|
Kanun No. 5320 |
|
Kabul Tarihi : 23.3.2005 |
BİRİNCİ BÖLÜM
Genel Hükümler
Amaç
MADDE 1.- (1) Bu Kanunun amacı, 4.12.2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi
Kanununun yürürlüğe konulmasına ve uygulanmasına ilişkin esas ve usûlleri
belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2.- (1) Bu Kanun, diğer kanunlarda, yürürlükten kaldırılan 4.4.1929
tarihli ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununa yapılan yollamaları,
Ceza Muhakemesi Kanununun yürürlüğe girmesiyle yürürlükten kaldırılan hükümleri
ve bu Kanunun uygulanması için diğer kanunlarda yapılan değişiklikleri belirtir
ve yürürlüğe girmesinden önce işlenmiş suçlar hakkında ne şekilde uygulama
yapılacağına ve kesinleşmiş cezaların nasıl infaz edileceğine ilişkin bazı usul
hükümlerini kapsar.
İKİNCİ BÖLÜM
Uyum Hükümleri
Yollamalar
MADDE 3.- (1) Mevzuatta, yürürlükten kaldırılan Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununa
yapılan yollamalar, Ceza Muhakemesi Kanununun bu hükümlerin karşılığını
oluşturan maddelerine yapılmış sayılır.
(2) Mevzuatta, yürürlükten kaldırılan Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun
kitap, bab ve fasıllarına yapılmış yollamalar, o kitap, bab ve fasıl içinde yer
almış hükümlerin karşılığını oluşturan Ceza Muhakemesi Kanununun maddelerine
yapılmış sayılır.
Mahkemelerin görevleri
MADDE 4.- (1) Ceza Muhakemesi Kanunu, yürürlüğe girdiği tarihten itibaren,
aşağıdaki maddelerin hükümleri saklı kalmak üzere, kesin hükme bağlanmış
olanlar hariç, görülmekte olan bütün soruşturma ve kovuşturmalarda uygulanır.
(2) Ancak, Ceza Muhakemesi Kanununun yürürlüğe
girmesinden önce soruşturma ve kovuşturma evrelerinde yapılmış işlem ve
kararlar hukuki geçerliliklerini sürdürürler.
Gıyabî tutuklama kararları
MADDE 5.- (1) Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu yürürlükte iken verilmiş gıyabî
tutuklama kararları, Ceza Muhakemesi Kanununun yürürlüğe girmesiyle, 248 inci
maddesinin yabancı ülkede bulunan kaçaklarla ilgili beşinci fıkrası hükmü ayrık
olmak üzere, yakalama emri niteliğine dönüşür.
(2) Ceza Muhakemesi Kanununun 248 inci maddesinin beşinci fıkrası hükmü,
sadece yabancı ülkede bulunan kaçaklar hakkında uygulanır.
Koruma tedbirleri nedeniyle
tazminat
MADDE 6.- (1) Ceza Muhakemesi Kanununun 141 ilâ 144 üncü maddeleri hükümleri, 1
Nisan 2005 tarihinden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanır.
(2) Bu tarihten önceki işlemler hakkında ise, 7.5.1964 tarihli ve 466
sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi
Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
İtiraz
MADDE 7.- (1) Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu gereğince süre konulmamış adî
itiraza tâbi kararlara karşı Ceza Muhakemesi Kanununun yürürlüğe girdiği
tarihten itibaren yedi gün içinde itiraz yoluna başvurulabilir.
(2) Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu ve diğer kanunlarda yer alan acele
itirazlar hakkında Ceza Muhakemesi Kanununun itiraza ilişkin hükümleri
uygulanır.
Temyiz ve karar düzeltme
MADDE 8.- (1) Bölge adliye mahkemelerinin, 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî
Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve
Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmî Gazetede ilân
edilecek göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan
kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 322
nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305
ilâ 326 ncı maddeleri uygulanır.
(2) Bu Kanunun yürürlük tarihinden önce ilk derece mahkemelerince karar
verilmiş olup, temyiz edilmekle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmiş
bulunan dava dosyalarından, lehe kanun hükümlerinin uygulanması yönünde
mahkemesince değerlendirme yapılması gerektiği açıkça anlaşılanlar, Yargıtay
Cumhuriyet Başsavcılığınca doğrudan ilgili mahkemesine iade edilebilir. Bu
halde, mahkemesince duruşma yapılarak karar verilir.
(3) Ceza Muhakemesi Kanununun yürürlüğe girdiği tarihten önce
Yargıtay'ca incelenip kesinleşen hükümler hakkında, başvuru süresi dolmamış
olması kaydıyla karar düzeltme yoluna gidilebilir.
Şahsî dava
MADDE 9.- (1) Özel kanunlarda öngörülen şahsî davalar kamu davasına dönüşür.
(2) Hâlen şahsî dava usulüne göre yürütülen davalar da kamu davası
olarak sürdürülür.
(3) Şahsî davacılar, katılan sıfatını alırlar.
(4) Bu davalar hakkında, 26.9.2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza
Kanunu ile Ceza Muhakemesi Kanununun uzlaşmaya ilişkin hükümleri uygulanır.
Ceza kararnamesi
MADDE 10.- (1) Ceza Muhakemesi Kanununun yürürlüğe girdiği tarihten önce verilip
henüz kesinleşmemiş ceza kararnamesi ile sonuçlandırılan dava dosyaları,
mahkemesince re'sen ele alınarak duruşmalı yargılama yapılır.
Yargılamaya katılamayacak hâkim
MADDE 11.- (1) Ceza Muhakemesi Kanununun 23 üncü maddesinin ikinci fıkrası,
Kanunun 163 üncü maddesi hükmü dışındaki hallerde uygulanmaz.
Tutuklulukta geçecek süre ve
tanıkların dinlenmesi
MADDE 12. - (1) Ceza Muhakemesi Kanununun
102 nci maddesi, aynı Kanunun 250 nci maddesinin birinci fıkrasının (c)
bendinde yazılı suçlar bakımından, 1 Nisan 2008 tarihinde yürürlüğe girer. Bu
süre zarfında 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 110 uncu maddesinin
uygulanmasına devam olunur.
(2) Ceza Muhakemesi Kanununun 52 nci maddesinin üçüncü fıkrası, bu
fıkranın (a) ve (b) bentleri yönünden 1 Temmuz 2006 tarihinde yürürlüğe girer.
Müdafi, vekil ve uzlaştırıcı
ücreti
MADDE 13.- (1) Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince, soruşturma ve kovuşturma
makamlarının istemi üzerine Baro tarafından görevlendirilen müdafi ve
vekile, görevin ifasından doğan
masraflar hariç avukatlık ücret tarifesinden ayrık olarak bu tarifenin
hazırlanış usulüne göre tespit edilecek ücret ödenir. İleride yargılama
giderleri ile mahkûm olan sanıklardan müdafi ve vekile ödenen ücreti
ödeyebilecek durumda olanlara Türkiye Barolar Birliğinin rücu hakkı saklıdır.
(2) 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (1) ve (3) sayılı tarifelere göre
alınan yargı harçlarının %15'i ve idarî nitelikteki para cezaları hariç olmak
üzere adlî para cezalarının %15'i, bir önceki yıl kesin hesabına göre tespit
edilen toplam miktar esas alınarak, yılı içinde Maliye Bakanlığınca Türkiye
Barolar Birliği hesabına aktarılır. Birinci fıkraya göre ödenecek ücretler bu
hesaptan karşılanır.
(3) Türkiye Barolar Birliği tarafından barolar arasında yapılacak
dağıtımın esas ve usûlleri Türkiye Barolar Birliğince çıkarılacak yönetmelikte
gösterilir.
(4) Ceza Muhakemesi Kanununun 253 üncü maddesinin sekizinci fıkrası
uyarınca uzlaştırma işlemi giderlerinden olup uzlaştırıcıya ödenecek ücret de, birinci fıkra uyarınca
tespit edilecek ücret tarifesinde ayrıca gösterilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Yönetmeliklerin çıkarılması
MADDE 14.- (1) Ceza Muhakemesi Kanununda öngörülen yönetmelikler, bu Kanunun
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde çıkarılır ya da yürürlükteki
yönetmeliklerde gerekli değişiklikler yapılır. Bu düzenlemeler yapılıncaya
kadar, yürürlükteki yönetmeliklerin Ceza Muhakemesi Kanununa aykırı olmayan
hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
MADDE 15.- (1) Birden fazla
mahkumiyeti olan kişi bu mahkumiyetlerden birine ilişkin cezayı infaz kurumunda
çektiği sürece, diğer cezaları açısından ceza zamanaşımı işlemez.
(2) Cezanın
infazının ertelenmesi veya durdurulması halinde, bu cezaya ilişkin zamanaşımı
işlemez.
Kolluğa bildirim
MADDE 16.- (1) Şüpheli ve sanıkla ilgili olarak verilen soruşturma ve kovuşturmayı
sona erdiren kesinleşmiş kararlar, soruşturmada görev alan kolluk birimlerine
bildirilir. Kolluk birimleri bu bildirim üzerine gerekli işlemleri derhal
yapar.
Parada sahtecilikle ilgili
bilgilerin toplanması
MADDE 17.- (1) Parada sahtecilik suçundan dolayı elkonulan sahte paralar ve
bunlara ilişkin bilgiler, Cumhuriyet başsavcılıkları ve mahkemeler tarafından
paraların asıllarını tedavüle çıkaran kurumca oluşturulacak sistemde incelenmek
ve değerlendirilmek üzere paraların asıllarını tedavüle çıkaran kurumun ilgili
birimine gönderilir. Gönderilen bilgilerin içeriği ve bildirimin sureti,
paraların asıllarını tedavüle çıkaran kurum ile İçişleri Bakanlığının görüşü
alınarak, Adalet Bakanlığı tarafından çıkarılacak bir yönetmelikle belirlenir.
Yürürlükten kaldırılan kanunlar
MADDE 18.- (1) 1 Nisan 2005 tarihi itibarıyla;
a) 4.4.1929 tarihli ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu,
b) 8.6.1936 tarihli ve 3005 sayılı Meşhud Suçların Muhakeme Usulü
Kanunu,
c) 7.5.1964 tarihli ve 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan
Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanun,
d) 30.7.1999 tarihli ve 4422 sayılı Çıkar Amaçlı Suç Örgütleriyle
Mücadele Kanunu,
Bütün ek ve değişiklikleriyle birlikte yürürlükten kaldırılmıştır.
(2) Bu Kanunun 6, 8 ve 12 nci maddelerinde öngörülen yürürlük ve uygulamaya ilişkin hükümler saklıdır.
Yürürlük
MADDE 19.- (1) Bu Kanunun;
a) "Zamanaşımı" başlıklı 15 inci maddesinin ikinci fıkrası
yayımı tarihinde,
b) Diğer hükümleri 1 Nisan 2005 tarihinde,
Yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 20.- (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.