BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASI
HAKKINDA KANUN
|
Kanun No. 4842 |
|
Kabul Tarihi : 9.4.2003 |
MADDE 1. - 31.12.1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir
Vergisi Kanununun yürürlükten kaldırılmış olan 19 uncu maddesi başlığıyla
birlikte aşağıdaki şekilde düzenlenmiştir.
Ticarî ve ziraî kazançlarda
yatırım indirimi istisnası:
Madde 19. - 1. Dar mükellefiyete
tâbi olanlar dahil, ticarî veya ziraî kazançları bilanço esasına göre tespit
edilen vergiye tâbi mükellefler (adi ortaklıklar, kollektif ve adi komandit
şirketler ile kurumlar vergisi mükellefleri dahil) faaliyetlerinde kullanmak
üzere satın aldıkları veya imal ettikleri amortismana tâbi iktisadî kıymetlerin
maliyet bedellerinin % 40'ını vergi matrahlarının tespitinde ilgili
kazançlarından yatırım indirimi istisnası olarak indirim konusu yaparlar.
Petrol Kanunu ve Maden Kanununa
göre yürütülen arama ve sondaj faaliyetleri için yapılan ve aktifleştirilen
harcamalar yatırım indirimi istisnası uygulamasından yararlanır.
2. Yatırım indirimi istisnası
tutarının hesaplanmasında amortismana tâbi iktisadî kıymetin maliyet bedeli
esas alınır.
3. Yatırım indirimi istisnası
uygulamasına, istisnaya konu iktisadî kıymete ilişkin harcamaların yapıldığı
yılda başlanır ve indirilecek tutara ulaşılıncaya kadar devam olunur.
Yatırım harcamalarının yapıldığı
yıla ilişkin vergi matrahının tespitinde, kazancın yetersiz olması nedeniyle
dikkate alınamayan istisna tutarı, izleyen yıllarda Vergi Usul Kanunu
hükümlerine göre bu yıllar için belirlenen yeniden değerleme oranında
artırılarak dikkate alınır.
4. Aşağıda belirtilen iktisadî
kıymetler ile ilgili olarak yatırım indirimi hesaplanmaz.
- Bedeli 5 milyar liradan az
olan iktisadî kıymetler (iktisadî ve teknik bakımdan bütünlük arz eden iktisadî
kıymetler haddin aşılıp aşılmadığının tespitinde bir bütün olarak dikkate
alınır.).
- Yurt içinde veya dışında daha
önce kullanılmış olan iktisadî kıymetler (yüzer havuzlar ile oniki yaşından
küçük gemiler hariç).
- Gayri maddî haklar (yatırım
indiriminden yararlanan iktisadî kıymetlerin kullanılabilmesi için gerekli olan
bilgisayar programları hariç).
- Mal ve hizmet üretimi ile
doğrudan ilgili olmayan; alet, edevat, mefruşat ve büro demirbaşları.
- Bedelsiz olarak iktisap edilen iktisadî kıymetler.
- Satın alma suretiyle iktisap
edilen veya inşa edilen binalar (mal ve hizmet üretim yeri olarak kullanılmak
üzere inşa edilenler hariç).
- Arazi veya arsalar.
- Binek otomobili ve benzeri
kara taşıtları, yat, kotra, tekne ve benzeri motorlu deniz araçları ile uçak ve
helikopter gibi hava taşıtları (işletmenin esas faaliyet konusu ile ilgili
olanlar hariç).
- Yurt dışındaki yatırımlarda
kullanılmak üzere alınan iktisadî kıymetler.
5. Yatırım indirimi istisnasına
konu iktisadî kıymetleri aktife alındıkları tarihten itibaren iki yıl içinde
elden çıkaran mükellefler, bu iktisadî kıymetlerle ilgili olarak yatırım
indirimi istisnası uygulama haklarını kaybederler. Bu durumda daha önce
yararlanılan yatırım indirimi istisnası için herhangi bir işlem yapılmaz.
6. Mükellefler kayıtlarını,
hesaplanan ve yararlanılan yatırım indirimi istisnası tutarlarının yıllar
itibariyle takibini yapacak şekilde tutarlar.
7. Bu maddenin uygulanmasına
ilişkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.
MADDE 2.- 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun
yürürlükten kaldırılmış olan 22 nci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki
şekilde düzenlenmiştir.
Menkul sermaye iratlarında:
Madde 22. - 1. Bireysel
emeklilik sisteminden emeklilik hakkı kazananlar ile bu sistemden vefat,
malûliyet veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle ayrılanlara yapılan ödemelerin %
25'i, Türkiye'de kâin ve merkezi Türkiye'de bulunan diğer sigorta
şirketlerinden on yıl süreyle prim ödeyenler ile vefat, malûliyet veya tasfiye
gibi zorunlu nedenlerle ayrılanlara yapılan ödemelerin % 10'u ve tek primli
yıllık gelir sigortalarından yapılan ödemelerin tamamı gelir vergisinden
müstesnadır.
İstisna edilen tutar üzerinden
94 üncü maddenin birinci fıkrasının (15) numaralı bendine göre tevkifat
yapılmaz.
2. Tam mükellef kurumlardan elde
edilen, 75 inci maddenin ikinci fıkrasının (1), (2) ve (3) numaralı bentlerinde
yazılı kâr paylarının yarısı gelir vergisinden müstesnadır. İstisna edilen
tutar üzerinden 94 üncü madde uyarınca tevkifat yapılır ve tevkif edilen
verginin tamamı, kâr payının yıllık beyanname ile beyan edilmesi durumunda
yıllık beyanname üzerinden hesaplanan vergiden mahsup edilir.
MADDE 3. - 193 sayılı Kanunun 31 inci maddesi madde
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Sakatlık indirimi:
Madde 31. - Çalışma gücünün
asgarî % 80'ini kaybetmiş bulunan hizmet erbabı birinci derece sakat, asgarî %
60'ını kaybetmiş bulunan hizmet erbabı ikinci derece sakat, asgarî % 40'ını
kaybetmiş bulunan hizmet erbabı ise üçüncü derece sakat sayılır ve aşağıda
sakatlık dereceleri itibariyle belirlenen aylık tutarlar, hizmet erbabının
ücretinden indirilir.
Sakatlık indirimi;
- Birinci
derece sakatlar için 440.000.000 lira,
- İkinci derece sakatlar için
220.000.000 lira,
- Üçüncü derece sakatlar için
110.000.000 liradır.
Sakatlık derecelerinin tespit
şekli ile uygulamaya ilişkin esas ve usuller Maliye, Sağlık ve Çalışma ve
Sosyal Güvenlik bakanlıklarınca bu konuda müştereken hazırlanacak bir
yönetmelik ile belirlenir.
MADDE 4. - 193 sayılı Kanunun 37 nci maddesinin ikinci
fıkrasına aşağıdaki (7) numaralı bent eklenmiştir.
7. Diş protezciliğinden elde
edilen kazançlar.
MADDE 5. - 193 sayılı Kanunun 38 inci maddesinin sonuna
aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
Sürekli olarak işlenmiş altın
alım-satımı ve imali ile iştigal eden mükellefler, altın satış tarihindeki
İstanbul Altın Borsasında oluşan has altın değeri ile satılan mamulün has altın
maliyet bedeli arasında oluşan farkı, maliyet bedeline ilave ederler. Söz
konusu fark, bilançonun pasifinde özel bir fon hesabında izlenir. Bu fon,
sermayeye ilave dışında herhangi bir suretle başka bir hesaba nakledildiği veya
işletmeden çekildiği takdirde, o yılın kazancına dahil edilerek vergiye tâbi
tutulur. Bu mükelleflerin kullandıkları yabancı kaynaklara ait gider ve maliyet
unsurlarının sadece ilgili dönemde ayrılan fonu aşan kısmı gider kabul edilir.
MADDE 6. - 193 sayılı Kanunun 66 ncı maddesinin ikinci
fıkrasının (4) numaralı bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
4. Dava vekilleri, müşavirler,
kurumlar ve tüccarlarla serbest meslek erbabının ticarî ve meslekî işlerini
takip edenler ve konser veren müzik sanatçıları;
MADDE 7. - 193 sayılı Kanunun 75 inci maddesinin ikinci
fıkrasının (4) numaralı bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
4. Kurumlar Vergisi Kanunu
uyarınca yıllık veya özel beyanname veren dar mükellef kurumların, indirim ve
istisnalar düşülmeden önceki kurum kazancından, hesaplanan kurumlar vergisi
düşüldükten sonra kalan kısmı,
MADDE 8. - 193 sayılı Kanunun mükerrer 80 inci
maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
1. İvazsız olarak iktisap
edilenler, Türkiye'de kurulu menkul kıymet borsalarında işlem gören ve üç aydan
fazla süreyle elde tutulan hisse senetleri ile tam mükellef kurumlara ait olan
ve bir yıldan fazla süreyle elde tutulan hisse senetleri hariç, menkul
kıymetlerin elden çıkarılmasından sağlanan kazançlar (Üç aylık süreyi bir yıla
kadar çıkartmaya veya tekrar kanunî süreye kadar indirmeye Bakanlar Kurulu
yetkilidir.).
MADDE 9. - 193 sayılı Kanunun 86 ncı maddesi başlığı ile
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Toplama yapılmayan haller:
Madde 86. - Aşağıda belirtilen
gelirler için yıllık beyanname verilmez, diğer gelirler için beyanname
verilmesi halinde bu gelirler beyannameye dahil edilmez.
1. Tam mükellefiyette;
a) Gerçek usulde
vergilendirilmeyen ziraî kazançlar, bu Kanunun 75 inci maddesinin (15) numaralı
bendinde yazılı menkul sermaye iratları, kazanç ve iratların istisna hadleri
içinde kalan kısmı,
b) Tek işverenden alınmış ve
tevkif suretiyle vergilendirilmiş ücretler (birden fazla işverenden ücret
almakla beraber ücret dışındaki gelirleri için beyanname vermek zorunda olmayan
ve birden sonraki işverenden aldıkları ücretlerinin toplamı, 103 üncü maddede
yazılı tarifenin ikinci gelir diliminde yer alan tutarı aşmayan mükelleflerin,
tamamı tevkif suretiyle vergilendirilmiş ücretleri dahil),
c) Vergiye tâbi gelir toplamının
[(a) ve (b) bentlerinde belirtilenler hariç] 103 üncü maddede yazılı tarifenin
ikinci gelir diliminde yer alan tutarı aşmaması koşuluyla, Türkiye'de tevkifata
tâbi tutulmuş olan; birden fazla işverenden elde edilen ücretler, menkul
sermaye iratları ve gayrimenkul sermaye iratları,
d) Bir takvim yılı içinde elde
edilen ve toplamı 600 milyon lirayı aşmayan, tevkifata ve istisna uygulamasına
konu olmayan menkul ve gayrimenkul sermaye iratları.
2. Dar mükellefiyette, tamamı
Türkiye'de tevkif suretiyle vergilendirilmiş olan; ücretler, serbest meslek
kazançları, menkul ve gayrimenkul sermaye iratları ile diğer kazanç ve iratlar.
MADDE 10. - 193 sayılı Kanunun 89 uncu maddesinin birinci
fıkrasının (2) numaralı bendine birinci alt bentten sonra gelmek üzere aşağıdaki alt bent ile (3) numaralı bentten sonra gelmek üzere aşağıdaki (4)
numaralı bent eklenmiştir.
Yukarıda sayılan kamu idare ve
müesseselerine bağışlanan okul ve yüz yatak (kalkınmada öncelikli yörelerde
elli yatak) kapasitesinden az olmamak üzere öğrenci yurdu inşaası dolayısıyla
yapılan harcamalar veya bu tesislerin inşaası için bu kuruluşlara yapılan her
türlü bağış ve yardımlar ile mevcut tesislerin faaliyetlerini devam
ettirebilmeleri için yapılan her türlü nakdi ve ayni bağış ve yardımların
tamamı yıllık beyanname ile bildirilecek gelirlerden indirilir.
4. Beyan edilen gelirin % 5'ini
aşmaması, Türkiye'de yapılması ve gelir veya kurumlar vergisi mükellefiyeti
bulunan gerçek veya tüzel kişilerden alınacak belgelerle tevsik edilmesi
şartıyla, mükellefin kendisi, eşi ve küçük çocuklarına ilişkin olarak yapılan
eğitim ve sağlık harcamaları (mükerrer 121 inci madde çerçevesinde eğitim ve
sağlık harcamaları nedeniyle vergi indiriminden yararlanan ücretliler, aynı
harcamalarını bu hükümden yararlanarak matrahlarından indiremezler).
MADDE 11. - 193 sayılı Kanunun 92 nci maddesinin birinci
fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Bir takvim yılına ait beyanname
izleyen yılın Mart ayı içinde, gelirin sadece basit usulde tespit edilen ticarî
kazançlardan ibaret olması halinde izleyen yılın Şubat ayı içinde, tam
mükellefiyette vergiyi tarha yetkili vergi dairesine, dar mükellefiyette
Türkiye'de vergi muhatabı mevcutsa onun Türkiye'de oturduğu yerin, Türkiye'de
vergi muhatabı yoksa işyerinin, işyeri birden fazla ise bu işyerlerinden
herhangi birisinin bulunduğu yer vergi dairesine verilir veya taahhütlü olarak
posta ile gönderilir.
MADDE 12. - 193 sayılı Kanunun 94 üncü maddesinin birinci
fıkrasının (6) numaralı bendinin (b) alt bendi ile dördüncü fıkrası aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
b) i) Tam
mükellef kurumlar tarafından; tam mükellef gerçek kişilere, gelir ve kurumlar
vergisi mükellefi olmayanlara ve bu vergilerden muaf olanlara dağıtılan, 75
inci maddenin ikinci fıkrasının (1), (2) ve (3) numaralı bentlerinde yazılı kâr
paylarından (kârın sermayeye eklenmesi kâr dağıtımı sayılmaz.),
ii) Tam mükellef kurumlar
tarafından; dar mükellef gerçek kişilere, dar mükellef kurumlara (Türkiye'de
bir işyeri veya daimi temsilci aracılığıyla kâr payı elde edenler hariç) ve
gelir ve kurumlar vergisinden muaf olan dar mükelleflere dağıtılan, 75 inci
maddenin ikinci fıkrasının (1), (2) ve (3) numaralı bentlerinde yazılı kâr
paylarından (Kârın sermayeye eklenmesi kâr dağıtımı sayılmaz.),
iii) 75 inci maddenin ikinci
fıkrasının (4) numaralı bendinde yazılı menkul sermaye iradının ana merkeze
aktarılan tutarı üzerinden,
Bu maddenin (6) numaralı
bendinin (a) alt bendine göre üzerinden vergi tevkifatı yapılan kurum
kazancından kâr payı alanlara, tevkif suretiyle alınan vergi red ve iade
olunmaz.
MADDE 13. - 193 sayılı Kanunun 103 üncü maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
Madde 103. - Gelir vergisine
tâbi gelirler;
5.000.000.000 liraya kadar % 20
12.000.000.000 liranın
5.000.000.000 lirası için 1.000.000.000 lira, fazlası % 25
24.000.000.000 liranın
12.000.000.000 lirası için 2.750.000.000 lira, fazlası % 30
60.000.000.000 liranın
24.000.000.000 lirası için 6.350.000.000 lira, fazlası % 35
120.000.000.000 liranın
60.000.000.000 lirası için 18.950.000.000 lira, fazlası % 40
120.000.000.000 liradan
fazlasının 120.000.000.000 lirası
için 42.950.000.000 lira,
fazlası % 45
Oranında
vergilendirilir.
Ücret gelirlerinin
vergilendirilmesinde, yukarıdaki tarifede yer alan vergi oranları beş puan
indirilmek suretiyle uygulanır.
MADDE 14. - 193 sayılı Kanunun 117 nci maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
Madde 117. - 1. Şubat ayı
içerisinde verilmesi gereken beyanname ile bildirilen gelir üzerinden tahakkuk
ettirilen gelir vergisi Şubat ve Haziran aylarında;
2. Mart ayı içerisinde verilmesi
gereken beyanname ile bildirilen gelir üzerinden tahakkuk ettirilen gelir vergisi
Mart ve Temmuz aylarında;
Olmak üzere iki eşit taksitte
ödenir.
Maliye Bakanlığı, gelirlerinin
büyük bir kısmı ziraî kazançtan oluşan mükellefler hakkında gerekli görülen
hallerde, iki taksitten fazla olmamak üzere, belli üretim bölgeleri ve ziraat ürünlerine
göre, özel ödeme zamanları tayin edebilir.
MADDE 15. - 193 sayılı Kanunun mükerrer 121 inci maddesi
başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Ücretlilerde vergi indirimi:
Mükerrer Madde 121. - Gerçek
ücretlerin vergilendirilmesinde, mükellefin kendisi, eşi ve çocukları ile
ilgili eğitim, sağlık, gıda, giyim ve ikamet edilen konuta ait kira
harcamalarının yıllık toplam tutarının;
- 3 milyar liraya kadar % 8'i,
- 6 milyar liranın 3 milyar
lirası için % 8'i, aşan kısmı için % 6'sı,
- 6 milyar liradan fazlasının, 6
milyar lirası için % 7'si, aşan kısmı için % 4'ü,
Ücretlinin ertesi yılda
ödeyeceği gelir vergisinden mahsup edilir veya işverenler aracılığı ile
kendisine nakden iade edilir.
Şu kadar ki; harcamaların
Türkiye'de yapılması, gelir veya kurumlar vergisi mükellefiyeti bulunan gerçek
veya tüzel kişilerden alınan belgelerle tevsik edilmesi ve bu belgelerin
işverene verilmesi şarttır. Mahsup hakkı kazanılan tutarın hesaplanmasında
dikkate alınan harcama tutarı, vergi matrahının toplamını geçemez.
Ücretlilerin harcama
belgelerinin işverene ibrazı, beyanı ve verginin mahsup veya iadesine ilişkin
süreleri tespit etmeye, iadeyi nakden veya mahsuben yaptırmaya, vergi mahsup ve
iadesine tâbi tutulacak mal ve hizmet alımlarını yukarıda sayılanlarla sınırlı
olmaksızın tespit etmeye ve uygulamanın usul ve esaslarını belirlemeye Maliye
Bakanlığı yetkilidir.
MADDE 16. - 193 sayılı Kanunun mükerrer 123 üncü maddesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Mükerrer Madde 123. - 1. Bu
Kanunun 21, 23/8, 47 ve 48 inci maddelerinde yer alan maktu had ve tutarlar,
1.1.2003 tarihi itibariyle geçerli olan had ve tutarlarına yükseltilmiştir.
2. Bu Kanunun 19, 21, 23/8, 31,
47, 48, mükerrer 80, 82, 86 ve mükerrer 121 inci maddelerinde yer alan maktu had
ve tutarlar, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak Vergi Usul Kanunu
hükümlerine göre belirlenen yeniden değerleme oranında artırılmak suretiyle
uygulanır. Bu şekilde hesaplanan maktu had ve tutarların % 5'ini aşmayan
kesirler dikkate alınmaz. Bakanlar Kurulu, bu surette tespit edilen had ve
tutarları % 50'sine kadar artırmaya
veya indirmeye yetkilidir.
3. Bu Kanunun
103 üncü maddesinde yer alan vergi tarifesinin gelir dilim tutarları hakkında,
bu maddenin (2) numaralı fıkrası uygulanır.
MADDE 17. - 193 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler
eklenmiştir.
GEÇİCİ MADDE 61. - Bu maddenin
yürürlük tarihinden önce yapılan müracaatlara istinaden düzenlenen yatırım
teşvik belgeleri kapsamındaki yatırımlarla ilgili yatırım harcamalarına (teşvik
belgelerine bu tarihten sonra ilave edilen iktisadî kıymetler için yapılan
harcamalar hariç), yatırım indirimi uygulamasına ilişkin olarak Gelir Vergisi
Kanununun bu tarihten önce yürürlükte bulunan hükümleri uygulanır.
Yukarıda belirtilen şekilde
yatırım indirimi istisnasından yararlanan kazançlar ile bu maddenin yürürlük
tarihinden önce gerçekleşen yatırımlar üzerinden hesaplanan ve kazancın
yetersiz olması nedeniyle sonraki dönemlere devreden yatırım indiriminden
yararlanan kazançlar üzerinden dağıtılsın, dağıtılmasın %19,8 oranında gelir
vergisi tevkifatı yapılır.
İsteyen mükellefler, bu maddenin
yürürlük tarihinden önce yapılan müracaatlara istinaden düzenlenen yatırım
teşvik belgeleri kapsamında bu tarihten itibaren yaptıkları harcamaları
(öngörülen harcamalar kapsamında daha önce yatırım indirimi istisnasından
yararlanmış harcamalar hariç) için bu Kanunun 19 uncu maddesinde yer alan
hükümler çerçevesinde yatırım indirimi istisnasından yararlanabilirler. Bunun
için bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten sonraki ilk geçici vergilendirme
dönemine ilişkin beyannamenin verileceği tarihe kadar bağlı bulunulan vergi
dairesine bir bildirimde bulunulması ve tercihin, alınmış olan yatırım teşvik
belgelerinin tamamı için yapılması şarttır.
GEÇİCİ MADDE 62. - 1. Kurumlar vergisi
mükelleflerinin;
a) 31.12.1998 veya daha önceki
tarihlerde sona eren hesap dönemlerinde elde ettikleri kazançlarının,
b) (a) bendi kapsamı dışında
kalan ve 31.12.2002 veya daha önceki tarihlerde sona eren hesap dönemlerinde
elde edilen, kurumlar vergisinden istisna edilmiş kazançlarının,
c) Geçici 61 inci madde
kapsamında tevkifata tâbi tutulmuş kazançlarının,
Dağıtımı halinde 94 üncü madde
uyarınca tevkifat yapılmaz.
2. Gerçek kişilerce (1) numaralı
fıkranın (a) bendi kapsamında elde edilen kâr payları gelir vergisinden
müstesnadır.
3. Gerçek kişilerce (1) numaralı
fıkranın (b) ve (c) bendi kapsamında elde edilen kâr paylarının net tutarına
elde edilen kâr payının 1/9’u eklendikten sonra, bulunan tutarın yarısı vergiye
tâbi gelir olarak dikkate alınır. Bu gelirler ile ilgili olarak yıllık
beyanname verilmesi halinde, beyannameye intikal ettirilen tutarın 1/5'i
beyanname üzerinden hesaplanan gelir vergisinden mahsup edilir.
4. Kurumlar vergisi
mükelleflerinin doğrudan veya iştirakleri aracılığıyla, bu maddenin (1)
numaralı fıkrasında belirtilen nitelikte kâr payı elde etmeleri halinde, bu kâr
paylarının dağıtımı ve kâr payı elde eden gerçek kişilerce bu kâr paylarının
beyanı ile ilgili olarak (1), (2) ve (3) numaralı fıkra hükümleri uygulanır.
5. Bu madde kapsamındaki kâr
payları için 22 nci madde hükümleri uygulanmaz.
GEÇİCİ MADDE 63. - 1. İşlenmiş
altın ticareti ve imalatı ile iştigal eden gelir ve kurumlar vergisi
mükelleflerinden (adi, kollektif ve adi komandit şirketler dahil) 4811 sayılı
Kanunun 13 üncü maddesine istinaden bildirimde bulunmayanların 31.12.2002
tarihi itibariyle defter kayıtlarında yer alan altın maliyet bedelleri,
İstanbul Altın Borsasının aynı tarihteki (aynı tarihte işlem görmemesi halinde
bu tarihten önceki son işlem günündeki) has altın kapanış fiyatından düşük
olamaz. Maliyet bedelinin bu fiyattan düşük olması halinde aradaki fark altın
satış kârı addolunur ve 2002 yılı kazancına eklenerek bu Kanunun yayımını
izleyen ikinci ayın sonuna kadar beyan edilir ve tahakkuk eden vergi aynı
sürede ödenir.
2. Kıymetli maden ve ziynet
eşyası imalatı ve ticareti faaliyetinde bulunan gelir ve kurumlar vergisi
mükellefleri (adi, kollektif ve adi komandit şirketler dahil) işletmelerinde
mevcut olup kayıtlarında yer almayan kıymetli maden (altın, platin ve gümüş) ve
kıymetli taşlar (elmas, pırlanta, yakut, zümrüt, topaz, safir, zebercet, inci gibi ) ile bunlardan mamûl ziynet
eşyasını 4811 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin (1) numaralı fıkrasında
belirtilen şekilde bildirmeleri halinde aynı Kanunun 13 üncü maddesinin (2)
numaralı fıkrasına göre vergi öderler.
GEÇİCİ MADDE 64. - 31.12.2007
tarihine kadar sporculara ücret olarak yapılan ödemeler gelir vergisinden
müstesnadır. Bu ücretler üzerinden % 15 oranında gelir vergisi tevkifatı yapılır.
Bu istisnanın tevkif yoluyla ödenen gelir vergisine şümulü yoktur.
Bakanlar Kurulu % 15 oranını %
25 oranına kadar artırmaya veya kanunî oranına kadar indirmeye yetkilidir.
MADDE 18. – 3.6.1949 tarihli ve 5422 sayılı Kurumlar
Vergisi Kanununun 8 inci maddesine aşağıdaki (7) numaralı bent eklenmiştir.
7. Yurt dışında yapılan inşaat,
onarma, montaj işleri ve teknik hizmetlerden sağlanan ve Türkiye'de genel
netice hesaplarına intikal ettirilen kazançlar.
MADDE 19. - 5422 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin
birinci fıkrasının (6) numaralı bendine birinci alt bentten sonra gelmek üzere aşağıdaki alt bent
eklenmiştir.
Yukarıda sayılan kamu idare ve
müesseselerine bağışlanan okul ve yüz yatak (kalkınmada öncelikli yörelerde
elli yatak) kapasitesinden az olmamak üzere öğrenci yurdu inşaası dolayısıyla
yapılan harcamalar veya bu tesislerin inşaası için bu kuruluşlara yapılan her
türlü bağış ve yardımlar ile mevcut tesislerin faaliyetlerini devam
ettirebilmeleri için yapılan her türlü nakdî ve aynî bağış ve yardımların
tamamı kurum kazancının tespitinde hasılattan gider olarak indirilir.
MADDE 20. - 5422 sayılı Kanunun 40 ıncı maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
Madde 40. - Kurumlar vergisi
beyanname verme süresi içinde ödenir.
MADDE 21. - 25.10.1984 tarihli ve 3065 sayılı Katma Değer
Vergisi Kanununun 11 inci maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendi
aşağıdaki şekilde, (c) bendinin üçüncü alt bendinde yer alan "gecikme zammının % 50 fazlası ile birlikte"
ibaresi "gecikme zammıyla birlikte" şeklinde değiştirilmiş, bu bendin
sonuna aşağıdaki hüküm eklenmiştir.
a) İhracat teslimleri ve bu
teslimlere ilişkin hizmetler ile yurt dışındaki müşteriler için yapılan
hizmetler ve karşılıklı olmak şartıyla uluslararası roaming anlaşmaları
çerçevesinde yurt dışındaki müşteriler için Türkiye'de verilen roaming
hizmetleri,
İhracatın mücbir sebepler veya
beklenmedik durumlar nedeniyle üç ay içinde gerçekleştirilememesi halinde, en
geç üç aylık sürenin dolduğu tarihten itibaren onbeş gün içinde başvuran ihracatçılara,
Maliye Bakanlığınca veya Bakanlığın uygun görmesi halinde vergi dairelerince üç
aya kadar ek süre verilebilir.
MADDE 22. - 3065
sayılı Kanunun 12 nci
maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendi ile (b) bendinin ilk cümlesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve (b)
bendinin sonuna aşağıdaki alt bent
eklenmiştir.
a) Teslim yurt dışındaki bir
müşteriye veya bir serbest bölgedeki alıcıya ya da yetkili gümrük antreposu
işleticisine yapılmalıdır.
Teslim konusu mal Türkiye
Cumhuriyeti gümrük bölgesinden çıkarak bir dış ülkeye veya bir serbest bölgeye
vasıl olmalı ya da yurt dışındaki müşteriye gönderilmek üzere yetkili gümrük
antreposuna konulmalıdır.
İhracat teslimi yapılacak
yetkili gümrük antrepoları ile buralarda düzenlenmesi zorunlu belgeleri
belirlemeye, konulacak mal miktarı ve cinsi ile bunların antrepoda bekleme
sürelerine ilişkin olarak sınırlama getirmeye,
Gümrük Müsteşarlığının görüşü alınmak
suretiyle, Maliye Bakanlığı yetkilidir.
Gümrük antreposuna konulan malın
ihracatının belirlenen sürede veya şartlara uygun olarak gerçekleşmemesi veya
tevsik edilememesi hallerinde; ziyaa uğratılan vergi, buna ilişkin olarak
kesilecek ceza ve hesaplanacak gecikme faizinin ödenmesinden katma değer
vergisi iadesi alanla birlikte antrepo işleticisi de müteselsilen sorumludur.
MADDE 23. - 3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin (4)
numaralı fıkrasının (a) ve (e) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı
fıkraya aşağıdaki (l) ve (m) bentleri eklenmiştir.
a) Gelir
Vergisi Kanununa göre vergiden muaf esnaf ile basit usulde vergilendirilen
mükellefler tarafından yapılan teslim ve hizmetler,
e) Banka ve sigorta muameleleri
vergisi kapsamına giren işlemler ve tali acenteler dahil sigorta acente ve
prodüktörlerinin sigorta muamelelerine ilişkin işlemleri ile Kurumlar Vergisi
Kanununun 7 nci maddesinin (24) numaralı bendinde belirtilen kurumların kredi
teminatı sağlama işlemleri,
l) 30.1.2002 tarihli ve 4743
sayılı Kanun hükümlerine göre kurulan varlık yönetim şirketlerinin bankalar,
özel finans kurumları ve diğer mali kurumlardan devraldığı alacakların tahsili
amacıyla bu alacakların teminatını oluşturan mal ve hakların (müzayede mahallinde satışı dahil) teslimi
ile aynı Kanuna göre finansal yeniden yapılandırma çerçeve anlaşmaları
hükümleri kapsamında yeniden yapılandırılan
borçların ödenmemesi nedeniyle
bu borçların teminatını oluşturan mal ve hakların (müzayede mahallinde
satışı dahil) teslimi,
m) 18.6.1999 tarihli ve 4389
sayılı Bankalar Kanunu hükümlerine göre Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna intikal eden mal ve hakların (müzayede
mahallinde satışı dahil) teslimi ve kiralanması.
MADDE 24. - 3065 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler
eklenmiştir.
GEÇİCİ MADDE 18. - Bu Kanunun 13
üncü maddesinin (d) bendi hükmü, teşvik belgesine sahip katma değer vergisi
mükellefiyeti bulunmayanlara bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar belge
kapsamında yapılan makine ve teçhizat teslimlerinde de uygulanır.
GEÇİCİ MADDE 19. - Asya Kalkınma
Bankasının 2003 yılında ülkemizde yapılacak yıllık toplantılarıyla ilgili
olarak bu bankaya ve temsilcilerine
yapılacak teslim ve hizmetler katma değer vergisinden müstesnadır. Toplantıya
ilişkin teslim ve hizmetleri tanımlamaya, istisna uygulanacak miktara ilişkin
alt sınır belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir. Bu kapsamda teslim edilen
mal ve hizmetler için yüklenilen vergiler, vergiye tâbi işlemler nedeniyle
hesaplanan vergiden indirilir. İndirimle giderilemeyen vergiler iade edilmez.
MADDE 25. -
4.1.1961 tarihli ve 213 sayılı
Vergi Usul Kanununa aşağıdaki mükerrer 290 ıncı madde
eklenmiştir.
Finansal kiralama işlemlerinde
değerleme:
MÜKERRER MADDE 290. - 1.
Finansal kiralama işlemlerinde, finansal kiralamaya konu olan iktisadî kıymet
ile sözleşmeden doğan hak, borç ve alacakların değerlemesi aşağıdaki esaslara
göre yapılır.
Kiracı tarafından finansal
kiralama işlemine konu iktisadî kıymeti kullanma hakkı ve sözleşmeden doğan
borç, kiralama konusu iktisadî kıymetin rayiç bedeli veya sözleşmeye göre
yapılacak kira ödemelerinin bugünkü değerinden düşük olanı ile değerlenir.
Kiralayan tarafından sözleşmeden
doğan alacak, kiralama süresi boyunca yapılacak kira ödemelerinin toplam
tutarı, kiralama konusu iktisadî kıymet ise, bu iktisadî kıymetin net bilanço
aktif değerinden kira ödemelerinin bugünkü değerinin düşülmesi sonucu bulunan
tutar ile değerlenir. İktisadi kıymetin net bilanço aktif değerinden kira
ödemelerinin bugünkü değerinin düşülmesi sonucu bulunan tutarın sıfır veya
negatif olması halinde, iktisadî kıymet iz bedeliyle değerlenir ve aradaki fark
iktisadî kıymetin elden çıkarılmasından elde edilen kazançlar gibi işleme tâbi
tutulur.
Kiralayan tarafından
aktifleştirilen alacak tutarı ile kira ödemelerinin bugünkü değeri arasındaki
fark, gelecek dönemlere ait faiz geliri olarak pasifleştirilmek suretiyle
değerlenir.
Kiralayanın finansal kiralamaya
konu iktisadî kıymetin üretimini veya alım satımını yapması halinde, iktisadî
kıymetin net bilanço aktif değeri olarak rayiç bedeli dikkate alınır. Rayiç
bedel ile maliyet bedeli arasındaki fark, normal bir satış işleminden elde
edilen kâr veya zarar olarak işleme tâbi tutulur.
2. Kiracı tarafından
aktifleştirilen finansal kiralamaya konu iktisadî kıymeti kullanma hakkı, bu
Kanunun mükerrer 298 inci maddesi ve üçüncü kitabının üçüncü kısmının birinci
bölümünde kiralama konusu iktisadî kıymet için belirlenmiş esaslar çerçevesinde
yeniden değerlemeye ve amortismana tâbi tutulur.
Kiralayan tarafından, finansal
kiralamaya konu iktisadî kıymetin bu maddenin (1) numaralı fıkrasının üçüncü
paragrafına göre belirlenen değeri üzerinden amortisman ayrılmaya devam olunur.
Bu madde kapsamında değerlenen
borç ve alacak tutarları reeskonta tâbi tutulmaz.
Kiracı tarafından finansal
kiralama sözleşmesine göre yapılan kira ödemeleri, borç anapara ödemesi ve faiz
gideri olarak ayrıştırılır. Ayrıştırma işlemi, her bir dönem sonunda kalan borç
tutarına sabit bir dönemsel faiz oranı uygulanmasını sağlayacak şekilde
yapılır.
Kiralayan tarafından gelecek
dönemlere ait faiz gelirleri, kiralanan iktisadî kıymetin finansal kiralama
sözleşmesinin yapıldığı tarihteki rayiç bedelinden, her bir dönem sonunda
anapara geri ödemelerinin düşülmesi sonucu kalan tutar üzerinden sabit bir
dönemsel faiz oranı yaratacak şekilde hesaplanması suretiyle tahakkuk
ettirilir.
3. Bu maddenin uygulamasında
aşağıda yer alan tanımlar dikkate alınır.
Finansal Kiralama: Kira süresi
sonunda mülkiyet hakkının kiracıya devredilip devredilmediğine bakılmaksızın,
bir iktisadî kıymetin mülkiyetine sahip olmaktan kaynaklanan tüm riskler ile
yararların kiracıya bırakılması sonucunu doğuran kiralamalardır.
Kiralama işleminde; iktisadî
kıymetin mülkiyetinin kira süresi sonunda kiracıya devredilmesi, kiracıya kira
süresi sonunda iktisadî kıymeti rayiç bedelinden düşük bir bedelle satın alma
hakkı tanınması, kiralama süresinin iktisadî kıymetin ekonomik ömrünün %
80'inden daha büyük bir bölümünü kapsaması veya sözleşmeye göre yapılacak kira
ödemelerinin bugünkü değerlerinin toplamının iktisadî kıymetin rayiç bedelinin
% 90'ından daha büyük bir değeri oluşturması hallerinden herhangi birinin
varlığı durumunda kiralama işlemi finansal kiralama kabul edilir.
Doğal kaynakların araştırılması
veya kullanılmasına yönelik kiralama sözleşmeleri ile sinema filmleri, video
kayıtları, patentler, kopyalama hakları gibi kıymetlerle ilgili lisans
sözleşmeleri bu madde kapsamında değerlendirilmez.
Arazi, arsa ve binalarla ilgili
kiralama sözleşmeleri, sadece, sözleşmede kira süresi sonunda mülkiyet hakkının
kiracıya devri öngörülmüşse veya kiracıya kira süresi sonunda kiralama konusu
gayrimenkulu düşük bir bedelle satın alma hakkı tanınmışsa bu madde kapsamında
değerlendirilir.
Kira Ödemeleri: Sözleşmeye göre,
kira süresi boyunca yapılması gereken kira ödemeleridir. Kira süresi sonunda,
kiralama konusu iktisadî kıymetin kalan değerine ilişkin bir taahhüt olması
halinde bu değer de kira ödemesi kabul edilir.
Kira süresi sonunda kiracıya
düşük bir bedelle iktisadî kıymeti satın alma hakkı tanındığı ve sözleşme
tarihinde bu hakkın kullanılma olasılığının yüksek olduğu durumda kira
ödemeleri kira süresi boyunca yapılan kira ödemeleri ile satın alma hakkının
kullanılması durumunda ödenmesi gereken bedelin toplamıdır.
Kira Ödemelerinin Bugünkü
Değeri: Kira ödemelerinin, sözleşme tarihinde, kiralamada kullanılan faiz
oranının dikkate alınması suretiyle hesaplanan bugünkü değerlerinin toplamıdır.
Kiralamada kullanılan faiz oranı
tespit edilemiyorsa, kiracının kiralamaya konu iktisadî kıymeti satın almak
için aynı vade ile alması gereken borç için katlanacağı faiz oranı kullanılır.
Kiralamada Kullanılan Faiz
Oranı: Kira ödemeleri ile garanti edilmemiş kalan değer toplamının bugünkü
değerini, kiralamaya konu iktisadî kıymetin rayiç bedeline eşitleyen iskonto
oranıdır.
4. Maliye Bakanlığı, bu maddenin
uygulamasına yönelik usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.
MADDE 26. - 2.7.1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar
Kanununun 123 üncü maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
Anonim, eshamlı komandit ve
limited şirketlerin birleşme, devir ve bölünmeleri nedeniyle yapılacak işlemler
ile yurt içi ve yurt dışı kredi kuruluşlarınca kullandırılan ve ortalama vadesi
bir yıl ve daha uzun süreli nakdi yatırım kredileri nedeniyle verilen
teminatlarla ilgili işlemler harca tâbi tutulmaz.
MADDE 27. - 492 sayılı
Kanuna bağlı (8) sayılı tarifenin " VI - Meslek erbabına verilecek
tezkere, vesika ve ruhsatnamelerden alınacak harçlar" bölümünün 18 inci fıkrasının (c) bendinden
sonra gelmek üzere aşağıdaki (d) bendi eklenmiş ve (9) sayılı Tarifenin
"VI- Ruhsat (izin) harçları" bölümünün (f) bendi yürürlükten
kaldırılmıştır.
d) Karayolları Trafik Kanununun
123 üncü maddesine göre özel kişi ve kuruluşlara sürücü kursları açmak için
ilgili Bakanlıkça verilecek okul açma belgelerinden (Her yıl için),
Son nüfus sayımına göre;
Nüfusu 200.000'e kadar olan şehirlerde 220.000.000.-
TL,
Nüfusu 500.000'e kadar olan şehirlerde 440.000.000.-
TL,
Nüfusu 500.000' den yukarı olan şehirlerde 660.000.000.- TL,
MADDE 28. - 1.7.1964 tarihli ve 488 sayılı Damga Vergisi
Kanununun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan "200 milyar
lirayı aşamaz" ibaresi "800 milyar lirayı aşamaz" şeklinde
değiştirilmiş ve aynı fıkranın sonuna "Bakanlar Kurulu yeniden değerleme
oranının % 50 fazlasını geçmemek ve % 20'sinden az olmamak üzere yeni oranlar
tespit etmeye yetkilidir." ibaresi eklenmiştir.
MADDE 29. - 488 sayılı Kanuna ekli (2) sayılı tablonun;
"IV. Ticarî ve medeni işlerle ilgili kâğıtlar" başlıklı bölümüne
aşağıdaki (23), (24) ve (25) numaralı fıkralar, "V - Kurumlarla ilgili
kâğıtlar" başlıklı bölümüne aşağıdaki (22) numaralı fıkra eklenmiştir.
23. Yurt içi
ve yurt dışı kredi kuruluşlarından temin edilen ve ortalama vadesi bir yıl ve
daha uzun süreli olan nakdi yatırım kredileri nedeniyle düzenlenen kâğıtlar
(kredilerin kullanımları hariç).
24. Devlet dış borçları ile
ilgili kredi anlaşmalarında öngörülen bütün ödemeler dolayısıyla düzenlenen
kâğıtlar (dış proje kredileri çerçevesinde yapılacak ödemeler dahil, kredilerin
kullanımları hariç).
25. 28.3.2002 tarihli ve 4749
sayılı Kanunun 12 nci maddesinin üçüncü fıkrasında tanımlanan nakit işlemleri
ile Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca çıkarılacak likidite senetlerine (veya
bu mahiyetteki kâğıtlara) ilişkin işlemler dolayısıyla düzenlenen kâğıtlar.
22. Kurumlar Vergisi Kanununun 7
nci maddesinin 24 numaralı bendinde belirtilen kurumların kredi teminatlarına
ilişkin işlemlerinde düzenlenen kâğıtlar.
MADDE 30. - 2.2.1984 tarihli ve 2978 sayılı Vergi İadesi
Hakkında Kanunun 3 üncü maddesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Madde 3. - Vergi iadesi aylık, yıllık veya
dönemsel olarak hesap edilebilir. Vergi iadesi,
2 nci madde hükmü de dikkate alınarak
mal ve hizmet alımları tutarına % 5 nispeti uygulanarak hesaplanır.
Bu maddede belirtilen nispeti;
yarısına kadar artırarak yeniden tespit etmeye, faaliyet kolları, iş nevileri
veya mükellef grupları veya vergi iadesine konu harcama kalemleri itibariyle
farklı bir şekilde belirlemeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.
Bu maddede yazılı veya Bakanlar
Kurulu kararı ile yeniden tespit edilecek nispette bir değişiklik yapmadan,
aylık tutarları, yıllık olarak veya vergi iadesinin dönemine uygun bir şekilde
tespit etmeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.
MADDE 31. - 10.6.1985 tarihli ve 3226 sayılı Finansal
Kiralama Kanununun 28 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Madde 28. - Yatırımların
tamamının veya bir bölümünün finansal kiralama yoluyla gerçekleştirilmesi
halinde kiralayan, finansal kiralamaya konu olan iktisadî kıymetlerle ilgili
olarak bunların satın alınması halinde uygulanan teşviklerden yararlanır.
MADDE 32. - 17.7.1964 tarihli ve 506 sayılı Sosyal
Sigortalar Kanununun 80 inci maddesine, birinci fıkradan sonra gelmek üzere
aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
Prim borçlarının, katma değer
vergisi iade alacağından mahsubu suretiyle de ödenmesi mümkündür. Bu takdirde
katma değer vergisi iade hakkı sahibi; kendisinin, mal ya da hizmet satın
aldığı veya iştirak ya da ortaklık ilişkisi içinde bulunduğu işverenlerin prim
borçları için de mahsup talep edebilir. Kurumun bağlı olduğu Bakanlık, Maliye
Bakanlığının uygun görüşü ile bu uygulamadan faydalanacak işverenleri, iştigal
konusu, işletme türü ve işletme büyüklüğü itibariyle belirlemeye ve lehine
mahsup talebinde bulunulan işverenlerin prim borcu ödeme süresini otuz günü
aşmamak üzere uzatmaya yetkilidir.
MADDE 33. - 506 sayılı
Kanunun 85 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Şartlar
Madde 85. - Malûllük, yaşlılık
ve ölüm sigortalarına isteğe bağlı olarak devam edilebilmesi için;
A - a) En az 1080 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi
ödemiş olmak,
b) Herhangi bir sosyal güvenlik
kuruluşuna zorunlu ya da isteğe bağlı sigortalı olmamak ve buralardan kendi
sigortalılığından dolayı aylık bağlanmamış olmak,
c) İsteğe bağlı olarak her ay
kesintisiz otuz gün üzerinden malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi
ödemek,
d) Örneği Kurumca hazırlanacak
isteğe bağlı sigorta talep dilekçesiyle Kuruma müracaatta bulunmak,
Şarttır.
B - İsteğe bağlı sigortalılık,
müracaatın Kurumca alındığı tarihi takip eden aybaşından itibaren başlar. Şu kadar
ki, isteğe bağlı sigortanın başladığı tarihte, sosyal güvenlik kuruluşları ile
ilgileri kesilmediği tespit edilenlerin
isteğe bağlı sigortalılıkları başladığı tarih itibariyle iptal edilerek, ödedikleri primler faiz
uygulanmaksızın ilgililere iade edilir.
C - a) İsteğe bağlı sigortaya
devam etmek isteyenler, ödeyecekleri sigorta primlerini bu Kanunun 78 inci
maddesine göre belirlenen prime esas
kazanç alt sınırı ile üst sınırı arasında olmak şartıyla kendileri belirlerler.
İsteğe bağlı sigorta primi oranı % 30 olarak uygulanır.
b) İsteğe bağlı sigorta
primlerinin, en geç ait olduğu ayı takip eden ayın sonuna kadar ödenmesi
zorunludur. Ait olduğu ayı takip eden ayın sonuna kadar ödenmeyen primler için,
bu tarihten başlanarak 80 inci madde hükmüne göre gecikme zammı uygulanır.
D - İsteğe bağlı sigortalılık;
a) Sosyal güvenlik kuruluşlarına
tâbi olarak çalışmaya başlayanların, çalışmaya başladıkları günden,
b) İsteğe bağlı sigortalılığını
sona erdirme talebinde bulunanların, buna ait dilekçelerinin Kurumca alındığı
tarihten önceki primi ödenmiş son ayın
bitiminden,
c) İsteğe bağlı sigorta primini
art arda üç ay ödemeyenlerin primi
ödenmiş son ayın bitiminden,
d) Tahsis talebinde
bulunanların, aylığa hak kazanmış veya toptan ödeme yapılmış olmak koşulu ile
tahsis talep tarihinden,
e) Ölen sigortalının ölüm
tarihinden,
İtibaren sona erer.
E - Bu maddenin (A) bendinin (a)
alt bendinde belirtilen koşul, 3 üncü
maddesinin II nci fıkrasının (D) bendine göre çalışanlar için aranmaz.
Bu maddenin (D) bendinin (a), (b) ve (c) alt bentlerine göre isteğe bağlı
sigortalılığı sona eren sigortalının, yeniden isteğe bağlı sigortaya devam edebilmesi için tekrar yazılı
müracaatta bulunması gerekir.
MADDE 34. - 506 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
GEÇİCİ MADDE 85. - Bu Kanunun
yürürlüğe girdiği tarihten önce;
a) İsteğe bağlı sigortalı
olanların sigortalılıklarının devamında,
b) İsteğe bağlı sigortaya müracaatta bulunanların sigortalılıklarının
kabulünde,
85 inci maddenin birinci fıkrasının (A) bendinin (a) alt
bendi hükümleri uygulanmaz.
c) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği
tarihten önce isteğe bağlı sigortalı olup, Kuruma prim borcu bulunanlar bu
Kanunun yürürlük tarihinden itibaren altı ay içinde prim borçlarını gecikme
zammı ile birlikte ödemeleri halinde sigortalılıkları devam eder, ancak bu süre
içinde borcun ödenmeyen kısmına ait süreler hizmetten sayılmaz.
MADDE 35. - 18.6.1999 tarihli ve 4389 sayılı Bankalar
Kanununun 20 nci maddesinin (2) numaralı fıkrasının birinci cümlesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiş, (6) numaralı fıkrasının (c) bendinin sonuna aşağıdaki
hüküm eklenmiştir.
Mevduat kabul etmeyen bankalar
bu Kanunun 10 uncu maddesinin (2), (3) ve (4) numaralı, 11 inci maddesinin (1),
(2), (3), (4), (5) ve (6 ) numaralı fıkraları ile 12 nci maddesi, 14 üncü
maddesinin (5), (6) ve (7) numaralı fıkraları, 15 (2/c, d ve e bentleri
hariç), 16 ve 17 nci maddeleri hükümleri dışındaki diğer madde hükümlerine
tâbidir.
Güvence Fonu gelir ve kurumlar
vergisi dahil her türlü vergi, resim ve harçtan muaftır.
MADDE 36. - 1.
31.12.1960 tarihli ve 193 sayılı Kanunun;
a) 89 uncu maddesinin birinci
fıkrasının (3) numaralı bendinde yer alan "bu Kanunun 31 inci maddesinin
(2) numaralı bendinde" ibaresi, "bu Kanunun 31 inci maddesinde",
b) 98 inci maddesinin birinci
fıkrasında yer alan "ertesi ayın yirminci günü akşamına kadar"
ibaresi "ertesi ayın yirmiüçüncü günü akşamına kadar", üçüncü
fıkrasında yer alan "Şubat, Mayıs, Ağustos ve Kasım aylarının yirminci
günü" ibaresi, "Ocak, Nisan, Temmuz ve Ekim aylarının yirmiüçüncü
günü",
2. 3.6.1949 tarihli ve 5422
sayılı Kanunun;
a) 14 üncü maddesinin birinci
fıkrasının (6) numaralı bendinde yer alan "ödenme taksitleri ile birlikte
eşit taksitler halinde ödenir." ibaresi, "ödenme süreleri içerisinde
eşit taksitler halinde ödenir."
b) 24 üncü maddesinin sekizinci
fıkrasında yer alan "yirminci günü akşamına kadar" ibaresi,
"yirmiüçüncü günü akşamına kadar",
c) 25 inci maddesinin ikinci
fıkrasında yer alan "% 20 oranında" ibaresi "kurumlar vergisi
oranında",
d) 42 nci maddesinin üçüncü
fıkrasında yer alan "sürelerde" ibaresi, "sürede,"
3. 25.10.1984 tarihli ve 3065
sayılı Kanunun 41 inci maddesinin (1) ve (4) numaralı fıkralarında yer alan
"yirmibeşinci günü" ibareleri "yirmiüçüncü günü",
4. 2.7.1964 tarihli ve 492 sayılı
Kanunun mükerrer 138 inci maddesinin üçüncü fıkrasındaki "10.000
lira" ibaresi "100.000 lira",
5. 2.7.1964 tarihli ve 492
sayılı Kanuna bağlı (4) sayılı tarifenin "I - Tapu işlemleri"
başlıklı bölümünün (20) numaralı fıkrasının (b) bendinde yer alan "binde
36" ibaresi "binde 15",
6. 1.7.1964 tarihli ve 488
sayılı Kanunun mükerrer 30 uncu maddesinde yer alan "Bu suretle hesaplanan
vergi miktarlarında 10.000 lira kesirleri nazara alınmaz." ibaresi
"Bu suretle hesaplanan vergi miktarlarında 100.000 lira kesirleri dikkate
alınmaz.",
7. 18.2.1963 tarihli ve 197
sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin son
fıkrasındaki "10.000 liranın" ibaresi "100.000 liranın",
"1.000 liranın" ibaresi "10.000" liranın,
8. 2.2.1984 tarihli ve 2978
sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesi "Bu
dönemleri bir aydan az olmamak üzere yeniden tespit etmeye ve vergi iadesinden
mahsup edilmek üzere avans olarak ödeme yaptırmaya Maliye Bakanlığı
yetkilidir.",
9. 4.1.1961 tarihli ve 213
sayılı Kanunun ek 13 üncü maddesinin (4) numaralı fıkrasının (a) bendinin
birinci alt bendinde yer alan "(sözleşmeli personel ile bağlı kuruluşların
personeli dahil)" ibaresi "(sözleşmeli personel ile bağlı
kuruluşların personeli dahil, bağlı kuruluşların kadro karşılığı sözleşmeli personeli
hariç)", aynı fıkranın (b) ve (c) bentlerinde yer alan " 70"
ibareleri "100", aynı
fıkranın (b) bendinde yer alan "Gelirler Genel Müdürlüğü" ibaresi ile
(c) bendinde yer alan "Vergi
incelemesine yetkili personel ile Gelirler Genel Müdürlüğü" ibaresi
"Maliye Bakanlığı", yine aynı fıkranın (b) bendinde yer alan "bir katını" ibaresi "üç
katını",
Şeklinde değiştirilmiştir.
Yürürlükten kaldırılan hükümler
MADDE 37. - 1. 31.12.1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir
Vergisi Kanununun;
a) Mükerrer 21 inci maddesi,
b) 23 üncü maddesinin birinci
fıkrasının (14) numaralı bendi,
c) İkinci Kısmındaki
Sekizinci Bölüm başlığı
ile birlikte ek 1, ek 2, ek 3,
ek 4, ek 5 ve ek 6 ncı maddeleri,
d) 63 üncü maddesinin birinci
fıkrasının (5) numaralı bendi,
e) 75 inci maddesinin ikinci
fıkrasının (13) numaralı bendi,
f) Mükerrer 75 inci maddesi,
g) 119 uncu maddesinin ikinci
cümlesi,
h) Mükerrer 120 nci maddesinin
birinci fıkrasının son cümlesi,
2. 1.7.1964 tarihli ve 488
sayılı Kanuna ekli (1) sayılı tablonun "IV. Makbuzlar ve diğer
kâğıtlar" başlıklı bölümünde yer alan havale mektupları, posta ve telgraf
havalenamelerine ilişkin 3 üncü fıkrası,
3. 25.6.1992 tarihli ve 3824
sayılı Kanunun 18, 19, 20, 21 ve 22 nci maddeleri,
4. 7.11.1985 tarihli ve 3238 sayılı Kanunun 12
nci maddesinin ikinci fıkrasının (h) bendi,
5. 29.5.1986 tarihli ve 3294
sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi,
Yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 38. - Gelir ve kurumlar vergisi tahsilat toplamı üzerinden aşağıda yer alan
fonlara, karşılarında belirtilen oranlarda pay verilir. Bu paylar aylık olarak
hesaplanır, tahsil edilen ayı takip eden ayın sonuna kadar fonlar adına Türkiye
Cumhuriyet Merkez Bankası nezdinde açılan hesap veya hesaplara yatırılır.
Savunma Sanayii Destekleme Fonu
% 3,5
Sosyal Yardımlaşmayı ve
Dayanışmayı Teşvik Fonu % 2,8
Yukarıdaki oranları sıfıra kadar
indirmeye ve tekrar kanunî oranına kadar yükseltmeye Bakanlar Kurulu
yetkilidir.
Maliye Bakanlığı fon payı
uygulaması ile ilgili usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.
GEÇİCİ MADDE 1. - Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü ve Kurumlar
Vergisi Kanununun 24 üncü maddesi gereğince vergi tevkifatı yapmak zorunda
olanlar, Aralık 2003 dönemi ile ilgili olarak hesapladıkları fon payını, bu
Kanunun 37 nci maddesinin (3) numaralı fıkrası ile kaldırılan hükümler
çerçevesinde öderler.
2003 yılı vergilendirme
dönemlerine ilişkin olarak 1.1.2004 tarihinden sonra verilmesi gereken yıllık
gelir ve kurumlar vergisi beyannameleri üzerinden hesaplanan gelir ve kurumlar
vergisi tutarlarından ayrıca fon payı hesaplanmaz, bu kazanç ve iratlara
ilişkin olarak vergilendirme dönemi içinde ödenen fon payları mahsup ve iadeye
konu olmaz.
2004 yılı
Ocak ayı gelir ve kurumlar vergisi tahsilatından bu Kanunun 38 inci maddesi hükümleri çerçevesinde pay verilmez.
GEÇİCİ MADDE 2. - Bu Kanunun yayımı tarihinden önce yapılan
finansal kiralama sözleşmeleri ile ilgili olarak, 10.6.1985 tarihli ve 3226
sayılı Finansal Kiralama Kanununun bu Kanun ile değiştirilmeden önceki 28 inci
maddesi hükümleri uygulanır.
GEÇİCİ MADDE 3. - 15.11.2000 tarihli ve 4603 sayılı Kanun kapsamında olan bankalarca yeniden yapılandırma süreci içinde, açılmış veya açılacak dava ve takipler sonuçlandırılıncaya kadar 492 sayılı Harçlar Kanununun 2 nci, 23 üncü, 29 uncu maddeleri ve 2548 sayılı Ceza Evleriyle Mahkeme Binaları İnşası Karşılığı Olarak Alınacak Harçlar ve Mahkûmlara Ödettirilecek Yiyecek Bedelleri Hakkında Kanunun 1 inci maddesi hükümleri uygulanmayacağı gibi her türlü ihtiyatî tedbir ve ihtiyatî haciz taleplerinde teminat şartı aranmaz. Ayrıca bankaların mahkeme ilâmını alması ve tebliğe çıkartması işlemlerinde karşı tarafa yükletilmiş olan harcın ödenmiş olması şartı da aranmaz.
MADDE 39. - Bu Kanunun;
a) 2, 8, 9, 13 ve 35 inci
maddeleri 2003 yılı gelirlerine de uygulanmak üzere yayımı tarihinde,
b) 27 nci maddesi 31.12.2003
tarihinde,
c) 11, 14 ve 20 nci maddeleri
2003 yılı gelirlerine de uygulanmak üzere 1.1.2004 tarihinde,
d) 3, 4, 6, 15, 18, 26, 29 ve 38
inci maddeleri, 36 ncı maddesinin (1), (3) ve (7) numaralı fıkraları ile (2) numaralı fıkrasının (a), (b) ve (d)
bentleri, 37 nci maddesinin (1) numaralı fıkrasının (d) ve (g) bentleri ve (3),
(4) ve (5) numaralı fıkraları 1.1.2004 tarihinde,
e) 21, 33 ve 34 üncü maddeleri ve 23 üncü maddesi ile 3065 sayılı
Kanunun 17 nci maddesine eklenen (l) ve (m) bentleri yayımını izleyen ay başında,
f) 37 nci maddesinin (1)
numaralı fıkrasının (b) bendi ile yapılan düzenleme yayımını izleyen ikinci ay
başında,
g) 23 üncü maddesi ile 3065
sayılı Kanunun 17 nci maddesinin (a) ve (e) bentlerinde yapılan değişiklik
hükmü 1.7.2003 tarihinde,
h) 25 inci maddesi 1.7.2003
tarihinden itibaren yapılacak kiralama işlemlerinde uygulanmak üzere yayımı
tarihinde,
i) 30 uncu maddesi ile 36 ncı
maddesinin 9 numaralı fıkrası 1.4.2003 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı
tarihinde,
j) Diğer hükümleri yayımı
tarihinde,
Yürürlüğe girer.
MADDE 40. - Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.