesini sağlamak üzere, Bakanlık nezdinde, tüzel kişiliği haiz, Haberleşme Fonu adında bir fon kurulmuştur. Haberleşme Fonunun yönetim ve işleyişi ile ilgili esaslar Bakanlık tarafından düzenlenir. Yukarıda belirtilen gelir ve ücretlerden telekomünikasyon hizmetlerinin geliştirilmesi için ayrılan pay, Haberleşme Fonuna aktarılır.”

MADDE 13. – 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun Ek Madde 21’den sonra gelmek üzere aşağıdaki ek maddeler eklenmiştir.

“EK MADDE 22. – Türk Telekom çalışanlarının statüsü, ücret rejimi, emekliliği ve sorumlulukları aşağıda gösterilmiştir.

a) Personelin statüsü: Telekomünikasyon hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli görevleri, telekomünikasyon alanında tecrübeli ve en az dört yıllık yüksek eğitim almış bir genel müdür ile kamu paylarını temsilen atanan ve en az dört yıllık yüksek eğitim almış diğer yönetim kurulu üyeleri yürütür. “Türk Telekom memuru” deyimi, asli ve sürekli görevleri ifa eden genel müdür ve kamu paylarını temsilen atanan yönetim kurulu üyeleri ile her halükarda şahsa bağlı kadrolarda olmak üzere yönetim kurulu tarafından bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 120 gün içinde belirlenen görevlerde çalışan Türk Telekom çalışanlarını ifade eder. Sözkonusu kadrolar, o kadroda görev yapan personelin her ne surette olursa olsun görevinden ayrılması üzerine kendiliğinden iptal edilmiş sayılır. 3.5.1995 tarihli ve 4107 sayılı Kanunun 6 ncı Maddesinin 2 nci cümlesi Türk Telekom memurları için ve bu madde ile aksi öngörülmediği ölçüde uygulanır.

Türk Telekom çalışanlarının istihdamında mevcut mevzuat hükümlerine göre güvenlik soruşturması yaptırılır.

b) Ücret rejimi: Türk Telekom memurlarının aylık ücretleriyle temsil ödenekleri, Genel Kurulca tespit olunur. Türk Telekom memurlarının bu görevleri dolayısıyla aylıklarının üçte ikisini aşmamak kaydıyla verilecek ek ücret, Türk Telekom yönetim kurulu tarafından tayin olunur. Türk Telekom memurları haricindeki diğer Türk Telekom çalışanlarının aylıkları, kendilerini atamaya yetkili olan yönetim kurulu tarafından yukarıdaki ücretler gözönünde bulundurulmak suretiyle tespit olunur.

c) Personelin emekliliği: Türk Telekom memurları hakkında 5434 sayılı Kanun hükümleri uygulanır.

Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte T.C. Emekli Sandığına tâbi olarak çalışmakta olan personelin iş ve sosyal sigortalar mevzuatınca istihdam edilmeyi tercih etmeleri durumunda, isteyenlerin, T.C. Emekli Sandığı ile irtibatları devam eder.

d) Personelin sorumluluğu: Türk Telekom memurları, görevleri ile ilgili olarak Türk Telekom’a verdikleri zararlardan dolayı, Borçlar Kanununun haksız fiil hükümlerine, yönetim kurulu üyeleri ve müdürler bakımından da Türk Ticaret Kanununun ilgili hükümlerine tâbidirler.

EK MADDE 23. – Türk Telekom’un yönetim kurulunca tayin edilecek şartlar dairesinde Türk Telekom çalışanları ve bunların ailelerinin tedavileri ile uğraşmak üzere mevcut Sağlık Yardım Sandığının devamı niteliğinde bir “Türk Telekom Sağlık Yardım Sandığı” kurulur. Bu sandığın kaynakları:

a) Türk Telekom’un her yıl bütçesine personel aylıkları karşılığı olarak ödenecek olan ödenek tutarının yüzde biri oranında verilecek paralardan,

b) Personelin aylıklarının yüzde bir oranından fazla olmayacak şekilde yapılacak kesintilerden,

c) Sandık sermayesinin işletilmesinden ve faaliyetlerinden doğacak faiz ve sair gelirlerden,

d) Bağışlardan,

e) Diğer gelirlerden ibarettir.

Sandığın teşkilâtı, görev, yetki ve yükümlülükleriyle uygulamaya ilişkin usul ve esaslar Türk Telekom yönetim kurulu tarafından düzenlenir.

EK MADDE 24. – 6145 sayılı Kanunun 17 nci maddesi uyarınca kurulmuş olan ve yeni bir düzenlemeye kadar geçerliliğini koruması öngörülen PTT Mensupları Müteselsil Kefalet Sandığı işbu Kanun ile infisah etmiştir. PTT Memurları Müteselsil Kefalet Sandığının her türlü mevcudu, varlığı, borç ve yükümlülükleri, T.C. Posta ve Telgraf Teşkilâtı Genel Müdürlüğü ile Türk Telekom arasında yapılacak bir protokolle bölüştürerek tasfiye edilir. Anılan protokol, işbu Kanunun yürürlüğe girmesinden itibaren en geç üç ay içinde imzalanır.

Türkiye Posta ve Telgraf Teşkilâtı Genel Müdürlüğü ile Türk Telekom arasında tasfiye edilerek paylaştırılacak olan PTT Mensupları Müteselsil Kefalet Sandığının hak ve yükümlülüklerin devamını sağlamak üzere, “PTT Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı” ve Türk Telekom Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı” adı ile iki müstakil sandık kurulur. PTT Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı 2489 tarihli ve 2.6.1934 tarihli Kefalet Kanununda belirtilen hükümlere tâbidir. Türk Telekom Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı ise, Türk Telekom yönetim kurulunun belirleyeceği esaslar çerçevesinde işletilir, düzenlenir ve bu sandığa tâbi olacak personel Türk Telekom yönetim kurulunun saptayacağı esaslar çerçevesinde belirlenir.

PTT Memurları Müteselsil Kefalet Sandığında halen çalışmakta olan personel; sandık malvarlığının bölüştürülmesindeki orana göre ve ilgili protokolde mutabakata varıldığı şekilde, mevcut statüleri ve özlük haklarıyla T.C. Posta ve Telgraf Teşkilâtı Genel Müdürlüğü ve Türk Telekom’a intikal ettirilir.

Türk Telekom’a intikal eden personel hakkında da Geçici Madde 10 hükümleri uygulanır.

Tasfiye ve personelin intikali işlemleri, ilgili protokolün imzalanmasından itibaren bir ay içinde sonuçlandırılır.

EK MADDE 25. – Telekomünikasyon hizmetleri ile ilgili olarak abone veya kullanıcılara tahsis edilen numara ve hat kullanımı gibi intifa ve kullanım hakları hiçbir şekilde haczedilemez.

EK MADDE 26. – İdare ve yargı mercilerinde ve üçüncü şahıslara karşı TürkTelekom’u, yönetim kurulunun temsil ve ilzam konusunda yapacağı düzenlemeler saklı kalmak üzere, genel müdür temsil eder. Genel müdür gerektiğinde bu temsil yetkisini devir edebilir.”

MADDE 14. – 5 Nisan 1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun 28 Mayıs 1986 tarihli ve 3293 sayılı Kanunla değişik 5 inci Maddesinin ilk fıkrasındaki “Ulaştırma Bakanlığına bağlı hükmi şahsiyeti haiz katma bütçeli Telsiz Genel Müdürlüğü” ibaresi çıkarılmış ve ilk fıkra dışındaki diğer fıkraları kaldırılarak aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

“Bu Kanun ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununda belirtilen genel esaslar çerçevesinde, Kanunlarla öngörülen yetki ve sorumlulukları uygulamak ve verilen diğer görevleri yapmak üzere kamu tüzel kişiliğini ve idarî ve malî özerkliği haiz özel bütçeli Telekomünikasyon Kurumu kurulmuştur. Kurum görevlerini yerine getirirken bağımsızdır.

Kurum’un ilişkili olduğu bakanlık Ulaştırma Bakanlığıdır.

Dördüncü maddenin g) fıkrasında sayılan hizmetlerin ifası için; telsiz sistemlerinin belirlenen tekniklere ve usullere uygun olarak çalıştırılmasının kontrolü, enterferansların tespiti ve giderilmesi, Devlet ve kişi güvenliğini ilgilendiren telsiz faaliyeti konularında yürürlükteki mevzuat dahilinde Devlet güvenlik makamlarıyla işbirliği yapılması ve millî ve milletlerarası teknik monitör hizmeti ve faaliyetleri Kurum tarafından yürütülür.”

Kurum’un karar organı bir kurul başkanı ve dört başkan yardımcısından oluşan Telekomünikasyon Kurulu’dur. Kurum’un ana hizmet birimleri, her biri bir başkan yardımcısının sorumluluğunda olan Telsiz Hizmetleri Ünitesi ve Telekomünikasyon Hizmetleri Ünitesidir. Kurul’da ayrıca biri telekomünikasyon sektöründen ve diğeri tüketicilerden sorumlu iki başkan yardımcısı bulunur. Kurum’un teşkilât şeması Kurul tarafından oluşturulur. Kurum kadro cetvellerinin düzeltilmesine ve Kurum personel ihtiyacı gözetilerek sözkonusu cetvellerde değişiklik yapılmasına ve bazı kadroların iptal edilip yenilerinin ihdas edilmesine Kurul yetkilidir.

Kurum personeli ücret ve malî haklar dışında 657 sayılı Kanuna tâbidir. İhtiyaca uygun kuruluş ve kadro statülerinin, ücret ve malî hakların düzenlenmesinde, kadro iptal ve ihdasında, Kurum personelinin görev ve sorumluluklarının belirlenmesinde Kurul yetkilidir. Kurul başkanının ve başkan yardımcılarının aylık ücretleri, en yüksek devlet memurunun her türlü ödemeler dahil ücretlerinden az olmamak ancak bunların iki katını geçmemek kaydıyla Ulaştırma Bakanının önerisi üzerine Bakanlar Kurulunca tespit olunur. En yüksek devlet memuruna ödenenlerden gelir vergisine tâbi olmayanlar bu Kanuna göre de gelir vergisine tâbi tutulmaz. Kurum personelinin ücret ve diğer malî hakları, kadroya göre Kurul tarafından belirlenir.

Kurul üyeleri ve Kurum personeli, denetleme ve incelemeleri sırasında ilgililere ve üçüncü kişilere ait öğrendikleri gizli bilgileri, ticarî sırları bu konuda kanunen yetkili kılınan mercilerden başkasına açıklayamaz ve kendi yararlarına kullanamazlar. Bu yükümlülük görevden ayrılmalarından sonra da devam eder. Kurum’un para, evrak, dosya ve her çeşit malları Devlet malı hükmündedir. Kurul üyeleri ve Kurum personeli, görevleri sırasında veya görevleri nedeniyle işledikleri veya kendilerine karşı işlenen suçlar bakımından Devlet memuru sayılırlar.

Bu Kanunda ve diğer mevzuatta Telsiz İşleri Genel Müdürlüğü ve Telsiz Genel Müdürlüğüne yapılan tüm atıflar Telekomünikasyon Kurumu’na, Telsiz İşleri Genel Müdürü ve Telsiz Genel Müdürüne yapılmış tüm atıflar Kurul başkanına yapılmış sayılır.

Kurum 1050 sayılı, 26.5.1927 tarihli Muhasebe-i Umumiye Kanunu, 832 sayılı, 21.2.1967 tarihli Sayıştay Kanunu, 2886 sayılı, 8.9.1983 tarihli Devlet İhale Kanunu ve 6245 sayılı, 10.2.1954 tarihli Harcırah Kanunu ile bunların ek ve değişikliklerine tâbi değildir.

Kurum mevzuata uygun olarak taşra teşkilâtı kurabilir. Kurum’un gelirleri aşağıda belirtilmiştir:

a) 27 nci maddeye göre alınacak ücretler,

b) 406 sayılı ve 21.2.1924 tarihli Telgraf ve Telefon Kanunu çerçevesinde imtiyaz sözleşmesi imzalayan ya da telekomünikasyon ruhsatı alan işletmecilerden aynı Kanunun Ek Madde 19’u çerçevesinde alınacak ücretlerin % 0,05’i (onbinde beşi) ve ilgili imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatında gösterilmiş olması kaydıyla işletmecilerden Kurum masraflarına katkı amacıyla alınacak diğer ücretler,

c) Kurum’un, amatör telsizcilik belgesi ve operatör ehliyetnamesi vermek üzere açacağı sınavlara katılanlardan alınacak sınav ücretleri,

ç) Her türlü basılı evrak, form ve yayınlardan elde edilen gelirler,

d) Müşavirlik hizmetlerinden elde edilecek gelirler,

e) Kurs, toplantı, seminer ve eğitim faaliyetlerinden sağlanacak gelirler,

f) Genel Bütçeden gerektiğinde yapılacak yardımlar,

g) Kurum lehine takdir edilen ve dağıtıma tâbi tutulan bölüm dışında kalan vekalet ücretleri,

h) Kurum tarafından uygulanacak idarî ve malî yaptırımlar sonucu tahsil edilecek meblağlar,

ı) Yapılacak her türlü bağış, yardım ve diğer gelirler.”

MADDE 15. – 5 Nisan 1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun 6 ncı Maddesinin birinci ve beşinci fıkraları aşağıdaki sırayla değiştirilmiştir.

“Haberleşme Yüksek Kurulu, Başbakanın veya görevlendireceği bir Devlet Bakanının başkanlığında İçişleri ve Ulaştırma Bakanları ile Millî Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri, Millî İstihbarat Teşkilâtı Müsteşarı ve Genelkurmay Muhabere Elektronik Başkanından oluşan bir üst kuruldur.”

“Haberleşme Yüksek Kurulunun görevleri, bu Kanun ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununda belirtilen esaslar dairesinde, telsiz haberleşmesinin ve telekomünikasyon hizmetlerinin millî güvenlik ve kamu düzeni gerekleri doğrultusunda yönlendirilmesi amacıyla ilgili mercilere ya da kuruluşlara direktif vermek ve bu konulardaki uygulamaları takip etmektir. Haberleşme Yüksek Kurulunun sekretarya işleri Bakanlık nezdindeki Haberleşme Genel Müdürlüğü tarafından yürütülür.”

MADDE 16. – 5 Nisan 1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun 28 Mayıs 1986 tarihli ve 3293 sayılı Kanunla değişik 7 nci Maddesinin “Telsiz İşleri Genel Müdürlüğünün Kuruluş ve Görevleri” başlığı “Telekomünikasyon Kurumunun Görevleri” olarak, a), f), g) ve h) bendleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve sırası ile aşağıdaki bendler ve fıkralar eklenmiştir.

“a) Bu Kanun ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununda belirtilen genel esaslar çerçevesinde ve Haberleşme Yüksek Kurulunun direktiflerine de uymak kaydıyla, telsiz haberleşmesi ve telekomünikasyon alanında gerekli planları hazırlamak ve Ulaştırma Bakanlığına sunmak ve ilgili diğer kurum ve kuruluşlar ile gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerinin bu konudaki faaliyetlerine nezaret etmek,

f) Bu Kanunda yeralan görevleri yürütmek, her türlü kayıtları tutmak ve mevcut hükümlere uymayanlar hakkında gerekli teknik ve idarî işlemleri yapmak,

g) Türkiye’de kurulu sermaye şirketleri tarafından yürütülecek telekomünikasyon hizmetleri ve/veya altyapısı ile ilgili olarak Ulaştırma Bakanlığı tarafından imzalanacak imtiyaz sözleşmelerine ve verilecek telekomünikasyon ruhsatlarına ilişkin görüş bildirmek, genel izin hazırlanmasına ilişkin Bakanlığa öneri götürmek, anılan imtiyaz sözleşmesi ve telekomünikasyon ruhsatlarının hüküm ve şartlarının uygulanmasını ve genel izinlere uygunluğu denetlemek, bu hususta gerekli tedbirleri almak,

h) Telekomünikasyon hizmetlerinden ve altyapısından yararlanacak kullanıcılara ve telekomünikasyon şebekeleri arasındaki ara bağlantılar bakımından diğer işletmecilere uygulanacak ücret tarifelerine ve sözleşme hükümlerine ve teknik hususlara ilişkin genel kriterleri ve görev alanına giren diğer konularda uygulama usul ve esaslarını belirlemek, tarifeleri incelemek, değerlendirmek gerekenleri onaylamak ve bunların uygulanmasını izlemek,

ı) Telekomünikasyon hizmetleri ve altyapısı ile ilgili olarak işletmecilerin ve bu alanda kanuna uygun olarak ticarî faaliyet içinde bulunanların, hizmetlerin yürütülmesi, altyapının işletilmesi ve çeşitli telekomünikasyon teçhizat ve cihazları üreten veya satanların bu hizmet ve faaliyetlerini Türkiye dahilinde tam bir rekabet ortamı içinde gerçekleştirmelerini sağlamak ve taraflar arasında etkili bir rekabet ortamını teşvik edici tedbirleri almak,

i) Telsiz haberleşme ve telekomünikasyon alanında kullanılacak her çeşit sistem ve cihazlar için yurtiçinde ve yurtdışındaki ilgili kuruluşlarla işbirliği yaparak ve en son gelişmeleri de gözönünde bulundurarak, imalat ve kullanıma esas teşkil eden performans standartlarını tespit etmek, bunları uygulamak,

j) Telsiz haberleşmesi ve telekomünikasyon hizmetleri ve altyapının işletimi ile ilgili olarak görev alanına giren konularda yönetmelik çıkartmak veya diğer idarî işlemleri yapmak, işletmeciler, aboneler, kullanıcılar ve Türk Telekomünikasyon sektörünü etkileyen tüm gerçek ve tüzel kişilerin ilgili mevzuata uymasını denetlemek, bu hususda ilgili makamları harekete geçirmek ve gereken hallerde kanunlarda öngörülen yaptırımları uygulamak,

k) Radyo ve televizyon dahil her türlü yayınların belirlenmiş emisyon noktalarından yapılabilmesini teminen, ortak anten sistem ve tesisleri kurulması ile ilgili usul ve esasları tespit etmek,

l) 27 nci maddede belirtilen ücretleri belirlemek, değiştirmek ve tahsil etmek ve bunlarla ilgili usul ve esasları düzenlemek,

m) Kanunlarda verilen diğer görevleri yerine getirmek.

Kurum telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve altyapısının işletilmesi ile ilgili hususları ve ayrıca hem bu hizmetlerde hem de genel olarak telekomünikasyon sektöründe rekabete aykırı davranış, plan ve uygulamaları resen veya şikâyet üzerine incelemeye ve görev alanına giren konularda bilgi ve dökümanların sağlanmasını talep etmeye yetkilidir. Kurum, telekomünikasyon hizmetleri ve altyapısı ile ilgili yönetmeliklerin ve diğer genel idarî işlemlerin yayınlanmasından önce ilgili tarafların kamuya açıklanacak olan ve üzerinde ilgili tarafların yorum yapabileceği görüşlerini bildirmesine imkân verebilmek için gerekli tedbirleri alabilir. Kurum tüketici menfaatlerinin korunması için de gerekli tedbirleri alır.

Rekabet Kurulu, telekomünikasyon sektörüne ilişkin olarak yapacağı inceleme ve tetkiklerde ve birleşme ve devralmalara ilişkin olarak vereceği kararlar da dahil olmak üzere telekomünikasyon sektörüne ilişkin olarak vereceği tüm kararlarda, öncelikle kurumun görüşünü ve kurumun yapmış olduğu genel düzenleyici işlemleri dikkate alır.”

MADDE 17. — 5 Nisan 1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun 3293 sayılı Kanunla değişik 8 inci maddesinin birinci ve ikinci fakraları yerine kaim olmak üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiş ve aynı kanunun 12 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “Reşit olmayanlar ve” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.

“Kurul başkanı ve başkan yardımcıları, Bakanlar Kurulu tarafından beş yıllık süre için atanır. Ancak ilk atanan başkan yardımcılarından noter huzurunda kurayla belirlenecek iki başkan yardımcısının görevi atanma tarihinden itibaren iki yıl, diğer iki başkan yardımcısının görevi ise, atanma tarihinden itibaren dört yıl için olup, görev süreleri bittiğinde yerlerine beş yıl için atama yapılır. Görevi biten kurul başkanı ve başkan yardımcılarının yeniden aynı göreve atanmaları mümkündür. Kurul başkanı ve başkan yardımcıları ancak ciddî bir hastalık veya rahatsızlık nedeni ile iş görememe, görevi kötüye kullanma veya yüz kızartıcı bir suç ile mahkûm olma halinde Bakanlar Kurulu tarafından süresi dolmadan görevden alınabilir.

Kurul üyeliklerine atanacakların hukuk, iktisat, mühendislik, telekomünikasyon, işletme veya maliye dallarında yurt içinde veya dışında en az dört yıllık yükseköğrenim görmüş olmaları, hem meslekî açıdan hem de telekomünikasyon alanında yeterli bilgi ve deneyime sahip olmaları ve kamu veya özel sektörde en az 10 yıl çalışmış olmaları, devlet memuru atanabilme genel şartlarını taşımaları ve herhangi bir siyasî partinin yönetim, denetim veya başka bir üst kurulunda görev almamış veya bu görevlerinden ayrılmış olmaları şartları aranır.

Kurul başkanı, telsiz hizmet ünitesi ve telekomünikasyon hizmet ünitesinden sorumlu olan başkan yardımcıları, Ulaştırma Bakanlığının göstereceği üçer aday arasından atanır.

Telekomünikasyon sektöründen sorumlu başkan yardımcısı, işbu Kanun uyarınca Türkiye’de telekomünikasyon hizmeti yürütmekte ya da altyapı işletmekte olan ve ilgili telekomünikasyon hizmeti piyasasında Türkiye çapında en az % 10’luk pazar payına sahip olan işletmecilerin göstereceği birer aday arasından atanır. İşbu maddenin uygulaması açısından hizmet piyasalarına ve işletmecilerin pazar paylarına ilişkin tespitler kurum tarafından ve nihaî olarak yapılır. Her bir işletmeci pazar payı ne olursa olsun en fazla bir aday gösterebilir.

Tüketicilerden sorumlu başkan yardımcısı ise Rekabet Kurulu ve Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğinin göstereceği ikişer aday arasından atanır.

Kurul üyeliklerinde herhangi bir sebeple boşalma olması halinde, boşalan yerlere yukarıda belirtilen esaslar dahilinde üç ay içinde seçim ve atama yapılır. Bu şekilde atananlar yerine atandıkları kişinin görev süresini tamamlarlar. Toplantılara katılmayan üyeler nedeni ile kurulun karar almasının engellenmesi halinde, toplantıya katılmayan kurul üyesi yerine kurul başkanı vekâlet eder. Kurul başkanının toplantıya katılamaması halinde yerine meslekî kıdemi en yüksek olan başkan yardımcısı vekâlet eder. Kurul üyelerinin mazeretsiz bir şekilde dört toplantı arka arkaya kurul çalışmalarına katılmaması halinde ilgili kurul üyesi, üyelikten istifa etmiş sayılır ve hemen yeni üyenin atama işlemleri başlatılır.

Kurul üyeleri, özel bir kanuna dayanmadıkça resmî veya özel başka hiçbir görev alamaz, ticaretle uğraşamaz, serbest meslek faaliyetinde bulunamaz ve özellikle de herhangi bir telekomünikasyon şirketinde hissedar veya yönetici olamazlar, Telekomünikasyon sektöründen sorumlu başkan yardımcısı, kendisini aday gösteren işletmeci şirket ile görev süresi boyunca her türlü ilişkisini keser ve görevinden ayrılmasından itibaren de en en az iki yıl boyunca anılan işletmeci şirket ile çalışma, danışmanlık veya hissedarlık şeklinde bir ilişki kuramaz.

Kurul en az dört üyenin hazır bulunması ile toplanır ve en az üç üyenin aynı yöndeki oyuyla karar alır. Kurul üyelerinin bizzat kendisi veya 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 245 inci maddesinin (3) numaralı bendinde yazılı derecelerde akrabalığı bulunan kişiler ile veya bu kişilerin hissedarı, yöneticisi veya üst düzey çalışanı olduğu herhangi bir telekomünikasyon şirketi ile ilgili konularda yapılan oylamalarda ilgili kurul üyesi oylamaya katılamaz.”

MADDE 18. — 9 Nisan 1987 tarihli ve 3348 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin (a) bendine, “uygulanmasını takip etmek ve denetlemek” ibaresinden önce gelmek üzere, “Telekomünikasyon Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla ve” ibaresi, aynı maddenin (g) ile (h) bendlerine “haberleşme” ibaresinden önce gelmek üzere “Telekomünikasyon Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 19. — 9 Nisan 1987 tarihli ve 3348 sayılı Kanunun 3 Mayıs 1995 tarihli ve 4107 sayılı Kanunla değişik 13 üncü maddesinin, (c) bendinin başına “Telekomünikasyon Kurumunun kanunlarla verilen yetki ve görev alanı dışında kalan” ibaresi eklenmiş, (e) bendindeki “ve telekomünikasyon” ibaresi metinden çıkarılmış ve (g) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“g) Genel haberleşme maksadıyla telekomünikasyon şebekesi ya da telekomünikasyon tesisleri kurma ve işletme izni verilecek hizmet alanlarını ve çeşitlerini belirlemek, bunların kurulması ve işletilmesi ile ilgili usul ve esasları tespit etmek, Bakanlık tarafından telekomünikasyon hizmetlerine ve altyapısına ilişkin akdedilecek imtiyaz sözleşmeleri ve verilecek telekomünikasyon ruhsatlarının ve genel izinlerin hazırlık işlemlerini yapmak ve bu konularda Ulaştırma Bakanlığına 406 sayılı Kanun ve diğer kanunlarla verilen görevlerin yerine getirilmesini ve Telekomünikasyon Kurumu ile koordinasyonu sağlamak, Haberleşme Yüksek Kurulunun sekreterya hizmetlerini yapmak.”

MADDE 20. — 9 Nisan 1987 tarihli ve 3348 sayılı Kanunun 14 üncü Maddesinin, (b) bendinde yer alan “Ulaştırma ve” ibaresinden sonra “Telekomünikasyon Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 21. — 3054 sayılı ve 12.6.1936 tarihli İstanbul Telefon Tesisatının Tesellüm ve İşletme Muamelelerine Dair Kanun, 3488 sayılı ve 24.6.1938 tarihli İzmir Telefon Tesisatının Tesellüm ve İşletme Muamelelerine Dair Kanun ve 1379 sayılı, 7 Kanunusanî 1929 tarihli Ankara’dan Gayrî Şehir ve Kasabalardaki Telefonlar Hakkında Kanun, 29 Rebiülevvel 1331 tarihli Teatii Muhaberata Hadim Hususî Elektrik Hututu Hakkında Kanunu Muvakkat ve bunların ek ve tadilleri ile kamu kurum ve kuruluşlarının özel kanunlarında bulunan telekomünikasyon hizmetlerinden ücretsiz veya indirimli tarife ile yararlanılmasına dair hükümler yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 22. – 4.2.1924 tarihli ve 406 Sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu ile değişikliklerinde ve diğer mevzuatta geçen “T.C. Posta İşletmesi Genel Müdürlüğü (P.İ)” ibareleri “T.C. Posta ve Telgraf Teşkilâtı Genel Müdürlüğü (PTT)” olarak değiştirilmiştir.

MADDE 23. — 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa 1 Ağustos 1996 tarihli ve 4161 sayılı Kanunla eklenen Geçici 6 ncı maddeden sonra gelmek üzere aşağıdaki Geçici Maddeler eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 7. — 4 Şubat 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa, 10 Haziran 1994 tarihli ve 4000 sayılı Kanunla eklenen değişik Ek Madde 18, bu Kanun ile 406 sayılı Kanuna getirilen hükümler ile çelişmeyecek şekilde uygulanır ve Ek Madde 18’de geçen “Lisans” terimi, duruma göre, görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmesi ya da telekomünikasyon ruhsatı anlamına gelir. Ek Madde 18’in altıncı fıkrasında yer alan “sermaye şirketi” ibaresi, “işletmeci” olarak anlaşılır ve yedinci fıkrasında aranan “Türk Telekomun önerisi”, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren aranmaz. Tekel süresi boyunca ana telekomünikasyon şebekesine bağlı ankesörlü telefon hizmetlerine ilişkin Türk telekom dışındaki işletmecilere veya sermaye şirketlerine yetki verilemez. Türk Telekom ve diğer işletmeciler ancak kendi abonelerine ilişkin rehber basımı hizmeti yürütülebilirler.

GEÇİCİ MADDE 8. — 2813 sayılı Telsiz Kanununun değişik 5 inci Maddesi ile kurulmuş olan Telsiz Genel Müdürlüğüne ait kadrolar, Telekomünikasyon Kurumu faaliyete geçene kadar mevcut statülerinin devam etmesi ve kurumun daha sonra yapacağı düzenleme ve değişikliklere tabi olmaları kaydı ile kuruma aktarılmıştır.

2813 Sayılı Telsiz Kanununda Ulaştırma Bakanlığına yapılan atıflar hizmet alanları itibariyle bakanlık veya kuruma yapılmış sayılır.

GEÇİCİ MADDE 9. — “Türk Telekomünikasyon A.Ş.” 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ekindeki “B- Kamu İktisadî Kuruluşları (KİK)” bölümünde yer alan kuruluşlar listesinden çıkarılmıştır.

GEÇİCİ MADDE 10. — Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Türk Telekomda memur veya sözleşmeli personel statüsünde çalışmakta olanlar, Kanunda öngörülen istisnalar saklı kalmak üzere mevcut malî, sosyal ve emeklilik hakları saklı tutularak özel hukuka tabi personel statüsüne geçirilir. Ancak, bu Kanunun yayımlanmasından itibaren 90 gün içinde mevcut statülerinde kalmak için başvuranlar, 4046 sayılı Kanunun 22 nci Maddesi uyarınca diğer kuruluşlara nakledilir. 4046 sayılı Kanunun 22 nci Maddesi uyarınca nakledilecek personelin Türk Telekom ile ilişkilerinin kesileceği tarihe kadar geçecek süredeki, aylık ücret, sosyal hak ve yardımlar ile ilgili her türlü özlük hakları Türk Telekom tarafından ödenir ve bunlardan T.C. Emekli Sandığına tabi olanların bu süre içinde sandıkla olan ilgileri devam eder.

Kamu İktisadî Teşebbüsleri Personel Rejiminin Düzenlenmesi ve 233 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin Bazı Maddelerinin Yürürlükten Kaldırılmasına Dair 399 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki 1 sayılı cetvelde kadro unvanları gösterilen Türk Telekom personelinin kadroları yönetim kurulunun gerekli gördüğü çalışanlar hariç olmak üzere Ulaştırma Bakanığı ya da diğer kamu kuruluşlarına aktarılır. Yönetim Kurulunun Ek Madde 22 uyarınca alacağı kararda belirleyeceği görevlerde çalışan personelden özel hukuka tabi personel statüsüne geçmek istemeyenlerin kadroları, yönetim kurulu tarafından şahsa bağlı kadro olarak münhasıran bu personel için tahsis edilebilir ve mevcut statüleri ile Türk Telekom nezdindeki görevlerini sürdürmelerine karar verilebilir.

Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte memur veya sözleşmeli personel statüsünde olan Türk Telekom personeli, Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 90 gün içinde, Türk Telekomda genel iş ve sosyal sigortalar mevzuatı uyarınca istihdam edilme veya 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 94 üncü maddesine ve 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 13 üncü maddesine istinaden çekilme veya statülerini muhafaza ederek yukarıda belirtilen 4046 sayılı Kanunun 22 nci Maddesi uyarınca diğer bir kamu kuruluşuna nakledilme hususunda bir seçim yapıp, seçimlerini yazılı olarak Türk Telekom Genel Müdürlüğüne bildirirler. Anılan 90 günlük süre, askerlik veya rahatsızlık nedeni gibi uzun süreli izinler nedeni ile görev başında bulunmayan kişiler için izinli oldukları süre kadar uzatılmış sayılır. Bu seçim hakkının kullanılması ile ilgili uygulama esaslarının yürütülmesi ve ilgili bildirimlerin değerlendirilmesi ve takibi genel müdürlükçe yapılır. 4046 sayılı Kanunun 22 nci Maddesi kapsamında öngörülen süreler, yönetim kurulunun sözkonusu nakil işlemlerinin başlatılması yönünde alacağı karardan itibaren uygulanır ve 4046 sayılı Kanunun 22 nci Maddesinin ikinci fıkrasının a) ve b) bentleri uygulanmaz. 4046 sayılı Kanunun 22 nci Maddesi uyarınca yapılması gereken ödemeler, bu madde kapsamındaki personel bakımından, Türk Telekom tarafından yapılır.

Türk Telekom, yönetim kurulu kararı ile sözleşmeli olarak yerli ve yabancı yönetici ve uzman çalıştırabilir.

GEÇİCİ MADDE 11. — Bu Kanunda öngörülen görev sözleşmesi bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir ay içinde hazırlanır. Sözkonusu sözleşme imzalanıncaya kadar Türk Telekom herhangi bir değişiklik olmaksızın hizmetleri ve bütçesinde öngörülen yatırımları yürütmeye devam eder.

GEÇİCİ MADDE 12. — Telekomünikasyon Kurumunun ilk kurul üyeleri aşağıdaki şekilde belirlenir.

Telekomünikasyon sektörüne ilişkin başkan yardımcısı için Türk Telekom iki aday gösterir. Diğer kurul üyelerine ilişkin olarak 2813 sayılı Telsiz Kanununun bu Kanun ile değişik 8 inci Maddesinde belirtilen ilgili kurumlar bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç 15 gün içerisinde gerekli adayları gösterirler. Anılan süre içerisinde aday göstermemiş olan kurumların, aday gösterme haklarından ilk kurul üyelerinin belirlenmesi açısından feregat etmiş oldukları kabul edilir ve gerekli atamalar BakanlarKurulu tarafından doğrudan yapılır. Her halükârda, kurul üyesi olarak atanacak şahısların 2813 sayılı Telsiz Kanununun 8 inci Maddesinde belirtilen yeterlik şartlarını taşıması gerekmektedir. Bakanlar Kurulu, kurul üyelerini bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihden itibaren en geç 2 ay içinde atar. Kurumun faaliyete geçişine ilişkin olarak, kurulun teşekkülünden itibaren 3 ay içinde Resmî Gazetede bir duyuru yayımlanır. Kurul üyelerinin tümünün Bakanlar Kurulu tarafından atanıp, Telekomünikasyon Kurumunun faaliyete başladığının Resmî Gazete’de ilân edildiği tarihe kadar Telsiz Genel Müdürlüğü 2813 sayılı Telsiz Kanunu çerçevesinde görev ve faaliyetlerini yerine getirmeye devam eder.

GEÇİCİ MADDE 13. — Bu Kanuna göre gereken düzenlemeler yapılıp yürürlüğe konuluncaya kadar mevcut mevzuatın bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.

GEÇİCİ MADDE 14. — Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce haczedilip, henüz satışı yapılmayan telefon ve diğer her türlü telekomünikasyon hizmetleri için aboneye bıkarılan intifa hakları üzerindeki hacizler, ilgililerce bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir ay içinde kaldırılmadığı takdirde sözleşmeleri feshedilerek sıradakilere tahsis olunur.

İcradaki satışlarını müteakip bunların bağlı oldukları santral sahasında boşalacak ilk devre ve numara alıcılarına tahsis edilir.

MADDE 24. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 25. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
 

	Bülent Ecevit
	Başbakan
	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	En. ve Tab. Kay. Bak. ve Başb. Yrd.
	D. Bahçeli	H. H. Özkan	M. C. Ersümer
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı V.	Devlet Bakanı
	R. Önal	E. Öksüz	M. Keçeciler
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı V.
	Prof. Dr. Ş. S. Gürel	S. Somuncuoğlu	R. K. Yücelen
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
	M. Yılmaz	Prof. Dr. R. Mirzaoğlu	R. K. Yücelen
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
	H. Gemici	Prof. Dr. Ş. Üşenmez	E. S. Gaydalı
	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
	F. Ünlü	Prof. Dr. A. Çay	M. A. İrtemçelik
	Adalet Bakanı	Millî Savunma Bakanı V.	İçişleri Bakanı
	Prof. Dr. H. S. Türk	R. Mirzaoğlu	S. Tantan
	Dışişleri Bakanı	Maliye Bakanı	Millî Eğitim Bakanı V.
	İ. Cem	S. Oral	F. Ünlü
	Bayındırlık ve İskân Bakanı	Sağlık Bakanı V.	Ulaştırma Bakanı
	K. Aydın	K. Aydın	Prof. Dr. E. Öksüz
	Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı V.
	Prof. Dr. H. Y. Gökalp	Y. Okuyan	H. Y. Gökalp
	Kültür Bakanı	Turizm Bakanı	Orman Bakanı
	M. İ. Talay	E. Mumcu	Prof. Dr. N. Çağan
		Çevre Bakanı
		F. Aytekin

 

TELGRAF VE TELEFON KANUNU, ULAŞTIRMA BAKANLIĞININ TEŞKİLAT VE GÖREVLERİ HAKKINDA KANUN, TELSİZ KANUNU VE POSTA TELGRAF VE TELEFON İDARESİNİN BİRİKTİRME VE YARDIM SANDIĞI HAKKINDA KANUN İLE GENEL KADRO VE USULÜ HAKKINDA KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMENİN EKİ CETVELLERDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN TASARISI

MADDE 1. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun “FASIL : 1 İnhisar” şeklindeki bölüm başlığı, “FASIL 1: Temel İlkeler, Esaslar ve Tanımlar” olarak değiştirilmiş, değişik 1 inci maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkraları yürürlükten kaldırılmış ve maddenin sonuna aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

“Telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve telekomünikasyon altyapısı tesisi ve işletilmesi bu Kanuna tabidir.

Türk Telekom, bu Kanun çerçevesinde her türlü telekomünikasyon hizmetlerini yürütmeye ve telekomünikasyon altyapısı işletmeye yetkilidir.

Türk Telekom’un sözkonusu yetkiye ilişkin hak ve yükümlülükleri Bakanlık ile imzalanacak görev sözleşmesi ve/veya görev sözleşmeleri ile belirlenir. Türk Telekom, görev sözleşmelerinde belirlenen asgarî hizmetleri sunmakla yükümlüdür.

Türk Telekom, bu Kanun ve özel hukuk hükümlerine tabi bir anonim şirkettir. Kamu iktisadî teşebbüslerinin kuruluş, teşkilât ve faaliyetleri ile ilgili mevzuat Türk Telekom’a uygulanmaz. Sadece, Türkiye Büyük Millet Meclisi denetimine ilişkin 2.4.1987 tarihli ve 3346 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi hükümleri uygulanır.

Türk Silahlı Kuvvetlerinin her çeşit telekomünikasyon ve komuta-kontrol sistem, araç, gereç ve şebekeleri ile bedeli Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından ödenerek işletmeciler tarafından tesis edilen ve edilecek telekomünikasyon ve komuta-kontrol tesisleri ve hizmetleri hakkında bu Kanun hükümleri uygulanmaz.

Bu Kanun’da geçen:

Bakanlık: Ulaştırma Bakanlığını,

Kurum: 5.5.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun değişik 5 inci maddesi uyarınca kurulan Telekomünikasyon Kurumunu,

Türk Telekom: Türk Telekomünikasyon Anonim Şirketi’ni,

İşletmeci: Türk Telekom da dahil olmak üzere, Bakanlık ile yapılan bir görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmesi ve/veya Bakanlıktan alınan bir telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin uyarınca telekomünikasyon hizmetleri yürüten ve/veya telekomünikasyon altyapısı işleten bir sermaye şirketini,

Sermaye şirketi: Bakanlık tarafından aranacak şartları taşıyan, Türkiye’de kurulmuş veya kurulacak bir sermaye şirketini,

Abone: Telekomünikasyon hizmeti sunan bir işletmeci ile ilgili hizmetten yararlanmaya ilişkin sözleşme yapan gerçek veya tüzel kişiyi,

Ana Telekomünikasyon Şebekesi: Kamu kullanımına açık telefon hizmetlerinin üzerinden yürütüldüğü, belirli noktalar arasında telekomünikasyonu sağlayan transmisyon altyapısı ve anahtarlama ekipmanları da dahil olmak üzere iletim sistemleri şebekesini,

Asgari hizmet: Bakanlık tarafından Kurum’un ve işletmecilerin görüşleri alınmak suretiyle konu ve kapsamları belirlenen, coğrafî konumlarından bağımsız olarak Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde herkes tarafından erişilebilir, belirlenmiş kaliteyi haiz ve herkesin karşılayabileceği şekilde makul bedel karşılığında sunulacak olan ve ankesörlü telefon, acil telekomünikasyon hizmetleri ve telefon rehber hizmetlerini de ihtiva eden asgarî evrensel hizmet türlerini,

Genel izin: Bir telekomünikasyon hizmetinin yürütülmesi için, Bakanlık tarafından işletmecileri belli genel şartlara ve Bakanlık nezdinde kayıt yaptırılmasına tabi olarak yetkilendiren genel düzenleyici işlemi,

Görev sözleşmesi: Türk Telekom ile Bakanlık arasında, katma değerli hizmetler dahil, her türlü telekomünikasyon hizmetinin yürütülmesi ve telekomünikasyon altyapısının işletilmesi ile ilgili hak, yetki ve yükümlülükleri düzenlemek üzere, şartlar muvacehesinde Bakanlığın takdir edeceği bir süre için aktedilen sözleşmeyi,

GSM görev sözleşmesi: Türk Telekom ile Bakanlık arasında, GSM 1800 mobil telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve gerekli telekomünikasyon altyapısının işletilmesi ile ilgili hak, yetki ve yükümlülükleri düzenlemek üzere aktedilen bir sözleşmeyi,

İmtiyaz sözleşmesi: İşletmeci tarafından söz konusu imtiyaz sözleşmesinde belirtilen telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapısının işletilmesi için Bakanlık ve işletmeci arasında yapılan sözleşmeyi,

Katma değerli telekomünikasyon hizmetleri: Aboneler arasında iletilen ses ve veri dahil her türlü mesajın formu, muhtevası, kodu, protokolü veya benzer hususları üzerinde bilgisayar işlemleri ile veya başka surette işlem yapıp, aboneye veya kullanıcıya ilave, farklı veya yeniden yapılandırılmış bir mesaj ileten veya yüklenilmiş, kaydedilmiş mesaj ve veriler ile aboneler arası interaktiviteyi sağlayan telekomünikasyon hizmetlerini,

Kişisel telekomünikasyon tesisi: 2 nci maddenin (a) fıkrasında sayılan telekomünikasyon tesislerini,

Kullanıcı: Aboneliği olup olmamasına bakılmadan telekomünikasyon hizmetlerinden yararlanan gerçek veya tüzel kişiyi,

Mobil telekomünikasyon hizmetleri: Karasal mobil istasyonlar ile uydu ve karasal istasyonlar arasında veya karasal mobil istasyonların kendi aralarında gerçekleştirdikleri telekomünikasyon hizmetlerini,

Roaming: Bir işletmeciye ait hizmetlerin, teknik uyumluluk şartları saklı kalmak üzere, diğer bir işletmecinin müşterilerine ait ekipmanlar üzerinden çalışmasına veya bir diğer sisteme ara bağlantısına imkân sağlayan sistemlerarası dolaşımı,

Şebeke: Bir veya daha fazla nokta arasında telekomünikasyonu sağlamak için bu noktalar arası bağlantıyı teşkil eden anahtarlama ekipmanları ve hatlar da dahil olmak üzere her türlü iletim sistemleri ağını,

Telekomünikasyon: Her türlü işaret, sembol, ses ve görüntünün ve elektrik sinyallerine dönüştürülebilen her türlü verinin kablo, telsiz, optik, elektrik, manyetik, elektro manyetik, elektro kimyasal, elektro mekanik ve diğer iletim sistemleri vasıtasıyla iletilmesi, gönderilmesi ve alınmasını,

Telekomünikasyon altyapısı: Telekomünikasyonun, üzerinden veya aracılığı ile gerçekleştirilmesini sağlayan anahtarlama ekipmanları, donanım ve yazılımlar, terminaller ve hatlar da dahil olmak üzere her türlü şebeke birimlerini,

Telekomünikasyon altyapısı işletimi: İlgili altyapıya ilişkin gerekli telekomünikasyon tesislerinin kurulması, kurdurulması, kiralanması veya herhangi bir surette temin edilmesi ile bu tesisin diğer işletmecilerin veya talep eden diğer gerçek ve tüzel kişilerin kullanımına sunulmasını,

Telekomünikasyon hizmeti: Telekomünikasyon tanımına giren faaliyetlerin bir kısmının veya tümünün hizmet olarak sunulmasını,

Telekomünikasyon ruhsatı: İşletmeci tarafından söz konusu telekomünikasyon ruhsatında belirtilen telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapısının işletilmesi için Bakanlık tarafından verilen ruhsatı,

Ara bağlantı: İki ayrı telekomünikasyon şebekesi arasındaki telekomünikasyon trafiğinin gerçekleştirilmesini teminen iki şebekenin birbirine irtibatlandırılması,

Ara bağlantı yükümlüsü: Ara bağlantıyı sağlayacak şebekenin özel/tüzel kişiliği,

ifade eder.”

MADDE 2. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 2. – a) Hiç kimse Bakanlıkla bir görev, imtiyaz sözleşmesi yapılmış veya Bakanlık tarafından bir telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin verilmiş olmadıkça, telekomünikasyon hizmeti yürütemez ve/veya altyapısı kuramaz ve işletemez. Ancak, aşağıdaki faaliyetler bir imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı ya da genel izne tabi değildir:

1) Bir gerçek veya tüzel kişinin, kendi kullanımındaki taşınmazların dahilinde ve her bir taşınmazın sınırları dışına taşmayan, münhasır olarak şahsî veya kurumsal ihtiyaçları için kullanılan ve üçüncü şahıslara herhangi bir telekomünikasyon hizmeti verilmesinde kullanılmayan kişisel telekomünikasyon tesisleri.

2) Kamu kurum ve kuruluşlarının münhasıran verdikleri hizmetler ile ilgili olarak özel kanunları uyarınca kurdukları telekomünikasyon tesisleri.

Kurum söz konusu tesislerin bu maddedeki esaslara uygunluğu ve ara bağlantı talep edilmesi halinde uygulanacak usul ve esasları belirlemeye, kullanılan teçhizatın standartlara uygunluğunu denetlemeye ve uygun olmayanların kaldırılmasını sağlamaya yetkilidir.

b) Türk Telekom’un telekomünikasyon hizmetlerini yürütme ve telekomünikasyon altyapısını işletme ile ilgili hak, yetki ve yükümlülüklerini düzenleyen görev sözleşmesi ve/veya görev sözleşmeleri, düşüncesi alınmak üzere Danıştay’a gönderilip, Anayasada belirtilen süre kadar beklendikten sonra aktedilir. Sözkonusu sözleşmeler, sürelerinin bitiminde, benzer konudaki imtiyaz sözleşmeleri ile aynı şartlarda yenilenebilir. Türk Telekom’un; ana telekomünikasyon şebekesi üzerinde sahip olduğu mülkiyet hakkı görev sözleşmesi süresinin bitiminden sonra da devam eder. Türk Telekom’un, hangi telekomünikasyon hizmetlerini, kuracağı ya da iştirak edeceği şirketler eliyle ve hangi şartlarda yürüteceği görev sözleşmelerinde düzenlenir.

c) Türk Telekom; telekomünikasyon şebekeleri üzerinden sunulan ulusal ve uluslararası ses iletimini ihtiva eden telefon hizmetlerini, 31.12.2003 tarihine kadar bu Kanun ve görev sözleşmesi çerçevesinde tekel olarak yürütür. Kişisel telekomünikasyon tesisleri ile telekomünikasyon hizmetlerine ilişkin imtiyaz sözleşmeleri veya telekomünikasyon ruhsatları veya genel izinlerinde ilgili işletmeci tarafından kurulması öngörülen telekomünikasyon altyapısı hariç olmak üzere, tüm telekomünikasyon altyapısının kurulması ve işletilmesi de tekel kapsamına dahildir.

Diğer işletmecilerin ve kişisel telekomünikasyon tesislerini kullanan şahısların ana telekomünikasyon şebekesine ara bağlantı talepleri ve telekomünikasyon altyapı tesislerinden yararlanma ihtiyaçları, yukarıda belirtilen tekel süresi boyunca öncelikle Türk Telekom tarafından karşılanır. Türk Telekom’un, bir işletmeci veya bir kişisel telekomünikasyon tesisi sahibinin altyapıdan yararlanma talebini karşılayamaması halinde, ilgili işletmeci veya kişisel telekomünikasyon tesisi sahibi gerekli altyapı tesisini ilgili imtiyaz sözleşmesi ya da telekomünikasyon ruhsatı hükümleri dairesinde kendi imkânları ile kurabilir veya Bakanlık bu altyapının kurulması hususunda imtiyaz veya telekomünikasyon ruhsatı verebilir.

d) Türk Telekom’un tekel hakkının sona ermesi üzerine, Türk Telekom dışındaki sermaye şirketleri de Kurum tarafından uygun bulunması kaydı ile yukarıdaki (c) fıkrası kapsamına giren telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve altyapı işletimi için 3 üncü madde hükümleri çerçevesinde yetkilendirilir. Türk Telekom’un görev sözleşmesi hükümleri, tekel süresinin bitiminden sonra da geçerliliklerini korumaya devam eder. Aksi görev sözleşmesi ve GSM görev sözleşmesinde belirtilmediği müddetçe, görev sözleşmesi ve GSM görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmeleri için belirlenen hükümlere tabi olur. Yeni nesil telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesine ilişkin olarak Türk Telekom ile diğer işletmeciler arasında ayırım gözetilemez.

e) Türk Telekom’un Bakanlık ile imzalayacağı görev sözleşmesinde ve diğer sermaye şirketlerinin Bakanlık ile imzalayacakları imtiyaz sözleşmelerinde ve gerekli görülen hallerde Bakanlıkça verilen ruhsatlarda ve genel izinlerde de diğer hususların yanı sıra, makul ve ayırım gözetmeyen hüküm ve şartlar çerçevesinde şu konularda hükümlere yer verilir:

1) Telekomünikasyon hizmetinin ve altyapısının açık tanımı, niteliksel ve coğrafî kapsamı,

2) İmtiyaz sözleşmesi kapsamındaki hak ve yükümlülüklerin süresi ve yenilenme esasları,

3) Plan ve programlara uygun olarak yapılacak yatırımlar ve varsa bu yatırımlarla ulaşılması öngörülen hedefler,

4) Aboneler, kullanıcılar, kişisel telekomünikasyon tesislerini kullananlar ve diğer işletmecilere uygulanacak genel şartlar ve ara bağlantı şartları da dahil olmak üzere, bunlarla ilişkilerde gözetilecek ilkeler,

5) Telekomünikasyon iş ve hizmetleri karşılığında alınacak ücretlerin hesaplanmasına ilişkin esaslar ve bunların yeniden belirlenmesine ilişkin ilkeler,

6) Hizmet kalitesine ilişkin şartlar,

7) İmtiyaz sözleşmesi, ruhsat ve genel izin karşılığında belli bir ücret ödenip ödenmeyeceği ve ödenecekse bunun miktarı,

8) Bakanlık tarafından, imtiyaz sözleşmesinde öngörülmemiş olan konuların ve altyapıya ait yatırımlar ile yükümlülüklerin ne şekilde talep edileceği,

9) 4 üncü maddede belirlenen ilkelerin telekomünikasyon hizmetleri ve altyapı türleri itibarıyla uygulama esasları,

10) Türkiye Cumhuriyetine tahsis edilen sınırlı yörünge pozisyonları ve frekanslar da dahil kamu mallarından ve üçüncü kişilere ait taşınmaz mallardan yararlanma esasları ve bu çerçevede Bakanlığın yapacağı işlemler,

11) Malî hesapların hazırlanması ve Kurum’a her türlü bilgi verilmesi ile ilgili şartlar,

12) Numaralandırma ve numara taşınabilirliğine ilişkin hükümler,

13) Mücbir sebep ve öngörülemeyen durumlar halinde tarafların hak ve yükümlülükleri,

14) İmtiyaz sözleşmesinin ihlali halinde uygulanabilecek yaptırımlar.

15) Yaygın ve verimli pazarlamaya yönelik servis sağlayıcılığı, çözüm ortaklığı, servis dağıtıcılığı ve benzeri taşeronluk hizmetlerinin verilmesine dair uygulama esasları.

f) Kurum; Bakanlığın Türk Telekom dahil işletmecilerle imzaladığı sözleşmelerin ve verdiği telekomünikasyon ruhsatlarının şartlarına uyulmasının sağlanması için gereken tedbirleri almaya, faaliyetlerin mevzuata ve imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin şartlarına uygun yürütülmesini izleme ve denetlemeye, aykırılık halinde ilgili işletmecinin bir önceki takvim yılındaki cirosunun %3’üne kadar idarî para cezası uygulamaya yetkilidir. Bakanlık da, millî güvenlik, kamu düzeni veya kamu hizmetinin gereği gibi yürütülmesi amaçlarıyla gerekli tedbirleri almaya, gerektiğinde tesisleri tazminat karşılığında devralmaya ya da ağır kusur halinde imtiyaz sözleşmesini, telekomünikasyon ruhsatını ya da genel izni iptal etmeye yetkilidir.

g) Yukarıdaki hükümlerin, cezaların ve 4 üncü maddede belirtilen ilkelerin uygulanma esaslarını göstermek üzere yönetmelikler çıkarılır.”

MADDE 3. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 3. – a) Katma değerli telekomünikasyon hizmetleri, ek 18 inci madde kapsamında sayılan hizmetler ve 2 nci maddenin (c) fıkrasında belirtilen tekel süresinin sonundan itibaren olmak üzere tekel kapsamındaki telekomünikasyon hizmetleri de dahil tüm telekomünikasyon hizmetleri, ilgili hizmetin türüne göre ancak bir görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin kapsamında yürütülebilir. Ek 18 inci madde kapsamında sayılan hizmetler, ancak bir imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı ile yürütülebilir.

b) Bakanlık; gerekli gördüğü her bir hizmet türü için ayrı ayrı olmak üzere yetkilendirmenin imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izinden hangisi ile, nasıl ve hangi şartlarla yapılacağını, başvuru ve yetkilendirmeye ilişkin usul ve esasları Kurum’un görüşünü alarak bu Kanun çerçevesinde belirler.

İşletmeciler veya belli bir telekomünikasyon hizmetini yürütmek isteyenler bu hizmete ilişkin yukarıda belirtilen şartların belirlenmemiş olduğu hallerde, söz konusu şartları tespit etmesini Bakanlık’dan isteyebilirler. Bakanlık; bu talep üzerine, ilgili hizmetin niteliğine göre böyle bir tespitin gerekip gerekmediğine karar verir. Tespitin gerekli olduğu kanısına varırsa, gerekli şartları en geç dört ay içinde, Kurum’un da istişari görüşünü alarak çıkaracağı ek yönetmeliklerle belirler.

Kurum; Bakanlık tarafından verilen bilgiler çerçevesinde her yıl imzalanmış olan imtiyaz sözleşmeleri ile verilen telekomünikasyon ruhsatı ve genel izinleri ilişkili oldukları hizmet türlerini de belirterek listeleyen bir rapor hazırlar.

c) Frekans, uydu pozisyonu ve numaralandırma gibi kıt kaynakların tahsisini ihtiva eden, her bir işletmeciye belirli, özel hak ve yükümlülüklerin verilmesini gerektiren veya sınırlı sayıda işletmeci tarafından yürütülecek olan telekomünikasyon hizmetleri veya altyapısı ancak Bakanlık ile aktedilecek bir imtiyaz sözleşmesi ile yürütülür. Bu maddenin (d) fıkrası saklı kalmak üzere, katma değerli telekomünikasyon hizmetleri Bakanlık tarafından verilen telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin ile sermaye şirketleri tarafından sunulabilir.

d) Bu maddenin diğer hükümleri saklı kalmak üzere, belirli bir telekomünikasyon hizmeti ile ilgili olarak imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı yoluyla sınırlı sayıda sermaye şirketinin yetkilendirilmesinin ve önceden belirlenmiş maktu ödemeler dışında herhangi bir ödemenin öngörüldüğü durumlarda, ek 19 uncu ve ek 21 inci maddelerin ilgili hükümleri uygulanır.

e) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin şartlar ve esaslar, işletmecilerde aranacak şartlar ve belirli bir telekomünikasyon hizmeti için imtiyaz sözleşmesi aktedilmesi, telekomünikasyon ruhsatı verilmesi ya da genel izinler çıkarılması hususları ile bunların kayıt ve şartları bu Kanun’a uygun olarak, Kurum’un da görüşü alınarak Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmeliklerle belirlenir.”

MADDE 4. - 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 9.6. 1937 tarihli ve 3222 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırılan 4 üncü maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.

“Madde 4. – Telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesinde ve/veya telekomünikasyon altyapısı işletiminde ve bu hususlarda yapılacak düzenlemelerde aşağıdaki ilkeler nitelik ve nicelik itibarı ile gözönüne alınır:

a) Herkesin, makul bir ücret karşılığında telekomünikasyon hizmetlerinden ve altyapısından yararlanmasını sağlayacak uygulamaların teşvik edilmesi.

b) Aksini gerektiren objektif nedenler bulunmadıkça, eşit şartlardaki aboneler, kullanıcılar ve işletmeciler arasında ayırım gözetilmemesi ve hizmetlerin benzer konumdaki her kişi tarafından eşit şartlarla ulaşılabilir olması.

c) Bu Kanunda aksi belirtilmedikçe ya da objektif nedenler aksini gerektirmedikçe, niteliksel ve niceliksel devamlılık, düzenlilik, güvenilirlik, verimlilik, açıklık, şeffaflık ve kaynakların verimli kullanılması ilkelerinin gözetilmesi.

d) Asgarî hizmetlerin belli teknik ve ekonomik koşullar çerçevesinde makul surette karşılanabilecek bir bedelle sağlanması.

e) Telekomünikasyon sistemlerinin uluslararası normlara uygun olarak birbiri ile uyumlu olması.

f) Kalkınma plan ve programlarındaki hedeflerin gözetilmesi.

g) Teknolojik yeniliklerin uygulanması ve araştırma/geliştirme yatırımlarının desteklenmesi.

h) Açık olarak belirlenecek hizmet kalitesi standartlarına uygunluğun sağlanması.

ı) Bu Kanunda aksi belirtilmiş olmadıkça, telekomünikasyon hizmetlerine ve/veya altyapısına ilişkin imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatı yoluyla yapılacak yetkilendirmelerde ve genel olarak tüm telekomünikasyon alanlarında, 7.12.1994 tarihli ve 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun hükümleri ve Türk Telekom’un bu Kanunda belirlenen tekel hakları saklı kalmak kaydıyla, serbest rekabet ortamı sağlanması ve korunması.

i) Millî güvenlik ve kamu düzeni gereklerine ve acil durum ihtiyaçlarına öncelik verilmesi.

j) Özürlü, yaşlı ve sosyal açıdan korunmaya muhtaç diğer kesimlerin özel ihtiyaçlarının dikkate alınması ve Kurum tarafından belirlenen ilkeler, kurallar ve şartlar uyarınca kullanıcılara ekonomik avantajlar ihtiva eden özel programlar sunulması.

k) İlgili mevzuat, imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatında açıkça belirlenen durumlar haricinde, ara bağlantı ücretleri ile hat ve devre kiraları da dahil telekomünikasyon hizmetleri karşılığı alınacak ücretlerin, yatırım ve işletme maliyetlerini ve genel masraflardan ilgili payını, amortismanı ve makul ölçüde kârı mümkün olduğu ölçüde yansıtması.”

MADDE 5. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 6 ncı maddesinde yer alan “ve telefon” ibaresi metinden çıkarılmış ve maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

“İşletmeciler veya telekomünikasyon sektöründe yer alan gerçek ve tüzel kişiler, yerli, yabancı veya uluslararası şirketlerle, sınırötesi telekomünikasyon hizmetleri dahil, telekomünikasyon alanında mevzuat hükümlerine uymak kaydı ile her türlü ticarî sözleşme aktedebilir.”

“Uluslararası telekomünikasyon kuruluşlarına üye olmayı düzenleyen veya bu kuruluşlar nezdinde Türkiye Cumhuriyetinin veya Türk telekomünikasyon sektörünün temsil edilmesini gerektiren milletlerarası sözleşmelere taraf olma veya bu sözleşmelerin hak, yetki ve yükümlülüklerinden yararlanmaya ilişkin esaslar, Bakanlar Kurulu tarafından değerlendirilir. Bu nitelikte bir milletlerarası sözleşmeye taraf olabilmek için ilgili işletmeci veya telekomünikasyon sektöründe yer alan gerçek veya tüzel kişi, Bakanlığa, söz konusu sözleşme ile ilgili bilgilerle birlikte başvurur. Bakanlık; en kısa süre içerisinde, ilgili diğer Bakanlıklar ve Kurum’un da görüşünü alarak Bakanlar Kurulunun belirlediği esaslar çerçevesinde başvuru hakkında karar verir. Bakanlık; bu gibi sözleşmelere ilişkin bilgileri ilgili şahıslardan talep edebilir ve gerekli gördüğü tedbirleri alabilir.”

MADDE 6. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 10 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 10. – Bütün işletmecilerin ve kişisel telekomünikasyon tesislerini kullananların ara bağlantı talepleri, ilgili mevzuatta belirlenen haller saklı kalmak üzere, ara bağlantı sağlama yükümlülüğü olan işletmeciler tarafından karşılanır. Ara bağlantı sağlama yükümlülüğü olan işletmeciler, bu maddeye dayanarak çıkarılacak yönetmelik çerçevesinde Kurum tarafından belirlenir. Ancak, Türk Telekom her halde ara bağlantı sağlama görev ve yükümlülüğüne tabidir. Kurum tarafından ara bağlantı sağlama yükümlülüğü getirilen işletmeciler ve Türk Telekom “ara bağlantı yükümlüsü” olarak anılır.

Ara bağlantı yükümlüleri, ara bağlantıya ilişkin talepleri bu madde hükümleri çerçevesinde ve eşitlik, ayırım gözetmeme, şeffaflık, açıklık , maliyet ve makul kârâ dayalı olma ilkeleri temelinde ve ara bağlantı yükümlülerinin veya bunların ortaklarının, iştiraklerinin veya ortaklıklarının, kendi hizmetleri için sağladıkları ile aynı koşul ve kalitede karşılamakla yükümlüdürler. Ara bağlantı sağlanmasına ilişkin teknik olarak imkân dahilinde olan ve ekonomik olarak orantısız maliyetler ihtiva etmeyen talepler, makul ve haklı sebepler saklı kalmak üzere, kabul edilir.

Şebekeler arasında ara bağlantı sağlanmasına yönelik olarak işletmeciler arasında yapılacak anlaşmalar, bu Kanuna ve ilgili diğer mevzuata uygun olarak taraflar arasında imzalanır ve gerekli teknik hükümleri, koşulları ve ücretleri de ihtiva eder. Bu tür tüm anlaşmalar ile bunların ekleri ve değişikliklerinin bir tasdikli sureti Kurum’a sunulur. İmzalanan ve Kurum’da muhafaza edilen tüm ara bağlantı anlaşmaları alenidir, şu kadar ki, Kurum tarafların ticarî sırlarını korumak için gerekli önlemleri alır.

Ara bağlantı anlaşması ilk talepten itibaren azami üç ay içerisinde sonuçlandırılamadığı takdirde, Kurum, ara bağlantı talep eden tarafın başvurusu halinde, kamu menfaati gözetilerek belirleyeceği esaslar çerçevesinde taraflar arasında uzlaştırma prosedürü işletir ve kamu menfaati açısından makul ve gerekli gördüğü diğer tedbirleri alabilir. Kurum’un bu prosedürü başlatmasından itibaren Kurum tarafından bir dört hafta daha uzatılabilecek olan altı haftalık bir süre içinde tarafların bir anlaşmaya varamamaları halinde, Kurum bu ara bağlantı anlaşması için uygun gördüğü hüküm, koşul ve ücretleri belirlemeye yetkilidir. Bu hüküm, koşul ve ücretler, taraflar aksini kararlaştırmadıkça veya kararlaştırılıncaya kadar geçerli olur.

Bu madde hükümleri dahilinde, mobil telekomünikasyon, data veya Kurum’un belirleyeceği diğer hizmet veya altyapı işletmecileri, aynı alandaki diğer işletmecilerin müşterilerine ait ekipmanların kendi telekomünikasyon sistemleri üzerinden de çalışabilmesine izin verilmesine yönelik yapacakları makul, ekonomik açıdan oranlı ve teknik açıdan imkân dahilindeki roaming taleplerini karşılamakla yükümlüdürler.

Kurum; ilgili işletmecilerin, uygun olduğu ölçüde kendi standart hüküm ve şartları içine dahil edebilecekleri, standart ara bağlantı referans ücret tarifeleri yayınlar ve gerektiğinde bunları değiştirir. Kurum; bu maddenin uygulanma esaslarını ve standart referans tarifeleri, ara bağlantı ve roaming anlaşmalarının tabi olduğu ayrıntıları gösteren yönetmelikler çıkarır ve standart referans tarifeleri, şebeke ara bağlantıları ve roaming ile ilgili anlaşmaların telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesinde ve altyapının işletiminde serbest rekabeti engelleyici sonuçlara yol açmayacak tedbirleri alır, gerektiğinde 7.12.1994 tarihli ve 4054 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde Rekabet Kurumuna başvurabilir.”

MADDE 7. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 12 nci maddesine aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

“Bu madde hükümlerinden Kurum’un belirleyeceği esaslar dahilinde diğer işletmeciler de yararlanır. Türk Telekom’un ve diğer işletmecilerin bu madde hükümlerinden yararlanma biçim ve prosedürü, Kurum tarafından çıkarılacak yönetmeliklerle belirlenir.

İlgili resmî makamlar, yasalarda kendilerine verilen yetkilere dayanarak ve haklı sebeplerin varlığı halinde anılan kullanımın durdurulmasını mahkemeden talep ederler.”

MADDE 8. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 18 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 18. – 2 nci maddenin (a) fıkrasına aykırı olarak imtiyaz sözleşmesi veya görev sözleşmesi yapılmaksızın telekomünikasyon tesisi kuran ve işletenlerin tesisleri Kurum’un talebi üzerine ilgili mülki amirlerce kapatılır ve işletmeye son verilir. Ayrıca failleri hakkında iki milyar liradan otuz milyar lira kadar ağır para cezasına hükmolunur. Tekerrürü halinde failler hakkında altı aydan iki yıla kadar hapis ve dört milyar liradan altmış milyar liraya kadar ağır para cezası verilir.

2 nci maddenin (a) fıkrasına aykırı olarak genel izin ve ruhsat almaksızın telekomünikasyon hizmeti verenlerin tesisleri Kurum’un talebi üzerine ilgili mülki amirlerce kapatılarak hizmetlerine son verilir. Tekerrürü halinde failleri hakkında ikiyüz milyon liradan üç milyar liraya kadar para cezasına hükmolunur.

Telekomünikasyon hizmeti sunan bir işletmeci ile abonelik sözleşmesi yapan gerçek ve tüzel kişiler faaliyetlerinin gereği olarak aldıkları hizmeti üçüncü kişilere ücretli veya ücretsiz verebilir. Aboneler yararlandıkları hizmeti sadece ticaret amacıyla üçüncü kişilere sunamazlar. Aksine davrananların abonelik sözleşmeleri iptal edilir.”

MADDE 9. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun “FASIL: 4 Ücurat” şeklindeki bölüm başlığı, “FASIL: 4 Telekomünikasyon Hizmetlerinin Ücret Esasları” olarak değiştirilmiş ve aynı Kanunun 18.5. 1935 tarihli ve 2722 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırılan 29 uncu maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.

“Madde 29. – İşletmeciler, telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapı işletilmesi karşılığında alacakları ücretleri ilgili mevzuat, tabi oldukları görev veya imtiyaz sözleşmesi, telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin ile Kurum düzenlemelerine aykırı olmayacak şekilde serbestçe belirleyebilirler. Aşağıdaki hallerde Kurum, hat ve devre kiraları da dahil olmak üzere ücretlerin hesaplanma yöntemlerini ve üst sınırlarını, makul ve ayırım gözetmeyen şartlarla, 30 uncu maddede belirlenen genel ilkeler çerçevesinde çıkarılacak yönetmelikler, tebliğler ve sair idarî düzenlemeler, imtiyaz sözleşmeleri ve telekomünikasyon ruhsatlarının hüküm ve şartları da gözetilerek tayin ve tespit etmeye yetkilidir:

a) Türk Telekom veya başka bir işletmecinin, kamu hizmeti ilkeleri çerçevesinde vermekle yükümlü olduğu asgarî hizmetler dahil, bazı hizmetlerin maliyetini başka hizmetlerin ücretlerinden karşılamak zorunda olduğu haller,

b) İlgili telekomünikasyon hizmetlerinde, bir işletmecinin hukukî veya fiilî bir tekel olduğunun veya ilgili hizmet veya coğrafî piyasada hâkim konumda bulunduğunun Kurum tarafından belirlendiği haller,

c) Ücretlerin Kurum düzenlemelerine aykırı işlem ve eylemlerle belirlendiğinin tespit edildiği haller,

d) Kurum’un çıkaracağı yönetmeliklerde belirleyeceği diğer durumlar.”

MADDE 10. – 4.2. 1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 30 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 30. – Kurum, telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve/veya altyapı işletilmesi karşılığında alınacak ücretlere ilişkin düzenlemeleri, aşağıdaki genel ilkelerin gerçekleştirilmesi hususunu gözönünde tutarak yapar:

a) Ücretler adil olmalı ve benzer konumdaki kişiler arasında haklı olmayan nedenlerle ayırım gözetmemelidir. Bu genel ilke, toplumdaki ihtiyaç sahibi kesimlere özel ve kapsamı açıkça ve sınırlı olarak belirlenmiş kolaylıklar sağlanmasını engellemez,

b) 29 uncu madde kapsamına giren durumlarda; ücretlerin, 4 üncü maddenin (k) bendinde öngörülen şekilde yatırım ve işletme maliyetleri de dahil olmak üzere, mümkün olduğunca ilgili hizmetin maliyetlerini yansıtacak şekilde belirlenerek tarifelerin dengelenmesi esas olup, bir hizmetin maliyetinin diğer bir hizmetin ücreti yoluyla desteklenmesinden veya karşılanmasından kaçınılır,

c) Ücretler; kendisine bir maliyet yükleyen ve anılan ücretin kapsamında olan her hizmet kalemini ayrı ayrı gösterir,

d) Ücretlerin, uygun olduğu ölçüde, gelişen teknolojik şartlar çerçevesinde uluslararası standartlara ve ölçeklere yaklaştırılması esastır,

e) Ücretlerin, değişik hizmet türü ve kategorileri için, teknolojik gelişmeyi ve yeni yatırımları teşvik etmeye yönelik düzeyde olması gözetilir,

f) Ücretlerin belirlenmesinde, Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası anlaşmalar ve uluslararası kuruluşların tavsiyeleri uygun olduğu ölçüde dikkate alınır,

g) Haklı gerekçelerin varlığı halinde, ücretlere zorunlu maliyetleri ve makul bir ölçüde kârı da yansıtmak kaydıyla üst sınır konulabilir.”

MADDE 11. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa, 3.5.1995 tarihli ve 4107 sayılı Kanunla eklenen, değişik ek 17 nci maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“Yukarıda anılan Bakanlar Kurulu kararlarında belirtilen esaslar çerçevesinde her türlü satış işlemlerinde, satılacak hisselerin mülkiyetinin devrine ilişkin sözleşmeleri ve diğer anlaşmaları ve gereken belgeleri imzalamaya, Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakan veya yetki verdiği temsilcisi yetkilidir.”

MADDE 12. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun ek 18 inci maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“Bir iş ve hizmetin karşılığı olarak alınan ücret; abonman ücreti, sabit ücret, konuşma ücreti, hat kirası ve benzeri kira, ücretler ve bunlar gibi değişik ücret kalemlerinden birisi veya birkaçı olarak tespit edilebilir.”

MADDE 13.– 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa aşağıdaki ek maddeler eklenmiştir.

“EK MADDE 22. – Türk Telekom çalışanlarının statüsü,ücret rejimi ve emekliliği aşağıda gösterilmiştir:

a) Personelin statüsü : Telekomünikasyon hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli görevler telekomünikasyon alanında 5 yıl tecrübeye sahip ve en az 4 yıllık yüksek öğrenim görmüş bir genel müdür ile kadro, unvan, derece ve sayıları Yönetim Kurulunun önerisi ve Bakanlığın teklifi üzerine bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 180 gün içerisinde Bakanlar Kurulu Kararı ile belirlenen kadrolarda istihdam edilen personel eliyle yürütülür. Bu personel hakkında bu Kanunda öngörülen hükümler saklı kalmak üzere 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname hükümleri uygulanır. Bunların dışında kalan personel iş mevzuatı uyarınca istihdam edilir. İş mevzuatına göre istihdam edilenlere ilişkin kayıt ve şartlar Yönetim Kurulu tarafından tayin olunur.

Türk Telekom çalışanlarının istihdamında mevcut mevzuat hükümlerine göre güvenlik soruşturması yaptırılır.

Türk Telekom, Yönetim Kurulu kararıyla sözleşmeli olarak yerli ve yabancı yönetici ve uzman çalıştırılabilir.

b) Ücret rejimi : Bu Kanun uyarınca belirlenen asli ve sürekli görevlerde çalışan personelin aylık ücretleri en yüksek Devlet memurunun her türlü ödemeler dahil net aylık tutarını geçmeyecek şekilde Genel Kurulca tespit olunur. Bu personele Yönetim Kurulunca belirlenecek esas, usul ve kriterler çerçevesinde çalıştıkları günlerle orantılı olarak Mart, Haziran, Eylül ve Aralık aylarında birer aylık ücretleri tutarında ikramiye ödenebilir. Ayrıca, iş verimliliği ve benzeri hususlar dikkate alınarak Yönetim Kurulunca kararlaştırılması kaydıyla iki ikramiye daha ödenebilir. Her bir ikramiyenin miktarı ilgili personele ödenmekte olan aylık ücret tutarını geçemez.

Bakanlar Kurulunca bu Kanuna göre belirlenen kadrolarda çalışan personel dışında kalan ve iş mevzuatına tabi olan diğer Türk Telekom çalışanlarının aylık ücretleri kendilerini atamaya yetkili olan Yönetim Kurulu tarafından tespit olunur.

Türk Telekom çalışanlarının harcırah miktarları ile harcırah ödenmesine ilişkin usul ve esaslar Türk Telekom Yönetim Kurulunca belirlenir.

c) Personelin emekliliği : Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte T.C. Emekli Sandığına tabi olarak çalışmakta olan personelin İş Kanununa göre istihdam edilmeyi tercih etmeleri halinde isteyenlerin T.C Emekli Sandığı ile irtibatları devam eder. Bu durumda ilgililerin hizmet sürelerinin değerlendirilmesi, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile 5434 sayılı T.C. Emekli Sandığı Kanunu hükümlerine göre yapılır. Bu personelin emeklilik işlemlerinde, Genel İdare Hizmetleri sınıfında görev yapan genel müdürler için belirlenen ek gösterge rakamını geçmemek üzere, ifa ettikleri görevler itibariyle, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa göre girebilecekleri sınıflardaki benzeri görevlerin aynı kadro, unvan ve dereceler için belirlenmiş ek göstergeler ve makam tazminatları uygulanır.

EK MADDE 23. – Türk Telekom’un yönetim kurulunca tayin edilecek şartlar çerçevesinde Türk Telekom çalışanları ve bunların ailelerinin tedavileri ile uğraşmak üzere mevcut Sağlık Yardım Sandığının devamı niteliğinde bir “Türk Telekom Sağlık Yardım Sandığı” kurulur. Bu Sandığın kaynakları:

a) Türk Telekom’un her yıl bütçesine personel aylıkları karşılığı olarak ödenecek olan ödenek tutarının binde birine kadar verilecek paralardan,

b) Personelin aylıklarının yüzde bir oranından fazla olmayacak şekilde yapılacak kesintilerden ,

c) Sandık sermayesinin işletilmesinden ve faaliyetlerinden doğacak faiz ve sair gelirlerden,

d ) Bağışlardan,

e) Diğer gelirlerden,

Oluşur.

Sandığın teşkilâtı, görev, yetki ve yükümlülükleriyle uygulamaya ilişkin usul ve esaslar, Sandığın tasfiye edilmesi, özel sağlık sigortası sistemine dönüştürülmesi veya gerekli görülecek diğer düzenlemelerin yapılması hususları 31/12/2003 tarihine kadar Türk Telekom yönetim kurulu tarafından düzenlenir.

EK MADDE 24. –13.7.1953 tarihli ve 6145 sayılı Kanunun 17 nci maddesi uyarınca kurulmuş olan ve yeni bir düzenlemeye kadar geçerliliğini koruması öngörülen PTT Mensupları Müteselsil Kefalet Sandığı bu Kanun ile infisah etmiştir. PTT Memurları Müteselsil Kefalet Sandığının her türlü mevcudu, varlığı, borç ve yükümlülükleri, T.C. Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü ile Türk Telekom arasında yapılacak bir protokolle bölüştürülerek tasfiye edilir. Anılan protokol, bu Kanunun yürürlüğe girmesinden itibaren en geç üç ay içinde imzalanır.

T.C. Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü ile Türk Telekom arasında tasfiye edilerek paylaştırılacak olan PTT Mensupları Müteselsil Kefalet Sandığının hak ve yükümlülüklerin devamını sağlamak üzere, “PTT Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı” ve “Türk Telekom Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı” adı ile iki müstakil sandık kurulur. PTT Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı 2.6.1934 tarihli ve 2489 sayılı Kefalet Kanununda belirtilen hükümlere tabidir. Türk Telekom Personeli Müteselsil Kefalet Sandığı ise, Türk Telekom yönetim kurulunun belirleyeceği esaslar çerçevesinde işletilir, düzenlenir ve bu sandığa tabi olacak personel Türk Telekom yönetim kurulunun saptayacağı esaslar çerçevesinde belirlenir.

Sandığın tasfiyesine ve gerekli gördüğü düzenlemeleri yapmaya Türk Telekom Yönetim Kurulu yetkilidir.

PTT Memurları Müteselsil Kefalet Sandığında halen çalışmakta olan personel; sandık malvarlığının bölüştürülmesindeki orana göre ve ilgili protokolde mutabakata varıldığı şekilde, mevcut statüleri ve özlük haklarıyla T.C. Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü ve Türk Telekom’a intikal ettirilir.

Türk Telekom’a intikal eden personel hakkında da Geçici 5 inci madde hükümleri uygulanır.

Tasfiye ve personelin intikali işlemleri, ilgili protokolün imzalanmasından itibaren bir ay içinde sonuçlandırılır.

EK MADDE 25. – Telekomünikasyon hizmetleri ile ilgili olarak abone veya kullanıcılara tahsis edilen numara ve hat kullanımı gibi intifa ve kullanım hakları hiçbir şekilde haczedilemez.

EK MADDE 26. – İdare ve yargı mercilerinde ve üçüncü şahıslara karşı Türk Telekom’u, yönetim kurulunun temsil ve ilzam konusunda yapacağı düzenlemeler saklı kalmak üzere, genel müdür temsil eder. Genel müdür gerektiğinde bu temsil yetkisini devir edebilir.”

MADDE 14. – 5.4.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun değişik 5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 5. – 4 üncü maddede belirtilen genel esaslar çerçevesinde Devlet yetki ve sorumluluğunu uygulamak ve Kanunla verilen diğer görevleri yapmak üzere; Haberleşme Yüksek Kurulu kurulmuştur.

Bu Kanun ile 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununda belirtilen genel esaslar çerçevesinde, Kanunlarla öngörülen yetki ve sorumlulukları uygulamak ve verilen diğer görevleri yapmak üzere kamu tüzel kişiliğini ve idarî ve malî özerkliği haiz özel bütçeli Telekomünikasyon Kurumu kurulmuştur. Kurum görevlerini yerine getirirken bağımsızdır.

Kurum’un ilişkili olduğu bakanlık Ulaştırma Bakanlığıdır.

4 üncü maddenin (g) fıkrasında sayılan hizmetlerin ifası için; telsiz sistemlerinin belirlenen tekniklere ve usullere uygun olarak çalıştırılmasının kontrolü, enterferansların tespiti ve giderilmesi, Devlet ve kişi güvenliğini ilgilendiren telsiz faaliyeti konularında yürürlükteki mevzuat dahilinde Devlet güvenlik makamlarıyla işbirliği yapılması ve millî ve milletlerarası teknik monitör hizmeti ve faaliyetleri Kurum tarafından yürütülür.

Kurum’un karar organı bir kurul başkanı ve dört üyeden oluşan Telekomünikasyon Kurulu’dur.

Kurul Başkanı Kurumun en üst amiri olup, Kurumun genel yönetim ve temsilinden sorumludur. Kurul, başkanın teklifi üzerine üyelerden birini İkinci başkan olarak seçer, İkinci başkan izin, hastalık, yurt içi-yurt dışı görevlendirme, görevden alınma ve görevde bulunmadığı diğer hallerde Başkan’a vekâlet eder.

Kurul başkan ve üyelerinin aylık ücretleri, en yüksek Devlet memurunun her türlü ödemeler dahil aylık net ücretini geçmemek üzere ilgili Bakanın önerisi üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir.

Kurum personelinden kadro karşılığı sözleşmeli olarak çalıştırılacak personelin unvan, sayısı, nitelikleri, ücretleri, diğer malî ve sosyal hakları, sözleşme esasları ile bu Kanuna ekli kadro unvan ve derecelerinde değişiklik yapılması Kurulun teklifi ve Devlet Personel Başkanlığının uygun görüşü üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir.

Kurul başkan ve üyeleri ile kadro karşılığı sözleşmeli olarak çalıştırılacak sözleşmeli personele çalıştıkları günlerle orantılı olarak Mart, Haziran, Eylül ve Aralık aylarında birer aylık ücretleri tutarında ikramiye ödenebilir. Ayrıca, iş verimliliği ve benzeri hususlar dikkate alınarak iki ikramiye daha ödenebilir.

Kurum personeli, bu Kanunda yer alan hükümler saklı kalmak üzere, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabidir.

Kurul üyeleri ve Kurum personeli, denetleme ve incelemeleri sırasında ilgililere ve üçüncü kişilere ait öğrendikleri gizli bilgileri, ticarî sırları bu konuda kanunen yetkili kılınan mercilerden başkasına açıklayamaz ve kendi yararlarına kullanamazlar. Bu yükümlülük görevden ayrılmalarından sonra da devam eder. Kurum’un para, evrak, dosya ve her çeşit malları Devlet malı hükmündedir. Kurul üyeleri ve Kurum personeli, görevleri sırasında veya görevleri nedeniyle işledikleri veya kendilerine karşı işlenen suçlar bakımından Devlet memuru sayılırlar.

Bu Kanunda ve diğer mevzuatta Telsiz İşleri Genel Müdürlüğü ve Telsiz Genel Müdürlüğüne yapılan tüm atıflar Telekomünikasyon Kurumu’na, Telsiz İşleri Genel Müdürü ve Telsiz Genel Müdürüne yapılmış tüm atıflar Kurul Başkanına yapılmış sayılır.

Kurum, 8.9.1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu, 10.2.1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanunu ile vize ve tescil açısından 26.5.1927 tarihli ve 1050 sayılı Muhasebe-i Umumiye Kanunu ile 21.2.1967 tarihli ve 832 sayılı Sayıştay Kanunu hükümlerine tâbi değildir. Kurum, Sayıştay tarafından denetlenir. Kurumun gelirleri her türlü vergi, resim ve harçtan muaftır.

Kurum mevzuata uygun olarak taşra teşkilatı kurabilir.

Kurum’un gelirleri aşağıda belirtilmiştir:

a) 27 nci maddeye göre alınacak ücretler,

b) 21.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu çerçevesinde imtiyaz sözleşmesi imzalayan ya da telekomünikasyon ruhsatı alan işletmecilerden aynı Kanunun ek 19 uncu maddesi çerçevesinde alınacak ücretlerin %0.05’i (onbinde beşi) ve ilgili imtiyaz sözleşmesi veya telekomünikasyon ruhsatında gösterilmiş olması kaydıyla işletmecilerden Kurum masraflarına katkı amacıyla alınacak diğer ücretler,

c) Kurum’un, amatör telsizcilik belgesi ve operatör ehliyetnamesi vermek üzere açacağı sınavlara katılanlardan alınacak sınav ücretleri,

d) Her türlü basılı evrak, form ve yayınlardan elde edilecek gelirler,

e) Müşavirlik hizmetlerinden elde edilecek gelirler,

f) Kurs, toplantı, seminer ve eğitim faaliyetlerinden sağlanacak gelirler,

g) Genel Bütçeden gerektiğinde yapılacak yardımlar,

h) Kurum lehine takdir edilen ve dağıtıma tâbi tutulan bölüm dışında kalan vekalet ücretleri,

ı) Kurum tarafından uygulanacak idarî para cezaları,

j) Yapılacak her türlü bağış, yardım ve diğer gelirler.

Kurumun, gelir ve harcamalarına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.”

MADDE 15. – 5.5.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun 6 ncı maddesinin birinci ve beşinci fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Haberleşme Yüksek Kurulu, Başbakanın veya görevlendireceği bir Devlet Bakanının başkanlığında İçişleri ve Ulaştırma Bakanları ile Millî Güvenlik Kurulu Genel Sekreteri, Millî İstihbarat Teşkilatı Müsteşarı ve Genelkurmay Muhabere Elektronik Başkanından oluşan bir üst kuruldur.

Haberleşme Yüksek Kurulunun görevleri, telsiz haberleşmesi alanında Ulaştırma Bakanlığına tavsiyede bulunmak ve bu konulardaki uygulamaları takip etmektir. Haberleşme Yüksek Kurulunun sekreterya işleri Bakanlık nezdindeki Haberleşme Genel Müdürlüğü tarafından yürütülür.”

MADDE 16. – 5.4.1983 Tarihli ve 2813 Sayılı Telsiz Kanununun değişik 7 nci maddesinin “Telsiz İşleri Genel Müdürlüğünün Kuruluş ve Görevleri” şeklindeki başlığı, “Telekomünikasyon Kurumunun Görevleri” olarak, (a), (f), (g) ve (h) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki bentler ve fıkralar eklenmiştir.

“a) Bu Kanun ile 21.2.1924 tarih ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununda belirtilen genel esaslar çerçevesinde, telsiz haberleşmesi ve telekomünikasyon alanında gerekli planları hazırlamak ve Ulaştırma Bakanlığına sunmak ve ilgili diğer kurum ve kuruluşlar ile gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerinin bu konudaki faaliyetlerine nezaret etmek,

f) Bu Kanunda yer alan görevleri yürütmek, her türlü kayıtları tutmak ve mevcut hükümlere uymayanlar hakkında gerekli teknik ve idarî işlemleri yapmak,

g) Türkiye’de kurulu sermaye şirketleri tarafından yürütülecek telekomünikasyon hizmetleri ve/veya altyapısı ile ilgili olarak Ulaştırma Bakanlığı tarafından imzalanacak imtiyaz sözleşmelerine ve verilecek telekomünikasyon ruhsatlarına ilişkin görüş bildirmek, genel izin hazırlanmasına ilişkin Bakanlığa öneri götürmek, anılan imtiyaz sözleşmesi ve telekomünikasyon ruhsatlarının hüküm ve şartlarının uygulanmasını ve genel izinlere uygunluğu denetlemek, bu hususta gerekli tedbirleri almak,

h) Telekomünikasyon hizmetlerinden ve altyapısından yararlanacak kullanıcılara ve telekomünikasyon şebekeleri arasındaki ara bağlantılar bakımından diğer işletmecilere uygulanacak ücret tarifelerine ve sözleşme hükümlerine ve teknik hususlara ilişkin genel kriterleri ve görev alanına giren diğer konularda uygulama usul ve esaslarını belirlemek, tarifeleri incelemek, değerlendirmek, gerekenleri onaylamak ve bunların uygulanmasını izlemek,

ı) Telekomünikasyon hizmetleri ve altyapısı ile ilgili olarak işletmecilerin ve bu alanda kanuna uygun olarak ticari faaliyet içinde bulunanların, hizmetlerin yürütülmesi, altyapının işletilmesi ve çeşitli telekomünikasyon teçhizat ve cihazları üreten veya satanların bu hizmet ve faaliyetlerini Türkiye dahilinde tam bir rekabet ortamı içinde gerçekleştirmelerini sağlamak, teşvik edici tedbirleri almak,

i) Telsiz haberleşme ve telekomünikasyon alanında kullanılacak her çeşit sistem ve cihazlar için yurt içinde ve yurt dışındaki ilgili kuruluşlarla işbirliği yaparak ve en son gelişmeleri de göz önünde bulundurarak, imalat ve kullanıma esas teşkil eden performans standartlarını tespit etmek, bunları uygulamak,

j) Telsiz haberleşmesi ve telekomünikasyon hizmetleri ve altyapının işletimi ile ilgili olarak görev alanına giren konularda yönetmelik çıkartmak veya diğer idâri işlemleri yapmak, işletmeciler, aboneler, kullanıcılar ve Türk telekomünikasyon sektörünü etkileyen tüm gerçek ve tüzel kişilerin ilgili mevzuata uymasını denetlemek, bu hususta ilgili makamları harekete geçirmek ve gereken hallerde kanunlarda öngörülen yaptırımları uygulamak,

k) Radyo ve televizyon dahil her türlü yayınların belirlenmiş emisyon noktalarından yapılabilmesini teminen, ortak anten sistem ve tesisleri kurulması ile ilgili usul ve esasları tespit etmek,

l) 27 nci maddede belirtilen ücretleri, Maliye Bakanlığınca her yıl belirlenen yeniden değerleme oranını aşmamak üzere belirlemek, değiştirmek, tahsil etmek veya terkin etmek ve bunlarla ilgili usul ve esasları düzenlemek, Kurumun yıllık bütçesini, gelir gider kesin hesabını, yıllık çalışma programını onamak, gerekirse bütçede hesaplar arasında aktarma yapmak veya gelir fazlasını talep halinde genel bütçeye devretmeye karar vermek.

m) Kanunlarda verilen diğer görevleri yerine getirmek.

Kurum telekomünikasyon hizmetlerinin yürütülmesi ve altyapısının işletilmesi ile ilgili hususları ve ayrıca hem bu hizmetlerde hem de genel olarak telekomünikasyon sektöründe rekabete aykırı davranış, plan ve uygulamaları re’sen veya şikâyet üzerine incelemeye ve görev alanına giren konularda bilgi ve dokümanların sağlanmasını talep etmeye yetkilidir. Kurum, telekomünikasyon hizmetleri ve altyapısı ile ilgili yönetmeliklerin ve diğer genel idarî işlemlerin yayınlanmasından önce ilgili tarafların kamuya açıklanacak olan ve üzerinde ilgili tarafların yorum yapabileceği görüşlerini bildirmesine imkân verebilmek için gerekli tedbirleri alabilir. Kurum tüketici menfaatlerinin korunması için de gerekli tedbirleri alır.

Rekabet Kurulu, telekomünikasyon sektörüne ilişkin olarak yapacağı inceleme ve tetkiklerde ve birleşme ve devralmalara ilişkin olarak vereceği kararlar da dahil olmak üzere telekomünikasyon sektörüne ilişkin olarak vereceği tüm kararlarda, öncelikle Kurum’un görüşünü ve Kurum’un yapmış olduğu genel düzenleyici işlemleri dikkate alır.”

MADDE 17. – 5.4.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun değişik 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 8. – Kurul başkanı ve üyeler, Bakanlar Kurulu tarafından beş yıllık süre için atanır. Görevi biten Kurul başkanı ve üyelerin yeniden aynı göreve atanmaları mümkündür. Kurul başkanı ve üyeler ancak ciddi bir hastalık veya rahatsızlık nedeni ile iş görememe, görevi kötüye kullanma veya yüz kızartıcı bir suç ile mahkum olma halinde Bakanlar Kurulu tarafından süresi dolmadan görevden alınabilir.

Kurul üyeliklerine atanacakların hukuk, iktisat, finans, mühendislik, telekomünikasyon, işletme veya maliye dallarında yurt içinde veya dışında en az dört yıllık yüksek öğrenim görmüş olmaları, hem mesleki açıdan hem de telekomünikasyon alanında yeterli bilgi ve deneyime sahip olmaları ve kamu veya özel sektörde en az 10 yıl çalışmış olmaları, Devlet memuru atanabilme genel şartlarını taşımaları ve herhangi bir siyasi partinin yönetim, denetim veya başka bir üst kurulunda görev almamış veya bu görevlerinden ayrılmış olmaları şartları aranır.

Kurul Başkanı, telsiz hizmetlerini temsil eden üye ve telekomünikasyon hizmetlerini temsil eden üye, Ulaştırma Bakanının göstereceği üçer aday arasından atanır.

Telekomünikasyon sektörünü temsil eden üye, bu Kanun uyarınca Türkiye’de telekomünikasyon cihaz ve sistem imalatı, telekomünikasyon hizmeti yürütmekte ya da altyapı işletmekte olan ve ilgili telekomünikasyon hizmeti piyasasında Türkiye çapında en az %10’luk pazar payına sahip olan işletmecilerin göstereceği birer aday arasından atanır. Bu maddenin uygulaması açısından hizmet piyasalarına ve işletmecilerin pazar paylarına ilişkin tespitler Kurum tarafından ve nihaî olarak yapılır. Her bir işletmeci pazar payı ne olursa olsun en fazla bir aday gösterebilir.

Tüketicileri temsil eden üye ise Sanayi ve Ticaret Bakanlığı ile Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğinin göstereceği ikişer aday arasından atanır.

Kurul üyeliklerinde herhangi bir sebeple boşalma olması halinde, boşalan yerlere yukarıda belirtilen esaslar dahilinde üç ay içinde seçim ve atama yapılır. Bu şekilde atananlar yerine atandıkları kişinin görev süresini tamamlarlar. Toplantılara katılmayan üyeler nedeni ile Kurul’un karar almasının engellenmesi halinde, toplantıya katılmayan Kurul üyesi yerine Kurul başkanı vekalet eder. Kurul başkanının toplantıya katılamaması halinde yerine ikinci başkan vekalet eder. Kurul üyelerinin mazeretsiz bir şekilde dört toplantı arka arkaya Kurul çalışmalarına katılmaması halinde ilgili Kurul üyesi, üyelikten istifa etmiş sayılır ve hemen yeni üyenin atama işlemleri başlatılır.

Kurul üyeleri, özel bir kanuna dayanmadıkça resmî veya özel başka hiçbir görev alamaz, ticaretle uğraşamaz, serbest meslek faaliyetinde bulunamaz ve özellikle de herhangi bir telekomünikasyon şirketinde hissedar veya yönetici olamazlar. Telekomünikasyon sektörünü temsil eden üye, kendisini aday gösteren işletmeci şirket ile görev süresi boyunca her türlü ilişkisini keser ve görevinden ayrılmasından itibaren de en az iki yıl boyunca anılan işletmeci şirket ile çalışma, danışmanlık veya hissedarlık şeklinde bir ilişki kuramaz.

Kurul en az dört üyenin hazır bulunması ile toplanır ve en az üç üyenin aynı yöndeki oyuyla karar alır. Kurul üyelerinin bizzat kendisi veya 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 245 inci maddesinin (3) numaralı bendinde yazılı derecelerde akrabalığı bulunan kişiler ile veya bu kişilerin hissedarı, yöneticisi veya üst düzey çalışanı olduğu herhangi bir telekomünikasyon şirketi ile ilgili konularda yapılan oylamalarda ilgili Kurul üyesi oylamaya katılamaz.

5434 Sayılı T.C. Emekli Sandığı Kanununun uygulanmasında emeklilik yönünden, Kurul Başkanına bakanlık müsteşarı, Kurul üyelerine müsteşar yardımcısı, Kurum başkan yardımcılarına bakanlık genel müdürü, Kurum bünyesindeki müstakil daire başkanlıkları ve bölge müdürlerine bakanlık genel müdür yardımcısı ek gösterge ve makam tazminatları uygulanır. Bu görevlerde geçirilen süreler, makam tazminatını ödenmesini gerektiren görevlerde geçmiş sayılır. Diğer unvanlardaki personele 657 sayılı Devlet Memurları Kanunundaki eşdeğer kadrolara ait ek göstergeler uygulanır. Kurul Başkan ve üyeliklerine atananların Kurulda görev yaptıkları sürede eski görevleri ile olan ilişkileri kesilir. Ancak 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu veya özel mevzuatta düzenlenmiş personel rejimine tâbi olanlar Kuruldaki görevleri sona erdikten sonra başvuruları halinde ilgili Bakan tarafından mükteseplerine uygun bir kadroya atanırlar.”

MADDE 18. – 5.4.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununun 12 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “reşit olmayanlar ve” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 19. – 9.4.1987 tarihli ve 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin (a) bendine, “uygulanmasını takip etmek ve denetlemek” ibaresinden önce gelmek üzere, “Telekomünikasyon Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla ve” ibaresi, aynı maddenin (g) ve (h) bendlerine “haberleşme” ibaresinden önce gelmek üzere “Telekomünikasyon Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla” ibaresi ve aynı maddeye yeni (j)bendi eklenmiş, mevcut (j) bendi (k) bendi olarak teselsül ettirilmiştir.

j) Doğal afetler sırasında ve sonrasında oluşan aşırı haberleşme trafiği nedeniyle santrallerin hizmet dışı kalmasının önlenmesini, haberleşme trafiğinin düzene sokulmasını ve afet haberleşmesine öncelik tanınmasını teminen, işletmecilerin kendi haberleşme sistemlerinde yapmaları gereken düzenlemelere ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

MADDE 20. – 9.4.1987 tarihli ve 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun değişik 13 üncü maddesinin, (c) bendinin başına “Telekomünikasyon Kurumunun kanunlarla verilen yetki ve görev alanı dışında kalan” ibaresi eklenmiş, (e) bendindeki “ve telekomünikasyon” ibaresi metinden çıkarılmış ve (g) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“g) Genel haberleşme maksadıyla telekomünikasyon şebekesi ya da telekomünikasyon tesisleri kurma ve işletme izni verilecek hizmet alanlarını ve çeşitlerini belirlemek, bunların kurulması ve işletilmesi ile ilgili usul ve esasları tespit etmek, Bakanlık tarafından telekomünikasyon hizmetlerine ve altyapısına ilişkin aktedilecek imtiyaz sözleşmeleri ve verilecek telekomünikasyon ruhsatlarının ve genel izinlerin hazırlık işlemlerini yapmak ve bu konularda Ulaştırma Bakanlığına 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Kanun ve diğer kanunlarla verilen görevlerin yerine getirilmesini ve Telekomünikasyon Kurumu ile koordinasyonu sağlamak,”

MADDE 21. – 9.4.1987 tarihli ve 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 14 üncü maddesinin, (b) bendinde yer alan “Ulaştırma ve” ibaresinden sonra “Telekomünikasyon Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 22. – 9.4.1987 tarihli ve 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

“EK MADDE 1. – Bakanlık, teknolojinin getirdiği yeni ulaştırma ve haberleşme hizmetleri ile ilgili olarak oluşturulacak politikaların tespitinde Bakanlık dışından tecrübeli ve yetişkin kişi ve kuruluş temsilcilerinin katıldığı geçici danışma kurulları kurabilir. Bu kurul üyelerinin yol ve konaklama giderleri ile birlikte kurulun diğer faaliyet giderleri Ulaştırma Bakanlığı bütçesinden karşılanır.”

MADDE 23. – 12.6.1936 tarihli ve 3054 sayılı İstanbul Telefon Tesisatının Tesellüm ve İşletme Muamelelerine Dair Kanun, 24.6.1938 tarihli ve 3488 sayılı İzmir Telefon Tesisatının Tesellüm ve İşletme Muamelelerine Dair Kanun ve 7 Kânunisani 1929 tarihli ve 1379 sayılı Ankara’dan Gayri Şehir ve Kasabalardaki Telefonlar Hakkında Kanun, 29 Rebiülevvel 1331 tarihli Teatii Muhaberata Hadim Hususi Elektrik Hututu Hakkında Kanunu Muvakkat ve bunların ek ve tadilleri ile kamu kurum ve kuruluşlarının özel kanunlarında bulunan telekomünikasyon hizmetlerinden ücretsiz veya indirimli tarife ile yararlanılmasına dair hükümler yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 24. – 4.2.1924 tarih ve 406 Sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu ile değişikliklerinde ve diğer mevzuatta geçen “TC Posta İşletmesi Genel Müdürlüğü (Pİ)” ibareleri “TC Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü (PTT)” olarak değiştirilmiştir.

MADDE 25. – 22.12.1941 tarihli ve 4157 sayılı Posta Telgraf ve Telefon İdaresinin Biriktirme ve Yardım Sandığı Hakkında Kanunun 1 inci maddesinin (A) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“A) TC Posta Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü ve Türk Telekomünikasyon Anonim Şirketi’nin Sandığa iştirak eden, TC Emekli Sandığı veya İş Mevzuatına Tâbi çalışanlarından Nizamnamesine göre alınacak aidat.”

MADDE 26. – 4.2.1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununa, 10.6.1994 tarihli ve 4000 sayılı Kanunla eklenen değişik ek 18 inci madde, bu Kanun ile 406 sayılı Kanuna getirilen hükümler ile çelişmeyecek şekilde uygulanır ve ek 18 inci maddede geçen “Lisans” terimi, duruma göre, görev sözleşmesi, imtiyaz sözleşmesi ya da telekomünikasyon ruhsatı anlamına gelir. Ek 18 inci maddenin altıncı fıkrasında yer alan “sermaye şirketi” ibaresi, “işletmeci” olarak anlaşılır ve yedinci fıkrasında aranan “Türk Telekom’un önerisi”, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren aranmaz. Türk Telekom ve diğer işletmeciler ancak kendi abonelerine ilişkin rehber basımı hizmeti yürütebilirler.

GEÇİCİ MADDE 1. – Telsiz Genel Müdürlüğüne ait ekli (1) sayılı listede gösterilen kadrolar 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (1) sayılı cetvelin ilgili bölümünden çıkarılmıştır. Telekomünikasyon Kurumu için ekli (2) sayılı listede gösterilen kadrolar ihdas edilmiştir.

Bu Kanun ile Telsiz Kanununda yapılan yeni düzenlemeler ve verilen yetki doğrultusunda Bakanlar Kurulunca yapılacak düzenlemeler ile kadro ve görev unvanları değişmeyenler aynı unvanlı yeni kadrolara atanmış sayılırlar.

Kadro ve görev unvanı değişenler veya kaldırılanlar yeni bir kadroya atanıncaya kadar durumlarına uygun işlerde görevlendirilebilirler. Bunların atandıkları yeni kadrolarda alacakları aylık, ek gösterge, hertürlü zam ve tazminatların toplamı, eski kadrolarında almakta olduğu aylık, ek gösterge ile zam ve tazminatlardan az olduğu takdirde, bu durum giderilinceye kadar aradaki fark herhangi bir vergi ve kesintiye tâbi olmaksızın tazminat olarak ödenir.

5.4.1983 tarihli ve 2813 Sayılı Telsiz Kanununda Ulaştırma Bakanlığı’na yapılan atıflar hizmet alanları itibariyle Bakanlık veya Kurum’a yapılmış sayılır.

GEÇİCİ MADDE 2. – Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce, 5.4.1983 tarihli ve 2813 Sayılı Telsiz Kanununun 8 inci maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesinde geçen ve Bakanlar Kurulunca belirlenmiş bulunan sözleşmeli personel durumlarına uygun kadrolara sınav şartı aranmaksızın atanırlar. Sözleşmeli statüde çalışmış personelin bu süre içindeki hizmetleri, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 36 ncı maddesine göre öğrenim durumları itibariyle işe giriş derece ve kademelerinin üzerine her üç yılı için bir derece ve her bir yılı için bir kademe verilmek ve öğrenim durumları itibariyle emsallerini geçmemek üzere değerlendirilir.

GEÇİCİ MADDE 3. – “Türk Telekomünikasyon A.Ş.” 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ekindeki “B- Kamu İktisadi Kuruluşları (KİK)” bölümünde yer alan kuruluşlar listesinden çıkarılmıştır.

GEÇİCİ MADDE 4. – Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Türk Telekom’da 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’ye tâbi olarak kadrolu veya sözleşmeli personel statüsünde çalışmakta olanlardan isteyenler iş mevzuatına tâbi personel statüsüne geçirilir. İş mevzuatına tâbi personel statüsüne geçmek istemeyenlerin mevcut statü, sosyal ve özlük haklarıyla istihdamlarına devam olunur.

Bu kadro ve pozisyonlarda 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname hükümleri çerçevesinde değişiklik yapılabilir. Kendi istekleri ile iş mevzuatına tâbi personel statüsüne geçenler ile emeklilik, istifa, ölüm ve benzeri sebeplerle boşalan kadro ve pozisyonlar hiçbir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır.

Bu kadro ve pozisyonlarda bulunanlar istekleri halinde 24.11.1994 tarihli ve 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamalarının Düzenlenmesine ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 22 nci maddesi çerçevesinde diğer kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilir. 4046 sayılı Kanunun 22 nci maddesi uyarınca Özelleştirme İdaresi tarafından yapılması gereken ödemeler bu madde kapsamındaki personel bakımından Türk Telekom tarafından yapılır.

GEÇİCİ MADDE 5. – Bu Kanunda öngörülen görev sözleşmesi bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş ay içinde hazırlanır. Söz konusu sözleşme imzalanıncaya kadar Türk Telekom herhangi bir değişiklik olmaksızın hizmetleri ve bütçesinde öngörülen yatırımları yürütmeye devam eder.

GEÇİCİ MADDE 6. – Telekomünikasyon Kurumunun ilk Kurul üyeleri aşağıdaki şekilde belirlenir.

Telekomünikasyon sektörünü temsil eden üye için Ulaştırma Bakanı üç aday gösterir. Diğer Kurul üyelerine ilişkin olarak 2813 sayılı Telsiz Kanununun bu Kanun ile değişik 8 inci maddesinde belirtilen ilgili kurumlar bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç 30 gün içerisinde gerekli adayları gösterirler. Anılan süre içerisinde aday göstermemiş olan kurumların, aday gösterme haklarından ilk Kurul üyelerinin belirlenmesi açısından feragat etmiş oldukları kabul edilir ve gerekli atamalar Bakanlar Kurulu tarafından doğrudan yapılır. Kurul üyesi olarak atanacak şahısların 2813 sayılı Telsiz Kanununun 8 inci maddesinde belirtilen yeterlik şartlarını taşıması gerekmektedir. Bakanlar Kurulu, Kurul üyelerini bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç 2 ay içinde atar. Kurum’un faaliyete geçişine ilişkin olarak, Kurul’un teşekkülünden itibaren 3 ay içinde Resmî Gazete’de bir duyuru yayımlanır. Kurul üyelerinin tümünün Bakanlar Kurulu tarafından atanıp, Telekomünikasyon Kurumu’nun faaliyete başladığının Resmî Gazete’de ilan edildiği tarihe kadar Telsiz Genel Müdürlüğü 2813 sayılı Telsiz Kanunu çerçevesinde görev ve faaliyetlerini yerine getirmeye devam eder.

Ancak, ilk atanan Kurul üyelerinden kurayla belirlenecek iki üyenin görev süresi atanma tarihinden itibaren iki yıl, diğer iki üyenin görev süresi ise, atanma tarihinden itibaren dört yıldır.

GEÇİCİ MADDE 7. – Bu Kanuna göre gereken düzenlemeler yapılıp yürürlüğe konuluncaya kadar mevcut mevzuatın bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.

GEÇİCİ MADDE 8. – Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce haczedilip, henüz satışı yapılmayan telefon ve diğer her türlü telekomünikasyon hizmetleri için aboneye bırakılan intifa hakları üzerindeki hacizler, ilgililerce bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir ay içinde kaldırılmadığı takdirde sözleşmeleri feshedilerek sıradakilere tahsis olunur.

İcradaki satışlarını müteakip bunların bağlı oldukları santral sahasında boşalacak ilk devre ve numara alıcılarına tahsis edilir.

MADDE 27. – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 28. – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Kurumu : Telsiz Genel Müdürlüğü

Teşkilâtı : Merkez

Kurum Kodu :
 

Unvanı

Sınıfı

Kadro Adedi

1. Derece
 

Genel Müdür		GİH	1
Genel Müdür Yardımcısı		GİH	3
Teftiş Kurulu Başkanı		GİH	1
Sistemler Dairesi Başkanı		GİH	1
İşletme Dairesi Başkanı		GİH	1
Frekans Dairesi Başkanı		GİH	1
Monitör Dairesi Başkanı		GİH	1
Standartlar Dairesi Başkanı		GİH	1
EBİM Dairesi Başkanı		GİH	1
Plan Koordinasyon Dairesi Başkanı		GİH	1
Personel ve Eğitim Dairesi Başkanı		GİH	1
İdarî ve Malî İşler Dairesi Başkanı		GİH	1
Baş Müfettiş		GİH	1
I. Hukuk Müşaviri		GİH	1
Hukuk Müşaviri		GİH	1
Şube Müdürü		GİH	28
Uzman		GİH	4
Mimar		THS	1
Mühendis		THS	2
Tekniker		THS	1
			53
Unvanı	Sınıfı			Kadro Adedi

2. Derece
 

Müfettiş	GİH	2
Şube Müdürü	GİH	2
Savunma Uzmanı	GİH	1
Uzman	GİH	1
Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri	GİH	1
Mühendis	THS	2
Tekniker	THS	1
		10

3. Derece
 

Müfettiş	GİH	2
Şef	GİH	9
Mütercim	GİH	1
Mühendis	THS	6
Daire Tabibi	SHS	1
		19

4. Derece
 

Hemşire	SHS	1
Mühendis	THS	6
Şef	GİH	13
Çözümleyici	GİH	1
Bilgisayar İşletmeni	GİH	1
		22

5. Derece
 

Müfettiş	GİH	2
Avukat	AH	1
Mühendis	THS	15
Teknisyen	THS	6
Şef	GİH	11
Çözümleyici Yardımcısı	GİH	1
Ayniyat Saymanı	GİH	1
Memur	GİH	22
Santral Memuru	GİH	1
Bilgisayar İşletmeni	GİH	3
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	2
Unvanı	Sınıfı	Kadro Adedi
Şoför	GİH	1
Bekçi	YHS	2
		68

6. Derece
 

Avukat	AH	2
Mühendis	THS	17
Teknisyen	THS	1
Şef	GİH	4
Mütercim	GİH	1
Memur	GİH	4
Ambar Memuru	GİH	1
Santral Memuru	GİH	1
Daktilograf	GİH	3
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Şoför	GİH	1
Bekçi	YHS	1
		37

7. Derece
 

Müfettiş Yardımcısı	GİH	3
Memur	GİH	11
Bilgisayar İşletmeni	GİH	1
Şoför	GİH	1
		16

8. Derece
 

Müfettiş Yardımcısı	GİH	1
Grafiker	THS	1
Memur	GİH	7
Mutemet	GİH	1
Daktilograf	GİH	6
Bilgisayar İşletmeni	GİH	1
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Şoför	GİH	4
Aşçı	YHS	1
		23

Unvanı

Sınıfı

Kadro Adedi

9. Derece
 

Teknisyen	THS	2
Memur	GİH	3
Daktilograf	GİH	2
Bilgisayar İşletmeni	GİH	8
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Şoför	GİH	3
Aşçı	YHS	1
Kaloriferci	YHS	1
Bekçi	YHS	1
		22

10. Derece
 

Memur	GİH	4
Santral Memuru	GİH	1
Daktiloğraf	GİH	6
Şoför	GİH	4
		15

11. Derece
 

Memur	GİH	3
Şoför	GİH	6
Kaloriferci	YHS	1
		10

12. Derece
 

Şoför	GİH	1
		1
	GENEL TOPLAM	296

 

Kurumu : Telsiz Genel Müdürlüğü

Teşkilâtı : Taşra

Kurum Kodu :
 

Unvanı

Sınıfı

Kadro Adedi

1. Derece
 

Bölge Müdürü	GİH	7
Bölge Müdür Yardımcısı	GİH	12
Unvanı	Sınıfı	Kadro Adedi
Şube Müdürü	GİH	3
Mühendis	THS	1
		23

2. Derece
 

Şube Müdürü	GİH	4
Mühendis	THS	2
		6

3. Derece
 

Tekniker	THS	1
Şef	GİH	6
Mühendis	THS	3
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
		11

4. Derece
 

Şef	GİH	3
Mühendis	THS	5
Tekniker	THS	1
Teknisyen	THS	1
		10

5. Derece
 

Çözümleyici Yardımcısı	GİH	1
Memur	GİH	5
Ambar Memuru	GİH	1
Bilgisayar İşletmeni	GİH	3
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Mühendis	THS	4
Teknisyen	THS	3
		18

6. Derece
 

Şef	GİH	2
Memur	GİH	3
Mutemet	GİH	1
Daktilograf	GİH	1
Bilgisayar İşletmeni	GİH	1
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Unvanı	Sınıfı	Kadro Adedi
Mühendis	THS	4
Teknisyen	THS	1
Şoför	GİH	3
		17

7. Derece
 

Mutemet	GİH	1
Daktilograf	GİH	2
Programcı	GİH	1
Şoför	GİH	1
Tekniker	THS	2
		7

8. Derece
 

Çözümleyici Yardımcısı	GİH	1
Memur	GİH	4
Mutemet	GİH	2
Daktilograf	GİH	1
Bilgisayar İşletmeni	GİH	2
Şoför	GİH	1
		11

9. Derece
 

Mutemet	GİH	2
Daktilograf	GİH	1
Bilgisayar İşletmeni	GİH	1
Tekniker	THS	2
Teknisyen	THS	3
		9

10. Derece
 

Memur	GİH	1
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Şoför	GİH	3
		5

11. Derece
 

Daktilograf	GİH	3
Bilgisayar İşletmeni	GİH	1
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	2
Şoför	GİH	3
		9
Unvanı	Sınıfı	Kadro Adedi

12. Derece
 

Şoför	GİH	4
Hizmetli	YHS	1
		5
	GENEL TOPLAM	131

 
 
 

Kurumu : Telekomünikasyon Kurumu

Teşkilâtı : Merkez

Kurum Kodu :
 

Unvanı

Sınıfı

Kadro Adedi

1. Derece
 

Kurul Başkanı	GİH	1
Kurul Üyesi	GİH	4
Kurum Başkan Yardımcısı	GİH	4
Teftiş Kurulu Başkanı	GİH	1
I. Hukuk Müşaviri	GİH	1
Hukuk Müşaviri	GİH	1
Standartlar Dairesi Başkanı	GİH	1
Servis ve Kalite Kontrol Daire Başkanı	GİH	1
Sistemler Dairesi Başkanı	GİH	1
Frenkans Planlama, Tahsis ve Tescil Dai. Bşk.	GİH	1
Monitör Dairesi Başkanı	GİH	1
Uluslararası İlişkiler Dairesi Başkanı	GİH	1
Lisans ve Tarifeler Dairesi Başkanı	GİH	1
Plan, Yatırım, Araştırma ve Koord. Dai. Bşk.	GİH	1
Personel ve İdarî İşler Dairesi Başkanı	GİH	1
Bütçe ve Muhasebe Dairesi Başkanı	GİH	1
EBİM Dairesi Başkanı	GİH	1
Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri	GİH	1
Savunma Uzmanı	GİH	1
Başmüfettiş	GİH	2
Özel Kalem Müdürü	GİH	1
Şube Müdürü	GİH	28
Unvanı	Sınıfı	Kadro Adedi
Uzman	GİH	9
Tekniker	THS	1
Mühendis	THS	3
Matematikçi	THS	1
		70

2. Derece
 

Şube Müdürü	GİH	4
Müfettiş	GİH	2
Uzman	GİH	1
Mühendis	THS	3
Tekniker	THS	1
Fizikçi	THS	1
		12

3. Derece
 

Şube Müdürü	GİH	7
Müfettiş	GİH	2
Şef	GİH	8
Daire Tabibi	SHS	1
Mühendis	THS	10
Mütercim	GİH	1
Matematikçi	THS	2
Tekniker	THS	3
Teknisyen	THS	2
		36

4. Derece
 

Şef	GİH	13
Mühendis	THS	14
Fizikçi	THS	2
Çözümleyici	GİH	1
Teknisyen	THS	4
Bilgisayar İşletmeni	GİH	1
Hemşire	SHS	1
		36

5. Derece
 

Müfettiş	GİH	2
Avukat	AH	1
Unvanı	Sınıfı	Kadro Adedi
Şef	GİH	11
Mühendis	THS	17
Tekniker	THS	2
Matematikçi	THS	1
Çözümleyici Yardımcısı	GİH	1
Teknisyen	THS	9
Ayniyat Saymanı	GİH	1
Memur	GİH	18
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	2
Bilgisayar İşletmeni	GİH	2
Santral Memuru	GİH	1
Bekçi	YHS	2
Şoför	GİH	1
		71

6. Derece
 

Şef	GİH	4
Mühendis	THS	18
İstatistikçi	THS	1
Tekniker	THS	1
Teknisyen	THS	5
Memur	GİH	5
Daktilograf	GİH	2
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Santral Memuru	GİH	1
Avukat	AHS	2
Mütercim	GİH	1
Ambar Memuru	GİH	1
Şoför	GİH	1
Bekçi	YHS	1
		44

7. Derece
 

Mühendis	THS	3
Teknisyen	THS	4
Memur	GİH	15
Bilgisayar İşletmeni	GİH	1
Şoför	GİH	1
		24
Unvanı	Sınıfı	Kadro Adedi

8. Derece
 

Mühendis	THS	12
Teknisyen	THS	1
Memur	GİH	8
Fizikçi	THS	1
İstatistikçi	THS	1
Mutemet	GİH	1
Bilgisayar İşletmeni	GİH	2
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Kaloriferci	YHS	1
Şoför	GİH	4
		32

9. Derece
 

Bilgisayar İşletmeni	GİH	8
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Teknisyen	THS	10
Memur	GİH	5
Şoför	GİH	3
Bekçi	YHS	1
		28

10. Derece
 

Bilgisayar İşletmeniGİH	5
Memur	GİH	3
Santral Memuru	GİH	1
Daktilograf	GİH	1
Şoför	GİH	4
		14

11. Derece
 

Şoför	GİH	5
		5
	GENEL TOPLAM	372

Kurumu : Telekomünikasyon Kurumu

Teşkilâtı : Taşra

Kurum Kodu :
 

Unvanı	Sınıfı	Kadro Adedi
1. Derece
Bölge Müdürü	GİH	7
Bölge Müdür Yardımcısı	GİH	14
Şube Müdürü	GİH	6
Mühendis	THS	2
		29

2. Derece
 

Şube Müdürü	GİH	8
Mühendis	THS	2
Teknisyen	THS	1
		11

3. Derece
 

Şef	GİH	6
Mühendis	THS	5
Tekniker	THS	1
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
		13

4. Derece
 

Şef	GİH	3
Mühendis	THS	7
Fizikçi	THS	1
Tekniker	THS	2
Teknisyen	THS	1
		14

 
 

Unvanı

Sınıfı

Kadro Adedi

5. Derece
 

Mühendis	THS	6
Tekniker	THS	1
Çözümleyici Yardımcısı	GİH	1
Memur	GİH	5
Ambar Memuru	GİH	1
Bilgisayar İşletmeni	GİH	3
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Teknisyen	THS	3
		21

6. Derece
 

Şef	GİH	2
Mühendis	THS	8
Tekniker	THS	1
Fizikçi	THS	1
Memur	GİH	3
Teknisyen	THS	1
Mutemet	GİH	1
Daktilograf	GİH	1
Bilgisayar İşletmeni	GİH	1
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Şoför	GİH	3
		23

7. Derece
 

Programcı	GİH	1
Tekniker	THS	3
Teknisyen	THS	1
Mutemet	GİH	1
Şoför	GİH	1
		7
Unvanı	Sınıfı	Kadro Adedi

8. Derece
 

Mühendis	THS	8
Çözümleyici Yardımcısı	GİH	1
Memur	GİH	4
Mutemet	GİH	2
Bilgisayar İşletmeni	GİH	2
Şoför	GİH	1
		18

9. Derece
 

Tekniker	THS	2
Mutemet	GİH	2
Bilgisayar İşletmeni	GİH	1
Teknisyen	THS	20
		25

10. Derece
 

Bilgisayar İşletmeni	GİH	5
Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni	GİH	1
Memur	GİH	1
Teknisyen	THS	1
Şoför	GİH	3
		11

11. Derece
 

Daktilograf	GİH	1
Bilgisayar İşletmeni	GİH	3
Veri Hazırlama veKontrol İşletmeni	GİH	2
Şoför	GİH	3
		9

12. Derece
 

Şoför	GİH	4
		4
	GENEL TOPLAM	185