Dönem : 22           Yasama Yılı : 1

 

              T.B.M.M.    (S. Sayısı : 60)

 

Kara Avcılığı Kanunu Tasarısı ve Çevre ile Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonları Raporları (1/286)

 

                                 

Not : Tasarı Başkanlıkça; Adalet, Çevre ile Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonlarına havale edilmiştir.

 

                         T.C.

            Başbakanlık              11.12.2002

Kanunlar ve Kararlar

    Genel Müdürlüğü

Sayı : B.02.0.KKG/196-279/5965

 

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Önceki yasama döneminde hazırlanıp Başkanlığınıza sunulan ve İçtüzüğün 77 nci maddesi uyarınca hükümsüz sayılan ilişik listede adları belirtilen kanun tasarılarının yenilenmesi Bakanlar Kurulunca uygun görülmüştür.

Gereğini arz ederim.

                                   Abdullah Gül

                                       Başbakan

LİSTE

Esas No.:                            Hükümsüz Sayılan Kanun Tasarılarının Adı :

1/380 Kara Avcılığı Kanunu Tasarısı

1/385 Topyekûn Savunma Sivil Hizmetleri Kanunu Tasarısı

1/404 Millî Güvenlik Kurulu ve Millî Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliği Kanununa İki       Ek ve Bir Geçici Madde Eklenmesi ile Devlet Memurları Kanununun 36 ncı Mad-         desinde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

1/408 Türk Vatandaşları Hakkında Yabancı Ülke Mahkemelerinden ve Yabancılar Hak- kında Türk Mahkemelerinden Verilen Ceza Mahkûmiyetlerinin İnfazına Dair Ka- nunda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Tasarısı

1/410 Hâkimler ve Savcılar Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

1/444 Cezaların İnfazı Hakkında Kanunda ve Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkın-     da Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

1/450 Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun Bir Maddesinde Değişiklik Yapılması ve        Bu Kanuna Bazı Maddeler Eklenmesi Hakkında Kanun Tasarısı

1/646 Hâkim ve Savcı Adayları Eğitim Merkezi Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun                             İki Maddesinin Yeniden Düzenlenmesine Dair Kanun Tasarısı

1/689 Sosyal Güvenlik Kurumu Teşkilâtının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun            Tasarısı

Esas No.:                            Hükümsüz Sayılan Kanun Tasarılarının Adı :

1/690 Sosyal Sigortalar Kurumu Kanunu Tasarısı

1/691 Esnaf ve Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Ka-         nununun ve Tarımda Kendi Adına ve Hesabına Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kanu-  nunun Bazı Maddelerinin Değiştirilmesi, Yürürlükten Kaldırılması ve Bu Kanun-      lara Geçici Maddeler Eklenmesi Hakkında Kanun Tasarısı

1/692 Türkiye İş Kurumu Kanunu Tasarısı

1/743 Türkiye Adalet Akademisi Kanunu Tasarısı

1/773 Uluslararası Ticarî İşlemlerde Yabancı Kamu Görevlilerine Rüşvet Verilmesinin Ön-  lenmesi İçin Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

1/796 Türk Ceza Kanunu, Cezaların İnfazı Hakkında Kanun ve Karayolları Trafik Kanu-                  nunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

1/805 Avrupa Çevre Ajansına ve Avrupa Bilgi ve Gözlem Ağına Türkiye Cumhuriyetinin   Katılımı ile İlgili Olarak Avrupa Topluluğu ve Türkiye Cumhuriyeti Arasında Ya-       pılan Anlaşmanın Kabul Edilmesi ile İlgili Müzakerelerin Nihaî Senedinin ve      Türkiye Cumhuriyeti ile Avrupa Topluluğu Arasında Türkiye Cumhuriyetinin Av-           rupa Çevre Ajansı ve Avrupa Bilgi ve Gözlem Ağına Katılımı Anlaşmasının Onay-       lanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı

1/840 Türkiye’nin MATRA Programına Katılımına İlişkin Mutabakat Zaptının Onaylan- masının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı

1/919 Türkiye-EFTA Ortak Komitesinin 2000 Yılına Ait 4 Sayılı Kararının Onaylan-             masının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı

1/928 Türk Ceza Kanunu ile Hapishane ve Tevkifhanelerin İdaresi Hakkında Kanunda

            Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

1/941 Millî Güvenlik Kurulu ve Millî Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliği Kanununda

            Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

1/943 Sendikalar Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

1/944 190 Sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Eki Cetvellerin Adalet Bakanlığı, Anayasa Mahkemesi Başkanlığı ve Danıştay Baş-     kanlığına Ait Bölümlerinde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

1/948 Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanun Tasarısı

1/968 Sınıraşan Örgütlü Suçlara Karşı Birleşmiş Milletler Sözleşmesinin Onaylanmasının

                 Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı

1/976 Adlî Tıp Kurumu Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Tasarısı

1/980           Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun Tasarısı

1/987 Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Kanunu ile Devlet Memurları Kanu-                  nunda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Tasarısı

1/998     Türkiye Cumhuriyeti ile Hırvatistan Cumhuriyeti Arasında Serbest Ticaret Anlaş-           masının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı

Esas No.:                            Hükümsüz Sayılan Kanun Tasarılarının Adı :

1/1003     Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Avrupa Birliği Komisyonu Arasında Merkezi

          Finans ve İhale Biriminin Kurulması ile Ulusal Fonun Kurulmasına İlişkin Muta-                  bakat Zabıtlarının Onaylanmasının Uygun Bulunduğu Hakkında Kanun Tasarısı

1/1016 Sınıraşan Örgütlü Suçlara Karşı Birleşmiş Milletler Sözleşmesine Ek Kara, Deniz ve

          Hava Yoluyla Göçmen Kaçakçılığına Karşı Protokolün Onaylanmasının Uygun                 Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı

1/1021 Sınıraşan Örgütlü Suçlara Karşı Birleşmiş Milletler Sözleşmesine Ek İnsan Tica-           retinin, Özellikle Kadın ve Çocuk Ticaretinin Önlenmesine, Durdurulmasına ve Cezalandırılmasına İlişkin Protokolün Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı

1/1024    Gelibolu Yarımadası Tarihî Millî Parkı Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

 

                         T.C.

            Başbakanlık                22.6.1999

Kanunlar ve Kararlar

    Genel Müdürlüğü

Sayı : B.02.0.KKG/196-342/2695

 

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Önceki yasama döneminde hazırlanıp Başkanlığınıza sunulan ve İçtüzüğün 77 nci maddesi uyarınca hükümsüz sayılan ilişik listede adları belirtilen kanun tasarılarının yenilenmesi Bakanlar Kurulunca uygun görülmüştür.

Gereğini arz ederim.

                                   Bülent Ecevit

                                       Başbakan

 

                         T.C.

            Başbakanlık                  6.1.1993

Kanunlar ve Kararlar

    Genel Müdürlüğü

Sayı : B.02.0.KKG/101-15/08184

 

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Orman Bakanlığınca hazırlanan ve Başkanlığınıza arzı Bakanlar Kurulunca 18.12.1992 tarihinde kararlaştırılan “Kara Avcılığı Kanunu Tasarısı” ile gerekçesi ilişikte gönderilmiştir.

Gereğini arz ederim.

                           Süleyman Demirel

                                       Başbakan

 

GENEL GEREKÇE

3167 sayılı Kara Avcılığı Kanunu 1937 yılında yürürlüğe girmiştir. 50 yıl evvelki duruma ve ihtiyaçlara göre tedvin edilmiş olan Kanun, zamanla eskimiş, av ve yaban hayvanlarının tahribini önlemekte yeterince müessir olamamıştır. Dolayısıyla avcılar gereği gibi kontrol altına alınamamış, cezalar kâfi derecede caydırıcı olamamış ve böylece avcılık sporu ve av turizmi gelişememiştir.

Devamlı olarak azalan av kaynakları yanında, avcı sayısındaki artış, ulaşım kolaylıkları, avcılıkta kullanılan araç ve gereçlerin gittikçe gelişmesi, av hayvanlarının hızlı bir şekilde azalmasına sebep olmaktadır.

Diğer ülkelerde olduğu gibi, yurdumuzda da tarım alanlarının ve tarım ilaçları kullanımının artması, sürekli olarak yaban  hayatının ve tabiî yaşama ortamlarının aleyhine olmakta, tabiî dengenin bozulmasına yol açmaktadır.Av ve yaban hayvanlarından bazı türler yok olmuştur. Bazı türler ise yok olma tehlikesi içindedir.

Milletlerarası sözleşmelerle, nesli tehlikede olan türlerin korunması, koruma alanları ayrılması ve benzeri çalışmalar bütün dünyada yapılmaktadır. Ülkemiz de bu sözleşmelerden bazılarını imzalamış, uygulanmasını ve diğer tedbirleri yerine getirmeyi taahhüt etmiş bulunmaktadır.

Gerekli tedbirler alındığı takdirde çok dinamik bir tabiî kaynak olan av ve yaban hayvanlarımız, çok kısa zamanda ekonomide önemli bir yere de sahip olabilecektir. İhtiyaç duyulan tedbirlerin alınmasının mevcut Kanunda yapılacak ek ve değişikliklerle mümkün olamayacağı değerlendirildiğinden, Avcılık Kanununun bütünüyle yeniden tedvin edilmesi gerekmektedir.

Bu ihtiyaç dikkate alınarak, av ve yaban hayatı kaynaklarını korumak, geliştirmek, ekonomiye  faydalı hale getirmek, avcılığı ve av turizmini düzenlemek, av kaynaklarından faydalanan avcıları organize etmek, eğitmek ve avcılıkla ilgili esasları düzenlemek üzere bu Kanun Tasarısı hazırlanmıştır.

MADDE GEREKÇELERİ

Madde 1. – Kanunun amacı belirtilmektedir.

Madde 2. – Tanımlar ve kısaltmalar maddesidir.

Madde 3. – Her yıl değişen şartlara göre avcılığı düzenlemek ve av kaynaklarının korunup geliştirilmesini karara bağlamakla görevli ve yetkili olan Merkez Av Komisyonunun oluşumu ve çalışma usulü düzenlenmektedir. Bu maddeye göre, MerkezAv Komisyonu kesin ve bağlayıcı kararlar alacaktır.

Madde 4. – Madde ile, yaban hayvanlarından, bilimsel değeri olan veya nesilleri tehlikeye düşen ve hayatlarının tamamını veya bir kısmını karada geçirenlerin tespit edilip, gerektiğinde bütün yurtta veya bazı bölgelerde koruma altına alınmaları, barınma ve üreme sahalarının korunması amaçlanmaktadır.

Av ve yaban hayvanlarından bazıları fazla artarsa tarıma, hayvancılığa ve ormancılığa zarar vermektedir. Böyle durumlarda, bu hayvanlarla mücadele edilmesi imkânı da bu madde ile sağlanmaktadır.

Madde 5. – Av hayvanlarının üreme zamanında mutlak korunmaları gerekir.Avlanma zamanlarını boynuz atma, tüy değiştirme, göç gibi faktörler sınırlandırmaktadır.Av hayvanlarının yoğunluğu, çoğalma hızı ve benzer faktörler de avlanma sürelerinin belirlenmesi ve kısıtlanmasında göz önünde tutulur. Bu sebeple av sürelerini belirlemeye, daraltmaya veya avlanmaları belirli bir süre yasaklamaya Merkez Av Komisyonu yetkili kılınmaktadır.

Ayrıca, özel avlaklar ile örnek avlaklarda avlanma esaslarının Bakanlıkça tespit edilmesi öngörülmektedir.

Madde 6. – Av hayvanlarının tabiattaki dengesinin korunması için, belli esaslara uyularak av yapılması gerektiğinden, av silah ve tüfekleri ile av için eğitilmiş hayvanların kullanılması esaslarının Bakanlıkça tespit edilmesi hükme bağlanmaktadır.

Madde 7. – Av amenajmanı uygulaması ve uygulamada lüzumlu saha ve tesislerin kuruluş esasları belirtilmektedir.

Madde 8. – Avlaklarda günün şartlarına göre avlanma ücretlerinin her yıl Orman Bakanlığınca tespit ve Millî Parklar ve Av-Yaban Hayatı Genel Müdürlüğünce tahsil edilmesi esası getirilmektedir.

Ayrıca, av hayvanlarının avlanmasında kullanılan silahlar ile av malzemelerinin satışında, satış ücretinin % 2’sinin Döner Sermaye İşletmesine kesilmesi öngörülmektedir.

Madde 9. – Tabiî dengenin korunması maksadıyla görevlilerce yapılacak hizmet içi avlanmalar normal avlanmaların dışında mütalaa edilerek belli esaslara bağlanmaktadır. Ayrıca, yabancı devlet temsilcileri ve Devlet misafirleri için avlanma ücreti ve avlanma izin ücreti konusunda mütekabiliyet esaslarına uygun olarak kolaylıklar sağlanabilmesi öngörülmektedir.

Madde 10. – Avcılık işlerinin düzenli bir şekilde yürütülmesi, av hayvanlarının korunması ve bakımı av üretme istasyonları, av koruma ve geliştirme sahaları ile yaban hayatı koruma sahalarının kurulması, avcılığın ve av turizminin geliştirilmesi için yapılacak masrafların Döner Sermaye İşletmesinin gelirleriyle karşılanması amaçlanmaktadır. Bunun yanısıra, bu sahaların tefrikinin ne şekilde yapılacağı açıklanmaktadır.

Madde 11. – Av amenajman planlarına dayalı olarak düzenli avcılık ve av işletmeciliği, ancak sınırları, büyüklüğü ve mülkiyeti belirli avlaklarda uygulanabileceğinden, avlakların kuruluş ve sınırlandırma esaslarının Bakanlıkça tespit edilmesi öngörülmekte; ayrıca avlakların işletme, denetim ve yönetimlerine bu madde ile açıklık getirilmektedir.

Bunun  yanısıra, Devlet  avlaklarının  özel  avlak  olarak  kiraya verilmesinde, kira ücretinin % 20’sinin Döner Sermaye İşletmesine gelir kaydedileceği hükme bağlanmaktadır.

Madde 12. – Avlanmanın yasaklandığı, izne bağlandığı ve serbest olduğu yerler madde metninde sayılmaktadır.

Madde 13. – Avcılık belgelerinin tür ve çeşitleri ile verilme esasları bu maddede belirlenmektedir.

Madde 14. – Av kaynaklarından faydalanan avcıların, av hayvanlarının korunması ve geliştirilmesine de yardımcı olması, avlanma izin ücretleri ile mümkün hale getirilmektedir.

Madde 15. – Bu madde, yurdumuza avlanmak üzere gelen yabancı avcıların avlanma iş ve işlemlerinin sistemli ve kontrollu yapılmasını düzenlemektedir.

Ayrıca turist avcı getirecek seyahat acentelerinin Orman Bakanlığından “Av Turizmi İzin Belgesi” almaları şartı getirilmektedir.

Avlanacak av hayvanı cinsleri ve avlanma ücretlerinin tespiti ise Millî Parklar ve Av-Yaban Hayatı Genel Müdürlüğünün yetkisine bırakılmaktadır.

Madde 16. – Bu madde ile, yabancı avcıların yurdumuza gelirken getirebilecekleri silah ve mermiler belirlenmektedir.

Madde 17. – Yabancı avcılara, avladıkları av hayvanlarının post, boynuz gibi parçaları ile etlerini yurt dışına çıkarma hakkı verilmektedir.

Madde 18. – Bu madde ile, av hayvanlarının ticaret esaslarının, envanter ve amenajman neticelerine göre Orman Bakanlığınca belirleneceği hükme bağlanmaktadır.

Madde 19. – Özel çiftliklerde yetiştirilen yaban hayvanlarının ergin, yavru ve yumurtalarının satımı ve naklinin belli esaslara bağlanması amaçlanmaktadır.

Madde 20. – Koruma ve suçların takibi hizmetlerinin yürütülmesinde Genel Müdürlük görevlendirilmektedir.Orman teşkilâtına, kır bekçileri ve köy bekçilerinin de yardımcı olmaları öngörülmektedir.

Madde 21. – Koruma altına alınan av hayvanlarını avlayanlar ile avlanma sürelerine uymayanlar ve yasak usullerle avlananlara verilecek ceza belirlenmektedir.

Madde 22. – Avlanma esas ve usullerine uymayanlara verilecek ceza belirtilmektedir.

Madde 23. – Sahipli arazilerde belirli esaslar çerçevesinde kurulacak olan özel avlakları, işletme esaslarına aykırı işletenlere verilecek ceza belirtilmekte olup, bu suretle özel avlakların belirli bir disiplin altında işletilmesi amaçlanmaktadır.

Madde 24. – İzne tâbi  avlaklarda izinsiz avlananlar ile avlanmanın yasaklandığı yerlerde avlananlara verilecek ceza belirtilmektedir.

Madde 25. – Avcılık belgesi ve avlanma izni olmadan avlananlara verilecek ceza belirtilmektedir.

Madde 26. – Seyahat acenteleri ve yabancı turist avcılarla ilgili ceza maddesidir.

Madde 27. – Av hayvanlarının ticareti esasları ve özel üretme çiftlikleri ile ilgili esaslara uymayanlara verilecek ceza belirtilmektedir. Böylece, uygulamada düzensiz ve bilinçsiz olarak yapılan av hayvanları ticaretinin kontrol altına alınması amaçlanmaktadır.

Madde 28. – Avlanırken yanlarında avcılık belgesi ve avlanma izni olmayanlara verilecek ceza belirtilmektedir.

Madde 29. – Bu Kanun kapsamındaki suçlarda kullanılan ve müsadere edilecek av silah ve gereçleri ile av hayvanlarının ne şekilde değerlendirileceği belirtilmekte ve tazminata ilişkin düzenleme yapılmaktadır.

Madde 30. – Suçların tekrarında, verilecek idarî para cezasının bir misli fazlasıyla alınacağı belirtilmektedir.Ayrıca 21 ve 22 nci maddelerde yazılı suçların tekrarı halinde uygulanacak müeyyideler düzenlenmektedir.

Madde 31. – İdarî para cezalarının tahakkuku, tebliği, bu cezalara itiraz ve bunların tahsili ile ilgili maddedir.

Madde 32. – Bu Kanunda öngörülen suçlara ilişkin davaların hangi mahkemede görüleceği belirtilmektedir.

Madde 33. – Bu Kanunun yürütülmesi ile ilgili olarak çıkarılacak yönetmelikle ilgilidir.

Madde 34. – Çeşitli kanunlarla 3167 sayılı Kanuna yapılan atıfların, bu Kanun hükümlerine yapılmış sayılacağı belirtilmektedir.

Madde 35. – Yürürlükten kaldırılan ve değiştirilen hükümlerle ilgili maddedir.

Geçici Madde 1. – Av tezkeresi olan avcıların müktesep haklarının korunması ile ilgilidir.

Geçici Madde 2. – Bu Kanunun yürürlüğe gireceği tarihten, Merkez Av Komisyonunun ilk toplantısına kadar, avlanma süreleri, avlanma limitleri gibi hususlarda Merkez Av Komisyonu tarafından belirlenecek esaslarda bir boşluk doğacaktır. Buna engel olmak amacıyla, 3167 sayılı Kara Avcılığı Kanununa göre toplanan son MerkezAv Komisyonu kararının geçerli sayılması öngörülmektedir.

Madde 36. – Yürürlük maddesidir.

Madde 37. – Yürütme maddesidir.

Çevre Komisyonu Raporu

Türkiye Büyük Millet Meclisi

               Çevre Komisyonu              30.12.2002

Esas No. : 1/286

  Karar No. : 2

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığınca 19.12.2002 tarihinde Tali Komisyon olarak Komisyonumuza havale edilen 1/286 Esas Numaralı “Kara Avcılığı Kanunu Tasarısı”, Komisyonumuzun, 25.12.2002 tarihli 2 nci toplantısında, Çevre Bakanı Sayın İmdat Sütlüoğlu ile Orman Bakanlığı, Çevre Bakanlığı, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ve Maliye Bakanlığı temsilcilerinin de katılımıyla görüşülmüştür.

Tasarı, av ve yaban hayatı kaynaklarını korumayı, av yaban hayvanlarının tahribini önlemeyi, nesli tehlikede olan türleri koruma altına almayı, avcılığı ve av turizmini düzenlemeyi, av kaynaklarından faydalanan avcıları organize etmeyi ve avcılıkla ilgili esasları düzenlemeyi amaçlamaktadır.

Komisyonumuz, Tasarıyı, İçtüzüğün 23 üncü maddesi uyarınca tali komisyon olarak görevlendirilmesi nedeniyle, çevreyi ilgilendiren yönü ile tümü üzerinden görüşmüş ve metin oluşturmayarak, esas komisyon olan Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonuna Tasarı ile ilgili olarak aşağıdaki değişikliklerin yapılması konusunda görüş bildirilmesi kararını almıştır.

1. Tasarının 3 üncü maddesinin birinci fıkrasında, Merkez Av Komisyonunun kimlerden teşekkül edeceği düzenlenmiştir. Komisyonumuz bu fıkradaki “ilgili kurum ve kuruluşlar” ibaresini muğlak bularak, Çevre Bakanlığının da Merkez Av Komisyonunda temsil edilmesinin kesin olarak hükme bağlanmasını uygun bulmuş ve 3 üncü maddenin birinci fıkrasında “Çevre Bakanlığı” ibaresinin açık olarak yer almasını benimsemiştir.

2. Komisyonumuz, Tasarının 3 üncü maddesinde yer alan Merkez Av Komisyonu ile ilgili düzenlemede, anılan Komisyonun denetlenmesiyle ilgili hüküm bulunmamasını bir eksiklik olarak görmüş ve esas komisyonda yapılacak düzenlemede bu eksikliğin giderilmesinin ve Merkez Av Komisyonunu denetleyecek bir mekanizmanın Tasarıda yer almasının uygun olacağını kararlaştırmıştır.

3. Komisyonumuz, Tasarının 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan ve “gerektiğinde ilgili kuruluşların görüşleri alınarak...” ibaresindeki “gerektiğinde” kelimesinin madde metninden çıkartılarak, bu ibarenin “Çevre Bakanlığının ve ilgili kuruluşların görüşleri alınarak...” şeklinde yeniden düzenlenmesinin uygun olacağını değerlendirmiştir.

4. Tasarının 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesinde yer alan “...men edilen usullerle avlanma esasları Bakanlıkça tespit edilir.” ibaresinin, “...men edilen usullerle avlanma esasları, Tarım ve Köyişleri Bakanlığının görüşü alınarak Bakanlıkça tespit edilir.” şeklinde düzenlenmesinin uygun olacağı kararlaştırılmıştır.

5. Tasarının 4 üncü maddesinin ikinci fıkrası, av ve yaban hayvanlarının beslenmesine, barınmasına, üremesine ve korunmasına imkân veren tabiî yaşama ortamlarından sulak sahalar ve bataklıkların kurutulmasının Orman Bakanlığının iznine tâbi olacağını hükme bağlamıştır. Komisyonumuz, bu iznin, Orman Bakanlığının yanında, Çevre Bakanlığından da alınması gerektiği görüşüne varmış ve fıkranın “...Orman ve Çevre Bakanlığından izin alınmadan kurutulamaz” şeklinde düzenlenmesinin uygun olacağına karar vermiştir.

6. Komisyonumuz, Tasarının 21-28 inci maddelerinde düzenlenen para cezalarının, günün koşullarına göre yeniden düzenlenmesinin de caydırıcılık açısından uygun olacağı kararına varmıştır.

7. Komisyonumuz, Tasarının 2 nci maddesindeki tanımlar kısmında, “yabanî hayvan ile memeli hayvan” tanımlarının da yer almasının uygun olacağını benimsemiştir.

Komisyonumuz, İçtüzüğümüzün 52 nci maddesi uyarınca, Tasarının bu alanda önemli bir eksikliği gidereceği gerekçesiyle, bir an önce yasalaşmasını önermeyi kararlaştırmıştır.

Raporumuz, havalesi gereği esas komisyon olan Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonuna gönderilmek üzere, Yüksek Başkanlığa saygı ile arz olunur.

 

Başkan

Başkanvekili

Sözcü

 

A. Münir Erkal

Yahya Baş

Zeynep Karahan Uslu

 

Malatya

İstanbul

İstanbul

 

Kâtip

Üye

Üye

 

Fuat Geçen

Mehmet Boztaş

Yüksel Coşkunyürek

 

Hatay

Aydın

Bolu

 

Üye

Üye

Üye

 

Metin Yılmaz

Mehmet Alp

Rasim Çakır

 

Bolu

Burdur

Edirne

 

Üye

Üye

Üye

 

İbrahim Özdoğan

Nurettin Aktaş

Ali İbiş

 

Erzurum

Gaziantep

İstanbul

 

 

(İmzada bulunamadı)

 

 

Üye

Üye

Üye

 

Canan Arıtman

Ali Rıza Bodur

Hanefi Mahçiçek

 

İzmir

İzmir

Kahramanmaraş

 

 

(İmzada bulunamadı)

 

 

Üye

Üye

Üye

 

Hasan Bilir

Halil Tiryaki

Veli Kaya

 

Karabük

Kırıkkale

Kilis

 

(İmzada bulunamadı)

 

 

 

Üye

Üye

Üye

 

Muzaffer Baştopçu

Salih Gün

Ali Cumhur Yaka

 

Kocaeli

Kocaeli

Muğla

 

Üye

Üye

Üye

 

Cahit Can

Cüneyt Karabıyık

Nadir Saraç

 

Sinop

Van

Zonguldak

Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonu Raporu

Türkiye Büyük Millet Meclisi

Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonu

Esas No.: 1/286       24.2.2003

Karar No.: 6                                                               

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Kara Avcılığı Kanun Tasarısı ilk olarak Komisyonumuzun 16.1.2003 tarihli toplantısında görüşülmüş ve konu ile ilgili olarak Diyarbakır Milletvekili Mehmet Mehdi Eker, Antalya Milletvekili Nail Kamacı, Aydın Milletvekili Ahmet Ertürk, Mersin Milletvekili Şefik Zengin, Ordu Milletvekili Cemal Uysal ve Van Milletvekili Maliki Ejder Arvas’tan oluşan bir alt komisyon kurulmasını kararlaştırmıştır.

Alt komisyon çalışmalarını müteakip, Orman, İçişleri, Çevre ve Adalet bakanlıkları temsilcilerinin de katıldığı 20.2.2003 tarihli komisyon toplantımızda kanun tasarısı metni görüşülmüş, yapılan müzakereler sonucunda aşağıdaki nedenlerle Kanun Tasarısı yeniden düzenlenmiştir.

Genel hatları ile yapılan bu düzenlemelerle;

– Kanun tasarısı, T.C. Anayasası ve Türk Medeni Kanunu ile Avrupa Birliği müktesebatına uyumlu hale getirilmiştir.

Bu çerçevede;

– Av ve yaban hayatına ilgili kamu kurum ve kuruluşların, gerçek ve tüzel kişilerin, yerel yönetimlerin katılımının sağlanmasına yönelik yeni düzenlemeler getirilmiştir.

– Av ve yaban hayatında sürdürülebilirliği sağlamak amacıyla kamu ve özel hukuk tüzel kişileri arasında koordinasyon sağlanmıştır.

– Av ve yaban hayatı ile ilgili tanımların kapsamı genişletilerek güncelleştirilmiştir.

– Av ve yaban hayatı yönetiminde önemli bir organ olan Merkez Av Komisyonu ile il ve ilçe av komisyonlarının teşekkül tarzı katılımcı bir yaklaşımla yeniden düzenlenmiştir.

– Yaban hayatının insan müdahalesi olmadığı doğal ortamlarda süregelen bir hayatın olması, yaban hayatında bitkiler ve hayvanların gerek kendi içlerinde, gerekse birbirleri ile bir sistem, bir denge içinde yaşaması, bu dengenin bilinçli müdahale olmadığı takdirde bozulması nedeniyle yeni düzenlemeler getirilmiştir.

– Av hayvanlarının avlanma süreleri ile av hayvanlarını tespit etmeye, gerektiğinde bazı türlerin avını ve avlaklarda avlanmayı belli bir süre yasaklamaya, av yasağına ilişkin esas ve usulleri tespit etmeye ve uygulamada gerekli tedbirleri almaya yetkili merci belirlenmiştir.

–Avlanmanın, avcılık belgesi ve avlanma izin almak ve üçüncü şahıslara karşı mali sorumluluk sigortası yaptırmak şartıyla avlanma planlarına ve Merkez Av Komisyonu kararlarına göre yapılabilmesi esası getirilmiştir.

– Av hayatının kamu malı olması, bundan yararlananların yararlandıkları ölçüde bu hayatın devamı için mali katkıda bulunmaları zorunlu hale getirilmiştir.

– Sürdürülebilir av ve yaban hayatında doğal dengenin korunması amacıyla bilimsel yönden zararlı görülen hayvanların avcılar veya görevlilerce avlanmasına yönelik hükümler getirilmiştir.

– Yabancı devletlerin diplomatik pasaport taşıyan temsilcilerinin avlanmasında mütekabiliyet esası getirilmiştir.

– Avcılığın, çok hassas bir dengeye sahip yaban hayatına müdahale eylemi olması nedeniyle avcıların ehliyetli kişilerden olmasına, ayrıca belli şartları taşıyan ve avlanmak için başvuran kişilere verilen avcılık belgesinin tür ve çeşitleri ile verilme usul ve esasları ile kimlere verileceğine, iş ve işlemlerin hangi kurum tarafından yürütüleceğine ilişkin yeni düzenlemeler getirilmiştir.

– Tüm gelişmiş ülkelerde avlanma, “yararlanan katkı sağlar” ilkesi çerçevesinde belirli bir ücret ödenerek yıllık avlanma izni ile yapılabilmektedir. Bu anlamda avlanma izin ücreti, avlanma maksadı ile yaban hayatına çıkmanın bedeli olarak kabul edilmektedir. Bu nedenle avlanma izni ücretinin hayvan gruplarına ve il, bölge veya ülke genelinde yapılmasına göre belirlenmesine, özel avlaklardaki avlanma izin ücretinden döner sermayeye pay aktarılmasına yönelik düzenlemeler yapılmıştır.

– Sürdürülebilir av ve yaban hayatı için avcılığın kontrolü ve denetiminin sağlıklı bir şekilde yapılabilmesi amacıyla fahri av müfettişliği ihdas edilmiştir.

– Kanun tasarısının ilk olarak 1993 yılında TBMM’ne sevk edilmesi nedeniyle uygulanabilirliği kalmayan cezai müeyyideler günümüz şartlarına uygun hale getirilmiştir.

– Kanun tasarısının maddelerinin içeriği üzerinde yapılan değişikliklere paralel olarak Tasarının kısım, bölüm ve madde başlıkları yeniden düzenlenmiştir.

Raporumuz, gereği yapılmak üzere Yüksek Başkanlığa saygı ile sunulur.

 

 

Başkan

Başkanvekili

Sözcü

 

 

 

 

 

İlyas Arslan

Vahit Kirişçi

Erdoğan Özegen

 

 

 

 

 

Yozgat

Adana

Niğde

 

 

 

 

 

Kâtip

Üye

Üye

 

 

 

 

 

Ali Osman Başkurt

Fikret Badazlı

Nail Kamacı

 

 

 

 

 

Malatya

Antalya

Antalya

 

 

 

 

 

 

(Son toplantıda bulunamadı)

(Bazı maddelere muhalefet

şerhim var)

 

 

 

 

 

Üye

Üye

Üye

 

 

 

 

 

Osman Özcan

Ahmet Ertürk

Mehmet Ali Suçin

 

 

 

 

 

Antalya

Aydın

Batman

 

 

 

 

 

Üye

Üye

Üye

 

 

 

 

 

Ramazan Kerim Özkan

Mehmet Mehdi Eker

Ali Ayağ

 

 

 

 

 

Burdur

Diyarbakır

Edirne

 

 

 

 

 

Üye

Üye

Üye

 

 

 

 

 

Selami Yiğit

Yavuz Altınorak

Özkan Öksüz

 

 

 

 

 

Kars

Kırklareli

Konya

 

 

 

 

 

(Son toplantıda bulunamadı)

(Son toplantıda bulunamadı)

 

 

 

 

 

 

Üye

Üye

Üye

 

 

 

 

 

Mehmet Çerçi

Ömer İnan

Şefik Zengin

 

 

 

 

 

Manisa

Mersin

Mersin

 

 

 

 

 

Üye

Üye

Üye

 

 

 

 

 

Fahrettin Üstün

Cemal Uysal

Necati Uzdil

 

 

 

 

 

Muğla

Ordu

Osmaniye

 

 

 

 

 

(Bazı maddelerine muhalifim)

 

 

 

 

 

 

 

Üye

Üye

Üye

 

 

 

 

 

Zülfikar İzol

Ahmet Kambur

Maliki Ejder Arvas

 

 

 

 

 

Şanlıurfa

Tekirdağ

Van

 

 

 

 

 

(İmzada bulunamadı)

 

 

 

 

 

 

MUHALEFET ŞERHİ

Kara Avcılığı Kanun Tasarısının 3 üncü maddesinin 1 inci ve 5 inci fıkrası, 14 üncü maddesinin 4 üncü fıkrasına muhalefet ediyorum.

Madde 3. -

Birinci fıkra

Merkezde, Bakanın veya Müsteşarın başkanlığında, Bakanlık ve Genel Müdürlük merkez teşkilâtı ilgili birimlerinden iki, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı bir, Çevre Bakanlığı bir, Orman Genel Müdürlüğü bir, Jandarma Genel Komutanlığı bir, Orman fakültelerinden ve avlak (özel) işletmecilerinden birer, avcı kuruluşlarından dokuz, gönüllü kuruluşlardan dört olmak üzere toplam 23 üyeden teşekkül eden Merkez Av Komisyonu kurulur.

Beşinci fıkra

Merkez Av Komisyonu ile il ve ilçe av komisyonlarının görev, yetki ve sorumlulukları ile avcı üyelerinin seçimi ve diğer üyelerin belirlenmesi, çalışma usulleri karar alınması, kararların yayın ve yayım esasları Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir. İl Av Komisyonu, Vali veya Vali yardımcısı başkanlığında bir, Bakanlık teşkilâtından bir, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı bir, Çevre Bakanlığı bir, Millî Eğitim Müdürlüğü bir, Jandarma Genel Komutanlığı bir, gönüllü kuruluşlardan üç, avcı kuruluşlarından üç, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünde bir olmak üzere toplam 13 üyeden teşekkül eden İl Av Komisyonu kurulur.

GEREKÇE

Merkez Av Komisyonu Kara Avcılığı Kanunu çerçevesinde avlanmaya ilişkin kararları alacak önemli bir organdır. Bu organın oluşumunda ilgili tarafların dengeli şekilde temsili katılımcılığın en önemli göstergelerinden birisidir. Bu nedenle avcı kuruluşlarının ülkemizdeki coğrafî bölge esas alınarak 9 üye ile temsil edilmesi ve gönüllü kuruluşların temsildeki payı artırılması ile dengeli bir temsilin sağlanması hedeflenmiştir. Ayrıca komisyonun daha hızlı çalışabilmesi için toplam üye sayısının azaltılması hedeflenmiştir. Merkez Av Komisyonuna katılacak olan avcı üyelerin avcı kuruluşlarınca belirlenen adaylar arasından seçimle gelmesi hedeflenmiştir.

Madde 14. -

Dördüncü fıkra

Özel avlaklarda üretilip salınan türlerin avlanması için gerekli izin, avlak sahibi veya işletenlerce verilir.

GEREKÇE

Ülkemizde özel avlak işletmeciliği bu zamana kadar gelişememiştir. Özel avlak işletmeciliğinin önünde ciddi engellerin olduğu anlaşılmaktadır. Yasa tasarısı ile özel avlak gelirlerinin % 10’unun Bakanlık Döner Sermayesine alınması ayrıca gelişmeyi engelleyici bir unsur olacaktır. Bu nedenle % 10 payın kaldırılması yerinde olacaktır. Bu düzenleme ile özel avlakların teşvik edilmesi ve yaban hayatının iyi durumda olmadığı günümüzde önümüzdeki ilk 5 yıl için özellikle tırnaklı av hayvanlarının üzerindeki baskıyı azaltmak amacı ile avcılığı özel avlaklarda kuş avcılığına yönlendirmek hedeflenmiştir.

                                    Nail Kamacı

                                           Antalya Milletvekili

                        Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonu Üyesi

MUHALEFET ŞERHİ

Kanunun, 2 nci Madde ile düzenlenen,

Avcılarımızın çok büyük kısmı kırsal kesimde veya köyde oturmaktadır. 2002-2003 Av Dönemi:

Merkez Av Komisyonu (MAK) Kararının 33 üncü maddesine göre bu av dönemi için tespit edilen avlanma bedeli.

a) Avcı derneğine üye olanlar; 30 000 000 TL

b) Avcı derneğine üye olmayanlar 60 000 000 TL tutarındadır.

Kırsal kesimde oturan insanlarımız değil bu parayı ödemek çocukları için aylık okul taşıma ücretini bile ödeyemeyecek durumdadır. Kırsalda oturan bir avcı için bu bedel çok yüksek olup, ayrıca malî mesuliyet sigorta bedeli de çok yüksek olacağından yılda bir kez bile ava çıkacak olan vatandaşın ve DİE’nin resmî rakamlarıyla ülke nüfusunun % 40’ına yakın kısmının açlık sınırında olduğu halde bir adet av hayvanı vurabilecek vatandaş için oluşacak parasal rakam gerçekten yüksektir ve eşitsizliktir. Avcılığı zevk için yapanlarla beslenme amacıyla yapanlar ayırt edilmelidir. Burada alınacak olan ücret profesyonel avcılık yapan, başka il ve ilçelerde oturan avcıları kapsamalıdır. Kendi köy ve ilçelerinde oturanlar bu maddelerin dışında bırakılmalıdır. Bu kanun tasarısıyla malî mesuliyet sigortasının yanında tarım alanlarının gördüğü zararla ilgili olarak sigorta ettirme zorunluluğu getirilmemektedir.

25 inci fıkrası avlanma zamanında da özellikte tarımsal alanlarda aşırı tahribat yaparak çiftçiyi mağdur eden yaban domuzlarını ve diğer zararlıları kapsamamaktadır. Bu tür zararlılar geceleri beslenmektedir.

28 inci Madde: başlangıçta itiraz ettiğim gerekçelerle bu maddeye de karşıyım. Profesyonel avcılarda uygulanmalı.

29 uncu fıkrası: başlangıçta itiraz ettiğim gerekçelerle bu maddeye de karşıyım. Profesyonel avcılarda uygulanmalı.

4 üncü Madde ile,

Bu maddeyle “Doğal Yaşama Ortamları Kasten Zehirlenemez” ibaresi eklenmelidir. Özellikle Ege, Marmara ve Akdeniz bölgesinde gerek zeytin tarımı gerekse diğer tarımsal alanlarında çıkan bitkisel salgın hastalıklarda ziraî mücadele ilaçları kullanılmaktadır. Bu alanlarda yaban hayatın doğal ortamlarıdır. Bu alanlarda kullanılan ziraî mücadele ilaçları tarım il ilçe müdürlüklerindeki görevli elemanlarca önerilen ilaçlardır. Bunların da bir kısmı zehirleyicidir.

İkinci Bölüm

5 inci maddeyle tamamen Bakanlığı ve Merkez Av Komisyonu yetkili kılınmakta. Bakanlığa ve Merkez Av Komisyonu Üyelerine bir yaptırım getirmemekte, avcı ve doğa kuruluşlarından görüş alınmamaktadır.

6 ncı Madde,

2 nci paragrafta gümelerde avlanılamaz, gümelerin kurulması yasaktır. Denmektedir. Güme avcılığın temel unsurlarından biri olup, tuzakla uzaktan yakından ilgisi yoktur.

7 nci Maddeyle,

Avlanma ücretlerine profesyonel avcı ibaresi konmalı ikamet ettiği köy, ilçe sınırlarında avlananlar için bu şart aranmaz ibaresi eklenmelidir.

2 nci paragrafta % 5’i Döner Sermaye İşletmesine Katılım payı ve 3 üncü paragrafta harçlarının % 30’u Döner Sermaye İşletmesine yatırılır.

Yukarıda bahsedilen ve Kanun maddesiyle getirilmek istenen oranlar av sanayiini çökerteceği gibi malî açıdan da bütçenin genel prensibine aykırıdır. Bir diğer hususta av malzemeleri ticareti ile uğraşanlara ayın sonunda bir kurumuna gitme ve bürokrasiyle boğuşma külfeti getirecektir.

10 uncu Madde ile,

Alınan ücretlerden yaban hayvanlarının hastalıkları ile mücadele edilmesinde kullanılacağı belirtilmektedir. Bu da bütçenin genellik ilkesine aykırı olduğu gibi salgın hayvan hastalıklarıyla mücadele 3285 sayılı Yasa Tarım ve Köyişleri Bakanlığının yetkisi alanında olması gerekir.

Özellikle 2000’de başlayan önce İzmir Ödemiş, Tire daha sonra Aydın İline ve en sonda Muğla İline sıçrayan ve yabanî hayvanlardan geçtiği tespit edilen kuduz hastalığıyla ilgili olarak Orman Bakanlığının hiçbir çalışması mevcut değildir.

11 inci Madde,

1 inci paragrafta “Diğer Avlaklar ise Genel Müdürlükçe yönetilir, işletilir veya işlettirilir” ibaresinde işlettirilir kısmı özelleştirmeyi ve böylece yaban hayatın özelleştirileceği çağrışım yapmaktadır. Bu da yaban hayatın korunmasını değil yok edilmesini teşvik edici bir unsurdur.

2 nci paragrafta özel avlaklar dışındaki avlakların işletilmesi köy tüzel kişilikleri denmekte belde ve belediyeleri kapsamamaktadır. Bu kısma belde ve belediyelerin ibarelerin eklenmesinin uygun olacağını düşünüyorum.

13 üncü Madde,

1 inci paragrafta her yıl vize edilir. İbaresi 5 yılda bir olmalı diye değiştirilmelidir. Böylece bürokratik işlemler azaltılacaktır.

2 nci paragrafta gerekli avcılık belgesi almak zorundadır. Yerine “Profesyonel avcılık belgesi almak zorundadır ibaresi gelmelidir.”

14 üncü Madde, ile avlanma izin ücretlerinin tahsili ve Döner Sermaye İşletmesine yatırılması ile ilgili esaslar Bakanlıkça tespit edilir.

1 inci paragrafa profesyonel avcılık belgesi avcılar ibaresi getirilmelidir.

2 nci fıkradaki malî mesuliyet sigortası amatör avcıya külfet getirecektir. Aynı zamanda yaban hayattan tarım arazilerinin göreceği zararla ilgili olarak, sigortada getirmemektedir.

Yine 3 üncü fıkradaki ve 4 üncü fıkradaki parasal konular malî açıdan bütçenin genellik prensibine aykırıdır.

21 inci Maddenin, 2 nci fıkrasında “Ortamı zehirleyenlere” yerine “Ortamı kasteden zehirleyenler” olarak eklenmesinin daha uygun olacağı kanısındayım.

24 üncü Maddesi ile,

3 üncü fıkradaki cezaların ise çok yüksek olduğu kanaatindeyim. 5 inci fıkradaki malî mesuliyet sigortasından profesyonel avcılar için uygulanmalı.

28 inci Maddesi ile, avdan men için zehirleyerek öldürülenlere, ışıkla, sesle, manyetik dalgayla avlananlar ile Merkez Av Komisyonu kararı ile belirtilen sayının üzerinde avlananlar yine Merkez Av Komisyonu kararında belirtilen ve nesli tükenmekte olan av hayvanlarını öldürenlere para cezaları saklı kalmak şartıyla, avdan men cezası verilmelidir. Bunun dışında kalanlara avdan men cezası verilmemelidir.

Kara avcılığı kanun tasarısının tanımları kapsayan 2 nci maddenin bazı fıkralarıyla, 4 üncü maddenin 4 üncü fıkrasına, 5 inci maddeye, 6 ncı maddenin 2 nci fıkrasının son cümlesine, 8 inci maddenin 2 nci ve 3 üncü fıkrasına, 10 uncu maddeye, 11 inci maddenin 1 inci fıkrasına ve 3 üncü fıkrasına, 13 üncü maddenin 1 inci fıkrasına, 14 üncü maddenin 4 üncü fıkrasına, 21 inci maddenin 2 nci fıkrasına, 24 üncü maddenin 3 üncü ve 5 inci fıkrasına, 28 inci maddenin 1 inci fıkrasına muhalefet ediyorum.

                                        24.2.2003

                               Fahrettin Üstün

                                              Muğla

HÜKÜMETİN TEKLİF ETTİĞİ METİN

 

KARA AVCILIĞI KANUNU TASARISI

BİRİNCİ KISIM

Genel Hükümler

Amaç

MADDE 1. - Bu Kanunun amacı; av ve yaban hayvanlarının tabiî yaşama ortamları ile birlikte korunmalarını, geliştirilmelerini, avlanmaların kontrol altına alınmasını, avcılığın düzenlenmesini ve av kaynaklarının millî ekonomi açısından faydalı olacak şekilde değerlendirilmesini sağlamaktır.

Kısaltmalar ve tanımlar

MADDE 2. - Bu Kanunda geçen;

a) Bakanlık, Orman Bakanlığını,

b) Bakan, Orman Bakanını,

c) Genel Müdürlük, Millî Parklar ve Av-Yaban Hayatı Genel Müdürlüğünü,

d) Av hayvanı, bu Kanun kapsamında avlanan, yakalanan, bulundurulan veya korunan ve Genel Müdürlükçe belirlenen listede yer alan hayvanları,

e) Avlak, av ve yaban hayvanlarının tabiî olarak yaşadıkları veya sonradan salındıkları sahaları,

f) Özel avlak, bir bütün teşkil eden özel mülkiyetteki tapulu arazilerden, Bakanlığın avlaklar için tespit ettiği ve tanımladığı şartlara uygun olan avlakları,

g) Devlet avlağı, Devlet ormanları, toprak muhafaza ve ağaçlandırma sahaları ve benzeri yerlerle Devlet tarım işletmeleri, haralar, baraj gölleri ve emniyet sahalarında, ilgili kuruluşun muvafakatı alınarak avlak olarak ayrılan yerleri,

h) Genel avlak, özel, örnek ve Devlet avlakları dışında kalan bütün sahalar ile göl, lagün, bataklık ve sazlık gibi sahaları,

i) Örnek avlak, Devlet avlakları ve genel avlaklar içinde Bakanlıkça belirlenecek esaslara göre ayrılan ve işletilen avlakları,

j) Yaban hayatı koruma sahası, yaban hayatı değerlerine sahip, korunması gerekli yaşama ortamlarının bitki ve hayvan türleri ile birlikte mutlak olarak korunduğu ve devamlılığının sağlandığı sahaları,

k) Koruma ve geliştirme sahası, av ve yaban hayvanlarının ve yaban hayatının korunduğu, geliştirildiği, av hayvanlarının yerleştirildiği, yaşama ortamını iyileştirici tedbirlerin alındığı sahaları,

l) Üretme istasyonu, av ve yaban hayvanlarının üretildikleri tesisleri,

m) Av amenajmanı, av ve yaban hayvanlarının türlerini, miktarlarını, cinsiyet ve yaş oranlarını, üreme durumlarını, yayılışlarını, göçlerini, yaşama muhitlerini ve ilgili diğer hususları tespit etmek üzere etüd ve envanterinin; av ve yaban hayvanlarının nesillerinin korunması, üretilmesi ve geliştirilmesi, yaşama muhitlerinin iyileştirilmesi, bu muhitlerin muhafazası, bazı türlerin göç yollarının, biyoloji ve davranışlarının takibi için çeşitli istasyon ve sahaların kuruluş, etüd ve planlamasının; etüd ve envanter neticelerine dayanarak avlaklarda mevcut problemleri önlemek ve düzenli avcılığı sağlamak üzere, günlük ve toplam av miktarlarını, üretim, koruma, bakım ve mücadele esaslarını tespit eden av işletme planlarını hazırlama çalışmalarının yapılmasını,

n) Avcılık belgesi, avcılık ve av hayvanları bilgisine sahip, 18 yaşını doldurmuş, 6136 sayılı Kanun hükümlerine göre ateşli silah taşıma ehliyeti ve şartlarına sahip olan ve avlanmak için başvuran kişilere verilen belgeyi,

o) Avlanma ücreti, örnek avlaklar ile Genel Müdürlükçe belirlenen Devlet avlakları ve genel avlaklarda avlanma izin ücreti dışında, tespit edilen türler için ayrıca alınan ücretleri,

p) Av yılı, 1 Nisan’dan başlayarak takip eden yılın 31 Mart’ına kadar olan süreyi,

r) Avlanma izin ücreti, bir av yılı için, av hayvanı gruplarına, avcılık belgesi ve silah çeşitlerine göre Bakanlıkça tespit edilen ücretleri,

s) Döner Sermaye İşletmesi, bu Kanun çerçevesinde toplanan gelirlerin, yine sadece bu Kanun çerçevesinde kullanılmak üzere yatırıldığı, 3800 sayılı Orman Bakanlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 35 inci maddesine göre kurulmuş bulunan işletmeleri,

ifade eder.

Merkez Av Komisyonu

MADDE 3. - Merkezde, Bakanın veya görevlendireceği kişinin başkanlığında, Bakanlık ve Genel Müdürlük Merkez ve Taşra Teşkilâtı ilgili birimlerinde ve konu ile ilgili üniversiteler, kurum ve kuruluşların ve avcı derneklerinin temsilcilerinden teşekkül eden Merkez Av Komisyonu kurulur. Avcı derneklerinden katılacak üye sayısı, komisyon üye sayısının beşte ikisinden fazla olamaz.

Bu Komisyon, yılda bir defa Mart ayında toplanır; ayrıca Bakanın çağrısı üzerine de toplanır.

Merkez Av Komisyonu, avcılığın düzenlenmesine, avcılığın ve av hayvanlarının geliştirilmesine ait hususlarda kesin ve bağlayıcı karar alır.

Merkez Av Komisyonunun üyelerinin sayısı, seçimi, çalışma usulü, karar alması, kararların yayın ve yayımı esasları Bakanlıkça düzenlenir.

İKİNCİ KISIM

Av ve Yaban Hayvanlarının Korunması, Korunan Alanlar, Avlanma Zamanı, Avlanma Esasları ve Av Amenajmanı Uygulaması

Koruma, mücadele, faydalanma ve korunan alanlar

MADDE 4. - Genel Müdürlükçe tespit edilen kuş ve memeli hayvanlardan korunması gerekenler, Merkez Av Komisyonunca; bunların dışında kalan yabanî hayvanlar ile sürüngenler, gerektiğinde ilgili kuruluşların görüşleri alınarak veya re’sen Bakanlıkça koruma altına alınır ve Resmî Gazete’de yayımlanır. Koruma altına alınan bu hayvanların avlanması, yavru ve yumurtalarının toplanması, yuvalarının dağıtılması yasaktır. Gerektiğinde bu av ve yaban hayvanlarının kendilerinden, yavru ve yumurtalarından, korundukları süre içinde veya av mevsimleri dışında faydalanma ve zararlı olanları ile mücadele ve geçici olarak, men edilen usullerle avlanma esasları Bakanlıkça tespit edilir.

Av ve yaban hayvanlarının beslenmesine, barınmasına, üremesine ve korunmasına imkân veren tabiî yaşama ortamlarından sulak sahalar ve bataklıklar, Bakanlığın izni alınmadan kurutulamaz.

Yaban hayatı koruma sahasında yaban hayatı tahrip edilemez, ekosistem bozulamaz, onaylanmış planlarda belirtilen yapı ve tesisler dışında hiçbir yapı ve tesis kurulamaz, irtifak hakkı tesis edilemez. Bu sahalarda ayrıca yasaklanan faaliyetler Bakanlıkça belirlenir.

Avlanma zamanı ve esasları

MADDE 5. - Kuş ve memeli av hayvanlarının sınıf ve türlerine ve avlanma sahalarına göre avlanma sürelerinin başlama ve bitiş tarihleri ile av miktarlarını tespit etmeye, bazı türlerin avını ve bazı avlaklarda avlanmayı belli bir süre yasaklamaya, yasak av esas ve usullerini tespit etmeye ve uygulamada gerekli tedbirleri almaya Merkez Av Komisyonu yetkilidir.

Merkez Av Komisyonunca tespit edilen av miktarları ve avlanma süreleri dışında ve men edilen esas ve usullerle avlanmak yasaktır.

Özel avlaklar ile örnek avlaklarda, birinci fıkraya göre Merkez Av Komisyonu yetkisinde olan hususları düzenlemeye Bakanlık yetkilidir.

Avlanma esas ve usulleri

MADDE 6. - Avlanma; ancak avcılık belgesi ve avlanma izni almak şartıyla her türlü av tüfek ve silahı, ok, kapan, tuzak ve av için eğitilmiş hayvanlarla av amenajmanı esaslarına göre yapılır.

Av türlerine göre kullanılacak av silah ve tüfeklerinin çeşitleri ile ok, kapan, tuzak ve av için eğitilmiş hayvanlar vasıtası ile avlanma esasları ve avlanma gayesi dışında mücadele kapsamında avlaklarda avcılık belgesi ve avlanma izni olmadan silah taşıma veya köpek bulundurma esasları Bakanlıkça tespit edilir. Bu esaslara aykırı şekilde avlanmak yasaktır.

Av amenajmanı uygulaması

MADDE 7. - Saha, avlak, istasyon ve tesislerin kurulması ile av amenajmanına ait iş ve işlemler, gerektiğinde ilgili kuruluşların görüşleri alınarak Genel Müdürlükçe yapılır veya yaptırılır ve Bakanlıkça tasdik edilir.

 

ÜÇÜNCÜ KISIM

Avlanma Ücretleri ve Av Hayvanlarının Korunması

Avlanma ücretleri ve katılım payı

MADDE 8. - Av amenajmanı planları ve yıllık avlanma düzenine göre yapılacak avlanmalar için, büyük ve küçük av hayvanlarının türleri, sayıları ve av türü itibariyle ayrıca alınacak avlanma ücretleri Bakanlıkça tespit edilir. Avlanma ücretleri, Genel Müdürlükçe tahsil edilir ve Döner Sermaye İşletmesine yatırılır.

Ateşli, ateşsiz, yivli, yivsiz av ve spor silahları ile mermi, fişek, barut, saçma, çekirdek, kapsül ve kovanların satışlarında, satış ücretinin % 2’si kesilerek, Döner Sermaye İşletmesine aylık olarak yatırılır.

Ücret alınmaması

MADDE 9. - Kötü vasıflı, sakat, sayıca çok artmış, tabiata ve türlerine zararlı olan hayvanların bu Kanun gereğince görevliler tarafından avlanmasına dair usul ve esaslar Bakanlık tarafından tespit edilir.

Yabancı devletlerin diplomatik pasaport taşıyan temsilcileri ile Devlet misafirlerinden, yabancı avcılık belgesi verilişinde, ikili veya çok taraflı sözleşmelere veya mütekabiliyet esasına bağlı olarak avlanma izin ücreti ve avlanma ücreti alınmayabilir.

Döner sermayede toplanan gelirlerin kullanılması

MADDE 10. - Bakanlık, av ve yaban hayvanlarının korunması, geliştirilmesi ve amenajmanı, avlakların kurulması, bakımı, işletilmesi ve avlanmaların kontrol altına alınması, üretme istasyonları, koruma ve geliştirme sahaları, yaban hayatı koruma sahaları kurulması, avcıların eğitilmesi, avcılığın ve av turizminin geliştirilmesi için Döner Sermaye İşletmesinde bu Kanun uyarınca toplanan gelirin tamamını kullanır. Üretme istasyonları, koruma ve geliştirme sahaları Bakanlıkça, yaban hayatı koruma sahaları orman rejimine giren yerlerde Bakanlıkça, diğer yerlerde Bakanlar Kurulunca tefrik edilir. Bu sahaların ayrılması ile ilgili kriterler Bakanlıkça belirlenir.

DÖRDÜNCÜ KISIM

Avlaklar ve Avcılık Belgeleri

BİRİNCİ BÖLÜM

Avlaklar

Avlakların kuruluşu, yönetimi ve denetimi

MADDE 11. - Avlakların kuruluşu, sınıflandırılması, işaretlenmesi, işletilmesi ve Devlet avlaklarının kiraya verilmesi ile ilgili esaslar, Bakanlıkça tayin ve tespit edilir.

Özel avlaklar, sahipleri veya kiracıları tarafından; örnek avlaklar, genel avlaklar ve Devlet avlakları Genel Müdürlükçe yönetilir ve işletilir. Devlet avlakları kiraya verilebilir ve kira ücretinin % 20’si Döner Sermaye İşletmesine yatırılır.

Bütün avlaklar Bakanlıkça denetlenir.

İzne tâbi, yasak, serbest av sahaları

MADDE 12. - Özel avlaklarda avlanmak avlak sahibinin; Orman Kanunu ve Millî Parklar Kanunu kapsamına giren sahalarla örnek avlaklarda ve kamu tüzel kişilerinin ve Devlet kuruluşlarının hüküm ve tasarrufunda bulunan tarım işletmeleri, baraj gölleri ve benzeri sahalarda avlanmak ilgili kuruluşun görüşü alınarak Genel Müdürlüğün iznine bağlıdır. Sahipli arazilerde avlanma ile ilgili esaslar Bakanlıkça tespit edilir.

Diğer kanunlar ve Merkez Av Komisyonunca avlanmanın yasaklandığı yerlerde 2 nci maddenin (j), (k), (l) bendlerinde tanımlanan saha ve istasyonlarda avlanmak yasaktır. Buralarda, ancak av ve yaban hayvanlarının çoğaldığı veya zararlı olduğu hallerde, avlanmaya Genel Müdürlükçe izin verilebilir.

İKİNCİ BÖLÜM

Avcılık Belgesi ve Avlanma İzni

Avcılık belgesi

MADDE 13. - Avcılık belgesi, Türk vatandaşlarına bir defaya mahsus olmak üzere verilir ve beş yılda bir vize edilir. Silah taşıma ehliyetini haiz olmayanlara avcılık belgesi verilmez.

Avcılık belgesi alacak olanlar yeterlik sınavına tâbi tutulurlar. Yeterlik sınavı ve diğer işlemlere ait usul ve esaslar Bakanlıkça düzenlenir. Avcılık ve av hayvanlarına ilişkin ders görmüş Orman Fakültesi mezunları bu sınavdan muaftırlar.

Yurdumuzda ikamet eden yabancı uyruklulara ülkelerinden almış oldukları avcılık belgesi karşılığında “Yabancı Avcılık Belgesi”, avcı turistlere ise “Geçici Avcılık Belgesi” verilir.

Avcılık belgelerinin verilişinde ve vizesinde Harçlar Kanununa göre harç alınır.

Avcılık belgeleri; il merkezinde valiler, ilçelerde kaymakamlar tarafından verilir. Avcılık belgelerine ait iş ve işlemler Genel Müdürlükçe yürütülür.

Bu maddede öngörülen avcılık belgeleri alınmadan avlanmak yasaktır.

Avlanma izni

MADDE 14. - Avcılık belgesi sahibi avcılar, avlanmak istedikleri av yılına ait avlanma izin ücretini mahallî orman idaresine yatırmak suretiyle avlanma izni almak zorundadırlar. Avlanma izin ücreti, hayvan gruplarına ve avcılık belgesi ile silah çeşitlerine göre Bakanlıkça tespit edilir.

Avlanma izni, en çok bir av yılı içindir. Avlaklarda, avcılık belgesi ve av hayvanı grupları ile silah çeşitlerine uygun olarak alınmış avlanma izni olmadan avlanmak yasaktır.

Özel avlaklarda izin, avlak sahibi veya işletenlerce verilir ve karşılığı ücret bu yerlere ödenir. Bu ücretin % 10’u Döner Sermaye İşletmesine kesilir.

Avlanma izin ücretleri, Genel Müdürlükçe başvuru tarihinde tahsil edilir ve 15 gün içinde Döner Sermaye İşletmesine yatırılır.

BEŞİNCİ KISIM

Av Turizmi, Ticareti ve Özel Üretim

BİRİNCİ BÖLÜM

Av Turizmi

Yabancıların avlandırılması

MADDE 15. - Yurdumuzda av turları, foto-film çekimleri ile av ve yaban hayvanları gözlem turları yaptıracak seyahat acenteleri, Bakanlıktan “Av Turizmi İzin Belgesi”ni;seyahat acenteleri vasıtasıyla veya münferiden yurdumuza avlanmak üzere gelen avcı turistler ise 13 üncü maddede belirtilen geçici avcılık belgesini almaya ve avlayacakları av hayvanlarını bu belgeye kaydettirmeye mecburdurlar.

Av turizmine dair esaslarla bütün iş ve işlemler Bakanlıkça, avcı turistlerin avlayabilecekleri av hayvanlarının cins ve miktarları ile bunlardan alınacak avlanma ücretleri ve diğer ücretler Genel Müdürlükçe tespit edilir.

Yabancıların getirebilecekleri av teçhizatı

MADDE 16. – Avcı turistler, beraberlerinde yivli ve yivsiz av tüfekleri ile bunlara ait mermileri getirebilirler. 6136 sayılı Kanun hükümleri mahfuzdur.

Yabancıların götürebilecekleri av hayvanları

MADDE 17. – Avcı turistler, avladıkları geçici avcılık belgelerine kayıtlı av hayvanlarının etlerini ve hatıra değeri taşıyan parçalarını, başkaca bir izne bağlı olmadan yurt dışına beraberlerinde çıkarabilirler, adreslerine gönderebilirler veya göndertebilirler.

İKİNCİ BÖLÜM

Av ve Yaban Hayvanlarının Ticareti ve Özel Üretimi

Ticaret esasları

MADDE 18. - Canlı ve cansız olarak av hayvanlarının veya bunların et, deri, post, boynuz ve benzeri parçalarının satılması, satın alınması, nakli ve av hayvanları ticaretinden Döner Sermaye İşletmesine gelir alınması ve miktarı ile ilgili usul ve esasları düzenlemeye, bunların ticaretini kısmen veya tamamen yasaklamaya Bakanlık yetkilidir.

Özel üretim çiftlikleri

MADDE 19. - Gerçek ve tüzel kişiler, av ve yaban hayvanlarını özel çiftliklerde üretebilirler. Bunların üretilmesi, ergin, yavru ve yumurtalarının ticareti ve nakline ait esaslar ile Döner Sermaye İşletmesine kesilecek paraların miktarı ve tahsil şekilleri Bakanlıkça tespit edilir.

ALTINCI KISIM

Suçların Takibi

Suçların takibi

MADDE 20. - Avcılığın kontrolü, av hayvanlarının korunması ve av suçlarının takibi Genel Müdürlükçe yapılır.

Suçları takiple görevli olan orman memurları, bu Kanunda belirtilen yasaklara aykırı hareket edenler hakkında suç zaptı düzenlemeye ve suçta kullanılan silah, alet ve av vasıtaları ile canlı-cansız av hayvanlarını zaptetmeye yetkilidirler. Görevli memurların bulunmadığı yerlerde, kır ve köy bekçileri ile köy muhtarları aynı yetkiyi haizdir.

Avcılar, talep halinde orman memurlarına her türlü avlanma belge ve izinlerini ibraz etmek zorundadırlar.

Suçların ihbar ve takibinde kır ve köy bekçileri, köy muhtar ve ihtiyar heyeti ile talep halinde, jandarma ve polis orman memurlarına yardıma mecburdurlar.

YEDİNCİ KISIM

Cezalar

Yasaklara uymama

MADDE 21. - 4 ve 5 inci maddelere aykırı hareket ederek, koruma altındaki hayvanları avlayanlara, yaralayanlara veya öldürenlere, bunların yavru ve yumurtalarını toplayanlara, yuvalarını bozanlara veya Merkez Av Komisyonunca tespit edilen av miktarları ve avlanma süreleri dışında, menedilen esas ve usullerle avlananlara orman işletme şefliğince 2 000 000 lira para cezası verilir.

Orman işletme şefliğince, zehirle avlananlara 8 000 000 lira, av ve yaban hayvanlarının beslendikeri ve barındıkları ortamı zehirleyerek ölümüne sebep olanlara ise 40 000 000 lira para cezası verilir.

Avlanma esaslarına uymama

MADDE 22. - 6 ncı maddede belirtilen avlanma esaslarına aykırı şekilde avlananlara, orman işletme şefliğince 1 000 000 lira para cezası verilir.

Özel avlakların kuruluş amacı dışında işletilmesi

MADDE 23. - 11 inci madde gereğince yapılan denetimlerde özel avlakların kuruluş amaçları dışında işletildiğinin tespiti halinde, avlak sahibine veya bu avlakları kiralamak sureti ile işletenlere,  orman işletme şefliğince 8 000 000 lira para cezası verilir.

Suçun tekrarı halinde, avlak kuruluş işlemi iptal edilir.

İzinsiz veya yasak yerlerde avlanma

MADDE 24. - Avlanma sahalarında izin almadan avlananlara veya diğer kanunlar ve Merkez Av Komisyonunca avlanmanın yasaklandığı yerlerle 2 nci maddenin (j), (k) ve (l) bendlerinde tanımlanan saha ve istasyonlarda avlananlara, orman işletme şefliğince 1 000 000 lira para cezası verilir.

Belgesiz avlanma

MADDE 25. - Bu Kanuna göre avcılık belgesi almadan avlananlara orman işletme şefliğince 1 200 000 lira, avlanma izni olmadan avlananlara 600 000 lira para cezası verilir.

Yabancı avcılık belgesi ve geçici avcılık belgesi almadan avlananlara orman işletme şefliğince 2 400 000 lira, yabancı avcılık ve geçici avcılık belgesi olup da avlanma izni olmadan avlananlara 1 200 000 lira para cezası verilir.

Yabancılarla ilgili yasaklara uymama

MADDE 26. - Av turizmi izin belgesi almadan av turu, foto-film çekimleri ile av ve yaban hayvanları gözlem turları yaptıran veya yabancıların avlanmasına aracılık eden kuruluş ve acenteler ile geçici avcılık belgesinde kayıtlı türler ve yerler dışında avlanan yabancı uyruklu kişilere, orman işletme şefliğince 24 000 000 lira para cezası verilir.

Av ticareti yasağına uymama

MADDE 27. - 18 ve 19 uncu maddeler gereğince Bakanlığın koyacağı esaslara uymayanlara,  mahallî  sulh  ceza  mahkemesince 8 000 000 liradan 20 000 000 liraya kadar ağır para cezası verilir. Suçun tekerrürü halinde verilecek ceza dört misline kadar artırılabilir.

Avlanma belgelerinin gösterilmemesi

MADDE 28. – Avlanma sırasında yanlarında avcılık belgesi ve av izninin olmaması veya görevlilerin istemesine rağmen gösterilmemesi sebebi ile hakkında işlem yapılan avcılara, bu belgelerini sonradan ibraz etseler bile, orman işletme şefliğince 200 000 lira para cezası verilir.

Müsadere ve tazminat

MADDE 29. - 28 inci maddedeki fiiller hariç olmak üzere bu Kanunla yasak edilen fiilleri işleyenlerin suçta kullandıkları silahları ve avlanmada kullandıkları her türlü av alet ve malzemeleri, suç vasıtaları ile avlanmış canlı-cansız av hayvanları mahallî sulh ceza mahkemesince müsadere edilir.

Müsadere edilen bu silahlardan askerî amaçlı olanlar Millî Savunma Bakanlığına teslim edilir. Diğer silahlarla av alet ve malzemeleri, av vasıtaları ve cansız av hayvanları Genel Müdürlükçe satılarak ücreti Döner Sermaye İşletmesine gelir kaydedilir.

Bu Kanun hükümlerine aykırı olarak avlanan, öldürülen veya yaralanan hayvanların orman idaresince tespit edilen değerinin bir misli fazlasıyla tahsiline mahkemece karar verilerek bundan elde edilecek tutar Döner Sermaye İşletmesine gelir kaydedilir.

Suçların tekrarı

MADDE 30. - Bu Kanunda belirtilen idarî para cezaları, suçun tekrarı halinde bir misli fazlasıyla uygulanır.

21 inci maddede yazılı fiillerin tekrarı halinde, faillerinin av belgeleri iptal edilir ve kendilerine bir daha av belgesi verilmez.

22 nci maddede yazılı fiillerin tekrarı halinde, faillerinin av belgesi yoksa kendilerine 2 yıl süre ile av belgesi verilmez;av belgesi olanlar ise 2 yıl süre ile avcılıktan menedilir.

İdarî para cezalarına itiraz ve cezaların tahsili

MADDE 31. - Orman işletme şefliklerince verilen para cezaları, Tebligat Kanunu hükümlerine göre sahiplerine tebliğ edilir. Bu cezalara karşı, tebellüğ tarihinden itibaren 15 gün içinde, mahallî sulh ceza mahkemelerine itiraz edilebilir. Bu konuda sulh ceza mahkemelerince verilen kararlar kesindir.

Kesinleşen idarî para cezaları, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre mahallî maliye kuruluşlarınca tahsil edilir.

SEKİZİNCİ KISIM

Son Hükümler

Davaların görülmesi

MADDE 32. - Bu Kanunda öngörülen suçlara ilişkin davalar acele mevaddan sayılır ve sulh ceza mahkemelerinde görülür.

Yönetmelik

MADDE 33. - Bu Kanunun uygulaması ile ilgili esas ve usuller, İçişleri Bakanlığının görüşü de alınmak sureti ile bir yıl içinde Bakanlıkça hazırlanacak bir yönetmelikle belirlenir.

Atıf

MADDE 34. - Diğer mevzuatla 3167 sayılı Kara Avcılığı, Kanununa yapılan atıflar, bu Kanunun ilgili maddelerine yapılmış sayılır.

Kaldırılan ve değiştirilen hükümler

MADDE 35. - 5.5.1937 tarihli ve 3167 sayılı Kara Avcılığı Kanunu; 15.5.1957 tarihli ve 6968 sayılı Ziraî Mücadele ve Ziraî Karantina Kanununun 29, 30 ve 31 inci maddeleri; 11.9.1981 tarihli ve 2521 sayılı Avda ve Sporda Kullanılan Tüfekler, Nişan Tabancaları ve Av Bıçaklarının Yapımı, Alımı, Satımı ve Bulundurulmasına Dair Kanunun 8 inci maddesinin birinci fıkrasındaki “av tezkeresi, yoksa” ibaresi, 9 uncu maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin ikinci fıkrasındaki “taşımak” ibaresi, 13 üncü maddesindeki “av tezkeresi veya” ibaresi yürürlükten kaldırılmış; 2521 sayılı Kanunun 9 uncu maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesindeki “av tezkeresi” ibaresi “avcılık belgesi” olarak değiştirilmiştir.

GEÇİCİ MADDE 1. – Önceki mevzuata göre alınmış olan av tezkereleri süresinin sonuna kadar geçerlidir.

GEÇİCİ MADDE 2. – Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce Merkez Av Komisyonunca alınmış olan avlanma süreleri, avlanma limitleri, avına izin verilen türler, koruma altına alınan türler, yasak av sahaları ve av turizminin düzenlenmesine ilişkin kararlar, Merkez Av Komisyonu ilk toplantısına kadar geçerlidir.

Yürürlük

MADDE 36. – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 37. – Bu Kanun hükümlerini BakanlarKurulu yürütür.

 

 

S. Demirel

 

 

 

Başbakan

 

 

 

Devlet Bak. ve Başb. Yrd.

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

 

Prof. E. İnönü

C. Çağlar

Prof. T. Çiller

 

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

 

E. Ceyhun

İ. Tez

A. Gönen

 

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

 

Prof. T. Akyol

G. Ergenekon

O. Kilercioğlu

 

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

 

M. Kahraman

O. Barutçu

M. A. Yılmaz

 

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

Devlet Bakanı

 

E. Şahin

Ş. Ercan

M. Batallı

 

Adalet Bakanı

Millî Savunma Bakanı

İçişleri Bakanı

 

M. S. Oktay

N. Ayaz

İ. Sezgin

 

Dışişleri Bakanı V.

Maliye ve Gümrük Bakanı

Millî Eğitim Bakanı

 

E. İnönü

S. Oral

K. Toptan

 

Bayındırlık ve İskân Bakanı

Sağlık Bakanı

Ulaştırma Bakanı

 

Prof. O. Kumbaracıbaşı

Y. Aktuna

Y. Topçu

 

Tarım ve Köyişleri Bakanı

Çalışma ve Sos. Güv. Bak.

Sanayi ve Ticaret Bakanı

 

N. Cevheri

M. Moğultay

M. T. Köse

 

Enerji ve Tabiî Kay. Bakanı

Kültür Bakanı

Turizm Bakanı

 

E. Faralyalı

D. F. Sağlar

Prof. A. Ateş

 

Orman Bakanı

 

Çevre Bakanı

 

V. Tanır

 

B. D. Akyürek

TARIM, ORMAN VE KÖYİŞLERİ KOMİSYONUNUN KABUL ETTİĞİ METİN

 

KARA AVCILIĞI KANUNU TASARISI

BİRİNCİ KISIM

Genel Hükümler

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam ve Tanımlar

Amaç ve kapsam

MADDE 1. - Bu Kanunun amacı; sürdürülebilir av ve yaban hayatı yönetimi için av ve yaban hayvanlarının doğal yaşam ortamları ile birlikte korunmalarını, geliştirilmelerini, avlanmalarının kontrol altına alınmasını, avcılığın düzenlenmesini, av kaynaklarının millî ekonomi açısından faydalı olacak şekilde değerlendirilmesini ve ilgili kamu ve özel hukuk tüzel kişileri ile işbirliğini sağlamaktır.

Bu Kanun av ve yaban hayvanlarını ve yaşama ortamlarını, bunların korunmasını ve geliştirilmesini, av ve yaban hayatı yönetimini, avlakların kurulması, işletilmesi ve işlettirilmesini, avcılığın, av turizminin, yaban hayvanlarının üretiminin, ticaretinin düzenlenmesini, toplumun bilinçlendirilmesini, avcıların eğitimini, av ve yaban hayatına ilişkin suçlar, suçların takibi ve cezaları kapsar.

Tanımlar

MADDE 2. - Bu Kanunda adı geçen;

1) Bakanlık: Orman Bakanlığını,        

2) Bakan: Orman Bakanını,       

3) Genel Müdürlük: Millî Parklar ve Av-Yaban Hayatı Genel Müdürlüğünü,

4) Av hayvanı: Bu Kanun kapsamında avlanan, korunan ve Bakanlıkça belirlenen listede yer alan hayvanları,

5) Yaban hayvanı: Sadece suda yaşayan memeliler dışında kalan ve Bakanlıkça belirlenen  bütün memelileri, kuşları ve sürüngenleri,

6) Avlak: Av ve yaban hayvanlarının doğal olarak yaşadıkları veya sonradan salındıkları sahaları;

7) Özel avlak: Bir bütün teşkil eden özel mülkiyetteki tapulu arazilerden, Bakanlığın avlaklar için tespit ettiği ve tanımladığı şartlara uygun olan avlakları,

8) Devlet avlağı: Devlet ormanları, toprak muhafaza ve ağaçlandırma sahaları ve benzeri yerlerle Devlet tarım işletmeleri, baraj gölleri ve emniyet sahalarında, ilgili kuruluşun muvafakatı alınarak Bakanlıkça avlak olarak ayrılan yerleri,

9) Genel avlak: Özel ve Devlet avlakları dışında kalan bütün av sahaları ile göl, lagün, bataklık ve sazlık gibi sahaları,

10) Örnek avlak: Devlet avlakları ve genel avlaklar içinde Bakanlıkça belirlenecek esaslara göre ayrılan ve işletilen veya işlettirilen avlakları,

11) Yaban hayatı koruma sahası: Yaban hayatı değerlerine sahip, korunması gerekli yaşam ortamlarının bitki ve hayvan türleri ile birlikte mutlak olarak korunduğu ve devamlılığının sağlandığı sahaları,

12) Yaban hayatı geliştirme sahası: Av ve yaban hayvanlarının ve yaban hayatının korunduğu, geliştirildiği, av hayvanlarının yerleştirildiği, yaşama ortamını iyileştirici tedbirlerin alındığı ve gerektiğinde özel avlanma plânı çerçevesinde avlanmanın yapılabildiği sahaları,

13) Üretme istasyonu: Av ve yaban hayvanlarının üretildikleri tesisleri,

14) Trofe : Yaban hayvanının boynuz, diş, post ve benzeri hatıra değeri taşıyan parçalarını,

15) Sulak alan: Doğal veya yapay,  devamlı veya geçici, suları durgun veya akıntılı, tatlı, acı veya tuzlu, denizlerin gel-git hareketlerinin çekilme devresinde altı metreyi geçmeyen  derinlikleri kapsayan bütün suları, bataklık, sazlık ve turbalıkları, 

16) Av ve yaban hayatı yönetimi: Av ve yaban hayatının sürdürülebilirliğinin sağlanması hedefinden hareketle; av ve yaban hayvanları ile yaşama alanlarında gerekli araştırma, etüd ve envanter çalışmalarının yapılması, koruma ve geliştirme faaliyetlerinin belirlenmesi, faydalanmanın düzenlenmesi de dahil; yönetim plânlarının yapılması, uygulanması, denetlenmesi, izlenmesi ve değerlendirilmesini,

17) Avlanma plânı: Envanteri yapılan, sınırları belli bir avlak alanında avlanmasına izin verilen yaban hayvanlarının tür, cinsiyet ve yaş itibariyle kaç adet ve hangi usul ve kurallara uyularak ne kadar süre içerisinde avlanacağını  düzenleyen ve yaşama ortamının geliştirilerek sürdürülmesi için gerekli  önlemleri öngören ve Genel Müdürlükçe onaylanmış plânı,

18) Avcı: Avcılık belgesine sahip olan kişiyi,

19) Avcı kuruluşu: Kuruluş statüsünde, avcılık ile av ve yaban hayatının korunması, geliştirilmesi, ve düzenlenmesine ilişkin hükümlerin yer aldığı dernekleri ve bunların oluşturduğu federasyon ve konfederasyonları,

20) Gönüllü kuruluş: Amacı av ve yaban hayatının korunması ve geliştirilmesi olan ve bu alanda faaliyet gösteren vakıf, dernek veya bunların oluşturduğu federasyon ve konfederasyonlar gibi sivil toplum örgütlerini,

21) Avcılık belgesi: Onsekiz yaşını doldurmuş, silâh taşıma ehliyetine sahip, bu Kanuna göre avcılık belgesi almaya engel hali bulunmayan, avcılık ve av yaban hayatı ile ilgili eğitim almış ve sınavda başarılı olmuş kişilere başvuruları halinde verilen belgeyi,

22) Avlanma hakkı: Avcılık belgesine sahip olan kişilerin yıllık avlanma izin ücreti ödeme ve üçüncü şahıslara karşı malî   mesûliyet sigortası yaptırma koşulları ile elde ettiği hakkı,

23) Av yılı: 1 Nisan'dan başlayarak takip eden yılın 31 Mart sonuna kadar olan süreyi,

24) Av sezonu: Merkez Av Komisyonunca tespit edilen ve avlanmasına izin verilen ilk grup av hayvanlarının avının açıldığı tarih ile son grup av hayvanlarının avının kapandığı tarih arasındaki süreyi,

25) Avlanma zamanı: Gün doğumundan bir saat öncesi ile gün batımından bir saat sonrası arasında kalan zamanı,

26) Avlanma: Bu Kanun kapsamında avına izin verilen yaban hayvanı türlerini, izin verilen yerlerde, tespit edilen zaman ve miktarlar ile belirlenen esas ve usullerle canlı veya ölü ele geçirmeye çalışmayı veya ele geçirmeyi,

27) Yasa dışı avlanma: Bu Kanun kapsamında korunan veya avına izin verilen yaban hayvanı türlerini; izin verilen yerler, belirlenen zamanlar, miktarlar dışında ve/veya zehirleyerek, tuzak ve kapan kurarak veya men edilen diğer usullerle canlı veya ölü ele geçirmeye çalışmayı veya ele geçirmeyi,

28) Avlama ücreti: Örnek avlaklar ile Genel Müdürlükçe belirlenen Devlet avlakları ve genel avlaklarda, yıllık avlanma izin ücreti dışında, hayvan türlerine, ağırlıklarına ve trofe değerlerine göre ayrıca alınan ücretleri,

29) Avlanma izin ücreti: Her av yılı için, av hayvanı gruplarına ve avcılık belgesi çeşitlerine göre Bakanlıkça tespit edilen ücretleri,

30) Döner Sermaye İşletmesi: Bu Kanun çerçevesinde toplanan gelirlerin, yine sadece bu Kanun çerçevesinde kullanılmak üzere yatırıldığı, 21.05.1992 tarihli ve 3800 sayılı Orman Bakanlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 35 inci maddesine göre kurulmuş bulunan Döner Sermaye İşletmelerini,

31) Av koruma memurları: Bu Kanun kapsamındaki suçların takibi, av ve yaban hayatı yaşama ortamlarının ve  avcıların kontrolü, av ve yaban hayvanlarının bakımı, korunması, geliştirilmesi, gözlenmesi ve sayımı ile bu konularda gerekli tespitleri yapmak üzere  eğitilen ve görevlendirilen, Orman Bakanlığı ve Orman Genel Müdürlüğünde her sınıf, derece ve vazifede çalışan  memurları,

32) Saha bekçisi: Yaban hayatı koruma ve geliştirme sahaları ile avlaklarda koruma görevi verilen memur ve işçi statüsünde çalışan personeli,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Merkez Av Komisyonu ve İl Av Komisyonları

Av komisyonları

MADDE 3. - Merkezde, Bakanın veya Müsteşarın başkanlığında, Bakanlık ve Genel Müdürlük merkez teşkilâtı ilgili birimlerinden iki,  bir bitki koruma uzmanı ve bir veteriner hekim olmak üzere Tarım ve Köyişleri Bakanlığından iki,  Çevre Bakanlığı, Jandarma Genel Komutanlığı, Orman Genel Müdürlüğü, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü ile orman fakülteleri ve gönüllü kuruluşları temsilen birer, Bakanlık Bölge Müdürlükleri esas alınarak belirlenecek avcı kuruluşlarından dokuz, özel avlak temsilcisi bir olmak üzere toplam  yirmibir üyeden teşekkül eden Merkez Av Komisyonu kurulur.

İllerde ise valinin veya görevlendireceği vali yardımcısının başkanlığında; Bakanlık, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ve Çevre Bakanlığı ile millî eğitim müdürlüğü, gençlik ve spor il müdürlüğü, jandarma teşkilâtı ve gönüllü kuruluşları temsilen birer, mahalli avcı kuruluşlarından üç üye olmak üzere toplam onbir üyeden teşekkül eden il av komisyonu kurulur.

Gerekli hâllerde valilik, il av komisyonundaki yapıya benzer ilçe av komisyonu kurabilir.

İlçe av komisyonu kararları il av komisyonunda, il av komisyonu kararları da Merkez Av Komisyonunda değerlendirilir. Merkez Av Komisyonu kararı kesindir.

Merkez Av Komisyonu ile il ve ilçe av komisyonlarının görev, yetki ve sorumlulukları, üyelerinin seçimi, çalışma usulleri, karar alınması, kararların yayın ve yayım esasları Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.

Merkez Av Komisyonunda alınan kararların uygulanması, av ve yaban hayvanlarının korunması, üretimi ve bakımı ile avcı kuruluşlarının kurulmasının ve çalışmasının teşviki, üyelerinin eğitimi Bakanlıkça yürütülür.

İKİNCİ KISIM

Av ve Yaban Hayvanlarının Korunması,  Yaban Hayatı Koruma ve Geliştirme Sahaları, Üretme

İstasyonları, Av Sezonu, Avlanma Esas ve Usulleri, Av ve Yaban Hayatı Yönetimi

BİRİNCİ BÖLÜM

Av ve Yaban Hayvanlarının Korunması,Yaban Hayatı Koruma ve Geliştirme Sahaları ve

Üretme İstasyonları

Av ve yaban hayvanlarının korunması ve koruma alanları

MADDE 4. - Yaban hayvanı türleri içinde yer alan ve Bakanlıkça belirlenen av hayvanlarından, korunması gerekenler Merkez Av Komisyonunca, av hayvanlarının dışında kalan yaban hayvanları ile diğer türler gerektiğinde ilgili kuruluşların uygun görüşleri alınarak Bakanlıkça  koruma altına alınır. Bu karar   Resmî Gazete'de yayımlanır. Koruma altına alınan yaban hayvanları avlanamaz, üreme, tüy değiştirme ve göç dönemlerinde rahatsız edilemez, yavru ve yumurtaları toplanamaz,  yuvaları dağıtılamaz ve memeliler kış uykusunda rahatsız edilemez. Lüzumu halinde bu yaban hayvanlarının kendilerinden, yavru ve yumurtalarından, korundukları süre içinde faydalanma ve zararlı olanları ile mücadele ve men edilen avlanma usulleri ile geçici olarak avlanma esasları Bakanlıkça tespit edilir.

Koruma altında olmayan yaban hayvanlarının tarım alanları ile besi ve yaban hayvanlarına zarar verecek sayıda çoğalmaları veya bulaşıcı hastalık taşıdıklarının tespiti durumunda, söz konusu alanlarda konu mahalli tarım ve köyişleri ile orman teşkilâtı görevlilerince incelenerek hazırlanacak ortak rapor doğrultusunda belli sayıda yaban hayvanının belirlenecek esas ve usullerle avlattırılmasına Genel Müdürlükçe izin verilebilir.

Taraf olunan uluslararası sözleşmeler gereğince el konulan veya doğal afetler, çevre sorunları, yaralanma ve sahipsiz kalma gibi nedenlerle bakıma veya tedaviye muhtaç olan av ve yaban hayvanlarının, tekrar doğal yaşama ortamlarına bırakılıncaya, veya yabancı türlerin orijin ülkesine gönderilinceye kadar bakım, tedavi ve rehabilitasyonlarının yapılacağı kurtarma merkezleri kurulur. Bu yerlerin kurulması ve işletilmesine ilişkin esaslar Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikle düzenlenir. 

Av ve yaban hayvanlarının beslenmesine, barınmasına, üremesine ve korunmasına imkân veren doğal yaşama ortamları zehirlenemez, sulak alanlar kirletilemez, kurutulamaz ve bunların doğal yapıları değiştirilemez.

Yaban hayatı koruma ve geliştirme sahalarında yaban hayatı tahrip edilemez, ekosistem bozulamaz, yaban hayatı koruma ve geliştirme sahaları ile üretme istasyonları dışında da olsa bu sahalara olumsuz etki yapacak tesislere izin verilemez, varsa mevcut tesislerin atıkları arıtılmadan bırakılamaz, onaylanmış plânlarda  belirtilen yapı ve tesisler dışında hiçbir yapı ve tesis kurulamaz, irtifak hakkı tesis edilemez. Bu sahalarda Bakanlıkça gerektiğinde  ilave yasaklamalar getirilebilir. Bakanlığın uygun görüşü alınmadan diğer kamu kurum ve kuruluşlarınca yasaklama getirilemez.  

Yaban hayatı koruma ve geliştirme sahalarındaki açıklıkların ve mevcut olan ağaçların, bitki örtüsünün yanması, her ne sebeple olursa olsun kesilmesi, sökülmesi, boğulması, budanması sonucunda oluşacak açıklıklar ve arazinin düzeltilmesi suretiyle elde edilecek sahalar işgal edilemez, kullanılamaz, bu yerlere her türlü yapı ve tesis yapılamaz, bu yapı ve tesisler tapuya tescil  edilemez. Bu gibi yapı ve tesislere hiçbir kayıt ve şart aranmadan doğrudan doğruya Bakanlıkça el konulur. Bu sahalarda yaban hayatının tahrip olmasına, ekosistemin bozulmasına neden olan olumsuz müdahalelerden dolayı Bakanlıkça yapılacak iyileştirme çalışmalarına ait giderler sebebiyet verenlerden ayrıca tazmin edilir.

Avlanmanın yasaklandığı yaban hayatı koruma ve geliştirme sahalarında av ve yaban hayvanlarının, bu sahaların dışında kalan alanlarda ise koruma altına alınmış yaban hayvanlarının tarım arazilerine veya mallara vereceği zararlar sahibinin talebi halinde bilirkişi raporu esas alınmak kaydıyla tazmin edilir. Yaban hayvanlarının verdiği zararların tazmin edilmesine ilişkin esas ve usuller Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.

Yaban hayatı koruma ve geliştirme sahaları ile üretme istasyonları, orman rejimine giren yerlerde Bakanlıkça, diğer yerlerde Bakanlar Kurulunca tefrik edilir. Bu sahaların ayrılması ve yönetimine ilişkin esas ve usuller  Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

İKİNCİ BÖLÜM

Av Sezonu, Avlanma Esas ve Usulleri ile Av ve Yaban Hayatı Yönetimi

Av sezonu

MADDE 5. - Sürüngen, kuş ve memeli av hayvanlarının sınıf ve türlerine göre eş tutma, üreme, yavru büyütme, erginleşme gibi yaşam evrelerini dikkate alarak avlanma sürelerinin başlama ve bitiş tarihleri ve populasyon durumuna göre av miktarlarını tespit etmeye, Devlet avlakları ve genel avlaklarda bazı türlerin avını ve bazı avlaklarda avlanmayı belli bir süre yasaklamaya; il av komisyonlarının görüş ve önerileri doğrultusunda Merkez Av Komisyonu, özel avlaklar ile örnek avlaklarda ise  Bakanlık yetkilidir. Nesli tehlike altında olan, nadir, hassas ve benzeri statülerde yer alan türler ile endemik ve göçmen türlerin korunması amacıyla gerekli koruma tedbirlerini almaya, bu türler için bu Kanunda adı geçen koruma alanlarını oluşturmaya ve bu alanları ekolojik ihtiyaçlarına göre yönetmeye, doğal türlerin azalması veya nesillerinin tehlike altına girmesi durumunda yeniden yerleştirme çalışmalarının ekolojik prensiplere göre yapılmasını sağlamaya, av yasağına ilişkin esas ve usulleri tespit etmeye, avcılığın denetlenmesi ve izlenmesi çalışmalarını yapmaya ve uygulamada gerekli tedbirleri almaya Bakanlık yetkilidir.  

Merkez Av Komisyonunca tespit edilen av miktarları ve avlanma süreleri dışında avlanılamaz.

Av ve yaban hayatının korunması, geliştirilmesi ve sürdürülebilir yönetiminde; kamuoyu desteğinin sağlanması için toplumun bilgilendirilmesi, bilinçlendirilmesi ile avcıların ve toplumun eğitilmesi amacıyla; Türkiye sınırları içinde yayın yapan ulusal, bölgesel, yerel radyo ve televizyonlar; av sezonunun başlamasından onbeş gün önce ve sona ermesinden itibaren de onbeş gün süreyle eğitici, uyarıcı ve tanıtıcı yayın yapmak zorundadırlar. Bu yayın ve tanıtım faaliyetleri her kuruluşun ana haber bültenlerinden sonraki kuşakta ve ücretsiz olarak yayınlanır. Bu programların süresi yılda toplam üç saatten az olamaz. Bu hizmetlerin yürütülmesinde kurum ve kuruluşlar Bakanlık ile işbirliği yaparlar.

Avlanma esas ve usulleri

MADDE 6. - Avlanma, avcılık belgesi ve avlanma izni almak ve üçüncü şahıslara karşı malî mesûliyet sigortası yaptırmak şartıyla, yasalarla izin verilen silâh, araç ve eğitilmiş hayvanlarla, avlanma plânlarına ve Merkez Av Komisyonu kararlarına göre yapılır.

Zehirle avlanmak yasaktır. Yaban hayvanları, özellikleri Merkez Av Komisyonunca belirlenecek; ses, manyetik dalga, ışık yayan  araç ve gereçler, canlı mühre, her türlü tuzak veya kapan kullanarak, yarı otomatik ve otomatik tüfeklerle,  havalı tüfek ve tabancalarla,  kara, hava araçları ve teknelerle, diğer men edilen benzeri araç, gereç, usullerle ve gümelerde avlanılamaz. Avda kullanımı men edilen ses ve manyetik dalga yayan cihazlar, tuzak ve kapanlar ile benzeri araç ve gereçlerin pazar ve ticarethanelerde bulundurulması ve satışı ile gümelerin kurulması yasaktır.     

Avlanan hayvanların taşınması ve avlanma gayesi dışında mücadele kapsamında ve kişilerin kendilerini, tarlalarını ve sürülerini korumak maksadıyla avlaklarda avcılık belgesi ve avlanma izni olmadan  avlanmada kullanılan silâhları ve araçları taşıma veya köpek bulundurma ve eğitilmiş hayvanlarla avlanma esasları Merkez Av Komisyonunca tespit edilir. Bu esas ve usullere aykırı şekilde avlanılamaz. 

Av ve yaban hayatı yönetimi

MADDE 7. - Av ve yaban hayatı yönetimine, saha, avlak, istasyon ve tesislerin kurulmasına ait iş ve işlemler, gerektiğinde ilgili kuruluşların görüşleri alınarak Bakanlıkça yapılır veya yaptırılır.

ÜÇÜNCÜ KISIM

Avlama Ücretleri, Katılım Payı, Ücret Alınmayacak Hâller ve Toplanan Gelirlerin Kullanılması

BİRİNCİ BÖLÜM

Avlama Ücretleri, Katılım Payı ve Ücret Alınmayacak Hâller

Avlama ücretleri ve katılım payı

MADDE 8. - Av ve yaban hayatı yönetimi ile avlanma plânlarına göre yapılacak avlanmalar için; av hayvanlarının türlerine, ağırlıklarına ve trofelerine göre alınacak avlama ücretleri Bakanlıkça tespit edilir. Avlama ücretleri, Genel Müdürlükçe tahsil edilir ve Döner Sermaye İşletmesine yatırılır.

Ateşli, ateşsiz, yivli, yivsiz av tüfekleri ile mermi, fişek, barut, saçma, çekirdek, kapsül ve kovanların perakende satışında satış bedelinin %5'i Döner Sermaye İşletmesine katılım payı olarak satışı  takip eden ayın son gününe kadar yatırılır. Bu ödemelerle ilgili olarak düzenlenecek katılım payı cetvelleri aynı süre içinde Genel Müdürlüğe gönderilir. Katılım payları süresi içinde yatırılmadığı takdirde; yatırmayanlar hakkında 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanır.

Tahsil edilen avcılık belgesi ve yivsiz tüfek ruhsatnamesi harçlarının %30'u Bakanlık Döner Sermaye İşletmelerine  yatırılır.

Ücret alınmayacak hâller

MADDE 9. - Bilimsel yönden  tabiata ve türlerine zararlı olan hayvanların bu Kanun gereğince görevliler veya avcılar tarafından avlanmasında ücret alınmamasına ilişkin  usul ve esaslar Bakanlık tarafından tespit edilir.

Yabancı devletlerin diplomatik pasaport taşıyan temsilcileri ile Devlet misafirlerinden, ikili veya çok taraflı sözleşmelere ve mütekabiliyet esasına bağlı olarak avlanma izin ücreti veya avlama ücreti alınmayabilir.

İKİNCİ BÖLÜM

Toplanan Gelirlerin Kullanılması

Gelirlerin kullanılması

MADDE 10. - Bakanlık, av ve yaban hayvanlarının korunması, geliştirilmesi ve av ve yaban hayatı yönetimi, avlakların kurulması, bakımı, işletilmesi ve avlanmaların kontrol altına alınması, üretme istasyonları, koruma ve geliştirme sahaları  kurulması, yaban hayvanlarının hastalıkları ile mücadele edilmesi, yaban hayvanlarının verdiği zararların tazmini, avcıların eğitilmesi, avcılığın ve av turizminin geliştirilmesi için Döner Sermaye İşletmesinde bu Kanun uyarınca toplanan gelirin tamamını kullanır.

DÖRDÜNCÜ KISIM

Avlaklar, Avcılık Belgesi ve Avlanma İzni

BİRİNCİ BÖLÜM

Avlaklar

Avlakların kuruluşu, yönetimi ve denetimi

MADDE 11. - Özel avlaklar Bakanlıktan izin alınarak kurulur, sahipleri veya kiracıları tarafından yönetilir, işletilir veya işlettirilir. Diğer avlaklar ise Genel Müdürlükçe yönetilir, işletilir veya işlettirilir. Genel Müdürlükçe yönetilen, işletilen veya işlettirilen avlakların plânlanması, kuruluşu, sınıflandırılması, alanlarının belirlenmesi, işaretlenmesi, yönetimi, işletilmesi, işlettirilmesi ve denetimine ilişkin esas ve usuller Bakanlıkça düzenlenir.

Özel avlaklar dışındaki avlakların işletilmesi amacıyla köy tüzel kişilikleri ile koruma, üretim, bakım ve avcılığın  düzenlenmesi karşılığı işbirliği yapılabilir. İşbirliği yapılan avlaklardan sağlanan gelirin, avlağın sınırları içerisinde bulunan köy tüzel kişiliklerine verilecek miktarı, sahaların özelliğine göre Bakanlıkça belirlenir.

Avlanma plânları yapılmış örnek avlakların, plânda belirtilen esaslara göre işlettirilmesi  Bakanlıkça gerçek veya tüzel kişilere  verilebilir. İşletmeci avlak işletmesinde istihdam edeceği iş gücünü öncelikle mahalli köylerden sağlar. Bu hususlarla ilgili esaslar Bakanlıkça belirlenir.

Bütün avlaklar Bakanlıkça denetlenir.

İzne tâbi, yasak ve serbest av sahaları

MADDE 12. - Özel avlaklarda avlanmak avlak sahibinin, Devlet avlakları, genel avlaklar ve örnek avlaklarda avlanmak Bakanlığın iznine bağlıdır. Sahipli arazilerde avlanmayla ilgili esaslar Bakanlıkça tespit  edilir.

Özel kanunlarla veya Merkez Av Komisyonunca avlanmanın yasak edildiği yerlerde  ve 2 nci maddenin 11, 12 ve 13 üncü bentlerinde tanımlanan saha ve istasyonlarda avlanılamaz. Buralarda, ancak av ve yaban hayvanlarının çoğaldığı ve  zararlı olduğu hâllerde avlanmaya Bakanlıkça izin verilebilir. 2 nci maddenin 12 nci bendinde tanımlanan sahalarda ise özel avlanma plânlarına göre Bakanlıkça verilecek izinle  avlanılabilir. 

Av yılı içinde bazı av hayvanı türlerinin nesillerini devam ettiremeyecek sayıya düşmesinin söz konusu olduğu hâllerde, avlanmanın açık olduğu avlaklarda avlanmayı belli bir süre yasaklamaya ve gerektiğinde yeniden açmaya Bakanlık yetkilidir. Bu hususlarla  ilgili esaslar Bakanlıkça belirlenir.

İKİNCİ BÖLÜM

Avcılık Belgesi ve Avlanma İzni

Avcılık belgesi

MADDE 13. - Avcılık belgesi, Türk vatandaşlarına bir defaya mahsus olmak üzere verilir ve  her yıl vize edilir. Avcılık belgelerinin vize edilmesine ilişkin iş ve işlemler Bakanlıkça belirlenir.

10.07.1953 tarihli ve 6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanunun 7 nci maddesine göre alınan yivli av tüfekleri sahiplerinden avlanmak isteyenler ayrıca bu Kanun gereğince alınması gerekli avcılık belgesini almak zorundadırlar.

Avcılık belgesi alacak olanlar, eğitime ve yeterlik sınavına tâbi tutulur. 

Türkiye'de ikamet eden yabancı uyruklulara avlanabilmeleri için yabancı avcılık belgesi verilmesinde mütekabiliyet esası aranır. Avcı turistlere ise geçici avcılık belgesi verilir. Eğitim, yeterlilik sınavı ve avcılık belgelerinin verilişine dair esas ve usuller Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

Avcılık belgelerine ait iş ve işlemler Bakanlıkça yürütülür ve bu belgeler olmadan avlanılamaz. 

Avlanma izni

MADDE 14. - Avcılık belgesi sahibi avcılar, avlanmak istedikleri av yılına ait avlanma izin ücretini Döner Sermaye İşletmesine yatırmak suretiyle avlanma izni almak zorundadırlar. Avlanma izin ücreti Bakanlıkça, hayvan gruplarına, avlanmanın il, bölge veya ülke genelinde yapılmasına göre farklı olarak tespit  edilebilir. Avlanma izni bir av yılı içindir.

Bu Kanun kapsamında belirlenen esas ve usullerle yapılan avlanma nedeniyle; bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına yahut canlı ve cansız malının zarara uğramasına sebep olunması halinde doğacak sorumlulukların karşılanmasını temin için malî mesûliyet sigortası yaptırılması zorunludur. Malî mesûliyet sigortası sözleşmesinin yapıldığını gösterir belge ibraz etmeyenlere avlanma izni verilmez.

Avlaklarda, avcılık belgesi ve avlanma izni olmadan avlanılamaz. 

Özel avlaklarda üretilip salınan türlerin avlanması için gerekli izin, avlak sahibi veya işletenlerce ücreti karşılığı verilir. Bu ücretin %10'u Döner Sermaye  İşletmesine yatırılır, aksi taktirde özel avlak kuruluş izni iptal edilir.

Avlanma izin ücretlerinin tahsili ve Döner Sermaye İşletmesine yatırılması ile ilgili esaslar Bakanlıkça tespit edilir.

BEŞİNCİ KISIM

Av Turizmi, Ticareti ve Özel Üretim

BİRİNCİ BÖLÜM

Av Turizmi

Yabancıların avlandırılması

MADDE 15. - Türkiye'de  av turları, fotoğraf ve film çekimleri ile av ve yaban hayvanları gözlem turları yaptıracak seyahat acenteleri, Bakanlıktan av turizmi izin belgesini almaya; seyahat acenteleri vasıtasıyla veya münferiden sadece özel avlaklar ile gerçek ve tüzel kişiler tarafından işletilen avlaklarda  avlanmak üzere yurdumuza gelen avcı turistler ise 13 üncü maddede belirtilen geçici avcılık belgesini almaya ve avlayacakları av hayvanlarını bu belgeye  kaydettirmeye mecburdurlar. Av turizmi izin belgesinin verilişine dair esas ve usuller Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikte belirlenir.

Av turizmine ilişkin esas ve usuller ile avcı turistlerin avlayabilecekleri av hayvanlarının tür, cinsiyet ve miktarları, bunlardan alınacak avlanma ücretleri ve diğer ücretler Bakanlıkça tespit edilir.

18.12.1981 tarihli ve 2565 sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik Bölgeleri Kanunu ile 15.07.1950 tarihli ve 5683 sayılı Yabancıların Türkiye'de İkamet ve Seyahatleri Hakkındaki Kanun hükümleri saklıdır.

Yabancıların getirebilecekleri av teçhizatı

MADDE 16. - Avcı turistler, beraberlerinde ok-yay ile yivli ve yivsiz av tüfeklerini ve bunlara ait mermileri getirebilirler. 6136 sayılı  Kanun ile 11.09.1981 tarihli ve 2521 sayılı Avda ve Sporda Kullanılan Tüfekler, Nişan Tabancaları ve Av Bıçaklarının Yapımı, Alımı, Satımı ve Bulundurulmasına Dair Kanun hükümleri saklıdır.

Yabancıların götürebilecekleri av hayvanları

MADDE 17. - Avcı turistler, avladıkları ve onaylanmış geçici avcılık belgelerine kayıtlı av hayvanlarının etlerini ve hatıra değeri taşıyan parçalarını, Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası sözleşmelerdeki taahhütlerini dikkate almak kaydıyla başka bir izne bağlı olmadan yurtdışına beraberlerinde çıkarabilirler, adreslerine gönderebilirler veya göndertebilirler.

İKİNCİ BÖLÜM

Av ve Yaban Hayvanlarının Ticareti ve

Üretim Esasları

Ticaret esasları

MADDE 18. - Taraf olunan uluslararası sözleşmelerle ticareti yasaklanan yerli ve yabancı  yaban hayvanları ve bu Kanunun 6 ncı maddesi çerçevesinde belirlenen avlanma esas ve usullerine aykırı olarak avlanan yaban hayvanları  canlı veya cansız olarak veya bunların et, yumurta, deri, post, boynuz ve benzeri parçaları ile bunların türevleri satılamaz, satın alınamaz, nakledilemez ve bunların ithalatı ve ihracatı yapılamaz. 

Taraf olunan uluslararası sözleşmelerle ticaretine düzenleme getirilen türler ile bu Kanun kapsamında yasal olarak avlanan av hayvanları ve bunlardan elde edilen parçalarının ticaretini denetlemeye ve kısmen veya tamamen yasaklamaya, bunların ticaretinden Döner Sermaye İşletmesine gelir alınması ile ilgili usul ve esasları düzenlemeye Bakanlık yetkilidir.

Yurt içinde sergilenmek üzere veya gösteri amaçlı olarak uluslararası sözleşmeler çerçevesinde ithalatına Bakanlıkça izin verilen  yaban hayvanları satılamaz. Bu hususlar  Bakanlıkça denetlenir.

Üretim esasları

MADDE 19. - Kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişiler, av ve yaban hayvanlarından Türkiye'de doğal olarak yetişen türleri  Bakanlıktan izin almak şartıyla üretebilirler. Bunların  doğaya salınabilmesi için Bakanlıktan ayrıca izin almak zorunludur. Yabancı türlerden Türkiye'nin uluslararası yükümlülükleri  çerçevesinde ve doğal türlerimize zarar vermeyecek olanlarının ithalatına ve üretimine, ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri alınarak Bakanlıkça izin verilebilir.

ALTINCI KISIM

Suçların Takibi ve Cezalar

BİRİNCİ BÖLÜM

Suçların Takibi

Suçların takibi

MADDE 20. - Avcılığın kontrolü, av hayvanlarının korunması, av suçlarının takibi ve bu Kanunun 19 uncu maddesi kapsamında üretim yapan yerlerin denetimi Bakanlık ve Orman Genel Müdürlüğünce yapılır. 04.07.1934 tarihli ve 2559 sayılı  Polis Vazife ve Selâhiyet Kanunu ile 10.03.1983 tarihli ve 2803 sayılı Jandarma Teşkilât, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun hükümleri  saklıdır.

Suçların takibi ile görevli olan av koruma memurları ve saha bekçileri bu Kanunda belirtilen yasaklara aykırı hareket edenleri avlanmadan men etmeye, haklarında suç zaptı düzenlemeye ve silâh, alet ve ekipmanlar ile canlı, cansız av hayvanlarını, av hayvanlarının bizatihi avında kullanılan suç vasıtalarını  kime ait olursa olsun zapt etmeye ve bu amaçla yakalamaya görevli ve yetkilidir. Av suçu işleyenler, olay yerinde gerekli tutanaklar düzenlendikten sonra derhal serbest bırakılır. Hüviyeti tespit edilemeyen suçlular vakit geçirilmeksizin hüviyeti tespit edilebilecek en yakın köyün muhtar veya ihtiyar heyetine ve bunlarla da tespiti mümkün olmazsa en yakın zabıta merkezine götürülürler. Görevli memurların bulunmadığı yerlerde, kır ve köy bekçileri ile köy muhtarları da aynı yetkiyi haizdir. Yukarıda sayılan görevlilerce düzenlenen tutanaklar aksi sabit oluncaya kadar muteberdir.

Zapt edilen suç aleti silâhlar en yakın orman idaresine teslim edilir. Bu silâhlar soruşturma evrakı  ile birlikte  mahalli Cumhuriyet savcılığına intikal ettirilir. Zapt edilen diğer canlı, cansız av hayvanları ile bizatihi av suçunda kullanılan vasıtalar, suç aleti ve ekipmanları, vazifeli memurlarca muhafaza edilmek üzere orman idaresine, orman idaresi olmayan yerlerde suç mahalline en yakın belediye, köy muhtarı, köy ihtiyar heyeti  üyelerinden birine yed'i emin senedi karşılığında teslim olunur. Belediye veya köy yetkililerine teslim olunan canlı, cansız av hayvanları, suç aletleri ve ekipmanları ile bizatihi av suçunda kullanılan vasıtalar en kısa zamanda orman idaresine idarece nakledilir. Bunlardan cansız av hayvanları Cumhuriyet savcılığına bildirilerek herhangi bir mahkeme kararına gerek kalmaksızın Bakanlıkça veya Orman Genel Müdürlüğünce bekletilmeksizin satılır. Satışa ilişkin esas ve usuller Bakanlıkça tespit edilir. Canlı av hayvanları hemen, yaralı olanları ise tedavi edildikten sonra doğaya salınır veya Türkiye'nin uluslararası sözleşmelerdeki taahhütleri de dikkate alınarak Bakanlıkça gerekli işlem yapılır. Av hayvanlarının avında kullanılan ve zaptedilen diğer suç aleti, ekipmanları ve vasıtalar hakkında 31.08.1956 tarihli ve 6831 sayılı ve Orman Kanununun 84 üncü maddesi hükümlerine göre işlem yapılır. Satış bedellerinin tamamı, yapılan her türlü masraflar düşüldükten sonra emanet olarak Döner Sermaye İşletmesine yatırılır. Durum ilgili mahkemeye bildirilir.

Av koruma ve kontrollerinde Bakanlık görevlilerine veya güvenlik güçlerine gönüllü destek sağlamak üzere Bakanlıkça belirlenecek kişilere fahri av müfettişliği görev ve unvanı verilebilir. Fahri av müfettişleri; bu Kanuna göre suç sayılan fiilleri işleyenler hakkında işlem yapılması amacıyla Genel Müdürlükçe kendilerine verilen tutanağı düzenleyerek en geç bir hafta içinde en yakın orman idaresi birimine teslim etmek mecburiyetindedir. Fahri av müfettişlerinin seçimi, eğitimi, görev ve yetkileri ile çalışma esas ve usulleri Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. 

Avcılar talep halinde av koruma memurlarına, saha bekçilerine, polis ve jandarma ile köy ve kır bekçilerine, köy muhtarı ve ihtiyar heyeti üyelerine avlanma belge ve izinleri ile avladıkları hayvanları ibraz etmek zorundadırlar. Suçların ihbarında ve talep halinde takibinde köy ve kır bekçileri, köy muhtarı ve ihtiyar heyeti üyeleri  av koruma memurlarına ve saha bekçilerine yardıma mecburdurlar.

Av koruma memurları ve saha bekçilerinden; Bakanlıkça lüzum görülecek olanlara, Bakanlar Kurulunca belirlenen silâhlar demirbaş olarak verilir. Av koruma memurları ve saha bekçileri bu Kanunla kendilerine verilen görevlerini ifa sırasında silâhlarını 6831 sayılı Kanunun 78 inci maddesinde belirtilen hâllerde kullanabilirler.

Av koruma memurları görevlerini yaparken ilgili Bakanlıkların görüşü alınarak, rengi ve biçimi Bakanlıkça tespit edilen resmî kıyafet giymek mecburiyetindedirler. Resmî kıyafetler, silâh, telsiz ve diğer teçhizat ile araç ve gereçler  Bakanlıkça verilir.

İKİNCİ BÖLÜM

Cezalar

Yasaklara uymama

MADDE 21. - 4 üncü maddenin birinci, ikinci ve altıncı fıkralarına aykırı hareket edenlere,  5 inci maddenin birinci ve ikinci fıkraları  gereğince tespit edilen av miktarı ve avlanma süreleri dışında avlananlara, 12 nci maddenin üçüncü fıkrası gereğince Bakanlıkça getirilecek yasaklara uymayanlara, her bir suç için ayrı ayrı olmak üzere yüz elli milyon lira idarî para cezası verilir.

4 üncü maddenin dördüncü fıkrası gereğince av ve yaban hayvanlarının beslendikleri ve barındıkları ortamı zehirleyenlere iki yıldan az olmamak üzere hapis, üç milyar liradan az olmamak üzere ağır para cezası verilir, faillerin avcılık belgesi iptal edilir ve kendilerine bir daha belge verilmez.

4 üncü maddenin beşinci fıkrası gereğince yaban hayatı koruma ve geliştirme sahaları ile üretme istasyonları ve benzeri sahalarda,  bina ve tesislerin atıklarının arıtılmadan doğal ortama bırakılması nedeni ile yaban hayatının veya ekosistemin olumsuz yönde etkilenmesine sebebiyet verenlere ve tahrip edenlere 09.08.1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanunu   hükümleri uygulanır.

Devletin hüküm ve tasarrufu altında olan yerlerdeki yaban hayatı koruma ve geliştirme sahalarına izinsiz olarak kurulan yapı ve tesisler, mahalli  mahkemelerce müsadere edilir.

Bu Kanunda belirtilen suçların fahri av müfettişleri tarafından işlenmesi halinde verilecek cezalar iki misli uygulanır. Av suçu işleyen veya gerçeğe aykırı tutanak düzenleyen fahri av müfettişlerinin belgeleri iptal edilir ve kendilerine bir daha fahri av müfettişliği görevi verilmez.

5 inci maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen  hükümlere uymayan radyo ve televizyon kuruluşları hakkında 13.04.1994 tarihli ve 3984 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanun Hükümleri uygulanır.

Özel avlakların kuruluş amacı dışında işletilmesi

MADDE 22. - 11 inci madde gereğince yapılan denetimlerde özel avlakların kuruluş amaçları dışında işletildiğinin tespiti halinde, avlak sahibine veya bu avlakları kiralamak sureti ile işletenlere, bir milyar lira idarî para cezası verilir.

İzinsiz veya yasak yerlerde avlanma

MADDE 23. - Avlaklarda izin almadan avlananlara ve Merkez Av Komisyonunca avlanmanın yasaklandığı avlaklarda avlananlara yüzelli milyon lira, özel kanunlarla avlanmanın yasaklandığı sahalar ile  2 nci maddenin 11, 12 ve 13 üncü  bentlerinde tanımlanan saha ve istasyonlarda avlananlara, üçyüz milyon lira idarî para cezası verilir.

Avlanma  esaslarına uymama ve belgesiz avlanma

MADDE 24. - 6 ncı maddenin ikinci ve üçüncü fıkralarında sayılan zehirle avlanma hariç diğer yasaklara ve esaslara aykırı hareket  edenlere her bir suç için ayrı ayrı olmak üzere yüzelli milyon lira, idarî para cezası verilir.

Zehirle avlananlara bir yıldan üç yıla kadar hapis, bir milyar liradan az olmamak üzere ağır para cezası verilir, faillerin avcılık belgesi iptal edilir ve kendilerine bir daha belge verilmez.

Bu Kanuna göre alınması gereken avcılık belgesini almadan avlananlara üçyüz milyon lira; avlanma izni olmadan avlananlara ise yüzelli  milyon lira idarî para cezası verilir.

Yabancı avcılık belgesi veya geçici avcılık belgesi almadan avlananlara bir milyar lira idarî para cezası verilir.

Üçüncü şahıslara karşı malî mesûliyet sigortası yaptırmayanlara yüz milyon lira idarî para  cezası verilir.

Malî mesûliyet sigortası belgesini, avcılık belgesini ve avlanma izin belgesini yanında taşımadan avlananlara eksik her bir belge için otuz  milyon lira idarî  para cezası verilir.

Yabancılarla ilgili yasaklara uymama

MADDE 25. - Av turizmi izin belgesi almadan av turu, fotoğraf ve film çekimleri ile av ve yaban hayvanları gözlem turları yaptıran veya yabancıların geçici avcılık belgesi olmadan avlanmasına aracılık eden kişi,  kuruluş ve acentelere  on milyar lira, geçici avcılık belgesinde kayıtlı türler ve yerler dışında avlanan yabancı uyruklu kişiye, beş milyar lira idarî  para cezası verilir.

Av ve yaban hayvanı  ticareti yasağına uymama

MADDE 26. - 18 inci maddenin birinci ve ikinci fıkraları ve 19 uncu madde gereğince Bakanlığın koyacağı esaslara uymayanlara, beşyüz milyon liradan iki milyar beşyüz milyon liraya kadar ağır para cezası verilir.

18 inci maddenin üçüncü  fıkrasında belirtilen  yasağa uymayanlara üç milyar lira idarî  para cezası verilir.

Cezaların güncelleştirilmesi

MADDE 27. - Bu Kanunda yazılı para cezaları, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere o yıl için 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanır.

Avdan men etme, müsadere ve tazminat

MADDE 28. - Bu Kanunla yasak edilen fiilleri işleyenler derhal avdan men edilir. Bunların bizatihi av suçunda kullandıkları suç vasıtaları, suç aletleri  kime ait olursa olsun idarece zapt ve yetkili sulh ceza mahkemesince müsadere edilir. Canlı ve cansız av hayvanları da müsadere olunur. 

Müsadere edilen silâhlar dışındaki suç alet ve ekipmanları ile suç vasıtaları ve cansız av hayvanları orman idaresince satılarak ücreti Döner Sermaye İşletmesine gelir kaydedilir. 20 nci madde gereğince zapt edilerek satılan ve emanete alınan bedeller ise, müsadere kararının kesinleşmesini müteakip Döner Sermaye İşletmesine gelir kaydedilir.

Bu Kanun hükümlerine aykırı olarak avlanan, öldürülen veya yaralanan hayvanlar müsadere edilmiş olsa dahi talep halinde hükmolunacak tazminat av hayvanı türlerine göre Bakanlıkça tespit edilen değerler üzerinden, zehirle avlanmalarda ise beş misli fazlasıyla hesaplanır ve tahsiline mahkemece karar verilir. Tahsil edilen para, Döner Sermaye İşletmesine gelir kaydedilir.

Suçların tekrarı ve tekerrürü

MADDE 29. - Bu Kanunda belirtilen idarî  para cezaları, suçun tekrarı halinde bir misli fazlası ile uygulanır.

21 inci maddenin birinci fıkrasında yazılı cezaya konu suçların tekrarı halinde faillerin avcılık belgeleri iptal edilir ve kendilerine bir daha avcılık belgesi verilmez. 

21 inci maddenin İkinci fıkrasında yazılı cezaya konu suçların tekerrürü halinde cezalar iki misline kadar artırılır.

22 nci maddede yazılı cezaya konu suçların tekrarı halinde avlak kuruluş izni iptal edilir.

23 üncü maddede yazılı cezalara konu suçların tekrarı halinde, faillerin avcılık belgeleri iptal edilir ve kendilerine bir daha avcılık belgesi verilmez. 

24 üncü maddenin birinci fıkrasında yazılı cezaya konu; 6 ncı maddenin ikinci fıkrasındaki suçların tekrarı  halinde faillerin avcılık belgeleri iptal edilir ve kendilerine bir daha avcılık belgesi verilmez.

24 üncü maddenin birinci fıkrasında yazılı cezaya konu; 6 ncı maddenin üçüncü fıkrasındaki suçların tekrarı halinde faillerin avcılık belgesi yoksa, kendilerine iki yıl süreyle avcılık belgesi verilmez, avcılık belgesi olanlar ise iki yıl süreyle avcılıktan men edilir.

24 üncü maddenin İkinci fıkrasında yazılı cezaya konu suçun tekerrürü halinde cezalar  iki misline kadar artırılır.

26 ncı maddenin birinci fıkrasında yazılı cezaya konu suçların tekerrürü halinde verilecek ceza iki misli uygulanır.

İdarî para cezalarına itiraz ve cezaların tahsili

MADDE 30. - Bu Kanuna göre verilecek idarî  para cezaları 3800  sayılı Kanunun 25 inci maddesinde yer alan müdür, başmühendis, mühendis ile 31.10.1985 tarihli ve 3234 sayılı Orman Genel Müdürlüğünün Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunda yer alan orman işletme şefi tarafından verilir.

Verilen para cezaları, 11.02.1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre sahiplerine tebliğ edilir. Bu cezalara karşı, tebellüğ tarihinden itibaren yedi gün içinde, mahalli sulh ceza mahkemelerine itiraz edilebilir. İtiraz idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmaz. Bu konuda sulh ceza mahkemelerince verilen kararlar kesindir.

Kesinleşen idarî para cezaları, 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre yukarıda birinci fıkrada sayılan idarî para cezası vermeye yetkili makamlar tarafından tahsil edilir.

YEDİNCİ KISIM

Son Hükümler

Davaların görülmesi

MADDE 31. - Bu Kanunda öngörülen suçlara ilişkin davalar acele işlerden sayılır ve sulh ceza mahkemelerinde görülür.

Yönetmelik

MADDE 32. - Bu Kanunun uygulaması ile ilgili esas ve usuller, ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri de alınmak sureti ile bir yıl içinde Bakanlıkça çıkarılacak yönetmeliklerle belirlenir.

Atıf

MADDE 33. - Diğer mevzuatla 05.05.1937 tarihli ve 3167 sayılı Kara Avcılığı Kanununa yapılan atıflar bu Kanunun ilgili maddelerine yapılmış sayılır.

Kaldırılan ve değiştirilen hükümler

MADDE 34. - 3167 sayılı Kara Avcılığı Kanunu yürürlükten kaldırılmıştır.

2521 sayılı Kanunun; 8 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan; "av tezkeresi, yoksa" ibaresi ve 13 üncü maddesinde yer alan; "veya yivsiz tüfek sahipliği belgesi" ibaresi madde metinlerinden çıkarılmıştır. 8 inci maddenin birinci fıkrasında yer alan "sahipliği"   yerine "satın alma", ikinci fıkrasında yer alan  "av tezkeresi" yerine "yivsiz tüfek ruhsatnamesi ", "sahipliği" yerine "satın alma", 9 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan "av tezkereleri" yerine "yivsiz tüfek ruhsatnameleri", "av tezkeresi" yerine "yivsiz tüfek ruhsatnamesi", "av tezkeresine" yerine "yivsiz tüfek ruhsatnamesine", ikinci fıkrasında yer alan; "Avcılık dışındaki amaçlarla" yerine "Yivsiz",  "sahipliği belgesi" yerine "ruhsatnamesi", "av tezkeresi" yerine "avcılık belgesi", üçüncü fıkrasında yer alan; "sahipliği" yerine "satın alma", "av tezkerelerine" yerine "yivsiz tüfek ruhsatnamelerine", 12 nci maddenin ikinci fıkrasında yer alan; "av tezkeresi"  yerine "yivsiz tüfek ruhsatnamesi", 13 üncü maddesinde yer alan; "av tezkeresi" yerine "yivsiz tüfek ruhsatnamesi" ibareleri getirilmiştir.

6831 sayılı Kanunun 77 nci maddesinin 1 inci fıkrasındaki "Orman Umum Müdürlüğünce" ibaresinden önce gelmek üzere "Orman Bakanlığınca ve" ibaresi eklenmiştir. 

16.08.1997 tarihli ve 4306 sayılı, İlköğretim ve Eğitim Kanunu, Millî Eğitim Temel Kanunu, Çıraklık ve Meslek Eğitimi Kanunu, Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun ile 24.03.1988 tarihli ve 3418 sayılı Kanunda Değişiklik Yapılması ve Bazı Kağıt ve İşlemlerden Eğitime Katkı Payı Alınması Hakkında Kanunun Geçici 1 inci maddesinin (A) fıkrasının (4) numaralı bendinde  yer alan; " Kara avcılığı ruhsat tezkereleri" yerine "yivsiz tüfek ruhsatnameleri", (11) numaralı bendinde yer alan; "tezkere" yerine "yivsiz tüfek ruhsatnamesi", 6136 sayılı Kanunda yer alan; "yivsiz av tüfekleri" yerine "yivsiz tüfekler", 02.07.1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (8) sayılı tarifenin VI. meslek erbabına verilecek tezkere, vesika ve ruhsatnamelerden alınacak harçlar bölümünün 15 inci bendinde yer alan; "Kara av tezkereleri:" yerine "Avcılık belgesi ve yivsiz tüfek ruhsatnameleri:" ibaresi getirilmiş, ve

15 inci bent;

"Özel Kanunu gereğince verilecek avcılık belgesi ve yivsiz tüfek ruhsatnameleri (Her yıl için)

A- Avcılık belgeleri:

a) Avcı cemiyetlerine dahil olanlardan    12.840.000 TL.

b) Avcı cemiyetine dahil olmayanlardan  16.090.000 TL.

B- Yivsiz tüfek ruhsatnameleri  16.090.000 TL." olarak yeniden düzenlenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 1. - Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren, 2521 sayılı Kanuna göre verilmiş olan av tezkereleri, süresi sonunda;  yivsiz tüfek ruhsatnamesine dönüştürülür. Av tezkeresi, yivsiz tüfek ruhsatnamesine dönüştürülen şahıslardan  avlanmak isteyenler bu Kanunun 13 üncü maddesine göre avcılık belgesi almak zorundadır.

Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce Bakanlık tarafından düzenlenen avcı eğitimi kurslarına katılan ve avcı eğitim kurs bitirme belgesi alan avcılara avcılık belgesi verilmesinde sınav şartı aranmaz.

GEÇİCİ MADDE 2. -  Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce Merkez Av Komisyonunca alınmış olan avlanma süreleri, avlanma limitleri, avına izin verilen türler, koruma altına alınan türler, yasak av sahaları ve av turizminin düzenlenmesine ilişkin kararlar, bu Kanunun 3 üncü maddesi kapsamında oluşturulan Merkez Av Komisyonu Kararı yürürlüğe girinceye kadar geçerlidir.

GEÇİCİ MADDE 3. - Üçüncü şahıslara karşı malî mesûliyet sigortasının genel esasları, tarife ve talimatları, Bakanlığın görüşü alınarak Başbakanlık Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakanlıkça altı ay içinde tespit olunur ve Resmî Gazete'de yayımlanır. Tarifeyi belirleyen Bakanlık gerekli gördüğü takdirde tarifeyi serbest bırakmaya yetkilidir.

Yürürlük

MADDE 35. - Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.       

Yürütme

MADDE 36. - Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.