Dönem : 22           Yasama Yılı : 2

 

              T.B.M.M.    (S. Sayısı : 277)

 

Millî Eğitim Temel Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında 31.7.2003 Tarihli ve 4967 Sayılı Kanun ve Anayasanın 89 uncu Maddesi Gereğince Cumhurbaşkanınca Bir Daha Görüşülmek Üzere Geri Gönderme Tezkeresi ve Plan ve

Bütçe Komisyonu Raporu (1/658)

 

                                   

Not : Kanun, Başkanlıkça Anayasa ve Plan ve Bütçe Komisyonlarına havale edilmiştir.

 

 

T.C.

 

 

Cumhurbaşkanlığı

 

 

Sayı : B.01.0.KKB.01-18/A-8-2003-1013

13.8.2003

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

İLGİ: 04.08.2003 günlü, A.01.0.GNS.0.10.00.02-2544/9642 sayılı yazınız.

Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulunca 31.07.2003 gününde kabul edilen 4967 sayılı "Millî Eğitim Temel Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" incelenmiştir:

1- İncelenen 4967 sayılı Yasa'nın 1. maddesiyle değiştirilen 14.06.1973 günlü, 1739 sayılı Millî Eğitim Temel Yasası'nın 8. maddesinde,

"Eğitimde kadın, erkek herkese fırsat ve imkân eşitliği sağlanır.

Maddî imkânlardan yoksun başarılı öğrencilerin en yüksek eğitim kademelerine kadar öğrenim görmelerini sağlamak amacıyla parasız yatılılık, burs, kredi ve ücreti Millî Eğitim Bakanlığınca karşılanmak kaydıyla özel öğretim kurumlarında öğrenim görmeleri sağlanabilir. Buna ilişkin esas ve usuller Millî Eğitim Bakanlığı ve Maliye Bakanlığınca müştereken belirlenir.

Özel eğitime ve korunmaya muhtaç çocukları yetiştirmek için özel tedbirler alınır."

Denilmektedir.

Maddenin ikinci fıkrası,

"Maddî imkânlardan yoksun başarılı öğrencilerin en yüksek eğitim kademelerine kadar öğrenim görmelerini sağlamak amacıyla parasız yatılılık, burs, kredi ve başka yollarla gerekli yardımlar yapılır."

Kuralını taşımakta iken, fıkradaki "ve başka yollarla gerekli yardımlar yapılır." düzenlemesi,

"ve ücreti Millî Eğitim Bakanlığınca karşılanmak kaydıyla özel öğretim kurumlarında öğrenim görmeleri sağlanabilir. Buna ilişkin esas ve usuller Millî Eğitim Bakanlığı ve Maliye Bakanlığınca müştereken belirlenir."

Biçiminde değiştirilmiştir. Değişikliğin amacı, "maddî imkânlardan yoksun ve başarılı öğrencilerin, parasız yatılılık, burs ve kredi dışında hizmet satınalınması yolu ile özel eğitim kurumlarından yararlandırılmasının sağlanması" olarak açıklanmıştır.

a- Çağdaş yönetim anlayışında devletin temel işlevlerine çekilmesi gerektiği savunulurken, temel görevler adalet, savunma, eğitim ve sağlık olarak sayılmakta, ülke olanaklarının bu alanlara özgülenmesiyle başarının yakalanacağı vurgulanmaktadır.

Özellikle eğitim konusunda başarılı olamayan ülkelerin geleceklerini tehlikeye atacakları kuşkusuzdur. Çünkü eğitim, diğer tüm başarıların temelini, altyapısını ve kaynağını oluşturmaktadır.

Çocuklarımızın, ülkemizin gerçekleri ve gereksinimleri yönünde, gelişen ve değişen dünya gereklerine uygun çağdaş bir eğitim ortamı içinde yetiştirilmesi çağı yakalamanın zorunlu koşuludur.

Anayasa'nın çağdaş bir eğitim ve öğrenimi öngören 42. maddesinde,

- Kimsenin eğitim ve öğretim hakkından yoksun bırakılamayacağı,

- Eğitim ve öğretimin, Atatürk ilke ve devrimleri doğrultusunda, çağdaş bilim ve eğitim esaslarına göre, Devlet'in gözetim ve denetimi altında yapılacağı,

- Eğitim ve öğretim özgürlüğünün Anayasa'ya sadakat borcunu ortadan kaldırmayacağı,

- İlköğretimin kız ve erkek tüm yurttaşlar için zorunlu ve Devlet okullarında parasız olduğu,

 - Özel ilk ve orta dereceli okulların bağlı olduğu esasların, Devlet okullarıyla erişilmek istenen düzeye uygun biçimde yasayla düzenleneceği,

- Devlet'in, maddî olanaklardan yoksun başarılı öğrencilerin öğrenimlerini sürdürebilmeleri amacıyla burslar ve başka yollarla gerekli yardımları yapacağı,

Belirtilmiştir.

Anayasa'da eğitim ve öğretim, birey yönünden hak olarak tanınırken, Devlet'in de başta gelen ödevlerinden sayılmıştır. Devlet'in bu ödevleri yerine getirmesinin yolu, kuşkusuz, Atatürk ilke ve devrimleri doğrultusunda, aklın egemenliğine dayanan, çağdaş eğitim ve öğretim kurumları oluşturması, var olanları geliştirmesidir. Eğitim ve öğretim hizmetlerine, Devlet'çe önemli ağırlık verilmesi, çağın ve Anayasa'nın gereğidir.

İncelenen Yasa'nın 1. maddesiyle getirilen, maddî olanaklardan yoksun başarılı öğrencilerin, karşılığı genel bütçeden ödenmek üzere özel eğitim kurumlarında okutulmasına ilişkin düzenleme, Devlet'in temel görevinin, hizmet satınalma yoluyla özel eğitim kurumlarına devredilmesi anlamı taşımaktadır.

Oysa, Anayasa'nın 42. maddesinde, Devlet'in önemli temel görevleri arasında yer alan eğitim hizmetini, özel eğitim kurumlarından hizmet satınalarak yürütmesine olanak sağlayan bir düzenleme bulunmamaktadır.

b- Maddî olanaklardan yoksun başarılı öğrencilerin hizmet satınalınması yoluyla özel eğitim kurumlarında okutulması, öğrencilere eğitim olanağı sunulmasının yanında özel okullara Devlet bütçesinden kaynak aktarılması sonucunu doğuracaktır.

Anayasa'nın 42. maddesinin yedinci fıkrasında, Devlet'in, maddî olanaktan yoksun başarılı öğrencilerin, öğrenimlerini sürdürebilmeleri amacıyla burslar ve başka yollarla gerekli yardımı yapacağı belirtilmiştir.

Bu kuralda öngörülen yardımlar, öğrencilere yönelik parasız yatılılık, burs ve kredi gibi yardımlarla sosyal yardımlara ilişkindir. Görüldüğü gibi Anayasa'da, özel eğitim kurumlarına Devlet bütçesinden kaynak aktarılması öngörülmemiştir.

Ayrıca, özel eğitim kurumlarının kurulma amaçlarından biri, eğitim hizmetinden yararlananların öğretim giderlerini üstlenip, Devlet bütçesini rahatlatmaktır ki, özel okullara kaynak aktarılması bu amaçla da bağdaşmamaktadır.

c- Maddî olanaklardan yoksun başarılı öğrencilerin desteklenmesi için özel eğitim kurumlarından hizmet satın alınmasına gerek de bulunmamaktadır.

Devlet okullarında eğitim parasız yapıldığı gibi, 17.06.1982 günlü, 2684 sayılı Yasa'da, Millî Eğitim Bakanlığı'na bağlı ilköğretim ve ortaöğretim kurumlarında öğrencilerin parasız yatılı ya da burslu okumalarına ve bunlara sosyal yardım yapılmasına ilişkin düzenlemeler bulunduğu, çeşitli yabancı dillerde eğitim veren çok sayıda Anadolu liselerinde, karşılıksız olarak başarılı öğrencilerin eğitiminin üstlenildiği bilinmektedir.

Ayrıca, 08.06.1965 günlü, 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Yasası'nın ek 4. maddesinde, özel öğretim kurumları, kapasitelerinin yüzde ikisinden az olmayacak sayıda ücretsiz öğrenci okutmakla yükümlü kılınmıştır.

d- Anayasa'nın 42. maddesinin gerekçesinde, Devlet'e, maddî olanaktan yoksun başarılı öğrencilere burslar ve başka yollarla gerekli yardımı yapma ödevinin yüklendiği sekizinci fıkranın amacının, Devlet dışında burs vermeyi meslek edinmiş çeşitli hukuksal yapıdaki kuruluşların gençler üzerindeki olumsuz etkilerinin önlenmesi olduğu vurgulanmıştır.

Yoksul ancak başarılı öğrencilerin özel eğitim kurumlarında Devlet olanakları ile okutulması bu amaca uygun düşmemektedir.

Ülkemizde eğitim kalitesini ve çağdaşlığını kanıtlamış kimi özel okullara ilginin büyük olduğu, giriş sınavının ardından çok kısa sürede kontenjanlarını doldurdukları bilinen bir gerçektir.

Bu okullarda, hizmet satın alma yöntemiyle öğrenci okutulması olanağı bulunmadığına göre, öğrencilerin, kontenjanlarını dolduramayan, kimi çevrelerce değişik amaçlarla kurulmuş özel okullara gönderilmesi kaçınılmazdır. Bu durum, bir yandan, bu özel okulların Devlet kaynaklarıyla desteklenmesi, öte yandan da laik, demokratik Türkiye Cumhuriyeti niteliklerine uygun olmayan düşünce yapısına sahip insanların yetiştirilmesi anlamına gelmektedir.

Devlet'in eğitim alanındaki temel ödevi, Devlet okullarının düzeyini özel okullara örnek oluşturacak biçimde yükseltmek ve bu okulları tam kapasite ile çalışabilecek duruma getirmektir.

Devlet okullarının fizikî koşullarını ve eğitim kalitesini iyileştirmek için yeterli ödenek bulunmadığı öne sürülürken ve bu okullarda büyük ölçüde kapasite açığı varken Devlet'in sınırlı parasal kaynağının kimi özel okulların desteklenmesi amacıyla bu okullara aktarılması kamu yararı yönünden uygun görülmemiştir.

2- İncelenen 4967 sayılı Yasa'nın 2. maddesiyle 1739 sayılı Yasa'nın 51. maddesine eklenen ilk fıkrada,

"Millî Eğitim Bakanlığına tahsisli Hazine mülkiyetindeki taşınmazlar ile Millî Eğitim Bakanlığı kullanımında bulunan mülkiyeti il özel idaresine veya köy tüzel kişiliğine ait taşınmazlardan gerekli görülenlerin, mülkiyetinin Hazineye bedelsiz devrinden sonra; Millî Eğitim Bakanlığı ile mutabık kalınarak tahsislerini kaldırmaya ve 1050 sayılı Muhasebei Umumiye Kanununun 24 üncü maddesine bağlı olmaksızın satmaya Maliye Bakanı yetkilidir."

Denilmektedir.

Getirilen düzenleme ile, bir kamu hizmetine özgülenmiş olup, bu durumuyla "devir ve ferağ edilmezlik" ilkesi uyarınca satılamayan ve başkasına devredilemeyen kimi taşınmaz malların satılmasına olanak sağlanmakta, bu konuda Maliye Bakanı yetkili kılınmaktadır.

Maddede satışın ilke ve yöntemleri belirlenmediği için söz konusu taşınmazların satışının 2886 sayılı Devlet İhale Yasası kurallarına göre gerçekleştirileceği anlaşılmaktadır. Çünkü, bu Yasa, genel bütçeli dairelerle katma bütçeli idarelerin, özel idare ve belediyelerin "satım, kira, trampa, mülkiyetin gayri ayni hak tesisi" işlerini kapsamaktadır. Bir başka anlatımla, söz konusu taşınmaz malların satışı, bu Yasa kapsamına girmektedir.

İncelenen Yasa'nın 2. maddesiyle yapılan düzenlemede, yukarıdaki açıklama ışığında hukuka ve kamu yararına aykırılık görülmemiştir.

Yayımlanması yukarıda açıklanan gerekçelerle uygun bulunmayan 4967 sayılı "Millî Eğitim Temel Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun", 1. maddesinin Türkiye Büyük Millet Meclisi'nce bir kez daha görüşülmesi için ilişikte geri gönderilmiştir.

                        Ahmet Necdet SEZER

                        CUMHURBAŞKANI


Plan ve Bütçe Komisyonu Raporu

 

Türkiye Büyük Millet Meclisi

 

 

Plan ve Bütçe Komisyonu

12.11.2003

 

Esas No. : 1/658

 

 

Karar No. : 56

 

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulunca görüşülerek kabul edilen ve yayımlanmak üzere 4.8.2003 tarihinde Cumhurbaşkanlığı yüce makamına sunulan 31.7.2003 tarih ve 4967 sayılı “Millî Eğitim Temel Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” Cumhurbaşkanınca Anayasanın değişik 89 ve 104 üncü maddeleri uyarınca yayımlanması kısmen uygun bulunmayarak; 1 inci maddesi bir defa daha görüşülmek üzere Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına geri gönderilmiş ve Başkanlıkça 1.10.2003 tarihinde gerekçeli geri gönderme tezkeresi ile birlikte tali komisyon olarak Anayasa Komisyonuna, esas komisyon olarak da Komisyonumuza havale edilmiştir.

Bu defa, Komisyonumuzun 10.11.2003 tarihinde yaptığı 15 inci birleşimde anılan Kanun ile geri gönderme tezkeresi, Hükümeti temsilen Sanayi ve Ticaret Bakanı Ali Coşkun ve Millî Eğitim Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ve Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı temsilcilerinin katılımlarıyla incelenip, görüşülmüştür.

Cumhurbaşkanlığının geri gönderme tezkeresinde;

- Çağdaş yönetim anlayışında Devletin temel işlevlerine çekilmesi gerektiği savunulurken, adalet, savunma, eğitim ve sağlık olarak sayılan temel görevlere ülke olanaklarının tahsis edilmesi suretiyle başarının yakalanabileceği,

- Anayasanın çağdaş bir eğitim ve öğrenimi öngören 42 nci maddesinde; eğitim ve öğretimin, Atatürk İlke ve İnkılapları doğrultusunda, çağdaş bilim ve eğitim esaslarına göre Devletin gözetim ve denetimi altında yapılacağı, ilköğretimin kız ve erkek bütün vatandaşlar için zorunlu ve Devlet okullarında parasız olduğu, Devletin maddî imkânlardan yoksun başarılı öğrencilerin öğrenimlerini sürdürebilmeleri amacıyla burslar ve başka yollarla gerekli yardımları yapacağının belirtildiği,

- Anayasada eğitim ve öğretim, birey yönünden hak olarak tanımlanırken, Devletin başta gelen ödevleri arasında sayıldığı, Devletin bu ödevleri yerine getirmesinin yolunun Atatürk İlke ve İnkılapları doğrultusunda, aklın hakimiyetine dayanan, çağdaş eğitim ve öğretim kurumları oluşturulması ve geliştirilmesinden geçtiği,

- İncelenen Kanunun 1 inci maddesiyle getirilen, maddî olanaklardan yoksun başarılı öğrencilerin, karşılığı genel bütçeden ödenmek üzere özel eğitim kurumlarında okutulmasına ilişkin düzenlemenin, Devletin temel görevlerinden birinin, hizmet satın alma yoluyla özel eğitim kurumlarına devredilmesi anlamını taşımasının yanı sıra özel okullara Devlet bütçesinden kaynak aktarılması sonucunu doğuracağı, oysa, Anayasanın 42 nci maddesinde eğitimin, özel eğitim kurumlarından hizmet satın almak suretiyle yürütülmesine olanak sağlayan bir düzenlemenin bulunmadığı,

- Devlet okullarında eğitimin parasız yapıldığı, 17.6.1985 tarihli ve 2684 sayılı Kanunda Millî Eğitim Bakanlığına bağlı ilköğretim ve ortaöğretim kurumlarında öğrencilerin parasız yatılı ya da burslu okumalarına ve bunlara sosyal yardım yapılmasına ilişkin düzenlemeler bulunduğu, çeşitli yabancı dillerde eğitim veren çok sayıda Anadolu liselerinde, karşılıksız olarak başarılı öğrencilerin eğitiminin üstlenildiği,

- Anayasanın 42 nci maddesinde Devletin maddî olanaktan yoksun başarılı öğrencilerin, öğrenimlerini sürdürebilmeleri amacıyla burslar ve başka yollarla gerekli yardımı yapacağının belirtildiği, bu kuralda öngörülen yardımların öğrencilere yönelik parasız yatılılık burs ve kredi gibi yardımlarla sosyal yardımlara ilişkin olduğu ve özel eğitim kurumlarına Devlet bütçesinden kaynak aktarılmasının öngörülmediği,

- Ayrıca, özel eğitim kurumlarının kurulma amaçlarından birinin, eğitim hizmetinden yararlananların öğretim giderlerini üstlenip, Devlet bütçesini rahatlatmak olduğu, özel okullara kaynak aktarılmasının bu amaçla da bağdaşmamakta olduğu,

- Maddî olanaklardan yoksun başarılı öğrencilerin desteklenmesi için özel eğitim kurumlarından hizmet satın alınmasına gerek de bulunmadığı, 8.6.1965 tarihli ve 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanununda, özel öğretim kurumlarının, kapasitelerinin % 2’sinden az olmayacak sayıda ücretsiz öğrenci okutmakla yükümlü kılındıkları,

- Devletin eğitim alanındaki temel ödevinin, Devlet okullarının düzeyini özel okullara örnek olacak biçimde yükseltmek ve bu okulları tam kapasite ile çalışabilecek duruma getirmek olduğu, Devlet okullarının fizikî koşullarını ve eğitim kalitesini iyileştirmek için yeterli ödenek bulunmadığı öne sürülürken ve bu okullarda büyük ölçüde kapasite açığı varken, Devletin sınırlı parasal kaynağının özel okulların desteklenmesi amacıyla bu okullara aktarılmasının kamu yararı yönünden uygun görülmediği,

Şeklindeki değerlendirmeler sonucunda, 4967 sayılı Kanun; 1 inci maddesi Türkiye Büyük Millet Meclisince bir kez daha görüşülmesi için, Anayasanın 89 ve 104 üncü maddeleri uyarınca iade edilmiştir.

Komisyonumuzca, Kanunun bütün maddelerinin görüşülmesine ilişkin bir önergenin kabulünü takiben, Kanunun maddelerinin ve Geri Gönderme Tezkeresinin tümü üzerindeki görüşmelere geçilmiştir.

Yapılan görüşmeler sonucunda Kanunun;

• 1 inci maddesi; verilen bir önerge doğrultusunda Kanun metninden çıkarılması suretiyle,

• 2 nci maddesi;

- Okul arsa ve binalarının satışı politikası içine girilmiş görüntüsünün olumlu bir görüntü olmadığı, mevcut mevzuat dahilinde bu arsa ve binaların satışının mümkün olduğu, bu konunun ayrı bir Kanuna konu yapılmasına gerek olmadığı,

- Mülkiyeti il özel idarelerine veya köy tüzel kişiliğine ait taşınmazların mülkiyetinin bedelsiz olarak Hazineye devredilmesinin hukuka aykırı olduğu gibi, yerel yönetimlerin güçlendirilmesi yönündeki eğilime de ters düştüğü,

Şeklindeki görüşlerin ardından, 1 inci madde olarak aynen,

• 3 üncü maddesi;

- Mer’i mevzuatta ilk ve ortaöğretim kurumlarında Millî Eğitim Bakanlığınca belirlenmeyen hiçbir kitap ve eğitim aracının okullarda kullanımına müsaade edilmediği gibi resmî kurum ve kuruluşlar dışındaki kişi veya kuruluşlarca hazırlanan kitap ve eğitim araçlarından, Millî Eğitim Bakanlığınca tavsiye edilmeyenlerin öğrencilere aldırılamayacağının hüküm altına alınmış bulunduğu, getirilen düzenleme ile bu hükümlerin kaldırılmasının millî eğitimde çok sakıncalar doğurabileceği,

Şeklindeki görüşlerin ardından, 2 nci madde olarak aynen,

• Yürürlük ve yürütmeye ilişkin 4 ve 5 inci maddeleri; 3 ve 4 üncü maddeler olarak aynen,

Kabul edilmiştir.

Raporumuz, Genel Kurulun onayına sunulmak üzere Yüksek Başkanlığa saygıyla arz olunur.

 

Başkan

Başkanvekili

Sözcü

 

Sait Açba

M. Altan Karapaşaoğlu

Sabahattin Yıldız

 

Afyon

Bursa

Muş

 

Kâtip

Üye

Üye

 

Mehmet Sekmen

Mahmut Göksu

Mehmet Melik Özmen

 

İstanbul

Adıyaman

Ağrı

 

Üye

Üye

Üye

 

Ruhi Açıkgöz

Bülent Gedikli

Mehmet Zekai Özcan

 

Aksaray

Ankara

Ankara

 

Üye

Üye

Üye

 

Yakup Kepenek

Osman Kaptan

Mehmet Mesut Özakcan

 

Ankara

Antalya

Aydın

 

(Karşı oy yazımız ektedir.)

(Karşı oy yazımız ektedir.)

(Karşı oy yazımız ektedir.)

 

Üye

Üye

Üye

 

Ali Osman Sali

Ali Kemal Deveciler

Ömer Abuşoğlu

 

Balıkesir

Balıkesir

Gaziantep

 

 

(Muhalefet şerhimiz ektedir.)

 

 

Üye

Üye

Üye

 

M. Emin Murat Bilgiç

Alaattin Büyükkaya

Birgen Keleş

 

Isparta

İstanbul

İstanbul

 

 

 

(Karşı oy yazım ektedir.)

 

Üye

Üye

Üye

 

Ali Kemal Kumkumoğlu

Kemal Kılıçdaroğlu

Mehmet Ceylan

 

İstanbul

İstanbul

Karabük

 

(Karşı oy yazım ektedir.)

(Karşı oy yazım ektedir.)

 

 

Üye

Üye

Üye

 

Y. Selahattin Beyribey

Taner Yıldız

Mustafa Ünaldı

 

Kars

Kayseri

Konya

 

Üye

Üye

Üye

 

Ali Er

Gürol Ergin

Kazım Türkmen

 

Mersin

Muğla

Ordu

 

 

(Karşı oy yazısı ektedir.)

(Karşı oy yazım ektedir.)

 

Üye

Üye

Üye

 

Abdülkadir Kart

Musa Uzunkaya

Enis Tütüncü

 

Rize

Samsun

Tekirdağ

 

 

 

(Karşı oy yazısı ektedir.)

 

Üye

Üye

Üye

 

Faruk Nafiz Özak

Mehmet Akif Hamzaçebi

Osman Coşkunoğlu

 

Trabzon

Trabzon

Uşak

 

 

(Karşı oy yazısı ektedir.)

(Karşı oy yazısı ektedir.)

KARŞI OY YAZISI

4967 sayılı Kanunun düzenlemelerine aşağıdaki nedenlerle katılamıyoruz.

Hükümet gelir ihtiyacını Millî Eğitim Bakanlığının kullanımında bulunan taşınmazların satışından elde edilecek gelirle karşılamayı düşünmektedir. Eğitim hizmetlerine tahsisli taşınmazlara eğitimi bir kenara bırakarak sadece bu taşınmazların taşıdığı değeri esas alarak yaklaşmak eğitim politikasının yanlışlığını göstermektedir. Bu politikaların kabulü mümkün değildir.

Kanun ayrıca iç tutarlıktan da yoksun olup, teknik yönden şu yanlışlıkları taşımaktadır.

1. İl özel idarelerine ve köy tüzel kişiliklerine ait taşınmazların mülkiyetinin bedelsiz olarak Hazineye devredilmesi hukuka aykırı olduğu gibi yerel yönetimlerin güçlendirilmesi yönündeki çağdaş eğilime de ters düşmektedir.

2. Kanunun 2 nci maddesinde mülkiyeti il özel idarelerine veya köy tüzel kişiliklerine ait taşınmazların önce mülkiyetinin Hazineye devri, sonra da tahsislerinin kaldırılmasından söz edilmektedir. Olması gereken düzenleme önce tahsislerin kaldırılıp sonra mülkiyetin devredilmesidir.

3. Mülkiyeti Hazineye ait olup Millî Eğitim Bakanlığına tahsisli taşınmazlardan eğitim hizmetlerinde kullanılmayacak olanların tahsislerinin kaldırılıp satılması için kanunî düzenlemeye gerek bulunmaktadır.

4. 1050 sayılı Kanunun 24 üncü maddesi Hazineye ait taşınmazların satışında genel bir kural getirmiştir. Bu kanunla anılan kurala istisna getirilmesi doğru değildir.

5. “Millî Eğitim Bakanlığı tarafından belirlenmeyen hiçbir kitap ve eğitim aracı okullarda kullanılmaz” ve “resmî kurum ve kuruluşların dışındaki kişi veya kuruluşlarca hazırlanan kitap ve eğitim araçlarından Millî Eğitim Bakanlığınca tavsiye edilmeyenler öğrencilere aldırılamaz.” hükümlerinin kaldırılarak yerine sadece “ilköğretim ve ortaöğretim kurumlarında okutulacak ders kitapları, Millî Eğitim Bakanlığınca belirlenir” hükmünün getirilmesi millî eğitimde çok sakıncalar yaratabilecek niteliktedir. Çünkü bu durumda Millî Eğitim Bakanlığınca kabul edilmeyen kitapların da öğrencilere okutulması mümkün hale getirilmiştir.Ayrıca, ikinci fıkra metinden tamamen çıkartılarak resmî kurum ve kuruluşlar dışındaki kişi veya kuruluşlarca hazırlanan kitap ve eğitim araçlarından Millî Eğitim Bakanlığınca tavsiye edilmeyenlerin de öğrencilere satın aldırılabileceği öngörülmektedir. İlk ve ortaöğretim çağındaki öğrencilerin eğitiminde öğrencilerin okumayacakları kitaplar konusunda Millî Eğitim Bakanlığının görevli olmasından daha doğal bir şey olamaz. Toplumumuzun özellikleri bunu zorunlu kılmaktadır. Bu zorunluluğun kaldırılmasını doğru bulmuyoruz.

 

 

Ali Kemal Deveciler

M. Akif Hamzaçebi

Yakup Kepenek

 

Balıkesir

Trabzon

Ankara

 

Kazım Türkmen

Enis Tütüncü

Birgen Keleş

 

Ordu

Tekirdağ

İstanbul

 

Osman Coşkunoğlu

Osman Kaptan

Ali Kemal Kumkumoğlu

 

Uşak

Antalya

İstanbul

 

Gürol Ergin

Kemal Kılıçdaroğlu

M. Mesut Özakcan

 

Muğla

İstanbul

Aydın

 

ANAYASANIN 89 UNCU MADDESİ GEREĞİNCE  CUMHURBAŞKANINCA BİR  DAHA  GÖRÜŞÜLMEK  ÜZERE GERİ

GÖNDERİLEN KANUN

 

MİLLÎ EĞİTİM TEMEL KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASI HAKKINDA

KANUN

 

Kanun No. : 4967     Kabul Tarihi : 31.7.2003

 

MADDE 1. - 14.6.1973 tarihli ve 1739 sayılı Millî Eğitim Temel Kanununun 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 8. - Eğitimde kadın, erkek herkese fırsat ve imkân eşitliği sağlanır.

Maddî imkânlardan yoksun başarılı öğrencilerin en yüksek eğitim kademelerine kadar öğrenim görmelerini sağlamak amacıyla parasız yatılılık, burs, kredi ve ücreti Millî Eğitim Bakanlığınca karşılanmak kaydıyla özel öğretim kurumlarında öğrenim görmeleri sağlanabilir. Buna ilişkin esas ve usuller Millî Eğitim Bakanlığı ve Maliye Bakanlığınca müştereken belirlenir.

Özel eğitime ve korunmaya muhtaç çocukları yetiştirmek için özel tedbirler alınır.

MADDE 2. - 1739 sayılı Kanunun 51 inci maddesinin madde başlığı “Okul yapıları ve taşınmazları” olarak değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

Millî Eğitim Bakanlığına tahsisli Hazine mülkiyetindeki taşınmazlar ile Millî Eğitim Bakanlığı kullanımında bulunan mülkiyeti il özel idaresine veya köy tüzel kişiliğine ait taşınmazlardan gerekli görülenlerin, mülkiyetinin Hazineye bedelsiz devrinden sonra; Millî Eğitim Bakanlığı ile mutabık kalınarak tahsislerini kaldırmaya ve 1050 sayılı Muhasebei Umumiye Kanununun 24 üncü maddesine bağlı olmaksızın satmaya Maliye Bakanı yetkilidir.

Satış bedelleri bütçeye gelir kaydedilir. Okul/derslik yapımı, onarımı ve donatımı ile ders araç ve gereçleri alımında kullanılmak üzere Millî Eğitim Bakanlığı bütçesine gerekli ödenek öngörülür.

MADDE 3. - 1739 sayılı Kanunun 55 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 55. - İlköğretim ve ortaöğretim kurumlarında okutulacak ders kitapları, Millî Eğitim Bakanlığınca belirlenir.

Millî Eğitim Bakanlığınca hazırlanacak veya hazırlatılacak kitaplar ile eğitim araç ve gereçlerini hazırlama, inceleme ve redaksiyonunda görevlendirilenlere ücret ödenir.

Ders kitaplarına ilişkin yarışmalarda derece alanlara verilecek ödülün ödeme, usul ve esasları ile miktarı yönetmelikle belirlenir.

Özel kesimce hazırlanan ve okullarda ders kitabı olarak okutulmak üzere Millî Eğitim Bakanlığına gönderilen eserler ücret karşılığı incelenir.

Ders kitaplarının kabulü, uygunluk süresi, telif hakkı ve ücretlerle ilgili esaslar; inceleme işlemleri ve alınacak inceleme ücreti miktarı; Millî Eğitim Bakanlığınca incelettirilecek eserler için ödenecek ücret miktarı; ders kitaplarının hazırlanması ve incelenmesinde aranacak kriterler ile ders kitabı üreten yayın evlerinde aranacak kriterler; ders kitabı dışındaki diğer kitap ve eğitim araçlarının kullanımı ve bunlardan hangileri için inceleme ücreti alınacağı ve ödeneceği ile ilgili esas ve usuller Millî Eğitim Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.

MADDE 4. - Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 5. - Bu Kanun hükümlerini BakanlarKurulu yürütür.

PLAN VE BÜTÇE KOMİSYONUNUN KABUL ETTİĞİ METİN

 

 

 

MİLLÎ EĞİTİM TEMEL KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASI HAKKINDA

KANUN

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

MADDE 1. - Kanunun 2 nci maddesi 1 inci madde olarak aynen kabul edilmiştir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

MADDE 2. - Kanunun  3  üncü  maddesi 2 nci madde olarak aynen kabul edilmiştir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

MADDE 3. - Kanunun 4 üncü maddesi 3 üncü madde olarak aynen kabul edilmiştir.

MADDE 4. - Kanunun 5 inci maddesi 4 üncü madde olarak aynen kabul edilmiştir.