Dönem: 22 Yasama Yılı: 4
TBMM (S.
Sayısı: 1123)
Nüfus Hizmetleri Kanunu Tasarısı ve İçişleri Komisyonu
Raporu (1/1177)
Not: Tasarı; Başkanlıkça
Adalet, Plan ve Bütçe ile İçişleri komisyonlarına havale edilmiştir.
T.C.
Başbakanlık
Kanunlar ve Kararlar
Genel Müdürlüğü 23/2/2006
Sayı: B.02.0.KKG.0.10/101-1119/860
TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET
MECLİSİ BAŞKANLIĞINA
İçişleri Bakanlığınca hazırlanan ve Başkanlığınıza arzı
Bakanlar Kurulunca 16/1/2006 tarihinde kararlaştırılan “Nüfus Hizmetleri Kanunu
Tasarısı” ile gerekçesi ilişikte gönderilmiştir.
Gereğini arz ederim.
Recep Tayyip Erdoğan
Başbakan
GENEL
GEREKÇE
Türkiye Cumhuriyetinin en belirgin temel niteliği
"sosyal bir hukuk devleti" olmasıdır. Bu genel çerçeve içerisinde
Türk toplum yaşamı hukuk kuralları ile düzenlenmiştir. Bu düzenlemenin konusunu
oluşturan kişilere ait çeşitli bilgiler ise, hukuk kurallarına uymanın bir
gereği olarak kamu yönetimlerince kayıt altına alınmıştır.
Bu nedenle ülkemizin yargı yerlerinde, öğrenim kurumlarında,
sosyal güvenlik kuruluşlarında, güvenlik makamlarında, askerlik şubelerinde,
vergi ve tapu dairelerinde kişilere ve kişilerin mensup oldukları ailelere
ilişkin çeşitli kayıtlar tutulmaktadır. Kamu yönetimlerinde tutulmakta olan ve
kişinin uyruğunu, kimliğini, aile bağlarını belirleyen bu kayıtlar "nüfus
kayıtları" na dayanılarak yapılmaktadır.
Kamu düzeninin temel dayanaklarından birini oluşturan nüfus
kütükleri, 1904-1905 yıllarında yapılan Genel Nüfus Yazımı sonucunda tesis
edilmiş ve 1914 yılında yürürlüğe konulan 1330 tarihli Sicilli Nüfus Kanunu ile
güncellikleri sağlanmıştır. Cumhuriyet döneminde peşpeşe çıkarılan İnkılap
Kanunları karşısında yeniden düzenlenen nüfus mevzuatı, özellikle 04.04.1926
tarihli ve 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi ile 05.05.1972 tarihli ve 1587
sayılı Nüfus Kanunu ile geleneksel bir uygulama kazanmıştır.
Nüfus kayıtları bir asırdan beri İçişleri Bakanlığı Nüfus ve
Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü merkez ve taşra kuruluşlarınca tutulmakta,
güncellik ve süreklilikleri sağlanmaktadır. Devletin alt yapı hizmetlerinden
biri olan "nüfus hizmetleri"nin doğrudan toplum düzenini
ilgilendirmesi ve temelinde kamu yararı bulunması nedeniyle devlet tarafından
yürütülmektedir.
Bu bağlamda, ülkemizdeki bütün vatandaşların yararlandığı
bir hizmet olması nedeniyle genel niteliktedir. Kamu yönetimlerinde yürütülen
ve kişilere ilişkin tüm işlemlerin ana dayanağını ve kaynağını oluşturduğundan
sürekli bir hizmettir. Temel ilkelerini devletler özel hukukundan ve medeni
hukuktan aldığından hukuki ve teknik bir hizmettir. Yabancıların kişi hallerine
ilişkin işlemlerinin de yapılması ve Türkiye' nin Avrupa Ahvali Şahsiye
Komisyonu Üyesi olması nedeniyle uluslararası bir hizmettir.
Nüfus hizmetleri, geniş halk tabakasıyla doğrudan ilgili
olan bir hizmet dalıdır. Bu hizmetlerin yürütülüşünde görevli kuruluşların
sadece ilçe merkezlerinde toplanmış olması kırsal alanda geniş ölçüde hizmetin
aksamasına ve olayların nüfus müdürlüklerine ve dolayısıyla kayıtlara intikal
ettirilmemesine sebep olmaktadır.
Nüfus Müdürlükleri yoğun bir iş yükü altındadır. Nüfus
artışı iktisadi ve sosyal hayattaki gelişmeler, nüfus hareketleri nüfus
idarelerinin yükünü giderek arttırmaktadır. Bu yüzden de sayısal açıdan
personel yetersizliği nüfus işlemlerinde bir çok hataların yapılmasına sebep
olmaktadır. Bu hatalar çeşitli yollarla kamu hizmetlerine yansımakta ve bu
hataların düzeltilmesi için sarfedilen zaman, para ve emek milli ekonomi
üzerinde görünmeyen bir kalem olarak önemli bir yük teşkil etmektedir.
Ayrıca yüzyılımızın hızla gelişen ve değişen teknolojisi
ülkelerarası nüfus hareketlerinin büyük bir hızla artmasına ve yoğunlaşmasına
neden olmuş, uluslararası ilişkiler çok gelişmiş ve sıklaşmıştır. Artan nüfus
hareketlerine paralel olarak yabancıların kişisel hallerine ilişkin bir çok
işlemleri yapılmaya başlanmıştır. Bu nedenle Avrupa ülkelerinde olduğu gibi
Türkiye'de ikamet eden yabancıların da kayıtlarının tutulması ihtiyacı ortaya
çıkmıştır.
Hükümetin Acil Eylem Planında; adres işlemlerindeki dağınık
yapının tek bir kurumda toplanması uygun görülmüş ve koordinasyon işlemlerinin
yürütülmesinden sorumlu kuruluş olarak Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel
Müdürlüğü belirlenmiştir.
Hızla büyüyen ve gelişen kentlerde kentleşmenin takibi ve
kontrolü, ülkedeki yatırım ve hizmetlerin en elverişli ve en iyi koşullarda ve
ekonomik olarak yerine getirilmesi, il, ilçe ve beldenin bugününü ve yarınını
yaşayacak olan insanların ihtiyaçlarının tespit edilmesi, planlanması ve
karşılanabilmesi için adres ve ikamet kayıtlarının sağlıklı bir şekilde
oluşturulması zorunludur. Çağdaş toplumların etkin veri yönetim amaçlarından
olan kurumsal bilgi sistemlerinden en elverişli, en iyi olan verimin elde
edilebilmesi, genel alt yapı bileşenlerinin başlangıçta hazırlanmasına
bağlıdır.
Dünya bilgi ve teknoloji çağı olarak adlandırılan 21.
yüzyılda bütün alanlarda modernizasyon ve teknolojinin yaygın kullanımı gündeme
gelmektedir. Bu nedenle adres ve ikamete ilişkin çağdaş veri bankalarının
oluşturulması, hızlı, etkin ve ekonomik bilgi akışının sağlanması, bu konudaki
bürokrasinin hantal yapısının kuvvetlendirilerek etkin bir yapıya
kavuşturulması ve dinamik toplumsal faaliyetlerin denetim altına alınması için
adres ve ikamete ilişkin işlemlerde çağdaş teknolojik imkanlardan
yararlanılması büyük önem taşımaktadır. Zira günümüzde kamudaki hizmetlerin,
etkin bir şekilde yürütülmesi adres ve ikamet bilgilerine sağlıklı bir şekilde
ulaşılmasını gerektirmektedir.
Gayrisafi millî hasılanın yaklaşık % 33'ünü vergilerin
oluşturduğu ülkemizde tahsilat için gönderilen tebligatların, adres eksikliği
nedeniyle ilgilisine geç ulaşması ya da hiç ulaşmaması önemli bir gelir kaybına
neden olmaktadır. Nüfus sayımının insanları bir gün boyunca evlerinde tutarak
yapılmasının nedeni de adres sisteminin kurulamamış olmasıdır. Bu durum ülke
ekonomisi için büyük külfetler ortaya çıkartmaktadır. Oysa ulusal adres veri
tabanının oluşturulması ve güncel olarak tutulması bu problemleri en aza
indirecektir.
Kişilerin ikamet adreslerinin nüfus kütüklerinde
güncelliğinin sağlanarak tutulması ve adres değişikliklerinin takip edilmesine
ülke genelinde başlayabilmek için Kanunda yer alan geçici maddelerle bir defa
yapılacak olan bir hazırlık uygulaması öngörülmüştür. Bu çalışmaların sonunda
genel uygulamaya geçilecektir.
Genel uygulamada kişilerin yazılı beyanları esas
alınacaktır. Beyanlar nüfus müdürlüklerine, dış temsilciliklerimize ve hizmet
alınan kuruma yapılabilecektir. Nüfusu fazla olan yerleşim bölgelerinde nüfus
kayıt şeflikleri oluşturulmak suretiyle adreslerin güncel olarak tutulması ve
vatandaşın zaman kaybının önlenerek yaşamını kolaylaştırılması hedeflenmiştir.
Tasarıda muhtarlara da gerek bildirim, gerekse adres
bildirimlerinin güncelliğin sağlanması konusunda geniş sorumluluk verilmiştir.
Ayrıca teknik altyapısını tamamlamış olan muhtarlıkların adres bilgilerinin
güncelliğini takip etmek amacıyla Adres Paylaşımı Sisteminin bütünlüğü
içerisinde adres bilgilerine erişebilmelerine imkan sağlanmıştır.
Adres beyanı ile yükümlü kişi ve kurumlar adres
değişikliklerini 20 gün içinde nüfus müdürlüklerine iletmekle
görevlendirilmişlerdir. Bu yükümlülüklerini yerine getirmeyen ya da gerçeğe
aykırı beyanda bulunan kişilerin idari para cezası ile, kamu görevlilerinin ise
5237 sayılı Türk Ceza Kanununa göre cezalandırılmaları öngörülmektedir.
Nüfus kayıtlarının temeli göz önüne alınarak İçişleri
Bakanlığınca MERNİS gerçekleştirilmiştir. MERNİS veri tabanı içerdiği bilgiler
itibariyle ülkemiz için hayati önem taşımaktadır. Zira kişi bilgileri yanında
devletin gerek kaynak planlaması için kullanabileceği ve gerekse hizmet başarı
kriterlerini oluşturmada esas teşkil edecek önemli veriler içermektedir.
Adres bilgilerinin de MERNİS veri tabanında yer almasıyla
adres bilgilerinin farklı kurumlarda tekrar edilmesinin ve dolayısıyla kaynak
israfının önüne geçilmiş olacaktır. Bu sayede kurumların ikametgah bilgilerine
erişim için çeşitli yollarla harcadıkları mesai, teknik araç gereç ve iletişim
giderlerinden de tasarruf edilecektir. Böylece kamu kurum ve kuruluşlarının
entegre bir e-devlet yapısına ulaşmaları da kolaylaşacaktır.Türkiye'de
tebligatların zamanında yapılamamasından doğan sıkıntı sona erecek ve artık eve
kapanarak nüfus sayımı yapılmasına gerek kalmayacaktır.
Oluşturulacak Ulusal Adres Veri Tabanı ile
İkamet Adresi Veri Tabanının MERNİS veri tabanı ile ilişkilendirilmesinin
kamuya sağlayacağı avantajlar;
l Nüfus sayımları ve
tespitlerine ilişkin sayısal verilerin her an elde edilebilmesi,
l Vergi gelirlerinin
artması,
l Kamusal denetim
mekanizmalarının daha etkin çalışması,
l Kent bilgi sistemlerinin
daha dinamik bir yapıya kavuşması,
l Acil servis birimlerinin
hizmetlerinin hızlanması,
l Dağıtım hizmetlerinin
daha hızlı ve ekonomik yapılması,
l Vatandaş-kurum
arasındaki işlevselliğinin artması,
l Adrese dayalı teknolojik
uygulamaların daha etkili sonuç vermesi,
şeklinde özetlenebilir.
Nüfus Hizmetleri ve İçişleri Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri
Hakkında Kanunda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Tasarısı bu amaçla
hazırlanmıştır.
MADDE GEREKÇELERİ
Madde 1.- Madde ile Kanunun amacı açıklanmaktadır.
Madde 2.- Kapsam maddesidir. Maddede genel hatları ile
Kanunun kapsadığı hususlar belirtilmekte ve hangi konularda düzenleme yapıldığı
açıklanmakta, böylece Kanunun kapsamının sınırları çizilmektedir.
Madde 3.- Madde ile, nüfus ve vatandaşlık hizmetlerine
ilişkin olarak Kanunda geçen terim ve tanımların açıklaması yapılmaktadır.
Madde 4.- Madde ile, nüfus hizmetlerinin yürütülmesi 3152
sayılı Kanunun 10 uncu maddesine uygun olarak yurt içinde İçişleri Bakanlığı merkez
ve taşra kuruluşlarına, yurt dışında ise dış temsilciliklere görev olarak
verilmektedir.
Madde 5.- Madde ile, Türkiye'de en az altı ay süreli
yabancılara mahsus ikamet tezkeresi alan yabancıların bağımsız bir kütüğe
kaydedilmesi ve bu kayıtların güncelliklerinin sağlanması için nüfus
olaylarının bildirilmesi yükümlülüğü getirilmektedir.
Madde 6.- Maddede nüfus kütüklerinin hukuki mahiyeti
açıklanmakta ve kütüklerde tutulan kayıtlar ile yedeklerinden çıkarılan kayıt
örneklerinin aynı hukuki değere sahip olduğu belirtilmektedir. Ayrıca kayıtlar
arasında farklılık bulunduğunda hangi belgenin esas alınacağı açıklığa
kavuşturulmaktadır.
Madde 7.- Maddede nüfus kütüklerinin ne şekilde tutulacağı
ve kağıt ortamındaki aile kütüklerinin onaylanmasındaki usul belirtilmektedir.
Ayrıca madde ile Bakanlığa nüfus kütüklerinin tutulmasına ilişkin usul ve
esasları belirleme, mevzuat ve sistemdeki gelişmelere bağlı olarak değiştirme
ve gerektiğinde kağıt ortamında tutulan aile kütüklerini uygulamadan kaldırma
yetkisi tanınmaktadır.
Madde 8.- 1587 sayılı Kanunun 9 uncu maddesinin beşinci
fıkrası ile 43 üncü maddesinde bazı değişiklikler yapılmak suretiyle madde
yeniden ele alınmıştır
Madde metni, 1587 sayılı Nüfus Kanununa 3080 sayılı Kanunla
eklenen ek 4 üncü maddesinde yer alan "Türkiye Cumhuriyeti kimlik
numarası" uygulaması ve ikamet adresi ve sahteciliğin önlenmesi için
kişinin fotoğrafının nüfus kütüklerinde yer alması nedeniyle genişletilmiştir.
Maddede ayrıca kişinin ikamet adresinin de kütükte yer alması öngörülmektedir.
Madde 9.- 1587 sayılı Kanunun 14 üncü maddesini kısmen
karşılamaktadır. Kamu düzeninin sağlanması ve sağlıklı bir biçimde sürdürülmesi
amacıyla bireylerin ve ailelerin özel hayatlarına ilişkin bilgilerin resmi
sicillere yansıtılması hukuki bir zorunluluktur.
Resmi sicillere yansıtılan özel hayata ilişkin bilgiler uzun
zaman dilimi sürecinde nüfus ve ahvali şahsiye kayıtlarını oluşturmuşlardır. Bu
olgu Anayasamızın 20 nci maddesinde ifadesini bulmuş, özel hayatın ve aile
hayatının gizliliği ve bu gizliliğe dokunulamayacağı öngörülmüştür. Madde hükmü
Anayasamızın bu ilkesinin yasalarla desteklenmesi ve hayata geçirilmesi
amacıyla düzenlenmiştir.
Bunun yanında, toplanan bilgilerden kişisel ve özel
nitelikte bulunanlarla gizli bilgi ve verilerin, üçüncü kişilere ait öğrenilen
sırların resmi veya özel kuruluşlara, ilgili makamlara verilemeyeceği veya
açıklanamayacağı; bu bilgileri derleyen görevlilerin görevleri içerisinde ve
görevlerinden ayrıldıktan sonra da bu yasağa uymak zorunda oldukları hüküm altına
alınmaktadır.
Madde 10.- Kamu kurum ve kuruluşlarında kişiyle ilgili
olarak yapılan işlemlerde nüfus kayıtlarının esas alınacağı vurgulanarak
kayıtlar arasında farklılık olduğu takdirde nüfus kayıtlarının esas alınacağı
hükme bağlanmaktadır.
Madde 11.- Madde ile, kapalı nüfus kaydı tanımlanarak, nüfus
kaydının hangi hallerde kapalı duruma getirileceği ve ne şekilde yeniden
açılabileceği düzenlemektedir.
Madde 12.- 1587 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinde bazı
değişiklikler yapılmak suretiyle yeniden düzenlenmiştir. Madde ile, Türkiye
Cumhuriyeti vatandaşları nüfus kütüğüne kaydolmak ve nüfus cüzdanı almakla
yükümlü kılınmakta, ergin olmayanların nüfus olaylarını yazdırmakla ödevli
kılınanlar belirlenmekte ve sonradan vatandaşlığımızı kazananların, vatandaşlığımızı
kazandıkları tarihten itibaren nüfus kütüğüne geçirilmelerinin zorunlu olduğu
belirtilmektedir.
Madde 13.- 1587 sayılı Kanunun 5 inci maddesini kısmen
karşılamaktadır. 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 36 ncı maddesi kişisel durum
amacıyla tutulan resmi sicilin tutulmasına ve zorunlu bildirimlerin yapılmasına
ilişkin esasların ilgili Kanunda gösterileceğine hükmetmiştir. Medeni Kanunun
bu hükmüne uygun olarak düzenlenen maddede nüfus kütüklerine düşülen kişisel
durumla ilgili kayıt ve açıklamaların Kanunla yetkili kılınmış görevlilerce ve
usulüne uygun olarak düzenlenmiş belgelere dayanılarak yapılması zorunlu
kılınmıştır.
Maddede ayrıca her işlem bitiminde dayanak belgesinin bir
örneğinin Genel Müdürlüğe gönderilmesi öngörülmüştür.
Madde 14.- Madde, 1587 sayılı Kanunun 5 inci ve ek 6 ncı
maddesinde bazı değişiklikler yapılmak suretiyle yeniden düzenlenmiştir.
Maddede, nüfus müdürlüklerine intikal eden nüfus olaylarının tescilinde Kanun
hükümlerinin uygulanması öngörülmekte, ayrıca Bakanlığa nüfus işlemlerinde
elektronik imza kullanılmasına ilişkin yetki verilmektedir.
Madde 15.- Madde, bazı ifade farklılıkları ile 1587 sayılı
Kanunun 7, 9 ve 16 ncı maddeleri ile 3080 sayılı Kanunla değişik ek 1 ve ek 2
nci maddelerini karşılamaktadır.
Maddede doğumla ilgili olarak bildirim yükümlülüğü verilen
kişiler, bildirim süresi, şekli ve bildirimin yapılacağı makam
belirlenmektedir. Madde, doğum bildirimi üzerine tutanak düzenlenmesini de
hükme bağlamaktadır.
Madde 16.- Madde, 1587 sayılı Kanunun 17 nci maddesinde bazı
değişiklikler yapılmak suretiyle yeniden düzenlenmektedir. Maddede süresi
içinde bildirilmeyen doğum olayları üzerine yapılacak işlem açıklanmaktadır.
Madde 17.- 1587 sayılı Kanunun ek 2 nci maddesinin
karşılığıdır. Madde, nüfus müdürlüklerine süresi içinde bildirilmemiş olan
çocukların veya nüfusa tescil edilmemiş kişilerin varlığından haberdar olunması
halinde nüfus müdürlüğüne bu kişilerin aile kütüklerine tescillerini sağlamak
üzere çağrı yapma yetkisi vermekte ve nüfus müdürlüğünün davetine uymayanlar
hakkında yapılacak işlem açıklanmaktadır.
Madde 18.- 1587 sayılı Kanunun ek 1 inci maddesinin
karşılığıdır. Madde ile, yetiştirme yurtları, bakım evleri ve benzeri yerlerin
sorumluları ile diğer gerçek ve tüzel kişilerin yanlarında çalıştırdıkları veya
barındıkları kişilerin nüfus cüzdanlarını kontrol etme, nüfus kütüğüne kayıtlı
olmayan küçüklerin ve erginlerin tescillerini sağlamak üzere nüfus
müdürlüklerine bildirmekle görevlendirilmektedir.
Madde 19.- 1587 sayılı Kanunun 21 inci maddesinde bazı
değişiklikler yapılmak suretiyle ele alınmıştır. Madde, bulunmuş çocukların
nüfus kütüğüne ne şekilde tescil edileceğine açıklık getirmektedir. Ayrıca,
bulunmuş ancak on sekiz yaşından büyük ve zihinsel özürlü olan kişilerin nüfus
kütüğüne tescil edilmesine ilişkin esaslar belirlenmektedir.
Madde 20.- Madde, Türk vatandaşlığını sonradan kazanan
kişilerin vatandaşlık kazanımında yetkili makamın kararı üzerine düzenlenecek
belgelere dayanılarak aile kütüğüne tescil edileceklerini hükme bağlamaktadır.
Madde 21.- 1587 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin
karşılığıdır. Madde ile Türkiye'de bulunan yabancıların doğum, ölüm ve evlenme
gibi nüfus olayları ile ilgili olarak bildirimde bulunulduğu takdirde böyle bir
bildirim üzerine yapılacak işlemlere açıklık getirilmektedir.
Madde 22.- Madde ile, nüfus hizmetlerinin bütünlüğü
içerisinde evlenme işlemlerinin düzenli bir şekilde yürütülmesi için gerekli
her türlü tedbiri alıp uygulama yetkisi İçişleri Bakanlığına verilmektedir.
1587 sayılı Kanunun 15 inci maddesini kısmen
karşılamaktadır. 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 134 üncü maddesi ile
evlendirme memurluğu görevi; belediye bulunan yerlerde belediye başkanına veya
bu işle görevlendireceği memura, köylerde ise muhtarlara verilmektedir. Madde
ile Bakanlık, yurt içinde nüfus müdürlüklerine, yurt dışında da dış
temsilciliklerimize evlendirme memurluğu yetkisi vermeye yetkili kılınmaktadır.
Maddede ayrıca eşlerden birinin yabancı olması halinde evlendirmeye yetkili
olanlar da belirtilmektedir.
Madde 23.- 1587 sayılı Kanunun 23 üncü ve 27 nci maddelerini
karşılamaktadır. Madde ile Türk makamları önünde yapılan evlenmenin nüfus
müdürlüklerine bildirim şekline açıklık getirilmekte ve bildirimin süresi ile
tescilin ne şekilde yapılacağı belirlenmektedir.
Madde 24.- 1587 sayılı Kanunun 9 uncu ve 25 inci maddelerini
kısmen karşılamaktadır. Madde ile, yurt dışında yabancı makamlar önünde yapılan
evlenmelerin hangi şartlarda hukuken geçerli olacağı açıklanmaktadır.
Madde 25.- Madde ile, evlenme yolu ile Türk vatandaşlığını
kazanan kişilerin aile kütüğüne tescilinin yapılacağı yer belirlenmektedir.
Madde 26.- 1587 sayılı Kanunun 32 nci maddesini kısmen
karşılamaktadır. Maddede boşanma veya evliliğin iptaline ilişkin kararların
kesinleştikleri tarihten itibaren hüküm ifade edecekleri bildirilmektedir.
Madde 27.- Maddede nüfus kütüğüne tescil edilecek boşanma
veya evliliğin iptaline ilişkin kararlarda yer alması zorunlu olan bilgiler
sıralanmaktadır.
Madde 28.- 1587 sayılı Kanunun 30 uncu maddesini kısmen
karşılamaktadır. Maddede "tanıma" olayını gerçekleştiren makamlara
göre bildirim yükümlülüğü bulunan kişiler sayılarak bildirimin süresi
belirlenmektedir. Maddede ayrıca tanıma olayının tesciline ilişkin işlemler
açıklanmaktadır.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 321 inci maddesine göre
tanınan çocuk ana hanesine ananın soyadı ile tescil edilmektedir. Bu madde ile,
mülga 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi uygulamasında olduğu gibi, tanınan
çocuğun baba hanesine babanın soyadı ile tescil edilmesi öngörülmektedir.
Madde 29.- 1587 sayılı Kanunun 29 uncu maddesini kısmen
karşılamaktadır. Maddede, evlat edinme olayının bildirilme şekli ile nüfus
müdürlüklerine intikal eden evlat edinme olayı nedeniyle nüfus kütüğündeki
kayıtlar üzerinde yapılacak işlemler yer almaktadır.
Madde 30.- Maddede yurt dışında yapılan evlat edinme
işleminin ne şekilde geçerli sayılacağı açıklanmaktadır.
Mevcut iç hukukumuzda mahkeme dışında herhangi bir makam
tarafından verilen yabancıyı evlat edinme ile ilgili bir kararın Türkiye'de
tanınması mümkün değildir. Madde ile ayrıca yabancı adli veya idari makamlardan
verilen ve o ülke hukukuna göre kesinleşmiş olan veya kesin hüküm gibi sonuç
doğuran kararların işleme alınabilmesi için Türk mahkemelerince tanınması
gerektiği vurgulanmaktadır.
Madde 31.- Madde, 1587 sayılı Kanunun 33, 34, 35, 36, 37, 38
ve 39 uncu maddelerinde bazı değişiklikler yapılmak suretiyle ele alınmıştır.
Madde ile, "ölüm" olayının bildirim süresi belirlenmekte ve ölüm
olayının meydana geldiği yere ve olaya ilişkin koşullara bağlı olarak ölümün
kimler tarafından bildirilmesi gerektiğine dair düzenleme yapılmaktadır.
Madde 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 220 nci
maddesine uygun olarak düzenlenmiştir.
Madde 32.- Madde 1587 sayılı Kanunun 40 ıncı maddesinin
karşılığıdır. Madde ile, ölüme kesin gözle bakmayı gerektiren durum içinde
kaybolan ancak cesedi bulunamamış olan kişilerin ölümünün resmi sicile ne
şekilde işleneceğine açıklık getirilmektedir.
Madde 33.- Madde ile, ölü olduğu halde aile kütüklerinde sağ
görülenlerin ölüm olayının nüfus kütüğüne tescil edilebilmesi için nüfus
müdürlüklerince ölüm tutanağı düzenlenmesine imkan tanınmakta ve yapılacak
işlemler açıklanmaktadır.
Madde 34.- 1587 sayılı Kanunun 40 ıncı maddesini kısmen
karşılamaktadır. Madde ile, Türk Medeni Kanununun 32 ila 35 inci maddelerinde
hüküm bulan gaiplikle ilgili kararların bildirim süresi belirlenmektedir.
Madde 35.- Madde, 1587 sayılı Kanunun 11 inci maddesinde
bazı değişiklikler yapılmak suretiyle düzenlenmiştir. Madde ile, nüfus
kütüklerindeki kayıtların mahkeme kararı olmadıkça düzeltilemeyeceği hükme
bağlanmaktadır. Maddede ayrıca olayların aile kütüğüne tescili esnasında
yapılan maddi hatalar ile din değişikliğine ilişkin tescil talepleri tefrik
edilerek, bu işlemlerin ne şekilde yapılacağı açıklanmaktadır.
Madde 36.- Maddede, mahkeme kararı ile yapılan kayıt
düzeltmelerine ilişkin nüfus olaylarına ait davalarda uyulacak usuller yer
almaktadır.
Madde 37.- Madde ile, Genel Müdürlüğe ve nüfus
müdürlüklerine nüfus olayları ile ilgili olarak mahkemelerce verilen kararlar hakkında
kanun yoluna başvuru yetkisi verilmekte ayrıca, Genel Müdürlük ve nüfus
müdürlükleri kanuni harç ve her türlü mahkeme masrafından muaf
tutulmaktadırlar.
Madde 38.- 1587 sayılı Kanunun 47 nci ve 48 inci maddesini
karşılamaktadır. Maddede, kütüğe kayıt sırasında yapılan hata nedeniyle dayanak
belgesi ile kütük arasında meydana gelen farklılık "maddi hata"
olarak nitelendirilmekte ve bu tür hataların kapsamı ile ne şekilde
düzeltileceği açıklanmaktadır.
Madde ile ayrıca kütüğe geçirilmesi gerektiği halde, her
nasılsa dayanak belgesinde kalmış olan bir bilginin, sonradan nüfus
müdürlüklerince tamamlanmasına da imkan tanınmaktadır.
Madde 39.- 1587 sayılı Kanunun geçici 3 üncü maddesi ile 59
uncu maddesini karşılamaktadır. Madde ile aile kütüklerinde yazılı hicrî veya
rumî tarihlerin miladi yıla çevrilmesi için Genel Müdürlüğe yetki
verilmektedir. Ayrıca eksik kalmış olan doğum tarihlerinin idarece tamamlanması
amaçlanmaktadır.
Madde 40.- Madde, 1587 sayılı Kanunun kısmen 46 ncı
maddesini karşılamaktadır. Madde ile, hukuken geçerli bir belgeye dayanmadan
veya sahte belge ile tesis edilen nüfus kayıtlarının iptaline karar verme
yetkisi düzenlenmektedir.
Madde 41.- 1587 sayılı Kanunun 57 nci ve geçici 1 inci
maddesinin karşılığıdır. Madde, nüfus ve aile cüzdanlarının boyutlarına, şekil
ve kapsamına ilişkin hususlar ile bu belgelerin basımına, dağıtımına
düzenlenmesine ve verilmesine ilişkin hükümleri kapsamaktadır.
Ayrıca nüfus cüzdanları Bakanlıkça tespit edilecek usuller
çerçevesinde ilgiliye verilmesi ile özellikle yurt dışında nüfus cüzdanlarının
dış temsilciliklerimizde posta hizmetlerinin güvenli olduğu Amerika Birleşik
Devletleri, Batı Avrupa ülkeleri ve Avustralya gibi ülkelerde başvuru
sahiplerine imza karşılığı bizzat teslim edilmesini sağlayacak posta gönderi
usulü ile teslim edilmesine imkan verilmesi öngörülmüştür.
Madde 42.- Madde, 1587 sayılı Kanunun 58 inci maddesini
karşılamaktadır.
Madde, nüfus ve aile cüzdanını kaybedenlere yeniden nüfus ve
aile cüzdanı verilebilmesi için Bakanlıkça hazırlanarak bastırılan "cüzden
talep belgesi"nin kullanılmasını zorunlu hale getirmekte, ancak doğum
tutanaklarına dayanılarak nüfus cüzdanı düzenlenmesinde söz konusu belgenin
aranmaması hüküm altına alınmaktadır. Yeni Nüfus Cüzdanı Projesinin uygulamaya
konulması ile cüzdan talep belgelerini gerektiğinde uygulamadan kaldırmaya ve
bu belgelerin saklama sürelerini belirlemeye Bakanlık yetkili kılınmaktadır.
Madde 43.- 1587 sayılı Kanunun 61 inci maddesinin
karşılığıdır. Madde ile, nüfus kayıt örneğinin tanımı yapılmakta ve ne şekilde
talep edileceği açıklanarak geçerlilik süresi belirlenmektedir.
Madde 44.- 1587 sayılı Kanunun 14 ve 61 inci maddesinin
karşılığıdır. Madde ile, nüfus kayıt örneklerini doğrudan istemeye ve almaya
yetkili olan kişi ve makamlar belirlenmekte ve özel hayatın gizliliği prensibi
doğrultusunda bir kişinin nüfus kaydı hakkında üçüncü kişilerin bilgi veya özet
almaları engellenmektedir.
Madde 45.- Madde ile, Kimlik Paylaşımı Sistemi ve Adres
Paylaşımı Sistemi veri tabanlarında tutulan bilgilerin kamu kurum ve
kuruluşlarının istifadesine sunulmasına imkan tanınmakta ve kimlik paylaşımının
gerçekleştirilmesine ilişkin esaslar belirlenmektedir.
Madde 46.- 1587 sayılı Kanunun ek 4 üncü maddesinin
karşılığıdır. Madde ile, Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarasının tanımı
yapılmakta ve bir defa verilen bu numaranın değiştirilemeyeceği hüküm altına
alınmaktadır.
Madde 47.- Madde ile, tüm kamu kurum ve kuruluşlarının
kayıtlarında Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarasının esas alınması, kişiler
adına düzenlenecek olan her türlü form, beyanname, kimlik kartı, ehliyet,
pasaport gibi tanıtıcı belgelerde yazılması zorunlu hale getirilmektedir.
Maddede ayrıca uygulamada ortaya çıkan sorunlarla ilgili olarak Genel
Müdürlükten görüş alınması gerektiği vurgulanmaktadır.
Madde 48.- Maddede, Adres Bilgi Sistemi ile ilgili olarak
İçişleri Bakanlığına tevdi edilen görevler belirtilmiştir.
Bu madde ile adres standardı Mahalli İdareler Genel
Müdürlüğünün sorumluluğunda, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü,
Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı ve Türk Standartları Enstitüsü ve ilgili
diğer kuruluşlarca ortaklaşa belirlenmesi hüküm altına alınmaktadır. Ayrıca
kurumlar ile gerçek ve tüzel kişiler adres ile ilgili iş ve işlemlerinde adres
standardına uymaları zorunlu tutulmaktadır.
Ayrıca Bakanlığa; kurumlarda tutulan ikamet adreslerine
ilişkin her türlü bilgiyi talep etme yetkisi tanınmaktadır.
Madde 49.- Madde ile; il özel idareleri ve belediyeler
sorumluluk alanlarındaki adres bileşenlerini adres standardına uygun olarak
tanımlayıp bunlara sabit tanıtım numarası vererek mahallindeki bütün adresleri
kapsayacak şekilde adres bilgilerini oluşturmakla yükümlü tutulmaktadır.
Herhangi bir sebeple sabit tanıtım numarası dışında adres bileşenlerinde
yapılan değişikliklerin de takip edilerek ulusal adres veri tabanına işlenmesi
görevi de bu kurumlara verilmektedir.
Maddede ayrıca ulusal adres veri tabanının tutulmasına
ilişkin usul ve esaslar da belirlenmekte ve ulusal adres veri tabanındaki
bilgilerin kurumların kullanımına Adres Paylaşım Sistemi çerçevesinde açılması
hüküm altına alınmaktadır.
Madde 50.- Maddede il özel idare ve belediyelerin; yerleşim
yerlerinde meydana gelen adrese ilişkin bütün değişiklikleri güncel olarak
takip etmek ve ulusal adres veri tabanına işlemekle yükümlü tutulmaları
öngörülmektedir.
Madde ile ergin kişilere ikamet adreslerini bildirme
yükümlülüğü getirilmektedir. Maddede bu vekil eliyle yapılacak bildirim ile
küçük ve kısıtlı kişiler ile huzurevi, yetiştirme veya öğrenci yurtları ya da
cezaevi gibi yerlerde bulunanlar için getirilen kolaylıklar açıklanmaktadır.
Madde 51.- Madde ile adres beyanında bulunmakla görevli
kılınan kişilere ikamet adreslerine ilişkin değişiklikleri yirmi gün içinde
nüfus müdürlüklerine bildirmek yükümlülüğü getirilmekte, adres bileşenlerinde
meydana gelen değişiklikleri bildirme görevi ise belediyelere ve il özel
idarelerine verilmektedir.
Madde muhtarları da nüfus müdürlüklerince kendilerine
iletilen ikamet adres değişikliği bildirim listelerini incelemek, mahallindeki ikamet
değişiklikleri ile karşılaştırmak ve varsa bildirilmemiş olan değişiklikleri
bağlı bulunulan ilçenin nüfus müdürlüğüne bildirmekle yükümlü tutulmaktadır.
Madde 52.- Maddede kurumlarla paylaşılacak olan adres
bilgilerinin usul ve esaslarının Bakanlıkça tespit edileceği ve bu bilgilerin
elektronik ortamda Adres Paylaşım Sistemi ve Kimlik Paylaşımı Sistemi
çerçevesinde verilebileceği açıklanmaktadır.
Madde ile alt yapısını tamamlamış olan muhtarlıkların
sorumluluk alanlarındaki ikamet adresi bilgilerinin güncelliğini takip etmek
amacıyla Kimlik Paylaşımı Sisteminin bütünlüğü içerisinde adres bilgilerine
erişebilmelerine imkan tanınmaktadır.
Madde, kurumların hizmet sunumunda yürütecekleri iş ve
işlemlerde Genel Müdürlükte tutulan adres bilgilerinin esas alınacağına
hükmetmektedir.
Maddede adrese ilişkin bilgi ve belgelerin hangi makamlardan
temin edileceği de belirlenmektedir.
Maddede ayrıca genel nüfus sayımında veya tespitinde, aile
ve hayati istatistiklerin oluşturulmasında Merkezi Nüfus İdaresi Sistemindeki
bilgilerin esas alınacağı da belirtilmektedir.
Madde 53.- Adres Bilgi Sisteminde en çok ihtiyaç duyulan
husus veri tabanındaki bilgilerin güncel olarak tutulmasıdır. Bunu
sağlayabilmek için madde ile Bakanlığa koordinasyon sorumluluğu verilerek adresle
ilgili kayıt tutan kurum ve kuruluşların ellerindeki bilgileri Genel Müdürlükle
paylaşmaları öngörülmüştür.
Maddede il özel idareleri ve belediyelerin Numaralama ve
Adres Bilgi Sistemi Yönetmeliğinde belirlenen standartlardaki adres bilgileri
ile adres oluşumuna alt yapı oluşturan yapı ruhsatı ve yapı kullanma izin
belgelerini de, ruhsat veya iznin verilmesi ile eş zamanlı olarak adres bilgi
sistemine işlemekle yükümlü oldukları da hüküm altına alınmaktadır.
Madde 54.- 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 37 nci maddesi,
kişisel durum sicilinin, Devletçe atanan memurlar tarafından tutulacağına
hükmetmiştir. Madde ile, kişisel durum sicilini tutmakla görevlendirilmiş olan
nüfus memurlarının aile kütüklerine tescil edilmesi gereken dayanak belgelerini
aile kütüğüne tescil etmeleri yedi günlük süre ile sınırlandırılmakta, böylece
işlerin süratle sonuçlanmasının sağlanması hedeflenmektedir. Ayrıca dayanak
belgelerinin Genel Müdürlüğe gönderilmesi de öngörülmüştür.
Madde 55.- 1587 sayılı Kanunun 49 uncu maddesinin
karşılığıdır. Maddede mahkeme yazı işleri müdürlerinin, mahkemelerce verilip
kesinleşmiş olan ve aile kütüklerine tescil edilmesi gereken kararların nüfus
müdürlüklerine gönderilmesine ilişkin görevleri belirtilmektedir.
Madde 56.- 1587 sayılı Kanunun 7 nci maddesinin altıncı
fıkrasını karşılamaktadır. Madde ile, sağlık kuruluşlarına ve doktorlara
kontrollerindeki doğum ve ölüm olaylarına ait ilgili kişinin kimlik bilgilerini
gösteren rapor düzenleme görevi verilmektedir.
Madde 57.- Madde ile, nüfus müdürlüklerinde yapılacak bir
işleme esas olmak üzere üçüncü kişilerin beyanda bulunmak istemeleri durumunda
vekaletname ibraz edilmesi zorunlu hale getirilmektedir.
Madde 58.- 1587 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin ikinci
fıkrasını karşılamaktadır. Madde, yazım dışı kalmış olan kişilerin aile
kütüklerine ne şekilde tescil edileceğine açıklık getirmektedir.
Madde 59.- 1587 sayılı Kanunun 7 nci maddesini kısmen
karşılamaktadır. Madde ile, yapılan bildirimler üzerine düzenlenen dayanak
belgelerini imzalamakla yükümlü olanlar belirlenmekte ve bu belgelerin ne
şekilde onaylanacağına ilişkin açıklama yapılmaktadır.
Madde 60.- Madde, 1587 sayılı Kanunun 7 nci maddesini kısmen
karşılamaktadır. Madde ile nüfus olay beyanlarından şüpheye düşülmesi halinde
nüfus müdürlüklerince güvenlik makamlarınca soruşturma ve inceleme
yaptırılmasına imkan tanınmaktadır.
Madde 61.- Madde ile Kanunda belirtilen sürelerin ne şekilde
hesaplanacağı ve bu sürelerin başlangıç ve bitiş tarihlerine açıklık
getirilmektedir.
Madde 62.- Madde ile, atik veya işlemden kaldırılmış aile
kütüklerinin kişinin kimliği ve aile bağlarının dışında herhangi bir hukuki
işleme esas alınamayacağına hükmedilmekte ve bu kütüklerden çıkartılacak kayıt
örneklerine atik veya işlemden kaldırılmış kütüklerden çıkartıldığına dair
açıklama yapılması şart koşulmaktadır.
Madde 63.- 1587 sayılı Kanunun 60 ıncı maddesinin
karşılığıdır. Madde, askerlik çağına girenlerin listesinin Milli Savunma
Bakanlığına gönderilmesinde Kimlik Paylaşımı Sistemi veri tabanından
yararlanılmasına imkan sağlayacak şekilde düzenlenmiştir.
Madde 64.- 1587 sayılı Kanunun ek 6 ncı maddesini
karşılamaktadır. Madde ile Kanunun uygulanmasında kullanılacak form ve
belgeleri hazırlamaya, uygulamaya ve gerektiğinde değişiklik yapmaya Bakanlık
yetkili kılınmaktadır.
Madde 65.- Maddede Kimlik Paylaşımı Sisteminde ve Adres
Paylaşımı Sisteminde yer alan bilgilerin verilmesine ilişkin hususlar
düzenlenmektedir.
Madde 66.- MERNİS, Kimlik Paylaşımı ve Adres Paylaşımı
Sistemlerinin bir an önce hayata geçirilmesinin Genel Müdürlük personelinin
özverili çalışması ile mümkün olacağı göz önünde bulundurularak söz konusu
personele fazla çalışma ücreti ödenmesi öngörülmüştür.
Madde 67 .- Madde, sahteciliğin ve dolayısıyla işlemlerde
yapılacak yanlışlıkların önlenebilmesi amacıyla, yeterli inceleme yapmaksızın
gerçeğe aykırı ikâmetgâh veya cüzdan talep belgesi veren köy veya mahalle
muhtarları ile herhangi bir işlem sebebiyle nüfus müdürlüğüne gerçek dışı
beyanda bulunanlar ve bunlara tanıklık eden kişilere cezai hükümler
uygulanmasına imkan sağlanmaktadır.
Adrese ilişkin yükümlülükleri yerine getirmeyen ve yasaklara
aykırı hareket eden kamu görevlilerinin 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kamu
idaresinin güvenirliliğine ve işleyişine karşı suçlara ilişkin hükümlere göre cezalandırılması
düzenlenmiştir.
Madde 68.- 1587 sayılı Kanunun 53 üncü maddesini ve 52 nci
maddesini kısmen karşılamaktadır. Madde ile para cezaları günün şartlarına
uyarlanmakta ve caydırıcı olması amacıyla artırılmaktadır.
Maddenin (a) ve (b) bentlerinde nüfus olaylarını bildirmekle
görevli olup, bu görevlerini kanuni süresi içerisinde yerine getirmeyenlere,
(c) bendinde ise adres bildirim yükümlülüğünü yerine getirmeyen ve gerçeğe
aykırı beyanda bulunan kişilere idari para cezası verilmesi hükme bağlanmaktadır.
Madde ile, doğal afetler, gasp, hırsızlık, yangın ve terör
nedeni ile nüfus ve aile cüzdanlarını kendi istekleri dışında zayi edenler ile
kimsesiz çocuklarla ilgili nüfus cüzdanı taleplerinde yetkili kurum ve
kuruluşlarının para cezasından istisna tutulması mümkün hale getirilmektedir.
Madde 69.- Madde ile, yönetmeliklerin çıkarılma süresi ile
yetkili makamlar gösterilmiştir.
Madde 70.- Madde ile, hizmet gereği ihdas edilmesi istenen
kadrolar belirlenmektedir.
Madde 71.- Madde ile, yürürlükten kaldırılan hükümler
belirtilmektedir.
Madde 72.- Madde ile; 1774 sayılı Kimlik Bildirme Kanununun
6 ncı maddesinde yapılan değişikliğe uygun olarak düzenleme yapılmaktadır.
Madde 73.- Madde ile 3152 sayılı İçişleri Bakanlığı Teşkilat
ve Görevleri Hakkında Kanunun 28 inci maddesine bir fıkra eklenmekte ve illerde
il nüfus ve vatandaşlık müdürlükleri, ilçelerde ilçe nüfus müdürlükleri
kurulabilmesine imkan tanınmaktadır.
Geçici Madde 1.- Madde ile Türkiye Cumhuriyeti kimlik
numarası ile işlem yürütecek bütün kamu kurum ve kuruluşlarına Kanunun yayımı
tarihinden itibaren, iki yıl içinde mevzuatlarını Kanun hükümlerine uygun hale
getirerek yürütecekleri işlemlerde kimlik numarasını kullanma zorunluluğu
getirilmektedir.
Geçici Madde 2.- Madde ile Kanunun yürürlüğe girmesinden
itibaren adres bilgilerinin kaydedilmesine ilişkin uygulamaya hazırlık olarak
yapılacak iş ve işlemler açıklanmaktadır. Buna göre; ulusal adres veri
tabanının alt yapı çalışmalarının Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı
bünyesinde yapılarak, veri tabanı kurulacağı ve bu madde de öngörülen iş ve
işlemlerin tamamlanmasından sonra Genel Müdürlüğe devredileceği, ayrıca Mahalli
İdareler Genel Müdürlüğünce adres ve numaralamaya ilişkin yönetmeliğe uygun
olarak il özel idare ve belediyelerin numaralama ve levhalama çalışmalarını
takip edeceği öngörülmüştür.
Maddede adres standardının belirtildiği tarihten itibaren en
geç sekiz ay içerisinde il özel idaresi ve belediyeler tarafından yerleşim
birimlerinin adres bileşenleri, standarda uygun hale getirilerek numaralama
işleminin tamamlanması ve merkezi olarak kurulan ulusal adres veri tabanına bir
program amacıyla Türkiye İstatistik Kurumu tarafından işlenmesi belirlenmiştir.
İl özel idareleri ve belediyelerce gerçekleştirilen
numaralama ve levhalama çalışmalarının uygunluğunun yerinde tespit edilmesi
amacıyla Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı ve Mahalli İdareler Genel
Müdürlüğü tarafından numaralama işlemi tamamlandıktan sonra bir ay içerisinde
alan kontrolü yapılarak, kontrol sonuçlarına göre ulusal adres veri tabanındaki
bilgilerin güncellenmesinin sağlanacağı ve Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten
itibaren en geç onbeş ay içerisinde tamamlanmak üzere Türkiye İstatistik Kurumu
Başkanlığı tarafından alan uygulaması yapılacağı, alan taraması sırasında Türkiye'de
ikamet ettikleri tespit edilen yabancılar ile ilgili ayrı bir veri tabanı
oluşturulması öngörülmüştür.
Diğer taraftan, Türkiye İstatistik Kurumu tarafından
yapılacak alan çalışması, adres güncelleme işlemleri biten yerleşim yerlerinden
başlayarak ve yerleşim yerlerinin özelliklerine göre farklı araçlarının
kullanılacağı uygulamalar şeklinde olacağından, süre olarak alan çalışmasının
gerektirdiği iş ve işlemlerin ihale süreçleri ve yerleşim yerleri arasındaki
uygulama farklılıkları göz önüne alındığında Kanunda öngörülen sürede
yetiştirilmesini teminen söz konusu çalışmalar kapsamında muafiyet tanınmıştır.
Geçici Madde 3.- Madde, Kanunda öngörülen süre içerisinde
ulusal adres veri tabanına bağlanamayan il özel idareleri ve belediyelerin
mahalli adres bilgilerini tespit edip güncelliğini takip ederek ulusal adres
veri tabanına işlenmek üzere elektronik ortamda ilçe nüfus müdürlüklerine
göndermelerini öngörmektedir.
Madde 74.- Yürürlük maddesidir.
Madde 75.- Yürütme maddesidir.
İçişleri
Komisyonu Raporu
Türkiye Büyük
Millet Meclisi
İçişleri
Komisyonu
Esas No.:
1/1177
Karar
No.: 36 17/3/2006
TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA
İçişleri Bakanlığınca hazırlanarak
Bakanlar Kurulunca, 23/2/2006 tarihinde Başkanlığınıza sunulan “Nüfus
Hizmetleri Kanunu Tasarısı”, Başkanlığınızca 1/3/2006 tarihinde esas komisyon
olarak Komisyonumuza, tali komisyon olarak da Adalet Komisyonu ile Plan ve
Bütçe Komisyonuna havale edilmiştir. Komisyonumuz 8/3/2006 tarihli 31 inci
toplantısında Tasarıyı gündemine almış ve Tasarının olgunlaştırılması amacıyla
bir alt komisyon kurulmasını kararlaştırmıştır. Alt Komisyon üyeliklerine
seçilen Hatay Milletvekili Fuat Geçen, İstanbul Milletvekili Recep Koral,
İstanbul Milletvekili Sıdıka Sarıbekir, İzmir Milletvekili Hakkı Ülkü, Kastamonu
Milletvekili Sinan Özkan ve Muş Milletvekili Seracettin Karayağız, alt komisyon
başkanlığına İstanbul Milletvekili Recep Koral’ı seçerek çalışmalarına
başlamıştır. Alt Komisyon İçişleri, Adalet ve Maliye Bakanlıkları ile Türkiye
İstatistik Kurumu temsilcilerinin de katılımıyla Tasarıyı inceleyip görüşmüş ve
15/3/2006 tarihinde hazırladığı metni ve raporu Komisyonumuza sunmuştur.
Komisyonumuz 16/3/2006 tarihinde İçişleri ve Maliye Bakanlıkları ile Türkiye
İstatistik Kurumu temsilcilerinin de katılımıyla Alt Komisyon Raporu ve metnini
inceleyip görüşmüştür.
Tasarı ile 1587 sayılı Nüfus Kanunu
kaldırılmakta ve nüfus hizmetleri gereksinimlere uygun olarak yeniden
planlanmaktadır.
Alt komisyonun Tasarıda yaptığı
değişiklikler şöyle özetlenebilir:
1. Kanundaki kavramlar, Medeni Kanun, Türk
Ceza Kanunu, Ceza Muhakemesi Kanunundaki kavramlarla uyumlulaştırılmış ve
kanunlar arasında kavram birliği sağlanmıştır. Bu çerçevede “ikamet adresi”
kavramı, Medeni Kanun hükümleri doğrultusunda “yerleşim yeri adresi” biçiminde,
“küçük” kavramı “çocuk” biçiminde değiştirilmiş; “ihzaren celp” kavramı, Ceza
Muhakemesi Kanunu hükümleri doğrultusunda “zorla getirme” kavramına
dönüştürülmüştür.
2. Tasarı, Mevzuat Hazırlama Usul ve
Esasları Hakkında Yönetmelik hükümleri çerçevesinde gözden geçirilmiş ve bu
kapsamda maddenin fıkraları numaralanmış; bentlerin numaraları yeni sisteme
uygun hale getirilmiştir. Bu çerçevede aynı konuya ilişkin maddeler aynı
bölümler içinde toplanmış, başlıkları olmayan maddelere başlık verilmiş, kanun
adları ve numaraları Yönetmelik hükümleri çerçevesinde gözden geçirilmiştir.
Tasarıdaki süreler güne çevrilmiş, bölüm başlıkları bölümlere uygun hale
getirilmiştir.
3. Tasarının amaç ve kapsam başlıklı 1 ve
2 nci maddeleri, Tasarının amaç ve kapsamını belirleyecek biçimde yeniden
düzenlenmiştir.
4. Tasarının Tanımları düzenleyen 3 üncü
maddesine Tasarıda olmayan ve bulunmasına gerek duyulan “vekillik belgesi”,
“diğer adres” gibi kavramlar eklenmiş ve mevcut kavramların tanımları gözden
geçirilmiş; tanımların eksiklikleri giderilmiş, fazlalıkları atılmıştır.
5. Kişilerin yerleşim yeri dışında
adresleri bulunmaktadır. Bu adreslerin de kayıt altına alınabilmesini sağlamak
için 48 inci maddeye diğer adresler de eklenmiştir. Ayrıca bu adreslere hizmet
götürülmesi konusunda bir sorunla karşılaşılmaması için, yerleşim yeri adresi
dışındaki adreslere hizmet götürülmesine ilişkin hükümlere yer verilmiştir.
6. Tasarıya bir geçici madde eklenerek
yeni uygulama sırasında kayda alınmamış nüfus olaylarının cezayla karşılaşmadan
kayda alınmasına ve nüfus cüzdanı olmayanlara nüfus cüzdanı verilmesine olanak
tanınmıştır. Özellikle “Haydi Kızlar Okula” Kampanyası sırasında zamanında
bildirilmeyen doğum olayları nedeniyle kız çocuklarının kimliksiz kaldıkları ve
para cezasıyla karşılaştıkları görülmektedir. Bu çocukların cezayla
karşılaşmadan nüfus kütüklerine kaydedilmesi büyük önem taşımaktadır. Alt
komisyon bu amaçla halen uygulanmış olan para cezalarının da affını
öngörmüştür.
7. Ekli (1) sayılı listenin “Taşra
Teşkilatı” bölümündeki “Bilgisayar Teknisyeni” ibaresi, bu tür bir kadro unvanı
bulunmadığından “Teknisyen” biçiminde değiştirilmiştir.
Komisyonumuzda Alt Komisyon Raporu
üzerinde yapılan görüşmeler sırasında Alt Komisyon Raporu ile metni benimsenmiş
ve maddelerinin görüşülmesine geçilmesi kararlaştırılmıştır.
Komisyonumuzda yapılan görüşmelerde
Tasarının 44 üncü maddesi üzerinde bir önerge verilmiş ve kabul edilmiştir.
Önerge “Birinci fıkranın (h) bendinde sayılanlar” ibaresinin madde metninden
çıkarılmasını öngörmektedir. Birinci fıkranın (h) bendinde “kaydın sahipleri
veya bunların eşleri ile veli, vasi, alt ve üst soyları ya da bu kişilere ait
vekillik belgesini ibraz edenler” den söz etmektedir. Buna göre kaydın
sahiplerinin kendilerinin kendi adres bilgilerini edinebilmesi için kendi
rızaları aranacaktır. Komisyonumuz bu çelişkili durumun ortadan kaldırılması
için önergede öngörülen düzenlemeyi kabul etmiş ve 44 üncü maddeyi önergede
öngörülen değişiklikle birlikte kabul etmiştir.
Komisyonumuz, Alt Komisyonun 68 inci
maddeye eklediği (4) numaralı fıkrayı bir önergeyle madde metninden çıkararak
Tasarı metnine dönmüştür.
Komisyonumuzda tartışma konusu olan madde,
“fazla çalışma ücretini” düzenleyen 66 ncı maddedir. Tasarıda genel müdürlük
personeline ayda elli saati aşmamak ve yılı merkezi yönetim bütçe kanununda
belirtilen fazla çalışma ücretinin üç katını geçmemek üzere Bakanlık tarafından
belirlenecek esaslar çerçevesinde fazla çalışma ücreti ödeneceği
belirtilmektedir. Alt komisyonda yapılan görüşmeler sırasında “genel müdürlük
personeli” kavramının yeterince açık olmadığı ve taşra teşkilatını
kapsamayabileceği dile getirilmiştir. Alt komisyon bu nedenle maddeye “merkez
ve taşra teşkilatı” ibaresini eklemiştir. Komisyonumuzda fazla mesai ücreti üst
sınırının “üç kat” yerine “beş kat” olması gerektiği ileri sürülmüştür.
Komisyon üyelerimiz söz konusu genel müdürlük personelinin son derece düşük
maaş aldığını ve bu nedenle kurumda eleman tutmanın son derece güç olduğunu
belirtmişlerdir. Diğer kurumlarla karşılaştırıldığında arada önemli
dengesizlikler bulunmakta ve kurum personeli son derece güç koşullarda
çalışmaktadır. Başta Maliye Bakanlığı olmak üzere diğer bakanlık ve kurumlarda
çeşitli ödemeler altında ek ödemeler yapılmakta iken İçişleri Bakanlığında bu
tür ek ödemelerin bulunmaması nedeniyle personel güç durumdadır. Buna karşılık
yapılan açıklamalarda kamu personeli arasındaki ücret dengesizliğini gidermek
için geneli kapsayan bir çalışmanın yürütülmekte olduğu ve bu aşamada yapılacak
her değişikliğin yeni talepler doğurarak dengesizliği artıracağı ifade
edilmiştir. Ayrıca mevcut bütçe olanakları çerçevesinde bu tür bir artışın
yapılamayacağı dile getirilmiştir.
Komisyonumuz, Alt Komisyonun kabul ettiği
diğer değişiklikleri aynen kabul etmiştir.
Raporumuz, Genel Kurula sunulmak üzere arz
olunur.
|
Başkan |
Başkanvekili |
Sözcü |
|
Tevfik
Ziyaeddin Akbulut |
Ali Sezal |
Şükrü
Önder |
|
Tekirdağ |
Kahramanmaraş |
Yalova |
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
Ali
Küçükaydın |
Şevket
Gürsoy |
Nur Doğan
Topaloğlu |
|
Adana |
Adıyaman |
Ankara |
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
Şevket Orhan |
Ali
Yüksel Kavuştu |
Muharrem
Tozçöken |
|
Bursa |
Çorum |
Eskişehir |
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
Recep
Koral |
Sıdıka
Sarıbekir |
Hakkı
Ülkü |
|
İstanbul |
İstanbul |
İzmir |
|
|
(66. maddeye muhalifim) |
(66. maddeye muhalifim) |
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
Ali Oksal |
Seracettin
Karayağız |
Nurettin
Sözen |
|
Mersin |
Muş |
Sivas |
|
(66. maddeye muhalefet, |
|
(66. maddeye muhalifim) |
|
şerhim ektedir) |
|
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
Selami
Uzun |
Mehmet
Kartal |
Mehmet
Çiçek |
|
Sivas |
Van |
Yozgat |
|
|
(66. maddeye muhalifim) |
|
MUHALEFET ŞERHİ
Tasarının 66 ncı maddesi
fazla çalışma ücretini belirlemektedir. Buna göre genel müdürlük merkez ve
taşra teşkilatı personeline ayda elli saati aşmamak ve yılı merkezi yönetim
bütçe kanununda belirtilen fazla çalışma ücretinin üç katını geçmemek üzere
Bakanlık tarafından belirlenecek esaslar çerçevesinde fazla çalışma ücreti
ödenecektir. Ancak söz konusu genel müdürlük personeli son derece düşük maaş
almaktadır ve diğer kurumlarla karşılaştırıldığında arada önemli dengesizlikler
bulunmaktadır. Bu nedenden dolayıdır ki kurumda eleman tutmak son derece güç
haldedir ve kamu hizmetinin yürütülmesi aksamaktadır. Kurum personeli özlük
hakları nedeniyle son derece güç koşullarda çalışmaktadır. Başta Maliye
Bakanlığı olmak üzere diğer bakanlık ve kurumlarda çeşitli ödemeler altında ek
ödemeler yapılmakta iken İçişleri Bakanlığında bu tür ek ödemelerin bulunmaması
nedeniyle personel güç durumdadır. Bu nedenle fazla mesai ücreti üst sınırının
en azından “üç kat” yerine “beş kat” olması gereklidir. Nitekim bazı başka
bakanlıklarda bunun örneği de vardır.
Açıklanan gerekçelerle
Tasarının 66 ncı maddesine muhalifiz.
|
Hakkı
Ülkü |
Ali Oksal |
Sıdıka
Sarıbekir |
|
İzmir |
İçel |
İstanbul |
|
Nurettin
Sözen |
Mehmet
Kartal |
|
|
Sivas |
Van |
|
HÜKÜMETİN
TEKLİF ETTİĞİ METİN
NÜFUS HİZMETLERİ KANUNU
TASARISI
BİRİNCİ KISIM
Genel Hükümler
BİRİNCİ
BÖLÜM
Amaç,
Kapsam ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1.- Bu Kanunun amacı; nüfus hizmetlerinin Devletin ve
vatandaşın ihtiyaçlarına cevap verebilecek düzeye ulaştırılmasını, nüfus
kayıtlarının düzgün bir şekilde tutulmasını, ülke sathındaki bütün adres bilgilerinin
kaydedileceği bir adres veri tabanının kurulması ve Türk vatandaşları ile
Türkiye'de ikamet eden yabancıların ikamet adreslerinin nüfus kütüklerine
elektronik ortamda tesciline ilişkin usul ve esasları düzenlemek ve hizmetin
etkin ve süratli yürütülmesini sağlamaktır.
Kapsam
MADDE 2.- Bu Kanun, nüfus hizmetlerinin düzenlenmesine,
yürütülmesine ve geliştirilmesine ilişkin esas ve usul hükümlerini kapsar.
Tanımlar
MADDE 3.- Bu Kanunda geçen;
1. Bakanlık: İçişleri Bakanlığını,
2. Genel Müdürlük: Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel
Müdürlüğünü,
3. Kurum: Genel Müdürlük dışındaki diğer kamu kurum ve
kuruluşlarını,
4. İl müdürlüğü: İl nüfus ve vatandaşlık müdürlüğünü,
5. Nüfus müdürlüğü: İlçe nüfus müdürlüğünü,
6. Nüfus müdürü: İlçe nüfus müdürünü,
7. Nüfus hizmetleri: Nüfus olaylarına ve kişinin nüfusa ve
ikamet adresine ilişkin bilgilerinin toplanmasına, nüfus kütüklerine
geçirilmesine, korunmasına ve gerektiğinde tasnif edilerek değerlendirilmesine
dair iş ve işlemleri,
8. Nüfus olayı: Doğum, ölüm, evlenme, boşanma, evlât edinme,
tanıma, kayıt düzeltme, soybağının düzeltilmesi, gaiplik gibi kişisel
durumlarda değişiklik meydana getiren olayı,
9. Nüfus kütüğü: Aile kütüğü, özel kütük ve yedeklerinden
oluşan kayıtların tümünü,
10. Aile kütüğü: Nüfus olaylarına ilişkin kayıtların kâğıt
veya elektronik ortamda tutulduğu kütüğü,
11. Yabancılar kütüğü: Türkiye'de herhangi bir amaçla en az
altı ay süreli Yabancılara Ait İkamet Tezkeresi verilen yabancıların
kayıtlarının tutulduğu kütüğü,
12. Özel kütük: Doğum, evlenme, boşanma, ölüm, kayıt
düzeltme ve diğer olaylar şeklinde tutulan ve ayrı ayrı tasnif edilen dayanak
belgelerinin konulduğu dosyayı,
13. Dayanak belgesi: Aile kütüğüne işlenen nüfus olaylarının
dayanağı olan form, tutanak, mahkeme kararı, noter senedi, doğum veya ölüm
raporu gibi resmî belgeler ile bunların yedeklerini,
14. Nüfus kaydı: Aile kütüğüne işlenmiş kişisel bilgileri,
15. Aile: Aynı soydan olup, bir aile sıra numarası altında
kayıtlı olan kişiler ile onların eş ve çocuklarını,
16. Aile sıra numarası: Ailelerin aile kütüğüne yazılış
sırasına göre verilen numarayı,
17. Nüfus kayıt örneği: Aile kütüğüne işlenmiş kişisel
bilgilerin özetlerini gösterir belgeyi,
18. MERNİS: Merkezi Nüfus İdaresi Sistemini,
19. Merkezî veri tabanı: Genel Müdürlükte elektronik ortamda
tutulan aile kütüğü kayıtlarını,
20. Kimlik Paylaşımı Sistemi : Genel Müdürlükçe merkezî veri
tabanından ayrı olarak elektronik ortamda tutulan, Kimlik Paylaşımı Sisteminden
yararlanacak kurumların istifadesine sunulan ve sınırlandırılmış bilgiler
ihtiva eden aile kütüğü kayıtlarını,
21. Değerli kâğıtlar: Nüfus cüzdanını, uluslararası aile
cüzdanını ve doğumla Türk vatandaşı olup da vatandaşlıktan çıkma izni alanlar
ile bunların reşit olmayan çocuklarına verilen belgeyi,
22. Nüfus cüzdanı: Kişinin Türk vatandaşı olduğunu ve aile
kütüklerine kayıtlı bulunduğunu kanıtlayan resmî belgeyi,
23. Uluslararası aile cüzdanı: Bir aileyi oluşturan eş ve
çocukların kimlik bilgilerini kapsayan ve uyruğunu kanıtlayan çok dilli resmî
belgeyi,
24. Adres bileşenleri: Numaralama işlemlerinde kullanılan
unsurlar; posta kodları, il, ilçe, bucak, köy ve mezra isimleri, mahalle,
bulvar, cadde, sokak ve bina numarası gibi adres verileri ile tanımlanan
coğrafi konum, kişisel ve kurumsal adres bilgisine ulaşmak için gerekli olan
bilgileri,
25. Adres: Herhangi bir toprak parçası veya binanın coğrafi
konumu ve işlevi açısından tanımlanmasını,
26. İkamet adresi: Kişinin ikamet ettiği yeri,
27. Numaralama: Mahalle, semt, meydan, bulvar, cadde, sokak
ve bina gibi adres bileşenlerine isim veya numara verilmesi işlemini,
28. Adres beyan formu: Adreslerin bildiriminde kullanılan,
şekli ve içeriği Bakanlıkça belirlenen formu,
29. Yapı belgeleri: Yapı Ruhsat Formu, Yapı Kullanma İzin
Belgesi, yanan ve yıkılan yapılar formunu,
30. Ulusal adres veri tabanı: Adres bilgilerinin tutulduğu
merkezi veri tabanını,
31. Adres Paylaşımı Sistemi:Ulusal adres veri tabanında
tutulan bilgilerin kurumlar ile diğer kişilerce paylaşılması işlemini,
ifade eder.
İKİNCİ KISIM
Nüfus Hizmetlerinin
Yürütülmesi
BİRİNCİ
BÖLÜM
Yetkiler
Nüfus hizmetleri
MADDE 4.- Nüfus hizmetleri, Bakanlığın merkez ve taşra
teşkilâtı ile dış temsilcilikler tarafından yürütülür.
Türkiye'de oturan
yabancıların nüfus kayıtları
MADDE 5.- Türkiye'de herhangi bir amaçla en az altı ay
süreli yabancılara mahsus ikamet tezkeresi alan yabancılar, Genel Müdürlükçe
yabancılar kütüğüne kayıt edilir. Bu kütüğe kayıt edilen yabancılar, her türlü
nüfus olaylarını nüfus müdürlüklerine beyan etmekle yükümlüdürler. Diplomatik
misyon mensupları bu hükmün dışındadır.
5683 sayılı Yabancıların Türkiye'de İkamet ve Seyahatleri
Hakkında Kanun hükümleri saklıdır.
İKİNCİ
BÖLÜM
Nüfus
Kütükleri
Hukukî mahiyeti
MADDE 6.- Nüfus kütükleri; kişilerin kimliklerinin, ikamet
ettikleri yerin, aile bağlarının, vatandaşlık durumlarının ve şahsî hallerinin
belirlenmesi amacıyla ilçe ve aile esasına göre nüfus olaylarının tescil
edildiği, daimî olarak saklanması gerekli resmî belgelerdir.
Aile kütüğü ve özel kütüklerde tutulan kayıtlar ile
yedekleri ve bunlardan çıkarılan kayıt örnekleri aynı hukukî değere sahiptir.
Kayıtlar arasında farklılık olduğu takdirde, aksi sabit oluncaya kadar kayda
esas olan dayanak belgesi geçerlidir.
Nüfus kütüklerinin
tutulması
MADDE 7.- Nüfus olayları, iletişim ağı kullanılarak nüfus
müdürlüklerindeki aile kütüklerine ve merkezî veri tabanına tescil edilir.
Bakanlık, doğal afet ve olağanüstü hallere karşı kesintisiz
olarak hizmet verilmesini sağlamak amacıyla, merkezî veri tabanının yedeğinin
farklı bir yerde tutulmasını sağlar.
Kâğıt ortamındaki aile kütüklerinin her sayfasına cilt ve
sayfa sıra numaraları konur. Kütüğün sonuna kaç sayfadan ibaret olduğu yazılır.
Sayfa birleşim yerleri aslîye hukuk mahkemesince mühürlenerek sonu onaylanır.
Onaysız aile kütüğündeki bilgilerin doğruluğu Genel Müdürlükçe teyit
edilmedikçe hukuken geçerli değildir.
Nüfus kütüklerinin tutulmasına ilişkin usul ve esasları
belirlemeye, mevzuat ve sistemdeki gelişmelere bağlı olarak değiştirmeye ve
kâğıt ortamında tutulan aile kütüklerini uygulamadan kaldırmaya Bakanlık
yetkilidir.
Aile kütüklerinde
bulunması gereken kişisel bilgiler
MADDE 8.- Her mahalle veya köy için ayrı aile kütüğü
tutulur. Aile kütüklerinde aşağıdaki bilgiler bulunur:
a) Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası,
b) Kayıtlı bulunduğu il, ilçe, köy veya mahalle adı ile
cilt, aile ve birey sıra numarası,
c) Kişinin adı ve soyadı, cinsiyeti, baba ve ana adı ile
soyadları, evli kadınların önceki soyadları,
d) Doğum yeri ile gün, ay ve yıl olarak doğum tarihi ve
kütüğe kayıt tarihi,
e) Evlenme, boşanma, soybağının kurulması veya reddi, ölüm,
vatandaşlığın kazanılması veya kaybedilmesi gibi kişisel durumda meydana gelen
değişiklik veya yetkili makamlarca yapılan düzeltmeler,
f) Dini,
g) Medenî hali,
h) İkamet adresi,
i) Fotoğrafı.
(a), (h) ve (i) bentlerinde belirtilen kayıtlar sadece
elektronik ortamda tutulur.
Türkiye'de aile kütüğü bulunmayan ve yabancı ülkelerde
oturan vatandaşlar Bakanlığın göstereceği bir nüfus müdürlüğünde açılacak aile
kütüğüne kaydedilir.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Nüfus
Kayıtlarının Özellikleri
Gizlilik
MADDE 9.- Nüfus kayıtları ve bu kayıtların tutulmasına
dayanak olan belgeler gizlidir. Bunlar, yetkili ve sorumlu memurlar ile teftiş
ve denetim yetkisi olanlar dışında kimse tarafından görülüp incelenemez.
Mahkemeler bu hükmün dışındadır.
Nüfus kayıtlarına bu bilgileri işleyen memurlar ve Kimlik
Paylaşımı Sistemi kapsamında nüfus kayıtlarından faydalanan diğer görevliler de
bu gizliliğe uymak zorundadırlar. Bu yükümlülük, kamu görevlilerinin
görevlerinden ayrılmalarından sonra da devam eder.
Resmi işlemlerde esas
alınması
MADDE 10.- Kurumlarda kişiyle ilgili olarak yapılan
işlemlerde nüfus kayıtları esas alınır. Kayıtlar arasında farklılık olması
halinde nüfus kayıtlarında değişiklik yapılmaz, usulüne göre diğer kayıtlar
düzeltilir.
Kaydın kapatılması ve
yeniden açılması
MADDE 11.- Nüfus kaydının kapatılması, ölüm, gaiplik, Türk
vatandaşlığının kaybı, evlenme, boşanma, evlât edinilme, soybağının
düzeltilmesi veya reddi gibi olaylar nedeniyle bir kaydın üzerinde işlem
yapılamaz hale getirilmesidir.
Kaydın kapatılmasına ilişkin sebep ortadan kalktığında veya
kaydın yeniden açılmasını gerektirecek yeni bir sebep ortaya çıktığında kayıt
yeniden açılır. Kaydın açılmasından sonra kişisel durumda meydana gelmiş olan
olaylar kişinin kaydına işlenir.
DÖRDÜNCÜ
BÖLÜM
Nüfus
Kütüklerinin Tutulmasına İlişkin Esaslar
Tescil mecburiyeti
MADDE 12.- Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan her kişi yurt
içinde nüfus müdürlüğüne, yurt dışında dış temsilciliğe müracaatla kendisini
nüfus kütüklerine yazdırmaya ve nüfus cüzdanı almaya mecburdur. Ergin
olmayanların nüfus olaylarını yazdırıp nüfus cüzdanlarını almaya velî, vasî
veya kayyımları, bunların bulunmaması halinde, çocukları yanlarında
bulunduranlar ile 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu
Kanununun yetkili kıldığı kuruluş yetkilileri görevlidirler.
Türk vatandaşlığını sonradan kazanmış olanlar da
vatandaşlığı kazandıkları tarihten itibaren nüfus kütüğüne geçirilir.
Tescilde dayanak belgesi
zorunluluğu
MADDE 13.- Nüfus kütüklerine düşülen kişisel durumla ilgili
her kayıt ve açıklamanın bu Kanuna göre yetkili kılınmış görevlilerce, usulüne
ve örneğine uygun olarak düzenlenmiş belgelere dayandırılması zorunludur.
Nüfus olaylarını tescil eden memurlar tarafından her işlem
sonunda dayanak belgeleri aile kütüklerine işlendikten sonra imzalanır ve bir
nüshası arşivlenmek üzere Genel Müdürlüğe gönderilecek olan ilgili özel kütüğe
konulur.
Tescil
MADDE 14.- Yetkili kişi ve kuruluşlarca bildirilen nüfus
olaylarına ilişkin belge ve tutanaklar bu Kanun hükümlerine göre tescil edilir.
Bakanlık her türlü nüfus işlemlerinde elektronik imza kullanılmasına karar
vermeye yetkilidir.
ÜÇÜNCÜ KISIM
Nüfus Olayları
BİRİNCİ
BÖLÜM
Doğum
Bildirim yükümlülüğü ve
süresi
MADDE 15.- Sağ olarak dünyaya gelen her çocuğun, doğumdan
itibaren Türkiye'de otuz gün içinde nüfus müdürlüğüne, yurt dışında ise altmış
gün içinde dış temsilciliğe bildirilmesi zorunludur.
Bildirim; velî, vasî, kayyım, bunların bulunmaması halinde,
küçüğün büyük ana, büyük baba veya ergin kardeşleri ya da küçüğü yanında
bulunduranlar tarafından, doğumu gösteren resmî belgeye dayanarak
yapılabileceği gibi sözlü beyana dayalı olarak da yapılabilir.
Yurt dışındaki doğum bildirimleri, yabancı makamlardan
alınmış resmî belge veya raporun dış temsilciliğe verilmesi veya çocuğa konulan
adın belirtildiği dilekçe ve ana ile babanın tam kimlik bilgileri ile nüfusta
kayıtlı oldukları yeri gösteren belgelerle birlikte dış temsilciliğe
gönderilmesi suretiyle de yapılabilir. Dış temsilcilik bildirim tarihi olarak
evrakın postaya verildiği tarihi esas alarak düzenleyeceği doğum tutanağını
nüfus müdürlüklerine göndermekle yükümlüdür.
Doğumla ilgili yapılan bildirimler nüfus müdürlüklerince
doğum tutanağına geçirilir.
İlgilinin herhangi bir belge ibraz edememesi halinde sözlü
beyanı esas alınarak bildirim tutanaklara geçirilir ve doğum tutanakları
bildirimi yapan ile görevliler tarafından imzalanır.
Ölü doğan çocuklar aile kütüğüne yazılmaz. Bir doğumda
birden ziyade doğan çocuklar doğuş sırasıyla yazılırlar.
Süresi içinde
bildirilmeyen doğumlar
MADDE 16.- Bu Kanunun 15 inci maddesinde belirtilen süreyi
geçirdikten sonra bildirilen altı yaşını bitirmemiş olan çocukların doğum
tarihinin tespitinde beyan esas alınır. Çocuk altı yaşını doldurmuş ise nüfus
müdürlüğüne getirilerek resmî sağlık kuruluşunca yaşının tespit edilmesi
sağlanır. Doğuma ait resmî belge ibraz edilmesi halinde, yaş tespitine gerek
kalmaz.
Nüfus müdürlüklerinin
yetkisi
MADDE 17.- Nüfus müdürlükleri; süresi içerisinde
bildirilmemiş çocukların veya nüfusa tescil edilmemiş erginlerin varlığını
haber aldıkları takdirde; erginlerin kendilerini, küçüklerin velî, vasî veya
kayyımlarını, bunların bulunmaması halinde; büyük ana, büyük baba veya
kardeşlerini ya da çocukları yanlarında bulunduranları veya muhtarları beyana
davet etmeye yetkilidirler. İlgililer de bu davet üzerine otuz gün içinde nüfus
müdürlüklerine başvurmak ve beyanda bulunmakla görevlidir.
Verilen süre içerisinde bildirim yapılmaması halinde nüfus
müdürlüklerinin göstereceği lüzum üzerine kolluk kuvvetlerince bunların ihzaren
celbi için gereken işlem yapılarak çocuğun aile kütüklerine tescili sağlanır.
Bildirimle yükümlü diğer
görevliler
MADDE 18.- 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme
Kurumu Kanununun yetkili kıldığı kuruluş yetkilileri, yetiştirme yurtları,
bakım evleri ve benzeri yerlerin sorumluları ile kişiler yanlarında
çalıştırdıkları veya barındırdıkları küçük veya erginlerin nüfus cüzdanlarını
kontrol etmek, aile kütüklerine kayıtlı olmayanların tescillerini sağlamak için
nüfus müdürlüklerine beyanda bulunmak ve gerekli işlemleri yaptırmakla
görevlidirler.
Kolluk görevlileri; kimlik kontrolleri veya herhangi bir
işlem nedeniyle kimliğini ispat edemeyenlerle, nüfusta kayıtlı olmadığını
tespit ettikleri kişileri, haklarında gerekli işlemleri yaptıktan sonra
düzenleyecekleri evrak ile birlikte o yerdeki nüfus müdürlüğüne bildirmekle
yükümlüdürler.
Okul müdürleri; okula kayıt için başvuran çocuklardan nüfusa
kayıtlı olmayanların kimliklerine ilişkin bilgiler ile baba, ana, vasî veya
kayyımlarının kimliklerini ve adreslerini o yerin nüfus müdürlüğüne bildirmekle
görevlidirler.
Kamu veya özel kurum sorumluları iş verecekleri kişilerden
nüfus cüzdanı istemekle, nüfusta kayıtlı olmadıklarını anladıkları kişilerin
kimlik ve adreslerini nüfus müdürlüklerine bildirmekle mükelleftirler.
Bulunmuş çocuklar ve
zihinsel özürlü kişiler
MADDE 19.- Yaşının küçüklüğü nedeniyle kendisini ifade
edemeyen bulunmuş çocukların nüfus kütüklerine kaydedilmesi, kolluk görevlileri
veya ilgili kurumların bu durumu belirten tutanaklarına veya ilgililerin
beyanlarına dayanılarak bulundukları yerin nüfus müdürlüğünce yapılır.
Zihinsel özürlü olup da bulunmuş onsekiz yaşından büyük
kişileri, mahkemece tayin edilecek olan kayyımları bildirmekle yükümlüdür.
Bildirimin tam teşekküllü devlet hastahanesinden alınacak sağlık kurulu raporu
ile nüfus müdürlüğüne yapılması zorunludur.
Bu kişiler hakkında düzenlenen tutanaklarda doğum tarihi,
adı ve soyadı ile ana ve baba adı belirtilmemiş ise; nüfus müdürlüğünce ad ve
soyad ile ana ve baba adı verilir. Doğum tarihi belirlenmemişse resmî sağlık
kuruluşunca tespit edilmesi sağlanır.
Türk vatandaşlığını
kazananlar
MADDE 20.- Kanun gereğince Türk vatandaşlığını kazananlar
yetkili makam veya kurulların kararı üzerine bildirim formlarına ya da
vatandaşlık bildirgelerine uygun olarak aile kütüğüne tescil edilirler.
Yabancıların nüfus
olayları
MADDE 21.- Bu Kanunun 5 inci maddesi kapsamı dışında kalan
yabancıların Türkiye'de meydana gelen nüfus olaylarına ilişkin olarak nüfus
müdürlüklerine yapılan başvuruları üzerine ilgili olay formları düzenlenir ve
bir örneği kendilerine verilir. Bu formlar özel bir dosyada saklanır.
İKİNCİ
BÖLÜM
Evlenme
Evlendirme yetkisi
MADDE 22.- Bakanlık, evlendirme işlemlerinin nüfus ve
vatandaşlık hizmetlerinin bütünlüğü içerisinde yürütülmesi için gereken her
türlü tedbiri alır ve uygular.
Evlendirme memuru, belediye bulunan yerlerde belediye
başkanı veya bu işle görevlendireceği memur, köylerde muhtardır. Bakanlık, il
nüfus ve vatandaşlık müdürlüklerine, nüfus müdürlüklerine ve dış
temsilciliklere evlendirme memurluğu yetkisi ve görevi verebilir. Eşlerden
birinin yabancı olması halinde evlendirmeye, il ve ilçe belediye evlendirme
memurlukları ile nüfus müdürleri yetkilidir.
Evlenmenin bildirilmesi
ve tescili
MADDE 23.- 22 nci madde uyarınca evlendirme işlemini
yapanlar; evlenme sözleşmesinin yapılmasından itibaren on gün içinde
düzenlenecek evlenme bildirimini nüfus müdürlüğüne göndermekle, nüfus müdürlüğü
de tescil etmekle yükümlüdür.
Evlenen kadının kaydı kocasının hanesine taşınır. Kocası
ölen kadın yeniden evlenmedikçe ölen kocasının aile kütüğünde kalır. Ancak
dilerse babasının kütüğüne dönebilir.
Dış temsilciliklerce yapılan evlenmeler, evlenme
sözleşmesinin yapıldığı tarihten itibaren otuz gün içinde nüfus müdürlüklerine
bildirilir.
Mülga 743 sayılı Türk Kanunu Medenîsinin yürürlüğe girdiği
14/10/1926 tarihinden önce eski hükümlere göre yapılıp da halen nüfus
kütüklerine tescil edilmemiş olan evlenmeler ilgililerin mahkemeden karar
almaları suretiyle aile kütüğüne tescil edilir.
Yurt dışında yapılan
evlendirmeler
MADDE 24.- Yurt dışında yabancı yetkili makamlar önünde Türk
vatandaşlarının yaptığı evlenmeler, 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu hükümlerine
uygun olmak ve butlanla batıl olmayı gerektiren bir sebep bulunmamak kaydıyla
geçerlidir. Bu evliliklerin koca, kocanın yabancı olması halinde kadın
tarafından en geç otuz gün içerisinde evlenmeyi yapan yabancı makamdan alınmış
belgenin o yerdeki dış temsilciliğe verilmesi veya dış temsilciliğe gönderilmesi
suretiyle yapılır. Beyanı alan dış temsilcilik evlenme bildirimini usulüne göre
düzenleyerek nüfus müdürlüklerine göndermekle yükümlüdür.
O yerde dış temsilcilik bulunmadığı veya dış temsilciliğe
bildirimde bulunulamadığı takdirde, evlenme bildirimi; yabancı makamlardan
alınan evlenme belgesinin Türkçeye çevrilip usulüne göre onaylanmış ve
Dışişleri Bakanlığınca tasdik edilmiş olması şartıyla yurt içinde nüfus
müdürlüğüne verilmek suretiyle de yapılabilir. Bu belgeye dayanılarak
düzenlenecek evlenme bildirimi ile kütüğe tescil işlemi yapılır.
Evlenmekle Türk
vatandaşlığını kazananların tescili
MADDE 25.- Evlenmekle Türk vatandaşlığını kazanan kadın
kocası hanesine tescil edilir. Bu şekilde aile kütüklerine tescil edilen
kadının ölüm dışında evliliğinin sona ermesi halinde kaydı, kayıtlı bulunduğu
kütüğün sonuna taşınır.
Evlenmekle Türk vatandaşlığını kazanan erkek karısının
evlenmekle kaydının taşındığı haneye tescil edilir. Evliliğin ölüm dışında sona
ermesi halinde kadının kaydı evlenmeden önce kayıtlı bulunduğu haneye taşınır,
erkeğin kaydı ise kayıtlı bulunduğu hanede kalır.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Boşanma
ve Evliliğin İptali
Boşanma veya evliliğin
iptali kararlarının hükmü
MADDE 26.- Boşanma veya evliliğin iptaline ilişkin kararlar
kesinleştikleri tarihten itibaren hüküm ifade eder.
Boşanma veya evliliğin
iptali kararlarında bulunması gerekli hususlar
MADDE 27.- Boşanma veya evliliğin iptaline ilişkin
kararlarda aşağıdaki bilgilere yer verilmesi zorunludur:
a) Tarafların Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası, adı,
soyadı, doğum yeri ve tarihi, baba ve ana adları ile kadının evlenmeden önceki
soyadı ve aile kütüğünde kayıtlı olduğu yer bilgileri,
b) Evlilik içinde doğmuş çocuklar ve bunların kimlik
bilgileri,
c) Karara ait usul mevzuatının öngördüğü diğer esas ve usule
ait hükümler.
DÖRDÜNCÜ
BÖLÜM
Tanıma
ve Evlât Edinme
Tanıma işlemi
MADDE 28.- Tanıma; babanın yazılı başvurusu üzerine
mahkemede yapılmışsa mahkeme yazı işleri müdürü tarafından, notere başvurusu
üzerine düzenlenen senetle yapılmışsa noter tarafından, tanımanın yapıldığı
tarihten itibaren on gün içinde nüfus müdürlüğüne bildirilir.
Tanımanın babanın vasiyetnamesindeki beyanla yapılması
durumunda nüfus müdürlüğüne bildirim, vasiyetnameyi açan hâkim tarafından
yapılır.
Nüfus memuruna yapılan tanıma beyanı ise doğrudan aile
kütüklerine tescil edilir.
Tanınan çocuklar babalarının hanesine baba adı ve soyadı ile
analarının kimlik ve kayıtlı olduğu yer bilgileri belirtilmek suretiyle tescil
edilir.
Yurt dışında yapılan tanıma işlemlerine ait bildirimler dış temsilciliklere
veya Türkçeye tercüme edilip, onaylanmış olmak kaydıyla yurt içinde nüfus
müdürlüklerine yapılabilir.
Evlât edinme işlemi
MADDE 29.- Evlât edinme kararı mahkeme yazı işleri müdürü
tarafından on gün içinde o yerin nüfus müdürlüğüne bildirilir. Evlât edinme
olayı aile kütüklerine tescil edilir ve evlât edinilenin kaydı evlât edinenin
aile kütüğüne taşınır.
Yurt dışında yapılan
evlât edinme işlemleri
MADDE 30.- Yurt dışında yabancı yetkili makamlar önünde
yapılan evlât edinme işlemleri aslî şartlar bakımından Türk mevzuatına uygun
olmak şartıyla Türkiye'de de geçerlidir.
Evlât edinme olaylarına ilişkin yabancı adli veya idari
makamlarca verilen ve o ülkenin hukukuna göre kesinleşmiş olan veya kesin hüküm
gibi sonuç doğuran karar ve belgelerin Türkiye'de icra olunabilmesi, yetkili
Türk mahkemesi tarafından tenfiz veya tanıma kararı verilmesine bağlıdır.
BEŞİNCİ
BÖLÜM
Ölüm
ve Gaiplik
Bildirim süresi ve
yükümlü olanlar
MADDE 31.- Ölüm olayını;
a)Şehir ve kasabalarda 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu
gereğince defin ruhsatı vermeye yetkili olanlar,
b)Köylerde, varsa resmî tabip veya sağlık kuruluşu
yetkilileri, yoksa köy muhtarları,
c)Hastane ve bakım evi gibi sağlık kurumlarında kurum
amirlikleri,
d) Askeri birliklerde tabipler veya iç hizmet mevzuatına
göre kıta komutanlıklarınca görevlendirilmiş olanlar ve askerlik şubeleri,
e) Doğal afetlerde mülkî idare amirlerince görevlendirilecek
memurlar,
f) Adli olaylarda ve kazalarda ilgili Cumhuriyet
savcılıkları,
olayın meydana geldiği tarihten itibaren, dış temsilcilikler
ise olaydan haberdar oldukları tarihten itibaren, on gün içerisinde Genel
Müdürlüğe ya da nüfus müdürlüğüne bildirmekle yükümlüdürler.
Kanuni süre geçtikten sonra nüfus müdürlüklerine gelen
ölümlere ait tutanaklar resmî sağlık kurumları kayıtlarına veya diğer resmi
belgelere dayanılarak düzenlenmiş ise, nüfus müdürlüklerince kabul edilip
işleme alınır.
Yurt içinde meydana gelen ölümlerde, ölüm nerede meydana
gelmişse o yerin nüfus müdürlüğüne, ölüm yerinin tespit edilememesi halinde
ceset nerede bulunmuşsa o yerin, ölüm bir taşıt içinde olmuşsa bu taşıttan
çıkarıldığı yerin nüfus müdürlüğüne bildirilir.
Ölenin kaydı yok ise yapılacak soruşturma sonunda Türk
vatandaşlığı ve ailesi tespit edildiği takdirde doğum tutanağı düzenlenerek
aile kütüğüne önce doğum, sonra ölüm olayı işlenir.
Ölüm karinesi
MADDE 32.- Bir kimsenin gemi batması, uçak kazası, yangın,
patlama veya savaş gibi herhangi bir nedenle ölümüne muhakkak nazarıyla
bakılabilecek haller içinde kaybolduğu ve cesedi de bulunamadığı takdirde
müracaat edilen yerin mülkî idare amirinin emri ile ölüm tutanağı düzenlenerek
ölüm olayı işlenir.
Bu madde uyarınca işlem yapılabilmesi için ölüm karinesi
bulunan kişinin alt veya üst soyundan bir kişinin ya da kardeşlerinin, bunlar
yoksa mirasçılarının dilekçe ile başvurarak olayı belgelendirmeleri ya da
yetkili makamların durumu resmi bir yazı ile nüfus müdürlüğüne bildirmeleri
gereklidir.
Dilekçeye ekli belgeler ve gerektiğinde nüfus müdürlüğünce
yaptırılacak soruşturma olayın doğruluğunu ve öldüğü iddia edilen kişinin de
olayın meydana geldiği sırada orada bulunduğunu kanıtlamaya yeterli görülürse
mülkî idare amirinin emri ile ölüm kaydı düşülür.
Ölü olduğu halde aile
kütüklerinde sağ görünenler
MADDE 33.- Ölmüş olduğu halde aile kütüklerinde sağ
görülenlere ait ölüm tutanakları, ölüm olayını gösterir belge ile başvurulması
halinde nüfus müdürlüklerince düzenlenir ve gerekli işlem yapılır. Herhangi bir
belge ibraz edilememesi durumunda ölüm beyanının doğruluğu nüfus
müdürlüklerince tahkik ettirildikten sonra düzenlenecek ölüm tutanağı, mülkî
idare amirinin emri ile işleme konulur.
Gaiplik işlemi
MADDE 34.- Gaiplik kararları mahkemelerce on gün içinde o
yerin nüfus müdürlüğüne bildirilir ve nüfus memurlarınca aile kütüklerine
tescil edilir.
DÖRDÜNCÜ KISIM
Kayıt Düzeltmeleri
BİRİNCİ
BÖLÜM
Nüfus
Kaydının Düzeltilmesine İlişkin Esaslar
Kayıt düzeltilmesi
MADDE 35.- Kesinleşmiş mahkeme hükmü olmadıkça nüfus
kütüklerinin hiçbir kaydı düzeltilemez ve kayıtların anlamını ve taşıdığı
bilgileri değiştirecek şerhler konulamaz. Ancak olayların aile kütüklerine
tescili esnasında yapılan maddî hatalar nüfus müdürlüğünce dayanak belgesine
uygun olarak düzeltilir.
Aile kütüklerindeki din bilgisine ilişkin talepler, kişinin
yazılı beyanına uygun olarak tescil edilir, değiştirilir, boş bırakılır veya
silinir.
Nüfus davaları
MADDE 36.- Mahkeme kararı ile yapılan kayıt düzeltmelerinde
aşağıdaki usullere uyulur:
a)Nüfus kayıtlarına ilişkin düzeltme davaları, düzeltmeyi
isteyen şahıslar ile ilgili resmî dairenin göstereceği lüzum üzerine Cumhuriyet
savcıları tarafından ikâmet edilen yerin görevli asliye hukuk mahkemesinde
açılır. Kayıt düzeltme davaları Cumhuriyet savcısı ve nüfus müdürü veya
görevlendireceği nüfus memuru huzuru ile görülür ve karara bağlanır.
b)Aynı konuya ilişkin olarak nüfus kaydının düzeltilmesi
davası ancak bir kere açılabilir. Ad değişikliği halinde, nüfus müdürlüğü bu
kişinin çocuklarının baba veya ana adına ilişkin kaydı, soyadı değişikliğinde
ise eş ve ergin olmayan çocukların soyadını da düzeltir.
c)Tespit davaları, kaydın iptali veya düzeltilmesi için
açılacak davalara karine teşkil eder.
Kişilerin başkasına ait kaydı kullandıklarına ilişkin
başvurular Bakanlıkça incelenip sonuçlandırılır.
Nüfus müdürlüklerinin
yetkisi
MADDE 37.- Genel Müdürlük ve nüfus müdürlükleri, mahkemece
verilen kararlar hakkında her türlü kanun yoluna başvurmaya yetkilidir.
Genel Müdürlük ve nüfus müdürlükleri kanuni harç ve her
türlü mahkeme masraflarından muaftır. Mahkemeler bu sebeple nüfus müdürlüklerinin
başvurularını reddedemez.
İKİNCİ
BÖLÜM
Maddî
Hatalar ve Nüfus Kaydının İptali
Maddî hatalar
MADDE 38.- Bu Kanunun 8 inci maddesinde sayılan aile
kütüklerine tescil edilmesi gereken bilgilerden; dayanak belgesinde bulunduğu
halde nüfus kütüklerine hatalı veya eksik olarak tescil edilen ya da hiç
yazılmayan bilgiler veya mükerrer kayıtlar maddi hata kapsamında
değerlendirilir. Bu tür maddî hatalar Genel Müdürlükçe ya da nüfus müdürlükleri
tarafından düzeltilir veya tamamlanır.
İkamet adresinin tamamlanması ise kendi usulüne tâbidir.
Tarihlerde düzeltme ve
tamamlama yetkisi
MADDE 39.- Genel Müdürlük, nüfus kayıtlarına göre
vatandaşların hicrî veya rumî tarihle yazılmış nüfus olaylarının tarihlerini
miladî yıla çevirerek aile kütüklerine geçirmeye, doğum tarihlerinin ay ve günü
belli olmayanların da eksikliklerini tamamlamaya yetkilidir.
Doğum tarihlerinde doğum yılı yazılıp, doğum ayı ve günü
yazılmamış olanların yaşlarının hesaplanmasında doğduğu yılın temmuz ayının
birinci günü, ayı yazılıp da günü belli olmayanlar için de o ayın birinci günü
başlangıç olarak alınır. Eski kayıtlar için on üç günlük takvim farkı saklıdır.
Nüfus kaydının iptali
MADDE 40.- Usulüne göre düzenlenmemiş bir belgeye
dayanılarak tesis edilmiş nüfus kayıtları Genel Müdürlüğün ya da nüfus
müdürlüklerinin göstereceği lüzum üzerine mahkemece verilecek kararla iptal
edilir. Nüfus kütüğüne düşülmüş olan şerh ve açıklamaların iptal edilmesi de
aynı usule tabidir.
BEŞİNCİ KISIM
Nüfus ve Uluslararası
Aile Cüzdanları
Düzenlenmesi ve dağıtılması
MADDE 41.- Nüfus cüzdanının kapsamı, şekli, ebadı ile
yürürlük, değiştirme ve geçerlilik tarihlerini belirlemeye, taklit, tahrif ve
sahtecilikten korumak maksadıyla nüfus cüzdanı üzerine konulacak güvenlik
unsurlarını, basım ve vatandaşa teslimat aşamasında uygulanacak sistem ve
teknolojiyi, nüfus cüzdanının kaybı ve değiştirilmesi halinde yapılacak
işlemleri tespit etmeye Bakanlık yetkilidir.
Nüfus ve uluslararası aile cüzdanları, Bakanlıkça tespit
edilen şekil, ebat ve örneğine uygun olarak Maliye Bakanlığınca bastırılır ve
nüfus müdürlüklerinin ihtiyaçlarını karşılamak üzere muhasebe yetkililerine,
dış temsilciliklerin ihtiyaçlarını karşılamak üzere de Dışişleri Bakanlığına
gönderilir.
Muhasebe yetkilisince nüfus müdürlüklerinin ihtiyacı göz
önünde tutularak, kadın ve erkek nüfus cüzdanlarının her biri ile uluslararası
aile cüzdanlarının en fazla üçbiner adedinin, bedeli sonradan ödenmek üzere,
müteakiben üçbiner adetlik partiler halinde peşin para karşılığında verilir.
Doğum bildirimlerinin kanunî süresi içinde yapılması halinde düzenlenecek nüfus
cüzdanlarından değerli kâğıt bedeli alınmaz. Hatalı yazım nedeniyle iade edilen
nüfus ve aile cüzdanları değerli kâğıt bedelinden düşülür.
Nüfus ve uluslararası aile cüzdanlarının satış bedeli
Bakanlığın görüşü alınarak Maliye Bakanlığınca tespit edilir. Yurt dışında
dağıtımı yapılacak nüfus ve aile cüzdanlarının satış bedeli ise Bakanlık ile
Dışişleri ve Maliye Bakanlıklarınca birlikte tespit edilir. Cüzdanların satış
bedeli, verildiği ülkede konsolosluk hasılatının tahsil edildiği para birimi
üzerinden dış temsilcilikçe tahsil edilir.
Nüfus cüzdanı, yurt içinde ilçe nüfus müdürlüklerince ve
yurt dışında dış temsilciliklerce kişilerin kendilerine, ergin olmayanların
velî, vasî veya resmî vekillik belgesi ibraz edenler ile bu Kanunun 17 nci
maddesinde belirtilen, beyanla yükümlü kişilere Bakanlıkça tespit edilecek
usuller çerçevesinde verilir.
Evlenen her çifte evlendirme işlemi ile görevli memurca
uluslararası aile cüzdanı verilir. Evli olduğu halde uluslararası aile cüzdanı
almamış olanlara ise istekleri üzerine nüfus müdürlüklerince verilir. Eşlerden
biri, kendilerinin veya aile fertlerinin kişisel durumlarında meydana gelen
değişiklikleri bu cüzdana işletmekle, nüfus müdürlükleri de işlemek ve gerekli
açıklamaları yapmakla görevlidirler.
Genel Müdürlük ile başkonsolosluklar, nüfus ve aile
cüzdanları bedeli açısından 2/6/1934 tarihli ve 2489 sayılı Kefalet Kanunu
hükümlerine tabi değildir.
Nüfus cüzdanlarına bu Kanunda öngörülenler dışında kayıt ve
işaret konulamaz. Bu cüzdanlar hiçbir kişi, kurum tarafından alıkonulamaz.
Ancak, ihtiyaç duyulan hallerde kurumlar bir suretini saklayabilir.
Cüzdan talep belgesi
MADDE 42.- Nüfus ve aile cüzdanlarının verilebilmesi için
şekli ve kapsamı Bakanlıkça belirlenen ve bastırılan cüzdan talep belgeleri
kullanılır. Doğum tutanaklarına dayanılarak nüfus cüzdanı düzenlemesinde talep
belgesi aranmaz.
Cüzdan talep belgelerini uygulamaya koymaya veya kaldırmaya
ve saklama sürelerini belirlemeye Bakanlık yetkilidir.
ALTINCI KISIM
Nüfus Kayıtlarındaki
Bilgilerin Verilmesi
Nüfus kayıt örneği
verilmesi
MADDE 43.- Kişinin aile kütüğündeki kaydının çıkarılması ve
aslına uygunluğunun nüfus müdürlüğünce onanması ile elde edilen nüfus kayıt
örnekleri, aksi ispat edilene kadar geçerlidir. Nüfus kayıt örneği, istenme
nedeni ve hangi amaçla kullanılacağının belirtildiği yazılı istek olmadan
verilemez. Ancak kişinin kimliğini kanıtlayan resmî bir belge ile şahsen
başvurması halinde yazılı müracaat aranmaz. Nüfus kayıt örneklerinde, bunları istemeye
yetkili olanlar tarafından açıkça ve gerekçeli olarak istenmediği takdirde,
kimlik bilgileri dışında kişisel bilgilere yer verilmez. Bu belgeler üzerinde
silinti ve kazıntı yapılamaz.
Düzenlendikleri tarihten itibaren otuz gün içinde
kullanılmayan nüfus kayıt örnekleri geçerliliğini kaybeder. Nüfus kayıt
örneğinin kullanılacağı alanlara göre Bakanlık bu süreyi kısaltmaya yetkilidir.
Nüfus kayıt örneğini
almaya yetkili olanlar
MADDE 44.- Nüfus kayıt örneklerini;
a) Bakanlık,
b) Dış temsilcilikler,
c) Asker alma işlemleri için Millî Savunma Bakanlığı,
d) Adli makamlar,
e) Adli işlemlerle sınırlı olmak üzere kolluk kuruluşları,
f) Evlenme işlemleri için evlendirme işlemini yapmaya
yetkili olanlar,
g) Ölüm işlemleri için resmi sağlık kuruluşları,
h) Kaydın sahipleri veya bunların eşleri ile velî, vasî, alt
ve üst soyları ya da bu kişilere ait vekillik belgesini ibraz edenler,
nüfus müdürlüklerinden doğrudan almaya yetkilidirler.
Birinci fıkrada sayılanlar dışında kalan kurumlar, yazılı
olarak başvurmak ve istem nedenini açıkça belirtmek suretiyle Bakanlık veya
mülkî idare amirinin emri ile nüfus kayıt örneğini alabilirler. Bakanlık bu
madde hükümlerini işletmek üzere Kimlik Paylaşımı Sistemi kurar.
Birinci fıkranın (h) bendinde sayılanlara nüfus kayıt örneği
ile adres bilgisinin verilmesi kişinin rızasına bağlıdır.
Birinci fıkranın (h) bendinde sayılan kişiler dışında kalan
üçüncü şahıslar medenî hal bilgisi dışında bir kişinin nüfus kaydına ilişkin
örnek veya bilgi alamazlar.
Kimlik ve Adres Paylaşımı
Sistemlerinin kullanılması
MADDE 45.- Bakanlık, Kimlik Paylaşımı Sistemi ve Adres
Paylaşımı Sistemi veri tabanlarında tutulan bilgileri bu Kanunda belirtilen
esas ve usuller çerçevesinde kurumlar ile diğer kişilerin hizmetine açabilir.
İkamet adresi bilgileri ancak kurumların paylaşımına açılabilir.
Kimlik Paylaşımı Sistemi veri tabanındaki bilgilerin tamamı
veya bir kısmı toplu halde hiçbir kuruma veya diğer kişilere verilemez.
Kurumlar ve diğer kişiler kendi iş ve işlemlerine esas olmak üzere sadece kayıtlarını
tuttukları kişilerin bilgilerini alabilirler.
Kurumlar aldıkları bilgileri tanımlanmış hizmetlerin yerine
getirilmesi dışında başka hiçbir amaçla kullanamaz; ilgilisi veya bu Kanunun 44
üncü maddesinde belirtilenler dışında kimseye veremez. Sistemin bütün
aşamalarında görev yapan yetkililer de bu kurallara uymakla yükümlüdür. Bu
yükümlülük, kamu görevlilerinin görevlerinden ayrılmalarından sonra da devam
eder.
Genel Müdürlükten alınan bilgilerin iş ve işlemlerde
kullanılmasının hukukî sonuçları bilgiyi alan kurumun sorumluluğundadır.
Bu Kanun ile kurulacak veri tabanlarının istatistik amaçlı
kullanımında 5429 sayılı Türkiye İstatistik Kanunu hükümleri uygulanır.
YEDİNCİ KISIM
Türkiye Cumhuriyeti
Kimlik Numarası
Kimlik numarası
MADDE 46.- Kimlik numarası, Türkiye Cumhuriyeti
vatandaşlarının nüfus kayıtları arasında bağ kurmak, kişilerin kaydına ulaşmak
ve kamu kuruluşlarında tutulan kayıtlar arasında ilişki sağlamak amacını
taşıyan bir numara sistemidir. Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası kişiye bir
defa verilir ve değiştirilemez.
Türkiye'de kaydı tutulan yabancılara da Bakanlığın tespit
edeceği esaslar içerisinde bir kimlik numarası verilir.
Kullanımı
MADDE 47.- Kişiler adına düzenlenecek olan her türlü form,
beyanname, kimlik kartı, ehliyet, pasaport gibi bütün tanıtıcı belgelerde
Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası yer alır.
Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası kurumlar ile diğer
kişilerin her türlü işlem ve kayıtlarında esas alınır.
Kimlik numarasının uygulanmasında ortaya çıkan sorunlar ile
tereddüt edilen hususlarda Genel Müdürlüğün görüşü alınır.
SEKİZİNCİ KISIM
Adres Kayıt Sistemi
Adres bilgilerinin
tutulması ve adres standardı
MADDE 48.- Adres ve ikamete ait bilgilerin tutulmasına
ilişkin politikanın oluşturulması, geliştirilmesi, yaygınlaştırılması, idari
birimlere göre genel uygulamaya geçiş tarihlerinin tespit edilmesi, ulusal
adres veri tabanı ile MERNİS veri tabanının ilişkilendirilmesi ve adres
bilgilerinin paylaşılmasına ilişkin işlemler Bakanlıkça yürütülür. Bakanlığın
nüfus kütüklerindeki adres kayıtlarını tamamlamak maksadıyla işbirliği talebi
kurumlarca karşılanır.
Adres standardı, Mahalli İdareler Genel Müdürlüğünün takip
ve sorumluluğunda; Genel Müdürlük, Türkiye İstatistik Kurumu, Türk Standartları
Enstitüsü ve ilgili diğer kuruluşlarca ortaklaşa belirlenir. Mahalli İdareler
Genel Müdürlüğü tespit edilen standardın il özel idaresi ve belediyelere
bildirilmesinden sorumludur. Kurumlar ile gerçek ve tüzel kişiler adres ile
ilgili iş ve işlemlerinde adres standardına uymak zorundadır.
Bakanlık, adrese ilişkin her türlü bilgiyi kurumlardan
istemeye yetkilidir. Kurumlar söz konusu isteğe yirmi gün içinde cevap vermekle
yükümlüdür.
Adres bilgisi ve
güncellenmesi
MADDE 49.- İl özel idaresi ve belediyeler sorumluluk
alanlarındaki adres bileşenlerini adres standardına uygun olarak tanımlayıp
bunlara değiştirilemeyecek sabit tanıtım numarası vererek mahallindeki bütün
adresleri kapsayacak şekilde adres bilgilerini oluşturmakla yükümlüdür.
Herhangi bir sebeple sabit tanıtım numarası dışında adres bileşenlerinde
yapılan değişiklikler de il özel idaresi ve belediyelerce takip edilerek ulusal
adres veri tabanına işlenir.
Ulusal adres veri tabanı Genel Müdürlükte tutulur. Genel
Müdürlük, ulusal adres veri tabanındaki ikamet adresi bilgilerini nüfus
kütüklerindeki kişi kayıtları ile ilişkilendirerek elektronik ortamda,
yedekleme sistemleri ile birlikte güncel olarak tutar.
Yurt dışında ikamet eden Türk vatandaşlarının adres
kayıtları yaşadıkları ülkenin ve şehrin adı itibarıyla tutulur.
Bildirim yükümlülüğü
MADDE 50.- İl özel idareleri ve belediyeler bu Kanun
uyarınca belirlenen standartlardaki adres bilgileri ile adres oluşumuna alt
yapı oluşturan yapı belgelerini, belgelerin oluşturulması ile eş zamanlı olarak
ulusal adres veri tabanına işlemekle yükümlüdür.
İkamet adreslerinin tutulmasında kişilerin yazılı beyanı
esas alınır. Bildirim, nüfus müdürlüklerine ve dış temsilciliklerimize adres
beyan formuyla yapılır. Aynı konutta ikamet eden ailenin ergin fertleri
birbirlerinin yerine adres beyanında bulunabilirler.
Noterden verilen temsil yetkisinin ve bunun kapsamını
belirten yazılı belgeyi ibraz edenler kişilerin adresleri ile ilgili beyanda
bulunabilirler.
Küçüklerin ve kısıtlıların adresleri veli, vasi, kayyım,
bunların bulunmaması halinde, çocuğun büyük ana, büyük baba veya ergin olan
kardeşleri ya da çocuğu yanında bulunduranlar tarafından bildirilir.
Huzur evi, yetiştirme yurdu, cezaevi, öğrenci yurdu gibi
yerlerde kalanların adreslerinin bildirimleri ilgili kurum yetkililerince,
bildirim yapamayacak durumda olan kimsesizlerin bildirimleri ise muhtarlar
tarafından yapılır.
Vesayet altındakilerin ikamet adresleri, bağlı bulundukları
vesayet makamınca bildirilir.
Adres bildirimi, şahsen veya posta ile yapılabilir.
Bildirim süresi ve
güncelliği
MADDE 51.- 50 nci maddede sayılan adres beyanı ile yükümlü
kişi ve kurumlar ikamet adreslerine ilişkin değişiklikleri yirmi gün içinde
ilçe nüfus müdürlüklerine bildirmekle yükümlüdür. Ancak ikamet adresine dayalı
hizmet almak üzere herhangi bir resmi kuruma yapılan müracaatlarda adres
değişikliğine ilişkin beyan, ilgilisi tarafından adres beyan formuna işlenerek
nüfus müdürlüğüne gönderilmek üzere ilgili kuruma teslim edilebilir. Bu beyan
formları ilgili kurumlarca en geç on iş günü içinde kurumun bulunduğu yerin
ilçe nüfus müdürlüğüne gönderilir.
Adres bileşenlerinde meydana gelen değişiklikler hususunda
kişilerin bildirimde bulunma sorumluluğu yoktur. Bu değişiklikler
belediyelerce, belediye sınırları dışında kalan yerlerde ise il özel
idarelerince en geç değişikliği takip eden on iş günü içinde, elektronik
ortamda ulusal adres veri tabanına işlenir.
Müstakil konut sahipleri ile apartman ve site yöneticileri,
lojman idareleri sorumluları; sorumluluk alanlarındaki ikamete ilişkin
değişiklikleri, muhtarlar ve 50 nci maddede sayılan beyan yükümlülüğü olanlarla
işbirliği içinde takip etmek ve ortaya çıkan farklılıkları muhtarlara
bildirmekle yükümlüdür.
İkamet adres değişikliği bildirimlerine ilişkin listeler
nüfus müdürlüklerince ilgili muhtarlıklara gönderilir.
Muhtarlar, bu Kanun uyarınca nüfus müdürlüklerince
kendilerine iletilen ikamet adresi değişikliği bildirim listelerini incelemek,
mahallindeki ikamet değişiklikleri ile karşılaştırmak ve varsa bildirilmemiş
olan değişiklikleri her ayın son haftası içinde bağlı bulunulan ilçenin nüfus
müdürlüğüne bildirmekle yükümlüdür.
Adres bilgilerinin
kullanımı
MADDE 52.- Bakanlık, talepleri halinde kurumlara, usul ve
esasları Bakanlıkça tespit edilmek üzere adres bilgilerini elektronik ortamda
Adres Paylaşımı Sistemi ve Kimlik Paylaşımı Sistemi çerçevesinde verebilir.
Teknik alt yapısını tamamlamış olan muhtarlıklar sorumluluk
alanlarındaki ikamet adres bilgilerinin güncelliğini takip etmek amacıyla
Kimlik Paylaşımı Sistemine erişebilirler.
Kurumlar, yürütecekleri iş ve işlemlerde Genel Müdürlükte
tutulan adres bilgilerini esas alırlar.
Adrese ilişkin bilgi ve belgeler nüfus müdürlüklerinden,
Adres Paylaşımı Sisteminden veya Kimlik Paylaşımı Sistemine bağlanarak bu
sistemdeki kayıtlara uygun belge üretebilen muhtarlıklardan temin edilebilir.
Bu şekilde üretilen belgelerin güvenliği Bakanlığın tespit ettiği usul ve
esaslara göre sağlanır.
Nüfus sayımında veya tespitinde, aile ve hayati
istatistiklerin oluşturulmasında ve bu bilgileri esas alan kanunların
uygulanmasında MERNİS nüfus bilgileri kullanılır.
Koordinasyon ve işbirliği
MADDE 53.- Genel Müdürlük, ulusal adres veri tabanının
etkin, süratli ve güncel bir şekilde oluşturulmasını sağlamak ve devam ettirmek
için kurumlar arası koordinasyonla sorumludur. Kurumlar, adrese ve adres
bileşenlerine ilişkin ellerindeki bilgileri Genel Müdürlükle ve ilgili
kurumlarla paylaşmakla yükümlüdür.
DOKUZUNCU KISIM
Ortak Hükümler
Tescil görevi ve süre
MADDE 54.- Nüfus olaylarını tescil etmekle görevli memurlar,
nüfus müdürlüğünde düzenlenen ve aile kütüklerine tescil edilmesi gereken
dayanak belgelerini işlem anında, diğer makamlarca düzenlenen dayanak
belgelerini ise nüfus müdürlüğüne intikal ettiği tarihten itibaren yedi gün
içinde aile kütüklerine tescil etmekle ve bir örneğini Genel Müdürlüğe
göndermekle yükümlüdürler.
Mahkeme yazı işleri
müdürlerinin görevleri
MADDE 55.- Mahkeme yazı işleri müdürleri, aile kütükleri
üzerinde tescil yapılmasını gerektirecek bütün karar ve işlemleri kesinleşme
veya düzenleme tarihinden itibaren on gün içerisinde o yerin nüfus müdürlüğüne
bildirmekle görevlidirler.
Sağlık kuruluşlarının
görevleri
MADDE 56.- Sağlık kuruluşları ve tabipler, kontrollerindeki
doğum ve ölüm olaylarına ilişkin olayın mahiyetini ve ilgilinin kimlik
bilgilerini gösteren bir rapor düzenleyerek sahiplerine vermekle görevlidirler.
1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu hükümleri saklıdır.
Vekiller
MADDE 57.- Bir işleme esas olmak üzere üçüncü kişilerin
beyanda bulunabilmeleri ancak özel temsil yetkisini kapsayan noterden onaylı
vekillik belgesi ile mümkündür.
Yazım dışı kalanlar
MADDE 58.- Nüfus yazımlarında kayıt dışı kalanlar Türkiye'de
bulundukları yerin nüfus müdürlüğüne, yurt dışında ise en yakın dış
temsilciliğe Türk vatandaşı olduklarını gösterir resmî belgeler ile müracaat
ederler. Yapılacak inceleme sonucunda tescillerine engel bir halin bulunmaması
halinde, nüfus müdürlüklerince aile kütüklerine tescil edilirler.
Tutanakların imzalanması
MADDE 59.- Nüfus müdürlüklerine yapılan bildirimler üzerine
düzenlenen dayanak belgeleri, nüfus müdürlüğünce imzalanarak, onaylanır.
Dayanak belgelerinin ilgilinin kendisi veya velî, vasî ya da vekillik belgesi
ibraz edenler tarafından imzalanması gereklidir. Okuma yazması olmayanların
parmak izi alınır.
Beyanda şüphe
MADDE 60.- Nüfus olayları ile ilgili beyanlarda şüpheye
düşülmesi halinde mülkî idare amirinin emri ile kolluk makamları tarafından
gerekli soruşturma ve incelemeler yapılarak, nüfus müdürlüğüne bildirilir.
Sürelerin hesaplanması
MADDE 61.- Bu Kanunda belirtilen sürelerin hesaplanmasında
olayın meydana geldiği tarihi izleyen gün başlangıç olarak alınır. Süreler;
tayin edilen müddetin son günü, son gün resmî tatile rastlarsa tatili izleyen
ilk iş günü çalışma saatinin bitiminde sona erer.
Atik veya işlemden
kaldırılmış kütükler
MADDE 62.- İşlemden kaldırılmış olan atik veya eski aile
kütükleri üzerinde herhangi bir işlem yapılamaz, kayıt düşülemez.
Bu kütükler nüfus olaylarına ait dayanak belgelerinin
bulunamaması halinde kişinin adı, soyadı, baba adı, ana adı, doğum tarihi veya
doğum yerindeki yanlışlıkların düzeltilmesi ya da eksikliklerin tamamlanması ya
da kişinin kimliği ve aile bağlarının tespit edilmesi dışında herhangi bir
hukukî işleme esas alınmaz.
Bu kütüklerden çıkartılan kayıt örneklerine atik veya
işlemden kaldırılmış kütüklerden çıkarıldığına dair açıklama yapılır.
Askerlik çağına
girenlerin listesi
MADDE 63.- Genel Müdürlük, her yıl aile kütüklerinde kayıtlı
olanlardan askerlik çağına giren erkek nüfusun listesini çıkarıp aralık ayı
içerisinde Millî Savunma Bakanlığına göndermekle yükümlüdür. Millî Savunma
Bakanlığı bu listeyi Kimlik Paylaşımı Sistemi veri tabanından da sağlayabilir.
Formların düzenlenmesi
MADDE 64.- Bu Kanunun uygulanmasında kullanılacak olan form
ve belgeleri hazırlamaya ve gerekli düzenlemeleri yapmaya Bakanlık yetkilidir.
Elektronik ortamda tutulan ikamet adresinin bildirimine ilişkin beyan formları
elektronik ortama aktarıldıktan sonra imha edilir.
ONUNCU KISIM
Çeşitli Hükümler
Ücretlendirme
MADDE 65.- Kimlik Paylaşımı Sisteminde ve Adres Paylaşımı
Sisteminde yer alan bilgiler 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu
eki cetvellerde yer almayan kamu kurum ve kuruluşları ile diğer kişilere ücreti
karşılığında verilir. Alınacak ücretler Bakanlık ve Maliye Bakanlığınca
birlikte belirlenir. Tahsil edilen hizmet bedeli tutarları bütçeye gelir
kaydedilir.
Fazla çalışma ücreti
MADDE 66.- MERNİS, Kimlik ve Adres Paylaşımı Sistemleri
projelerinde görevlendirilen ve fiilen fazla çalışma yapan Genel Müdürlük
personeline (sözleşmeli personel dahil), ayda 50 saati ve yılı merkezi yönetim
bütçe kanununda belirtilen fazla çalışma ücretinin 3 katını geçmemek üzere
Bakanlıkça belirlenecek esaslar çerçevesinde fazla çalışma ücreti ödenir.
ONBİRİNCİ KISIM
Ceza Hükümleri
Gerçek dışı beyan
MADDE 67.- Gerçeğe aykırı ikâmetgâh veya cüzdan talep
belgesi veren köy veya mahalle muhtarları ile herhangi bir işlem sebebiyle
nüfus müdürlüğüne gerçek dışı beyanda bulunanlar ve bunlara tanıklık edenler
altı aydan dört yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
Adrese ilişkin yükümlülükleri yerine getirmeyen ve yasaklara
aykırı hareket eden kamu görevlileri 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kamu
idaresinin güvenirliğine ve işleyişine karşı suçlara ilişkin hükümlerine göre
cezalandırılır.
İdari para cezaları
MADDE 68.- Bu Kanuna göre;
a) Nüfus olaylarını bildirmekle görevli olup, bu görevlerini
bu Kanunda belirtilen süreler içinde yerine getirmeyen kamu görevlilerine, fiil
başka bir suç oluştursa bile, nüfus memurunun teklifi üzerine o yerin ilçe
nüfus müdürünün kararı ile 25 YTL idari para cezası verilir.
b) Nüfus olaylarını bildirme yükümlülüğü olup bu
yükümlülüğünü bu Kanunda belirtilen süre içinde yerine getirmeyenlere, nüfus ve
aile cüzdanlarını kaybedenlere ve nüfus cüzdanının geçerlilik süresinin son
bulmasından itibaren iki ay içinde bu cüzdanlarını değiştirmeyen kişilere veya
bu durumdaki küçüklerin velî veya vasîlerine, yurt içinde ilçe nüfus
müdürlüklerince, yurtdışında ise dış temsilcilik veya dış temsilciliklerde
tedvire görevli memurlarca 50 YTL idari para cezası verilir.
c) Mülki idare amirince bu Kanunun 50 nci maddesinde
belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen kişilere 250 YTL gerçeğe aykırı
beyanda bulunanlara 500 YTL idari para cezası verilir. Mülki idare amiri bu
maddede belirtilen yetkilerini nüfus müdürüne devredebilir.
Yurt dışında verilen idari para cezaları, işlem sırasında
mahallî para karşılığı verildiği ülkede konsolosluk hasılatının tahsil edildiği
para birimi üzerinden tahsil edilir.
Bu Kanuna göre;
a) Her türlü doğal afet, gasp, hırsızlık, yangın ve terör
nedeniyle nüfus ve aile cüzdanlarının kaybedilmesi, nüfus olaylarının bildirim
yükümlülüğünün yerine getirilememesi hallerinde,
b) Yetkili kurumların kimsesiz çocuklarla ilgili nüfus
cüzdanı talepleri ve doğum bildirimlerinde,
c) Bu Kanunun 18 inci maddesinde belirtilen büyükana,
büyükbaba veya kardeşlere ya da çocukları yanlarında bulunduranlar ile
muhtarlara,
d) Bu Kanunun 31 inci maddesinde belirtilen Cumhuriyet
savcılıklarına,
bu maddede belirtilen idari para cezaları uygulanmaz.
ONİKİNCİ KISIM
Son Hükümler
Yönetmelik
MADDE 69.- Bu Kanunun uygulanmasına ilişkin yönetmelikler
altı ay içerisinde Bakanlıkça hazırlanarak Bakanlar Kurulunca yürürlüğe
konulur.
Adres ve numaralamaya ilişkin yönetmelik ise üç ay
içerisinde Bakanlık, Türkiye İstatistik Kurumu ve Türk Standartları Enstitüsü
Kurumu tarafından müştereken hazırlanarak yürürlüğe konulur.
Kadrolar
MADDE 70.- Bu Kanuna ekli (1) sayılı listede yer alan
kadrolar bu Kanun kapsamındaki hizmetlerde kullanılmak üzere ihdas edilerek 190
sayılı Genel Kadro Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (1) sayılı
cetvelin İçişleri Bakanlığı bölümüne eklenmiştir.
Kaldırılan hükümler
MADDE 71.- 5/5/l972 tarihli ve l587 sayılı Nüfus Kanunu,
24/2/1972 tarihli ve 1543 sayılı Genel Nüfus Yazımı Kanunu ve 5/7/1939 tarihli
ve 3686 sayılı Evlenme Kâğıtları ve Bunların Nüfus Kütüklerine Tescilleri
Hakkında Kanun, 26/6/1973 tarihli ve 1774 sayılı Kimlik Bildirme Kanununun 5
inci maddesi, 6 ncı maddesinin (a) ve (d) bentleri, 8 inci maddesi, 16 ncı
maddesi ve 17 nci maddesinde yer alan "8" ibaresi ile 10/4/1927
tarihli ve 1003 sayılı Binaların Numaralanması ve Sokaklara İsim Verilmesi
Hakkında Kanun yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 72.- 26/6/1973 tarihli ve 1774 sayılı Kimlik Bildirme
Kanununun 6 ncı maddesinin (c) bendinden sonra gelmek üzere "tarafından
örneğine uygun kimlik belgesi doldurularak üç gün içinde genel kolluk örgütüne
verilmesi zorunludur." ibaresi eklenmiş ve aynı maddenin ikinci fıkrasında
yer alan "olanlar ile (d) bendinde belirtilen yerlerde kalanların"
ibaresi "olanların" şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 73.- 14/2/1985 tarihli ve 3152 sayılı İçişleri
Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 28 inci maddesine aşağıdaki
fıkra eklenmiştir.
"Bakanlık, nüfus ve vatandaşlık hizmetlerini yürütmek
üzere, illerde il nüfus ve vatandaşlık müdürlükleri, ilçelerde ilçe nüfus
müdürlükleri kurabilir. Bakanlık, kadro, yer ve unvanlarına bakılmaksızın
ihtiyaç durumuna göre nüfus müdürü ve memurlarını, lüzum görülen yerlerde
görevlendirmeye yetkilidir."
GEÇİCİ MADDE 1.- Kurumlar bu Kanunun yayımı tarihinden
itibaren iki yıl içinde mevzuatlarını bu Kanun hükümlerine uygun hale getirerek
işlemlerinde kimlik numarasını kullanmak zorundadırlar.
GEÇİCİ MADDE 2.- Bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren adres
bilgilerinin kaydedilmesine ilişkin uygulamaya hazırlık olarak sırasıyla
aşağıdaki iş ve işlemler yapılır:
a) Ulusal adres veri tabanının alt yapı çalışmaları Türkiye
İstatistik Kurumu Başkanlığı bünyesinde yapılarak, veri tabanı kurulur ve bu
maddede öngörülen iş ve işlemlerin tamamlanmasından sonra Genel Müdürlüğe
devredilir.
b) Mahalli İdareler Genel Müdürlüğü, adres ve numaralamaya
ilişkin yönetmeliğe uygun olarak il özel idareleri ve belediyelerin numaralama
ve levhalama çalışmalarını takip eder.
c) Adres çalışmaları ile eş zamanlı olarak il özel idareleri
ve belediyeler ile Genel Müdürlük, ulusal adres veri tabanlarının teknik alt
yapısını oluşturur. Ulaştırma Bakanlığı tarafından ülke genelinde il özel
idareleri ve belediyeler ile ulusal adres veri tabanı arasında on-line
işleyecek bir ağ alt yapısı oluşturulur. Her yerleşim biriminin ulusal adres
veri tabanına ulaşabileceği bir merkezi bilgisayar programı Türkiye İstatistik
Kurumu Başkanlığınca hazırlanır. Gerekli şifreleme ve kullanıcı eğitimi
verilerek il özel idareleri ve belediyelerin kullanımına açılır.
d) Adres standardının belirlendiği tarihten itibaren en geç
sekiz ay içerisinde il özel idare ve belediyeler tarafından yerleşim
birimlerinin adres bileşenleri standartlara uygun hale getirilerek numaralama
işlemi tamamlanır ve merkezi olarak kurulan ulusal adres veri tabanına (c)
bendinde bahsedilen program aracılığı ile işlenir.
e) İl özel idareleri ve belediyelerce gerçekleştirilen
numaralama ve levhalama çalışmalarının uygunluğunun yerinde tespit edilmesi
amacıyla Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı ve Mahalli İdareler Genel
Müdürlüğü tarafından numaralama işlemi tamamlandıktan sonra bir ay içerisinde
alan kontrolü yapılır. Kontrol sonuçları ulusal adres veri tabanına işlenir.
f) Ulusal adres veri tabanındaki ikamet adreslerinin nüfus
kütüklerindeki kişi kayıtları ile ilişkilendirilmesi ve Türkiye Cumhuriyeti
kimlik numarasına bağlı kişisel ikamet adresi kayıtlarının tutulabilmesi için,
numaralaması tamamlanan yerleşim yerlerinden başlamak ve bu Kanunun yürürlüğe
girdiği tarihten itibaren en geç onbeş ay içerisinde tamamlanmak üzere Türkiye
İstatistik Kurumu Başkanlığı tarafından alan uygulaması yapılır. Uygulama
esnasında ulusal adres veri tabanına dayalı olarak alanda tespit edilen ikamet
bilgileri, MERNİS kayıtları ile Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası esasına
göre elektronik ortamda eşleştirilir. Alan taraması sırasında Türkiye'de ikamet
ettiği tespit edilen yabancılar ile ilgili ayrı bir veri tabanı oluşturulur.
g) Elde edilen kayıtlar, mahalle ve köy muhtarlıklarında bir
ay süreyle askıya çıkartılır. Askı süresince, itirazlar üzerine yapılacak
inceleme sonucunda Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı tarafından temin edilen
bilgilere göre kayıtlarda gerekli düzeltmeler yapılır. Bu çalışma ile
kayıtların kesinleşmesi sonucunda alan uygulamasında kullanılan formlar
28/9/1988 tarihli ve 3473 sayılı Kanun hükümlerine göre mahalli kurulların
kararı ile yerinde imha edilir.
Genel uygulamaya geçilmeden önce yerleşim şartlarının farklı
özelliklerini bünyesinde barındıran değişik idarî birimlerde pilot uygulama
yapılabilir.
İşlemler sırasında kullanılacak formlar Genel Müdürlük ile
işbirliği halinde Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı tarafından hazırlanır.
Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı tarafından formlara istatistik amaçlı
olarak eklenen sorulara ilişkin kayıtlar Türkiye İstatistik Kanunu hükümleri
çerçevesinde değerlendirilir.
Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığının bu madde kapsamında
yapacağı alan çalışması, 5429 sayılı Türkiye İstatistik Kanununun sayım ve
araştırmalarla ilgili hükümleri çerçevesinde yürütülür. Bu maddede belirtilen
iş ve işlemlerin yapılması için ilgili kurumlar mal ve hizmet satın alabilir.
Bu madde kapsamında yaptırılacak işler hakkında, ceza ve ihalelerden yasaklama
hükümleri hariç 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu ile 5018 sayılı Kamu Malî
Yönetimi ve Kontrol Kanunu hükümleri uygulanmaz. Bu kapsamda yapılacak mal ve
hizmet alımlarının usul ve esasları, saydamlık, rekabet, eşit muamele,
güvenirlik, kamuoyu denetimi, ihtiyaçların uygun şartlarla ve zamanında
karşılanması ve kaynakların verimli kullanılmasını sağlayacak ilkeler
doğrultusunda hizmetin gereklerine göre Bakanlar Kurulunca belirlenir.
GEÇİCİ MADDE 3.- Bu Kanunda öngörülen süre içerisinde ulusal
adres veri tabanına bağlanamayan il özel idareleri ve belediyeler, mahalli
adres bilgilerini tespit edip güncelliğini takip ederler ve ulusal adres veri
tabanına işlenmek üzere elektronik ortamda ilçe nüfus müdürlüklerine
gönderirler.
Yürürlük
MADDE 74.- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürülüğe girer.
Yürütme
MADDE 75.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
İÇİŞLERİ KOMİSYONUNUN KABUL ETTİĞİ METİN
NÜFUS HİZMETLERİ KANUNU TASARISI
BİRİNCİ KISIM
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam ve Tanımlar
MADDE 1.- (1) Bu Kanunun amacı; kişinin doğumundan ölümüne
kadar kişisel ve medeni durumuna, uyrukluğuna ve bunlarda meydana gelebilecek
değişikliklere ait doğal ve hukuki olayların belirlenip saptanması, bu amaçla
düzenlenmiş kütüklere yazılması, elekt-ronik ortamda ulusal adres veri
tabanının oluşturulması, nüfus kayıtları ile adres bilgilerinin ilişkilendirilmesini
sağlamaktır.
MADDE 2.- (1) Bu Kanun, Türk vatandaşları ile Türkiye'de
bulunan yabancıların nüfus hizmetlerinin düzenlenmesine, yürütülmesine ve
geliştirilmesine ilişkin esas ve usûl hükümlerini kapsar.
MADDE 3.- (1)Bu Kanunda geçen ;
a) Adres: Herhangi bir toprak parçası veya binanın coğrafi
konumu ve işlevi açısından tanımlanmasını,
b) Adres beyan formu:Adreslerin bildiri-minde kullanılan,
şekli ve içeriği Bakanlıkça belirlenen formu,
c) Adres bileşenleri: Numaralama işlemlerinde kullanılan
unsurlar; posta kodları, il, ilçe, bucak, köy ve mezra isimleri, mahalle,
bulvar, cadde, sokak ve bina numarası gibi adres verileri ile tanımlanan
coğrafi konum, kişisel ve kurumsal adres bilgisine ulaşmak için gerekli olan
bilgileri,
ç) Adres Paylaşımı Sistemi:Ulusal adres veri tabanında
tutulan bilgilerin kurumlar ile diğer kişilerce paylaşılması işlemini,
d) Aile: Aynı soydan olup, bir aile sıra numarası altında
kayıtlı olan kişiler ile onların eş ve çocuklarını,
e) Aile kütüğü: Nüfus olaylarına ilişkin kayıtların kâğıt
veya elektronik ortamda tutulduğu kütüğü,
f) Aile sıra numarası: Ailelerin aile kütüğüne yazılış
sırasına göre verilen numarayı,
g) Bakanlık: İçişleri Bakanlığını,
ğ) Dayanak belgesi: Aile kütüğüne işlenen nüfus olaylarının
dayanağı olan form, tutanak, mahkeme kararı, noter senedi, doğum veya ölüm
raporu gibi resmi belgeler ile bunların yedeklerini,
h) Değerli kâğıtlar: Nüfus cüzdanını, uluslararası aile
cüzdanını,
ı) Diğer Adres: Yerleşim yeri adresi dışında kalan yerleri,
i) Genel müdürlük: Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel
Müdürlüğünü,
j) İl müdürlüğü: İl nüfus ve vatandaşlık müdürlüğünü,
k) Kimlik Paylaşımı Sistemi: Genel Müdürlükçe merkezi veri
tabanından ayrı olarak elektronik ortamda tutulan, Kimlik Paylaşımı Sisteminden
yararlanacak kurumların istifadesine sunulan ve sınırlandırılmış bilgiler
ihtiva eden aile kütüğü kayıtlarını,
l) Kurum: Genel Müdürlük dışındaki diğer kamu kurum ve
kuruluşlarını,
m) Merkezi veri tabanı: Genel Müdürlükte elektronik ortamda
tutulan aile kütüğü kayıtlarını,
n) MERNİS: Merkezi veri tabanı ve Kimlik Paylaşımı Sistemini
de kapsayan Merkezi Nüfus İdaresi Sistemini,
o) Numaralama: Mahalle, semt, meydan, bulvar, cadde, sokak
ve bina gibi adres bileşenlerine isim veya numara verilmesi işlemini,
ö) Nüfus cüzdanı: Kişinin Türk vatandaşı olduğunu ve aile
kütüklerine kayıtlı bulunduğunu kanıtlayan resmi belgeyi,
p) Nüfus hizmetleri: Nüfus olaylarına ve kişinin nüfusa ve
yerleşim yeri adresine ilişkin bilgilerinin toplanmasına, nüfus kütüklerine
geçirilmesine, korunmasına ve gerektiğinde tasnif edilerek değerlendirilmesine
dair iş ve işlemleri,
r) Nüfus kaydı: Aile kütüğüne işlenmiş kişisel bilgileri,
s) Nüfus kayıt örneği: Aile kütüğüne işlenmiş kişisel
bilgilerin özetlerini gösterir belgeyi,
ş) Nüfus kütüğü: Aile kütüğü, özel kütük ve yedeklerinden
oluşan kayıtların tümünü,
t) Nüfus müdürlüğü: İlçe nüfus müdürlüğünü,
u) Nüfus müdürü: İlçe nüfus müdürünü,
ü) Nüfus olayı: Doğum, ölüm, evlenme, boşanma, evlat edinme,
tanıma, kayıt düzeltme, soybağının düzeltilmesi, gaiplik gibi kişisel
durumlarda değişiklik meydana getiren olayı,
v) Özel kütük: Doğum, evlenme, boşanma, ölüm, kayıt düzeltme
ve diğer olaylar şeklinde tutulan ve ayrı ayrı tasnif edilen dayanak
belgelerinin konulduğu dosyayı,
y) Ulusal adres veri tabanı: Adres bilgilerinin tutulduğu
merkezi veri tabanını,
z) Uluslararası aile cüzdanı: Bir aileyi oluşturan eş ve
çocukların kimlik bilgilerini kapsayan ve uyruğunu kanıtlayan çok dilli resmi
belgeyi,
aa) Vekillik belgesi: Özel temsil yetkisini kapsayan
noterden onaylı belgeyi,
bb) Yabancılar kütüğü: Türkiye'de herhangi bir amaçla en az
altı ay süreli Yabancılara Ait İkamet Tezkeresi verilen yabancıların
kayıtlarının tutulduğu kütüğü,
cc) Yapı belgeleri:Yapı Ruhsat Formu, Yapı Kullanma İzin
Belgesi, yanan ve yıkılan yapılar formunu ve binalar cetvelini,
dd) Yerleşim yeri adresi: Sürekli kalma niyetiyle oturulan
yeri,
ifade eder.
İKİNCİ KISIM
Nüfus Hizmetlerinin Yürütülmesi
BİRİNCİ BÖLÜM
Yetkililer ve Nüfus Kütükleri
MADDE 4.- (1) Nüfus hizmetleri, Bakanlığın merkez ve taşra
teşkilâtı ile dış temsilcilikler tarafından yürütülür.
MADDE 5.- (1) Nüfus kütükleri; kişilerin kimliklerinin,
yerleşim yeri adreslerinin, aile bağlarının, vatandaşlık durumlarının ve şahsi
hallerinin belirlenmesi amacıyla ilçe ve aile esasına göre nüfus olaylarının
tescil edildiği, daimi olarak saklanması gerekli resmi belgelerdir.
(2) Aile kütüğü ve özel kütüklerde tutulan kayıtlar ile
yedekleri ve bunlardan çıkarılan kayıt örnekleri aynı hukuki değere sahiptir.
Kayıtlar arasında farklılık olduğu takdirde, aksi sabit oluncaya kadar kayda esas
olan dayanak belgesi geçerlidir.
MADDE 6.- (1) Nüfus olayları, iletişim ağı kullanılarak
nüfus müdürlüklerindeki aile kütüklerine ve merkezi veri tabanına tescil
edilir.
(2) Bakanlık, doğal afet ve olağanüstü hallere karşı
kesintisiz olarak hizmet verilmesini sağlamak amacıyla, merkezi veri tabanının
yedeğinin farklı bir yerde tutulmasını sağlar.
(3) Kâğıt ortamındaki aile kütüklerinin her sayfasına cilt
ve sayfa sıra numaraları konur. Kütüğün sonuna kaç sayfadan ibaret olduğu
yazılır. Sayfa birleşim yerleri asliye hukuk mahkemesince mühürlenerek sonu
onaylanır.
(4) Nüfus kütüklerinin tutulmasına ilişkin usul ve esasları
belirlemeye, mevzuat ve sistemdeki gelişmelere bağlı olarak değiştirmeye ve
kâğıt ortamında tutulan aile kütüklerini uygulamadan kaldırmaya Bakanlık
yetkilidir.
MADDE 7.- (1)Her mahalle veya köy için ayrı aile kütüğü
tutulur. Aile kütüklerinde aşağıdaki bilgiler bulunur:
a) Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası,
b) Kayıtlı bulunduğu il, ilçe, köy veya mahalle adı ile
cilt, aile ve birey sıra numarası,
c) Kişinin adı ve soyadı, cinsiyeti, baba ve ana adı ile
soyadları, evli kadınların önceki soyadları,
ç) Doğum yeri ile gün, ay ve yıl olarak doğum tarihi ve
kütüğe kayıt tarihi,
d) Evlenme, boşanma, soybağının kurulması veya reddi, ölüm,
vatandaşlığın kazanılması veya kaybedilmesi gibi kişisel durumda meydana gelen
değişiklik veya yetkili makamlarca yapılan düzeltmeler,
e) Dini,
f) Medeni hali,
g) Yerleşim yeri adresi,
ğ) Fotoğrafı.
(a), (g) ve (ğ) bentlerinde belirtilen kayıtlar sadece
elektronik ortamda tutulur.
(2) Türkiye'de aile kütüğü bulunmayan ve yabancı ülkelerde
oturan vatandaşlar Bakanlığın göstereceği bir nüfus müdürlüğünde açılacak aile
kütüğüne kaydedilir.
MADDE 8.- (1) Türkiye'de herhangi bir amaçla en az altı ay
süreli yabancılara mahsus ikamet tezkeresi alan yabancılar, Genel Müdürlükçe
yabancılar kütüğüne kayıt edilir. Bu kütüğe kayıt edilen yabancılar, her türlü
nüfus olaylarını nüfus müdürlüklerine beyan etmekle yükümlüdürler. Diplomatik
misyon mensupları bu hükmün dışındadır.
(2) 15/7/1950 tarihli ve 5683 sayılı Yabancıların Türkiye'de
İkamet ve Seyahatleri Hakkında Kanun hükümleri saklıdır.
İKİNCİ BÖLÜM
Nüfus Kayıtlarının Özellikleri
MADDE 9.- (1) Nüfus kayıtları ve bu kayıtların tutulmasına
dayanak olan belgeler gizlidir. Bunlar, yetkili ve sorumlu memurlar ile teftiş
ve denetim yetkisi olanlar dışında kimse tarafından görülüp incelenemez.
Mahkemeler bu hükmün dışındadır.
(2) Nüfus kayıtlarına bu bilgileri işleyen memurlar ve
Kimlik Paylaşımı Sistemi kapsamında nüfus kayıtlarından faydalanan diğer
görevliler de bu gizliliğe uymak zorundadırlar. Bu yükümlülük, kamu
görevlilerinin görevlerinden ayrılmalarından sonra da devam eder.
MADDE 10.- (1) Kurumlarda kişiyle ilgili olarak yapılan
işlemlerde nüfus kayıtları esas alınır. Kayıtlar arasında farklılık olması
halinde nüfus kayıtlarında değişiklik yapılmaz, usulüne göre diğer kayıtlar
düzeltilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Nüfus Kütüklerinin Tutulmasına İlişkin Esaslar
MADDE 11.- (1)Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan her kişi
yurt içinde nüfus müdürlüğüne, yurt dışında dış temsilciliğe müracaatla
kendisini nüfus kütüklerine yazdırmaya ve nüfus cüzdanı almaya mecburdur. Ergin
olmayanların nüfus olaylarını yazdırıp nüfus cüzdanlarını almaya veli, vasi
veya kayyımları, bunların bulunmaması halinde, çocukları yanlarında
bulunduranlar ile 24/5/1983 tarihli ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk
Esirgeme Kurumu Kanununun yetkili kıldığı kuruluş yetkilileri görevlidirler.
(2) Türk vatandaşlığını sonradan kazanmış olanlar da
vatandaşlığı kazandıkları tarihten itibaren nüfus kütüğüne geçirilir.
MADDE 12.- (1) Nüfus kütüklerine düşülen kişisel durumla
ilgili her kayıt ve açıklamanın bu Kanuna göre yetkili kılınmış görevlilerce,
usulüne ve örneğine uygun olarak düzenlenmiş belgelere dayandırılması
zorunludur.
(2) Nüfus olaylarını tescil eden memurlar tarafından her
işlem sonunda dayanak belgeleri aile kütüklerine işlendikten sonra imzalanır ve
bir nüshası arşivlenmek üzere Genel Müdürlüğe gönderilecek olan ilgili özel
kütüğe konulur.
MADDE 13.- (1) Yetkili kişi ve kuruluşlarca bildirilen nüfus
olaylarına ilişkin belge ve tutanaklar bu Kanun hükümlerine göre tescil edilir.
Bakanlık her türlü nüfus işlemlerinde elektronik imza kullanılmasına karar
vermeye yetkilidir.
MADDE 14.- (1) Nüfus kaydının kapatılması, ölüm, gaiplik,
Türk vatandaşlığının kaybı, evlenme, boşanma, evlat edinilme, soybağının
düzeltilmesi veya reddi gibi olaylar nedeniyle bir kaydın üzerinde işlem
yapılamaz hale getirilmesidir.
(2) Kaydın kapatılmasına ilişkin sebep ortadan kalktığında
veya kaydın yeniden açılmasını gerektirecek yeni bir sebep ortaya çıktığında
kayıt yeniden açılır. Kaydın açılmasından sonra kişisel durumda meydana gelmiş
olan olaylar kişinin kaydına işlenir.
ÜÇÜNCÜ KISIM
Nüfus Olayları
BİRİNCİ BÖLÜM
Doğum
MADDE 15.- (1) Sağ olarak dünyaya gelen her çocuğun,
doğumdan itibaren Türkiye'de otuz gün içinde nüfus müdürlüğüne, yurt dışında
ise altmış gün içinde dış temsilciliğe bildirilmesi zorunludur.
(2) Bildirim; veli, vasi, kayyım, bunların bulunmaması
halinde, çocuğun büyük ana, büyük baba veya ergin kardeşleri ya da çocuğu
yanında bulunduranlar tarafından, doğumu gösteren resmi belgeye dayanarak
yapılabileceği gibi sözlü beyana dayalı olarak da yapılabilir.
(3) Yurt dışındaki doğum bildirimleri, yabancı makamlardan
alınmış resmi belge veya raporun dış temsilciliğe verilmesi veya çocuğa konulan
adın belirtildiği dilekçe ve ana ile babanın tam kimlik bilgileri ile nüfusta
kayıtlı oldukları yeri gösteren belgelerle birlikte dış temsilciliğe
gönderilmesi suretiyle de yapılabilir. Dış temsilcilik bildirim tarihi olarak
evrakın postaya verildiği tarihi esas alarak düzenleyeceği doğum tutanağını
nüfus müdürlüklerine göndermekle yükümlüdür.
(4) Doğumla ilgili yapılan bildirimler nüfus müdürlüklerince
doğum tutanağına geçirilir.
(5) İlgilinin herhangi bir belge ibraz edememesi halinde
sözlü beyanı esas alınarak bildirim tutanaklara geçirilir ve doğum tutanakları
bildirimi yapan ile görevliler tarafından imzalanır.
(6) Ölü doğan çocuklar aile kütüğüne yazılmaz. Bir doğumda
birden ziyade doğan çocuklar doğuş sırasıyla yazılırlar.
MADDE 16.- (1) Bu Kanunun 15 inci maddesinde belirtilen
süreyi geçirdikten sonra bildirilen altı yaşını bitirmemiş olan çocukların
doğum tarihinin tespitinde beyan esas alınır. Çocuk altı yaşını doldurmuş ise
nüfus müdürlüğüne getirilerek resmi sağlık kuruluşunca yaşının tespit edilmesi
sağlanır. Doğuma ait resmi belge ibraz edilmesi halinde, yaş tespitine gerek
kalmaz.
MADDE 17.- (1) Nüfus müdürlükleri; süresi içerisinde
bildirilmemiş çocukların veya nüfusa tescil edilmemiş erginlerin varlığını
haber aldıkları takdirde; erginlerin kendilerini, çocukların veli, vasi veya
kayyımlarını, bunların bulunmaması halinde; büyük ana, büyük baba veya kardeşlerini
ya da çocukları yanlarında bulunduranları veya muhtarları beyana davet etmeye
yetkilidirler. İlgililer de bu davet üzerine otuz gün içinde nüfus
müdürlüklerine başvurmak ve beyanda bulunmakla görevlidir.
(2) Verilen süre içerisinde bildirim yapılmaması halinde
mülki idare amirinin göreceği lüzum üzerine kolluk kuvvetlerince bunların zorla
getirilmesi için gereken işlem yapılarak çocuğun aile kütüklerine tescili
sağlanır.
MADDE 18.- (1) 2828 sayılı Kanunun yetkili kıldığı kuruluş
yetkilileri, yetiştirme yurtları, bakım evleri ve benzeri yerlerin sorumluları
ile kişiler yanlarında çalıştırdıkları veya barındırdıkları çocuk veya
erginlerin nüfus cüzdanlarını kontrol etmek, aile kütüklerine kayıtlı
olmayanların tescillerini sağlamak için nüfus müdürlüklerine beyanda bulunmak
ve gerekli işlemleri yaptırmakla görevlidirler.
(2) Kolluk görevlileri; kimlik kontrolleri veya herhangi bir
işlem nedeniyle kimliğini ispat edemeyenlerle, nüfusta kayıtlı olmadığını
tespit ettikleri kişileri, haklarında gerekli işlemleri yaptıktan sonra
düzenleyecekleri evrakı o yerdeki nüfus müdürlüğüne bildirmekle yükümlüdürler.
(3) Okul müdürleri; okula kayıt için başvuran çocuklardan
nüfusa kayıtlı olmayanların beyana dayalı kimlikleri ile baba, ana, vasi veya
kayyımlarının kimliklerini ve adreslerini o yerin nüfus müdürlüğüne bildirmekle
görevlidirler.
(4) Kamu veya özel kurumlar iş verecekleri kişilerden nüfus
cüzdanı istemekle, nüfusta kayıtlı olmadıklarını anladıkları kişilerin beyana
dayalı kimlik ve adreslerini nüfus müdürlüklerine bildirmekle yükümlüdürler.
MADDE 19.- (1) Yaşının küçüklüğü nedeniyle kendisini ifade
edemeyen bulunmuş çocukların nüfus kütüklerine kaydedilmesi, kolluk görevlileri
veya ilgili kurumların bu durumu belirten tutanaklarına veya ilgililerin
beyanlarına dayanılarak bulundukları yerin nüfus müdürlüğünce yapılır.
(2) Zihinsel özürlü olup da bulunmuş onsekiz yaşından büyük
kişileri, mahkemece tayin edilecek olan kayyımları bildirmekle yükümlüdür.
Bildirimin tam teşekküllü devlet hastahanesinden alınacak sağlık kurulu raporu
ile nüfus müdürlüğüne yapılması zorunludur.
(3) Bu kişiler hakkında düzenlenen tutanaklarda doğum
tarihi, adı ve soyadı ile ana ve baba adı belirtilmemiş ise; nüfus müdürlüğünce
ad ve soyad ile ana ve baba adı verilir. Doğum tarihi belirlenmemişse resmi
sağlık kuruluşunca tespit edilmesi sağlanır.
MADDE 20.- (1) Kanun gereğince Türk vatandaşlığını
kazananlar yetkili makam veya kurulların kararı üzerine düzenlenecek formlara
uygun olarak aile kütüğüne tescil edilirler.
MADDE 21.- (1) Bu Kanunun 8 inci maddesi kapsamı dışında
kalan yabancıların Türkiye'de meydana gelen nüfus olaylarına ilişkin olarak
nüfus müdürlüklerine yapılan başvuruları üzerine ilgili olay formları
düzenlenir ve bir örneği kendilerine verilir. Bu formlar özel bir dosyada
saklanır.
İKİNCİ BÖLÜM
Evlenme
MADDE 22.- (1) Bakanlık, evlendirme işlemlerinin nüfus ve
vatandaşlık hizmetlerinin bütünlüğü içerisinde yürütülmesi için gereken her
türlü tedbiri alır ve uygular.
(2) Evlendirme memuru, belediye bulunan yerlerde belediye
başkanı veya bu işle görevlendireceği memur, köylerde muhtardır. Bakanlık, il
nüfus ve vatandaşlık müdürlüklerine, nüfus müdürlüklerine ve dış
temsilciliklere evlendirme memurluğu yetkisi ve görevi verebilir. Eşlerden
birinin yabancı olması halinde evlendirmeye, il ve ilçe belediye evlendirme
memurlukları ile nüfus müdürleri yetkilidir.
MADDE 23.- (1) 22 nci madde uyarınca evlendirme işlemini
yapanlar; evlenmenin yapıldığı tarihten itibaren on gün içinde düzenlenecek
evlenme bildirimini nüfus müdürlüğüne göndermekle, nüfus müdürlüğü de tescil
etmekle yükümlüdür.
(2) Evlenen kadının kaydı kocasının hanesine taşınır. Kocası
ölen kadın yeniden evlenmedikçe ölen kocasının aile kütüğünde kalır. Ancak
dilerse babasının kütüğüne dönebilir.
(3) Dış temsilciliklerce yapılan evlenmeler, evlenmenin
yapıldığı tarihten itibaren otuz gün içinde nüfus müdürlüklerine bildirilir.
(4) Mülga 743 sayılı Türk Kanunu Me-denisinin yürürlüğe
girdiği 4/10/1926 tarihinden önce eski hükümlere göre yapılıp da halen nüfus
kütüklerine tescil edilmemiş olan evlenmeler ilgililerin mahkemeden karar
almaları suretiyle aile kütüğüne tescil edilir.
MADDE 24.- (1) Yurt dışında yabancı yetkili makamlar önünde
Türk vatandaşlarının yaptığı evlenmeler, 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk
Medeni Kanunu hükümlerine uygun olmak ve butlanla batıl olmayı gerektiren bir
sebep bulunmamak kaydıyla geçerlidir. Bu evliliklerin koca, kocanın yabancı
olması halinde kadın tarafından en geç otuz gün içerisinde evlenmeyi yapan
yabancı makamdan alınmış belgenin o yerdeki dış temsilciliğe verilmesi veya dış
temsilciliğe gönderilmesi suretiyle yapılır. Beyanı alan dış temsilcilik
evlenme bildirimini usulüne göre düzenleyerek nüfus müdürlüklerine göndermekle
yükümlüdür.
(2) O yerde dış temsilcilik bulunmadığı veya dış
temsilciliğe bildirimde bulunulamadığı takdirde, evlenme bildirimi; yabancı
makamlardan alınan evlenme belgesinin Türkçeye çevrilip usulüne göre onaylanmış
ve Dışişleri Bakanlığınca tasdik edilmiş olması şartıyla yurt içinde nüfus
müdürlüğüne verilmek suretiyle de yapılabilir. Bu belgeye dayanılarak
düzenlenecek evlenme bildirimi ile kütüğe tescil işlemi yapılır.
MADDE 25.- (1) Evlenmekle Türk vatandaşlığını kazanan kadın,
kocasının hanesine tescil edilir. Bu şekilde aile kütüklerine tescil edilen
kadının ölüm dışında evliliğinin sona ermesi halinde kaydı, kayıtlı bulunduğu
kütüğün sonuna taşınır.
(2) Evlenmekle Türk vatandaşlığını kazanan erkek karısının
evlenmekle kaydının taşındığı haneye tescil edilir. Evliliğin ölüm dışında sona
ermesi halinde kadının kaydı evlenmeden önce kayıtlı bulunduğu haneye taşınır,
erkeğin kaydı ise kayıtlı bulunduğu hanede kalır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Boşanma ve Evliliğin İptali
MADDE 26.- (1) Kadının bekleme süresi, mahkeme kararının
kesinleştiği tarihten itibaren hüküm ifade eder.
MADDE 27.- (1) Boşanma veya evliliğin iptaline ilişkin
kararlarda aşağıdaki bilgilere yer verilmesi zorunludur:
a) Tarafların Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası, adı, soyadı,
doğum yeri ve tarihi, baba ve ana adları ile kadının evlenmeden önceki soyadı
ve aile kütüğünde kayıtlı olduğu yer bilgileri,
b) Evlilik içinde doğmuş çocuklar ve bunların kimlik
bilgileri,
c) Karara ait usul mevzuatının öngördüğü diğer esas ve usule
ait hükümler.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Tanıma ve Evlat Edinme
MADDE 28.- (1) Tanıma; babanın yazılı başvurusu üzerine
mahkemede yapılmışsa mahkeme tarafından, notere başvurusu üzerine düzenlenen
senetle yapılmışsa noter tarafından, tanımanın yapıldığı tarihten itibaren on
gün içinde nüfus müdürlüğüne bildirilir.
(2) Tanımanın babanın vasiyetnamesindeki beyanla yapılması
durumunda nüfus müdürlüğüne bildirim, vasiyetnameyi açan hakim tarafından
yapılır.
(3) Nüfus memuruna yapılan tanıma beyanı ise doğrudan aile
kütüklerine tescil edilir.
(4) Tanınan çocuklar babalarının hanesine baba adı ve soyadı
ile analarının kimlik ve kayıtlı olduğu yer bilgileri belirtilmek suretiyle
tescil edilir.
(5) Yurt dışında yapılan tanıma işlemlerine ait bildirimler
dış temsilciliklere veya Türkçeye tercüme edilip, onaylanmış olmak kaydıyla
yurt içinde nüfus müdürlüklerine yapılabilir.
MADDE 29.- (1) Evlat edinme kararı mahkeme tarafından on gün
içinde o yerin nüfus müdürlüğüne bildirilir. Evlat edinme olayı aile
kütüklerine tescil edilir ve evlat edinilenin kaydı evlat edinenin aile
kütüğüne taşınır.
MADDE 30.- (1) Yurt dışında yabancı yetkili makamlar önünde
yapılan evlat edinme işlemleri asli şartlar bakımından Türk mevzuatına uygun
olmak şartıyla Türkiye'de de geçerlidir.
(2) Evlat edinme olaylarına ilişkin yabancı adli veya idarî
makamlarca verilen ve o ülkenin hukukuna göre kesinleşmiş olan veya kesin hüküm
gibi sonuç doğuran karar ve belgelerin Türkiye'de icra olunabilmesi, yetkili
Türk mahkemesi tarafından tenfiz veya tanıma kararı verilmesine bağlıdır.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Ölüm ve Gaiplik
MADDE 31.- (1) Ölüm olayını;
a) Şehir ve kasabalarda 24/4/1930 tarihli ve 1593 sayılı
Umumi Hıfzıssıhha Kanunu gereğince defin ruhsatı vermeye yetkili olanlar,
b) Köylerde, varsa resmi tabip veya sağlık kuruluşu
yetkilileri, yoksa köy muhtarları,
c) Hastane ve bakım evi gibi sağlık kurumlarında kurum
amirlikleri,
ç) Askeri birliklerde tabipler veya iç hizmet mevzuatına
göre kıta komutanlıklarınca görevlendirilmiş olanlar ve askerlik şubeleri,
d) Doğal afetlerde mülki idare amirlerince görevlendirilecek
memurlar,
e) Adli olaylarda ve kazalarda ilgili Cumhuriyet
savcılıkları,
olayın meydana geldiği tarihten itibaren, dış temsilcilikler
ise olaydan haberdar oldukları tarihten itibaren, on gün içerisinde Genel
Müdürlüğe ya da nüfus müdürlüğüne bildirmekle yükümlüdürler.
(2) Kanuni süre geçtikten sonra nüfus müdürlüklerine gelen
ölümlere ait tutanaklar resmi sağlık kurumları kayıtlarına veya diğer resmi
belgelere dayanılarak düzenlenmiş ise, nüfus müdürlüklerince kabul edilip
işleme alınır.
(3) Yurt içinde meydana gelen ölümlerde, ölüm nerede meydana
gelmişse o yerin nüfus müdürlüğüne, ölüm yerinin tespit edilememesi halinde
ceset nerede bulunmuşsa o yerin, ölüm bir taşıt içinde olmuşsa bu taşıttan
çıkarıldığı yerin nüfus müdürlüğüne bildirilir.
(4) Ölenin kaydı yok ise yapılacak soruşturma sonunda Türk
vatandaşlığı ve ailesi tespit edildiği takdirde doğum tutanağı düzenlenerek
aile kütüğüne önce doğum, sonra ölüm olayı işlenir.
MADDE 32.- (1) Bir kimse ölümüne kesin gözle bakılmayı
gerektiren durumlar içinde kaybolursa, cesedi bulunamamış olsa bile müracaat
edilen yerin mülki idare amirinin emri ile ölüm tutanağı düzenlenerek ölüm
olayı işlenir.
(2) Bu madde uyarınca işlem yapılabilmesi için ölüm karinesi
bulunan kişinin alt veya üst soyundan bir kişinin ya da kardeşlerinin, bunlar
yoksa mirasçılarının dilekçe ile başvurarak olayı belgelendirmeleri ya da
yetkili makamların durumu resmi bir yazı ile nüfus müdürlüğüne bildirmeleri
gereklidir.
(3) Dilekçeye ekli belgeler ve gerektiğinde nüfus
müdürlüğünce yaptırılacak soruşturma olayın doğruluğunu ve öldüğü iddia edilen
kişinin de olayın meydana geldiği sırada orada bulunduğunu kanıtlamaya yeterli
görülürse mülki idare amirinin emri ile ölüm kaydı düşülür.
MADDE 33.- (1) Ölmüş olduğu halde aile kütüklerinde sağ
görülenlere ait ölüm tutanakları, ölüm olayını gösterir belge ile başvurulması
halinde nüfus müdürlüklerince düzenlenir ve gerekli işlem yapılır. Herhangi bir
belge ibraz edilememesi durumunda ölüm beyanının doğruluğu nüfus
müdürlüklerince tahkik ettirildikten sonra düzenlenecek ölüm tutanağı, mülki
idare amirinin emri ile işleme konulur.
MADDE 34.- (1) Gaiplik kararları mahkemelerce on gün içinde
o yerin nüfus müdürlüğüne bildirilir ve nüfus memurlarınca aile kütüklerine
tescil edilir.
DÖRDÜNCÜ KISIM
Kayıt Düzeltmeleri
BİRİNCİ BÖLÜM
Nüfus Kaydının Düzeltilmesine İlişkin Esaslar
MADDE 35.- (1) Kesinleşmiş mahkeme hükmü olmadıkça nüfus
kütüklerinin hiçbir kaydı düzeltilemez ve kayıtların anlamını ve taşıdığı
bilgileri değiştirecek şerhler konulamaz. Ancak olayların aile kütüklerine
tescili esnasında yapılan maddi hatalar nüfus müdürlüğünce dayanak belgesine
uygun olarak düzeltilir.
(2) Aile kütüklerindeki din bilgisine ilişkin talepler,
kişinin yazılı beyanına uygun olarak tescil edilir, değiştirilir, boş bırakılır
veya silinir.
MADDE 36.- (1) Mahkeme kararı ile yapılan kayıt
düzeltmelerinde aşağıdaki usullere uyulur:
a) Nüfus kayıtlarına ilişkin düzeltme davaları, düzeltmeyi
isteyen şahıslar ile ilgili resmi dairenin göstereceği lüzum üzerine Cumhuriyet
savcıları tarafından yerleşim yeri adresinin bulunduğu yerdeki görevli asliye
hukuk mahkemesinde açılır. Kayıt düzeltme davaları Cumhuriyet savcısı ve nüfus
müdürü veya görevlendireceği nüfus memuru huzuru ile görülür ve karara
bağlanır.
b) Aynı konuya ilişkin olarak nüfus kaydının düzeltilmesi
davası ancak bir kere açılabilir. Ad değişikliği halinde, nüfus müdürlüğü bu
kişinin çocuklarının baba veya ana adına ilişkin kaydı, soyadı değişikliğinde
ise eş ve ergin olmayan çocukların soyadını da düzeltir.
c) Tespit davaları, kaydın iptali veya düzeltilmesi için
açılacak davalara karine teşkil eder.
(2) Kişilerin başkasına ait kaydı kullandıklarına ilişkin
başvurular Bakanlıkça incelenip sonuçlandırılır.
MADDE 37.- (1) Genel Müdürlük ve nüfus müdürlükleri,
mahkemece verilen kararlar hakkında her türlü kanun yoluna başvurmaya
yetkilidir.
(2) Genel Müdürlük ve nüfus müdürlükleri kanunî harç ve her
türlü mahkeme masraflarından muaftır.
İKİNCİ BÖLÜM
Maddi Hatalar ve Nüfus Kaydının İptali
MADDE 38.- (1) Bu Kanunun 7 nci maddesinde sayılan aile
kütüklerine tescil edilmesi gereken bilgilerden; dayanak belgesinde bulunduğu
halde nüfus kütüklerine hatalı veya eksik olarak tescil edilen ya da hiç
yazılmayan bilgiler veya mükerrer kayıtlar maddi hata kapsamında değerlendirilir.
Bu tür maddi hatalar Genel Müdürlükçe ya da nüfus müdürlükleri tarafından
düzeltilir veya tamamlanır.
MADDE 39.- (1) Genel Müdürlük, nüfus kayıtlarına göre
vatandaşların hicri veya rumi tarihle yazılmış nüfus olaylarının tarihlerini
miladi yıla çevirerek aile kütüklerine geçirmeye, doğum tarihlerinin ay ve günü
belli olmayanların da eksikliklerini tamamlamaya yetkilidir.
(2) Doğum tarihlerinde doğum yılı yazılıp, doğum ayı ve günü
yazılmamış olanların yaşlarının hesaplanmasında doğduğu yılın Temmuz ayının
birinci günü, ayı yazılıp da günü belli olmayanlar için de o ayın birinci günü
başlangıç olarak alınır.
MADDE 40.- (1) Usulüne göre düzenlenmemiş bir belgeye
dayanılarak tesis edilmiş nüfus kayıtları Genel Müdürlüğün ya da nüfus
müdürlüklerinin göstereceği lüzum üzerine mahkemece verilecek kararla iptal
edilir. Nüfus kütüğüne düşülmüş olan şerh ve açıklamaların iptal edilmesi de
aynı usule tabidir.
BEŞİNCİ KISIM
Nüfus ve Uluslararası Aile Cüzdanları
MADDE 41.- (1) Nüfus cüzdanının kapsamı, şekli, ebadı ile
yürürlük, değiştirme ve geçerlilik tarihlerini belirlemeye, taklit, tahrif ve
sahtecilikten korumak maksadıyla nüfus cüzdanı üzerine konulacak güvenlik unsurlarını,
basım ve vatandaşa teslimat aşamasında uygulanacak sistem ve teknolojiyi, nüfus
cüzdanının kaybı ve değiştirilmesi halinde yapılacak işlemleri tespit etmeye
Bakanlık yetkilidir.
(2) Nüfus ve uluslararası aile cüzdanları, Bakanlıkça tespit
edilen şekil, ebat ve örneğine uygun olarak Maliye Bakanlığınca bastırılır ve
nüfus müdürlüklerinin ihtiyaçlarını karşılamak üzere muhasebe yetkililerine,
dış temsilciliklerin ihtiyaçlarını karşılamak üzere de Dışişleri Bakanlığına
gönderilir.
(3) Muhasebe yetkilisince nüfus müdürlüklerinin ihtiyacı göz
önünde tutularak, kadın ve erkek nüfus cüzdanlarının her biri ile uluslararası
aile cüzdanlarının en fazla üçerbin adedi, bedeli sonradan ödenmek üzere,
müteakiben üçerbin adetlik partiler halinde peşin para karşılığında verilir.
Doğum bildirimlerinin kanuni süresi içinde yapılması halinde düzenlenecek nüfus
cüzdanlarından değerli kağıt bedeli alınmaz. Hatalı yazım nedeniyle iade edilen
nüfus ve aile cüzdanları değerli kağıt bedelinden düşülür.
(4) Nüfus cüzdanı, yurt içinde ilçe nüfus müdürlüklerince ve
yurt dışında dış temsilciliklerce kişilerin kendilerine, ergin olmayanların
veli, vasi veya resmi vekillik belgesi ibraz edenler ile bu Kanunun 17 nci
maddesinde belirtilen, beyanla yükümlü kişilere Bakanlıkça tespit edilecek
usuller çerçevesinde verilir.
(5) Evlenen her çifte, evlendirme işlemi ile görevli memur
tarafından uluslararası aile cüzdanı verilir. Evli olduğu halde uluslararası
aile cüzdanı almamış olanlara ise istekleri üzerine nüfus müdürlüklerince
verilir. Eşlerden birinin talebi halinde, kendilerinin veya aile fertlerinin
kişisel durumlarında meydana gelen değişiklikleri bu cüzdana işletmekle, nüfus
müdürlükleri de işlemek ve gerekli açıklamaları yapmakla görevlidirler.
(6) Genel Müdürlük ile başkonsolosluklar, nüfus ve aile
cüzdanları bedeli açısından 2/6/1934 tarihli ve 2489 sayılı Kefalet Kanunu
hükümlerine tabi değildir.
(7) Nüfus cüzdanlarına bu Kanunda öngörülenler dışında kayıt
ve işaret konulamaz. Bu cüzdanlar hiçbir kişi, kurum tarafından alıkonulamaz.
Ancak, ihtiyaç duyulan hallerde kurumlar bir suretini saklayabilir.
MADDE 42.- (1) Nüfus ve uluslararası aile cüzdanlarının
verilebilmesi için şekli ve kapsamı Bakanlıkça belirlenen ve bastırılan cüzdan
talep belgeleri kullanılır. Doğum tutanaklarına dayanılarak nüfus cüzdanı
düzenlemesinde talep belgesi aranmaz.
(2) Cüzdan talep belgelerini uygulamaya koymaya veya
kaldırmaya ve saklama sürelerini belirlemeye Bakanlık yetkilidir.
ALTINCI KISIM
Nüfus Kayıtlarındaki Bilgilerin Verilmesi
MADDE 43.- (1) Kişinin aile kütüğündeki kaydının çıkarılması
ve aslına uygunluğunun nüfus müdürlüğünce onanması ile elde edilen nüfus kayıt
örnekleri, aksi ispat edilene kadar geçerlidir. Nüfus kayıt örneği, istenme
nedeni ve hangi amaçla kullanılacağının belirtildiği yazılı istek olmadan
verilemez. Ancak kişinin kimliğini kanıtlayan resmi bir belge ile şahsen
başvurması halinde yazılı müracaat aranmaz. Nüfus kayıt örneklerinde, bunları
istemeye yetkili olanlar tarafından açı
|
Recep
Tayyip Erdoğan |
|
|
|
Başbakan |
|
|
|
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
|
A. Gül |
A. Şener |
M. A.
Şahin |
|
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
|
B. Atalay |
A.
Babacan |
M. Aydın |
|
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Adalet Bakanı |
|
N.
Çubukçu |
K. Tüzmen |
C. Çiçek |
|
Millî Savunma Bakanı |
İçişleri Bakanı |
Maliye Bakanı |
|
M. V.
Gönül |
A. Aksu |
K.
Unakıtan |
|
Millî Eğitim Bakanı |
Bayındırlık ve İskân Bakanı |
Sağlık Bakanı |
|
H. Çelik |
F. N.
Özak |
R. Akdağ |
|
Ulaştırma Bakanı |
Tarım ve Köyişleri Bakanı |
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı |
|
B.
Yıldırım |
M. M.
Eker |
M.
Basesgioğlu |
|
Sanayi ve Ticaret Bakanı |
En. ve Tab. Kay. Bakanı |
Kültür ve Turizm Bakanı |
|
A. Coşkun |
M. H.
Güler |
A. Koç |
|
|
Çevre ve Orman Bakanı |
|
|
|
O. Pepe |
|
HÜKÜMETİN TEKLİF ETTİĞİ
METNE EKLİ LİSTELER
(1) SAYILI LİSTE
KURUMU :T.C. İÇİŞLERİ BAKANLIĞI
TEŞKİLAT :MERKEZ
İHDAS EDİLEN KADROLAR
SERBEST
KADRO
SINIFI UNVANI DERECESİ ADEDİ TOPLAMI
MİAH Daire Başkanı 1 1
MİAH Şube Müdürü 1 1
GİH Şube Müdürü 1 2
GİH Uzman 1 2
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 3 23
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 4 23
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 5 22
THS Mühendis 1 3
THS Mühendis 2 3
GİH Programcı 1 5
GİH Programcı 2 5
THS Teknisyen 3 5
THS Teknisyen 4 5
TOPLAM 100
(1) SAYILI LİSTE
KURUMU :T.C. İÇİŞLERİ BAKANLIĞI
TEŞKİLAT :TAŞRA
İHDAS EDİLEN KADROLAR
SERBEST
KADRO
SINIFI UNVANI DERECESİ ADEDİ TOPLAMI
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 3 474
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 4 471
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 5 471
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 6 471
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 7 471
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 8 471
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 9 471
GİH Programcı 3 100
GİH Programcı 4 100
GİH Programcı 5 100
THS Bilgisayar Teknisyeni 3 100
THS Bilgisayar Teknisyeni 4 100
THS Bilgisayar Teknisyeni 5 100
TOPLAM 3900
İÇİŞLERİ KOMİSYONUNUN KABUL ETTİĞİ METNE EKLİ
LİSTELER
(1) SAYILI LİSTE
KURUMU :T.C. İÇİŞLERİ BAKANLIĞI
TEŞKİLAT :MERKEZ
İHDAS EDİLEN KADROLAR
SERBEST
KADRO
SINIFI UNVANI DERECESİ ADEDİ TOPLAMI
MİAH Daire Başkanı 1 1
MİAH Şube Müdürü 1 1
GİH Şube Müdürü 1 2
GİH Uzman 1 2
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 3 23
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 4 23
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 5 22
THS Mühendis 1 3
THS Mühendis 2 3
GİH Programcı 1 5
GİH Programcı 2 5
THS Teknisyen 3 5
THS Teknisyen 4 5
TOPLAM 100Ê
(1) SAYILI LİSTE
KURUMU :T.C. İÇİŞLERİ BAKANLIĞI
TEŞKİLAT :TAŞRA
İHDAS EDİLEN KADROLAR
SERBEST
KADRO
SINIFI UNVANI DERECESİ ADEDİ TOPLAMI
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 3 474
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 4 471
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 5 471
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 6 471
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 7 471
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 8 471
GİH Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni 9 471
GİH Programcı 3 100
GİH Programcı 4 100
GİH Programcı 5 100
THS Teknisyen 3 100
THS Teknisyen 4 100
THS Teknisyen 5 100
TOPLAM 3900