Dönem: 22

Dönem: 22 Yasama Yılı: 4

TBMM (S. Sayısı: 1200)

Adalet ve Kalkınma Partisi Grup Başkanvekili Ankara Milletvekili Salih Kapusuz’un; Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü Kuruluş Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Teklifi ile Plan ve Bütçe Komisyonu Raporu (2/773)

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü Kuruluş Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Teklifim ve Gerekçesi İlişiktedir.

Gereğini arz ederim.

Salih Kapusuz

Ankara

GENEL GEREKÇE

Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü, Atatürk Orman Çiftliği sınırları dahilinde bulunan yollar ve bu sınıra yakın meskûn mahallerde yaşayan vatandaşlar dolayısıyla bugün yüzlerce davayla uğraşmak durumundadır.

Geçmişten gelen bu hukukî ihtilaflar dolayısıyla hem vatandaşların mağduriyetini gidermek, hem kamu yararını gözetmek hem de Atatürk Orman Çiftliği sınırlarını korumak bir gerekliliktir.

Ankara’nın büyümesi, çeşitli sorunları da beraberinde getirmektedir. Özellikle kamu yararı amacıyla yapılacak olan yol, alt ve üst geçitler ile metro çalışmaları, maalesef kanunî engeller dolayısıyla yapılamamaktadır.

Atatürk Orman Çiftliği arazisinin Ankara’nın değişik yerlerine yayılmış olması dolayısıyla yapılan planlamalarda, arazinin sınırları dolayısıyla müstakil ada ve parselasyon çalışması yapılamamakta, bu suretle, araziye sınırı olan meskûn mahallerde yaşayan vatandaşlarımız ile Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü arasında yıllarca süren hukukî ihtilaf doğmaktadır.

Teklif, işte bu amaçla hazırlanmış olup hem kamu yararı gözetilecek hem de Atatürk Orman Çiftliği arazisi yapılacak olan parselasyon çalışmaları ile korunmuş olacaktır.

MADDE GEREKÇELERİ

Madde 1.- Atatürk Orman Çiftliği arazisinin Ankara’nın değişik yerlerine yayılmış olması dolayısıyla yapılan planlamalarda, arazinin sınırları dolayısıyla müstakil ada ve parsel yapılamamakta, bu suretle Atatürk Orman Çiftliğine sınırı olan bir çok bölgede vatandaşlar ve Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü arasında hukukî ihtilaflar yaşanmaktadır.

Ankara’nın süratle büyümesi neticesinde yeni yapılacak yol ve alt-üst geçitler ile metro çalışmaları yapılması gerekirken kanunî engeller dolayısıyla hukukî ihtilaflardan dolayı bu tür çalışmalar yapılamamaktadır.

Atatürk Orman Çiftliği arazinin kanunla tahdit edilmiş bir kısmının yerel yönetimlere tashihi, kamu yararına daha uygun olacaktır. Ancak belediyelerin keyfi uygulamalarını önlemek amacıyla maddeyle sınırlamalar getirilmiştir. Yine aynı amaçla belediyenin Atatürk Orman Çiftliği arazilerini bu amaçlar dışında kullanılması engellenmiştir.

Teklifle, Atatürk Orman Çiftliği arazinin bütünlüğünün korunmasına dikkat edilmiştir. Yine vurgulamak gerekir ki, maddenin temel amacı, oluşan mağduriyetleri gidermek, kamu yararına uygun çalışmaları yapabilmek ve bu araziyi her türlü hukukî ihtilaftan korumaktır.

Madde 2.- Yürütme maddesidir.

Madde 3.- Yürürlük maddesidir.

Plan ve Bütçe Komisyonu Raporu

Türkiye Büyük Millet Meclisi

Plan ve Bütçe Komisyonu

Esas No.: 2/773 5/6/2006

Karar No.: 93

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

Ankara Milletvekili Salih Kapusuz tarafından 27/4/2006 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına sunulan ve Başkanlıkça 28/4/2006 tarihinde esas komisyon olarak Komisyonumuza havale edilen 2/773 esas numaralı "Atatürk Orman Çiftliği Kuruluş Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Teklifi", Komisyonumuzun 9/5/2006 tarihinde yaptığı 64 üncü Birleşiminde, Hükümeti temsilen Çevre ve Orman Bakanı Osman Pepe ile Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Adalet Bakanlığı, İçişleri Bakanlığı, Bayındırlık ve İskân Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı, Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü, Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü ve Ankara Büyükşehir Belediyesi Başkanlığı temsilcilerinin katılımlarıyla incelenip, görüşülmüştür.

Bilindiği gibi; Atatürk Orman Çiftliği arazisinin parçalı bir şekilde Ankara'nın değişik yerlerine yayılmış olması ve sahip olduğu sınırlar dolayısıyla müstakil ada ve parselasyon çalışmalarında sıkıntılar ortaya çıkmakta ve bu nedenle araziye sınırı olan bazı vatandaşlar ile Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü arasında yıllarca süren ihtilaflar söz konusu olmaktadır.

Ayrıca Ankara'nın şehir olarak büyümesiyle beraber ortaya çıkan bazı sorunların giderilmesi ve ihtiyaç duyulan bir kısım yol, alt ve üst geçitler ile metro çalışmalarının yapılması önünde birtakım kanuni engeller bulunmaktadır. Bu nedenle, hem yukarıda belirtilen parselasyon çalışmalarının tamamlanmasını hem de kamu yararı amacıyla gerekli alt ve üst yapı hizmetlerinin gerçekleştirilmesini teminen yasal bir düzenleme yapılması gereği hasıl olmuştur.

— Teklif ve gerekçesi incelendiğinde;

- Vatandaşlar ve Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü arasındaki hukuki ihtilafları önlemek amacıyla; Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü ile yapılan imar planları kapsamında bulunan ancak sınırları dolayısıyla müstakil ada ve parsel yapılamayan Atatürk Orman Çiftliğine ait arazilerin, imar uygulamalarında bütünlük sağlanması açısından mülkiyet hakkını azaltmamak ve herhangi bir değer kaybına sebebiyet vermemek kaydıyla, aynı plan bölgesindeki ada ve parsellerde toplanabilmesinin,

- İmar uygulamaları neticesinde yol, meydan, alt geçit, üst geçit ve raylı toplu taşım araçları için gerekli araziler ile yer altı tünelleri yapılması planlanan arazilerin, kamu yararı ve hizmetin gerekleri dikkate alınmak suretiyle bedelsiz olarak; bunların dışında kalan diğer arazilerin ise bedeli mukabilinde, Atatürk Orman Çiftliği ile Ankara Büyükşehir Belediyesi arasında tespit ve emsalinin satış fiyatı ve günün rayicine göre Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü alınarak Ankara Büyükşehir Belediyesine devredilebilmesinin ve/veya intifa hakkı tesis edilebilmesinin,

- Kamu yararına uygun olarak, Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü ile Atatürk Orman Çiftliği arazilerinin; rekreasyon, park, ağaçlandırma alanı, spor, hayvanat bahçesi ve kültür alanı olarak, 10 yılı aşmamak şartı ile (herhangi bir şekilde Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ve Atatürk Orman Çiftliği tüzel kişiliğine bir külfet ve yükümlülük getirmemesi kaydı ile) Atatürk Orman Çiftliği Yönetim Kurulu ile Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı arasında yapılacak yazılı bir protokolle, Ankara Büyükşehir Belediyesine tahsis edilebilmesinin ve bu amaçların gerçekleşmesi için yapılacak kapalı tesislerin taban alanının, Atatürk Orman Çiftliği arazisinin % 5'ini geçememesinin,

- Söz konusu arazilerin, belediyece hiçbir şekilde maddede belirtilen amaçlar dışında kullanılamayacağının, belirtilen amaca aykırı kullanımlara teşebbüsün tespiti halinde bu arazilerin mülkiyet, intifa ve işletme haklarının Atatürk Orman Çiftliğine derhal iade edilmesinin,

öngörüldüğü anlaşılmaktadır.

— Komisyonumuzda Teklifin geneli üzerinde yapılan müzakerelerde, Teklif sahibi Salih Kapusuz tarafından;

- Teklifin; hukuki ihtilafları ortadan kaldırmak, Ankara'nın zorunlu alt yapı hizmetlerinin yapılmasını sağlamak ve Atatürk Orman Çiftliği arazisini korumak için hazırlandığı,

- AOÇ arazilerinin parçalı bir yapıya sahip olduğu, yapılan planlamaların mahkemeden döndüğü, küçük parçalar halindeki AOÇ'ye ait arazilerin aynı parselde toplanması gerektiği; Teklifte öngörülen düzenlemenin bu amaca yönelik olduğu,

- Tarım Bakanlığının uygun görüşü ile yapılan imar planları kapsamında bulunan, sınırları dolayısıyla müstakil ada ve parsel yapılamayan Atatürk Orman Çiftliğine ait arazilerin, mülkiyet hakkını azaltmamak ve bir değer kaybına sebebiyet vermemek kaydıyla aynı plan bölgesindeki ada ve parsellerde toplanacağından herhangi bir değer kaybının söz konusu olmayacağı,

- Devlet Denetleme Kurulu raporlarında, Atatürk Orman Çiftliği arazisinin iyi yönetilmediğinin ve kuruluş amacına uygun şekilde korunamadığının belirtildiği, Teklifin yasalaşması halinde AOÇ arazisinin kuruluş amacına uygun olarak kullanımının sağlanacağı,

- Atatürk Orman Çiftliğini korumanın en iyi yolunun çiftliği Ankaralılarla buluşturmak olduğu, sosyal ve kültürel alanların yapılmasıyla bu alanların daha iyi korunacağı,

- Ankara'nın acilen karşılanması gereken ihtiyaçları ve çözülmesi gereken problemlerinin olduğu; bu ihtiyaç ve problemlerin giderilme süreci dikkate alındığında Teklifin bir an evvel yasalaşması gerektiği,

belirtilmiştir.

— Komisyonumuzda Tasarının geneli üzerinde yapılan müzakerelerde;

- Batıkent-Sincan Metro hattının mahkeme kararıyla durdurulduğu; Şaşmaz Zırhlı Birlikler Kavşağı ile Hayvanat Bahçesinin önünden geçmesi gereken hızlı tren yolu ve alt geçide ilişkin çalışmaların yapılabilmesi için AOÇ arazisinin kullanımına ihtiyaç bulunduğu,

- Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü Kararı ile Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşünün aranacağı ve ayrıca AOÇ arazisinin, I. derece doğal ve tarihi sit alanı olması sebebiyle intifa hakkı tesis edilecek arazilerin kullanımlarında yapılaşmaya ilişkin kanuni sınırlamalar olduğu, bu nedenle Büyükşehir Belediyesine tahsis edilecek arazinin öngörülen amaçlar dışında kullanılmasının hukuken mümkün olmadığı,

- AOÇ arazisinin koruma altına alınmasının Büyükşehir Belediyesi tarafından talep edildiği, amacına uygun olarak, AOÇ arazisinin yeşil alan, kültür merkezi ve rekreasyon alanı olarak değerlendirilebileceği,

- Büyükşehir Belediyesince AOÇ master planının yapıldığı, ancak mahkeme kararıyla iptal edildiği, böyle bir planın yapılmasına AOÇ Kuruluş Kanununun izin vermediği, ancak böyle bir yetkinin verilmesiyle en kısa sürede bu planların yapılabileceği, bu nedenle Teklifin yasalaşmasının önem taşıdığı,

- AOÇ arazisinin; 1992 yılında sit, 1998 yılında ise I. derece doğal ve tarihi sit alanı olarak tescil edilmiş olduğu ve böylece 2863 sayılı Kanunun koruması altına girdiği,

- Teklifte belirtilen sorunların çözümü amacıyla, Atatürk Orman Çiftliği arazisinin devri dışında da alternatif çözümlerin düşünülmesi gerektiği,

- Atatürk Orman Çiftliği arazisinin, kuruluşundan bugüne kadar çeşitli sebeplerle çıkarılan kanunlarla çeşitli kamu kurumlarına satıldığı, mahkeme kararı veya kanunlarla bu arazilerin devredildiği, bu durumun arazinin parçalı bir yapıya dönüşmesine neden olduğu, bu hususun ayrıca Devlet Denetleme Kurulu raporlarında da yer aldığı,

- AOÇ'ye ait arazilerin önceki devirlerinin kanunla yapıldığı ve bu kanunlarda devre ilişkin amaç ve sınırın açıkça yer aldığı; oysa Teklifle herhangi bir sınırlama getirilmeden genel ve geniş bir yetki verildiği,

- Üst ölçek planı olmayan Ankara'ya bir üst ölçek plan yapılarak; bu planda AOÇ arazilerine ilişkin stratejilerin, müdahale biçimlerinin ve koruma kullanma dengesinin nasıl kurulacağının belirlenmesi, AOÇ'nin etrafındaki kentsel dokunun gelişiminin AOÇ üzerindeki baskıları azaltacak şekilde yönlendirilmesi gerektiği; bu üst ölçekli plan doğrultusunda arazinin korunabilmesi için AOÇ arazisinin tarla vasfından kurtarılması ve çağdaş yaklaşımlar ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu ve ilgili "Alan Yönetimi" Yönetmeliği doğrultusunda AOÇ'de üniversitelerin, meslek odalarının ve sivil toplum örgütlerinin de katılımıyla bir Yönetim Planının yapılması ve alan yönetiminin kurulması gerektiği,

- AOÇ arazisinin kullanım ilkeleri belirlenmediği için, kent planlamasını yapan belediyelerin uymakla yükümlü oldukları bir düzenlemenin bulunmadığı; kent planları ve imar düzenlemeleri için alınan her kararın, alt yapı için yeni arazinin terk edilmesini gerektirmesi sebebiyle, çiftlik topraklarının giderek küçüldüğü,

- Ankara'nın gelişim master planı, çevre master planı ve ulaşım master planının bir an önce yapılması gerektiği,

- Büyükşehir Belediyesinin meydan, alt geçit ve raylı toplu taşıma ve benzeri hizmetleri yapması için 7310 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin (g) bendinde yer alan hükmün yeterli olduğu,

şeklindeki görüş ve eleştirileri müteakip, Hükümet adına yapılan tamamlayıcı açıklamalarda;

- Ankara'nın zorunlu alt yapı hizmetlerinin yapılması ve Teklifle öngörülen diğer hususların temini amacıyla, devir yerine intifa hakkı tesisinin ve diğer çözümlerin olumlu karşılandığı ve desteklendiği,

- Atatürk Orman Çiftliği arazisinin özellikle rekreasyon, park, ağaçlandırma, spor ve kültür alanı olarak değerlendirilerek Ankara'ya kazandırılacağı,

ifade edilmiştir.

— Teklifin geneli üzerinde yapılan müzakereleri müteakip, Teklif ve gerekçesi Komisyonumuzca da benimsenerek maddelerine geçilmesi kabul edilmiş ve maddelerin görüşülmesine başlamadan önce verilen bir önerge doğrultusunda, konunun daha ayrıntılı olarak incelenmesini teminen bir alt komisyon kurulmasına karar verilmiştir.

— Alt Komisyon, 11/5/2006, 17/5/2006 ve 24/5/2006 tarihlerinde ilgili kamu kurumları ile Ankara Büyük Şehir Belediyesi, Etimesgut Belediyesi, Şehir Plancıları Odası Ankara Şubesi, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Peyzaj Mimarlar Odası, Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği, İnsan ve Çevre Derneği, Ankaram Platformu temsilcileri ile Etimesgut bölgesinden bazı muhtar ve vatandaşların katılımlarıyla kapsamlı değerlendirmelerde bulunarak çalışmalarını tamamlamış ve söz konusu çalışmalarını bir rapor ve metin halinde Komisyonumuza sunmuştur.

— Alt Komisyonda Teklifin;

- 1 inci maddesi; birinci fıkrası, Atatürk Orman Çiftliğinin imar planlarının yapılmasını teminen Atatürk Orman Çiftliği arazisinin her türlü imar planlarının, Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü ile, Ankara Büyükşehir Belediyesi tarafından yapılmasını öngören bir hükmün eklenmesi ve "imar planları kapsamında" ibaresinin anlama açıklık kazandırılması amacıyla "imar planlarının uygulanmasında" şeklinde değiştirilmesi; ikinci fıkrası, Teklifle öngörülen yol, alt ve üst geçit ile metro çalışmaları için ihtiyaç duyulan arazinin devredilmeden, intifa hakkı tesisi ile ihtiyacın karşılanabilecek olunması nedeniyle devre ilişkin hükümlerin madde metninden çıkarılması, ihtiyaç duyulan arazi sınırları içerisinde bulunan derelerin ıslahının sağlanmasını teminen "yer altı tünelleri" ibaresinden sonra gelmek üzere "ile dere ıslahı" ibaresinin eklenmesi, "bunların dışında kalan diğer araziler, bedeli mukabilinde, Atatürk Orman Çiftliği Yönetim Kurulu ile Ankara Büyükşehir Belediyesi arasında tespit ve emsalinin satış ve günün rayicine göre Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü ile Ankara Büyükşehir Belediyesine devredilebilir ve/veya" ibaresinin metninden çıkarılması ve fıkranın redaksiyona tabi tutulması; üçüncü fıkrası, fıkrada sayılan amaçların gerçekleştirilmesi için yapılacak kapalı tesislerin taban alanı sınırının uygulamada tereddüte düşülmemesi için "Atatürk Orman Çiftliği Arazisinin % 5'ini" ibaresinin "intifa hakkı tesis edilen arazinin % 5'ini" olarak değiştirilmesi, intifa hakkı tesis edilen arazilerin üçüncü kişilere kiraya veya alt kiraya verilmesine yönelik bir hükmün fıkranın sonuna eklenmesi ve Atatürk Orman Çiftliği Kuruluş Kanunundaki düzenlemeye uygun olarak "Yönetim Kurulu" ibarelerinin "Müdürlüğü" olarak değiştirilmesi; son fıkranın ikinci cümlesindeki "maddelerde" ibaresinin "fıkralarda" olarak değiştirilmesi ve Atatürk Orman Çiftliğinin ihtiyaç duyulan arazisinin Ankara Büyükşehir Belediyesine devrinden vazgeçilmesi sebebiyle "mülkiyeti ve/veya" ibaresinin çıkarılması suretiyle,

- Yürütmeye ilişkin 2 nci maddesi ile yürürlüğe ilişkin 3 üncü maddesi; Mevzuat Hazırlama Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelikte yer alan sistematiğe uygun olarak, madde numaralarının ve yerlerinin değiştirilmesi suretiyle aynen,

kabul edilmiştir.

— Komisyonumuzun, Hükümeti temsilen Çevre ve Orman Bakanı Osman Pepe ve ilgili diğer kurum ve kuruluş temsilcilerinin katılımlarıyla 30/5/2006 tarihinde yapılan 70 inci Birleşiminde, Alt Komisyon tarafından hazırlanan rapor ve metin üzerinden görüşmelere geçilmesine karar verilmiş ve Komisyon çalışmalarını aynı gün tamamlamıştır.

— Alt Komisyon metninin:

- 1 inci maddesi; birinci fıkrası, aynı ada ve parsellerde toplanacak Atatürk Orman Çiftliği arazisi sınırlarının belirlenmesinde esas alınacak araziye açıklık kazandırmak amacıyla "Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü Kuruluş Kanunu" ibaresinden sonra "hükümleri uyarınca, bu maddenin" ibaresinin eklenmesi; Ankara Büyükşehir Belediyesinin imar planlarını ilgili mer'i mevzuata göre yapacağına ilişkin bir hükmün eklenmesi ve imar planlarını yaptırmasına imkan sağlamak amacıyla "imar planlarını yapmaya" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve yaptırmaya" ibaresinin eklenmesi; ikinci fıkrası, "için gerekli arazi ve yer altı tünelleri" ibaresi, amacın daha iyi ifade edilebilmesi ve alt yapı hizmetlerinin metne ilave edilmesini teminen "yer altı tünelleri ve alt yapı hizmetleri için gerekli arazi" olarak değiştirilmesi ve kimin lehine intifa hakkı tesis edileceğine açıklık kazandırmak amacıyla "Ankara Büyükşehir Belediyesine" ibaresinin eklenmesi; üçüncü fıkrası, anlama açıklık kazandırmak amacıyla "yukarıda" ibaresinin "Bu fıkrada belirtilen" şeklinde değiştirilerek redaksiyona tabi tutulması, "tesislerin" ibaresinin "bölümlerinin" olarak değiştirilmesi ve bu Kanun uyarınca tahsis edilen alanlardaki tesislerin, üçüncü şahıslara kiraya ve alt kiraya verilmesinin amacı doğrultusunda kullanılması şartıyla yapılmasını teminen değiştirilmesi; dördüncü fıkrası, amaca aykırı kullanımların da derhal iade edilme kapsamına alınmasını teminen "kullanımlara teşebbüsün" ibaresinden sonra "ve/veya kullanımın" ibaresinin eklenmesi ve Atatürk Orman Çiftliği Kuruluş Kanununa uygun olarak ifade edilmesini teminen "Atatürk Orman Çiftliği" ibaresinden sonra "Müdürlüğüne" ibaresinin eklenmesi suretiyle,

- Yürürlük ve yürütmeye ilişkin 2 ve 3 üncü maddeleri ise aynen,

kabul edilmiştir.

Raporumuz, Genel Kurulun onayına sunulmak üzere Yüksek Başkanlığa saygıyla arz olunur.

Başkan	Başkanvekili	Bu Raporun Sözcüsü
Sait Açba	M.Altan Karapaşaoğlu	İmdat Sütlüoğlu
Afyonkarahisar	Bursa	Rize
Kâtip	Üye	Üye
Mehmet Sekmen	Sabahattin Yıldız	Halil Aydoğan
İstanbul	Muş	Afyonkarahisar
Üye	Üye	Üye
Mehmet Zekai Özcan	M. Mesut Özakcan	A. Kemal Deveciler
Ankara	Aydın	Balıkesir
	(Ayrışık oy yazımız ektedir)	(İmzada bulunamadı)
Üye	Üye	Üye
Ali Osman Sali	Ahmet İnal	Osman Nuri Filiz
Balıkesir	Batman	Denizli
(İmzada bulunamadı)
Üye	Üye	Üye
Muhsin Koçyiğit	Alaattin Büyükkaya	A. Kemal Kumkumoğlu
Diyarbakır	İstanbul	İstanbul
(Karşı oy yazısı ektedir)		(Ayrışık oy yazım ektedir)
Üye	Üye	Üye
Birgen Keleş	Kemal Kılıçdaroğlu	M. Mustafa Açıkalın
İstanbul	İstanbul	İstanbul
(Karşı oy yazım ektedir)	(Ayrışık oy ektedir)
Üye	Üye	Üye
Bülent Baratalı	Fazıl Karaman	Selami Yiğit
İzmir	İzmir	Kars
(Ayrışık oy yazım ektedir)		(Ayrışık oy ektedir)
Üye	Üye	Üye
Mustafa Elitaş	Taner Yıldız	Mikail Arslan
Kayseri	Kayseri	Kırşehir
Üye	Üye	Üye
Muzaffer Baştopçu	Mustafa Ünaldı	Hasan Fehmi Kinay
Kocaeli	Konya	Kütahya
Üye	Üye	Üye
Mustafa Özyürek	Gürol Ergin	O. Seyfi Terzibaşıoğlu
Mersin	Muğla	Muğla
(Ayrışık oy yazısı ektedir)	(Ayrışık oy yazısı ektedir)
Üye	Üye	Üye
Osman Seyfi	Kazım Türkmen	Musa Uzunkaya
Nevşehir	Ordu	Samsun
	(İmzada bulunamadı)
Üye	Üye	Üye
Sabahattin Cevheri	Enis Tütüncü	M.Ergün Dağcıoğlu
Şanlıurfa	Tekirdağ	Tokat
	(Karşı oy yazısı ektedir)	(İmzada bulunamadı)
	Üye
	M.Akif Hamzaçebi
	Trabzon
	(Ayrışık oy yazısı ektedir)

AYRIŞIK OY

Teklifin yasalaşması halinde, 1937 yılında Atatürk tarafından Türk Milletine hediye edilen Atatürk Orman Çiftliği kuruluş amacı ve felsefesinin tümüyle dışında olmak üzere, Ankara Büyükşehir Belediyesinin kullanımına açılacak ve böylece yeni bir rant alanına dönüşecektir.

Yasa teklifinde, “Çiftlik arazisi üzerinde sürmekte olan hukuki sorunların giderilmesi” ve “kentsel altyapı yapımındaki zorluklar” gibi yapay gerekçeler gösterilmekle birlikte, aşağıda açıklanacağı üzere, asıl amaç öncelikle 10 yıl için, ancak aslında tümüyle, AOÇ arazisinin Büyükşehir Belediyesine devredilerek ortadan kaldırılmasıdır.

Atatürk 1925 yılında, Ankara’nın tarımsal üretim için uygun bir zemin sağlamayan, bataklık ve kıraç arazilerinde, yurttaştan gerçekleştirdiği satın almalarla, bugünkü adıyla Atatürk Orman Çiftliğini kurmuştur.

Çiftlik için yer saptama çalışmaları, Atatürk’ün yılmaz ve önder kişiliğini ortaya koymaktadır. Atatürk, eliyle çiftliğin bugünkü yerini işaret ederek:“İstediğim yer böyle olmalıdır. Ankara’nın kenarında hem batak, hem çorak, hem de fena bir yer. Bunu biz ıslah etmez isek kim gelip ıslah edecektir?” demiştir.

Kayıtlarda bulunan birtakım çelişkili bilgilere karşın, başlangıçta Aydos Yaylası ile birlikte 102 bin dekar, Ankara’daki arazi varlığı açısından 52 bin dekar olan Atatürk Orman Çiftliği, halen 33.393 dekar bir arazi varlığına sahip bulunmaktadır.

Ulu Önder Atatürk, kurmuş olduğu çiftlikleri 13 yıl bizzat işlettikten sonra 11 Haziran 1937 tarihinde yazmış olduğu vasiyet mektubu ile Ulusuna emanet etmiştir. Atatürk vasiyetinde, AOÇ’nin kuruluş amacına uygun temel doğrultular olarak, aşağıda belirtilen konulara özel vurgu yapmaktadır:

- Türk Ulusuna emanet edilen Atatürk Orman Çiftliğinde, tarım ve tarım ekonomisi alanında bilim ve teknik doğrultusunda uygulamalı tarım gerçekleştirilecek, verimli üretim yolları araştırılacak ve öğretilecektir.

- AOÇ’de, ekolojiye uygun tarımsal üretim yanında, tarım sanayii de geliştirilecektir.

- AOÇ’de tarım teknolojisi üretimi ve yayımı yapılacaktır. Islah ve yetiştirme tekniklerinin üretimi ve yayımı yapılacaktır.

- AOÇ’nin elde edilen gelirinin tümü yatırıma dönüştürülecektir.

- İç ve dış pazar isteklerine uygun üretim modelleri gerçekleştirilecektir.

- Üretici örgütlenmesinde örnek uygulamalar yapılacaktır.

- Arazi ıslahı ve düzenleme uygulamalarına önem verilecektir.

- Sağlıklı bir kent çevresi sağlanacaktır.

- Tarladan sofraya gıda güvenliği uygulaması kurgulanacak, karaborsayla mücadele edilecektir.

- Tarımsal ve kırsal kalkınmanın dayanağı ve yol gösterici aracı organize edilecektir.

Türk Hukuk Sistemi içerisinde, vasiyetin Kanun Hükmünde olduğu açıktır. Bu bakımdan, AOÇ’nin, Atatürk’ün vasiyeti dışında kullanımı, hukuk açısından olanaklı değildir.

1938-1950 yılları arasında Çiftliğin 7372 dekar arazisi, değişik yöntemlerle, çeşitli kuruluşlara devir edilmiştir. Bunların genel özelliklerinin, kamu yatırımları ve tarıma dayalı sanayi yatırımları için tahsis (uçak fabrikası için Türk Hava Kurumuna, tohum ıslah istasyonu için Tarım Bakanlığına, kısa dalga verici istasyonu için Basın Yayın Genel Müdürlüğüne, mensucat sanayii için Sümerbank’a, bira fabrikası için Tekel’e vb.) olduğu görülmektedir.

Çiftliğin korunması ve yaşanan hızlı arazi kayıplarının önlenmesi amacıyla, 25.03.1950 tarihinde 5659 sayılı “Atatürk Orman Çiftliği Kuruluş Kanunu” çıkarılmıştır.

Çiftlikten yapılan arazi talanının önüne geçilebilmesi amacıyla Kanunun onuncu maddesine “Atatürk Orman Çiftliğinin bu Kanunun yayımı tarihindeki sınırları içinde bulunan gayrimenkullerin gerçek veya tüzel kişilere devir, temlik ve kamulaştırılması özel bir kanunla izin alınmasına bağlıdır” hükmü konulmuştur.

Sözü edilen yasal korumaya rağmen, 1950 yılından günümüze kadar geçen süre içinde, talan süreci, bu kez yasalara konu edilerek sürdürülmüştür.

İlginçtir ki, 5659 sayılı Yasayı değiştirmek için Kanun teklifinin AKP Grup Başkanvekili tarafından TBMM’ye sunulduğu süreçte, kimi AKP milletvekilleri bile, TBMMKİT Komisyonu raporlarına da yansıdığı şekilde, geçmiş süreci “yasal işgal-yasal talan” olarak nitelemişlerdir. 1950 sonrası dönemi “yasal işgal-yasal talan” olarak nitelerken, çok daha açık bir talan sürecini tahrik etmek amaçlı Yasa Teklifi karşısında, söyleyecek söz bulmakta zorlanıyoruz.

1938-1950 arası dönemde, Devlet Ziraat İşletmeleri Kurumu İdare Meclisi kararlarıyla Çiftlik arazisinin amaç dışı kullanımı gerçekleştirilirken, 1950-2006 arasında arazi devrinde üç yöntem kullanılmaya başlanmıştır;(1) Yasal tahsis, (2) Mahkeme kararları ile tahsis, (3) Özelleştirme uygulamaları.

1950 sonrası, 5659 sayılı Yasanın yürürlükte olduğu dönemdeki yasal tahsis yöntemi ile yapılan arazi devirleri aşağıdaki gibidir;

- 1950-1960 yılları arasında 5659 sayılı Yasanın 10’uncu maddesine göre çıkarılan 6000, 6238, 6947, 7310 sayılı yasalar,

- 1976 yılında çıkarılan 2015 ve 1983 yılında çıkarılan 2823 sayılı yasalar çerçevesinde

toplam 14.541 dekar çiftlik alanı çeşitli kuruluşlara satılmıştır.

Ayrıca, mahkeme kararı ile çeşitli şahıslara verilen araziler de, başka bir kayıp yolu olarak ortaya çıkmaktadır.

Diğer taraftan 27.11.1994 tarihinde çıkarılan 4046 sayılı “Özelleştirme Uygulamalarının Düzenlenmesine ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” çerçevesinde özelleştirilen ve çiftlik arazisinden özel kanunlarla yer verilen, Sümerbank, Tekel Genel Müdürlüğü ve Zirai Donatım Kurumu gibi kuruluşların çiftlikten almış olduğu bu araziler de özel şahısların eline geçmiştir. Böylece Atatürk Orman Çiftliği arazileri içinde yeni özel mülkiyet adacıkları meydana gelmiştir. MEY Gıdanın aldığı TEKEL içki fabrikalarının % 90’ı yabancılara satılmış, böylece ABD Firması AOÇ içinde arazi sahibi olmuştur.

2005 yıl sonu itibarıyla çeşitli nedenlerle çiftlik arazilerinde ortaya çıkan arazi kaybı toplamı 22.078 dekardır. Bu miktarın, Ulu Önder’in vasiyetiyle hazineye hediye etmiş olduğu toplam arazinin % 42’sine eşit bulunması, sürecin vehametini olanca açıklığı ile ortaya koymaktadır.

Atatürk Orman Çiftliğinin Günümüzdeki Yapısı

Bugün Ankara’nın doğu kesiminden başlayarak batı yönüne doğru uzanan bir dizi halindeki, Gençlik Parkı, eski Hipodrom, Atatürk Orman Çiftliği, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Hacettepe ve Bilkent Üniversitelerinden oluşan arazi topluluğu, başkentin havalandırma koridoru özelliğini taşımaktadır. Ancak, eski hipodromun kaldırılarak bu alanın yapılaşmaya açılması, AOÇ arazisinden satın alınarak yapılan toptancı hali, traktör ve çimento fabrikaları ile TMO silosu yeşil kuşağı zedeleyen olumsuz yapılaşmalardır. Bunun yanında, çıkarılan özel kanunlarla bazı yapı kooperatiflerine mesken yapımı için 941 dekar arazi verilmesi, sürecin geldiği noktayı işaret etmesi bakımından önemlidir.

Diğer taraftan AOÇ arazisi içinden demiryolu ve karayolu geçişleri mevcuttur. Doğu Batı ekseninde AOÇ’den geçen yollar; İstanbul yolu, Eskişehir yolu, Ümitköy-AŞTİ yolu, Ankara-Polatlı demiryolu ve banliyö hattı, Ümitköy ve Sincan metro güzergâhlarıdır. Kuzey Güney ekseninde AOÇ’den geçen yollar ise Konya yolu, Ostim-Söğütözü yolu, Anadolu Bulvarı ve Etimesgut yolu olarak sayılabilir.

Özel kanunlarla yol geçişleri için verilen toplam arazi miktarı 1070 dekardır. Ayrıca mülkiyeti halen AOÇ Müdürlüğüne ait olduğu halde çiftlik arazisinden geçen yol ve kavşaklar da mevcuttur. Üstelik Çiftlik Yönetimi bu alanların emlâk vergisini de ödemektedir.

5659 sayılı Yasanın açık hükmüne rağmen korunmanın sağlanamaması üzerine, arazi kayıplarının önüne geçebilmek için yeni bir arayışa gidilmiş ve AOÇ arazisinin doğal ve tarihi SİT alanı olması gündeme gelmiştir.

Bu bağlamda Atatürk Orman Çiftliği, 02.06.1992 tarih ve 2436 sayılı Kurul Kararı ile doğal ve tarihi SİT alanı ilan edilmiş, 27.07.1993 tarih ve 3097 sayılı Kurul Kararı ile sınırları belirlenmiştir. Buna ilave olarak Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 07.05.1998 tarih ve 5742 sayılı Kararı ile de birinci derece SİT alanı olarak ilan edilmiştir. Bu nedenle çiftlik arazisi üzerinde yapılacak tasarrufların SİT kararlarına uygun olması zorunlu görülmektedir.

Günümüzde, AOÇ; 10.413 dekar kuru ve sulu tarla tarımı yapılan, fidan ve süs bitkisi üretimi yapılan ve çayır mera arazisi;11.504 dekar orman ve park alanı; 6.881 dekar kiralanmış alan, 4.275 dekar taşocağı, bataklık, yol, kanal, bina vb. ve 320 dekar hayvanat bahçesi olmak üzere toplam 33.393 dekar araziye sahip bulunmaktadır.

Geçirilen talan ve engelleme süreci yanında kaderi ile baş başa bırakılmasına rağmen, bugün bile Atatürk Orman Çiftliği, devlet bütçesinden hiçbir katkı almadan, kaynak ve olanaklarını rasyonel kullanarak, yaşamını ve gelişimini sürdürmekte ve ekonomiye katma değer katarken kamu yararı işlevini de sürdürmektedir. Bu bağlamda AOÇ yılda 2 trilyon TL düzeyinde bir yatırımı, kendi öz kaynakları ile realize edebilmektedir. Bu kapsamda olmak üzere, 5 yıl önce orman ve park alanı büyüklüğü yalnızca 2500 dekar iken, sorumlu ve amaca uygun bir yönetim anlayışı ile, sözü edilen alan büyüklüğü 11.504 dekara ulaşmıştır.

Bu kapsamda olmak üzere, tüm arazilerinin sınır tespit çalışmalarını tamamlayan, kiralama-tahsis vb. yollarla hiçbir yeni kayba izin vermeyen, ormanlık alanları hızla geliştiren, fabrikalarına yaptığı yatırımlarla ISOve HACCP belgelerini alarak ürün çeşitliliğini iki katına çıkaran ve bu ürünleri Ankara dışında da pazarlamayı başaran, hayvanat bahçesindeki hayvan sayısını 2500’ün üzerine çıkaran, mali yapısını güçlendiren AOÇ’nin tüm bu gelişim süreci, bazı çevreleri rahatsız etmiş olmalı ki, “AOÇ’yi koruma” adı altında yeni bir talan sürecine kapı açılmaya çalışılmaktadır.

Söz konusu Kanun Teklifi, 5659 sayılı Kanuna ek madde eklenmesi ile ilgilidir.Teklifin savlarının ve önerilerinin, doğuracağı sonuçlar açısından analizi, şöyle özetlenebilir:

Yasa teklifi, mevcut hukuki çekişmeleri çözüme kavuşturmak için, Çiftliğe ait arazilerin, aynı plan bölgesindeki ada ve parsellerde toplanması önerisini getirmektedir. Bu, yapay bir gerekçedir. Böyle bir düzenleme, madde teklifinin ileriki hükümlerinde intifa hakkı verilecek kuruluş olarak tanımlanan Ankara Büyükşehir Belediyesine ve Kanunu uygulayacak kişilere geniş yetkiler verecektir. “Aynı plan bölgesindeki ada ve parsellerde toplanabilir” yaklaşımı, plan bölgesinin genişliği kavramının net olarak bilinmemesi nedeniyle sıkıntılara yol açabilir. Bu bakımdan, imara tabi tutulması zorunlu görülen alanların imar uygulamalarının incelenip değerlendirilmesi yapılmalı, parsel bazında numaraları belirlenmeli, bu parsellerin imar uygulamasındaki yeri tespit edilmelidir. Aksi takdirde uygulayıcılar Kanunu diledikleri gibi uygulama esnekliğine sahip olabilirler. Öyle anlaşılıyor ki, istenen de budur.

“Bu tür çekişmelerin önlenmesi” gerekçe gösterilerek, AOÇ’nin yok edilmesi amaçlanmaktadır. Oysa, tam tersine bir yaklaşımla, öncelikle AOÇ’nin “Koruma Nazım İmar Planı”nın hazırlanması zorunlu görülmektedir.

5659 sayılı Kanun“arazi takasına” imkân tanımadığı için ek maddede bu düzenlemenin getirilmesi istenmektedir. Mevcut sorunların giderilmesi için takas uygulanabilir bir yöntem olarak görülüyor ise, buna özgü özel kanun çıkarmak suretiyle, açıkça belirtilecek araziler için takas uygulamasının yapılması olanaklıdır. Biz buna varız. Ancak, bunu yapmak yerine, teklifte belirtildiği şekliyle tüm çiftlik arazisi için bu yetkinin tanınması, gerçek niyetin arazi rantı olduğunu açıkça ortaya koymaktadır.

2 nci fıkrada;“yol, meydan, alt geçit, üst geçit ve raylı toplu taşım araçları için gerekli arazi ve yer altı tünelleri ve dere ıslahı yapılması planlanan araziler üzerinde kamu yararı ve hizmetin gerekleri dikkate alınmak suretiyle bedelsiz olarak” belediyeye intifa hakkı verilmesi istenmektedir. AOÇ arazisinde hangi parsellerin bu düzenlemeye tâbi olduğu, bu hizmetlerin karşılanabilmesi için Belediyenin kaç dekar alana ihtiyacı olduğu belli değildir. Bu belirsizlik ortada iken Kanunun bu şekli ile çıkarılması gerçeği yansıtmayacak durumları ortaya çıkarabilir.

Halbuki “Koruma Nazım İmar Planı”nın hazırlanması halinde söz konusu altyapı hizmetlerinin nerelerden geçeceği ve ne kadar arazinin gerekli olduğu ortaya çıkacağından sorun çözülmüş olacaktır. Biz, bu konunun çözümlenmesi için de katkı vermeye hazırız.

Üçüncü fıkradaki “Atatürk Orman Çiftliği arazileri” ifadesi, çiftliğin tamamının Ankara BŞB’ne devredilmesine yönelik bir yasal düzenlemenin yolunu açmaktadır. Üstelik, bu düzenlemeye yönelik bir yapay gerekçe bile üretilebilmiş değildir.

Bu fıkradaki “AOÇ arazileri üzerinde, 10 yılı aşmamak şartı ile Tarım ve Köyişleri Bakanlığı’nın uygun görüşü üzerine, AOÇ Müdürlüğü ile Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı arasında yapılacak yazılı bir protokolle, Ankara Büyükşehir Belediyesi’ne intifa hakkı tesis edilebilir” hükmünün yasalaşması durumunda, Ankara BŞB fiilen AOÇ’ye el koymuş olacaktır. Yaşanan deneyimler, tıpkı ASKİ tesislerinde olduğu gibi, uzun yıllık kiralamalar sonucunda AOÇ’ye dönen arazinin bulunmadığını göstermektedir.

Teklifte yer alan “10 yıl” ifadesi, tümüyle kamuoyunu yanıltmaya ve tepkileri azaltmaya yöneliktir. Ayrıca, yapılacak uygulamalarda önemli oranda yetki sahibi olacak AOÇ Müdürü, önemli oranda siyasal iktidar tarafından yönlendirilmektedir.

Yine üçüncü fıkrada “Yukarıdaki amaçların gerçekleşmesi için yapılacak kapalı tesislerin taban alanı, intifa hakkı tesis edilen arazinin % 5’ini geçemez” denilmektedir.

“Taban alanı % 5” ifadesinin anlamı 33.393 dekar AOÇ arazisinin 1670 dekarının yapılaşmaya açılması demektedir. Ankara gibi bir metropolde, kent ortasındaki 1670 dekar arazi üzerinde, kaç kat yükseleceği belli olmayan bir yapılaşmanın doğuracağı rant yanında, AOÇ arazisi için neden olacağı kirlilik ve kullanım sorunlarını öngörmek zor değildir.

Atatürk Orman Çiftliği’nin, Atatürk’ün vasiyetine tümüyle sadık kalınarak, kamu yararına olan işlevlerinin geliştirilerek yönetileceği bir zeminde tutulmasına gereksinim bulunmaktadır.

Bu bağlamda, AOÇ’yi rant ve talan sürecinden tümüyle uzak tutacak bir “Koruma Nazım İmar Planı” ivedilikle hazırlanmalıdır. Sözü edilen Plan, mutlaka meslek kuruluşları, bilim çevreleri ve demokratik kitle örgütlerinin aktif katılımcığına açık süreçlerde oluşturulmalıdır.

Aynı kapsamda olmak üzere, koruma-kullanma dengesine ilişkin ilke ve belirlemeler ortaya koyacak bir master planın hazırlanması zorunludur. AOÇ’nin yukarıda belirtilen kuruluş amacı ve Atatürk’ün vasiyeti doğrultusunda katılımcı süreçlerde belirlenen ilkelerine uyarlı olacak biçimde, ulusal-uluslararası düzeyde açılacak bir yarışma, katılımcı ve yüksek nitelikli bir master planın hazırlanması için uygun bir zemin sağlayabilir.

Tespitler ve Yasa Teklifinin Değerlendirilmesi

1- Ankara Büyükşehir Belediyesi AOÇ ve etrafına ilişkin bütüncül kararları içeren üst ölçekli planı ve buna dayalı hiyerarşik planları ve yine AOÇ ve etrafından geçen ulaşım hatlarıyla ilişkin ulaşım master planını tüm uyarılara rağmen yıllardır yapmamıştır.

2- AOÇ’den geçmesinin zorunlu olduğu iddia edilen ulaşım hatları bir plana dayanmamaktadır. Çoğunluğu günü birlik kararlarla oluşturulmuştur. Bunun örneği Sincan Metro hattıdır. 1994 tarihli son ulaşım ana planında bu hat banliyö hattı olarak görülmektedir. Metro hatlarında değişiklik yapıldığı için, metro hattı buradan geçmek zorunda gibi gösterilmektedir.

3- Yine zırhlı birlikler önünden geçen yol genişletilemedği için her gün kaza olduğu iddia edilmekte ve teklifin bir bölümünün bu olumsuzluğu giderme amacıyla hazırlandığı söylenmektedir. Teklifi hazırlayanlar ve Büyükşehir Belediyesi bu konuda hem samimi değildir, hem de kazalarda yakınlarını kaybedenlerin acılarını kullanarak hareket etmektedirler. Çünkü metro hattı yol genişlemesi ve hemzemin geçit düzenlemesi için, 29.05.1959 tarih ve 7310 sayılı Yasanın 1 inci maddesinin g bendi bu ihtiyacı karşılamaktadır. Bu nedenle yaşanan tüm olumsuzlukların muhatabı şimdiye değin bu yasayı kullanmayan Ankara Büyükşehir Belediyesidir.

4- Büyükşehir Belediyesi AOÇ’yi rant tesisine dönüştürmeyeceğini söylemektedir. Oysa, üst ölçekli imar planı olmayan Ankara’da son 20 yılda yapılan 5000 parçacı imar planı değişikliğinin yüzlercesinde (yaklaşık 250) park, yeşil alan ve ağaçlandırılacak alanlar, konut, cami+ticaret ve ticarete dönüştürülmüştür.

5- AOÇ alanının bölük pörçük parçalı yapısı nedeniyle şehircilik ilkeleri doğrultusunda birleştirilmesi ve Büyükşehir eliyle yönetilmesi söylenmektedir. Böyle bir şehircilik ilkesi yoktur. Söz konusu alanlar milyonlarca metre karelik alandır. Ancak parçaların etrafı Ankara’nın gelişme aksı üzerinde olan alanlarla çevrili olduğundan iştah açmakta ve rant alanlarına dönüştürüldüğünde getirecekleri düşünülmektedir.

6- Vatandaşlarla ihtilaf nedeniyle yargıya intikal eden AOÇ arazilerinin çoğu aslında işgal edilmiştir.

7- AOÇ Ankara’nın akciğeridir. Bu alan 1928 yılında hazırlanan Herman Jansen planında Ankara’nın havalandırma koridoru olarak planlanmıştır.

8- İmar Kanunu ve ilgili mevzuata göre AOÇ’nin planının ilgili kuruluşlardan görüş alındıktan sonra ve onlarla birlikte Büyükşehir Belediyesi tarafından yapılması konusunda, TBMMKit Komisyonunun ve Ankara Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’nun Büyükşehir Belediyesine görev veren yazıları mevcuttur.

9- AOÇ’nin korunması yolunda 1992 ve 1998 yıllarında 1. Derece Doğal Sit ve Tarihi Sit kararları alınmış ve tescil edilmiştir. Bu nedenle koruma nazım imar planı yapılmadan bu arazide herhangi bir tasarruf yapılamaz.

10- Teklifte bu yeşil alanın % 5’i olan 1 milyon 674 bin metre karelik kesimi tamamen yapı alanı olarak ayrılmaktadır. Bu da 240 tane futbol sahası büyüklüğünde bir yapı alanı demektir. Bu kadar büyük bir alana binlerce konut, ticaret ve diğer rant tesisleri yapılabilecektir. Yasa teklifi sadece taban alanından bahsetmektedir. Yapılacak kapalı alanların kalıcı mı, geçici mi olacağı, kaç katlı olacağı, inşaat alanının ve emsalinin ne olacağı bilinememektedir. Bu maddeye dayanarak istenirse devasa binalar yapılabilecektir. Yine yasa teklifinde belirtilen kapalı alanların rekreasyon, park, ağaçlandırma alanı, spor alanı, hayvanat bahçesi ve kültür alanı olarak kullanılabileceği ifade edilmektedir. Bu kullanımların çoğu kapalı alanı gerektirmemekte ve çiftlikte halihazırda bulunmaktadır. Rekreasyon ve spor alanları ise imar yasasına göre zaten belli yapılaşmaları getirmekte, kültür alanının ne olduğu anlaşılmamaktadır.

Kısaca % 5’lik bir yapılaşma izni çiftliğin tamamının elden gitmesi anlamına gelmektedir.

11- Bu tasarının “çiftliği koruma amacıyla hazırlandığı” söylenmekte ise de yapılacak olan koruma adı altında tam bir infazdır. İntifa hakkı tesisi için 10 yıllık süre konması göz boyama ve aldatmacadır, bu söylem süresiz devrin meydana getireceği tepkileri önlemek içindir.

Özellikle Komisyon görüşmelerinde ortaya konan görüş ve ifadeler, bu teklif yasalaştığı takdirde Atatürk Orman Çiftliğinin tarih olacağını, bu tarihi mirasın Ankara Büyükşehir Belediyesinin rant alanına dönüşeceğini açık olarak ortaya koymuştur.

Sonuç:

1- Önce yapıp sonra planlayalım anlayışı çok yanlıştır. Bu nedenle “koruma nazım imar planı” öncelikle yapılmalıdır. Kentsel alt yapı donatıları için gerekli alanların hudutları, miktarları koruma imar planında belirtilmelidir. Muhakkak bir ana ulaşım imar planı yapılmalıdır.

2- AOÇ üzerinde hangi adla olursa olsun yapılacak tasarruflarda muhakkak bir bedel alınmalıdır. Bugüne değin Devlet Mezarlığı tesisi için verilen arazi istisna olmak üzere tüm devirler bedelli yapılmıştır.

3- Kadastral kaymalar nedeniyle gerekli düzenleme koruma imar planında belirtilmeli ve AOÇ’yi minimum ölçüde etkilemelidir.

4- Parçalı haldeki arazilerin ne şekilde bütünleştirileceği koruma imar planında açıkça belirtilmelidir.

5- Yapılacak bu düzenlemeler ile arazi satışı, kiralanması ya da intifa hakkı tesisi uygulamalarına son verilmeli, artık bu yağma sonlandırılmalıdır.

6- Arazinin planlanması ve vasiyet hukukuna göre kullanılması AOÇ Müdürlüğü uhdesinde kalmalıdır. Kanun teklifinin gerekçelerinde bilirtilen hususlar AOÇ üzerinde Büyükşehir Belediyesi’ne neredeyse sınırsız tasarruf hakkı verilmesini haklı kılamaz. AOÇ Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu ve İlgili Mevzuatına göre 1. Derece Doğal Sit ve Tarihi Sit alanıdır. Bu yasa ve ilgili mevzuatına göre yapılması zorunlu olan bir yönetim planıyla, ilgili tüm kesimlerin katılımıyla yönetilmelidir.

7- Yasal zorunluluk nedeniyle koruma nazım imar planı yapılıncaya kadar tüm işlemler durdurulmalıdır.

Yasa teklifi, AOÇ’yi Ankara Büyükşehir Belediyesi’nin rant hırsının bir aracı niteliğine dönüştürme amacındadır. Bu teklifin yasalaşması, kamu yararına aykırı sonuçlar doğuracak;Büyük Atatürk’ün, kanun niteliğinde olan vasiyetini ortadan kaldıracaktır. Bu nedenlerle Yasa Teklifine tümüyle karşı olduğumuzu belirtiriz.

Akif Hamzaçebi	Bülent Baratalı	Gürol Ergin
Trabzon	İzmir	Muğla
Mustafa Özyürek	Kemal Kılıçdaroğlu	Birgen Keleş
Mersin	İstanbul	İstanbul
Mesut Özakcan	Ali Kemal Kumkumoğlu	Enis Tütüncü
Aydın	İstanbul	Tekirdağ

AYRIŞIK OY

I.- Genel Olarak

Atatürk Orman Çiftliği 5/5/1925 tarihinde önce 20 bin dekar, daha sonra Balgat, Etimesgut, Çakırlar, Macun, Güvercinlik, Tatar ve Yağmurbaba gibi arazilerin satın alınmasıyla 52 bin dekar arazi üzerine bizzat M. Kemal Atatürk’ün emriyle kurulmuştur. İlk adı Orman Çiftliği olan çiftlik arazisinin bir bölümü ilk kuruluş sırasında bataklık halinde, ancak yapılan çalışmalarla bataklık ve sazlık olan bu bölge tarıma elverişli duruma getirilerek modern tarım, hayvancılık ve ziraat tekniklerinin uygulandığı örnek bir çiftlik konumuna getirilmiştir. Bu aynı zamanda modern Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşunun ve Cumhuriyet Felsefesinin simgesi ve yansımasıdır.

Atatürk 11 Haziran 1937 tarihinde Başbakanlığa çektiği bir telgrafla aralarında AOÇ’nin bulunduğu çiftlikleri Türk Milletine bağışlamıştır.

Atatürk Orman Çiftliği, mevcut çiftlik, Atatürk Kültür Merkezi, Kurtuluş gibi devamı olan alanlarla Ankara’nın kalbine yönelmiş bir bıçak görünümündedir. Çiftlik Ankara’nın nefes aldığı akciğeri ve başlıca yeşil alanıdır. AOÇ Ankaralılara nefes aldırıyor ancak kendisi, Ankara halkını temsil edenlerin sürekli saldırı ve işgaline uğramaktan yorgun düşerek nefes alamaz duruma gelmiştir.

AOÇ arazisinin işgal ve yağması Atatürk’ün vefatının ardından hemen başlamıştır. Arazinin üzerinde kaçak yapılar kurularak, devlet kuruluşları yerleştirilmiştir. Tüm bu olumsuz gelişmeler özellikle 1950 yılında çıkarılan AOÇ Müdürlüğü Kuruluş Kanunu ile yasallaştırılmış, özel kanunlarla tahsis, devir, kiralama ve satışının yolu açılmıştır.

Çiftlik arazilerinin satışının sonuncusuna 24/5/1983 günlü 2823 sayılı Yasa ile olmak üzere, 1950-1983 yılları arasında ayrı ayrı çıkarılan 8 ayrı yasa ile AOÇ’nin 21.983.218 m2 arazisinin satışına izin verilmiştir.

AOÇ kiracıları, kiraladıkları açık ve kapalı alanları sürekli olarak genişletmek suretiyle çiftliğin arazisini haksız bir şekilde işgal etmekte ve kullanmaktadırlar. Bu durum hukuka aykırı olduğu gibi çiftlik arazisinin küçülmesine de neden olmaktadır.

Çiftlik arazisinin 6.888.496 m2’si kira ve benzeri sözleşmelerle gerçek ve tüzel kişilerin kullanımına bırakılmıştır. Bu alanlar üzerine otobüs terminali, akaryakıt istasyonları, kamu binaları, spor kulübü ve sosyal tesis binaları yapılmıştır. Büyük bir bölümü kentin alt yapısı için ayrılmıştır. Kira ve benzeri sözleşmelerle taşınmazların üzerinde irtifak hakkı kurulmuştur. Çiftlik arazilerinin önemli bir bölümü de işgal edilmiş durumdadır. İşgalde kamu kurum ve kuruluşlarının payı büyük olmuş bu araziler üzerinde kentin ana yolları, lojmanlar, okul, pazaryeri, karakol, camii gibi tesis ve binalar yapılmıştır.

Başlangıçta kent sınırları dışında kalan Atatürk Orman Çiftliği, bugün organize sanayi bölgeleri ve konut alanlarıyla kuşatılmış bir konumda yer almaktadır. Kentin büyümesi yeşil alan gereksinimini artırırken, çiftlik alanı üzerindeki baskılar var olanı da tehdit etmektedir.

Satış, kiralama ve işgal sonucu, “AOÇ Bütünlüğü içinde özel mülkiyet adaları” oluşturulmuştur. Ortaya çıkan altyapı gereksinimleri ise, çiftlik dokusunu bozmakla kalmayıp aynı zamanda çevre sorunlarına da yol açmaktadır.

Çiftlik arazisi için önemli bir tehlike de, satış ile AOÇ alanı dışına çıkarılan arazilerde, yabancı taşınmaz mal alımına olanak sağlanmasıdır.

Ankara Büyükşehir Belediyesinin park, bahçe, spor, kültür, eğlence merkezi ve hayvanat bahçesi yapma ve işletme gerekçesi gerçekçi bulunmamaktadır. Eğer Belediye bu isteminde samimi ise Ankara’da çiftlik arazisi dışında pek çok yerde bu amacını gerçekleştirmeye yönelik geniş araziler bulunmaktadır. Atatürk’ün vasiyetine aykırı bir şekilde AOÇ arazisinin küçültülmesine gerek yoktur.

Atatürk Orman Çiftliğinin korunmasına yönelik yasa maddelerine karşın, Ankara’nın büyümesiyle birlikte kentin yoğunlaşan altyapı gereksinimleri ve rant baskıları çiftlik alanını olumsuz yönde etkilemiştir.

Kurulduğunda 52 bin dekar olan AOÇ arazisi günümüzde 33.487 dekara inmiştir. Yani geçen süre içinde yasayla devir ya da satış yoluyla arazi varlığının % 36’sını kaybetmiştir. Çiftlik arazisinin devri dört değişik yöntemle gerçekleştirilmiştir. Bunlar;

1- Özel Kanunlarla Devredilen Araziler

2- Protokol Yolu ile Devredilen Araziler

3- Kiralama Yöntemiyle Devredilen Araziler

4- Yasasız Protokolsüz Devredilen Araziler, tahsisler,

Tüm bunlar yetmiyormuş gibi gelinen bu noktada verilen bir Kanun Teklifi ile AOÇ Büyükşehir Belediyesine devredilmek, tarihsel bağlarından koparılarak rant tesisi haline getirilmek ve kişilerin inisiyatifine bırakılmak istenmektedir.

II- Kanun Teklifinin Dayanağı Gerekçeler;

Yasa teklifi 2 temel gerekçeye dayandırılmaktadır.

- AOÇ arazisinden geçmek zorunda olduğu iddia edilen Sincan Metro Hattı, Etimesgut Zırhlı Birlikler Geçiş Yolu gibi ulaşım hatlarının açılmasında ve bazı yolların genişletilmesinde oluşan sorunlar,

- İmar uygulamalarında şahıs arazileri ile AOÇ arazisi arasında ortaya çıkan ihtilaflar,

Ancak bir de gerekçede belirtilmeyen gizli ve asıl gerekçe vardır ki, o da AOÇ’nin miktarı belirtilmeden ucu açık şekilde Ankara Büyükşehir Belediyesine intifa hakkı tesis edilen arazinin % 5 üzerinde belediyece kapalı alan (konut mu? ticari bina ve tesis mi? yapılacağı belli olmayan) yapılarak işletmeye açılmak suretiyle rant elde edilmesidir. Yani Atatürk’ün vasiyeti hukuka aykırı bir şekilde delinerek asıl amacı dışında ve ruhuna aykırı bir şekilde kullanımına olanak verilmektedir.

Bu gerekçelerin bir kısmı şehrin gelişim sürecinde ortaya çıkmış haklı gerekçeler olabileceği gibi bir kısım da bilime, tekniğe, şehircilik ve kent planlaması ilke ve esaslarına ve AOÇ’nin tarihsel önemi ve doğal ve tarihsel sit alanı ilkelerine aykırıdır.

III- Kanun Teklifi ile Getirilen Düzenlemeler;

Şahıs parselleri ve binaları ile mahkemeye intikal etmiş sorunlu araziler, AOÇ arazileri aynı plan bölgesi içinde toplanabilecek ve takas yapılabilecektir.

AOÇ arazisinden geçen yol, alt-üst geçit, metro hatları gibi ulaşım hatlarının geçtiği AOÇ arazileri bedelsiz olarak Büyükşehir Belediyesine devredilecektir.

Ulaşım hatları dışında kalan diğer araziler bedeli karşılığında Büyükşehir Belediyesine devredilebilecek ya da intifa hakkı kurulabilecektir.

AOÇ arazileri rekreasyon, park, ağaçlandırma alanı, spor, hayvanat bahçesi ve kültür alanı olarak 10 yıllığına Büyükşehir Belediyesince intifa hakkı tesis edebilecek, bu amaçla intifa hakkı tesis edilen araziler üzerine AOÇ’nin taban alanının % 5’i kadar kapalı alan tesis edebileceği belirtilmektedir. Öncelikle belediyeye intifa hakkı tesis edilecek arazinin miktarı ve büyüklüğü belirsizliğini korumaktadır. Ne kadar arazi üzerinde intifa hakkı tesis edileceği belli değildir. Bu bir yerde tüm çiftlik arazisini de kapsayabilir.

Ayrıca intifa hakkı tesis edilen arazinin % 5’i üzerinde 10 yıl süreyle belediyece yapılan bu kapalı alanların akıbetinin 10 yıl sonra ne olacağı belli değildir. Bunlar 10 yıl sonra olduğu gibi çiftliğe mi kalacaktır? Belediyece yıkılacak mı? Yoksa bu on yıllık süre, sürekli uzatılmak suretiyle intifa hakkı bir şekilde fiili mülkiyet hakkına mı dönüştürülecektir? Tüm bunlar belirsizliğini korumaktadır. Oysa geçmişte yasalarla AOÇ arazisi üzerinde hangi amaçla ne kadar arazi devredileceği ve devir süresi sonunda bu arazilerin akıbetinin ne olacağı açıkça belirtilmiştir.

Büyükşehir Belediyesince intifa hakkı tesis edilen arazinin % 5’inin kapalı alan olarak yapılaşmaya açılması, çiftliğin betonlaşması sonucunu doğurarak doğallığının ve ruhunun kaybolmasına neden olacaktır. Kapalı alanın taban alanı belli olmasına karşın tavan alanı belirsizliğini korumaktadır. Burada yapılacak tesis, ticari yapı ve konutların yüksekliklerinin kaç kat olacağı belirtilmemiştir. Yani kapalı alanın kaç katı olacağı ve on yılın sonunda akıbetinin ne olacağı belirsizdir. Bu kadar geniş alana binlerce tesis yapılabilecektir. Kapalı alanların rekreasyon, park, ağaçlandırma alanı, spor, hayvanat bahçesi ve kültür alanı olarak kullanabileceği ifade edilmektedir. Bu kullanımların birçoğu kapalı alan gerektirmemekte ve çiftlikte bulunmaktadır.

Bugüne kadar olan tüm satışı devir, tahsis ve kiralamalarda nerenin ve ne kadar bir alanın devredileceği ve ne amaçla kullanılacağı yasa tekliflerinde belirtilmiştir. İlk kez bu yasa teklifiyle Büyükşehir Belediyesine AOÇ arazisi üzerinde neredeyse sınırsız bir tasarruf hakkı verilmektedir.

Rekreasyon ve spor alanları zaten imar yasasına göre belli yapılaşmayı gerektirmemektedir.

Ayrıca, bu rant tesislerine ulaşımı sağlayacak, yollar otoparklar ve diğer altyapılar için, yapılacak yapıların üç dört katı kadar bir alanın daha betonlaşmasına neden olacaktır.

Çiftliğin korunması için AOÇ 1992 yılında sit, 1998 yılında ise 1. derece doğal ve tarihi sit olarak tescil edilerek 2863 sayılı yasanın koruma altına alınmıştır.

Yine AOÇ birinci derece doğal ve tarihi sit alanı olduğundan yapılaşmaya gidilmesi mümkün değildir. Yapılaşmaya gidilebilmesi derecesinin düşürülmesi gündeme gelebilecektir.

IV- Yapılması Zorunlu Düzenlemeler

- Öncelikle AOÇ’yi içerecek şekilde bir üst ölçek planı, kent gelişim master planı, ulaşım ve çevre master planları yapılarak, çiftliğe ait stratejiler, müdahale biçimleri, teknik alt yapı plan ve projeleri ve koruma kullanım dengesinin nasıl kurulacağı belirlenerek, AOÇ’nin etrafındaki kentsel dokunun gelişimi, AOÇ’nin üzerindeki baskı ve yoğunluğu azaltacak şekilde yönlendirilmeli,

- 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu ve ilgili alan yönetimi gözetmenliği doğrultusunda AOÇ’de üniversitelerin katılımıyla bir Yönetim Planı yapılmalı, Alan Yönetimi kurulmalı,

- Müdürlüğün önünü alamadığı en çok uğraştığı sorunların başında gelen kiracıların, kiraladıkları açık ve kapalı alanları sürekli genişletmesi ve bu suretle müdürlük aleyhine haksız kazanımlar sağlama eğilimleri olduğundan, bu durumun önlenebilmesi için kiradaki taşınmazların sürekli ve periyodik olarak denetim ve kontrolleri yapılarak bu tür girişimlere müdahale edilmesi ve haksız müdahalede bulunan kiracılar hakkında zaman kaybetmeden yasal yollara başvurulmalı,

- AOÇ arazisi üzerinde bulunan kamu kurum ve kuruluşları ile KİT’lerin özelleştirilmesi aşamasında bu arazilerin çiftliğe geri kazandırılarak çiftlik arazisinin genişletilmesi sağlanmalı,

- Yine AOÇ arazisi üzerinde bulunan 194 lojman ve bahçelerine ait arazilerin çiftliğe iadesi için gerekli önlemler alınmalı,

- Ankara Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun AOÇ alanının 1. derece tarihi ve doğal sit alanı tescil ve ilanına uyularak çiftliğe ilişkin tüm uygulamalarda bu kurulun görüşü alınmalı,

- 1992 yılında doğal ve tarihi sit kapsamına alınan AOÇ’nin sit kapsamındaki DDY, TEKEL, TİGEM, ÇİMENTO ve FİŞEK Fabrikaları ile MİTAŞ’ın bulunduğu bölgelerle birlikte bir bütünlük içinde planlanmalı,

Koruma Nazır İmar Planı yapılmadan çiftlik arazisi üzerinde ne metro, tünel, üst geçit, alt geçit, ulaşım, anayol ve kavşak gibi teknik alt yapı ve ne de kapalı alan yapılamaz. Koruma Nazım İmar Planı ve ulaşım, çevre ve kent gelişim master planları yapılmadan teknik alt yapı yatırımlarının hangi parselden ne kadar arazi üzerinden ve nasıl geçeceği belli olmadan çiftlik arazisinin ezbere ve gelişi güzel belirsiz bir şekilde hangi amaç için olursa olsun devri mümkün değildir.

- AOÇ arazisi üzerinde Çevre ve Orman Bakanlığıyla koordine ve işbirliğiyle ağaçlandırma yapılarak “Kent Ormanı” oluşturulmalıdır.

V- Sonuç ve Değerlendirme

Bu yasa teklifi derhal geri çekilerek Koruma Nazım İmar Planı, Üst Ölçek Planı, Kent Gelişim ve Ulaşım Master planları yapılarak bu planlarla ve çevre ile uyumlu, halkın yaşamını kolaylaştıracak şekilde yol, meydan, alt geçit, üst geçit ve raylı toplu taşıma araçları gibi sadece Teknik Alt Yapı ve Ulaşım Sistemi’ni içeren (kapalı alanı, betonlaşmayı ve rant tesislerini içermeyen) yeni bir yasa teklifi veya tasarısının hazırlanarak yasalaştırılması görüşündeyiz.

	Selami Yiğit	Muhsin Koçyiğit
	Kars	Diyarbakır

ADALET VE KALKINMA PARTİSİ GRUP BAŞKANVEKİLİ ANKARA MİLLETVEKİLİ

SALİH KAPUSUZ’UN TEKLİFİ

ATATÜRK ORMAN ÇİFTLİĞİ MÜDÜRLÜĞÜ KURULUŞ KANUNUNDA DEĞİ-ŞİKLİK YAPILMASINA İLİŞKİN KANUN

TEKLİFİ

MADDE 1- 24/3/1950 tarihli ve 5659 sayılı Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü Kuruluş Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

"EK MADDE 1- 24/3/1950 tarih ve 5659 sayılı Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü Kuruluş Kanunu yürürlüğe girdiği tarihte Atatürk Orman Çiftliği sınırları dahilinde bulunan arazilerle ilgili olarak Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü ile yapılan imar planları kapsamında bulunup, sınırları dolayısıyla müstakil ada ve parseli yapılamayan Atatürk Orman Çiftliğine ait araziler, imar uygulamalarında bütünlük sağlanması açısından mülkiyet hakkını azaltmamak ve herhangi bir değer kaybına sebebiyet vermemek kaydıyla, aynı plan bölgesindeki ada ve parsellerde toplanabilir.

İmar uygulamaları neticesinde yol, meydan, alt geçit, üst geçit ve raylı toplu taşım araçları için gerekli arazi ve yeraltı tünelleri yapılması planlanan araziler kamu yararı ve hizmetin gerekleri dikkate alınmak suretiyle bedelsiz olarak; bunların dışında kalan diğer araziler, bedeli mukabilinde, Atatürk Orman Çiftliği Yönetim Kurulu ile Ankara Büyükşehir Belediyesi arasında tespit ve emsalinin satış ve günün rayicine göre Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü ile Ankara Büyükşehir Belediyesine devredilebilir ve/veya intifa hakkı tesis edilebilir.

Adı geçen araziler, belediyece hiçbir şekilde maddede belirtilen amaçlar dışında kullanılamaz. Yukarıdaki maddelerde belirtilen amaca aykırı kullanımlara teşebbüsün tespiti halinde bu arazilerin mülkiyeti ve/veya intifa ve/veya işletme hakkı Atatürk Orman Çiftliğine derhal iade edilir."

MADDE 2- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

MADDE 3- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

PLAN VE BÜTÇE KOMİSYONUNUN

KABUL ETTİĞİ METİN

ATATÜRK ORMAN ÇİFTLİĞİ MÜDÜRLÜĞÜ KURULUŞ KANUNUNDA DEĞİ-ŞİKLİK YAPILMASINA İLİŞKİN KANUN

TEKLİFİ

MADDE 1- 24/3/1950 tarihli ve 5659 sayılı Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü Kuruluş Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

"EK MADDE 1- 24/3/1950 tarihli ve 5659 sayılı Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü Kuruluş Kanunu hükümleri uyarınca, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte Atatürk Orman Çiftliği sınırları dahilinde bulunan arazilerle ilgili olarak Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü ile Ankara Büyükşehir Belediyesi ilgili mer'î mevzuat uyarınca her türlü imar planlarını yapmaya ve yaptırmaya yetkilidir. İmar planlarının uygulanmasında sınırları dolayısıyla müstakil ada ve parsel yapılamayan Atatürk Orman Çiftliğine ait araziler, imar uygulamalarında bütünlük sağlanması açısından mülkiyet hakkını azaltmamak ve herhangi bir değer kaybına sebebiyet vermemek kaydıyla, aynı plan bölgesindeki ada ve parsellerde toplanabilir.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü ile, imar uygulamaları neticesinde yol, meydan, alt geçit, üst geçit ve raylı toplu taşım araçları, yer altı tünelleri ve alt yapı hizmetleri için gerekli arazi ile dere ıslahı yapılması planlanan araziler üzerinde, kamu yararı ve hizmetin gerekleri dikkate alınmak suretiyle bedelsiz olarak Ankara Büyükşehir Bele-diyesine intifa hakkı tesis edilir.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü ile Atatürk Orman Çiftliği arazileri, rekreasyon, park, ağaçlandırma alanı, spor, hayvanat bahçesi ve kültür alanı olarak, 10 yılı aşmamak şartı ile, herhangi bir şekilde Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ve Atatürk Orman Çiftliği tüzel kişiliğine bir külfet ve yükümlülük getirmemesi kaydı ile, Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğü ile Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı arasında yapılacak yazılı bir protokolle Ankara Büyükşehir Belediyesine intifa hakkı tesis edilebilir. Bu fıkrada belirtilen amaçların gerçekleşmesi için yapılacak kapalı bölümlerin taban alanı, intifa hakkı tesis edilen arazinin % 5'ini geçemez. Ankara Büyükşehir Belediyesinin teklifi, Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğünün kararı ve Tarım ve Köyişleri Bakanlığının uygun görüşü ile, bu Kanun uyarınca tahsis edilen alanlarda yer alan bazı işletmeler amacı doğrultusunda kullanılmak üzere üçüncü şahıslara kira veya alt kiraya verilebilir.

Adı geçen araziler, belediyece hiçbir şekilde maddede belirtilen amaçlar dışında kullanılamaz. Yukarıdaki fıkralarda belirtilen amaca aykırı kullanımlara teşebbüsün ve/veya kullanımın tespiti halinde bu arazilerin intifa ve/veya işletme hakkı Atatürk Orman Çiftliği Müdürlüğüne derhal iade edilir."

MADDE 2- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.