Kanun No. 5168 |
|
Kabul Tarihi : 5.5.2004 |
MADDE 1. - 26 Mayıs
2003 tarihinde Ankara’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Arnavutluk
Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Kendi Sınırları Arası ve Ötesinde Hava
Hizmetlerine İlişkin Hava Ulaştırma Anlaşması”nın onaylanması uygun bulunmuştur.
MADDE 2. - Bu Kanun
yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3. - Bu Kanun
hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
TÜRKİYE
CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ İLE
ARNAVUTLUK CUMHURİYETİ HÜKÜMETİ
ARASINDA KENDİ SINIRLARI ARASI VE
ÖTESİNDE HAVA HİZMETLERİNE İLİŞKİN
HAVA ULAŞTIRMA ANLAŞMASI
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ve Arnavutluk Cumhuriyeti Hükümeti’nin her
ikisi de 7 Aralık 1944 yılında Şikago'da imzaya
açılmış olan Uluslararası Sivil Havacılık Sözleşmesinin tarafları ve
Uluslararası Hava Seferleri Transit Anlaşmasını tanıyan ülkeler olarak ülkeleri
arasında ve ötesinde Hava Seferleri Kurmak ve uluslararası havacılık emniyeti
ve güvenliğinin en üst seviyesini temin amacıyla bir anlaşma yapmak arzusuyla;
AŞAĞIDAKİ MADDELERDE ANLAŞMIŞLARDIR:
MADDE
1
TANIMLAR
1. Aşağıda yazılı terimler bağlam başka türlü gerektirmedikçe, bu
Anlaşma amaçları bakımından, tanımlanmış bulunmaktadır:
a) "Sözleşme"
terimi, 7 Aralık 1944 tarihinde Şikago'da imzaya
açılan Uluslararası Sivil Havacılık Sözleşmesini ifade eder ve bu sözleşmenin
90 ıncı maddesine göre benimsenmiş olan Ekleri ve 90
ve 94 üncü maddelerine göre Ek veya Sözleşmede yapılan ve her iki Âkit Tarafca kabul edilmiş ve onaylanmış herhangi bir
değişikliği de kapsar.
b) "Havacılık
makamları" Türkiye Cumhuriyeti bakımından Ulaştırma Bakanını ve bu
Bakan tarafından yürütülmekte olan fonksiyonları ifaya yetkilendirilmiş
herhangi bir kişi veya organı, Arnavutluk Cumhuriyeti bakımından, Ulaştırma
Bakanı Sivil Havacılık Genel Müdürü veya adıgeçen
Bakan tarafından yürütülmekte olan fonksiyonları ifaya yetkilendirilmiş
herhangi bir kişi veya organı ifade eder;
c) "Tayin edilen havayolu
işletmesi" işbu Anlaşmanın 3 üncü Maddesine göre tayin edilmiş ve
yetkilendirilmiş bulunan havayolu işletmesini ifade eder.
d) "Ülke" veya “toprak” terimi sözleşmesinin 2 nci Maddesinde belirtilmiş olan anlamı haizdir;
e) "Hava seferi",
Uluslararası hava seferi; "havayolu
işletmesi" ve "trafik
amaçları dışındaki iniş (teknik iniş)" terimlerinin anlamları
sözleşmenin 96 ncı Maddesinde ifade edilen anlamları
ifade eder.
f) "Kapasite terimi”
- Bir uçakla ilgili olarak, bir
yol veya yol kesimi üzerinde o uçağın ücretle taşıyabildiği yükü;
- Belli bir hava seferiyle ilgili olarak, o seferde kullanılan uçağın
kapasitesinin belli bir süre içinde ve hat veya hat kesimi üzerinde yaptığı
sefer adedi ile çarpımını ifade eder.
g) "Trafik" terimi
yolcu, bagaj, yük ve posta demektir.
h) "Ücret tarifesi"
terimi yolcu, bagaj veya yük (posta hariç) taşınması için alınacak fiyatları ve
bu fiyatların geçerli olduğu şartları ifade eder; bu fiyatlara komisyon
ücretleri ve taşıma belgeleri satışı için diğer ek ödemeler dahil, fakat posta
taşınması ödemeler ve şartlar hariçtir.
MADDE
2
TRAFİK HAKLARI
1. Herbir Âkit Taraf diğerine; bu Anlaşmanın
I. Ekinde belirtilen hatlarda tarifeli Uluslararası Hava Seferleri kurması
amacıyla, bu Anlaşmada belirtilen hakları tanır. Bu seferler ve hatlar bundan
böyle sırasıyla "mutabık kalınan seferler" ve "belirtilen
hatlar" olarak anılacaktır. Herbir Âkit Tarafça
tayin olunan havayolları, belirtilen bir hatta mutabık kalınan bir seferi
işletirken aşağıdaki haklara sahip olacaklardır.
a) Diğer Âkit Tarafın ülkesi üzerinden inmeksizin uçmak;
b) Söz konusu ülke içerisinde teknik iniş yapmak; ve
c) Yolcu, yük ve posta şeklindeki uluslararası trafiği karma ve ayrı ayrı olarak bırakmak ve almak amacıyla, söz konusu ülke
içerisinde, o hat için bu Anlaşmanın I. Ekinde belirtilen noktalara iniş
yapmak.
2. Bu Maddenin (1) fıkrasındaki hiçbir husus, bir Âkit Tarafın havayolu işletmesine, diğer Âkit Taraf
ülkesinde bu diğer tarafın ülkesindeki başka bir noktaya ücret veya kira
karşılığı taşınmak üzere yolcu, yük ve posta almak hakkını verdiği şeklinde
anlaşılamaz.
MADDE
3
İŞLETME YETKİLERİ
1. Her bir Âkit Taraf, diğer Âkit Tarafa, belirtilen hatlarda mutabık
kalınan seferleri işletmesi amacıyla bir veya daha fazla havayolu işletmesini
diplomatik nota teatisiyle yazılı olarak tayin etme hakkına sahip olacaktır.
2. Diğer Âkit Taraf böyle bir tayin bildirimi aldığında, iş bu maddenin
3 üncü ve 4 üncü fıkra hükümlerine tâbi olarak, tayin edilen havayolu
işletmesine ilgili işletme yetkilerini gecikmeden tanıyacaktır.
3. Âkit Taraflardan birinin havacılık makamları, öteki Tarafın tayin
ettiği havayolu işletmesinden, uluslararası hava seferlerinin işletilmesinde bu
makamların normal ve makul şekilde uyguladıkları kanun ve yönetmeliklerde
emredilen şartları yerine getirebilecek vasıfları haiz bulunduğu hususunda,
kendilerini tatmin etmesini isteyebilir.
4. Âkit Taraflardan her biri, tayin edilmiş bir havayolu işletmesinin
esas mülkiyetinin ve etkili kontrolünün bu havayolu işletmesini tayin eden Âkit
Tarafın veya uyruklarının elinde bulunduğuna kanaat getirmediği hallerde, (2)
fıkrada sözü edilen işletme yetkilerini tanımayı reddedebilir, veya bu havayolu
işletmesinin 2 nci maddede belirtilen haklarının
kullanılmasına gerekli gördüğü kayıtları koyabilir.
5. Bir havayolu işletmesi böylece tayin edilip yetkilendirildiğinde,
kapasite hakkı üzerinde anlaşmaya varılmış bulunması ve 12 nci
madde hükümlerine göre oluşturulan bir ücret ve uçuş tarifesinin o sefer
açısından yürürlükte bulunması şartıyla mutabık kalınan seferleri işletmeye
herhangi bir zamanda başlayabilir.
MADDE
4
İŞLETME YETKİLERİNİN İPTALİ VE ASKIYA
ALINMASI
1. Âkit Taraflardan her biri, aşağıdaki hallerde, öteki Âkit Tarafça
tayin edilen bir havayolu işletmesine verilmiş bulunan işletme yetkisini geri
almak veya 2 nci maddede belirtilen hakların
kullanılmasını durdurmak veya bu hakların kullanılmasına gerekli gördüğü
kayıtları koymak hakkına sahip olacaktır:
a) O havayolu işletmesinin esas mülkiyetinin veya fiilî kontrolünün
havayolunu tayin eden Âkit Tarafın veya uyruklarının elinde bulunduğuna dair
kanaat getirmemesi, veya
b) O havayolu işletmesinin kendisine bu hakları tanıyan Âkit Tarafın
kanun ve yönetmeliklerine uymaması, veya
c) Havayolu işletmesinin başka bir şekilde bu Anlaşmada belirtilen
şartlara uygun olarak işletme yapmaması,
hallerinde.
2. Bu maddenin (1) fıkrasında belirtilen ve hakların geri alınması,
tatbikatının durdurulması veya kayıtlar konulması hususlarında derhal bir işlem
yapılması, kanun ve yönetmeliklerin daha fazla ihlâl edilmesinin önlenmesi için
şart değilse, böyle bir hak ancak, bu anlaşmanın 15 inci maddesine uygun olarak, Âkit Tarafların havacılık makamları
arasındaki istişareden sonra kullanılacaktır.
MADDE
5
GÜMRÜKTEN VE DİĞER RESİMLERDEN
VE VERGİLERDEN MUAFİYET
1. Âkit Taraflardan her birinin tayin edilen havayolu işletmesi
tarafından uluslararası seferlerde işletilen uçaklar ve bu uçaklarda bulunan
mutat donanım, akaryakıt ve yağlama yağları ve (yiyecek, içecek ve tütün dahil)
uçak levazımatı da, öteki Âkit Taraf Ülkesine
varışta, tekrar yurt dışına çıkarılıncaya kadar uçakta kalmak veya öteki Âkit
Taraf ülkesi üzerindeki uçuşun bir kısmında kullanılmak kaydıyla, bütün gümrük
vergileri, muayene ücretleri ve diğer rüsum ve vergilerden bağışık
tutulacaktır.
2. Aşağıdakilerde yapılan hizmetler karşılığı alınacak ücretler hariç
aynı rüsum ve vergilerden bağışık tutulacaktır;
a) Âkit Taraflardan birinin ülkesinde, bu taraf yetkili makamlarınca
tespit edilen miktarları aşmamak ve öteki Âkit Tarafın tayin edilen havayolu
işletmesinin uluslararası bir seferinde çalıştırılan uçaklarında kullanılmak
üzere uçağa alınan uçak levazımatı;
b) Âkit Taraflardan birinin ülkesine, öteki Âkit Tarafın tayin edilen
havayolu işletmesinin uluslararası seferlerinde kullanılan uçakların bakım ve
onarımı için sokulan yedek parçalar; ve
c) Uçağa alındığı Âkit Taraf ülkesi üzerinde yapılacak uçuşun bir
kısmında kullanılacak bile olsa, öteki Âkit Tarafın tayin edilen havayolu
işletmesi tarafından uluslararası seferlerde işletilen uçakların ikmaline
ayrılmış olan akaryakıt ve yağlama yağları.
Yukarıdaki (a), (b) ve (c) tali fıkralarda sözü edilen maddelerin gümrük
nezaret veya kontrolü altında tutulması gerekebilir.
3. Herbir Âkit Tarafın uçaklarında taşınan
mutat teçhizat ile uçaklar içinde bulundurulan malzeme ve levazımat
öbür Âkit Tarafın topraklarına, sadece o topraklardaki gümrük makamlarının
onayı ile indirilebilir. Böyle bir durumda, bunlar tekrar ülke dışına veya
gümrük mevzuatına göre diğer bir şekilde elden çıkarılıncaya kadar anılan
makamların nezaretinde tutulabilir.
4. Herbir Âkit Tarafın topraklarından geçen
transit yolcular, çok basitlendirilmiş bir kontrolden
daha fazlasına tâbi tutulmayacaklardır. Doğrudan transit geçen bagaj ve kargo,
gümrük vergisi ve resimlerden ve diğer benzer vergilerden bağışık
olacaklardır.
MADDE
6
TEMSİLCİLİK
1. Bir Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletmesi veya işletmelerine
öbür Âkit Taraf topraklarında karşılıklılık esasına göre mutabık kalınan
seferlerin işletilmesi için gerekli olan temsilci ve ticarî, işletme ve teknik
personel bulundurmalarına izin verilecektir.
2. Her bir Âkit Taraf öbür Âkit Tarafın tayin edilen havayolu
işletmesine, diğer Âkit Taraf
topraklarına diğer Âkit Tarafın ülkeye giriş, ikâmet ve istihdam
kuralları ve mevzuatına, acentalık yasası dahil, göre
hava seferleri faaliyetlerinin idaresi, teknik ve ticarî operasyonları için
memur ve diğer sorumlu personel getirmesine ve bulundurmasına izin verecektir.
MADDE
7
SERTİFİKA VE LİSANSLARIN TANINMASI
Bir Âkit Tarafça verilen veya geçerli kılınan ve halen yürürlükte
bulunan Uçuşa Elverişlilik Sertifikaları, Yetki Sertifikaları ve Lisanslar
diğer Âkit Tarafça, işbu Anlaşmanın öngördüğü hatların ve seferlerin
işletilmesi amacıyla, bu sertifika veya lisansların verilmiş veya geçerli
kılınmış bulundukları kuralların Sözleşme gereğince konulmuş veya konulabilecek
minimum standartlara eşit veya bunların üzerinde olmaları şartıyla geçerli olarak
tanınacaktır. Ancak her Âkit Taraf kendi ülkesi üzerindeki uçuşlar amacıyla
diğer Âkit Tarafça veya diğer herhangi bir Devletçe kendi vatandaşlarına
verilmiş veya geçerli kılınmış yetki sertifikaları ve lisanslarını reddetme
hakkını mahfuz tutar.
MADDE
8
MALÎ HÜKÜMLER
1. Tayin edilen her havayolu işletmesi, diğer Âkit Tarafın ülkesinde
doğrudan ve kendi takdirine göre acentaları
vasıtasıyla taşımacılık belgeleri satış ve tanzim hakkına sahip olacaktır. Bu
havayolu şirketleri bu belgeleri satma hakkına sahip olacak ve herkes bu
belgeleri herhangi bir konvertibl dövizle serbestçe
satın alabilecektir.
2. Tayin edilen her hava yolu şirketi, trafik taşımasıyla ilgili yapılan
harcamalar düşüldükten sonra kalan gelir fazlalığını, resmî döviz kuru
üzerinden, talep halinde, çevirme ve ülkesine transfer etme hakkına sahip
olacaktır.
Âkit Devletler arasındaki ödeme anlaşmasının bu konuda uygun hükümler
içermemesi halinde, yukarıda bahsedilen transfer, millî kanunlara ve ilgili
kambiyo mevzuatına uygun olarak konvertibl dövizlerle
yapılacak ve tayin edilen havayolu işletmelerinden herbiri
öbür Âkit Tarafın ülkesinde yerli para karşılığında satış yapma hakkına sahip
olacaktır.
MADDE
9
KOD PAYLAŞIMI
Her bir Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletme (si) leri:
- Her bir Âkit Tarafın bir havayolu işletmesi ile,
- Üçüncü bir ülkenin havayolu işletmesi ile, bu üçüncü ülkenin Âkit
Taraf havayolu işletmeleri ile o üçüncü ülkeden ve ona yönelik ve bu ülke
yoluyla seferler yapan diğer havayolu işletmeleri arasında kıyaslanabilir
anlaşmalara izin vermesi şartıyla, şu kadar ki, yukarıdaki düzenlemeleri yapan
bütün havayolu işletmeleri ilgili hat ve trafik haklarına sahip olmaları
gerekir, kod paylaşım düzenlemeleri yapabilir.
MADDE
10
KAPASİTE HÜKÜMLERİ
1. Her iki Âkit Tarafın havayolu işletmelerine, kendi ülkeleri arasında
bu Anlaşmanın Ek I’inde belirtilen hatlarda, mutabık
kalınan seferleri işletmeleri için adil ve eşit imkân sağlanacaktır.
2. Mutabık kalınan seferlerin işletilmesinde, her Âkit Tarafın tayin
edilen havayolu işletmeleri, diğer Âkit Tarafın tayin edilen havayolu
işletmelerinin çıkarlarını dikkate alacak, öyle ki aynı hatların tamamı veya
bir kısmı üzerinde bu sonuncuların sağladığı seferleri haksız olarak etkilemiş
olmayacaktır.
3. Âkit Tarafların tayin edilmiş havayolu işletmelerinin sağladıkları
mutabık kalınan seferler belirtilen hatlar üzerinde halkın taşıma ihtiyaçları
ile yakından ilgili olacak ve havayolu tayin etmiş Âkit Devlet ülkesinde
başlayan veya oraya yönelik işletmelerini trafiğin mevcut ve makul olarak
beklenen taşıma ihtiyaçlarını makul bir yük faktörü ile karşılayacak bir
kapasiteyi sağlamak asıl amaçları olacaktır.
4. Her Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletmesinin belirtilen hatlar
üzerinden öbür Âkit Taraf topraklarındaki noktalar ve üçüncü ülkeler
topraklarındaki noktalar arasında trafik taşıma hakkı kapasitenin aşağıdaki
hususlarla ilgili olacağı genel ülkelere göre kullanacaktır:
(a) havayolu işletmesini tayin etmiş olan Âkit Taraf topraklarından ve
bu topraklara yönelik trafik ihtiyacı;
(b) bölgeyi kapsayan Devletlere ait havayolu işletmelerinin kurdukları
diğer ulaştırma seferleri dikkate alındıktan sonra, havayolu işletmesinin
içinden geçtiği bölgenin trafik ihtiyaçları;
(c) baştan sona kadar havayolu operasyonlarına olan ihtiyaçlar.
Bu fıkraya göre verilecek imtiyazlar nihaî olarak Âkit tarafların
havacılık makamlarınca kararlaştırılacaktır.
5. Sağlanacak olan kapasite ve işletilecek olan seferlerin frekansı
(sıklığı) konusunda seferler açılmadan önce, başlangıçta Âkit Tarafların
havacılık makamları arasında anlaşmaya varılacaktır. Başta kararlaştırılan bu
kapasite ve sefer frekansı zaman zaman anılan
makamlarca revize edilebilir.
MADDE
11
HAVACILIK GÜVENLİĞİ
1. Âkit Taraflar, Uluslararası hukuka göre mevcut hak ve yükümlülüklerine uygun olarak, sivil
havacılık güvenliğinin yasadışı müdahalelere karşı korunması amacıyla,
birbirlerine karşı üstlendikleri yükümlülüğün, bu Anlaşmanın ayrılmaz bir
parçasını teşkil ettiğini teyit ederler. Âkit Taraflar, uluslararası hukuka
göre mevcut haklarının ve yükümlülüklerinin genel niteliklerini
kısıtlamaksızın, özellikle 14 Eylül 1963 tarihli Uçaklarda İşlenen Suçlar ve
Diğer Bazı Eylemlere ilişkin Tokyo Sözleşmesi, 16 Aralık 1970 tarihli Uçakların
Yasadışı Yollarla Ele Geçirilmesinin Önlenmesine ilişkin Lahey
Sözleşmesi, 23 Eylül 1971 tarihli Sivil Havacılık Güvenliğine Karşı İşlenen
Suçların Önlenmesine ilişkin Montreal Sözleşmesi ve Âkit Tarafların taraf
oldukları sivil havacılık güvenliğine ilişkin diğer herhangi bir sözleşme
hükümlerine uygun hareket edeceklerdir.
2. Âkit Taraflar, sivil uçakların yasadışı yollarla ele geçirilmesini
önlemek, bu uçakların, yolcularının ve mürettebatının, havaalanlarının ve hava
seyrüsefer tesislerinin emniyetine karşı diğer yasadışı eylemleri ve sivil
havacılığın güvenliğine ilişkin diğer herhangi bir tehdidi bertaraf etmek
üzere, talep halinde birbirlerine gerekli her türlü yardımda bulunacaklardır.
3. Âkit Taraflar karşılıklı ilişkilerinde, Âkit Taraflara uygulanabilir
olduğu ölçüde, Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilatı tarafından Uluslararası
Sivil Havacılık Sözleşmesine Ek olarak kabul edilen havacılık güvenliği
hükümlerine uygun olarak hareket edeceklerdir. Taraflar, kendi tescilindeki
uçak işletmecilerinin veya işyeri merkezi ülkelerinde bulunan veya ülkelerinde
sürekli mukim olan uçak işletmecilerinin ve ülkelerindeki havaalanı
işletmecilerinin söz konusu havacılık güvenliği hükümlerine uygun hareket
etmelerini isteyeceklerdir.
4. Âkit Taraflardan her biri, söz konusu uçak işletmecilerinin, diğer Âkit
Tarafın ülkesine giriş için, bu ülkeden çıkış için veya bu ülkede kalınan süre
zarfında diğer Âkit Tarafça, yukarıdaki (3) fıkrada atıf yapılan havacılık
güvenliği hükümlerine uymalarının istenebileceği hususunda mutabıktır. Âkit
Taraflardan her biri, kendi ülkesinde uçakların güvenliğinin sağlanması,
yolcuların, mürettebatın el bagajlarının, genel bagajın, kargo ve uçak levazımatının yükleme ve boşaltma öncesinde ve sırasında
kontrolü amacıyla yeterli tedbirlerin alınmasını ve etkin şekilde uygulanmasını
sağlayacaktır. Âkit Taraflardan her biri, özel bir tehdidin bertaraf edilmesi
amacıyla diğer Âkit Tarafın makul özel güvenlik tedbirleri alınması yolunda
yapacağı herhangi bir talebi olumlu şekilde dikkate alacaktır.
5. Sivil uçakların yasa-dışı yollarla ele geçirilmesi olayı veya bu
doğrultuda bir tehdidin vuku bulması veya uçaklara, uçak yolcularına ve
mürettebatına, havaalanlarına veya hava seyrüsefer tesislerine yönelik diğer
yasa-dışı müdahalelerin meydana gelmesi halinde Âkit Taraflar, haberleşmede ve
bu tür bir olayın veya olay tehdidinin süratli ve güvenli biçimde sona
erdirilmesini amaçlayan diğer uygun tedbirlerin alınmasında kolaylık sağlayarak
birbirlerine yardımcı olacaklardır.
6. Bu maddenin havacılık güvenliğine ilişkin hükümlerinin uygulanmasında
Âkit Taraflardan biri için sorunlar ortaya çıkması halinde, Âkit Taraflardan
her birinin yetkili havacılık makamları diğer Âkit Tarafın yetkili havacılık
makamlarından ivedi istişare talebinde bulunabilecektir.
MADDE
12
TARİFELERİN BELİRLENMESİ
1.1 İşbu Anlaşma ile kapsanan
seferler için bir Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletmelerince uygulanacak
ücret tarifeleri, kullanıcıların çıkarları, işletme maliyetleri, sefer
özellikleri, komisyon oranları, makul kâr, diğer havayolu işletmelerinin
tarifeleri ve pazardaki diğer ticari mülahazalar dahil, ilgili bütün faktörler
dikkate alınarak belirlenecektir.
1.2 Âkit Taraflar, hâkim bir
durum dolayısıyla mantıksız derecede ayırımcı, aşırı yüksek veya kısıtlayıcı,
doğrudan veya dolaylı sübvansiyon veya destek dolayısıyla suni derecede düşük
veya "yıkıcı" görünen itiraz edilebilecek tarifelere özellikle dikkat
edilmesi hususunda mutabık kalmışlardır.
2. Tarifeler üzerinde, mümkün olduğunda, kendi hükümetleri ile gerekli
görüşmelerde ve uygun düşerse, başka havayolu işletmelerine danışıldıktan
sonra, her iki Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletmeleri anlaşmaya
varacaklardır. Böyle bir anlaşmaya, mümkün olduğunda, uygun uluslararası tarife
koordinasyon mekanizmasından faydalanılarak varılacaktır. Herhangi bir çok
taraflı veya iki taraflı anlaşmaya varılamaması halinde, tayin edilen her
havayolu işletmesi kendi ücret tarifesini ayrı olarak geliştirebilir.
3.1 Her bir Âkit Taraf, kendi
ülkesine veya ülkesinden ve, istisnai durumlarda ülkesinde duraklamaya izin
verilmiş olması halinde kendi ülkesi yoluyla taşıma için her iki Âkit Devletin
tayin edilme havayolu işletmelerince teklif olunan ücret tarifelerinin
bildirilmesini veya bu konuda başvurulmasını isteyebilir.
3.2 Böyle bir bildiri veya
başvuru teklif olunan yürürlük tarihinden en fazla 30 gün öncesi için istenebilir.
Bireysel hallerde bu maksimum süre azaltılabilir.
4.1 Hiçbir Âkit Taraf, Tarafların ülkeleri arasında her bir Tarafın
tayin edilen havayolu işletmesinin taşıma için teklif edilen bir ücret
tarifesinin yürülüğe konmasını veya yürürlükteki bir
ücret tarifesinin sürdürülmesini önleyecek tek taraflı bir harekette bulunamaz.
4.2 Hiçbir Âkit Taraf, öbür Tarafın ülkesi ile üçüncü bir Devletin
ülkesi arasında bir Tarafın tayin edilen havayolu işletmesinin taşıma için
teklif edilen bir ücret tarifesinin yürürlüğe konmasını veya yürürlükteki bir
ücret tarifesinin önleyecek tek taraflı bir harekette bulunamaz.
4.3 Âkit Taraflar ülkeleri arasında taşıma için, her bir Âkit Taraf öbür
Tarafın havayolu işletmesine (lerine) halen her bir
Âkit Tarafın veya üçüncü bir Devletin bir havayolu işletmesince uygulama için
izin verilen herhangi bir tarifesini eşitlemek için izin verecektir.
4.4 Bir Âkit Tarafın ülkesi ile üçüncü bir Devletin ülkesi arasında
taşıma için, Âkit Taraf öbür Tarafın havayolu işletmesine (lerine)
halen her bir Âkit Tarafın veya üçüncü bir Devletin bir havayolu işletmesince
uygulama için izin verilen herhangi bir tarifesini eşitlemek için izin
verecektir.
4.5 Âkit Taraflardan birisi bir tarifenin yukarıdaki 1.2 fıkrada tarif
edilen kategorilere girdiğine inandığında öbür Taraf tarifenin bildirildiği
veya verildiği tarihten itibaren (olabildiğince erken ve en az) 15 gün içinde
bir memnuniyetsizlik bildirisinde bulunacak ve aşağıdaki 5 inci fıkrada yazılı
danışma süreçlerinden yararlanabilir. Ancak, her iki Taraf da bu süreçlerle
ilgili tarifeleri onaylamama hususunda yazılı bir anlaşmaya varmadıkça,
tarifeler onaylanmış sayılacaktır.
5. Her Âkit Taraf öbür Tarafın bir havayolu işletmesinin işbu Anlaşma
ile kapsanan seferler için uygulandığı herhangi bir ücret tarifesi hakkında,
söz konusu tarifenin bir memnuniyetsizlik bildirisine konu olmuş olması hali
dahil, danışma talebinde bulunabilir. Bu danışma talebin alınmasından sonra en
geç 30 gün içinde yapılacaktır. Taraflar sorunlara makul bir çözüm için gerekli
bilginin sağlanmasında işbirliği yapacaklardır. Eğer Taraflar, hakkında memnuniyetsizIik bildirisi verilen bir tarife konusunda
anlaşmaya varırlarsa, her bir Taraf o anlaşmayı yürürlüğe koymak için elinden
geleni yapacak, fakat anlaşmaya varılmazsa söz konusu tarife yürürlüğe girecek
veya yürürlükte kalmaya devam edecektir.
6. İşbu maddenin hükümlerine göre belirlenmiş bir ücret tarifesi, ilgili
havayolu işletmesi (leri) tarafından geri
alınmadıkça, varsa bitiş tarihine kadar, veya yeni tarifelerin onanmasına kadar
yürürlükte kalır. Her iki Âkit Taraf tarifenin kaldırılması hususunda
anlaşmadıkça orijinal (ilk) bitiş tarihi uzatılabilir. Bir ücret tarifesinin
bitiş tarihi onanmış ve yeni tarife verilmemiş ve onanmamış olması halinde, o
ücret tarifesi ilgili havayolu işletmesi (leri)
tarafından geri alınıncaya veya her iki Âkit Taraf tarifenin kaldırılması
gerektiği hususunda anlaşıncaya kadar yürürlükte kalacaktır.
MADDE
13
HAVACILIK EMNİYETİ
1. Her Âkit Taraf herhangi bir zaman, diğer Âkit Tarafça hava
mürettebatı, hava araçları veya bunların
işletilmesine ilişkin herhangi bir alanda benimsenmiş bulunan emniyet
standartları ile ilgili olarak danışmalarda bulunmayı talep edebilir. Böyle bir
danışma, talepten itibaren 30 gün içinde gerçekleşecektir.
2. Eğer bu danışmalardan sonra bir Âkit Taraf diğer Âkit Tarafın
herhangi bir alanda o sırada Sözleşmeye göre belirlenen asgarî standartlara en
azından eşit olan emniyet standartlarını etkinlikle bulundurup idare etmediğini
tespit ederse, ilk Âkit Taraf bu bulguları ve o asgarî standartlara uymak için
gerekli görülen tedbirleri diğer Âkit Tarafa bildirecek, ve bu diğer Âkit Taraf
da uygun düzeltici tedbiri alacaktır. Diğer Âkit Tarafın on beş (15) gün veya
daha uzun bir süre içinde uygun tedbiri almaması işbu Anlaşmanın 4 üncü
Maddesinin uygulanmasına neden olacaktır.
3. Sözleşmenin 33 üncü Maddesinde sözü edilen yükümlülüklere
bakılmaksızın tayin edilen havayolu işletmelerince diğer Âkit Taraf
topraklarına yapılan seferlerde hava araçları diğer Âkit Taraf topraklarında
iken hava araç ve mürettebat belgelerinin geçerliliğini ve hava araç ve
teçhizatının görünürdeki durumunu kontrol etmek için, diğer Âkit Tarafın
yetkili temsilcileri tarafından muayeneye tâbi tutulabilir (rampa denetimi).
4. Eğer böyle herhangi bir rampa denetimi veya dizi rampa denetimleri:
(a) bir hava aracının veya bir hava aracının işletilmesi o sırada
Sözleşmeye göre belirlenen asgarî standartlara uymadığı, veya
(b) o sırada Sözleşmeye göre belirlenen emniyet standartların etkili
olarak sürdürülemediği ve idare edilmediği hususunda ciddi kaygılar doğurursa,
denetimi yapan Âkit Taraf Sözleşmenin 33 üncü Maddesi amaçları için, o
hava aracı veya mürettebatının geçerli kılınmış olmalarına esas olan kuralların
veya hava aracının işletilmesine esas Sözleşmeye göre belirlenen asgarî
standartlara eşit veya onların üzerinde olmadığı sonucunu çıkarmakta serbest
olacaktır.
5. Bir Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletmelerince işletilen bir
hava aracını yukarıdaki (3) üncü fıkraya göre rampa denetimine tâbi tutmak
amacıyla hava aracına giriş için istenen izin ilgili havayolu işletmesinin
temsilcisi tarafından reddedilmesi halinde, diğer Âkit Taraf yukarıdaki (4)
üncü fıkrada anılan cinsten ciddi kaygıları doğuracak iştidlalde
bulunmakta ve o fıkrada anılan sonuçları çıkarmakta serbest olacaktır.
6. Her Âkit Taraf diğer Âkit Tarafın bir havayolu işletmesine veya
işletmelerine verilen işletme yetkisini birinci Âkit Tarafın bir rampa
denetimi, bir dizi rampa denetimleri, rampa denetimi için giriş izninin reddi,
danışma veya başka bir neden sonucunda bir havayolu işletmesinin faaliyet
emniyeti bakımından ivedi bir tedbir almanın şart olduğu sonucuna vardığında
hemen askıya alma veya değiştirme hakkını saklı tutar.
7. Bir Âkit Tarafın yukarıdaki (2) nci veya
(6) ncı fıkraya göre aldığı bir tedbir, o tedbirin
alınmasına esas olan gerekçenin ortadan kalkması ile kaldırılacaktır.
MADDE
14
BİLGİ VE İSTATİSTİK
Herhangi bir Âkit Tarafın havacılık makamları diğer Âkit Tarafın
havacılık makamlarına, birinci Âkit Tarafın tayin edilmiş havayolları
işletmelerince mutabık kalınan seferlerde sağlanan kapasitenin gözden
geçirilmesi için, makul olarak gerekli görülebilecek periyodik yahut diğer istatistiki raporları, talepleri üzerine temin
edeceklerdir. Bu raporlar bu havayollarının mutabık kalınan seferlerde taşımış
oldukları yolcu ve yük miktarını ve bu yolcu ve yük trafiğinin başlangıç ve
varış noktalarını belirlemek için gerekli tüm bilgileri içerecektir.
MADDE
15
İSTİŞARE VE DEĞİŞİKLİKLER
1. Yakın bir işbirliği ruhu içerisinde, Âkit Tarafların havacılık
makamları bu Anlaşma ve Eklerinin hükümlerinin uygulanmasını ve bunlara tatmin
edici uyum sağlamak amacıyla zaman zaman
birbirleriyle danışmalarda bulunacaklardır.
2. Âkit taraflardan her birinin bu Anlaşma ve Eklerinin herhangi bir
hükmünün değiştirilmesini arzu etmesi halinde, öbür Âkit Taraftan istişare
talep edebilir; havacılık makamları arasında yapılabilecek olan veya görüşme ya da yazışma yoluyla olabilecek olan bu istişare talep
tarihinden itibaren altmış (60) gün içinde başlayacaktır. Bu suretle anlaşmaya
varılan değişiklikler diplomatik notaların teatisi ile teyid
edildiklerinde yürürlüğe girecektir.
3. Ancak Ek'teki hat cetvelinde yapılacak değişiklikler Âkit Tarafların
havacılık makamları arasında doğrudan anlaşma ile gerçekleştirilebilir.
MADDE
16
ÇOK TARAFLI ANLAŞMALARA UYMA
Bu Anlaşma ve Ek(ler)’i Âkit Taraflar için
bağlayıcı olabilecek herhangi bir çok taraflı Uluslararası sözleşmeye
uyabilecek şekilde değiştirilecektir.
MADDE
17
SONA ERME
Âkit Taraflardan her biri, bu Anlaşmaya son vermek kararında olduğunu
her zaman öteki Âkit Tarafa ihbar edebilir; bu ihbar aynı zamanda Uluslararası
Sivil Havacılık Teşkilâtına da ulaştırılacaktır.
Bu durumda, son verme ihbarnameleri karşılıklı mutabakatla bu süre
bitiminden önce geri alınmış bulunmadıkça, Anlaşma ihbarnamenin öteki Âkit
Tarafça alınış tarihinden sonraki on iki (12) ay içinde sona erecektir. Öteki
Âkit Tarafça ihbarnamenin alındığı teyit edilmezse, Uluslararası Sivil
Havacılık Teşkilâtının ihbarnameyi aldığı tarihten on dört (14) gün sonra
alınmış sayılacaktır.
MADDE
18
UYUŞMAZLIKLARIN ÇÖZÜMÜ
1. Âkit Taraflar arasında bu Anlaşma ve Ek(ler)’inin
yorumlanması veya uygulanması ile ilgili bir uyuşmazlık çıkarsa, Âkit Taraflar
bu uyuşmazlığı önce kendi aralarında müzakere yoluyla halletmeye
çalışacaklardır.
2. Âkit Taraflar, müzakere yoluyla bir anlaşmaya varamadıkları takdirde,
uyuşmazlığın karara bağlanması için bir şahıs veya teşekküle havale etme
konusunda anlaşabilirler veya Âkit Tarafların herhangi birinin talebi ile
uyuşmazlık, her bir Âkit tarafın tayin edeceği birer hakem ve böylece tayin
edilen iki hakemin tayin edeceği üçüncü bir hakemden oluşan üç hakemlik bir
tahkim heyetinin kararına sunulabilir. Âkit Taraflardan her biri, taraflardan
birinin ötekinden uyuşmazlığın tahkimini isteyen bir ihbarı diplomatik yoldan
aldığı tarihten itibaren altmış (60) gün içinde bir hakem tayin edecek ve
üçüncü hakem de bundan sonraki altmış (60) günlük bir süre içinde tayin
edecektir. Âkit Taraflardan herhangi biri verilen süre içerisinde bir hakem
tayin edemezse veya üçüncü hakem belirtilen süre içinde tayin edilmezse
Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilatı Konsey Başkanından durumun gereğine
göre, bir veya daha fazla hakemi tayin etmesini Âkit Taraflardan herhangi biri
isteyebilir.
Bu durumda üçüncü hakem üçüncü bir devletin uyruğu olacak ve hakem
heyetinin başkanlığını yapacaktır.
3. Âkit Taraflar, bu maddenin 2 nci fıkrasına
göre verilecek herhangi bir karara uymayı taahhüt ederler.
4. Âkit taraflardan biri ya da Âkit
Taraflardan birinin tayin etmiş olduğu havayollarından biri bu Maddenin 2 nci paragrafına göre alınan karara uygun hareket etmediği
takdirde, diğer akit Taraf bu Anlaşma şartlarına uygun olarak tanıdığı hak ve
öncelikleri sınırlayabilir, askıya alabilir ya da
iptal edebilir.
5. Her bir Âkit Taraf kendilerince atanan hakemin masraflarını
karşılayacaktır. Diğer hakemin masrafları Âkit Taraflarca eşit biçimde
paylaştırılacaktır.
MADDE
19
BAŞLIKLAR
Madde başlıkları bu Anlaşmaya sadece müracaat ve kolaylık amacıyla
konulmuştur ve hiçbir surette bu Anlaşmanın amaç ve kapsamının sınırını çizmez,
kısıtlamaz veya tarif etmez.
MADDE
20
TESCİL
Bu Anlaşma ve Ekleri, Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilatı nezdinde tescil ettirilecektir.
MADDE
21
YÜRÜRLÜĞE GİRİŞ
Bu Anlaşma ve bu Anlaşmanın bütünleyici parçasını oluşturan Ekleri, her
Âkit Tarafın Anayasal hükümlerinin ifasından sonra, bu mealdeki diplomatik
Notalarının teati edildikleri tarihte yürürlüğe girecektir.
Yukarıdakileri, tasdiken aşağıda imzaları bulunan ve Hükümetleri
tarafından usulünce yetkilendirilmiş olan temsilciler işbu Anlaşmayı imza
etmişlerdir.
Bu anlaşma, Arnavutluk Sosyalist Halk Cumhuriyeti Hükümeti ile Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti arasında 13 Şubat 1984 tarihinde Tiran’da imzalanmış olan
ikili Hava Servisleri Anlaşmasının hükümlerini ortadan kaldırmaktadır.
Ankara'da 2003 yılı Mayıs ayının 26 ncı
gününde, iki nüsha olarak İngilizce tanzim edilmiştir.
Türkiye
Cumhuriyeti Hükümeti Arnavutluk
Cumhuriyeti Hükümeti
Adına Adına
EK I
HATLAR
(a) Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti
tarafından tayin edilen havayolu işletmesinin her iki yönde aşağıdaki hava seferleri işletmeye hakkı
olacaktır:
Hareket Noktası Ara
Noktalar Varış Noktası İleri Noktalar
Türkiye’deki Noktalar *********** Tiran **********
(b) Arnavutluk Cumhuriyeti Hükümeti tarafından tayin edilen havayolu
işletmesinin her iki yönde aşağıdaki
hava seferleri işletmeye hakkı olacaktır:
Hareket Noktası Ara
Noktalar Varış Noktası İleri Noktalar
Arnavutluk’taki Noktalar ********* İstanbul **********
2. Yukarıdaki hatlardan herhangi birisindeki noktalar, seferin başlangıç
noktasının havayolu işletmesini tayin eden Âkit Tarafın toprağında olması
şartıyla, tayin edilen havayolunun işletmesinin tercihi ile herhangi bir veya
bütün uçuşlarda ihmal edilebilir.
3. Âkit taraflardan herbiri seferlerine öbür
Âkit Taraf toprağının ilerisinde veya Âkit tarafların toprakları arasında ek
noktaların konmasını talep edebilir. Bu talep öbür Âkit Taraf havacılık
otoritesinin onayına tâbidir.
EK II
UÇUŞ TARİFELERİNİN ONAYLANMASI
1. Her Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletmesi, her tarife
döneminde (yaz ve kış) tarifenin yürürlük tarihinden (30) gün önceden daha geç
olmamak üzere, teçhizat tipi dahil, uçuş tarifesini öbür Âkit Taraf havacılık
otoritelerinin onayına sunacaktır.
2. Her Âkit Tarafın tayin edilen havayolu işletmesi tarafından uçuş
tarifelerinin öbür Âkit Taraf havacılık otoritelerine sunulmadan önce, her iki
Âkit Tarafın havayolu işletmeleri tarifeler konusunda, onların onaylanmasını
kolaylaştırmak amacıyla, birbirleriyle istişarede bulunacaklardır.
3. Bu uçuş tarifelerini alan havacılık otoriteleri bunları onaylayacak
veya üzerlerinde değişiklik yapılmasını önereceklerdir. Her halükârda tayin
edilen havayolu işletmeleri, tarifeler ilgili havacılık makamlarınca
onaylanmadan önce seferlerine başlamayacaklardır. Bu hüküm daha sonra yapılacak
değişiklikler için de geçerlidir.