Dönem : 21           Yasama Yılı : 4

 

              T.B.M.M.    (S. Sayısı : 769)

 

Devlet Güvenlik Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun, 18.11.1992 Tarihli ve 3842 Sayılı Kanun ile Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle Mücadele Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı ve

Adalet Komisyonu Raporu (1/923)

 

 

T.C.

 

 

Başbakanlık

25.10.2001

 

Kanunlar ve Kararlar

 

 

Genel Müdürlüğü

 

 

Sayı : B.02.0.KKG.0.10/101-367/5072

 

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Adalet Bakanlığınca hazırlanan ve Başkanlığınıza arzı Bakanlar Kurulunca 26.9.2001 tarihinde kararlaştırılan “Devlet Güvenlik Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun, 18.11.1992 Tarihli ve 3842 Sayılı Kanun ile Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle Mücadele Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” ile gerekçesi ilişikte gönderilmiştir.

Gereğini arz ederim.

                                   Bülent Ecevit

                                       Başbakan

 

GENEL GEREKÇE

Anayasanın “Devlet Güvenlik Mahkemeleri” kenar başlıklı 143 üncü maddesinin birinci fıkrasında, Devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğü, hür demokratik düzen ve nitelikleri Anayasada belirtilen Cumhuriyet aleyhine işlenen ve doğrudan doğruya Devletin iç ve dış güvenliğini ilgilendiren suçlara bakma görevinin Devlet Güvenlik Mahkemelerine ait olduğu belirtilmektedir. Bu madde hükmünden de anlaşılacağı üzere, Devlet Güvenlik Mahkemelerinin görev alanına giren suçların kapsamı sınırlı tutulmuştur.

765 sayılı Türk Ceza Kanununun 313 üncü maddesi ile 4422 sayılı Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle Mücadele Kanununun 1 inci maddesinde öngörülen teşekkül veya örgüt kurma suçları birbirine benzemekle birlikte; “yıldırma veya korkutma veya sindirme gücünü kullanarak suç işlemek için örgüt kuranlar” hakkında 4422 sayılı Kanun hükümleri uygulanmaktadır. Örneğin tehdit, gasp, yağma gibi suçları insanları yıldırma, korkutma veya sindirme gücünü kullanarak suç işlemek üzere örgüt kurulması, 4422 sayılı Kanunun 1 inci maddesine giren suçu olmuşturur. Eğer bu örgütler insanları yıldırma, korkutma veya sindirme gücü kullanmadan suç işlemek üzere kurulmuşsa failler hakkında TürkCeza Kanununa aykırı olarak yurt dışına insan taşımak amacıyla süreklilik gösteren biçimde bir araya gelerek teşekkül oluşturmak, Türk Ceza Kanununun 313 üncü maddesinde tanımlanan suçu oluşturur. 314 üncü madde ise, bu teşekküllere yardım ve yataklık suçunu düzenlemektedir.

Bünyesinde kural olarak insanları yıldırma, korkutma veya sindirme gücünü kullanma unsurları bulunmayan rüşvet, sahtecilik, dolandırıcılık, emniyeti suiistimal, ihaleye fesat karıştırmak gibi amaç suçları işleyen teşekküllere ilişkin görev uyuşmazlıkları konusunda Yargıtay Beşinci Ceza Dairesince son zamanlarda verilen kararlar birlikte değerlendirildiğinde uygulamada bazı sorunlar yaşandığı görülmektedir. Nitekim Yargıtay Beşinci Ceza Dairesinin, 4422 sayılı Kanun kapsamındaki örgütlerin gerçekleştirdiği amaç suçlar ile Türk Ceza Kanununun 313 üncü maddesi kapsamındaki teşekküllerin gerçekleştirdiği amaç suçların Devlet Güvenlik Mahkemelerinde ve asıl suç ile birlikte görülmesi konusunda farklılık arz eden kararları bulunmaktadır. (Örneğin Yargıtay Beşinci Ceza Dairesinin 14.6.2001 tarih ve E.2001/4093, K.2001/4234; 22.6.2001 tarih ve E.2001/4251, K.2001/4434 sayılı kararları.)Bu durum, gerek Devlet Güvenlik Mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan soruşturmalarda, gerek Devlet Güvenlik Mahkemesince yapılan yargılamalarda duraksamalara ve farklı uygulamalara yol açmaktadır.

765 sayılı Türk Ceza Kanununun 313 ve 314 üncü maddelerinde yer alan suçların soruşturma ve kovuşturmaları 2845 sayılı Kanunun kapsamından çıkartılarak uygulamadan kaynaklanan sorunların giderilmesi amaçlanmıştır.

Ayrıca, Ceza Mahkemeleri Usulü Kanununda değişiklik yapan 3842 sayılı Kanunun 31 inci maddesinden “4” numarası çıkartılmak suretiyle, 2845 sayılı Kanun kapsamına giren suçlarda da “tutuklama nedenleri” hakkında Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 104 üncü maddesinin uygulanması olanaklı hale getirilmiştir.

Öte yandan, 4422 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrasında çıkar amaçlı suç örgütü hakkındaki tanımda yer alan soyut ve kapsamı belirsiz bazı ibareler, suç ve cezaların kanuniliği ilkesine uygun olarak, uygulamada herhangi bir duraksamaya yer vermeyecek ve söz konusu tanımı daha açık bir hale getirecek şekilde yeniden düzenlenmiş; aynı biçimde Kanunun 6 ncı maddesinin 1 inci fıkrasında geçen “şüpheler” ve “şüphe” kelimeleri değiştirilerek Kanunun 2 nci maddesiyle uyumlu hale getirilmiştir.

4422 sayılı Kanun kapsamına giren suçların çoğu zaman bölge veya ülke çapında, hatta uluslararası nitelikte olmak üzere başka yerlerdeki olaylarla veya kişilerle bağlantılı olduğu görülmektedir. Her bir  Devlet güvenlik mahkemesinin yargı çevresine giren illerin sayısı, görev alanına giren suçların mahiyeti, sanık sayısının çokluğu ve dava dosyalarının hacmi nedeniyle, 4422 sayılı Kanun kapsamına giren suçlardan dolayı açılan davalara bakmakla görevli (1) numaralı Devlet güvenlik mahkemelerinin iş yükünün arttığı dikkati çekmektedir. Buysa, Devlet güvenlik mahkemelerinin görev alanına giren suçlarla ilgili yargılamaların etkin, sür’atli ve verimli bir biçimde yürütülmesini olumsuz yönde etkilemekte ve mahkemeler arasında iş dağılımı yönünden farklılık yaratmaktadır. Kaldı ki, Devlet güvenlik mahkemelerinin zaten bir uzmanlık mahkemesi olduğu dikkate alınırsa, kendi içinde ayrı bir uzmanlaşmaya gerek olmadığı anlaşılır.

4422 sayılı Kanunun 11 inci maddesinde yapılan değişiklikle bu Kanun kapsamına giren suçlarda bir yerde birden fazla Devlet güvenlik mahkemesinin kurulmuş olması halinde bunların hepsinin yetkili olması olanağı getirilerek bu suçların kovuşturulmasında (1) numaralı Devlet güvenlik mahkemelerindeki iş yığılmasının azaltılması, böylece kovuşturmanın daha etkin ve sür’atli yapılması amaçlanmıştır.

Ayrıca bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Türk Ceza Kanununun 313 ve 314 üncü maddeleriyle ilgili olarak Devlet güvenlik mahkemeleri Cumhuriyet başsavcılıklarınca yürütülen soruşturma dosyaları, Devlet güvenlik mahkemelerinde görülmekte olan davalar ve temyiz incelemesi için Yargıtayda bulunan dosyalar hakkında yargı mercilerince yapılacak işlemlere açıklık getirilmiştir.

MADDE GEREKÇELERİ

Madde 1. - 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 313 ve 314 üncü maddeleri, 2845 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi gereğince Devlet güvenlik mahkemelerinin görevi kapsamında bulunmaktadır. Türk Ceza Kanununun 313 ve 314 üncü maddeler kapsamındaki teşekküllerin gerçekleştirdikleri amaç suçların Devlet güvenlik mahkemelerinde ve asıl suç ile birlikte görülmesi konusunda uygulamada farklılık arz eden yargı kararları bulunması nedeniyle bu durumun ortadan kaldırılması, 313 ve 314 üncü maddeler kapsamındaki teşekkül suçları ile amaç suçların aynı mahkemelerde görülmesini sağlamak amacıyla söz konusu suçlar Devlet güvenlik mahkemelerinin görev alanından çıkarılmıştır.

Madde 2. - Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 104 üncü maddesindeki tutuklama nedenlerinin, 2845 sayılı Kanun kapsamına giren suçlar yönünden de uygulanması öngörülerek genel hükümlerle paralellik sağlanmıştır.

Madde 3. - 4422 sayılı Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle Mücadele Kanununun 1 inci maddesinin birinci fıkrasında çıkar amaçlı suç örgütü hakkındaki tanımda yer alan “zor veya tehdit” ibaresi, “tehdit, baskı, cebir veya şiddet” şeklinde değiştirilerek daha belirgin hale getirilmiş; aynı tanımda yer alan “veya kişileri kendilerine tâbi kılmaya zorlamak veya mensupları arasında her ne suretle olursa olsun açık veya gizli işbirliği yapmak” ibaresi, suç ve cezaların kanunîliği ilkesine uygun olarak, uygulamada herhangi bir duraksamaya yer verilmemesi amacıyla metinden çıkarılmıştır.

Madde 4. - 4422 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasında geçen “şüpheler” ve “şüphe” kelimeleri, Kanunun 2 nci maddesinin ikinci fıkrasıyla uyum sağlamak üzere “belirtiler” şeklinde değiştirilmiştir.

Madde 5. - 4422 sayılı Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle Mücadele Kanununun 11 inci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi gereğince 4422 sayılı Kanun kapsamına giren suçların yargılama görevinin (1) numaralı Devlet güvenlik mahkemelerine ait olması nedeniyle, bu mahkemelerde yoğun bir iş birikimi görüldüğünden, 4422 sayılı Kanun kapsamına giren suçların soruşturma ve kovuşturmalarının daha etkin ve süratli yapılması ve uygulamada görülen iş dağılımındaki farklılığın giderilmesi amaçlanmıştır.

Geçici Madde 1. - Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Türk Ceza Kanununun 313 ve 314 üncü maddeleriyle ilgili olarak Devlet güvenlik mahkemeleri Cumhuriyet başsavcılıklarınca yürütülen soruşturma dosyaları, Devlet güvenlik mahkemelerinde görülmekte olan davalar ve temyiz incelemesi için Yargıtayda bulunan dosyalar hakkında yargı mercilerince yapılacak işlemlere açıklık getirilmektedir.

Madde 6. - Yürürlük maddesidir.

Madde 7. - Yürütme maddesidir.


Adalet Komisyonu Raporu

 

Türkiye Büyük Millet Meclisi

 

 

Adalet Komisyonu

9.11.2001

 

Esas No. : 1/923

 

 

Karar No. : 22

 

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Başkanlığınızca 26.10.2001 tarihinde esas komisyon olarak Komisyonumuza havale edilen, Devlet Güvenlik Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun, 18.11.1992 Tarihli ve 3842 Sayılı Kanun ile Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle Mücadele Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı, Komisyonumuzun 8.11.2001 tarihli 40 ıncı toplantısında, Adalet Bakanı Sayın Prof. Dr. Hikmet Sami Türk’ün ve Bakanlık temsilcilerinin katılmalarıyla incelenip görüşülmüş, gerekçesi uygun görülerek maddelerine geçilmesi kabul edilmiş ve Tasarı, Bakanlar Kurulundan gelen şekli ile aynen kabul edilmiştir.

Raporumuz, Genel Kurulun onayına sunulmak üzere saygı ile arz olunur.

 

Başkan

Başkanvekili

Sözcü

 

Emin Karaa

İ. Sühan Özkan

Salih Erbeyin

 

Kütahya

İstanbul

Denizli

 

Kâtip

Üye

Üye

 

Yekta Açıkgöz

Müjdat Kayayerli

Ramazan Toprak

 

Samsun

Afyon

Aksaray

 

Üye

Üye

Üye

 

Mustafa Kemal Aykurt

Mehmet Gözlükaya

Fahrettin Kukaracı

 

Denizli

Denizli

Erzurum

 

(Toplantıya katılmadı)

(Toplantıya katılmadı)

(Çerçeve 1 ve 2 nci maddeler

 

 

 

yeterli olmadığı için muhalifim.

 

 

 

Muhalefet şerhim eklidir.)

 

Üye

Üye

Üye

 

Hakkı Oğuz Aykut

Ali Günay

Erol Al

 

Hatay

Hatay

İstanbul

 

 

(İmzada bulunamadı)

 

 

Üye

Üye

Üye

 

İsmail Aydınlı

Mehmet Gül

Mehmet Pak

 

İstanbul

İstanbul

İstanbul

 

(Toplantıya katılmadı)

 

 

 

Üye

Üye

Üye

 

Hayri Diri

Işılay Saygın

Edip Özbaş

 

İzmir

İzmir

Kahramanmaraş

 

Üye

Üye

Üye

 

Sevgi Esen

Cemal Özbilen

Erdoğan Sezgin

 

Kayseri

Kırklareli

Samsun

 

(1 inci maddeye muhalifim)

(Toplantıya katılmadı)

(1 inci maddeye muhalifim)

 

Üye

Üye

Üye

 

Yahya Akman

Orhan Bıçakçıoğlu

Mehmet Çiçek

 

Şanlıurfa

Trabzon

Yozgat

 

 

Üye

 

 

 

Fethullah Erbaş

 

 

 

Van

 

 

 

(Toplantıya katılmadı)

 

MUHALEFET ŞERHİ

Devlet Güvenlik Mahkemlerinin Kuruluş ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun, 18.11.1992 tarihli ve 3842 sayılı Kanun ile Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle Mücadele Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısının;

1. Devlet Güvenlik Mahkemeleri normal demokratik düzenlerin, normal zamanların, normal mahkemeleri değildirler. Yargılamayı çabuklaştırarak, cezaların tesirlerini artırmak için kurulmuş ihtisas mahkemeleridir. Genel Mahkemelere nazaran özel mahkemelerdir. Normal zamanlara dönülünce tümüyle kaldırılmalıdırlar.

Bir çok bilim ve siyaset adamı, bir çok hukukçu DGM’lerin kaldırılması gerektiği üzerinde durmaktadırlar. Örneğin Prof. Uğur Alacakaptan “... Ama bence artık DGM’ler yaşlarını doldurdu. Artık fonksiyon sapma dönemine girdi. Korkulan ve korku yaratması beklenen yargı mercileri haline dönüşür hale geldi.” demektedir. Biz de DGM’lerin normal genel mahkemelere dönüştürülmesine taraftarız. Tasarıda böyle bir düşünce sezilmemektedir.

2. Tasarının  1 inci maddesi  asıl  değişikliğin  belkemiğidir.  Bilindiği üzere  Anayasamızın 143 üncü maddesi, DGM’lerin kuruluş amaçlarını ve görev sınırlarını belirlemiş, “Devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğü, hür demokratik düzen ve nitelikleri Anayasada belirtilen Cumhuriyet aleyhine işlenen ve doğrudan doğruya iç ve dış güvenliği ilgilendiren suçlara bakmakla görevlidir.” hükmüne yer vermiştir. Halbuki DGM’ler, son zamanlarda bütün mahkemelerin işlevini görür hale gelmiş, hiçbir suç DGM’siz düşünülmez hale gelmiştir. Yapılmakta olan görev sınırlandırılması içine TCK’nın 312/2-156-157-174-499 uncu maddelerinin alınmamış olması büyük bir nakise olarak ortada durmaktadır. Özellikle yazarlarımızı, bilim ve fikir adamlarımızı, siyaset ve devlet adamlarımızı sırf fikirlerinden dolayı, mahkûm etmek bir haksızlık, onları diğer terör suçluları gibi DGM’de yargılamak insafa sığmamaktadır. Kaldı ki biz bütün diğer insanların sivil mahkemelerde uygulanan usule tâbi olmasını, farklı muamelenin insan haklarına aykırı olacağını savunuyoruz. 312/2 nci maddenin bu kapsama alınmamış olmasını bir takıntı, bir haksızlık olarak kabul ediyor, “Demokles’in kılıcı” olarak insanımızın üzerinde sallandığını düşünüyoruz. Bütün parti sözcüleri, daha önceki söylemlerinde, bunun kaldırılacağını, en azından düzeltileceğini söylemiş olmalarına rağmen sözler icraata dökülmemektedir.

3. Tasarının ikinci maddesinde DGM’deki yargılamaların genel mahkemelerdeki usule tâbi olması, ona yaklaşması için yapılan değişikliği de biz yetersiz görüyoruz. 3842 sayılı Kanunun 31 inci maddesindeki 4’ün, yani CMUK’un değişik 104 üncü maddesinin DGM’de de tatbikinin sağlanması kafi değildir. Birinci fıkrada bulunan bütün iyileştirmelerin tasarıya dahil edilmesi gerekirdi. Perakendeci bir yaklaşımla oyalanmak yerine, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Hükümleri ile AİHM kararlarına uygun bir düzenleme getirmemiz daha uygun olacaktı. Bunlar yapılamamıştır. Gözaltı süresi, suç isnadı, tutukluluk süresi, müdafi tayini gibi hususlarda AİHS’nin kişi özgürlüğü ve güvenliği,  hak arama özgürlüğü ve adil yargılanma  hakkı  gibi ilkelerine  uygun  davranılmamıştır.

4. Dört yıl önce Refah-Yol Hükümetinin getirerek komisyonlardan geçirilen, Meclisimize indirilen bir değişiklik, bugünkü iktidarın iki kanadı tarafından reddedilmiş, tasarı budanarak geçirilmiştir. Dört yıl sonra aynı noktaya gelen iktidar mensuplarının konjonktüre göre hareket ettiklerini düşünmek haksızlık olmayacaktır. 312/2 konusunda bugünkü söylediklerimiz umarız yakın bir gelecekte makes bulur.

Demokratikleşme konusunda küçük bir adım sayılabilen bu değişiklikleri olumlu bulmakla beraber, düşünceyi açıklama hürriyetine katkıda bulunmadığı; eşitlik adalet ve hakkaniyeti sağlamaktan uzak olduğu gerekçesi ile 1 ve 2 nci maddelerine muhalifim.

                        Fahrettin Kukaracı

                                          Erzurum

HÜKÜMETİN TEKLİF ETTİĞİ METİN

 

DEVLET GÜVENLİK MAHKEMELERİ-NİN KURULUŞ VE YARGILAMA USULLERİ HAKKINDA KANUN, 18.11.1992 TARİHLİ VE 3842 SAYILI KANUN İLE ÇIKAR AMAÇLI SUÇ ÖRGÜTLERİYLE MÜCADELE KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN TASARISI

MADDE 1.- 16.6.1983 tarihli ve 2845 sayılı Devlet Güvenlik Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanunun 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde geçen “... 313, 314 üncü maddelerinde;” ibaresi metinden çıkartılmıştır.

MADDE 2.- 18.11.1992 tarihli ve 3842 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu ile Devlet GüvenlikMahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanunun Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 31 inci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesindeki “4” numarası madde metninden çıkarılmıştır.

MADDE 3.- 30.7.1999 tarihli ve 4422 sayılı Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle Mücadele Kanununun 1 inci maddesinin birinci fıkrasındaki “zor veya tehdit” ibaresi, “tehdit, baskı, cebir veya şiddet” şeklinde değiştirilmiş; aynı fıkradaki “veya kişileri kendilerine tâbi kılmaya zorlamak veya mensupları arasında her ne suretle olursa olsun açık veya gizli işbirliği yapmak” ibaresi metinden çıkarılmıştır.

MADDE 4.- 4422 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasında geçen “şüpheler” ve “şüphe” kelimeleri, “belirtiler” şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 5.- 4422 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi yürürlükten kaldırılmıştır.

GEÇİCİ MADDE 1.- Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Türk Ceza Kanununun 313 ve 314 üncü maddeleri kapsamına giren fiillerle ilgili olarak soruşturma, yargılama veya temyiz aşamasında bulunan dosyalar hakkında aşağıdaki işlemler yapılır:

1. Devlet güvenlik mahkemeleri Cumhuriyet başsavcılıklarınca yürütülmekte olan soruşturma dosyaları, bulundukları aşamada soruşturmaya devam edilmek ve gereği yapılmak üzere yetkili Cumhuriyet başsavcılıklarına gönderilir.

2. Devlet güvenlik mahkemelerinde görülmekte olan dava dosyaları, bulundukları aşamada yargılamaya devam edilmek ve/veya sonuçlandırılmak üzere görevli ve yetkili yargı mercilerine gönderilir.

3. Temyiz incelemesi için Yargıtayda bulunan dava dosyaları, karara bağlandıktan sonra bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte davaya bakmaya yetkili Devlet Güvenlik Mahkemesinin bulunduğu yerin yargı çevresindeki görevli ve yetkili yargı mercilerine gönderilir.


MADDE 6.– Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 7.– Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

 

Bülent Ecevit

 

 

 

 

Başbakan

 

 

 

 

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

 

 

D. Bahçeli

H. H. Özkan

M. Yılmaz

 

 

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

 

 

K. Derviş

Prof. Dr. T. Toskay

M. Keçeciler

 

 

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

 

 

Prof. Dr. Ş. S. Gürel

F. Bal

N. Arseven

 

 

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

 

 

M. Yılmaz

Prof. Dr. R. Mirzaoğlu

Dr. Y. Karakoyunlu

 

 

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

 

 

H. Gemici

Prof. Dr. Ş. Üşenmez

E. S. Gaydalı

 

 

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı V.

Devlet Bakanı

 

 

F. Ünlü

Prof. Dr. Ş. Üşenmez

R. Önal

 

 

Adalet Bakanı

Millî Savunma Bakanı V.

İçişleri Bakanı

 

 

Prof. Dr. H. S. Türk

Prof. Dr. R. Mirzaoğlu

R. K. Yücelen

 

 

Dışişleri Bakanı V.

Maliye Bakanı

Millî Eğitim Bakanı

 

 

H. H. Özkan

S. Oral

M. Bostancıoğlu

 

 

Bayındırlık ve İskân Bakanı

Sağlık Bakanı

Ulaştırma Bakanı

 

 

Prof. Dr. A. Akcan

Doç. Dr. O. Durmuş

O. Vural

 

 

Tarım ve Köyişleri Bakanı

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı

Sanayi ve Ticaret Bakanı

 

 

Prof. Dr. H. Y. Gökalp

Y. Okuyan

A. K. Tanrıkulu

 

 

En. ve Tab. Kay. Bakanı

Kültür Bakanı

Turizm Bakanı V.

 

 

Z. Çakan

M. İ. Talay

M. Keçeciler

 

 

Orman Bakanı

 

Çevre Bakanı V.

 

 

Prof. Dr. N. Çağan

 

M. İ. Talay

 

 

ADALET KOMİSYONUNUN

KABUL ETTİĞİ METİN

DEVLET GÜVENLİK MAHKEMELERİ-NİN KURULUŞ VE YARGILAMA USULLERİ HAKKINDA KANUN, 18.11.1992 TARİHLİ VE 3842 SAYILI KANUN İLE ÇIKAR AMAÇLI SUÇ ÖRGÜTLERİYLE MÜCADELE KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN TASARISI

MADDE 1. – Tasarının 1 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

 

 

 

MADDE 2.– Tasarının 2 nci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

 

 

 

 

 

MADDE 3.– Tasarının 3 üncü maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

 

 

 

 

 

 

MADDE 4.– Tasarının 4 üncü maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

 

 

MADDE 5.– Tasarının 5 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

 

GEÇİCİ MADDE 1.– Tasarının geçici 1 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 


MADDE 6.– Tasarının 6 ncı maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 7.– Tasarının 7 nci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.