Uyarı: Görüntülemekte olduğunuz Kanun, TBMM Genel Kurulunda kabul edildiği halidir. Varsa daha sonra yapılan değişiklikleri içermemektedir.


EFTA DEVLETLERİ İLE TÜRKİYE ARASINDA ANLAŞMADA

YAPILAN DEĞİŞİKLİKLERİN ONAYLANMASININ UYGUN

BULUNDUĞUNA DAİR KANUN

 

Kanun No. 4711       

 

Kabul Tarihi : 11.10.2001      

 

MADDE 1. – 24.3.1992 tarihli ve 3788 sayılı Kanun ile onaylanması uygun bulunan “EFTA Devletleri ile Türkiye Arasında Anlaşma”nın 10, 15 ve 35 inci maddelerinde yapılan değişikliklerin ve 15 inci maddede atıfta bulunulan XII sayılı Ek’in Anlaşmaya ilave edilmesinin onaylanması uygun bulunmuştur.

MADDE 2. –  Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3. – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

 

Madde 10

Teknik Düzenlemeler

1. Anlaşmaya Taraf Devletler teknik düzenlemeler, standartlar ve uygunluk değerlendirme usulleri alanında işbirliğinde bulunacaklar ve uygun tedbirlerle Avrupa ölçeğinde çözümleri teşvik edeceklerdir. Ortak Komite bu paragrafın uygulanma esaslarını belirleyecektir.

2. Anlaşmaya Taraf Devletler, Taraf Devletlerden birinin diğer bir Taraf Devletin ticaretin önünde teknik bir engel yaratan veya yaratması muhtemel bir önlem alındığını düşünmesi durumunda, uygun bir çözüm bulmak için Ortak Komite bünyesinde acilen danışmalarda bulunmayı kabul eder.

3. Anlaşmaya Taraf Devletler, taslak teknik düzenlemeleri, DTÖ Ticarette Teknik Engeller Anlaşması hükümlerine uygun olarak bildirmeye yükümlülüğünü teyit eder.

 

Madde 15

Fikrî Mülkiyet Haklarının Korunması

1. Anlaşmaya Taraf Devletler, bu Madde ve işbu Anlaşma ekinde yer alan XII sayılı Ek’te yer alan hükümler ile bu ekte atıfta bulunulan uluslararası anlaşmalara uygun olarak, fikrî mülkiyet haklarının ihlali, sahtecilik ve korsanlığa karşı fikrî mülkiyet haklarının yeterli, etkin ve ayrımcı olmayan bir biçimde korunmasını sağlayacaklardır.

2. Anlaşmaya Taraf Devletler, birbirlerinin vatandaşlarına kendi vatandaşlarına tanıdıkları muameleden daha az elverişli muamele tanımayacaklardır. Bu yükümlülüğe getirilen istisnalar, 15 Nisan 1994 tarihli Ticaretle Bağlantılı Fikrî Mülkiyet Hakları Anlaşmasının (TRIPS Anlaşması) 3 üncü Maddesinin esasa ilişkin hükümleri ile uyumlu olmalıdır.

3. Anlaşma Taraf Devletler, birbirlerinin vatandaşlarına üçüncü Devletlerin vatandaşlarına tanıdıkları muameleden daha az elverişli muamele tanımayacaklardır. Bu yükümlülüğe getirilen istisnalar, TRIPS Anlaşmasının esasa ilişkin hükümleri ile, özellikle 4 ve 5 inci Maddeleri ile uyumlu olmalıdır.

4. Anlaşmaya Taraf Devletler, Taraf Devletlerden herhangi birisinin talebi üzerine, bu maddede ve XII sayılı Ek’te yer alan fikrî mülkiyet haklarının korunmasına ilişkin hükümleri, koruma seviyesinin artırılması ve fikrî mülkiyet haklarının carî koruma seviyelerinin yol açtığı ticaret bozulmasının önlenmesi veya telafisi amacıyla gözden geçirmeyi kabul eder.

 

Madde 35

Depoziter Devlet

Depoziter Devlet olarak hareket eden Norveç Hükümeti, bu Anlaşmayı imzalayan veya Anlaşmaya katılan bütün Devletlere, her türlü onay, kabul veya katılma belgesinin tevdiîni, Anlaşmanın yürürlüğe girişini ve bu Anlaşmaya ilişkin diğer işlem ve bildirimleri tebliğ edecektir.

 

EK - XII

15. MADDEDE ATIFTA BULUNAN EK

FİKRÎ MÜLKİYET HAKLARININ KORUNMASI

 

Madde 1

Korunmanın Tamamı ve Kapsamı

“Fikrî mülkiyet haklarının korunması” bilgisayar programları ve veri tabanları dahil telif hakları ve komşuluk haklarının, mal ve hizmet ticarî markalarının, menşe isimlendirmesi dahil coğrafî işaretlerin, sınaî tasarımların, patentlerin, bitki türlerinin, entegre devre topografyalarının ve açıklanmamış bilginin korunmasını kapsar.

Madde 2

Uluslararası Sözleşmeler

1. Anlaşmaya Taraf Devletler, aşağıda belirtilen çok taraflı anlaşmalarda yer alan hak ve yükümlülüklere uyma taahhütlerini teyit ederler.

– 15 Nisan 1994 tarihli DTÖ Ticaretle Bağlantılı Fikrî Mülkiyet Hakları Anlaşması (TRIPS Anlaşması)

– Sınaî Mülkiyetin Korunmasına Dair 20 Mart 1883 tarihli Paris Sözleşmesi (1967 Stokholm Anlaşması)

– Edebî ve Sanat Eserlerinin Korunmasına Dair 9 Eylül 1886 tarihli Bern Sözleşmesi (1971 Paris Anlaşması)

2. Anlaşmaya Taraf Devletlerden aşağıda sayılan anlaşmalardan bir veya daha fazlasına taraf olmayanlar, bu Anlaşmanın yürürlüğe giriş tarihinden 1 Ocak 1999 tarihine kadar aşağıda sayılan çok taraflı anlaşmalara katılmayı taahhüt ederler.

– Patent İşlemleri Amacıyla Mikro-organizmaların Saklanmasının Uluslararası Tanınmasına Dair 28 Nisan 1977 tarihli Budapeşte Anlaşması;

– İcracılar, Fonogram Üreticileri ve Yayın Kuruluşlarının Korunmasına Dair 26 Ekim 1961 tarihli Uluslararası Sözleşme (Roma Sözleşmesi);

– Yeni Bitki Türlerinin Korunmasına Dair 2 Aralık 1961 tarihli Uluslararası Sözleşme (UPOV);

– Markaların Uluslararası Tescili ile ilgili Madrid Anlaşmasına ilişkin 27 Haziran 1989 tarihli Protokol;

3. Anlaşmaya Taraf Devletler, fikrî mülkiyet haklarının uyumlaştırılması, yönetimi ve uygulanması ile ilgili belirlenmiş veya gelecekte yapılması gündeme gelecek uluslararası sözleşmelere ilişkin faaliyetler, DTÖ ve Dünya Fikrî Mülkiyet Hakları Örgütü (WIPO) gibi uluslararası teşkilâtlardaki faaliyetler ve Taraf Devletlerin üçüncü ülkelerle fikrî mülkiyet haklarına ilişkin konulardaki ilişkileri hakkında Taraf Devletlerden herhangi birinin talebi üzerine, uzmanlar seviyesinde ivedilikle danışmalarda bulunmayı kabul ederler.

 

Madde 3

Esasa İlişkin İlave Standartlar

1. Anlaşmaya Taraf Devletler ulusal kanunlardaki asgarî aşağıdaki hususları sağlayacaklardır.

– Bilgisayar programları dahil, telif hakları ve komşuluk haklarının yeterli ve etkin korunması,

– Özellikle tanınmış ticarî markalar olmak üzere mal ve hizmet ticarî markalarının yeterli ve etkin korunması;

– Tüm mal ve hizmetlere ilişkin olarak, menşe isimlendirmesi dahil coğrafî işaretlerin yeterli ve etkin korunması;

– Özellikle başvuru tarihinden itibaren 10 yıllık bir koruma dönemi sağlayarak, sınaî tasarımların yeterli ve etkin korunması;

– Patentlerin zorunlu lisanslandırılmaları, ancak TRIPS Anlaşmasının 31 inci maddesindeki şartlar altında tanınacaktır. Çalıştırılmama temelinde verilen lisanslar sadece makul ticarî koşullarla iç piyasanın tatmin edilmesini gerektirecek seviyede kullanılacaktır.

– Teknolojinin tüm seviyelerindeki buluşların, 5 Ekim 1973 tarihli Avrupa Patent Sözleşmesine taraf devletlerde 2 Mayıs 1992 tarihinde uygulamada bulunan korunmaya eş düzeyde etkin ve yeterli korunması, özellikle :

– başvuru tarihinden itibaren en az 20 yıllık bir korunma dönemi,

– buluşun yeri, teknoloji alanı ve ürünlerin ithal edilmesi veya dahilde üretilmesi hususlarında ayırım yapmaksızın patentlerin edinilebilirliği ve patent haklarının yararlanılabilirliği,

– tarımsal kimya ürünlerinin ve işlemlerinin patent edilebilirliği.

2. Anlaşmaya Taraf Devletler, en geç 1 Ocak 1999 tarihinden önce ulusal kanunlarında asgarî aşağıdaki hususları sağlayacaklardır.

– eczacılık ürünleri ve işlemlerinin patent edilebilirliği,

– entegre devrelerin topografyalarının yeterli ve etkin korunması;

– açıklanmamış bilginin yeterli ve etkin korunması;

– veri tabanlarının yeterli ve etkin korunması;

Madde 4

Fikrî Mülkiyet Haklarının Edinilmesi ve İdamesi

Fikrî mülkiyet haklarının edinilmesinin, hakkın verilmesine veya kayıt edilmesine bağlı olduğu durumlarda, Anlaşmaya Taraf Devletler verme veya kayıt işlemlerinin, TRIPS Anlaşmasında, özellikle 62 nci Maddede öngörülenlerle aynı seviyede olmasını sağlayacaklardır.

Madde 5

Fikrî Mülkiyet Haklarının Uygulanması

Anlaşmaya Taraf Devletler, TRIPS Anlaşmasında, özellikle 41-61 Maddelerde öngörülenlere eşit seviyedeki uygulama hükümlerine ulusal kanunlarında yer vereceklerdir.

Madde 6

Teknik İşbirliği

Anlaşmaya Taraf Devletler, Taraf Devletlerin yetkili makamları arasında, teknik yardım ve işbirliğine ilişkin uygun yöntemler üzerinde mutabakata varacaklardır. Bu amaçla, çalışmalarını ilgili uluslararası teşkilâtlar ile koordine edeceklerdir.