TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLE SİNGAPUR CUMHURİYETİ
ARASINDA GELİR
ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLERDE ÇİFTE
VERGİLENDİRMEYİ ÖNLEME VE
VERGİ KAÇAKÇILIĞINA ENGEL OLMA ANLAŞMASI VE
EKİ PROTOKOLÜN
ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA DAİR KANUN
|
Kanun No. 4663 |
|
Kabul Tarihi : 26.4.2001 |
MADDE 1. – 9 Temmuz 1999 tarihinde Singapur’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti ile Singapur Cumhuriyeti Arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi Kaçakçılığına Engel Olma Anlaşması ve Eki Protokol”ün onaylanması uygun bulunmuştur.
MADDE 2. – Bu Kanun
yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3. – Bu Kanun
hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLE SİNGAPUR
CUMHURİYETİ
ARASINDA
GELİR ÜZERİNDEN ALINAN VERGİLERDE ÇİFTE
VERGİLENDİRMEYİ ÖNLEME VE VERGİ
KAÇAKÇILIĞINA
ENGEL OLMA ANLAŞMASI
TÜRKİYE CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ
VE
SİNGAPUR CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ
Gelir üzerinden alınan vergilerde çifte
vergilendirmeyi önleyen
ve vergi kaçakçılığına engel olan bir
Anlaşma yapmak isteğiyle
AŞAĞIDAKİ ANLAŞMAYA VARMIŞLARDIR :
Madde 1
KİŞİLERE İLİŞKİN KAPSAM
Bu Anlaşma Âkit Devletlerden birinin veya her ikisinin mukimi olan
kişilere uygulanacaktır.
Madde 2
KAVRANAN VERGİLER
1. Bu Anlaşma, ne şekilde alındığına bakılmaksızın bir Âkit Devlet veya
onun politik alt bölümü ya da mahallî idareleri tarafından gelir üzerinden
alınan vergilere uygulanacaktır.
2. Menkul veya gayrimenkul varlıkların elden çıkarılmasından doğan
kazançlara uygulanan vergiler dahil olmak üzere, toplam gelir veya gelirin
unsurları üzerinden alınan tüm vergiler, gelir üzerinden alınan vergiler olarak
kabul edilecektir.
3. Anlaşmanın uygulanacağı şu anda geçerli olan vergiler özellikle :
a) Singapur’da :
gelir vergisi;
(Bundan böyle “Singapur vergisi” olarak bahsedilecektir).
b) Türkiye’de :
i) gelir vergisi;
ii) kurumlar vergisi;
iii) gelir vergisi ve kurumlar
vergisi üzerinden alınan fon payı;
(Bundan böyle “Türk vergisi” olarak bahsedilecektir).
4. Bu Anlaşma aynı zamanda, Anlaşmanın imza tarihinden sonra mevcut
vergilerin yerine veya onlara ilâve olarak alınacak olan ve mevcut vergilerle
aynı nitelikte olan veya onlara önemli ölçüde benzeyen gelir üzerinden alınan
vergilere de uygulanacaktır. Âkit Devletlerin yetkili makamları, ilgili vergi
kanunlarında yapılan önemli değişiklikleri birbirlerine bildireceklerdir.
Madde 3
GENEL TANIMLAR
1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından :
a) (i) “Türkiye” terimi, coğrafî anlamda kullanıldığında, Türkiye’nin
sahip olduğu egemenlik alanını, karasularını, aynı zamanda uluslararası hukuka
uygun olarak doğal kaynakların araştırılması, işletilmesi, korunması ve idaresi
amacıyla yargı yetkisi veya egemenlik haklarına sahip olduğu karasularına
bitişik deniz alanlarını ifade eder;
(ii) “Singapur” terimi Singapur Cumhuriyetini ifade eder;
b) “Bir Âkit Devlet” ve “diğer Âkit Devlet” terimleri, metnin gereğine
göre, Türkiye veya Singapur anlamına gelir;
c) “Vergi” terimi, bu Anlaşmanın 2 nci maddesinde kavranan vergi
anlamına gelir;
d) “Kişi” terimi, bir gerçek kişiyi, bir şirketi ve vergileme yönünden
vergiye tabi bir kuruluş olarak muamele gören kişilerin oluşturduğu diğer
herhangi bir kuruluşu kapsar;
e) “Şirket” terimi, herhangi bir kurum veya vergileme yönünden tüzel bir
kurum olarak muamele gören herhangi bir kuruluş anlamına gelir;
f) “Vatandaş” terimi :
i) bir Âkit Devletin vatandaşlığına sahip
herhangi bir gerçek kişiyi;
ii) bir Âkit Devlette yürürlükte olan
mevzuata göre statü kazanan herhangi bir tüzel kişiliği, ortaklığı veya derneği
ifade eder;
g) “Bir Âkit Devletin teşebbüsü” ve “diğer Âkit Devletin teşebbüsü”
terimleri sırasıyla, bir Âkit Devletin mukimi tarafından işletilen bir teşebbüs
ve diğer Âkit Devletin mukimi tarafından işletilen bir teşebbüs anlamına gelir;
h) “Yetkili makam” terimi :
i) Türkiye’de, Maliye Bakanını
veya yetkili temsilcisini; ve
ii) Singapur’da, Maliye
Bakanını veya yetkili temsilcisini;
ifade eder;
i) “Uluslararası trafik” terimi, bir Âkit Devletin teşebbüsü tarafından
yalnızca diğer Âkit Devletin sınırları içinde gerçekleştirilen gemi veya uçak
işletmeciliği hariç, gemi veya uçak işletilerek yapılan taşımacılığı ifade
eder.
2. Bir Âkit Devletin bu Anlaşmayı uygulaması bakımından, Anlaşmada
tanımlanmamış herhangi bir terim, metinde aksi görülmedikçe, Anlaşmanın
uygulanacağı vergilere ilişkin olarak bu Devletin mevzuatında öngörülen anlamı
taşır.
Madde 4
MUKİM
1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından “bir Âkit Devletin mukimi” terimi,
o Devletin mevzuatı gereğince ev, ikametgâh, yönetim yeri veya benzer yapıda
diğer herhangi bir kriter nedeniyle vergi
mükellefiyeti altına giren kişi anlamına gelir.
2. 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla bir gerçek kişi her iki Âkit
Devletin de mukimi olduğunda, bu kişinin durumu aşağıdaki kurallara göre
belirlenecektir :
a) Bu kişi, daimi olarak kalabileceği bir evin bulunduğu Devletin mukimi
kabul edilecektir. Eğer bu kişinin her iki Devlette de daimi olarak
kalabileceği bir evi varsa, bu kişi, kişisel ve ekonomik ilişkilerinin daha
yakın olduğu Devletin mukimi kabul edilecektir (hayati menfaatlerin merkezi);
b) Eğer kişinin hayati menfaatlerinin merkezinin bulunduğu Devlet
saptanamazsa veya kişinin her iki Devlette de daimi olarak kalabileceği bir evi
yoksa, bu kişi kalmayı adet edindiği evin bulunduğu Âkit Devletin mukimi kabul
edilecektir;
c) Eğer kişinin her iki Âkit Devlette de kalmayı adet edindiği bir ev
varsa veya her iki Devlette de böyle bir ev söz konusu değilse, bu kişi
vatandaşı bulunduğu Devletin mukimi kabul edilecektir;
d) Eğer kişi her iki Devletin de vatandaşıysa veya her iki Devletin de
vatandaşı değilse, Âkit Devletlerin yetkili makamları sorunu karşılıklı
anlaşmayla çözeceklerdir.
3. Gerçek kişi dışındaki bir kişi 1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla her
iki Âkit Devletin de mukimi olduğunda, bu kişi etkin yönetim yerinin bulunduğu
Âkit Devletin mukimi kabul edilecektir. Etkin yönetim yeri tespit edilemezse,
Âkit Devletlerin yetkili makamları sorunu karşılıklı anlaşmayla çözeceklerdir.
Madde 5
İŞYERİ
1. Bu Anlaşmanın amaçları bakımından “işyeri” terimi, bir teşebbüsün
işinin tamamen veya kısmen yürütüldüğü işe ilişkin sabit bir yer anlamına
gelir.
2. “İşyeri” terimi özellikle şunları kapsamına alır :
a) Yönetim yeri;
b) Şube;
c) Büro;
d) Fabrika;
e) Atölye;
f) Maden ocağı, petrol veya doğal gaz kuyusu, taş ocağı veya doğal
kaynakların çıkarıldığı diğer herhangi bir yer;
g) (i) Altı ayı aşan bir süre devam eden bir inşaat şantiyesi, yapım,
montaj veya kurma projesi;
(ii) Bir teşebbüsün çalıştırdığı elemanları veya diğer personeli
aracılığı ile danışma ve gözetim hizmetleri de dahil, ülke içinde herhangi bir
12 aylık dönemde altı aydan fazla devam eden (aynı ya da ilgili proje için)
hizmet tedariki.
3. Bu maddenin daha önceki hükümleriyle bağlı kalmaksızın, “işyeri”
teriminin aşağıdaki hususları kapsamadığı kabul edilecektir :
a) Teşebbüse ait tesislerin teşebbüsün mallarının veya ticarî eşyasının
sadece depolanması, teşhiri veya teslimi amacıyla kullanılması;
b) Teşebbüse ait mal veya ticarî eşya stoklarının yalnızca
depolama,teşhir veya teslim amacıyla elde tutulması;
c) Teşebbüse ait mal veya ticarî eşya stoklarının yalnızca bir başka
teşebbüse işlettirilmesi amacıyla elde tutulması;
d) İşe ilişkin sabit bir yerin yalnızca teşebbüse mal veya ticarî eşya
satın alma veya bilgi toplama amacıyla elde tutulması;
e) İşe ilişkin sabit bir yerin teşebbüs için sadece hazırlayıcı veya
yardımcı nitelikte olan diğer herhangi bir işin yürütülmesi amacıyla elde
tutulması;
f) İşe ilişkin sabit bir yerin yalnızca, (a) ila (e) bentlerinde
bahsedilen faaliyetlerin birini veya birkaçını bir arada yürütmek için elde
tutulması; ancak işe ilişkin sabit yerdeki bütün bu faaliyetlerin bir arada
yürütülmesi sonucunda oluşan faaliyetin hazırlayıcı veya yardımcı nitelikte
olması şarttır.
4. 1 inci ve 2 nci fıkraların hükümleriyle bağlı kalınmaksızın, bir kişi
-5 inci fıkranın uygulanacağı bağımsız nitelikteki bir acente dışında -bir Âkit
Devlette diğer Âkit Devletin bir teşebbüsü adına hareket ederse, bu teşebbüs aşağıda
belirtilen şartlarla ilk bahsedilen Âkit Devlette bu kişinin teşebbüs için
gerçekleştirdiği her türlü faaliyet dolayısıyla bir işyerine sahip kabul
edilecektir.
a) Eğer bu kişi, o Devlette teşebbüs adına mukavele akdetme yetkisine
sahip olur ve bu yetkisini mutaden kullanırsa, kişinin faaliyetleri, 3 üncü
fıkrada belirtilen ve işe ilişkin sabit bir yerden yapılması durumunda bu
işyeri haline getirmeyen nitelikteki faaliyetlerden olmadıkça; veya
b) Eğer bu kişi, böyle bir yetkisi olmamasına rağmen, teşebbüs adına
düzenli olarak sevk ettiği mallardan veya ticarî eşyadan ilk bahsedilen
Devlette mutaden mal veya ticarî eşya stoku bulundurursa
işyerinin varlığı kabul edilecektir.
5. Bir Âkit Devletin teşebbüsü, diğer Devlette işlerini yalnızca kendi
işlerine olağan şekilde devam eden bir simsar, genel komisyon acentesi veya
bağımsız statüde diğer herhangi bir acente vasıtasıyla yürüttüğü için bu diğer
Âkit Devlette bir işyerine sahip kabul olunmayacaktır.
6. Bir Âkit Devletin mukimi olan bir şirket diğer Âkit Devletin mukimi
olan veya diğer Devlette ticarî faaliyette bulunan (bir işyeri vasıtasıyla veya
diğer bir şekilde) bir şirketi kontrol
eder ya da onun tarafından kontrol edilirse şirketlerden her biri diğeri için
bir işyeri oluşturmayacaktır.
Madde 6
GAYRİMENKUL VARLIKLARDAN ELDE EDİLEN GELİR
1. Bir Âkit Devletin mukiminin diğer Âkit Devlette bulunan gayrimenkul
varlıklardan elde ettiği gelir (tarım veya ormancılıktan elde edilen gelir
dahil), bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. “Gayrimenkul varlık” terimi, söz konusu varlığın bulunduğu Âkit
Devletin mevzuatına göre tanımlanacaktır. Terim her halükârda, gayrimenkul
varlığa müteferri varlıkları, tarım ve ormancılıkta kullanılan araçları ve
hayvanları, her çeşit balıkçılık alanlarını, özel hukuk hükümlerinin
uygulanacağı gayrimenkul mülkiyetine ilişkin hakları, gayrimenkul intifa
haklarını ve maden ocaklarının, kaynakların ve diğer doğal kaynakların
işletilmesi veya işletme hakkı karşılığında doğan sabit ya da değişkin ödemeler
üzerindeki hakları kapsayacak; gemiler, vapurlar ve uçaklar gayrimenkul varlık
olarak kabul edilmeyecektir.
3. 1 inci fıkra hükümleri, gayrimenkul varlığın doğrudan kullanımından,
kiralanmasından veya diğer herhangi bir şekilde kullanımından elde edilen
gelire uygulanacaktır.
4. 1 inci ve 3 üncü fıkra hükümleri aynı zamanda, bir teşebbüsün
gayrimenkul varlıklardan elde ettiği gelir ile serbest meslek faaliyetlerinin
icrasında kullanılan gayrimenkul varlıklardan elde edilen gelire de
uygulanacaktır.
Madde 7
TİCARÎ KAZANÇLAR
1. Bir Âkit Devlet teşebbüsüne ait kazanç, söz konusu teşebbüs diğer
Âkit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticarî faaliyette bulunmadıkça,
yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir. Eğer teşebbüs yukarıda bahsedilen
şekilde ticarî faaliyette bulunursa, teşebbüsün kazancı bu diğer Devlette
yalnızca işyerine atfedilebilen miktarla sınırlı olmak üzere
vergilendirilebilir.
2. 3 üncü fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, bir Âkit Devlet teşebbüsü
diğer Âkit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticarî faaliyette
bulunduğunda, her iki Âkit Devlette de bu işyerine atfedilecek kazanç, bu
işyeri aynı veya benzer koşullar altında aynı veya benzer faaliyetlerde
bulunan, tamamen ayrı ve bağımsız bir teşebbüs olsaydı ve işyerini oluşturduğu
teşebbüsten tamamen bağımsız bir nitelik kazansaydı ne kazanç elde edecek ise
aynı miktarda bir kazanç olacaktır.
3. İşyerinin kazancı belirlenirken, işyerinin bulunduğu Devlette veya
başka yerde yapılan, yönetim ve genel idare giderleri de dahil olmak üzere
işyerinin amaçlarına uygun olan giderlerin bu Devletin vergi kanunları
hükümleri uyarınca ve vergi kanunlarındaki sınırlamalar dikkate alınmak
suretiyle indirilmesine müsaade edilecektir.
4. İşyerine, bu işyeri tarafından teşebbüs adına yalnızca mal veya
ticarî eşya satın alınması dolayısıyla hiçbir kazanç atfedilmeyecektir.
5. Kazançlar bu Anlaşmanın başka maddelerinde düzenlenen gelir
unsurlarını da kapsamına aldığında, o maddelerin hükümleri bu madde
hükümlerinden etkilenmeyecektir.
Madde 8
GEMİCİLİK VE HAVA TAŞIMACILIĞI
1. Bir Âkit Devlet teşebbüsünün uluslararası trafikte uçak
işletmeciliğinden diğer Âkit Devlette elde ettiği kazançlar yalnızca bu
Devlette vergilendirilecektir.
2. Bir Âkit Devlet teşebbüsünün uluslararası trafikte gemi
işletmeciliğinden diğer Âkit Devlette elde ettiği kazançlar bu Devlette
vergilendirilebilir. Bununla beraber, diğer Devlet içerisindeki kaynaklardan
elde edilen söz konusu kazançlar, aynı zamanda bu diğer Devlette de
vergilendirilebilir; ancak, bu şekilde alınacak vergi yüzde elli indirilecektir.
3. Bu maddenin amaçları bakımından, uluslararası trafikte gemi veya uçak
işletmeciliğinden elde edilen kazançlar, 1 inci ya da 2 nci fıkra hükümlerinin uygulanacağı kazançların yanı sıra arızi
olarak elde edilmesi koşulu ile konteynerlerin (treyler ve konteyner
taşımacılığı için gerekli ekipman da dahil) kullanımından, bakımından veya
kiralanmasından elde edilen kazançları da kapsayacaktır.
4. 1, 2 ve 3 üncü fıkraların hükümleri aynı zamanda, bir ortaklığa, bir
ortak teşebbüse veya uluslararası faaliyet gösteren bir acenteye iştirak
dolayısıyla elde edilen kazançlara da uygulanacaktır.
5. Uluslararası trafikte uçak işletmeciliği ile bağlantılı fonlardan
elde edilen faizler söz konusu uçak işletmeciliğinden elde edilen kazanç olarak
kabul edilecek ve bu faizlere 11 inci madde hükümleri uygulanmayacaktır.
Madde 9
BAĞIMLI TEŞEBBÜSLER
1. a) Bir Âkit Devlet teşebbüsü doğrudan veya dolaylı olarak diğer Âkit
Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya sermayesine katıldığında veya
b) Aynı kişiler doğrudan veya dolaylı olarak bir Âkit Devlet
teşebbüsünün ve diğer Âkit Devlet teşebbüsünün yönetim, kontrol veya
sermayesine katıldığında
ve her iki halde de, iki teşebbüs arasındaki ticarî veya malî
ilişkilerde oluşan veya oluşturulan koşullar, bağımsız teşebbüsler arasında
oluşması gereken koşullardan farklılaştığında, olması gereken; fakat oluşan
veya oluşturulan koşullar nedeniyle teşebbüslerden birinde kendini göstermeyen
kazanç, o teşebbüsün kazancına eklenir ve buna göre vergilendirilebilir.
2. Bir Âkit Devletin kendi teşebbüsünün kazancına dahil edip
vergilendirdiği kazanç diğer Âkit Devlette vergilendirilen diğer Devletin
teşebbüsünün kazancını içermesi ve aynı zamanda ilk bahsedilen Devletin
kavradığı kazanç, iki teşebbüs arasında olması gereken koşullar göz önünde tutularak
sonradan ilk bahsedilen Devletçe yapılan hesaplamalar sonucunda belirlenen
kazanç olması durumunda, diğer Devlet bu belirlemenin yerinde olduğu kanaatine
varırsa söz konusu kazanç üzerinden aldığı verginin miktarında gerekli
düzeltmeleri yapacaktır. Bu düzeltme yapılırken, bu Anlaşmanın diğer hükümleri
göz önünde tutulacak ve gerektiğinde Âkit Devletlerin yetkili makamları
birbirlerine danışacaklardır.
Madde10
TEMETTÜLER
1. Bir Âkit Devletin mukimi olan bir şirket tarafından diğer Âkit
Devletin bir mukimine ödenen temettüler, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. Bununla beraber, söz konusu temettüler, aynı zamanda temettü ödemesi
yapan şirketin mukim olduğu Âkit Devlette ve bu Devletin mevzuatına göre de
vergilendirilebilir; ancak, temettü elde eden temettünün gerçek lehdarı ise, bu
şekilde alınacak vergi aşağıdaki oranları aşmayacaktır :
a) Temettü elde eden, temettü ödeyen şirketin sermayesinin doğrudan
doğruya en az yüzde 25’ini elinde tutan bir şirket (ortaklıklar hariç) ise
gayrisafi temettü tutarının yüzde 10’u;
b) Tüm diğer durumlarda gayrisafi temettü tutarının yüzde 15’i.
3. 1 inci ve 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Âkit Devletin
mukimi bir şirket tarafından diğer Âkit Devlet Hükümetine ödenen temettüler,
ilk bahsedilen Devlette vergiden muaf tutulacaktır.
4. 3 üncü fıkranın amaçları bakımından, “Hükümet” terimi 11 inci
maddenin 4 üncü fıkrasında belirtilen anlamı taşıyacaktır.
5. Bu maddede kullanılan “temettü” terimi, hisse senetlerinden, intifa
senetlerinden veya intifa haklarından, kurucu hisse senetlerinden veya alacak
niteliğinde olmayıp kazanca katılmayı sağlayan diğer haklardan elde edilen
gelirler ile dağıtımı yapan şirketin mukim olduğu Devletin mevzuatına göre,
vergileme yönünden hisse senetlerinden elde edilen gelirle aynı muameleyi gören
diğer şirket haklarından elde edilen gelirleri kapsar.
6. Diğer Âkit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticarî faaliyette
bulunan bir Âkit Devlet şirketinin kazancı, 7 nci maddeye göre
vergilendirildikten sonra, kalan kısım işyerinin bulunduğu Âkit Devlette ve bu
maddenin 2 (a) fıkrasına uygun olarak vergilendirilebilir.
7. Bir Âkit Devlet mukimi olan temettünün gerçek lehdarı, temettüyü
ödeyen şirketin mukim olduğu diğer Âkit Devlette yer alan bir işyeri
vasıtasıyla ticarî faaliyette bulunursa veya bir Türkiye mukimi Singapur’da yer
alan bir sabit yer vasıtasıyla serbest meslek faaliyetinde bulunursa ve söz
konusu temettü elde ediş olayı ile bu işyeri veya sabit yer arasında önemli bir
bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Bu
durumda olayına göre, 7 nci veya 14 üncü madde hükümleri uygulanacaktır.
8. Bu maddenin 6 ncı fıkrası saklı kalmak üzere, bir Âkit Devlet mukimi
olan bir şirket diğer Âkit Devletten kazanç veya gelir elde ettiğinde, bu diğer
Devlet, temettülerin kendi mukimlerinden birisine ödenmesi veya temettü elde
edilmesi ile bu diğer Devlette bulunan işyeri veya sabit yer arasında etkin bir
bağ bulunması durumları hariç olmak üzere, bu şirket tarafından ödenen
temettüler üzerinden herhangi bir vergi alamaz. Aynı şekilde bu diğer Devlet,
ödenen temettülerin veya dağıtılmamış kazancın tamamen veya kısmen bu diğer
Devlette elde edilen kazanç veya gelir olup olmadığına bakmaksızın, bu şirketin
dağıtılmayan kazançları üzerinden dağıtılmayan kazançlara uygulanan bir vergi
alamaz.
Madde 11
FAİZ
1. Bir Âkit Devlette doğan
ve diğer Âkit Devletin bir mukimine ödenen faiz, bu diğer Devlette
vergilendirilebilir.
2. Bununla beraber, bu faiz
elde edildiği Âkit Devlette ve o Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebilir;
ancak, faiz elde eden kişi faizin gerçek lehdarı ise, bu şekilde alınacak vergi
aşağıdaki oranları aşamayacaktır.
a)Herhangi bir finansal kurum
tarafından alınan faizin gayrisafi tutarının yüzde 7,5’i;
b)Diğer bütün durumlarda faizin
gayrisafi tutarının yüzde 10’u.
3. 2 nci fıkra hükümlerine
bakılmaksızın, bir Âkit Devlette doğan ve diğer Âkit Devletin Hükümetine ödenen
faiz ilk bahsedilen Âkit Devlette vergiden istisna edilecektir.
4. 3 üncü fıkranın amacı
bakımından, “Hükümet” terimi:
a) Singapur yönünden, Singapur
Hükümetini ifade etmekte ve aşağıdakileri de kapsamaktadır:
i) Singapur Para İdaresini ve
Para Komisyonerleri Kurulunu;
ii) Singapur Hükümeti Yatırım
Kurumu Pte Ltd’i;
iii) Kamu tüzel kişisini; ve
iv) Singapur Hükümetinin tamamen
ya da önemli ölçüde sahip olduğu ve üzerinde Âkit Devletlerin yetkili
makamlarınca zaman zaman mutabık kalınabilen herhangi bir kurumu.
b)Türkiye yönünden, Türkiye
Hükümetini ifade etmekte ve aşağıdakileri de kapsamaktadır:
i)Türkiye Merkez Bankasını;
ii)Türk Eximbank’ı;
iii) Kamu tüzel kişisini; ve
iv) Türkiye Hükümetinin tamamen
ya da önemli ölçüde sahip olduğu ve üzerinde Âkit Devletlerin yetkili
makamlarınca zaman zaman mutabık kalınabilen herhangi bir kurumu.
5. Bu maddede kullanılan
“faiz” terimi, ipotek garantisine bağlı olsun olmasın veya borçlunun kazancına
katılma hakkını tanısın tanımasın, her nevi alacaktan doğan gelirleri ve
özellikle kamu menkul kıymetleri ile tahvil veya borç senetlerinden elde edilen
gelirler ile sözkonusu menkul kıymetler, tahviller veya borç senetlerine bağlı
primleri ifade eder.
6. Bir Âkit Devlet mukimi
olan faizin gerçek lehdarı, faizin elde edildiği diğer Âkit Devlette yer alan
bir işyeri vasıtasıyla ticarî faaliyette bulunursa veya bir Türkiye mukimi
Singapur’da yer alan sabit bir yer vasıtasıyla serbest meslek faaliyetinde
bulunursa ve sözkonusu faizin ödendiği alacak ile bu işyeri veya sabit yer
arasında önemli bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri
uygulanmayacaktır. Bu durumda olayına göre, 7 nci veya 14 üncü madde hükümleri
uygulanacaktır.
7. Bir Devletin kendisi,
politik alt bölümü, mahallî idaresi, kamu tüzel kişisi veya bu Devletin bir
mukimi tarafından ödenen faizin, o Âkit Devlette elde edildiği kabul
olunacaktır. Bununla beraber, faiz ödeyen kişi, bir Âkit Devletin mukimi olsun
veya olmasın, bir Âkit Devlette faiz ödemeye neden olan borç-alacak ilişkisiyle
bağlantılı bir işyerine veya sabit yere sahip olduğunda ve faiz bu işyeri veya
sabit yerden kaynaklandığında, sözkonusu faizin işyerinin veya sabit yerin
bulunduğu Devlette elde edildiği kabul olunacaktır.
8. Alacak karşılığında
ödenen faizin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar arasında veya her ikisi ile
bir başka kişi arasında var olan özel ilişki nedeniyle, böyle bir ilişkinin
olmadığı durumlarda ödeyici ve lehdar arasında kararlaştırılacak miktarı
aştığında, bu madde hükümleri yalnızca en son bahsedilen miktara
uygulanacaktır. Bu durumda ilave ödeme kısmı, bu Anlaşmanın diğer hükümleri de
dikkate alınarak, her bir Âkit Devletin mevzuatına göre vergilendirilecektir.
Madde 12
GAYRİMADDÎ HAK
BEDELLERİ
1. Bir Âkit Devlette doğan
ve diğer Âkit Devletin bir mukimine ödenen gayrimaddî hak bedelleri, bu diğer
Devlette vergilendirilebilir.
2. Bununla beraber,
sözkonusu gayrimaddî hak bedelleri elde edildikleri Âkit Devlette ve o Devletin
mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak, gayrimaddî hak bedeli elde eden
kişi gayrimaddî hak bedelinin gerçek lehdarı ise bu şekilde alınacak vergi,
gayrimaddî hak bedelinin gayrisafi tutarının yüzde 10’unu aşmayacaktır.
3. Bu maddede kullanılan
“gayrimaddi hak bedelleri” terimi, sinema filmleri, radyo veya televizyon
yayınlarında kullanılan filmler ve bantlar dahil olmak üzere edebî, sanatsal
veya bilimsel her nevi telif hakkının veya her nevi patentin, alameti
farikanın, desen veya modelin, planın, gizli formül veya üretim yönteminin
kullanımı, kullanma hakkı veya elden çıkarılması ile sınaî, ticarî, bilimsel
teçhizatın veya sınaî, ticarî, bilimsel tecrübeye dayalı bilgi birikiminin
kullanımı veya kullanma hakkı karşılığında elde edilen her türlü ödemeyi
kapsar.
4. Bir Âkit Devletin mukimi
olan gayrimaddî hak bedelinin gerçek lehdarı, sözkonusu bedelin elde edildiği
diğer Âkit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticarî faaliyette bulunursa
veya bir Türkiye mukimi, Singapur’da yer alan bir sabit yer vasıtasıyla serbest
meslek faaliyetinde bulunursa ve sözkonusu bedelin ödendiği hak veya varlık ile
bu işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci
fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Bu durumda, olayına göre 7 nci veya 14 üncü
madde hükümleri uygulanacaktır.
5. Bir Âkit Devletin
kendisi, politik alt bölümü, mahallî idaresi, kamu tüzel kişisi veya bu
Devletin bir mukimi tarafından ödenen gayrimaddî hak bedelinin, o Devlette elde
edildiği kabul olunacaktır. Bununla beraber sözkonusu gayrimaddî hak bedelini
ödeyen kişi bir Âkit Devletin mukimi olsun veya olmasın, bir Âkit Devlette
gayrimaddî hak bedelini ödeme yükümlülüğüne neden olan hak veya varlık ile
bağlantılı bir işyerine veya sabit yere sahip olduğunda ve bu gayrimaddî hak
bedeli bu işyerinden veya sabit yerden kaynaklandığında, sözkonusu gayrimaddî
hak bedelinin, işyerinin veya sabit yerin bulunduğu Devlette elde edildiği
kabul olunacaktır.
6. Kullanım, hak veya bilgi
karşılığında ödenen gayrimaddî hak bedelinin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar
arasında veya her ikisi ile bir başka kişi arasında var olan özel ilişki
nedeniyle, böyle bir ilişkinin olmadığı durumlarda ödeyici ve gerçek lehdar
arasında kararlaştırılacak miktarı aştığında, bu madde hükümleri yalnızca en
son bahsedilen miktara uygulanacaktır. Bu durumda ilave ödeme kısmı, bu
Anlaşmanın diğer hükümleri de dikkate alınarak, her bir Âkit Devletin mevzuatı
uyarınca vergilendirilecektir.
Madde 13
SERMAYE DEĞER ARTIŞ
KAZANÇLARI
1. Bir Âkit Devlet
mukimince, diğer Âkit Devlette yer alan ve 6 ncı maddede belirtilen gayrimenkul
varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazançlar, bu diğer Devlette
vergilendirilebilir.
2. Bir Âkit Devlet
teşebbüsünün diğer Âkit Devlette sahip olduğu bir işyerinin ticarî varlığına
dahil menkul varlıkların veya bir Âkit Devlet mukiminin diğer Âkit Devlette
serbest meslek faaliyeti icra etmek üzere kullandığı sabit yere ait menkul
varlıkların elden çıkarılmasından doğan kazançlar, 12 nci maddenin hükümleri
saklı kalmak kaydıyla bu işyerinin (yalnız veya tüm teşebbüs ile birlikte) ya
da sabit yerin elden çıkarılmasından doğan kazanç da dahil olmak üzere bu diğer
Devlette vergilendirilebilir.
3. Bir Âkit Devlet
teşebbüsü tarafından uluslararası trafikte işletilen gemi veya uçakların veya
sözkonusu gemi veya uçakların işletilmesiyle ilgili menkul varlıkların elden
çıkarılmasından doğan kazançlar, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.
4. Bir Âkit Devlet mukimi
tarafından bu maddenin önceki fıkralarında bahsedilen varlıklar dışındaki
varlıkların elden çıkarılmasından diğer ÂkitDevlette elde edilen kazançlar bu
diğer Âkit Devlette vergilendirilebilir.
5. 4 üncü fıkra hükümlerine
bakılmaksızın, bir Âkit Devletin Hükümeti tarafından 4 üncü fıkrada bahsedilen
herhangi bir varlığın elden çıkarılmasından sağlanan kazanç, yalnızca bu Âkit
Devlette vergilendirilecektir. “Hükümet” terimi 11 inci maddenin 4 üncü
fıkrasında belirtilen anlamı taşıyacaktır.
Madde 14
SERBEST MESLEK
FAALİYETLERİ
1. Bir Âkit Devlet mukiminin
serbest meslek hizmetleri veya bağımsız nitelikteki diğer faaliyetleri
dolayısıyla elde ettiği gelir, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.
Bununla beraber, sözkonusu hizmet ve faaliyetler diğer Devlette icra edilirse
ve eğer:
a)Bu kişi, bu diğer Devlette
sözkonusu hizmet ve faaliyetleri icra etmek amacıyla sürekli kullanabileceği
sabit bir yere sahipse; veya
b)Bu kişi, bu diğer Devlette
sözkonusu hizmet veya faaliyetlerini icra etmek üzere bir takvim yılı içinde,
bir veya birkaç seferde toplam 183 günü aşan bir süre kalırsa,
sözkonusu gelir aynı zamanda bu
diğer Âkit Devlette de vergilendirilebilir.
Böyle bir durumda olayına göre,
ya yalnızca sözkonusu sabit yere atfedilebilen gelir ya da yalnızca bu diğer
Devlette bulunulan süre içinde icra edilen hizmet ve faaliyetlerden elde edilen
gelir, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. “Serbest meslek
faaliyetleri” terimi, özellikle bağımsız olarak yürütülen bilimsel, edebi,
sanatsal, eğitici veya öğretici faaliyetleri, bunun yanısıra doktorların,
avukatların, mühendislerin, mimarların, dişçilerin ve muhasebecilerin bağımsız
faaliyetlerini kapsamına alır.
Madde 15
BAĞIMLI FAALİYETLER
1. 16, 18, 19 ve 20 nci
maddelerin hükümleri saklı kalmak üzere, bir Âkit Devlet mukiminin bir hizmet
dolayısıyla elde ettiği ücret, maaş ve diğer benzeri ödemeler, bu hizmet diğer
Âkit Devlette ifa edilmedikçe, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.
Eğer hizmet diğer Devlette ifa edilirse, buradan elde edilen gelir bu diğer
Devlette vergilendirilebilir.
2. 1 inci fıkra hükümlerine
bakılmaksızın, bir Âkit Devlet mukiminin diğer Âkit Devlette ifa ettiği hizmet
dolayısıyla elde ettiği gelir, eğer:
a)Gelir elde eden kişi, bu diğer
Devlette, ilgili takvim yılı içinde, bir veya birkaç seferde toplam 183 günü
aşmayan bir süre kalırsa, ve
b) Ödeme, diğer Devletin mukimi
olmayan bir işveren tarafından veya böyle bir işveren adına yapılırsa, ve
c) Ödeme, işverenin diğer
Devlette sahip olduğu bir işyerinden veya sabit yerden yapılmazsa,
yalnızca ilk bahsedilen Devlette
vergilendirilebilecektir.
3. Bu maddenin bundan
önceki hükümlerine bakılmaksızın, bir Âkit Devlet teşebbüsü tarafından
uluslararası trafikte işletilen bir gemi veya uçakta ifa edilen bir hizmet
dolayısıyla elde edilen gelir yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir.
Madde 16
MÜDÜRLERE YAPILAN
ÖDEMELER
Bir Âkit Devlet mukiminin, diğer
Âkit Devletin mukimi olan bir şirketin yönetim kurulu üyesi olması dolayısıyla
elde ettiği ücret ve diğer benzeri ödemeler, bu diğer Devlette
vergilendirilebilir.
Madde 17
SANATÇI VE SPORCULAR
1. 14 ve 15 inci maddelerin
hükümlerine bakılmaksızın, bir Âkit Devlet mukimi olan tiyatro, sinema, radyo
veya televizyon sanatçısı gibi bir sanatçının, bir müzisyenin ya da bir
sporcunun diğer Âkit Devlette icra ettiği şahsî faaliyetleri dolayısıyla elde
ettiği gelirler, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2. Bir sanatçının ya da bir
sporcunun icra ettiği şahsî faaliyetlerinden veya bu faaliyetlerle bağlantılı
olarak doğan gelir, sanatçının veya sporcunun kendisine değil de bir başkasına
yönelirse, bu gelir 7, 14 ve 15 inci maddelerin hükümleriyle bağlı
kalınmaksızın, sanatçı veya sporcunun faaliyetlerinin icra edildiği Âkit
Devlette vergilendirilebilir.
3. Sanatçı veya sporcular
tarafından bir Âkit Devlette icra edilen faaliyetler dolayısıyla elde edilen
gelirlere, bu Devlete yapılan sözkonusu ziyaretin tamamen veya önemli ölçüde
diğer Âkit Devletin, politik alt bölümünün, mahallî idaresinin veya kamu tüzel
kişisinin kamusal fonlarından karşılanması halinde 1 inci ve 2 nci fıkra
hükümleri uygulanmayacaktır.
Madde 18
EMEKLİ MAAŞLARI
1. 19 uncu maddenin
hükümleri saklı kalmak üzere, bir Âkit Devlet mukimine geçmiş çalışmalarının
karşılığında ödenen emekli maaşı ve diğer benzeri menfaatler yalnızca bu
Devlette vergilendirilebilecektir. Bu hüküm aynı zamanda, bir Âkit Devlet
mukimine ömür boyu sağlanan düzenli ödemelere de uygulanacaktır.
2. Uğranılan şahsî kazaları
tazmin etmek üzere, bir Âkit Devlet veya politik alt bölümleri tarafından
ödenen emekli maaşları ve ömür boyu sağlanan düzenli ödemeler ile diğer devamlı
veya arızi ödemeler, yalnızca bu Devlette vergilendirilebilecektir.
Madde 19
KAMU GÖREVİ
1. a) Bir Âkit Devletin
kendisine, politik alt bölümüne, mahallî idaresine veya kamu tüzel kişisine bir
gerçek kişi tarafından verilen hizmetler karşılığında bu Devlet, politik alt
bölüm, mahallî idare veya kamu tüzel kişisi tarafından sağlanan ve emekli maaşı
dışında kalan ücret, maaş ve diğer benzeri ödemeler, yalnızca bu Devlette
vergilendirilecektir.
b)Bununla beraber, hizmet diğer
Devlette ifa edildiğinde ve gerçek kişi bu Devletin bir mukimi olduğunda,
sözkonusu ücret, maaş ve diğer benzeri ödemeler yalnızca bu diğer Âkit Devlette
vergilendirilecektir. Ancak bu kişinin:
i)Bu Devletin vatandaşı olması;
veya
ii)Yalnızca bu hizmeti ifa etmek
için bu Devletin mukimi durumuna geçmemiş olması
zorunludur.
2. a)Bir Âkit Devletin
kendisi, politik alt bölümü, mahallî idaresi veya kamu tüzel kişisi tarafından
ya da bunlarca oluşturulmuş fonlardan, bu Devlete, politik alt bölümüne,
mahallî idaresine veya kamu tüzel kişisine yapılan hizmetler karşılığında bir
gerçek kişiye ödenen emekli maaşları yalnızca bu Devlette
vergilendirilebilecektir.
b)Bununla beraber, gerçek
kişinin bu Devletin bir mukimi ve vatandaşı olması halinde, sözkonusu emekli
maaşı yalnızca diğer Âkit Devlette vergilendirilebilecektir.
3. Bir Âkit Devletin
kendisi, politik alt bölümü, mahallî idaresi veya bir kamu tüzel kişisi
tarafından yürütülen ticarî faaliyetlerle bağlantılı hizmetler karşılığında
yapılan ücret, maaş ve diğer benzeri ödemeler ile emekli maaşlarına 15, 16 ve
18 inci maddelerin hükümleri uygulanacaktır.
Madde 20
ÖĞRETMENLER VE
ÖĞRENCİLER
1. Bir Âkit Devleti
ziyareti sırasında veya hemen öncesinde diğer Âkit Devletin mukimi olan ve ilk
bahsedilen Devlette yalnızca öğrenim veya meslekî eğitim amacıyla bulunan bir
öğrenci veya stajyere, geçim, öğrenim veya meslekî eğitim masraflarını
karşılamak için bu Devletin dışındaki kaynaklardan yapılan ödemeler, bu diğer
Devlette vergilendirilmeyecektir.
2. Aynı şekilde, bir Âkit
Devleti ziyareti sırasında veya hemen öncesinde diğer Âkit Devletin mukimi olan
ve ilk bahsedilen Devlette sadece öğretim veya bilimsel araştırma yapmak
amacıyla iki yılı aşmayan bir süre veya süreler için bulunan bir öğretmen veya
öğretim üyesine, öğretim veya araştırma karşılığında bu Devletin dışındaki
kaynaklardan yapılan ödemeler bu Devlette vergiden istisna edilecektir.
3. Bu maddenin 2 nci fıkra
hükümleri, yalnızca bu araştırmanın özel kişi ya da kişilerin yararına değil de
kamu yararına yürütülmesi halinde elde edilen gelire uygulanacaktır.
4. Bir Âkit Devleti
ziyareti sırasında veya hemen öncesinde diğer Âkit Devletin mukimi olan ve ilk
bahsedilen Devlette öğrenimi veya mesleği ile ilgili uygulama alışkanlıkları
kazanmak üzere, bir takvim yılı içinde 183 günü aşmayacak şekilde hizmet ifa
eden bir öğrenci veya stajyerin elde ettiği ücretler bu Devlette
vergilendirilmeyecektir.
Madde 21
DİĞER GELİRLER
Bir Âkit Devlette doğan ve bu
Anlaşmanın daha önceki maddelerinde açıkça belirtilmeyen gelir unsurları, bu Devlette
vergilendirilebilir.
Madde 22
MENFAATLERİN
SINIRLANDIRILMASI
1. Türkiye’deki
kaynaklardan elde edilen ve bu Anlaşmaya göre (diğer koşullarla birlikte ya da
koşulsuz) Türkiye’de vergiden muaf tutulan veya indirimli oran üzerinden
vergiye tâbi tutulan gelir, Singapur’da yürürlükte bulunan yasalar uyarınca
tamamı üzerinden değil Singapur’a gönderilen veya Singapur’da elde edilen kısmı
üzerinden vergiye tâbi tutulması durumunda, bu Anlaşma uyarınca Türkiye’de
vergilendirilmeyecek veya indirimli oran üzerinden vergilendirilecek gelir,
Singapur’a gönderilen veya Singapur’da elde edilen gelir kısmı olacaktır.
2. Bununla beraber bu
sınırlama, Singapur Hükümeti veya bu fıkranın amacı bakımından Singapur yetkili
makamlarınca onaylanan herhangi bir kişi tarafından elde edilen gelire
uygulanmayacaktır. “Singapur Hükümeti” terimi, 11 inci maddenin 4 (a)
fıkrasında belirtilen anlamı taşıyacaktır.
Madde 23
ÇİFTE
VERGİLENDİRMENİN ÖNLENMESİ
1. Her bir Âkit Devletin
yürürlükteki mevzuatları, bu Anlaşmada aykırı hüküm bulunmadıkça, ilgili Âkit
Devletler yönünden gelirin vergilendirilmesinde hüküm ifade etmeye devam
edecektir. Gelir her iki Âkit Devlette de vergiye tabi olduğunda çifte
vergilendirme bu maddenin aşağıdaki fıkraları uyarınca önlenecektir.
2. Bir Singapur mukimi,
Türkiye’den veya Singapur’da bu Anlaşma hükümleri uyarınca Türkiye’de
vergilendirilebilen bir gelir elde ettiğinde, Singapur, kendi dışındaki
herhangi bir ülkede ödenen verginin mahsubuna ilişkin kendi yasaları saklı
kalmak üzere, bu mukimin geliri üzerinden ödenecek Singapur vergisinden, ödenen
Türk vergisinin doğrudan veya indirim yoluyla mahsubuna izin verecektir.
Gelirin, Türkiye mukimi bir şirket tarafından kendisinin doğrudan veya dolaylı
olarak % 10’dan fazla sermaye payına sahip Singapur mukimi bir şirkete ödenen
temettü olması durumunda, ödenen temettü dışındaki kazançlar üzerinden bu
şirket tarafından ödenen Türk vergisi mahsupta dikkate alınacaktır. Bununla
beraber bu mahsup, mahsuptan önce hesaplanan bu gelire atfedilebilen Singapur
vergisi tutarını aşmayacaktır.
3. Bir Türkiye mukimi, bu
Anlaşma hükümleri çerçevesinde Singapur’da ve Türkiye’de vergilendirilebilen
bir gelir elde ettiğinde, Türkiye, yabancı vergilerin mahsubuna ilişkin Türk
vergi mevzuatı hükümleri saklı kalmak üzere, bu kişinin gelirlerine isabet eden
vergiden, Singapur’da gelir üzerinden ödenen vergiye eşit bir tutarın mahsubuna
müsaade edecektir.
Bununla beraber sözkonusu
mahsup, Singapur’da vergilendirilebilen gelir için mahsuptan önce Türkiye’de
hesaplanan vergi miktarını aşmayacaktır.
4. Temettüler, faizler,
gayrimaddî hak bedelleri ve ticarî kazançlar, Türk yasaları tarafından ekonomik
kalkınmayı sağlamak amacıyla sağlanan özel teşvik tedbirleri ile vergiden muaf
veya düşük oranda vergiye tabi tutulduğunda, bu gelirler üzerinden bu Anlaşma
hükümleri uyarınca ödenebilir. Türk vergilerinin, 2 nci fıkra hükümleri
uyarınca Singapur vergisinden mahsubuna müsaade edilecektir.
5. 4 üncü fıkra hükümleri,
bu Anlaşmanın yürürlüğe girmesini takip eden ikinci takvim yılının Ocak ayının
birinci gününde başlayan tahakkuk yılından itibaren on yıl sonra hüküm ifade
etmeyecektir.
Madde 24
AYRIM YAPILMAMASI
1. Bir Âkit Devletin
vatandaşları diğer Âkit Devlette bu diğer Devletin vatandaşlarının aynı
koşullarda karşı karşıya kaldıkları veya kalabilecekleri vergilemeden ve buna
bağlı mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır vergilemeye ve buna bağlı
mükellefiyetlere tabi tutulmayacaklardır.
2. 10 uncu maddenin 6 ncı
fıkrası hükümleri saklı kalmak üzere, bir Âkit Devlet teşebbüsünün diğer Âkit Devlette
sahip olduğu bir işyeri, diğer Devlette, bu diğer Devletin aynı faaliyetleri
yürüten teşebbüslerine göre daha az lehe bir vergileme ile karşı karşıya
kalmayacaktır.
3. Bu maddedeki hiçbir şey,
bir Âkit Devletin:
a) Kendi mukimlerine vergi
amaçları bakımından uyguladığı şahsî indirimleri, vergi ve matrah indirimlerini
diğer Âkit Devlet mukimlerine de veya
b)Kendi mukimi olmayan
vatandaşlarına ya da kendi vergi kanunlarında tanımlanan diğer kişilere vergi
amaçları bakımından uyguladığı şahsî indirimleri, vergi ve matrah indirimlerini
diğer Âkit Devlet vatandaşlarına da
uygulanmak zorunda olduğu
yönünde anlaşılmayacaktır.
4. Bir Âkit Devletin, diğer
Âkit Devletin bir veya birkaç mukimi tarafından, doğrudan veya dolaylı olarak
kısmen veya tamamen sermayesine sahip olunan veya kontrol edilen teşebbüsleri,
ilk bahsedilen Devlette, bu Devletin benzeri teşebbüslerinin tabi oldukları
veya olabilecekleri vergilemeden veya buna bağlı mükellefiyetlerden değişik
veya daha ağır vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere tabi
tutulmayacaklardır.
5. Bir Âkit Devletin kendi
ulusal politika ve kriteri çerçevesinde sosyal veya ekonomik kalkınmayı teşvik
etmek amacıyla kendi vatandaşlarına sağladığı vergi teşvikleri, bu maddeye göre
ayrımcılık olarak anlaşılmayacaktır.
6. Bu madde hükümleri,
yalnızca bu Anlaşmaya tabi olan vergilere uygulanacaktır.
Madde 25
KARŞILIKLI ANLAŞMA
USULÜ
1. Bir Âkit Devlet mukimi,
Âkit Devletlerden birinin veya her ikisinin işlemlerinin kendisi için bu
Anlaşmanın hükümlerine uygun düşmeyen sonuçlar yarattığı veya yaratacağı
kanaatine vardığında, bu Devletlerin iç mevzuatlarında öngörülen müracaat
usulleriyle bağlı kalmaksızın, durumu mukimi olduğu Âkit Devletin yetkili
makamına veya durumu 24 üncü maddenin 1 inci fıkrasına uygun düşerse, vatandaşı
olduğu Âkit Devletin yetkili makamına arz edebilir. Sözkonusu müracaat, Anlaşma
hükümlerine aykırı düşen vergilemenin ilk bildiriminden itibaren üç yıl
içerisinde yapılmalıdır.
2. Sözkonusu yetkili makam,
itirazı haklı bulmakla beraber kendisi tatminkâr bir çözüme ulaşamadığı
takdirde, bu Anlaşmaya ters düşen bir vergilemeyi önlemek amacıyla, diğer Âkit
Devletin yetkili makamıyla karşılıklı anlaşmaya gayret sarfedecektir.
3. Âkit Devletlerin yetkili
makamları, Anlaşmanın yorumundan veya uygulanmasından kaynaklanan her türlü
güçlüğü veya tereddütü karşılıklı anlaşmayla çözmek için gayret
göstereceklerdir. Yetkili makamlar aynı zamanda, Anlaşmada ele alınmayan
durumlardan kaynaklanan çifte vergilendirmenin ortadan kaldırılması için de
birbirlerine danışabilirler.
4. Âkit Devletlerin yetkili
makamları, bundan önceki fıkralarda belirtilen hususlarda anlaşmaya varabilmek
için birbirleriyle doğrudan doğruya haberleşebilirler.
Madde 26
BİLGİ DEĞİŞİMİ
1. Âkit Devletlerin yetkili
makamları bu Anlaşma hükümlerinin yürütülmesi için gerekli olan bilgileri bunun
yanısıra bu Anlaşmayla uyumsuzluk göstermediği sürece, bu Anlaşma kapsamına
giren vergilerle ilgili iç mevzuat hükümlerinin yürütülmesi için gerekli olan
bilgileri değişime tabi tutacaklardır. Bir Âkit Devlet tarafından alınan her
türlü bilgi, o Devletin kendi iç mevzuatı çerçevesinde elde ettiği bilgiler
gibi gizli tutulacak ve yalnızca bu Anlaşmada belirtilen vergilerin tahakkuk
veya tahsilleriyle veya cebri icra ya da cezasıyla veya bu hususlardaki şikâyet
ve itirazlara bakmakla görevli kişi veya makamlara (adlî makamlar ve idarî
kuruluşlar dahil) verilebilecektir. Bu kişi veya makamlar sözkonusu bilgileri
yalnızca yukarıda belirtilen amaçlar doğrultusunda kullanacaklardır. Bu kişi
veya makamlar sözkonusu bilgileri mahkeme duruşmalarında veya adlî kararlar
alınırken açıklayabilir.
2. 1 inci fıkra hükümleri,
hiçbir surette bir Âkit Devleti:
a)Kendisinin veya diğer Âkit
Devletin mevzuatına veya idarî uygulamalarına uymayacak idarî önlemler alma;
b)Kendisinin veya diğer Âkit
Devletin mevzuatı veya normal idarî işlemleri çerçevesinde elde edilemeyen
bilgileri sunma;
c)Herhangi bir ticarî, sınaî,
meslekî sırrı veya ticarî işlemi aleni hale getiren bilgileri veya aleniyeti
kamu düzenine aykırı düşen bilgileri verme
yükümlülüğü altına sokacak
şekilde yorumlanamaz.
Madde 27
DİPLOMAT
HÜVİYETİNDEKİ MEMURLAR
VE KONSOLOSLOK
MEMURLARI
Bu Anlaşma hükümleri, diplomasi
veya konsolosluk memurlarının uluslararası hukukun genel kuralları veya özel
anlaşma hükümleri uyarınca yararlandıkları malî ayrıcalıkları etkilemeyecektir.
Madde 28
YÜRÜRLÜĞE GİRME
Âkit Devletlerden her biri, bu
Anlaşmanın yürürlüğe girmesi için ilgili Âkit Devletin mevzuatında öngörülen
işlemlerin tamamlandığını diğer Âkit Devlete bildirecektir. Bu Anlaşma, bu bildirimlerden
sonuncusunun alındığı tarihte yürürlüğe girecek ve hükümleri:
a)Singapur’da:
Singapur vergisi yönünden,
Anlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen ikinci takvim yılının Ocak ayının birinci
günü veya daha sonra başlayan herhangi bir tahakkuk yılı için;
b)Türkiye’de:
Anlaşmanın yürürlüğe girdiği
yılı izleyen yılın Ocak ayının birinci günü veya daha sonra başlayan her
vergilendirme dönemine ilişkin vergiler için
hüküm ifade edecektir.
Madde 29
YÜRÜRLÜKTEN KALKMA
Bu Anlaşma, bir Âkit Devlet
tarafından feshedilinceye kadar yürürlükte kalacaktır. Âkit Devletlerden biri,
Anlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yıl sonraki herhangi bir
takvim yılının bitiminden en az altı ay önce diplomatik yollardan diğer Âkit
Devlete fesih ihbarnamesi vermek suretiyle Anlaşmayı feshedebilir. Bu durumda
Anlaşma:
a)Singapur’da:
Singapur vergisi yönünden, fesih
ihbarnamesinin verildiği yılı izleyen ikinci takvim yılının Ocak ayının birinci
günü veya daha sonra başlayan herhangi bir tahakkuk yılı için;
b)Türkiye’de:
Fesih ihbarnamesinin verildiği
yılı izleyen yılın Ocak ayının birinci günü veya daha sonra başlayan her
vergilendirme dönemine ilişkin vergiler için
hüküm ifade etmeyecektir.
Bu hususları teyiden,
Hükümetleri adına, aşağıda imzaları bulunan tam yetkili temsilciler bu
Anlaşmayı imzaladılar.
Türk ve İngiliz dillerinde, her
iki metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, 9 Temmuz bindokuzyüzdoksandokuz
tarihinde Singapur’da düzenlenmiştir.
TÜRKİYE CUMHURİYETİ SİNGAPUR CUMHURİYETİ
HÜKÜMETİ ADINA HÜKÜMETİ ADINA
Füsun Çetintaş Koh
Cher Siang
Büyükelçi Dahili
Gelir Komiseri
PROTOKOL
Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti ile Singapur Cumhuriyeti Hükümeti arasında Gelir Üzerinden
Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi Kaçakçılığına Engel
Olma Anlaşmasının imzalanması sırasında, her iki Hükümet de aşağıdaki
hükümlerin Anlaşmanın bir cüzünü oluşturacağı hususunda anlaşmışlardır.
1. 4
üncü maddenin 3 üncü fıkrasının amacı bakımından, “etkin yönetim yeri”, ticarî
faaliyetin kontrol ve idaresinin yapıldığı ve bu faaliyetlerin önemli kısmının
yürütüldüğü yeri ifade eder.
2. 10
uncu maddenin 1 ve 2 nci fıkralarının amaçları bakımından, Singapur mukimi bir
şirket tarafından bir Türkiye mukimine ödenen temettüler, yürürlükteki Singapur
mevzuatına göre vergiye tabi tutulmayacaktır. Singapur tarafından kabul edilen
tam vergi alacağı sistemine göre, temettülerden indirilecek vergi, 10 uncu
maddedeki anlamda temettüler üzerinden alınan bir vergi değil, şirketin gelir
veya kazançları üzerinden alınan bir vergidir.
3. 10
uncu maddenin 5 inci fıkrasının amacı bakımından, “temettü” terimi, Türkiye
yönünden, bu Devletin mevzuatına göre vergileme yönünden hisse senetlerinden
elde edilen gelirle aynı muameleye tabi olan yatırım fonu ve yatırım
ortaklığından elde edilen gelirleri kapsamaktadır.
Bu
hususları teyiden, Hükümetleri adına, aşağıda imzaları bulunan tam yetkili
temsilciler bu Protokolü imzaladılar.
Türk
ve İngiliz dillerinde, her iki metin de aynı derecede geçerli olmak üzere, 9
Temmuz bindokuzyüzdoksandokuz tarihinde Singapur’da düzenlenmiştir.
TÜRKİYE CUMHURİYETİ SİNGAPUR CUMHURİYETİ
HÜKÜMETİ ADINA HÜKÜMETİ ADINA
Füsun Çetintaş Koh
Cher Siang
Büyükelçi Dahili
Gelir Komiseri