Dönem: 22                                                                           Yasama Yýlý: 5

 

TBMM                                                        (S. Sayýsý: 1403)

 

Ýzmir Milletvekili Yýlmaz Kaya’nýn; Özel Tüketim Vergisi Kanununda Deðiþiklik Yapýlmasýna Dair Kanun Teklifi ve Ýçtüzüðün 37 nci Maddesine Göre Doðrudan Gündeme Alýnma Önergesi (2/852)

 

Not: Teklif, Baþkanlýkça Plan ve Bütçe Komisyonuna havale edilmiþtir.

 

 

 

TÜRKÝYE BÜYÜK MÝLLET MECLÝSÝ BAÞKANLIÐINA

28.08.2006 tarihinde Baþkanlýðýnýza gelen 2/852 Esas numaralý “Özel Tüketim Vergisi Kanununda Deðiþiklik Yapýlmasýna Dair Kanun Teklifim” 05.09.2006 tarihinde Plan ve Bütçe Komisyonu’na havale edilmiþtir.

Yasa teklifim TBMM içtüzüðünün 37. maddesi gereði 45 gün içinde komisyonda görüþülüp sonuçlandýrýlmadýðý için söz konusu yasa teklifim içtüzük madde 37 gereðince doðrudan Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulu gündemine alýnmasý konusunda gereðini arz ederim. Saygýlarýmla                                 25.01.2007

                                                                                                                 Yýlmaz Kaya

                                                                                                                       Ýzmir

 

 

TÜRKÝYE BÜYÜK MÝLLET MECLÝSÝ BAÞKANLIÐINA

Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nda Deðiþiklik Yapýlmasýna Dair Kanun Teklifim genel gerekçe ve madde gerekçeleri ile birlikte ektedir.

Gereðini saygýlarýmla arz ederim.                                                              23.08.2006

                                                                                                                 Yýlmaz Kaya

                                                                                                                       Ýzmir

GENEL GEREKÇE

Geçimini taksicilik yaparak saðlamaya çalýþan binlerce þoför esnafýmýz maalesef bu mesaileri sýrasýnda hunharca saldýrýlara uðramakta, bu saldýrýlar sonunda  da bir kýsmý yaralanmakta bir kýsmý da hayatlarýný kaybetmektedir.

Bu saldýrýlara karþý uzun zamandýr önlem almak için çalýþmalar yapan, çare arayan þoför esnafýmýz ve meslek odalarý sonunda yolcu ile þoför alanlarýný birbirinden ayýran kabinli araçlar kullanmayý uygun bulmuþ ancak bu araçlarýn özel araç statüsünde kabul edilmesi nedeniyle aþýrý ÖTV alýnmasý gerektiði için bu çözümü hayata geçirememiþlerdir.

4760 sayýlý Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (II) numaralý listede “yarýþ arabalarý” ile ayný statüde kabul edilen bu araçlardan aþýrý ÖTV alýnmasý kabul edilebilir bir durum deðildir. Ekli (II) listede sayýlan ve ÖTV oraný yüksek olan bir çok araç, kiþilerin hobileri nedeniyle tercih ettikleri araçlar olmasýna karþýn sadece canýný korumaya yönelik olarak kullanýlmak istenen kabinli ticari taksiler ile bir tutularak yüksek ÖTV ödenmek suretiyle iktisap edilebilecek araçlardan kabul edilmektedir. Bu uygulama da, taksicilerin sadece hayat kayýplarý nedeniyle iktisap edip kullanmak istedikleri kabinli araçlarýn kullanýlmasýna engel teþkil etmektedir. Ýþte bu nedenledir ki, 4760 sayýlý Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 7. maddesinde bir deðiþiklik yapýlmasý zorunluluðu doðmuþtur.

MADDE GEREKÇELERÝ

Madde 1- Genel gerekçede de belirtildiði üzere hobileri veya özel zevklerini tatmin amacýyla deðil de, tamamen can güvenliði gereði kabinli olarak kullanýlmak üzere iktisap etmek istedikleri halde yüksek ÖTV oraný nedeniyle zorluk çeken taksici esnafýnýn önündeki yasal engelin kaldýrýlmasý için maddede deðiþiklik yapýlmasý amaçlanmaktadýr.

Madde 2- Yürürlük maddesidir.

Madde 3- Yürütme maddesidir.

ÝZMÝR MÝLLETVEKÝLÝ YILMAZ KAYA’NIN TEKLÝFÝ

ÖZEL TÜKETÝM VERGÝSÝ KANUNUNDA DEÐÝÞÝKLÝK YAPILMASINA DAÝR KANUN TEKLÝFÝ

MADDE 1- 6/6/2006 tarihli ve 4760 sayýlý Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 7. maddesi’nin 2. fýkrasý’ndan sonra gelmek üzere 3. fýkra eklenmiþ ve 7. maddenin diðer fýkralarý buna göre teselsül ettirilmiþtir.

3. (II) sayýlý listedeki kayýt ve tescile tabi mallardan, þoförler odasýna kayýtlý kiþilerce ticari insan taþýmacýlýðý yapmak üzere ilk iktisabý,

MADDE 2- Bu kanun yayýmý tarihinde yürürlüðe girer.

MADDE 3- Bu kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.