Dönem: 22 Yasama Yılı: 3

T.B.M.M. (S. Sayısı: 919)

Çanakkale Milletvekilleri Mehmet Daniş ve İbrahim Köşdere’nin; 2873 Sayılı Milli Parklar Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifleri ve Çevre ile Tarım,Orman ve Köyişleri Komisyonları Raporları (2/433, 2/489)

Not: 2/489 esas numaralı Teklif, Başkanlıkça Çevre ile Tarım, Orman ve Köyişleri komisyonlarına havale edilmiştir.

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

“2873 Sayılı Milli Parklar Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi” madde ve genel gerekçesiyle birlikte ilişiktedir.

Gereğini arz ederim.

Mehmet Daniş

Çanakkale

GENEL GEREKÇE

Milli Parklar Kanunu hükümleri uyarınca korunan alan statüsü kazandırılan yerlerin sahip olduğu kaynak değerlerinin etkin olarak korunmasını sağlamak için bu alanlar civarında yaşayan ve yöreyi iyi tanıyan, aynı zamanda bu sahalarda uygulanan koruma tedbirleri yüzünden tarım ve hayvancılık faaliyetlerine sınırlama getirilmesi nedeniyle ekonomik kayıplara uğrayan yöre halkına yeni gelir kaynağı oluşturulması suretiyle sözkonusu alanlarda idarece yapılan faaliyetlerde halkın desteğinin sağlanması amaçlanmaktadır.

Yöre insanları arasından seçilip verilecek eğitim sonucu gerekli bilgi donanımına sahip kılınarak istihdam edilecek alan kılavuzları tarafından korunan alanları ziyaret edenlere bu yerlere ilişkin doğru bilgiler verilerek, yanlış bilgilenmelerin ve bu konudaki yaygın şikâyetlerin önüne geçilmesi hedeflenmektedir.

MADDE GEREKÇELERİ

Madde 1.- Korunan alan sınırları dahilinde ve yakın çevresinde yaşayan yöre insanları arasından seçilerek eğitim verilmek suretiyle yetiştirilen alan kılavuzlarının istihdam edilmesi suretiyle söz konusu alanların etkin olarak korunması, ziyaretçilerin doğru bilgilendirilmeleri ve yöre insanına yeni ekonomik kaynaklar sağlanması amaçlanmaktadır.

Madde 2.- Yürürlük maddesidir.

Madde 3.- Yürütme maddesidir.

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

“2873 Sayılı Milli Parklar Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi” madde ve genel gerekçesiyle birlikte ilişiktedir.

Gereğini arz ederim.

İbrahim Köşdere

Çanakkale

GENEL GEREKÇE

Millî Parklar Kanunu hükümleri uyarınca korunan alan statüsü kazandırılan yerlerin sahip olduğu kaynak değerlerinin etkin olarak korunmasını sağlamak için bu alanlar civarında yaşayan ve yöreyi iyi tanıyan, aynı zamanda bu sahalarda uygulanan koruma tedbirleri yüzünden tarım ve hayvancılık faaliyetlerine sınırlama getirilmesi nedeniyle ekonomik kayıplara uğrayan yöre halkına yeni gelir kaynağı oluşturulması suretiyle söz konusu alanlarda idarece yapılan faaliyetlerde halkın desteğinin sağlanması amaçlanmaktadır.

Yöre insanları arasından seçilip verilecek eğitim sonucu gerekli bilgi donanımına sahip kılınarak istihdam edilecek alan kılavuzları tarafından korunan alanları ziyaret edenlere bu yerlere ilişkin doğru bilgiler verilerek yanlış bilgilenmelerin ve bu konudaki yaygın şikâyetlerin önüne geçilmesi hedeflenmektedir.

MADDE GEREKÇELERİ

MADDE 1.- Korunan alan sınırları dahilinde ve yakın çevresinde yaşayan yöre insanları arasında seçilerek eğitim verilmek suretiyle yetiştirilen alan kılavuzlarının istihdam edilmesi suretiyle söz konusu alanların etkin olarak korunması, ziyaretçilerin doğru bilgilendirilmeleri ve yöre insanına yeni ekonomik kaynaklar sağlanması amaçlanmaktadır.

MADDE 2.- Yürürlük maddesidir.

MADDE 3.- Yürütme maddesidir.

ÇANAKKALE MİLLETVEKİLİ İBRAHİM KÖŞDERE’NİN TEKLİFİ

2873 SAYILI MİLLÎ PARKLAR KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR

KANUN TEKLİFİ

MADDE 1.- 9.8 .1983 tarihli ve 2873 sayılı Millî Parklar Kanununun 16 ncı maddesinin madde başlığı "Koruma görevlileri ve alan kılavuzları" olarak değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki iki fıkra eklenmiştir.

"Bu Kanun kapsamına giren alanların kaynak değerlerinin korunarak kullanılmasına imkan sağlamak amacıyla uzun devreli gelişim planlarına uygun olarak yapılan ziyaretçi yönetim planlarının etkin bir şekilde uygulanması ve korunan alan yönetiminden olumsuz etkilenen yöre insanının kayıplarının en aza indirilmesine imkan sağlamak üzere, korunan alan sınırları dahilinde ve yakın çevresinde yaşayan yöre insanının alan kılavuzu olarak yetiştirilmeleri konusunda Çevre ve Orman Bakanlığı ilgili Kurum ve Kuruluşlarla işbirliği içerisinde gerekli çalışmaları yapar.

Eğitime alınacak alan kılavuzu adaylarının seçimi, eğitimleri, eğitim sonunda başarılı olanların görevlendirilmeleri ve çalışmalarına ilişkin esas ve usuller Çevre ve Orman Bakanlığınca çıkarılacak bir yönetmelikle belirlenir."

Yürürlük

MADDE 2.- Bu Kanun yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 3.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Çevre Komisyonu Raporu

Türkiye Büyük Millet Meclisi

Çevre Komisyonu

Esas No.: 2/433 18.5.2005

Karar No.: 15

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Başkanlığınıza sunulan, “Çanakkale Milletvekili Mehmet Daniş’in 2873 Sayılı Millî Parklar Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi”, Başkanlığınızca, 21.4.2005 tarihinde esas komisyon olarak Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonuna, talî komisyon olarak Komisyonumuza havale edilmiş ve Komisyonumuz, 17.5.2005 tarihli 10 uncu toplantısında, Çevre; Kültür ve Turizm; Tarım ve Köyişleri; İçişleri; Adalet ve Millî Eğitim bakanlıkları temsilcilerinin de katılımıyla Teklifi inceleyip görüşmüştür.

Teklif ile Millî Parklar Kanunu gereğince korunan alan statüsü kazandırılan yerlerde, alan kılavuzları yetiştirilmesi ve istihdamına olanak tanınmaktadır.

Teklifin tümü üzerindeki görüşmeler sırasında, Teklifin lehinde ve aleyhinde olmak üzere iki ana görüş ileri sürülmüştür. Bu görüşler şöyle özetlenebilir:

1. Teklifin aleyhinde ileri sürülen görüşler

· Teklif alan kılavuzlarının istihdamı ve eğitimine ilişkindir. Eğitim söz konusu olduğundan çok ciddi bilimsel incelemeler yapılmış olması gerekirdi. Ancak bu tür bir bilimsel inceleme ve dayanak alınan bilimsel veriler bulunmamaktadır.

· Teklifte Gelibolu Yarımadasında alan kılavuzluğunun temeli hazırlanmaktadır. Oysa bu sorun Millî Parklar sorunudur ve sorunu bütün Millî Parklar açısından çözmek gerekir.

· Teklif, yapılmış bir sınava yasal dayanak oluşturmak amacıyla verilmiştir ki bu doğru bir yöntem değildir.

· Gelibolu dünyanın gözlerinin üzerinde olduğu bir yer. Dolayısıyla buraya çok ciddi biçimde önem verilmelidir. Alan kılavuzları bu tür bir donanımdan yoksun olduklarından, amaçlanan tanıtım sağlanamayacaktır.

· Çanakkale’de bir tarih yazılmıştır ve dolayısıyla Çanakkale’nin doğru öğrenilmesi gerekir. Çanakkale’yi türbe ziyaret eder gibi ziyaret etmemek gerekir. Buradaki tarihi olayların nasıl aktığının öğretilmesi gerekir. Bu da çok iyi eğitilmiş ve olayları bilen kişiler eliyle yapılabilir.

· Bugün ülkemizde profesyonel rehberlik yapan ve Çanakkale’de tarihi anlatabilecek rehberlerimiz bulunmaktadır. Alan kılavuzluğu ihdas etmek yerine bu rehberlerden yararlanılabilir.

· Mevcut rehberlere iş bulunamamışken alan kılavuzluğu oluşturulması uygun değildir. Ülkemizde 9250 belgeli rehber bulunmaktadır ve bunların sadece 1300’ü iş bulmuş görünmektedir. Dolayısıyla atıl durumdaki rehber kaynağının buraya yönlendirilmesi daha doğru bir yaklaşımdır. Bu amaçla ülkemizdeki rehber örgütlerinin görüşlerinin alınması ve onlarla uzlaşma sağlanarak düzenleme yapılması daha doğrudur. Bu örgütlerin dışlanması, ciddi karmaşaların ortaya çıkmasına neden olur.

· Mevcut rehberlerin yeterli olmaması halinde, özel bölge rehberliği kurulabilir ve bu kurum diğer bölgelere de örnek teşkil edebilir. Bu durumlarda rehberlik kurumu korunmuş olur.

· Teklifteki düzenleme, 1618 sayılı Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu, 4848 sayılı Kültür ve Turizm Bakanlığı Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun ve 5225 sayılı Kültür Yatırımları ve Girişimlerini Teşvik Kanunu ile çelişki halindedir.

· Millî Parklar Genel Müdürlüğünün uzman kadroları bulunmaktadır. Bu kadrolar aracılığıyla koruma altına alınan alanlarda koruma hedefli düzenlemeler yapılabilir. Ancak Çanakkale’de çevreyi korumaktan daha çok tarihi koruma hedefi bulunmaktadır. Dolayısıyla burada üniversitelere büyük görev düşmektedir. En doğru bilimsel bilgiye sahip olan üniversiteler buralarda bilimsel çalışmalar yapmalı ve bu amaçla askerî kurumlarda bulunan bilgi ve belgeler kullanılmalıdır. Oysa teklifte üniversitelere ve askerî kurumlara yer verilmediği Millî Parklar Genel Müdürlüğüne görev yüklendiği görülmektedir. Gerekirse üniversiteler ile askerî kurumların üzerinde uzlaşmış olduğu bir kurul oluşturulmalı ve düzenlemeler bu kurul aracılığıyla yapılmalıdır.

· Çanakkale’ye gelenlerin en doğal gereksinimleri bile güçlükle karşılandığından, buradaki turist akınının kesilmesi büyük olasılıktır.

· Buralarda halen fiili olarak kılavuzluk yapanlar, herhangi bir bilimsel bilgi kullanmamakta ve bunlardan bazıları halk arasında dolaşan “hurafeleri” kullanmaktadırlar. Bu da bölgede “mit”lerin oluşmasına neden olmakta ve geleceğe ışık tutacak olan tarihin öğrenilmesi engellenmektedir. Tarihi koruma işinin bilim adamları tarafından üslenilmesi gerekir. Dini inançlar ile tarih ayrı şeylerdir, her birinin gerekleri ayrıdır ve bu gerekler doğrultusunda davranılmalıdır.

· Devlet sınavlarda siyasi iltiması önlemek için personel rejimi yasasını çıkarmıştır. ÖSYM tarafından yapılan bu sınavlar sayesinde siyasi iltimasın olmaması, fırsat eşitliğinin sağlanması, kamu görevinin niteliksiz insanların kapak attığı bir yer olmaması sağlanmaya çalışılmaktadır. Alan kılavuzluğunun bunun dışına çıkarılması bu nedenle doğru bir yaklaşım değildir.

· Bu Teklifteki düzenleme bir gereksinimden kaynaklanmıştır. Ancak sorunun çözümünün geniş katılımlı bir platformda tartışılarak bulunması ve sivil toplum örgütlerinin sürece katılımının sağlanması gerekir. Bu bağlamda bir alt komisyon kurularak Teklifin olgunlaştırılmasında yarar bulunmaktadır.

2. Teklifin lehinde ileri sürülen görüşler

· Teklifteki düzenlemeyle kamu personel rejimine bir iddia getirilmesi iddiası doğru değildir. Çünkü bu kişiler kamu personeli değildir; özel alanda faaliyet gösteren kişiler yasal denetim kapsamına alınmaktadır.

• Çanakkale’ye hafta sonlarında 600-1000 arasında otobüs gelmekte ve 253.000 şehit ziyaret edilmektedir. Bu da karmaşaya neden olmaktadır.

• Bu kadar kişiye hizmet veren kişiler ortaya çıkmakta ve bu kişiler fiilen kılavuzluk hizmeti vermektedir. Bölgede görev yapan öğretmenler, askerler, memurlar vs. gönüllü olarak kılavuzluk hizmeti vermektedirler.

• Dolayısıyla Teklifte yapılan şey fiili olarak yürütülen bir hizmetin, yasal sınırlar içine alınması; tarihin öğretilmesi gibi bir işin başıboşluk içinde bırakılmamasıdır.

• Teklifin yasalaşmasıyla halk arasındaki mitler yerine bilimsel tarihi bilginin aktarılması olanaklı olacaktır. Çünkü alan kılavuzları eğitime tâbi tutulacak ve verecekleri bilgi kendilerine aktarılacaktır. Alan kılavuzlarının akıllarına gelen her bilgiyi aktarması olanaklı olmayacak, bütün alan kılavuzlarının aynı bilgiyi vermesi sağlanacaktır. Böylece alan kılavuzlarının farklılığı nedeniyle kişilerin farklı bilgilendirilmeleri önlenmiş olacak, aktarılan bilgide bir standart yakalanacaktır.

• Bölgede yaşayan kişiler, bölgenin tarihini yaşayarak öğrenmişlerdir. Bu bölgede yaşayan ve savaşların içinde bulunmuş tarihsel kişiler bilgilerini anlatarak gelecek kuşaklara aktarmışlar ve tarih canlı tanıklarından öğrenilmiştir. Dolayısıyla bölgede yaşayan kişilerin gerçek kaynağından edinmiş oldukları bilgileri yabana atılamaz. Burada yaşamadan buradaki tarihi öğrenmek çok kolay değildir.

• Alan kılavuzluğunun bölgedeki gençlere istihdam imkânı sağlayacağı doğrudur. Ancak buradaki iş mevsimlik bir iş olduğundan, dışarıdan rehberlerin bölgeye gelerek hizmet vermeleri zaten mümkün olmamaktadır. Dışarıdan bir rehberin 3-4 aylık bir hizmet için bölgeye yerleşmesi ve geçimini temin etmesi olanaksızdır. Dolayısıyla bu hizmetin bölgede yaşayan gençler tarafından yürütülmesi, istihdam sorununun çözümüne de katkı sağlayacağından, daha uygundur.

• Bölgede sadece tarihi zenginlikler değil eşsiz biyolojik zenginlikler de bulunmaktadır. Örneğin 24 AB üyesi ülkede 10.000 tür bitki varken bizde 13.000 tür bitki, AB ülkelerinde 60.000 civarında hayvan türü varken bizde 80.000 civarında hayvan türü bulunmaktadır.

• Dolayısıyla doğal çevrenin de koruma altına alınması bir zorunluluktur.

• Bu bitkilerin yurt dışına kaçırılması ve bitkilere zarar verilmesi sözkonusu olmaktadır.

• Koruma altına alınan bu alanları tanıyan insan sayısı son derece sınırlıdır. Bölgede yaşayan insanların, bölgeyi daha iyi tanımaları doğaldır. Bu nedenle koruma işinin buralarda yaşayanlar tarafından yerine getirilmesi daha uygundur.

• Alan kılavuzluğu ile alanların koruma altına alınması, turistlerin yönlendirilmesi ve bilgilendirilmesi olanaklı olacaktır.

• Alan kılavuzluğu bölgenin sosyo-kültürel gelişiminde de önemli katkı sağlayacaktır.

• Bölgenin insanları yaşadıkları bölgenin tarihini daha doğru öğrenecek ve bu bilgilerin yayılmasını sağlayacaklardır. Kendi tarihimiz öncelikle kendi insanımız tarafından öğrenilecek ve bu bilgiler gelecek kuşaklara aktarılacaktır. Kendi yerinde, kendi evinde oturanların çok profesyonelleşmeden, tarihlerini öğrenmeleri ve bu bilgilerini aktarmaları sağlanacaktır.

• Alan kılavuzlarının daha çok profesyonelleşerek rehberliğe geçmelerinin de önünde bir engel bulunmamaktadır. Dolayısıyla bunların bir kısmının ileride profesyonel hizmet sunmaları olanaklıdır.

• Bu kişilerin tümünün yabancı dil bilmelerine gerek bulunmamaktadır. Çünkü önemli olan tarihi bilgilerin öğrenilerek aktarılmasıdır.

• Bu projeyle hem yöre insanı kendi yöresine sahip çıkarak onu koruyacak, hem tarihini öğrenerek gelecek kuşaklara aktaracak ve hem de istihdam sorununun çözümüne katkı sağlanmış olacaktır.

• Hiç kuşkusuz bölgeye kendi şehitlerini ziyarete gelen yabancılar da gelmektedir ve onlara da hizmet sunulacaktır.

• Alan kılavuzları bir büro aracılığıyla yönetileceklerinden ve burada randevu üzerine hizmet verileceğinden, yabancılara yabancı dil bilen elemanların verilmesi olanaklı olacaktır.

• Dolayısıyla bütün alan kılavuzlarının yabancı dil bilmemeleri sorun oluşturmayacaktır.

• İsteyen herkesin alan kılavuzu olması da olanaklı değildir. Son sınava 390 kişi girmiş ve bunların ancak 190 kişisi sınavı kazanmıştır. Sınavda hem üniversiteden, hem Millî Parklar Genel Müdürlüğünden hem de kara ve deniz kuvvetlerinden yetkililer bulunmuştur. Dolayısıyla bu sınavın ciddi bir sınav olduğu da söylenebilir.

• Sonuç olarak Teklifteki düzenlemenin gerekli bir düzenleme olduğu konusunda herkes hemfikirdir. Teklifin daha da olgunlaştırılması gerekebilir. Ancak bunun esas komisyonda yapılması ve gerekiyorsa alt komisyonun esas komisyonda kurulması daha yerindedir.

Komisyonumuz Teklifin geneli üzerindeki bu görüşmelerden sonra, Teklifin tümünü uygun bulmuş ve maddelerinin görüşülmesine geçilmesini kararlaştırmıştır.

Teklifin başlığındaki “2873 sayılı” ibaresi, Kanun başlığında tarih ve sayı bulunmaması gerektiği yönündeki kuraldan dolayı, Komisyonumuzca başlıktan çıkarılmıştır.

Teklifin yukarıda söz edilen düzenlemeyi içeren 1 inci maddesi, Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

Teklif bir kod kanun teklifi olmayıp 2873 sayılı Kanunun 16 ncı maddesinde değişiklik öngören çerçeve bir kanundur. Dolayısıyla maddelerde kenar başlıkları bulunmamalıdır. Oysa teklifin 2 ve 3 üncü maddelerinde “yürürlük” ve “yürütme” biçiminde kenar başlıkları bulunduğu görülmektedir. Komisyonumuz bu kenar başlıklarını tekliften çıkarmış ve Teklifin yürürlük ve yürütmeye ilişkin 2 ve 3 üncü maddelerini aynen kabul etmiştir.

Raporumuz, Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonuna sunulmak üzere arz olunur.

Başkan	Sözcü	Kâtip
A. Münir Erkal	Cüneyt Karabıyık	Fatih Arıkan
Malatya	Van	Kahramanmaraş
Üye	Üye	Üye
Mehmet Alp	İbrahim Köşdere	Şemsettin Murat
Burdur	Çanakkale	Elazığ
Üye	Üye	Üye
Nurettin Aktaş	Abdülaziz Yazar	Mehmet Emin Murat Bilgiç
Gaziantep	Hatay	Isparta
Üye	Üye	Üye
Gürsoy Erol	Salih Gün	Şefik Zengin
İstanbul	Kocaeli	Mersin

ÇEVRE KOMİSYONUNUN KABUL ETTİĞİ METİN

MİLLÎ PARKLAR KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR

KANUN TEKLİFİ

MADDE 1.- Teklifin 1 inci maddesi aynen kabul edilmiştir.

MADDE 2.- Teklifin 2 nci maddesi aynen kabul edilmiştir.

MADDE 3.- Teklifin 3 üncü maddesi aynen kabul edilmiştir.

Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonu Raporu

Türkiye Büyük Millet Meclisi

Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonu

Esas No.: 2/433,2/489

Karar No.: 41

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Tarım, Orman ve Köyişleri Komisyonu 26.5.2005 tarihinde yaptığı 45 inci birleşimde, gündeminde yer alan Çanakkale Milletvekili Mehmet Daniş’in; 2873 Sayılı Milli Parklar Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi (2/433) ile Çanakkale Milletvekili İbrahim Köşdere’nin 2873 Sayılı Milli Parklar Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifinin (2/489) birbirleriyle ilgili görülmeleri nedeniyle İçtüzüğün 35 inci maddesi uyarınca birleştirilerek görüşülmelerine ve görüşmelere Çanakkale Milletvekili Mehmet Daniş’in; (2/433) esas numaralı Kanun Teklifinin, daha önceki tarihte verilmesi nedeniyle, esas alınmasına karar verilmek suretiyle, söz konusu Kanun Teklifleri üzerindeki görüşmelere geçmiştir. Görüşmelere Çevre ve Orman Bakanı Osman Pepe ile Teklif sahipleri Mehmet Daniş ile İbrahim Köşdere, Kültür ve Turizm, Tarım ve Köyişleri, İçişleri, Adalet, Millî Eğitim, Çevre ve Orman, Maliye, Çalışma ve Sosyal Güvenlik bakanlıkları temsilcileri katılmışlardır.

Çanakkale Milletvekili Mehmet Daniş’in (2/433) ve Çanakkale Milletvekili İbrahim Köşdere’nin (2/489) esas numaralı Kanun Teklifleri incelendiğinde; Milli Parklar Kanunu hükümleri uyarınca korunan alan statüsü kazandırılan yerlerin sahip olduğu kaynak değerlerinin etkin olarak korunmasını sağlamak için bu alanlar civarında yaşayan ve yöreyi iyi tanıyan halk arasından seçilen kılavuzların istihdam edilmesi suretiyle ziyaretçilerin doğru bilgilendirilmeleri ve yöre insanına yeni ekonomik kaynaklar sağlanması amaçlanmaktadır.

Tekliflerin tümü üzerinde yapılan görüşmelerde; Bakan tarafından yapılan açıklamalarda,

- Türkiye’de milli park konseptinin yeni bir oluşum olduğu,

- Tasarı ile düzenlenen hususun sadece Gelibolu Milli Parkı ile sınırlı olmadığı ülkenin doğusundan batısına kadar bütün Milli parkları kapsadığı,

- Milli parklar içerisindeki gezilerin sadece turistik amaçlı gezi olarak nitelendirilemeyeceği,

- Tarihimizin ve tarihi gerçeklerin doğru anlatılması gerekliliği, bunun ise formasyona sahip, ehil kişiler tarafından yapılması gerekliliği,

- Tur rehberlerinin ise bu ihtiyaca cevap vermesinin mümkün olmadığı,

- Uzman kişilerden kurulu eğiticiler tarafından alan kılavuzlarının bu ihtiyaçlara cevap verebileceği,

Hususları aktarılmıştır.

Muhalefet tarafından yapılan eleştirilerde seçilecek alan kılavuzlarının hangi eğitime sahip olacağı, kim tarafından eğitileceği, görevlendirmelerin ise ne şekilde yapılacağı, Kamu Personeli Seçme Sınavı ile bu kişilerin atanması arasında bir ilişki olup olmadığı hususları üzerinde durulmuştur.

Hükümet tarafından cevaben; alan kılavuzluğu kurumunun kamuda yeni bir istihdam yaratmayacağı, sınavı kazanan bu kişilere alan kılavuzluğu sertifikası verileceği rehberlik sertifikası verilmeyeceği, bu kimselerin ise belli bir ücret karşılığında çalışmalarına izin verileceği Bakanlık tarafından sadece koordinasyonun sağlanacağı hususları belirtilmiştir.

Teklifin maddelerine geçilmesinin oylanmasından önce teklifler üzerinde sivil toplum örgütlerinin de katılımı ile daha geniş ve ayrıntılı bir çalışma yapılabilmesi amacıyla alt komisyon kurulması yönünde verilen önerge reddedilmiştir. Teklifin maddelerine geçilmesi oy çokluğu ile kabul edilmiştir. Teklifin 1, 2 ve 3 üncü maddeleri aynen kabul edilmiştir. Ancak teklifin başlığında yer alan kanun numarası ile 2 ve 3 üncü maddelerinde yer alan kenar başlıklarının kanun yapım tekniği açısından metinden çıkarılmasına karar verilmiştir. Yapılan bu değişiklikler neticesinde Teklifin tümü oya sunulmuş ve kabul edilmiştir.

Raporumuz, Genel Kurulun onayına sunulmak üzere Yüksek Başkanlığa saygı ile arz olunur.

Başkan	Başkanvekili	Sözcü
Vahit Kirişci	Özkan Öksüz	Ahmet Ertürk
Adana	Konya	Aydın
Kâtip	Üye	Üye
Adem Tatlı	Osman Özcan	Mehmet Semerci
Giresun	Antalya	Aydın
	(Muhalefet şerhi ektedir)
	(1. md. muhalifim)
Üye	Üye	Üye
Mehmet Ali Suçin	Ramazan Kerim Özkan	Ali İhsan Merdanoğlu
Batman	Burdur	Diyarbakır
	(Muhalefet şerhimiz ektedir)
Üye	Üye	Üye
Mehmet Işık	İsmail Soylu	Abdullah Çetinkaya
Giresun	Hatay	Konya
(Muhalefet şerhimiz ektedir)
Üye	Üye	Üye
Ali Osman Başkurt	Selahattin Dağ	Necati Uzdil
Malatya	Mardin	Osmaniye
(İmzada bulunamadı)		(Muhalefet şerhi ektedir)
Üye	Üye	Üye
Zülfikar İzol	Abdurrahman Müfit Yetkin	Ahmet Kambur
Şanlıurfa	Şanlıurfa	Tekirdağ
	(İmzada bulunamadı)
	Üye
	Maliki Ejder Arvas
	Van

KARŞI OY YAZISI

Görüşülmekte olan “2873 sayılı Millî Parklar Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi” 1618 sayılı, 4848 sayılı ve 5225 sayılı yasalara aykırılık içermekte; ayrıca rehberlik hizmetlerindeki standartları düşüreceği endişesini taşımaktayız.

Çeşitli kurumların (Tursab ve Tureb) itirazlarına ve yeni tartışmalara sebep olacağı, sorunları çözme yerine yeni sorunlar yaratacağı düşüncesindeyiz.

Rehberlik yapmaya yetkili olan Kültür ve Turizm Bakanlığı devre dışı bırakılmakta; Turizm de “Alan Kılavuzluğu” adı altında yeni bir kavram oluşturulmaktadır.

Alan Kılavuzlarının Tur Rehberliği dışında hangi alanda hizmet vereceği anlaşılamamaktadır.

Yeni bir kavram yaratmaya yöneldiği, kurumlar ve meslekler arasında yetki ve sorumluluk kargaşası yaratacağı için tasarıya karşıyız.

		26.5.2005
Mehmet Işık	Osman Özcan	Ramazan Kerim Özkan
Giresun	Antalya	Burdur
	Necati Uzdil
	Osmaniye

ÇANAKKALE MİLLETVEKİLİ

MEHMET DANİŞ’İN TEKLİFİ

2873 SAYILI MİLLÎ PARKLAR KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR

KANUN TEKLİFİ

MADDE 1.- 9.8.1983 tarihli ve 2873 sayılı Millî Parklar Kanununun 16 ncı maddesinin madde başlığı “Koruma görevlileri ve alan kılavuzları” olarak değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki iki fıkra eklenmiştir.

“Bu Kanun kapsamına giren alanların kaynak değerlerinin korunarak kullanılmasına imkân sağlamak amacıyla uzun devreli gelişim planlarına uygun olarak yapılan ziyaretçi yönetim planlarının etkin bir şekilde uygulanması ve korunan alanlara gelen ziyaretçilerin doğru bilgilendirilmesi bakımından ve korunan alan yönetiminden olumsuz etkilenen yöre insanının kayıplarının en aza indirilmesine imkân sağlanmak üzere, korunan alan sınırları dahilinde ve yakın çevresinde yaşayan yöre insanının alan kılavuzu olarak yetiştirilmeleri konusunda Çevre ve Orman Bakanlığı ilgili kurum ve kuruluşlarla işbirliği içerisinde gerekli çalışmaları yapar.

Eğitime alınacak alan kılavuzu adaylarının seçimi, eğitimleri, eğitim sonunda başarılı olanların görevlendirilmeleri ve çalışmalarına ilişkin esas ve usuller Çevre ve Orman Bakanlığınca çıkarılacak bir yönetmelikle belirlenir.”

Yürürlük

MADDE 2.- Bu Kanun yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 3.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

TARIM, ORMAN VE KÖYİŞLERİ KOMİSYONUNUN KABUL ETTİĞİ METİN

MİLLÎ PARKLAR KANUNUNDA DEĞİŞİK-LİK YAPILMASINA DAİR KANUN TEKLİFİ

MADDE 1.- Teklifin 1 inci maddesi aynen kabul edilmiştir.

MADDE 2.- Bu Kanun yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer.

MADDE 3.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.