14 ARALIK 1972 TARİHLİ AVRUPA SOSYAL GÜVENLİK SÖZLEŞMESİNİN
7 VE 26 NCI MADDELERİNE UYGUN OLARAK, HOLLANDA KRALLIĞI İLE
TÜRKİYE CUMHURİYETİ ARASINDA 5 NİSAN 1966 TARİHİNDE
DÜZENLENEN HOLLANDA - TÜRKİYE SOSYAL GÜVENLİK
SÖZLEŞMESİNİN REVİZYONUNU AMAÇLAYAN VE HAKLARIN
MEŞRULUĞUNU İLGİLENDİREN EK ANLAŞMANIN
ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA
DAİR KANUN
Kanun No. 4714 |
|
Kabul Tarihi : 17.10.2001 |
MADDE 1. – 6 Ocak 2000 tarihinde Ankara’da imzalanan “14 Aralık 1972 Tarihli Avrupa Sosyal Güvenlik Sözleşmesinin 7 ve 26 ncı Maddelerine Uygun Olarak, Hollanda Krallığı ile Türkiye Cumhuriyeti Arasında 5 Nisan 1966 Tarihinde Düzenlenen Hollanda -Türkiye Sosyal Güvenlik Sözleşmesinin Revizyonunu Amaçlayan ve Hakların Meşruluğunu İlgilendiren Ek Anlaşma”nın onaylanması uygun bulunmuştur.
MADDE 2. – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3. – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
14 Aralık 1972 Tarihli
Avrupa Sosyal Güvenlik Sözleşmesinin 7 ve 26 ncı Maddelerine
Uygun Olarak, Hollanda
Krallığı ile Türkiye Cumhuriyeti
Arasında 5 Nisan 1966 Tarihinde
Düzenlenen Hollanda -Türkiye
Sosyal Güvenlik Sözleşmesinin Revizyonunu Amaçlayan ve
“Hakların Meşruluğunu
İlgilendiren”
Taleplerin ve Ödemelerin
Araştırılması
Madde 1
1. Yardım talebinde bulunulan taraf devletin yetkili
kurumu, talep sahibini ve gerektiğinde aile bireylerini ilgilendiren bilgilerin
doğruluğunu araştırmak ve kanıtlayıcı belgeleri ve diğer benzeri belgeleri
diğer taraf devletin yetkili kurumuna bu sonucu kurumun talebi işleme koymasına
elverişli olacak şekilde göndermek zorundadır.
2. 1 inci fıkra, bir taraf devletin yetkili
kurumunun, diğer taraf devletin kurumuna bu diğer taraf devletin ülkesinde
oturan veya bulunan yardım sahiplerine yapılan ödemelerin doğruluğu hakkında
araştırma yapılmak üzere talepte bulunması halinde de uygulanır.
3. 1 ve 2 nci fıkralarda sözü edilen bilgiler,
adres, çalışma, öğrenim, gelirler, aile durumu ve işe elverişlilik veya sağlık
durumuna da yaygınlaştırılır.
4. Taraf devletlerin yetkili kurumları doğrudan
birbirlerine veya karşılıklı yardım sağladıkları kimselere veya bunların
temsilcilerine başvurabilirler.
5. Taraf devletlerden birinin elçilik ve konsolosluk
mensupları ve yetkili kurumları, yardımlardan yararlanma haklarının
belirlenmesinde ve yardım sağladıkları kimselere yapılan ödemelerin
meşruluğunun kontrolünde gerekli bilgileri talep etmek üzere, diğer devletin
yetkili kurumlarına başvurabilirler.
6. Bir önceki fıkrada sözü edilen yetkili kurumlar
aracılığıyla, aynı zamanda vergi daireleri, medenî hal veya nüfus idareleri,
aile tescil büroları, İş ve İşçi Bulma Kurumu ve öğrenim kurumlarından da
gerekli bilgiler talep edilebilir.
7. 5 inci fıkrada bahsedilen bilgiler, taraf
devletin yetkili kurumu tarafından, diğer taraf devletin elçilik ve konsolosluk
temsilcileri veya yetkili kurumlarınca yapılan taleplerin alındığı tarihten
itibaren üç aydan az bir süre içerisinde gönderilir.
Madde 2
Bir taraf devletin mevzuatı uyarınca yardımdan
yaralanma hakkını ve ödemenin meşruluğunu belirleyebilmek için, Anlaşmanın
uygulandığı kimseler, oturdukları devletin yetkili kurumuna resmî bir kimlik
belgesi ibraz ederek kimliklerini kanıtlamak zorundadırlar. Yetkili kurum
böylece, ilgili kimseyi ibraz ettiği kimlik belgesine göre usulüne uygun olarak
hüviyet tespiti yapar.
İlgili kimsenin oturduğu yerin yetkili makamınca
düzenlenen geçerli bir pasaport veya bir kimlik kartı, kimlik belgesi sayılır.
Oturma yeri ülkesinin yetkili kurumu, diğer taraf
devletin yetkili kurumuna kimlik belgesinin bir kopyasını kimlik araştırması
yapılmış belge olarak gönderir.
Tıbbî Kontrol
Madde 3
1. Sosyal Sigortalar
Kurumu (SSK), yetkili kurumun talebi üzerine Türkiye’de oturan talep
sahiplerinin veya yardım sahiplerinin, Hollanda mevzuatında öngörülen, tıbbî ve
idarî kontrolleri yapar.
2. La Landelijk Instituut Sociale Verzekeringen
(LİSV), yetkili kurumun talebi üzerine Hollanda’da oturan talep sahiplerinin
veya yardım sahiplerinin, Türk mevzuatında öngörülen tıbbî ve idarî kontrollerini
yapar.
3. İlgilinin işe elverişlilik derecesinin
değerlendirilmesinde, her iki taraf devletin yetkili kurumları, diğer devletin
kurumlarınca gönderilen tıbbî raporlara ve idarî bilgilere dayanabilirler.
Bununla birlikte yetkili kurumun ilgiliyi, seçtiği bir hekime muayene ettirme
ve onu yetkili devlet ülkesinde tıbbî bir muayeneye davet etme hakkı saklıdır.
4. İlgili kimse, 3 üncü fıkrada sözü edilen davete
uymak, muayene için hazır bulunmak ve muayeneye tabi olmak zorundadır. Eğer
sağlık nedenleriyle yetkili kurumun muayene için kendisini davet ettiği devlet
ülkesine gitmek durumunda olmadığını kanıtlarsa, durumdan bu kurumu hemen
haberdar etmeye mecburdur. Bu takdirde aynı yetkili kurumca tayin edilen
hekimden alacağı bir tıbbî raporu göndermekle yükümlüdür. Bu raporda seyahat
olanaksızlığına yol açan tıbbî nedenler ve olanaksızlığın sona ereceği süre
belirtilir.
5. Eğer tıbbî muayene yetkili devlet ülkesinde
yapılırsa, tıbbî muayene giderleri ve yol ve konaklama giderleri muayeneyi
talep eden kurumun yükümlülüğündedir.
Madde 4
Taraf devletlerden birinin yetkili kurumu, talep
sahibinin, yardım sahibinin veya diğer taraf devletin yetkili kurumunun gerekli
bilgileri göndermediği kanaatine varması, bilgilerin talep tarihini izleyen üç
ay içinde gönderilmemiş olması, bilgilerin eksik olması veya ilgilinin yetkili
kurumca öngörülen muayeneye tabi olmaması veya muayenenin zamanında ya da tam
olarak yapılmamış olması hallerinde, malûllük, yaşlılık veya ölüm aylığını veya
aile ödeneğini reddetmeye, askıya almaya veya kaldırmaya yetkilidir.
Madde 5
Bu Ek Anlaşma Hollanda -Türkiye Sosyal Güvenlik
Sözleşmesinin tamamlayıcı parçasını oluşturan ve 6 Ocak 2000 tarihinde
imzalanan Anlaşma ile aynı koşullar dahilinde ve aynı süre için yürürlükte
olacaktır.
Bu Ek Anlaşma 6 Ocak 2000 tarihinde Ankara’da
Fransızca iki nüsha olarak düzenlenmiştir.
Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti Adına Hollanda
Krallığı Hükümeti Adına
İmza İmza
Yaşar OKUYAN S.I.H.
GOSSES
Çalışma ve
Sosyal Güvenlik Bakanı Hollanda Krallığı Büyükelçisi