BAZI KANUN VE KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN
Kanun No. 5581 |
|
Kabul Tarihi : 15/2/2007 |
MADDE
1-
7/5/1987 tarihli ve 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanununa
aşağıdaki ek maddeler eklenmiştir.
“Zorunlu malî sorumluluk sigortası
EK MADDE 9- Tıbbî hizmetlerden kaynaklanan
her türlü tazminat taleplerinin karşılanmasını teminen;
a) Serbest
olarak mesleğini icra eden tabipler kendileri için,
b) Personelin
katkısıyla elde edilen döner sermaye gelirlerinden personele ödeme
yapılan kamuya ait döner sermayeli sağlık kurum ve kuruluşları
ile özel hukuk kişilerine ait sağlık kurum ve kuruluşları çalıştırdıkları
tabipler için,
zorunlu malî sorumluluk
sigortası yaptırmak zorundadır.
(b) bendi
kapsamındaki kamu kurum ve kuruluşlarında görev yapan tabipler
için çalıştıkları kurum ve kuruluşça yaptırılan sigorta, ilgili tabibin
mesleğini serbest olarak icra etmesi hâlini kapsamaz.
Sağlık
kurum ve kuruluşlarında çalışan tabiplerin zorunlu malî sorumluluk
sigortasının yaptırılmasından, ilgilinin çalıştığı sağlık kurum
ve kuruluşunun amiri birinci derecede sorumludur.
Bu Kanunla
getirilen zorunlu sigorta kapsamındaki bilfiil veya hâl sebebi
ile sigorta yaptıranın tazminata mahkûm edilmesi hâlinde; sigorta yapan,
zorunlu malî sorumluluk sigortasında öngörülen sınırlar içinde tazminatı
doğrudan zarar görene öder.
Sigorta
primleri ve tarifeler
EK MADDE
10- Kamuya ait döner sermayeli sağlık
kurum ve kuruluşlarında görev yapan tabiplerin bu Kanun ile getirilen
zorunlu malî sorumluluk sigortası primlerinin yüzde ellisi kurum
ve kuruluşa ait döner sermaye gelirlerinden; yüzde ellisi ise bizzat
sigortalının döner sermaye ek ödemesi payından karşılanır. Askerî
sağlık kurum ve kuruluşlarında görevli tabiplere döner sermayeden ek ödeme
yapılıncaya kadar primlerinin tamamı, döner sermayeden karşılanır.
Kamu kurum
ve kuruluşları dışındaki kurum ve kuruluşlarca istihdam edilen
tabiplerin sigorta primleri istihdam eden veya işverence karşılanır.
Bu maddenin birinci fıkrasındaki yüzde ellilik pay ve üçüncü fıkrasındaki
hâl istisna olmak üzere, sigortalılar için ödenen sigorta primi hiçbir
isim altında ve hiçbir şekilde sigortalının maaş ve sair malî haklarından
kesilemez, bu yolda hüküm ihtiva eden sözleşme yapılamaz.
Bir tabibin
kusuru sebebiyle, o tabip için emsallerine
göre daha yüksek prim ödenmesi hâlinde, aradaki fark ilgili tabibin
döner sermaye gelirinden kesilmek suretiyle karşılanır.
Zorunlu
malî sorumluluk sigortasına ilişkin genel şartlar Hazine Müsteşarlığınca,
tarife ve talimatlar ise Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakanlıkça,
Sağlık Bakanlığının görüşü alınarak belirlenir ve Resmî Gazetede
yayımlanır.
Sigorta yapma yetkisi
EK MADDE 11- Bu Kanun ile getirilen zorunlu malî sorumluluk
sigortası, Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakanlıkça ilgili
dalda ruhsat verilmiş sigorta şirketleri tarafından yapılır.
Sağlık
Bakanlığı, kamuda görevli tabiplerin en uygun şartlarda sigortalanabilmesini
teminen, birinci fıkrada belirtilen sigorta şirketleri arasından
prim ve teminat kapsamı bakımından en uygun taahhütte bulunan bir veya
birden fazla sigorta şirketini bir yıllık süre ile yetkili kılmak
için kamu ihale mevzuatına göre ihaleye çıkabilir. Bu durumda, kamuda
çalışan tabiplerin zorunlu malî sorumluluk sigortası, sadece bu
ihale neticesinde tespit olunacak sigorta şirketince yapılabilir.
Para cezası
EK MADDE
12- Bu Kanunda öngörülen zorunlu malî sorumluluk sigortasını; kendileri
yaptırmak zorunda oldukları hâlde yaptırmayan tabiplere ve çalıştırdıkları
tabipleri sigorta ettirmek zorunda olanlardan, bu sigortayı yaptırmayanlara
sigorta yaptırmadığı süre için ödemesi gereken primin beş katı
idarî para cezası verilir. Bu para cezası, 30/3/2005 tarihli ve 5326
sayılı Kabahatler Kanunundaki usûl ve esaslara tâbidir.
Kamu kurum
ve kuruluşlarında, sigorta yaptırılmamasından dolayı verilen
idarî para cezasından o kurum ve kuruluşun amiri şahsen sorumludur.”
MADDE 2- Sağlık
Hizmetleri Temel Kanununun ek 1 inci maddesinin ikinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve bu fıkradan sonra gelmek üzere
maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Klinik
şefi, klinik şef yardımcısı, başasistan ve asistan kadrolarına,
açıktan atama izni alınmaksızın ilgili mevzuatı çerçevesinde atama
yapılır. Şef ve şef yardımcılığı sınavı, Sağlık Bakanlığınca yılda bir
yapılır. Bu sınava, tıpta uzmanlık unvanını kazanmış, orijinal bilimsel
araştırma ve yayınlar yapmış ve Üniversitelerarası Kurulca merkezî sistemle
hazırlanacak bir yabancı dil imtihanını başarmış bulunan adaylar, gerekli belge
ve yayınlar ile birlikte uzmanlık alanını bildirerek başvururlar. Bakanlık,
uzmanlık alanlarını dikkate alarak üç veya beş kişilik jüri teşkil eder. Bu
jüri yayınları inceleyip adayı sözlü ve gerektiğinde ayrıca uygulamalı sınava
tâbi tutar ve başarılı olanlara, ilgili uzmanlık alanında şef veya şef
yardımcılığı sınavı başarı belgesi verir.
Bir
eğitim ve araştırma hastanesi biriminde açık bulunan şeflik veya şef
yardımcılığı kadrosu, Sağlık Bakanlığınca, isteklilerin başvurması için ilan
edilir. Şef veya şef yardımcılığı sınavı başarı belgesi bulunanlar ile profesör
veya doçent olan adaylar ilan edilen kadroya müracaat ederler. Bakanlık
tarafından, adayların bilimsel ve eğitim yeterliliklerini incelemek üzere, en az
biri atama yapılacak eğitim ve araştırma hastanesi dışından olmak üzere üç profesör
veya şef tespit edilir. Bu profesör veya şefler, adaylar hakkında ayrı ayrı
mütalaalarını Bakanlığa bildirirler. Bu mütalaaların Bakan, Müsteşar, Sağlık
Eğitimi Genel Müdürü, Tedavi Hizmetleri Genel Müdürü ve Personel Genel
Müdürünün birlikte değerlendirmesi sonucunda atama yapılır.
Kalkınmada öncelikli illerde bulunan
eğitim ve araştırma hastanelerinde ilan edilen şef kadrolarına en az fiilen beş
yıl şef yardımcısı olarak çalışmış olanların başvurularında sınav şartı
aranmaz. Bu kişiler atandığı kadroda beş yıl
fiilen çalışmadan kalkınmada öncelikli iller dışındaki illerin şef kadrolarına
atanamazlar.
Yapılacak
klinik şef ve şef yardımcılığı sınavı ile başasistanlık sınavlarına ilişkin
usûl ve esaslar Bakanlık tarafından hazırlanan ve bu Kanunun yayımı tarihinden
itibaren üç ay içinde yürürlüğe konulan yönetmelikle belirlenir.
Servis
ve laboratuvar şefleri veya şef yardımcıları ile tıp alanında doçent
veya profesör tabipler eğitim ve araştırma hastanelerine; uzman tabipler
veya tıp alanında doktora yapmış tabipler veyahut hukuk, kamu yönetimi,
iktisat, işletme ve sağlık yönetimi alanlarında lisans, yüksek lisans
veya doktora eğitimi almış tabipler diğer hastanelere baştabip
olarak atanabilirler.”
MADDE 3- Sağlık Hizmetleri
Temel Kanununun ek 5 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmişir.
“Devlet
hizmeti yükümlülüğünü yapmakta olan personel, bulundukları ilde sözleşmeli aile
hekimi olarak çalışabilirler veya ihtiyaç halinde aile hekimliği uygulamaları
için görevlendirilebilirler. Bu personelin aile hekimliğinde geçen süreleri
Devlet hizmeti yükümlülüğünden sayılır. Aile hekimliği uygulamasına geçilen
yerlerde bu uygulamadan kaynaklanan nedenlerle birinci basamak sağlık
kuruluşlarında görev yapan Devlet hizmeti yükümlüsü personelin il içinde görev
yeri değiştirilebilir.”
MADDE 4- 31/12/1980
tarihli ve 2368 sayılı Sağlık Personelinin Tazminat ve Çalışma
Esaslarına Dair Kanunun 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
2- Kamu sağlık hizmetlerinde çalışan personelin haftalık kanunî çalışma süresi
45 saat, 4 üncü maddede tanınmış olan haktan yararlananlar için ise
40 saattir. Personelin günlük çalışma saatleri, 657 ve 926 sayılı
kanunlardaki hükümlere göre tespit edilir. Ancak, bu personelden
iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı
yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personel, Sağlık Bakanlığınca
çıkarılacak yönetmelikte belirlenen radyasyon dozu limitleri içinde
çalıştırılabilir.”
MADDE 5- 2368 sayılı
Kanunun 4 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
4- 1 inci madde kapsamına giren personelden, özel kanunlarına göre
meslek ve sanatlarını serbest olarak icra etme hak ve yetkisine sahip
olanlar istedikleri takdirde 1 inci maddede öngörülen tazminat
hakkından yararlanmamak şartı ile mesai saatleri dışında serbest
olarak çalışabilirler. Bunlara iş güçlüğü, iş riski ve teminindeki
güçlük zamları veya bu mahiyetteki zamlar ödenmez. Ancak, il sağlık
müdürlüğü ve başhekimlik görevini yürütenler serbest olarak çalışamazlar.
Askerî sağlık kurum ve kuruluşlarında görev yapan başhekimler serbest
çalışma yasağına tâbi değildir.”
MADDE 6-
11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San'atlarının
Tarzı İcrasına Dair Kanunun 1 inci maddesindeki “ve Türk bulunmak” ibaresi
madde metninden çıkarılmıştır.
MADDE
7-1219
sayılı Kanunun 3 üncü maddesine
ikinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Anestezi
teknisyenleri; anestezi uzmanı veya bunun bulunmadığı hâllerde
ameliyatı yapan ilgili uzmanın gözetiminde ve direktiflerine uygun
olarak anestezi iş ve işlemlerini yaparlar.”
MADDE 8- 1219 sayılı
Kanunun 4 üncü maddesinin birinci cümlesindeki “izinli Türk hekimlerinin”
ibaresi “mezun hekimlerin” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 9- 1219 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“MADDE
9- Eğitim kurumlarına eğitim yetkisi verilmesi ve eğitim yetkisinin
kaldırılmasına ilişkin teklifleri karara bağlamak, uzmanlık ana dallarının
rotasyonlarını belirlemek, uzmanlık sınavı jürilerini tespit etmek,
yabancı ülkelerde asistanlık yapanların bilimsel değerlendirilmesini
yapacak fakülteleri ve eğitim hastanelerini belirlemek, tıpta uzmanlık
eğitimi ve uzman insan gücü ile ilgili görüşler vermek, uzmanların
tıbbî gelişmeleri izlemesini sağlayıcı inceleme ve araştırmalar
yapmakla görevli olmak üzere, Sağlık Bakanlığının sürekli kurulu niteliğinde
Tıpta Uzmanlık Kurulu teşkil olunmuştur.
Tıpta Uzmanlık
Kurulu;
a) Bakanlık Müsteşarı, ilgili
genel müdür ve 1. Hukuk Müşaviri,
b) Biri
diş tabibi olmak üzere eğitim hastanelerinden Bakanlığın seçeceği
beş,
c) Dört
tıp fakültesinden ve bir diş hekimliği fakültesinden YÖK'ün seçeceği
birer,
ç) Gülhane Askeri Tıp Akademisi
ve Fakültesinin seçeceği bir,
d) Türk Tabipleri Birliğinin seçeceği
bir,
e) Türk Diş Hekimleri Birliğinin
seçeceği bir,
üyeden oluşur.
Kurumlar, seçecekleri asıl üye sayısı
kadar yedek üye de belirler.
Kurula
seçilecek asıl ve yedek üyelerin uzman olmaları, ayrıca en az üç
yıllık klinik veya laboratuvar şefi ya da profesör unvanına sahip
bulunmaları şarttır. Üyelerin görev süreleri üç yıldır. Süresi bitenler
tekrar seçilebilir.
Kurul,
Bakanlığın daveti üzerine yılda en az iki kez toplanır. Kurula Bakanlık
Müsteşarı veya yapılacak ilk toplantıda üyeler arasından seçilecek
başkan vekili başkanlık eder. Kurul, üyelerden en az beşinin teklifi
ile olağanüstü toplanır.
Kurul,
üyelerin üçte ikisinin katılımı ile toplanır. Türk Tabipleri Birliği
temsilcisi yalnızca tabiplerle ilgili, Türk Diş Hekimleri Birliği
temsilcisi de yalnızca diş tabipleri ile ilgili konuların görüşüleceği
toplantılara katılabilirler ve kendi meslek alanları ile ilgili
konularda oy kullanırlar. Kararlar oyçokluğuyla alınır. Oyların
eşitliği halinde başkanın bulunduğu taraf çoğunluğu sağlamış sayılır.
Ancak, kurumların eğitim yetkisinin kaldırılmasına ilişkin toplantılarda
katılanların en az üçte iki çoğunluğu ile karar alınması şarttır.
Kurul toplantılarına üst üste iki kez mazeretsiz
olarak katılmayanların üyeliği düşer.
Kurulun çalışma usûl ve esasları
ile ilgili diğer hususlarla ihtisas belgelerinin alınması ve uzmanlık
eğitimi ile ilgili diğer usûl ve esaslar Sağlık Bakanlığınca hazırlanıp
Bakanlar Kurulunca yürürlüğe konulacak
yönetmelikle düzenlenir. Bu
yönetmelik yürürlüğe konuluncaya kadar, mevcut
düzenlemelerin uygulanmasına devam edilir.”
MADDE 10-
13/12/1983 tarihli ve 181 sayılı Sağlık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri
Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 31 inci maddesinin beşinci
ve yedinci fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Bakanlık, ülkenin sağlık ile ilgili konularında
danışma fonksiyonu yapmak üzere Şûra'ya bağlı olarak danışma kurulları
ve tababet şubeleri sanatlarını ifadan doğan adlî konularda dosyaları
inceleyip Şûra’ya sunmak üzere ihtisas komisyonları oluşturabilir. Kurul ve Komisyon Başkanları,
Sağlık Şûrası toplantılarına tabiî üye olarak katılır. Kurul üyelerine 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununun
16 ncı maddesinde tespit edilen huzur hakkı ödenir.
Şûra'nın,
danışma kurullarının ve ihtisas komisyonlarının çalışma usûl ve
esasları Bakanlıkça hazırlanacak yönergede tespit edilir.”
MADDE 11-
181 sayılı Sağlık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun
Hükmünde Kararnamenin ek 3 üncü maddesinde yer alan “ücretleri döner
sermayeden karşılanmak kaydıyla” ibaresi “ücretleri döner sermayeden
veya merkezî yönetim bütçesinden karşılanmak üzere” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 12-
10/7/2003 tarihli ve 4924 sayılı Eleman Temininde Güçlük Çekilen Yerlerde
Sözleşmeli Sağlık Personeli Çalıştırılması
ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde
Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun 3 üncü maddesinin
üçüncü fıkrasına birinci cümleden sonra gelmek üzere, “Ancak, sözleşmeli
personel pozisyonlarının bulunduğu hizmet birimlerinin, birleşme,
nitelik değiştirme veya isim değiştirme gibi nedenlerle değişikliğe
uğraması halinde bu değişiklikler, il içinde olması kaydıyla, yılda
en fazla iki kez Bakanlar Kurulu Kararı aranmaksızın Maliye Bakanlığı
vizesiyle yapılabilir.” cümlesi eklenmiş ve dördüncü fıkrasının
ikinci cümlesi “Ancak sözleşmeli personel; deprem, yangın, su baskını,
yer kayması, çığ ve benzeri afetler, sıkıyönetim, olağanüstü hal,
seferberlik ve savaş hali ile yılda bir ayı geçmeyen hizmet içi eğitim
çalışmaları esnasında, tabip ve hemşireler diyaliz eğitimi amacıyla
en fazla bir defa ve toplam üç ayı geçmemek üzere ve bu sürenin dört katı
mecburi hizmet yükümlüsü olarak çalışmayı taahhüt etmek kaydıyla,
pozisyonunun tahsis edildiği yer dışındaki birimlerde geçici olarak
görevlendirilebilir.” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
13- 4924
sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesi “Bir sözleşmeli
personel pozisyon unvanından sınavla atanması öngörülen diğer bir pozisyon
unvanına nakiller merkezî sınav puanına göre yapılır. Sözleşmeli personelin aynı pozisyon unvanı ile bu
Kanunun 1 inci maddesi gereğince hazırlanan Bakanlar Kurulu kararında
gösterilen hizmet birimleri arasındaki aynı unvanlı sınavla atanması öngörülen
boş diğer pozisyonlara nakillerinde hizmet puanı esas alınır.” şeklinde
değiştirilmiş, üçüncü fıkrasında yer alan “boş diğer pozisyona nakilleri”
ibaresinden sonra gelmek üzere “ve hizmet puanı” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 14- Bu
Kanunun;
a)
1 inci maddesiyle 3359 sayılı Kanuna eklenen ek 10 uncu maddenin son fıkrası
hariç olmak üzere, 1 inci ve 4 üncü maddeleri yayımı tarihinden itibaren altı
ay sonra,
b)
1 inci maddesiyle 3359 sayılı Kanuna eklenen ek 10 uncu maddenin son fıkrası
ile diğer maddeleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe
girer.
7 nci maddesi yayımı tarihinden itibaren yedi yıl
sonra yürürlükten kalkar.
MADDE 15- Bu Kanun
hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.