Dönem: 22 Yasama Yılı: 5
TBMM (S. Sayısı:
1305)
Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu, Seyahat
Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu ile Turizmi Teşvik
Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı
ile Millî Eğitim Kültür, Gençlik ve Spor Komisyonu Raporu, Türkiye Büyük
Millet Meclisi Başkanlığı Tezkeresi ve Bayındırlık, İmar, Ulaştırma
ve Turizm Komisyonu Raporları
(1/1257)
Not: Tasarı; Başkanlıkça Adalet ile Millî Eğitim, Kültür,
Gençlik ve Spor; Bayındırlık, İmar,
Ulaştırma ve Turizm komisyonlarına havale edilmiştir.
T.C.
Başbakanlık 16/10/2006
Kanunlar
ve Kararlar
Genel
Müdürlüğü
Sayı:
B.02.0.KKG.0.10/101-1306/4804
TÜRKİYE
BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA
Kültür ve Turizm Bakanlığınca hazırlanan
ve Başkanlığınıza arzı Bakanlar Kurulunca 28/8/2006 tarihinde kararlaştırılan
“Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu, Seyahat Acentaları ve Seyahat
Acentaları Birliği Kanunu ile Turizmi Teşvik Kanunu ve Bazı Kanunlarda
Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Tasarısı” ile gerekçesi ilişikte
gönderilmiştir.
Gereğini arz ederim.
Recep Tayyip Erdoğan
Başbakan
GENEL
GEREKÇE
Kültür ve Turizm Bakanlığının görev alanına giren
mevzuatta, son yıllarda ülkemizde ve dünyada meydana gelen gelişmelere
paralel olarak ve uygulamada ortaya çıkan sorunları gidermek bakımından
bazı değişiklikler yapma gereksinimi doğmuştur.
Fikir
ve Sanat Eserleri Kanununda yapılan düzenlemeler ile; korsanla mücadele
alanında çalışan denetim komisyonlarının üyelerini teşvik etmek
amacıyla, 5846 sayılı Kanunun 81 inci maddesine aykırı olarak çoğaltılan
nüsha ve yayınları yakalayan denetim komisyonu üyelerinden kamu
görevlisi olanlara ikramiye ödenmesi öngörülmüş; ayrıca Anayasanın
28 inci maddesi hükmü dikkate alınarak, uygulamada tereddüde yer
vermemek bakımından, sertifika zorunluluğundan "sadece süreli
yayınlar basan" yayınevlerinin muaf olacağı hususunda düzenleme
getirilmiştir.
Diğer taraftan, ülkemiz dünya turizminde giderek
önemli bir yer kazanmakta ve son yıllarda turist sayısı bakımından
en hızlı artış gösteren ülkeler arasında yer almaktadır. Bir yandan bu gelişmeyi sürdürmek, öte yandan da mevcut sorunları
gidermek bakımından önlemler almak için yeni düzenlemeler yapma
gereksinimi doğmuştur.
Bu kapsamda,
1618 sayılı Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanununda
günün koşullarına uygun olarak teknik düzenlemeler yapılmış ve bazı
yeni düzenlemeler yer verilmiştir. Bu çerçevede, anılan Kanunda yer
alan 50.000.-TL (5 Ykr) teminat güncelliğini yitirmiş
ancak, teminatların güncellenmesi, her turist bakımından doğabilecek
gerçek zararı tazmine yeter teminat almak her seyahat acentası bakımından
ayrı değerlendirme yapmayı gerektirdiği gibi, maliyet bakımından
seyahat acentacılığı faaliyetini gerçekleştirmeyi de güçleştireceğinden
çözüm olarak görülmemiştir. Bu durum karşısında, teminat
yerine, seyahat acentalarınca taahhüt edilen hizmetin verilmemesi
veya taahhüt edildiği şekilde verilmemesine, kazalara, kaza ve
hastalık halinde dönüş masraflarına karşılık olmak üzere zorunlu
sigorta sistemi getirilmiş ve zorunlu sigortayı yaptırmayan seyahat
acentalarının belgelerinin iptali öngörülmüştür.
4848 sayılı Kanunda rehberlik ile ilgili Kültür ve
Turizm Bakanlığının görevleri belirlenmişse de, rehberlik mesleğinin
faaliyet alanları ve kaçak rehberlik yapmanın müeyyideleri belirlenmemiştir. Tasarı
ile, Türkiye'nin tarihi, doğası, kültürü ve turizmi ile ilgili rehberlik
hizmeti niteliğindeki bilgilerin rehberler aracılığı ile verilmesi,
paket tur ve turlar kapsamında araçlarda rehber bulundurulması zorunlu
hale getirilmiş ve uygulamadaki tereddütler giderilmiş, ancak
paket tur programı sadece turistin konaklama tesisine ulaşımı ve
konaklamasını kapsıyor ve bunlar dışında herhangi bir etkinlik veya
bilgi vermeyi içermiyorsa rehber bulundurma zorunluluğu getirilmemiştir.
Bunların yanı sıra, 1618 sayılı Kanunun günümüz koşullarına
uygun bulunmayan; döviz getirme zorunluluğu, kredi müessesesi
ve teminat miktarlarına ilişkin düzenlemeler yürürlükten kaldırılmıştır.
2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun 16/3/1982 tarihinde
yürürlüğe girmesi ile birlikte ülkemizde yat limanları kurulmuş
ve yatçılıkla ilgili önemli gelişmeler kaydedilmiştir. Ancak, değişen koşullar karşısında gerekli düzenlemelerin
yapılamaması nedeniyle, ülkemiz deniz turizminden yeterli payı
alamaz hale gelmiştir. Bunun en önemli nedenlerinden
birisi, Avrupa Birliği üyesi ülkelerin deniz turizmi araçlarının,
Birlik üyesi ülkeler arasında seyirle ilgili engellemelerinin
kaldırılmasıdır. Ülkemizde ise mevcut düzenleme
sadece özel ve ticari yatları kapsamakta ve Türk limanları arasında
seyir esnasında sorunlarla karşılaşılmaktadır.
Ayrıca, kruvaziyer gemiler, nerdeyse küçük bir köy
nüfusunu aşan binlerce yolcu ve çok sayıda mürettebat bulundurmakta
ve bütün dünyada deniz turizmi hareketlerinde yatlarla birlikte
en önemli payı almaktadır.
Bu sorunların
çözülebilmesi için, 2634 sayılı Kanuna "deniz turizmi araçları"
ile "deniz turizmi tesisleri" tanımlarının eklenmesi suretiyle
kruvaziyer gemi, dalabilir deniz araçları ve bunlara ait limanların
2634 sayılı Kanunun yatırıma ilişkin teşvikleri ile Türk karasularında
seyir ve bayrak çekme ile ilgili kolaylıklarından yararlanması
sağlanmaktadır.
Öte yandan, ülkemizin tesis kapasitesi hızla artmakta
ancak özellikle turizm koruma ve gelişim bölgeleri ile turizm merkezlerinde
yoğunlaşan bu tesislerin alt yapılarının kurulması ve işletilmesi
ile bölge ve merkezlerin bir destinasyon olarak geliştirilmesi ve
tanıtılması ile ilgili sektörle birlikte, etkin ve sürdürülebilir
bir yaklaşım getirilmesi gerekmektedir. Ancak
belediye ve il sınırları, tarihi, kültürel değerlerle coğrafi
özelliklere ve turizm potansiyeline göre belirlenmediğinden,
bölge ve merkezler pek çok farklı belediye ve il özel idaresinin sınırları
içerisinde kalabilmekte, bu durumda ise gerekli alt yapı ve tanıtım
faaliyetinin etkin, verimli ve bütüncül bir anlayışla verilmesi
sağlanamamaktadır. Bu nedenle, alandaki bütün mahalli
idarelerin katılımı ile bir mahalli idare birliği kurulması ve bu
birliğin dışardan atanabilecek temsilcilerinin üçte birinin
alandaki konaklama turizm belgesi sahibi yatırım ve işletmecilerden
oluşması amaçlanmıştır.
4848
sayılı Kültür ve Turizm Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında
Kanunun "Görev" başlıklı 2 nci maddesinin (b) bendi,
"(b) Kültür ve turizm konuları ile ilgili kamu kurum ve kuruluşlarını
yönlendirmek, bu kuruluşlarla işbirliğinde bulunmak, yerel yönetimler,
sivil toplum kuruluşları ve özel sektör ile iletişimi geliştirmek
ve işbirliği yapmak," olarak düzenlenmiştir. Bu
kapsamda verilen görevlerin yerine getirilmesi, bunların malî
olarak da desteklenmesi ile mümkündür. Ancak, 5072 sayılı Dernek
ve Vakıfların Kamu Kurum ve Kuruluşları ile ilişkilerine Dair Kanun
ile 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi
ve Kontrol Kanununun uygulama yönetmeliklerinin de yürürlüğe
girmesi sonucu, sivil toplum örgütleri, yerel yönetimler ve özel
tiyatroların projelerine nakdi kaynak aktarma konusundaki sorunların
çözümlenmesi amaçlanmıştır.
5224 sayılı Sinema Filmlerinin Değerlendirilmesi
ve Sınıflandırılması ile Desteklenmesi Hakkında Kanunda sinema
filmlerinin desteklenmesi öngörülmüştür. Ancak
5018 sayılı Kanun uyarınca bütçenin yıllık olması nedeniyle, yapımların
takvim yılı içerisinde bitirilmesi, yapımın kâr etmemesi halinde
desteğin tamamının geri alınması ve yönetmenine üç yıl, yapımcısına
ise süresiz destekleme yasağı getirilmesi sorunlarının çözümü
amacıyla; kâr eden filmlerin kârından, giderlere yapılan destek oranında
geri ödeme yapılması, yapımı kâr etmeyen yönetmenlerin üç yıl süreyle
desteklenmemesine ilişkin düzenlemenin kaldırılması ve yapımı
kâr etmeyen yapımcıların ise sadece üç yıl süreyle desteklenmemesi
hükme bağlanmıştır.
MADDE
GEREKÇELERİ
Madde
1- Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 28 inci Maddesinde yer alan, "Basın hürdür, sansür edilemez. Basımevi
kurmak izin alma ve malî teminat yatırma şartına bağlanamaz"
hükmü dikkate alınarak, uygulamada tereddüde yer vermemek bakımından,
anılan Kanunun 44 üncü Maddesindeki sertifika zorunluluğundan
"sadece süreli yayın basan" yayınevlerinin muaf olacağı
hususunda düzenleme getirilmiştir.
Madde
2- Fikir ve Sanat Eserleri Kanununda yapılan düzenlemeler ile; korsanla
mücadele alanında çalışan denetim komisyonlarının üyelerini
teşvik etmek amacıyla, 5846 sayılı Kanunun
81 inci Maddesine aykırı olarak çoğaltılan nüsha ve yayınları yakalayan
denetim komisyonu üyelerinden kamu görevlisi olanlara ikramiye
ödenmesi amaçlanmıştır.
Ancak,
bir gün içerisinde birden fazla mahalde yapılan denetim faaliyeti
sonucu yakalanabilecek korsan materyal miktarı öngörülemediğinden,
bütçe olanaklarını aşmaması bakımından, bir gün içerisinde yapılan
denetim faaliyetinde ödenebilecek ikramiye ve bir kişiye ödenebilecek
ikramiyeye Kanunla sınırlama getirilmiş; denetim komisyonlarının
oluşumu ve çalışma esasları ile ödenecek ikramiyenin hesabında
el konulan materyalin niteliği ve miktarı dikkate alınarak belirlenecek
göstergelerin güncellemeye ilişkin sorunla karşılaşılmaması bakımından
yönetmelikle belirlenmesi öngörülmüştür.
Denetim
esnasında el konulan materyallerin 5846 sayılı Kanunun 81 inci
Maddesi kapsamında olup olmadığı hususunda ihtilaf yaşanmaması
ve ödeme sürecinin çok gecikerek ikramiyenin teşvik unsuru olmaktan
çıkmasını engellememek bakımından, ikramiyenin yarısının mahkemece
müsadere kararı verilmesi veya kamu davası açılması sonrasında;
kalanının ise, müsadere veya mahkûmiyet kararının kesinleşmesi
sonrasında ödenmesi hükme bağlanmıştır.
Bandrollü nüshaların Kanunla
yasaklanmış yerlerde satışı korsan kapsamında değerlendirilmediğinden,
ikramiye kapsamına alınmamıştır.
Diğer taraftan, ödemede
kamu yararı bulunması, teşvik amaçlı olması ve üst limitinin belirli
olması nedeniyle ikramiyeden vergi ve yasal kesinti yapılmaması
hükme bağlanmıştır.
Madde
3- 1618 sayılı Kanunun 1 inci Maddesi yeniden düzenlenmiş, bu kapsamda;
paket tur tanımında 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında
Kanun esas alınmış, günübirlik turların ve seyahat acentaları ile
Bakanlık, Birlik, işletme belgesi ve rehber tanımları yapılmıştır.
Madde 4- Seyahat acentalarının tüzel kişilik olarak
kurulmaları öngörülerek ve belge devri yasaklanarak tüzel kişilik
hisselerinin devri yoluyla işlemlerin yürütülmesi ve belgenin
tüzel kişilikten ayrı olarak devri ile ilgili uygulamada ortaya
çıkan sorunların kaldırılması amaçlanmıştır.
Ayrıca, seyahat acentalarının başka birliklere
üye olsalar dahi, Seyahat Acentaları Birliğine de üye olmaları zorunluluğu
düzenlenmiştir.
Madde
5- 4848 sayılı Kanunda rehberlik ile ilgili Kültür ve Turizm Bakanlığının
görevleri belirlenmişse de, rehberlik mesleğinin faaliyet alanları
ve kaçak rehberlik yapmanın müeyyideleri belirlenmemiştir. Türkiye'nin
tarihi, doğası, kültürü ve turizmi ile ilgili rehberlik hizmeti
niteliğindeki bilgilerin, Bakanlık tarafından eğitilmiş, belgelendirilmiş
ve denetimli rehberler aracılığı ile verilmesi, sadece ulaşım ve
tek bir yerde konaklamayı içeren paket turlarda, turistin kara, deniz
veya hava yoluyla varış noktasına gelişi, konaklama ünitesine
transferi ve konakladıktan sonra aynı yolla dönüşü dışında bir hizmet
verilmediğinden bu tarz paket turlar rehber bulundurma zorunluluğunun
kapsamı dışında tutulmuştur. Paket tur ve turlar kapsamında genel
olarak kara taşıtlarında maksimum kapasitenin altmış olduğu diğer
taraftan daha küçük kapasiteli birden fazla araç olduğu hallerde
de altmış kişiye kadar her araca ayrı bir rehber bulundurmanın gerekmeyeceği
göz önünde tutularak altmış kişiye kadar bir rehber bulundurulması
zorunlu hale getirilmiş, ancak tek bir aracın kapasitesinin altmış
kişiyi aşabileceği dikkate alınarak, tek araç kapasitesi altmış
kişiyi aşan araçlarda bir rehber öngörülmüş ve uygulamadaki tereddütlerin
giderilmesi amaçlanmıştır.
Ayrıca,
seyahat acentalarına; müşteriyi aldatıcı, kamu güvenini sarsıcı
ve ülke turizmini baltalayıcı davranışlarda bulunmamak; sunulan
tüm hizmetlere ilişkin detaylı program ve bilgiler ile paket tur programının
hangi sigorta şirketi tarafından sigortalandığını gösteren sözleşmenin
bir nüshasını tüketiciye vermek; diğer seyahat acentaları ile birlikte
müteselsilen sorumlu olarak düzenleyecekleri faaliyetlere ve
aracılık hizmetlerine ilişkin yükümlülüklerini yerine getirmek;
müşterileri ile biletlerini satacakları ulaştırma müesseselerine
sunacakları hizmetler ve tüm seyahat acentacılığı işlemlerinden
doğacak yükümlülüklerini yerine getirmek; şubelerinin de dahil
olmak üzere adres değişikliklerini, değişiklik yapılmadan en az
on gün önce Bakanlığa bildirmek zorunluluğu getirilmiştir.
Madde
6- Avrupa Birliği müktesebatı ile ilgili tarama çalışmalarında
Avrupa Birliğinin paket turlara ilişkin 13/6/1990 tarihli ve 90/314
sayılı Paket Tur, Paket Seyahat, Paket Tatil Hakkındaki Avrupa Konseyi
Direktifin tüketicinin korunmasına ilişkin düzenlemeleri, yalnızca
Avrupa Birliği üye devlet vatandaşlarını değil, üye olmayan devlet
vatandaşlarını da kapsamaktadır. Ayrıca, 4077 sayılı Tüketicinin
Korunması Hakkında Kanunun 6/C Maddesinde tanımlanan paket tur
sözleşmelerine ilişkin usul ve esasların Sanayi ve Ticaret Bakanlığı
tarafından belirlenmesi kapsamında; 13/6/2003 tarihli ve 25137 sayılı
Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Paket Tur Sözleşmeleri
Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin "Tanıtım broşürü"
başlıklı 12 nci Maddesinin üçüncü fıkrasının (d) bendinde; seyahat
acentasının, tanıtım broşürünün açıklanmasının yanı sıra tüketiciye
sözleşme akdedilmeden önce yazılı olarak bilgi vereceği hususlar
içerisinde "Tüketici tarafından iptal masraflarını ya da kaza
veya hastalık halinde ülkesine geri gönderilme de dahil olmak üzere
yardım masraflarını teminat altına alacak, isteğe bağlı bir sigorta
sözleşmesi yapılmasıyla ilgili bilgiler" yer almakta olup, Yönetmelik
ile ihtiyari sigorta düzenlenmiştir.
Sigortanın zorunlu olmayıp, ihtiyari olması tavsiye
mahiyetinde yapılması sonucunu doğurmakta ve tüketiciyi tam anlamı
ile korumamaktadır. Açıklanan nedenlerle
yapılan düzenleme ile sigortanın zorunlu olması, sunulan hizmetin
güvencesini, niteliğini artırması ve en önemlisi tüketicinin
korunmasını sağlayacaktır.
Bu çerçevede,
anılan Kanunda yer alan 50.000.- TL (5 Ykr) teminat güncelliğini yitirmiş
ancak, teminatların güncellenmesi, yoğun sezonlarda birkaç bin turiste
hizmet veren seyahat acentalarından her turist bakımından doğabilecek
gerçek zararı tazmine yeter teminat almak her seyahat acentası bakımından
ayrı değerlendirme yapmayı gerektirdiği gibi, maliyet bakımından
seyahat acentacılığı faaliyetini gerçekleştirmeyi de güçleştireceğinden
çözüm olarak görülmemiştir. Bu durum karşısında, teminat
yerine, seyahat acentalarınca zorunlu sigorta sistemi getirilmiş
ve cezalar maddesinde, zorunlu sigortayı yaptırmayan seyahat
acentalarının belgelerinin iptali öngörülmüştür.
Madde
ile turistlerin, taahhüt edilen hizmetin verilmesi, kaza veya hastalık
halinde ülkelerine geri dönme masrafları ve kaza halinde kazadan
doğan zararlarının her biri ayrı ayrı paket tur bedeli kadar yani toplamda paket tur bedelinin üç katı kadar
sigortalanmaları ve ayrıca kazadan doğan tedavi masraflarının
tamamı için sigortalanmaları amaçlanmıştır.
İlgili alanda faaliyet gösteren sigorta şirketlerine
sigorta yapma zorunluluğu getirilerek, sigorta yapmaktan kaçınmalarının
önlenmesi sağlanmıştır. Ayrıca hem sigorta şirketlerine
hem de seyahat acentalarına sigorta sözleşmelerini beş iş günü
içerisinde ve sözleşmenin süresinden önce sona ermesi durumunda
ise yine aynı sürede Bakanlığa bildirme yükümlülüğü getirilerek,
Bakanlığın seyahat acentalarının sigorta zorunluluğuna uyup uymadığını
denetlemesi zorunluluğu düzenlenmiştir.
Sigorta sektöründe primler, risk analizleri yapılarak
sigorta şirketlerince serbestçe belirlenmektedir. Ancak, bu olanağın hukukun genel ilkelerine ve mevzuata
aykırı olarak kullanılmasını önlemek amacıyla, Hazine Müsteşarlığına
gerektiğinde primleri belirleme yetkisi tanınmıştır.
Madde
7- Maddede, seyahat acentalarının yükümlülüklerini yerine getirmemeleri
halinde verilecek cezalar, suç teşkil eden fiilin ağırlığı dikkate
alınarak düzenlenmiş, 1618 sayılı Kanunda öngörülen "ihtar"
cezası yerine "idari para cezası" düzenlenerek mevzuata
aykırı eylemlerin malî müeyyide ile cezalandırılması, mevcut Kanun
metninde uygulamada ortaya çıkan sorunların giderilmesi ve bu
maddede belirtilen fiillerin başka bir Kanun bakımından da suç teşkil
etmesi halinde, bu Kanunda belirtilen müeyyidelerin ayrıca uygulanması
amaçlanmıştır.
Öncelikle
uyarmayı gerektirmeyecek kadar ağır
Bir
yıl içerisinde beş kez para cezasını gerektiren fiillerin işlendiğinin
tespiti halinde belge iptali öngörülmüş ve uyarma veya idari para
cezası uygulanmayacak kadar ağır
Madde
8- Türk Ceza Kanununda yapılan değişiklikler ile bu Kanundaki değişiklikler
dikkate alınarak, ülke turizminin ve turist güvenliğinin korunması
bakımından Bakanlıktan belge alınmaksızın seyahat acentacılığı
ve rehberlik faaliyetinde bulunmak suç olarak düzenlenmiş ve uygulanacak
cezalar belirlenmiştir.
Madde
9- Birlik gelirlerini artırmak, üyelerine daha iyi hizmet verilebilmesini
ve sivil toplum örgütü olarak ülke turizmine katkıda bulunulmasını
sağlamak için Birliğin şirket kurması, taşınmaz alım, satımı, sınırlı
ayni hak tesisi gibi yetkilere sahip olması hükme bağlanmıştır.
Disiplin Kurulu ve disiplin cezaları ile Genel Kurul
toplantıları, seçimler ve yasaklara ilişkin olarak bu Kanunda bazı
düzenlemelerde eksiklikler bulunmaktadır. Örneğin, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 135 inci Maddesinde
kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları için, "... kanunla
kurulan ve organları kendi üyeleri tarafından kanunda gösterilen
usullere göre yargı gözetimi altında, gizli oyla seçilen kamu tüzelkişilikleridir."
denilmesine karşın, bu Kanunda seçimlerle ilgili Anayasaya uygun
düzenleme yapılmamıştır. Bu nedenle, bu konulara ilişkin
olarak bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde, 5362 sayılı Esnaf ve
Sanatkârlar Meslek Kuruluşları Kanununa atıf yapılmıştır.
Madde 10- 1618 sayılı Kanundaki yeni düzenlemelere
paralel olarak Birliğin gelirleri yeniden düzenlenmiştir.
Ayrıca,
1618 sayılı Kanunun 34 üncü Maddesinin (A) bendinin (f) alt bendinde,
üye kayıt ücreti ve yıllık aidatın genel kurul kararı ile tespit edileceği
düzenlenmiş bulunmaktadır. Ancak, genel kurul kararı ile belirlenen
üye kayıt ücreti, 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanuna
aykırılık oluşturulabilmekte ve rekabeti engelleyici öneriler
kabul edilebilmektedir. Bu nedenle üye kayıt ücreti
ve yıllık aidatın tespit şekli konusunda düzenleme yapılması zorunluluğu
doğmuş ve üye kayıt ücreti ve yıllık aidat Kanunla belirlenmiştir.
Madde 11- 2634 sayılı Kanunda halen yatlar ve yat limanları
teşvik kapsamına alınmıştır. Ancak, kruvaziyer
gemiler kapsama alınmamıştır. Bu gemiler, yüksek
yolcu kapasitesine sahip olmakta, yanaştıkları limanlarda, kısa
bir sürede turistlerin ülkemizi tanıması, toplu ve yüksek meblağlı
alışverişlerle ekonomiye katkıda bulunması gibi olumlu etkileri
bulunmaktadır. Bunların yanaşma yerlerinin ise,
diğer yük ve yolcu gemilerinden farklı nitelikleri taşıması, nitelikli
alışveriş, eğlence, yeme, içme ve konaklama ünitelerini barındırması
gerekmektedir. Ayrıca, dalabilir deniz araçlarının
turizm amaçlı kullanılmasının önümüzdeki yıllarda gelişeceği düşünülmektedir.
Bu gemilerin ve limanlarının da teşvik hükümlerinden yararlanabilmesi
için, 2634 sayılı Kanunun tanımlar maddesinde yer alan
"yat" ibaresi, denizcilik mevzuatına uygun hale getirilmiş,
aynı mevzuata paralel olarak kruvaziyer gemi ve dalabilir deniz
araçları tanımı yapılmıştır. Ayrıca, deniz turizmi araçları limanlarını
kapsamak üzere "deniz turizmi tesisleri" tanımı yapılarak,
2634 sayılı Kanunun mevcut haliyle sadece özel ve ticarî yatlara sağlanan
teşvik ve kolaylıklardan kruvaziyer gemi ve dalabilir deniz araçları
ile deniz turizmi tesislerinin de yararlanması amaçlanmıştır.
Diğer
taraftan, 2634 sayılı Kanunun 30 uncu Maddesinde belirtilen ve
otel, lokanta gibi tesisler için getirilen "sınıflandırma"
kavramı tanımlanmıştır.
Madde 12- 2634 sayılı Kanunda yapılan "deniz
turizmi tesisleri" tanımı doğrultusunda madde metninde düzeltmeler
yapılmıştır.
Madde 13- 2634 sayılı Kanunda yapılan "deniz turizmi
araçları" tanımı doğrultusunda madde metninde düzeltmeler yapılmıştır.
Madde 14- 2634 sayılı Kanun uyarınca yabancı yatlara
Türk Bayrağı çekme olanağı getirilmiş ise de, geldikleri her limanda
ayrı ayrı her idare tarafından işleme tâbi tutulmaları, bürokrasiyi
artırmakta ve turizmi olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle
ülkemize gelen yabancı kruvaziyer gemilerin, yatların ve dalabilir
deniz araçlarının giriş limanında yapılan işlemlerinin ülkemizden
çıkıncaya kadar uğrayacakları limanlarda
da geçerli olması ve bu işlemlerin, ilgili idareler tarafından
ilk giriş limanında verilecek bir belge üzerinden takip edilmesi,
ülkemizde deniz turizmi bakımından önemli bir gelişmeye yol açacaktır.
Taslakla mevcut uygulamada karşılaşılan sorunların
giderilmesi ve kruvaziyer gemilerle dalabilir deniz araçlarına
da yatlara sağlanan kolaylıklar sağlanarak deniz turizminin geliştirilmesi
amaçlanmaktadır.
Madde 15- Halen yatlara sağlanan Türkiye'de kışlama
olanaklarının, kruvaziyer gemi ve dalabilir deniz araçlarına da
sağlanması amaçlanmaktadır.
Madde 16- Madde ile turizm yatırım ve işletmelerinin
belgelerinin iptali halleri yeniden düzenlenerek uygulamada
ortaya çıkan sorunların giderilmesi amaçlanmıştır.
Madde 17- 2634 sayılı Kanununda yapılan deniz turizmi
tesisleri ve deniz turizmi araçları tanımı doğrultusunda Madde
metninde düzeltmeler yapılmıştır.
Madde
18- 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun 12
nci Maddesinde taşınmaz kültür varlıklarının korunması için tahsil
olunan katkı paylarının ödenme ve tahsil usulü açıkça düzenlenmiş
olup, 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun mükerrer 38 inci Maddesinin
5272 sayılı Belediye Kanunu ile yürürlükten kaldırılması nedeniyle
tahsilden sorumlu merciler konusunda ortaya çıkan boşluk giderilmiştir.
Madde
19- 4848 sayılı Kültür ve Turizm Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri
Hakkında Kanunun "görev" başlıklı 2 nci Maddesinin (b) bendi,
"b) Kültür ve turizm konuları ile ilgili kamu kurum ve kuruluşlarını
yönlendirmek, bu kuruluşlarla işbirliğinde bulunmak, yerel yönetimler,
sivil toplum kuruluşları ve özel sektör ile iletişimi geliştirmek
ve işbirliği yapmak," olarak düzenlenmiştir.
Günümüzde,
bütün dünyada kabul gören devlet anlayışı ve katılım sürecinde
ilerlediğimiz Avrupa Birliğinin sanat ve kültür politikaları,
sanat ve kültürün, sivil toplum örgütleri, halk, amatör ve profesyonel
sanatçılar ekseninde oluşumuna ve gelişimine, yerel yönetimler
ve merkezi yönetimce katkıda bulunulması, desteklenmesi ve ortak
projeler geliştirilmesi ile oluşturulmaktadır. Bu
kapsamda Kültür ve Turizm Bakanlığına verilen görevlerin yerine
getirilmesi, bunların malî olarak da desteklenmesi ile mümkündür.
Ancak,
5072 sayılı Dernek ve Vakıfların Kamu Kurum ve Kuruluşları ile İlişkilerine
Dair Kanunun "amaç ve kapsam" başlıklı 1 inci Maddesinde
yer alan "Bu Kanun; kamu kurum ve kuruluşlarını, kamu hizmetlerini
veya personelini desteklemek üzere kurulan dernekler ve Türk Medeni
Kanununa göre kurulan vakıflar ile bunların kamu kurum ve kuruluşları
ile ilişkilerini düzenler ve kapsar." ibaresinde yer alan
"kamu kurum ve kuruluşlarını, kamu hizmetlerini veya personelini
desteklemek üzere kurulan" ibaresinin sadece derneklere mi
münhasır olacağı yoksa "Türk Medeni Kanununa" göre kurulmuş
vakıfları da mı kapsayacağı uygulamada tereddütlere yol açmaktadır.
5272 sayılı Kanunun asıl amacı, "kamu kurum ve kuruluşları tarafından
kurulan veya kamu personelini desteklemek için kurulan" derneklere
ve aynı amaç
Bunun
yanı sıra; 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve
Kontrol Kanununun uygulama yönetmeliklerinin de yürürlüğe girmesi
ile yerel yönetimlerin projelerine de kaynak aktarma olanağı kalmamıştır.
Oysaki, yukarıda da belirtildiği gibi, kültür ve
sanat alanında geliştirilecek projelerde yerel yönetimlerin katılımı
etkinlik, verimlilik ve yerel sahipliliğin sağlanması bakımından
önemlidir.
Ayrıca, Kültür ve Turizm Bakanlığı yıllardır özel
tiyatrolara yardımda bulunmaktadır. Vergi
mevzuatı bakımından ticari şirket veya serbest meslek erbabı olarak
faaliyet gösteren ve bugün ülke genelinde onbine yakın koltuğa sahip
olan özel tiyatrolara Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından verilen
destekler, 5018 sayılı Kanunun 29 uncu Maddesi uyarınca hazırlanan
ve 2006/10656 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan
Dernek, Vakıf, Birlik, Kurum, Kuruluş, Sandık ve Benzeri Teşekküllere
Genel Yönetim Kapsamındaki Kamu İdarelerinin Bütçelerinden Yardım
Yapılması Hakkında Yönetmeliğin, 17/7/2006 tarihli ve 26231 sayılı
Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmesi ile ödenemez hale
gelmiştir.
Bu nedenlerle,
4848 sayılı Kanunun 2 nci Maddesinin (b) bendine "yerel yönetimler,
kamu kurum ve kuruluşları tarafından kurulan veya kamu personelini
desteklemek için kurulan dernekler ve aynı amaçlar
Madde
20- 4848 sayılı Kanunun 21 inci Maddesine bakanlıkların birleşmesi
nedeniyle doğan kadro ihtiyacını karşılamak, Avrupa Birliği müzakere
sürecinde kültür ve sanatın önemi ve Bakanlığımız tarama sürecinin
başlamış olması nedenleriyle doğan ihtiyaç dikkate alınarak Bakanlık
Müşaviri kadrosu eklenmiştir. Ancak, bakanlıkların müşavir kadrolarının
3046 sayılı Kanun; Kültür ve Turizm Bakanlığı müşavirlik kadrolarının
ise 4848 sayılı Kanunla otuz ile sınırlandırıldığı dikkate alınarak,
bu Kanunun yayımlandığı tarih itibarıyla bu kadroya 4848 sayılı
Kanunun geçici 2 nci Maddesi uyarınca kadrosu iptal edilenlerin
atanmış sayılması ve bu kadrolardan ayrılmaları halinde başka bir
işleme gerek kalmaksızın ihdas edilen kadroların iptal edilmiş sayılması
öngörülmüştür.
Madde
21- 5224 Sayılı Sinema Filmlerinin Değerlendirilmesi ve Sınıflandırılması
ile Desteklenmesi Hakkında Mevcut Kanunda, yapımın kâr etmesi halinde
desteğin tamamının geri alınacağı öngörülmüşse de, Avrupa Birliği
müktesebatına ilişkin müzakerelerde, Birlik ve Euromage uygulamasının
filmlerin kârından, giderlere yapılan destek oranında geri ödeme
yapılması şeklinde gerçekleştiği, yönetmenlerin sadece sanatsal
sorumluluk üstlenmeleri nedeniyle geçici de olsa destekten mahrum
edilmedikleri ve yapımın kâr etmemesi halinde yapımcılara süresiz
olarak destek verilmemesine ilişkin bir düzenlemenin bulunmadığı
tespit edilmiştir. Süresiz bir yasaklama ceza hukuku bakımından
bile mümkün bulunmadığı, yapımlara destek vermenin zorunlu olmayıp
desteklenecek yapımların Destekleme Kurulu tarafından seçildiği
dikkate alınarak, sadece kâr eden yapımlardan ve yapımın bütçesine
sağlanan destek oranında geri ödeme yapılması, yapımı kâr etmeyen
yönetmenlerin üç yıl süreyle desteklenmemesine ilişkin düzenlemenin
kaldırılması ve yapımı kâr etmeyen yapımcıların ise sadece üç yıl
süreyle bir daha desteklenmemesi hükme bağlanmıştır.
Madde
22- 5224 sayılı Kanunun 11 inci Maddesi ile film yapımı destekleri
için ayrılan ödeneklerin 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol
Kanunu uyarınca takvim yılı içerisinde kullanılması gerekmektedir.
Oysaki bir sinema filminin ödeneklerin açılması ve
destek kararının çıkmasının mayıs ayını bulması, mevsim koşullarının
beklenmesi, başrol oyuncularının rahatsızlığı gibi nedenlerle
film projelerinin takvim yılı içerisinde bitmesi mümkün olamayabilmektedir.
Bu durumda verilen destek, 6183 sayılı Amme Alacaklarının
Tahsili Usulü Hakkında Kanun uyarınca geri alınmaktadır. Bu nedenle filmin takvim yılı içerisinde bitmemesi halinde
ödeneklerin bir kısmının bir sonraki yıl da kullanımına ilişkin düzenleme
getirilmiştir.
Madde 23- Ülkemizin turizm tesis kapasitesi ve gelen
turist sayısı hızla artmaktadır. Ancak, bu gelişimin sürdürülebilirliğinin sağlanması
için, özellikle turizm koruma ve gelişim bölgeleri ile turizm merkezlerinde
yoğunlaşan bu tesislerin alt yapılarının kurulması ve işletilmesi
ile bölge ve merkezlerin bir destinasyon olarak geliştirilmesi ve
tanıtılması amacıyla, ilgili sektörle birlikte, etkin ve sürdürülebilir
bir yaklaşım getirilmesi gerekmektedir.
Ancak,
belediye ve il sınırları, tarihi, kültürel değerlerle coğrafi
özelliklere ve turizm potansiyeline göre belirlenmediğinden,
bölge ve merkezler pek çok farklı belediye ve il özel idaresinin sınırları
içerisinde kalabilmekte, bu durumda gerekli alt yapı ve tanıtım
faaliyetinin etkin, verimli ve bütüncül bir anlayışla verilmesi
sağlanamamaktadır.
Bu nedenle,
kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri ile turizm merkezlerinde
sosyal ve teknik alt yapı ile tanıtma faaliyetlerinin eşgüdümlü,
verimli ve bütüncül bir anlayışla yürütülebilmesi için, alandaki
bütün mahalli idarelerin katılımı ile bir mahalli idare birliği
kurulması ve bu birliğin dışardan atanabilecek temsilcilerinin
üçte birinin alandaki konaklama amaçlı turizm belgesi sahibi yatırım
ve işletmecilerden oluşması ve seçimlerin, birliğin merkezinin
bulunduğu yer il özel idaresi encümeninin gözetiminde yapılması
amaçlanmıştır.
Madde
24- 1618 sayılı Kanun, 14/9/1972 tarihli olup, günümüz koşullarına
uygun bulunmadığı gibi, 1567 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma
Hakkında Kanunda ve diğer mevzuatla yapılan değişiklikler karşısında,
döviz getirme zorunluluğunun, yurt dışına çıkma ve döviz bulundurma
kolaylıklarının, seyahat acentalarına ayrıcalıklı kredi verilmesinin
uygulamada yeri kalmamıştır. Ayrıca, 1618 sayılı Kanunun 13,14,15
ve 16 ncı Maddelerinde belirtilen teminat miktarları yetersiz hale
gelmiştir. Bu nedenle söz konusu düzenlemeler ile
diğer bazı Maddeler birlikte değerlendirilip güncellenerek yürürlükten
kaldırılmıştır.
Diğer
taraftan, 1618 sayılı Kanunda yer alan "Turizm
ve Tanıtma Bakanlığı" ibareleri "Bakanlık" olarak değiştirilmiştir.
Madde 25- 1618 sayılı Kanunda yapılan düzenlemeler
dikkate alınarak, gerçek kişi olarak kurulan seyahat acentalarının
kazanılmış hakları korunmuş ancak bunlara iki yıl içerisinde belgelerini
tüzel kişiliğe devretme imkânı getirilmiştir.
Madde
26- 5355 sayılı Mahallî İdare Birlikleri Kanununa eklenen geçici
Madde ile, mahalli idare birliklerinin kurulmasında yetkinin mahalli
idare birliğinin merkezinin bulunduğu ilin valisine ait olduğu,
bölge veya merkezin birden fazla il sınırını kapsaması halinde
ise görevli il valisinin İçişleri Bakanlığınca belirleneceği belirtilmiştir.
Madde 27- Yürürlük Maddesidir.
Madde 28- Yürütme Maddesidir.
Millî Eğitim, Kültür, Gençlik ve
Spor Komisyonu Raporu
Türkiye
Büyük Millet Meclisi
Millî
Eğitim, Kültür, Gençlik ve
Spor
Komisyonu 2/11/2006
Esas
No.: 1/1257
Karar
No.: 3
TÜRKİYE
BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA
Başkanlığınızca
26/10/2006 tarihinde tali olarak Komisyonumuzla birlikte Adalet,
Plan ve Bütçe, esas olarak Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve Turizm Komisyonlarına
havale edilen “Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu, Seyahat Acentaları
ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu ile Turizmi Teşvik Kanunu ve
Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Tasarısı
(1/1257)”, Komisyonumuz 2/11/2006 tarihli toplantısında görüşülmüştür.
Toplantımıza; Kültür ve
Turizm Bakanlığı Müsteşarı, Kültür ve Turizm, Maliye ve Bayındırlık
ve İskân Bakanlığı yetkilileri katılmışlardır.
Tasarıyla; Kültür ve Turizm Bakanlığının
görev alanına giren mevzuatta son yıllarda ülkemizde ve dünyada
meydana gelen gelişmelere paralel olarak ve uygulamada ortaya
çıkan sorunları gidermeye yönelik;
- Fikir
ve Sanat Eserleri Kanunu,
- Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları
Birliği Kanunu,
- Turizmi
Teşvik Kanunu,
- Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma
Kanunu,
- Kültür ve Turizm Bakanlığı Teşkilat ve
Görevleri Hakkında Kanun,
- Sinema Filmlerinin Değerlendirilmesi
ve Sınıflandırılması ile Desteklenmesi Hakkında Kanun,
- Mahalli İdare Birlikleri Kanununda,
Değişiklik yapılması öngörülmektedir.
Komisyonumuz, öncelikle tali komisyon olması nedeniyle
Tasarının; görev alanıyla ilgili maddeleri üzerinde, Esas Komisyona
görüş bildirmeyi kararlaştırmıştır. Bu
çerçevede; Fikir ve Sanat Eserleri Kanununda Değişiklik öngören
1 ve 2 nci, Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanununda
Değişiklik İçeren 3 üncü, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununda
Değişiklik öngören 18 inci , Kültür ve Turizm Bakanlığı, Teşkilat
ve Görevleri Hakkında Kanunda değişiklik getiren 19 ve 20 nci, Sinema
Filmlerinin Değerlendirilmesi ve sınıflandırılması ile Desteklenmesi
Hakkında Kanunda değişiklik öngören 21 ve 22 nci maddeleri, incelemesine
dahil etmiş ve sırasıyla görüşmüştür.
Tasarının
Fikir ve Sanat Eserleri Kanununun 44 üncü maddesinde değişiklik
öngören çerçeve 1 inci maddesi “sadece” ibaresi çıkarılmak suretiyle
Komisyonumuzca kabul edilmiştir.
Tasarının
Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa Ek Madde 12 ekleyen çerçeve 2 nci
maddesi Komisyonumuzca aynen
Tasarının,
Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanununun 1 inci
maddesinde değişiklik öngören 3 üncü maddesi, Kültür ve Tabiat
Varlıklarını Koruma Kanununun 12 nci maddesinde değişiklik öngören
ve belediyelerin katkı payını ödemelerini sağlamaya yönelik düzenlemeler
içeren çerçeve 18 inci, Kültür ve Turizm Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri
Hakkında Kanunun 2 nci maddesinde değişiklik içeren çerçeve
19, ve bu Kanuna Geçici 7 nci madde
ekleyen çerçeve 20 nci maddeleri Komisyonumuzca oy birliği ile kabul
edilmiştir. Çerçeve 19 uncu madde, her yıl özel tiyatrolara
verilen yardımla ilgilidir. Bu alanda uygulamadaki
sorunların giderilmesi amaçlanmaktadır.
Tasarının,
Sinema Filmlerinin Değerlendirilmesi ve Sınıflandırılması ile
Desteklenmesi Hakkında Kanunun 8 ve 11 inci maddelerinde değişiklik
öngören çerçeve 21 ve 22 nci maddeleri Komisyonumuzca aynen ve oy
birliği ile kabul edilmiştir.
Raporumuz,
havalesi gereği Esas Komisyon olan Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve
Turizm Komisyonuna gönderilmek üzere Yüksek Başkanlığa saygı ile
arz olunur.
|
|
Başkan |
Başkanvekili |
Sözcü |
|
|
Tayyar Altıkulaç |
Hikmet Özdemir |
Hacı Biner |
|
|
İstanbul |
Çankırı |
Van |
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Hüseyin Ekmekçioğlu |
Faruk Anbarcıoğlu |
Mustafa Özyurt |
|
|
|
|
|
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Mustafa Gazalcı |
Mehmet Yüksektepe |
Ömer Özyılmaz |
|
|
Denizli |
Denizli |
|
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Hasan Aydın |
Temel Yılmaz |
Avni Doğan |
|
|
Giresun |
Gümüşhane |
Kahramanmaraş |
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Remzi Çetin |
Mehmet Çerçi |
Mehmet Sarı |
|
|
|
Manisa |
Osmaniye |
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Öner Ergenç |
Engin Altay |
Osman Kılıç |
|
|
Siirt |
Sinop |
|
|
|
|
Üye |
|
|
|
|
Muharrem İnce |
|
|
|
|
Yalova |
|
MİLLÎ EĞİTİM, KÜLTÜR, GENÇLİK VE SPOR
KOMİSYONUNUN
FİKİR VE SANAT ESERLERİ KANUNU, SEYAHAT ACENTALARI VE
SEYAHAT ACENTALARI BİRLİĞİ KANUNU İLE TURİZMİ TEŞVİK KANUNU VE BAZI KANUNLARDA
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN TASARISI
MADDE 1- 5/12/1951 tarihli ve 5846 sayılı Fikir
ve Sanat Eserleri Kanununun 44 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci
cümlesinde yer alan “amacıyla,” ibaresinden sonra gelmek üzere “süreli yayınlar basan yerler dışında,”
ibaresi eklenmiştir.
MADDE 2- Tasarının 2 nci maddesi Komisyonumuzca
aynen
MADDE 3- Tasarının 3 üncü maddesi
Komisyonumuzca aynen
MADDE 18- Tasarının 18 inci maddesi
Komisyonumuzca aynen
MADDE 19- Tasarının 19 uncu maddesi
Komisyonumuzca aynen
MADDE 20- Tasarının 20 nci maddesi Komisyonumuzca
aynen
MADDE 21- Tasarının 21 inci maddesi
Komisyonumuzca aynen
MADDE 22- Tasarının 22 nci maddesi Komisyonumuzca
aynen
Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve Turizm Komisyonu Raporu
Türkiye
Büyük Millet Meclisi
Bayındırlık,
İmar, Ulaştırma ve
Turizm
Komisyonu
Esas
No: 1/1257 4/12/2006
Karar
No: 106
TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA
16/10/2006 tarihinde Türkiye Büyük
Millet Meclisi Başkanlığına sunulan ve Başkanlıkça 26/10/2006 tarihinde
tali komisyon olarak Adalet Komisyonu; Milli Eğitim, Kültür, Gençlik
ve Spor Komisyonu ile Plan ve Bütçe Komisyonuna, esas komisyon olarak
da Komisyonumuza havale edilen 1/1257 esas numaralı Fikir ve Sanat
Eserleri Kanunu, Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği
Kanunu ile Turizmi Teşvik Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına
Dair Kanun Tasarısı, Komisyonumuzun 16/11/2006 tarihinde yapmış
olduğu 54 üncü birleşiminde Kültür ve Turizm Bakanlığı, Maliye Bakanlığı,
İçişleri Bakanlığı, Adalet Bakanlığı, Hazine Müsteşarlığı, Denizcilik
Müsteşarlığı, Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, TURSAB temsilcileri
ve özel sektör temsilcilerinin katılımları ile görüşülmeye başlanmıştır.
Ülkemizde ve dünyada meydana gelen
gelişmeler ile uygulamada ortaya çıkan sorunların giderilmesi
amacı, Kültür
ve Turizm Bakanlığının görev alanına giren mevzuatta değişiklik
yapılması ihtiyacını doğurmuştur. Bu bağlamda hazırlanan Tasarı,
Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu, Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları
Birliği Kanunu, Turizmi Teşvik Kanunu,
Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu, Kültür ve Turizm Bakanlığı
Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun, Sinema Filmlerinin Değerlendirilmesi
ve Sınıflandırılması ile Desteklenmesi Hakkında Kanun ve Mahalli
İdare Birlikleri Kanununda değişiklikler yapılmasını öngörmektedir.
Tasarıda özetle;
- 5846 sayılı Kanunda yapılan değişiklikle;
81 inci maddeye aykırı olarak çoğaltılan nüsha ve yayınları yakalayan
denetim komisyonu üyelerinden kamu görevlisi olanlara ikramiye
ödenmesi, sertifika zorunluluğundan sadece süreli yayınlar basan
yayın evlerinin muaf tutulması,
- 1618 sayılı Kanunda yapılan değişiklikle;
seyahat acentalarınca taahhüt edilen hizmetin verilmemesi veya
taahhüt edildiği şekilde verilmemesi veya kaza ve hastalık halinde,
zorunlu sigorta sistemi getirilmesi, sigorta yaptırmayan acentaların
belgelerinin iptal edilmesi, rehberlik hizmeti niteliğindeki bilgilerin rehberlik aracı ile verilmesi,
paket tur ve turlar kapsamında araçlarda rehber bulundurulmasının zorunlu hale getirilmesi öngörülmekte,
seyahat acentalarının yükümlülüklerini yerine getirmemeleri
halinde verilecek cezalar suç teşkil eden fiilin ağırlığı dikkate
alınarak düzenlenmekte ve ihtar cezası yerine idari para cezası
getirilmekte, Bakanlıktan belge almaksızın seyahat acentalarının
yapabileceği faaliyetlerde bulunanlar hakkında hapis ve adli para
cezası verilmekte,
- 2634 sayılı Kanunda yapılan değişiklikle;
Kanuna “deniz turizmi araçları” ve “deniz turizm tesisleri” tanımları
eklenmek suretiyle yatırıma ilişkin teşvik ve diğer kolaylıklardan
bunların da faydalanması belirtilmekte,
- 2863 sayılı Kanunda yapılan değişiklikle;
taşınmaz kültür varlıklarının korunması için tahsil edilen katkı
paylarının ödenme ve
tahsil usulü açıkça düzenlenmekte,
- 4848 sayılı Kanunda yapılan değişiklikle;
sivil toplum örgütlerine, yerel yönetimlere ve özel tiyatrolara
mali yardımda bulunulmakta, doğan ihtiyacı karşılamak üzere 18
adet Bakanlık Müşaviri kadrosu eklenmekte,
- 5224 sayılı Kanunda yapılan değişiklikle,
sinema filmlerinin desteklenmesi öngörülmekte,
- 5355 sayılı Kanunda yapılan değişiklikle;
kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri ile turizm merkezlerinde
sosyal ve teknik altyapı ile tanıtma faaliyetlerinin eşgüdümlü,
verimli ve bütüncül bir anlayışla yürütülebilmesi için mahalli
idare birlikleri kurulması, bu birliklerin kurulmasında yetkili
makamlar belirlenmekte, gerçek kişi olarak seyahat acentalarının işletme belgelerini
bir defaya mahsus olmak üzere iki yıl içinde tüzelkişiliğe devredebilmeleri
düzenlenmektedir.
Tasarının tümü üzerinde yapılan
Komisyon görüşmelerinde;
- Turizmin çok canlı bir alan olduğu, ortaya çıkan yeni gelişmelere ayak uydurabilmesi
için, bu gelişmelere paralel bir düzenleme yapılmasının gereği,
- Bu bağlamda yapılan teknik çalışmalarda,
kamu kurum ve kuruluşlarının yanında özel sektörün de görüşleri
alınmak suretiyle asgari mutabakatın sağlanmaya çalışıldığı,
- Tasarıda; Seyahat Acentaları
ve Seyahat Acentaları Birliği Kanununda yapılan değişiklikle,
zorunlu sigortanın getirildiği; konaklama ve ulaşım dışındaki
bütün turlarda rehber bulundurulmasının kaldırıldığı; kruvaziyer
turizmin, ilk kez bu Tasarı ile yasalarımıza girdiği; ticari yatlarla
ilgili bir uygulama kolaylığı sağlandığı, Turizm bölgelerinde
hizmet birliklerinin kurulmasının sağlandığı; sinema filmleri
ve özel tiyatrolarla ilgili bazı sıkıntıların giderildiği,
- Özellikle batı ve güney bölgelerimizde
turizmin gelişmesinde, teşvik politikalarının olumlu rolünün olduğu,
İfade
edilmiştir.
Yapılan eleştirilerde ise;
- Ülkemizde, gerek yurtiçinden
gerekse yurtdışından gerçekleştirilen turistik faaliyetlerde
rehberlik hizmetinin olması gerektiği gibi gerçekleştirilemediği,
- Kültür değerlerimizi sunma ve
satma noktasında başarısız kalındığı,
- Bölgesel olarak turistik faaliyetlerin
yeterince yapılamadığı,
- Seyahat acentaları ile rehber
acentaları arasındaki menfaat çatışmasının giderilmesi gerektiği,
İfade
edilmiş, müteakiben Tasarı üzerinde daha ayrıntılı çalışılabilmesi
ve gerekli detaylı çalışmaların yapılabilmesi amacıyla, maddelere
geçilmeden alt komisyon kurulmasına karar verilmiştir.
Bu
amaçla kurulan Alt Komisyon Başkanlığına, Erzurum Milletvekili
Mustafa Ilıcalı seçilmiştir. Alt Komisyon üyeliğine ise; Kayseri
Milletvekili Niyazi Özcan, Antalya Milletvekili Fikret Badazlı,
Kahramanmaraş Milletvekili Mehmet Parlakyiğit, İzmir Milletvekili
Erdal Karademir ve Sakarya Milletvekili Recep Yıldırım seçilmişlerdir.
İlk toplantısını 16/11/2006 tarihinde
yapan alt komisyon; ikinci toplantısını, 21/11/2006 tarihinde; Kültür
ve Turizm Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, İçişleri
Bakanlığı, Diyanet İşleri Başkanlığı, Devlet Personel Başkanlığı,
Denizcilik Müsteşarlığı, Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, TURSAB
temsilcileri ile sektör temsilcilerinin katılımlarıyla yapmıştır.
Üçüncü toplantısını, 23/11/2006 tarihinde
Kültür ve Turizm Bakanlığı ve Maliye Bakanlığı temsilcilerinin
katılımları ile; dördüncü toplantısını
ise 29/11/2006 tarihinde Kültür ve Turizm Bakanı Atil
Komisyonumuzun 30/11/2006
tarihinde yapmış olduğu 56 ncı birleşim; Kültür ve Turizm Bakanı Atil
Bu birleşimde yapılan görüşmelerde;
- Kültür ve turizm alanının, düzenleme
yapılması sırasında en fazla toplumsal mutabakata ihtiyaç duyulan
alan olduğu; keza, turizmin, ülkemiz sınırlarının ötesine doğrudan
veya dolaylı olarak taşıyacak ve bütün Türkiye’nin varlığını yansıtacak bir
alan olduğu,
- Bu nedenle turizmin, iktidar ve
muhalefet partileri vekilleri ile kamu ve özel sektör temsilcileri
arasında mutabakat sağlanması gereken oldukça hassas bir alan olduğu,
- Turizm için yol ve konaklama tesislerinin
hayati önem taşıması hasebiyle bölgelerarası turizm gelirleri
farkının doğduğu,
- İnanç ve kültür turizminin geliştirilmesi
konusunda Bakanlığa çok iş düştüğü,
-Alt komisyonda yapılan çalışmaların,
Tasarıya olumlu katkı sağlar mahiyette olduğu,
İfade
edilmiş, müteakiben, Tasarının maddeleri üzerindeki görüşmelere
geçilmiştir.
Komisyonumuzca Tasarının maddeleri
üzerinde yapılan görüşmeler neticesinde, gerek alt komisyonca değiştirilen
metinlerin kabulü gerekse komisyonumuzun yaptığı düzenlemeler
sonucunda Tasarı üzerinde şu değişiklikler yapılmıştır:
- Tasarıya yeni çerçeve 1 inci
madde eklenerek turizm faaliyetlerinin denetimi konusunda etkinlik
sağlanması amaçlanmıştır.
Tasarının;
- Çerçeve 3 üncü maddesi; bu madde
ile getirilen “tur” tanımında yanlış yorumlara yer vermemek amacıyla
düzenleme yapılmak suretiyle değiştirilerek, çerçeve 4 üncü madde
olarak,
- Çerçeve 4 üncü maddesi; bu madde
ile değişen 1618 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin dördüncü fıkrasında
yer alan “kuruluşların” ibaresi uygulamada geniş yorumlanabileceğinden
“otobüs işletmelerinin” olarak, söz konusu maddenin son fıkrası aynı
Kanunun 32 nci maddesi ile oluşacak mükerrerliği önlemek amacıyla
değiştirilerek, çerçeve 5 inci madde olarak,
- Çerçeve 5 inci maddesi;
Bu madde ile değişiklik yapılan
1618 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin (a) bendinin daha anlaşılabilir
hale getirilmesi ve en az bir rehber bulunması gerekli hallerin
açıklığa kavuşturulması amacıyla değiştirilerek,
Teminat konusunun devamını sağlamak,
alt üst teminat sınırlarını belirlemek, teminatın eksilmesi halinde
seyahat acentasına belli bir süre tanımak,
Yöreyle ilgili tanıtıcı materyallerin
dağıtımının sağlanması amacıyla değiştirilerek, çerçeve 6 ncı
madde olarak,
-Çerçeve 6 ncı maddesi; Seyahat
acentalarının paket tur düzenlenmesinden doğan yükümlülüklerini
yerine getirmemesi sorumluluk sigortası niteliğinde olup, bu nedenle
zorunlu hale getirilerek, ancak diğer riskler şahsi nitelik taşıdığından
Avrupa Birliği uygulamalarına paralel olarak müşteriye bildirim
zorunluluğu bulunmakla birlikte müşterinin iradesine bırakılmak
suretiyle düzenlenerek, çerçeve 7 nci madde olarak,
- Çerçeve 7 nci maddesi;
Bu madde ile değişen 1618 sayılı
Kanunun 27 nci maddesinde verilen para cezalarının idari olduğunun
belirtilmesi, idari para cezalarının kaç tekrar sonunda belge iptaline
yol açacağı hususunda değişiklik yapılması ve bu cezaların her yıl yeniden değerleme
oranına göre artırılacağının belirlenmesi suretiyle,
Kamu kurumu niteliğindeki meslek
kuruluşlarının tanıtıcı materyallerinin dağıtılmamasının müeyyidelendirilmesi
yönünde değiştirilerek, çerçeve 8 inci madde olarak,
- Çerçeve 8 inci maddesi; belge
almaksızın rehberlik faaliyetinde bulunanlara uygulanacak cezaların
düzenlenmesi, “hanutçuluk” olarak bilinen faaliyetlerin cezai
yaptırımlarının metne eklenmesi suretiyle değiştirilerek, çerçeve
9 uncu madde olarak,
Tasarının çerçeve 11 inci maddesinde
yer alan tanımlar daha düzgün bir şekilde ifade
edilebilmesini teminen ve “günübirlik gezi teknesi” tanımı metne
eklenerek çerçeve 13 üncü madde olarak
Tasarıya
yeni çerçeve 14 üncü madde ihdas edilerek turizm yatırımlarının
daha seri ve etkin bir şekilde yapılabilmesi amaçlanmıştır.
Tasarıya
yeni çerçeve 19 uncu madde ihdas edilmiştir. Bu çerçeve madde ile 2634 sayılı Kanunun 33 üncü maddesinde
değişiklik yapılarak temel ceza kanunlarına uyum sağlanması amaçlanmıştır.
Bu düzenleme ile; TBMM Genel Kurul gündeminde bulunan 1/1187 esas numaralı
Tasarının kanunlaşmasının gecikmesi nedeniyle, anılan Tasarının
Adalet Komisyonunda kabul edilen hükümleri dikkate alınarak ve
idari para cezalarının miktarı artırılarak bu Tasarıya eklenmesi
uygun görülmüştür.
Tasarının;
Çerçeve 16 ncı maddesi; cezanın
idari olduğunun belirtilmesi amacıyla değiştirilerek çerçeve
20 nci madde olarak,
Çerçeve 19 uncu maddesi; bu çerçeve
madde ile eklenmesi öngörülen metnin daha açık bir şekilde ifade
edilebilmesini teminen değiştirilerek, çerçeve 23 üncü madde
olarak,
Çerçeve 23 üncü maddesi; bu madde
ile 5355 sayılı Kanuna eklenen Ek 1 inci maddesinde geçen “turizm
belgesinin” daha anlaşılır olabilmesi için değiştirilerek, çerçeve 27 nci madde olarak,
Çerçeve 25 inci maddesi; bu madde
ile 1618 sayılı Kanuna eklenen geçici 3 üncü maddede aynı Kanunun
10 uncu maddesinde teminat yükümlülüğü getirilmesi nedeniyle
mevcut seyahat acentalarının durumlarının açıklığa kavuşturulmasına
yönelik düzenleme yapılmak suretiyle değiştirilerek ve kanun
tekniği açısından geçici madde ile ilgili düzenlemenin söz konusu
kanunla ilgili çerçeve maddelerinin sonunda yer verilebilmesi
amacıyla çerçeve 12 nci madde olarak,
Tasarının yukarıda belirtilen
maddeleri dışındaki maddeleri redaksiyonla veya aynen
Tasarının tamamı redaksiyona
tabi tutulup kanun tekniğine uygun hale getirilerek metin düzenlenmiştir.
Raporumuz ve metni Genel Kurula sunulmak üzere saygı
ile arz olunur.
|
|
|
|
|
|
|
Başkan |
Başkanvekili |
Sözcü |
|
|
Mustafa Demir |
Mustafa Ilıcalı |
Asım Aykan |
|
|
|
|
|
|
|
Kâtip |
Üye |
Üye |
|
|
Mehmet Sarı |
Mustafa Tuna |
Fikret Badazlı |
|
|
|
|
|
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Osman Aslan |
Zülfü Demirbağ |
Mevlüt Coşkuner |
|
|
Diyarbakır |
Elazığ |
Isparta |
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Ali İbiş |
Nusret Bayraktar |
Erdal Karademir |
|
|
İstanbul |
İstanbul |
İzmir |
|
|
|
|
(6 ncı maddeye muhalifim) |
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Mehmet Yıldırım |
Niyazi Özcan |
Muharrem Doğan |
|
|
Kastamonu |
|
Mardin |
|
|
|
|
(İmzada bulunamadı) |
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Recep Yıldırım |
Orhan Taş |
Hasan Güyüldar |
|
|
Sakarya |
|
Tunceli |
|
|
|
Üye |
|
|
|
|
Halil Kaya |
|
|
|
|
Van |
|
|
|
|
|
|
TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞI
GENEL SEKRETERLİĞİ
Kanunlar ve Kararlar Dairesi Başkanlığı
KAN.
KAR. MD.
Sayı:
A.01.0.GNS.0.10.00.02-28371 11/12/2006
BAYINDIRLIK, İMAR, ULAŞTIRMA VE TURİZM
KOMİSYONU BAŞKANLIĞINA
Başkanlığımızca, 26/10/2006 tarihinde
tali komisyon olarak Adalet Komisyonu; Millî Eğitim, Kültür, Gençlik
ve Spor Komisyonu ile Plan ve Bütçe Komisyonuna, esas komisyon olarak
da Komisyonumuza havale edilen 1/1257 esas numaralı Fikir ve Sanat
Eserleri Kanunu, Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği
Kanunu ile Turizmi Teşvik Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına
Dair Kanun Tasarısı ile; 5/12/1951 tarihli ve 5846 sayılı Fikir ve Sanat
Eserleri Kanunu; 14/9/1972 tarihli ve 1618 sayılı Seyahat Acentaları
ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu; 12/3/1982 tarihli ve 2634 sayılı
Turizmi Teşvik Kanunu; 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat
Varlıklarını Koruma Kanunu; 16/4/2003 tarihli ve 4848 sayılı Kültür
ve Turizm Bakanlığı Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun; 14/7/2004
tarihli ve 5224 sayılı Sinema Filmlerinin Değerlendirilmesi ve
Sınıflandırılması ile Desteklenmesi Hakkında Kanun ve 26/5/2005 tarihli
ve 5355 sayılı Mahallî İdare Birlikleri Kanununda değişiklikler
yapılması öngörülmektedir.
Tasarı,
Komisyonunuzca görüşülerek karara bağlanmış ve bu konudaki
4/12/2006 tarihli ve 106 karar no’lu raporunuz Başkanlığımıza gönderilmiştir. Raporunuz
ve ekinde yer alan metnin incelenmesi sonucunda, tasarı metninde
yer almayan üç yeni maddenin ihdas edilerek 1, 14 ve 19 uncu maddeler
olarak kabul edildiği ve metne eklendiği görülmüştür. Eklenen yeni
14 ve 19 uncu maddeler tasarı metnine konu olan 12/3/1982 tarihli ve
2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununda değişiklikler öngörmekte ancak
bu yeni hükümlerin tasarı ile çok yakın bir ilgisi bulunmamakta, 1
inci maddede yapılan düzenleme ise tasarı metnine konu olmayan
4/7/1934 tarihli ve 2559 sayılı Polis Vazife ve Selahiyet Kanununda
değişiklik öngörmektedir.
Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün
“Komisyonların yetkisi, toplantı yeri ve zamanı” başlıklı 35 inci
maddesinin birinci fıkrasında “Komisyonlar, kendilerine havale
edilen kanun tasarı veya tekliflerini aynen veya değiştirerek
Açıklanan
nedenlerle; konuya ilişkin rapor ve metin yeniden değerlendirilmek
üzere dosyası ile birlikte geri gönderilmiştir.
Bilgilerinizi
rica ederim.
Saygılarımla.
Bülent Arınç
Türkiye
Büyük Millet Meclisi
Başkanı
Bayındırlık, İmar, Ulaştırma ve Turizm Komisyonu Raporu
Türkiye
Büyük Millet Meclisi
Bayındırlık,
İmar, Ulaştırma ve
Turizm
Komisyonu
Esas
No.: 1/1257 13/12/2006
Karar
No.: 107
TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA
Başkanlığınızın 11.12.2006 tarihli
ve A.01.0.GNS.0.10.00.02-28371 sayılı
yazıları ile 1/1257 esas numaralı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu,
Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu ile Turizmi
Teşvik Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun
Tasarısına ilişkin raporumuz ve metni yeniden değerlendirilmek
üzere Komisyonumuza geri gönderilmiştir.
Komisyonumuzun 13.12.2006 tarihli
57 nci birleşiminde Başkanlığınızın yazıları dikkate alınarak
üyelerimizce yapılan değerlendirmelerde;
- Geri göndermeye ilişkin gerekçelerin
değerlendirilerek konunun incelendiği, bu çerçevede gerek Komisyonumuzdan
daha önce çıkan diğer işlerin, gerekse diğer komisyonların görüştükleri
işlerin gözden geçirildiği, benzer örneklerin incelenmesi sonrasında Komisyonumuzca oluşturulan metnin gayet
yerinde, sıra sayısı olarak bastırılan diğer işler yanında en masum
metinlerden birisi olduğunun müşahade edildiği,
- Tasarının alt komisyonda ve Komisyonumuzda,
görüşülen konuya aykırı, görüşülen işin konusu olarak görülmeyen
önerilerin kabul görmemekte olduğu, nitekim Alt Komisyon Başkanının içtenlikle arzu etmesine karşın kendi
sorumluluğunu ve alt komisyon üyelerinin görüşlerini dikkate
alarak, hassasiyet göstererek kendi önerilerini alt komisyonca
kabul edilen metne koymaktan imtina ettiği,
- Tasarıya eklenen yeni çerçeve
1 inci madde ile turizm faaliyetlerinin denetimi konusunda etkinlik
sağlanmasının amaçlandığı, bu değişikliğin tamamen 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununda
günübirlik gezi tekneleri, deniz turizmi ve deniz turizmi araçlarına
yönelik düzenleme paralelinde yapılmış zorunlu bir ekleme olduğu,
benzer nitelikteki birkaç tasarı ve teklif örnek olarak incelendiğinde;
(sıra sayıları 618; 1039; 838; 1159; 1081; 4; 875; 21. Dönem.
86) yapılan değişikliğin yerinde bir düzenleme
olduğu,
- Tasarıya ihdas edilen yeni çerçeve
14 üncü maddeyle turizm
yatırımlarının daha seri ve etkin bir şekilde yapılabilmesinin
amaçlandığı, Tasarının turizmi teşvik konusunu içermesi sebebiyle
bu madde ihdasının da ülkemizde turizmi teşvik edici bir düzenleme
olarak
- Tasarıya ihdas edilen yeni çerçeve
19 uncu maddeyle 2634 sayılı Kanunun 33 üncü maddesinde değişiklik
yapılarak temel ceza kanunlarına uyum sağlanmasının amaçlandığı,
TBMM Genel Kurul gündeminde bulunan 1/1187 esas numaralı Tasarının
kanunlaşmasının gecikmesi nedeniyle, anılan Tasarının Adalet Komisyonunda
kabul edilen hükümleri dikkate alınarak bu Tasarıya eklenmesinin
uygun görüldüğü, bu madde ihdasının da var olan ve Meclisin ilgili
ihtisas komisyonunca da kabul gören bir metnin bu Tasarıyla aynı
içerikte olması nedeniyle uygun ve konuyla ilgili bir değişiklik
olarak kabul edildiği,
- Tasarının Kültür ve Turizm Bakanlığı
ile ilgili bir torba tasarı olduğu ve yedi ayrı kanunda değişiklik
yaptığı, yukarıda verilen örnekler de değerlendirildiğinde Komisyonumuzda
yapılan değişikliklerin içtüzük ve teamül sınırlarını zorlamayan,
Tasarının gerekçesine ve ruhuna uygun değişiklikler olduğu,
- Tasarının alt komisyon kurulması
öncesinde, alt komisyonda ve alt komisyon raporunun ve metnin görüşmeleri
ile üç kez ele alındığı, enine boyuna tartışıldığı, gerekli hassasiyetin
gösterildiği,
- Komisyonun salt çoğunlukla katıldığı
madde ihdaslarına Genel Kurulda gidilebildiği, komisyonun takdir
hakkının bu kadar önemsendiği bir ortamda, böyle
bir yöntem yerine Tasarının komisyon aşamasında iken bu tür gerekli
eklemelerin yapılmasının daha yerinde bir davranış olduğu, Komisyonun
yetkisi dahilinde olduğu,
- Tasarının özüne, aykırı bir değişikliğin
söz konusu olmadığı,
- Komisyonun kendisine havale
edilen iş dışında, başka bir konuyu gündemine alıp, görüşmediği,
yapılan değişikliklerin İçtüzükte öngörülen hükümler çerçevesinde
- İfade edilen sebeplerle Komisyon
raporu ve metninin değiştirilmeksizin aynen
Dile
getirilmiştir.
Yapılan görüşmeler sonucunda;
üyelerimizin ittifakla belirttikleri görüş oylanarak, oybirliği
ile Komisyonumuzca
Saygılarımızla
arz olunur.
|
|
Başkan |
Sözcü |
Üye |
|
|
Mustafa Demir |
Asım Aykan |
Mustafa Tuna |
|
|
|
|
|
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Fikret Badazlı |
Osman Aslan |
Zülfü Demirbağ |
|
|
|
Diyarbakır |
Elazığ |
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Talip Kaban |
Nusret Bayraktar |
Erdal Karademir |
|
|
Erzincan |
İstanbul |
İzmir |
|
|
Üye |
Üye |
Üye |
|
|
Abdurrezzak Erten |
Mehmet Parlakyiğit |
Abdülkadir Kart |
|
|
İzmir |
Kahramanmaraş |
Rize |
|
|
Üye |
Üye |
|
|
|
Recep Yıldırım |
Orhan Taş |
|
|
|
Sakarya |
|
|
HÜKÜMETİN TEKLİF ETTİĞİ METİN
FİKİR
VE SANAT ESERLERİ KANUNU, SEYAHAT ACENTALARI VE SEYAHAT ACENTALARI
BİRLİĞİ KANUNU İLE TURİZMİ TEŞVİK KANUNU VE BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR
KANUN TASARISI
MADDE
1- 5/12/1951 tarihli ve 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Kanununun 44 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde
yer alan “amacıyla,” ibaresinden sonra gelmek üzere “sadece süreli
yayınlar basan yerler dışında,” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 2- 5846 sayılı Kanuna aşağıdaki madde
eklenmiştir.
“İkramiye
EK MADDE 12- Bu Kanunun 81 inci maddesine
aykırı olarak çoğaltılan nüsha ve yayınların yakalanması halinde,
bu Kanun hükümleri ve ilgili diğer mevzuat hükümleri çerçevesinde
suça konu olan materyalleri yakalama işlemine fiilen katılan, önleme,
izleme ve soruşturmakla görevli olan denetim komisyonu başkan ve
üyelerinden kamu görevlisi olanlara ikramiye ödenir.
Bir denetim faaliyeti çerçevesinde
yapılan el koymalar neticesinde denetim komisyonu başkan ve üyelerine
verilebilecek ikramiyenin toplam tutarı, ellibin gösterge rakamının
memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutarı geçemez. İkramiye tutarı ilgililere eşit olarak paylaştırılır.
Bir kişiye ödenecek ikramiyenin yıllık toplam tutarı
kırkbin gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu
bulunacak tutarı geçemez.
Ödenecek ikramiyenin yüzde ellisi,
nüsha ve yayınlar sahipsiz yakalanmışsa mahkemesince verilecek
olan müsadere kararını, sahipli yakalanmış ise kamu davası açılmasını,
kalan yüzde ellisi ise müsadereye veya mahkûmiyete ilişkin hükmün
kesinleşmesini takip
Bu Kanunun 81 inci maddesinin yedinci
fıkrası ile satış yapılması yasaklanmış olan yerlerde satılan yasal
nüshalara el konulması halinde ikramiye ödenmez.
Bu maddeye göre ödenecek ikramiyelerden
herhangi bir vergi ve kesinti yapılmaz.
Denetim komisyonlarının oluşumu
ve çalışma esasları ile ödenecek ikramiyenin hesabında el konulan
materyalin niteliği ve miktarı dikkate alınarak belirlenecek
göstergeler ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve
esaslar İçişleri Bakanlığı ve Maliye Bakanlığının uygun görüşü
alınarak Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmelik ile düzenlenir.”
MADDE
3- 14/9/1972 tarihli ve 1618 sayılı Seyahat Acentaları
ve Seyahat Acentaları Birliği Kanununun 1 inci maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 1- Bu Kanunun uygulanmasında;
a) Bakanlık: Kültür ve Turizm Bakanlığını,
b) Birlik: Seyahat Acentaları Birliğini,
c) İşletme belgesi: Bakanlıkça
verilen seyahat acentası belgesini,
ç) Paket tur: 4077 sayılı Tüketicinin
Korunması Hakkında Kanunda tanımlanan paket turu,
d) Tur: Ulaştırma ve Türkiye’nin tarihi, doğal, kültürel, turistik değerlerini
tanıtmayı birlikte kapsayan, bu hizmetlerin dahil olduğu tek bir
fiyatla satılan veya satış taahhüdü yapılan ve hizmeti yirmidört
saatten kısa bir süreyi kapsayan ticari faaliyeti,
e) Seyahat acentası: Kâr amacı ile
turistlere turizm ile ilgili bilgiler vermeye, paket turları ve
turları oluşturmaya, turizm amaçlı konaklama, ulaştırma, gezi,
spor ve eğlence hizmetlerini görmeye yetkili olan, oluşturduğu ürünü
kendi veya diğer seyahat acentaları vasıtası ile pazarlayabilen
ticari kuruluşu,
f) Rehber: Bakanlıkça verilen rehber
belgesini haiz kişiyi,
ifade
eder.”
MADDE 4- 1618 sayılı Kanunun 4 üncü maddesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 4- Türkiye’de seyahat acentalığı
faaliyeti göstermek için Bakanlıktan işletme belgesi almak zorunludur.
İşletme belgesi almak isteyenlerin
başvurularına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.
İşletme belgeleri bir işletmeye
mahsus olmak üzere tüzel kişilere verilir. İşletme belgeleri devredilemez.
Yurt dışında ve yurt içinde yolcu
taşımacılığı yapan kuruluşların hizmetleri nakliyecilik hizmeti
niteliğinde olup, bu Kanun hükümlerine tâbi değildir.
Seyahat acentaları, bir başka meslek
birliğine üye olsalar dahi ancak bu Kanun ile aranan şartları yerine
getirmek, Birliğe üye olmak ve işletme belgesi almak sureti ile seyahat
acentalığı faaliyeti yapabilirler. 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümleri saklıdır.”
MADDE 5- 1618 sayılı Kanunun 10 uncu maddesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 10- Seyahat acentaları aşağıdaki
hususlara uymak zorundadır;
a) Tur veya sadece tek bir otelde
konaklamayı ve konaklanacak otele ulaşımı içerenler hariç olmak
üzere, paket tur kapsamında, paket tur veya tur başına altmış kişiye
kadar en az bir rehber bulundurmak; tek araç kapasitesi altmış kişiyi
aşan araçlarda bir rehber bulundurmak; turistlere, rehberler dışında
herhangi bir kimse vasıtasıy
b) Müşteriyi aldatıcı, kamu güvenini
sarsıcı ve ülke turizmini baltalayıcı davranışlarda bulunmamak.
c) Sunulan tüm hizmetlere ilişkin
detaylı program ve bilgiler ile paket tur programının hangi sigorta
şirketi tarafından sigortalandığını gösteren sözleşmenin bir
nüshasını tüketiciye vermek.
ç) Diğer seyahat acentaları ile
birlikte müteselsilen sorumlu olarak düzenleyecekleri faaliyetlere
ve aracılık hizmetlerine ilişkin yükümlülüklerini yerine getirmek.
d) Şubeleri de dahil olmak üzere
adres değişikliklerini değişiklik yapılmadan en az
on gün önce Bakanlığa bildirmek.
e) Müşterileri ile biletlerini
satacakları ulaştırma müesseselerine sunacakları hizmetler ve
tüm seyahat acentalığı işlemlerinden doğacak yükümlülüklerini
yerine getirmek.
Seyahat acentaları ve şubelerine,
personel, işyeri, turist taşıma araçları ve transfer elemanlarının
niteliklerine ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikle
belirlenir.”
MADDE
6- 1618 sayılı Kanunun (IV) numaralı bölüm başlığı
“Sigorta” olarak, 12 nci maddesi ise başlığı ile birlikte aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“Zorunlu sigorta
MADDE 12- Seyahat acentalarının
düzenledikleri paket turlara ilişkin olarak paket tur sözleşmesi
kapsamında müşteriyi;
a) Müşteriye taahhüt edilen hizmetlerin
acentanın iflası da dahil olmak üzere herhangi bir nedenle verilmemesi
veya taahhüt edilen şekilde verilmemesi nedeniyle doğacak zarara
karşılık olmak üzere paket tur bedeli kadar,
b) Müşterinin kaza ve hastalık halinde
ülkesine dönüş masraflarını karşılayacak miktarda paket tur bedeli
kadar,
c) Her türlü kazadan doğan zararını
paket tur bedeli kadar, tedavi masraflarının
ise tamamını,
karşılayacak şekilde sigorta ettirmeleri
zorunludur.
Müşteri, sigorta kapsamındaki
zararını doğrudan sigorta şirketinden talep edebilir. İlgili branşta ruhsatı bulunan sigorta şirketlerinin
paket tur sigortası yapmaları zorunludur.
Seyahat acentaları ve sigorta
şirketleri, sigorta sözleşmelerini imzaladıkları andan itibaren
beş iş günü içerisinde Bakanlığa bildirmekle ve sözleşmenin bir örneğini
göndermekle yükümlüdürler. Sözleşmenin süresinden
önce sona ermesi halinde bu durumu aynı süre içerisinde Bakanlığa
bildirirler.
Hazine Müsteşarlığı gerekli durumlarda
sigorta primlerini belirlemeye yetkilidir.”
MADDE 7- 1618 sayılı Kanunun 27 nci maddesi
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“İdari para cezaları ve belge iptali
MADDE 27- Bu Kanun ile ilgili mevzuatta
belirlenen esaslara uymayan seyahat acentalarına, fiilleri başkaca
bir suç oluştursa bile bu suça ilişkin ilgili makamca verilecek cezadan
ayrı olarak, Bakanlıkça aşağıda belirtilen cezalar uygulanır.
a) İdari para cezaları: İdari para
cezaları ve bu cezaların uygulanacağı durumlar aşağıda belirtilmiştir.
1. Bu Kanunun 10 uncu maddesinin
(a) bendinin ihlali halinde binbeşyüz Yeni Türk Lirası.
2. Bu Kanunun 7, 17, 19, 20 veya 21
inci maddelerinden birinin veya 10 uncu maddesinin (c), (ç) veya
(d) bentlerinden birinin ihlalinin tespiti halinde bin Yeni Türk Lirası.
3. Bu Kanunda belirtilen veya Bakanlıkça
istenilen bilgi ve belgelerin süresi içerisinde verilmemesi veya
yanıltıcı bilgi veya belge verilmesi halinde ikibin Yeni Türk Lirası.
4. Bu maddede belirtilen fiiller
dışında, bu Kanun ve ilgili mevzuat hükümlerine uymayan seyahat
acentaları durumu düzeltmeleri veya bir daha mevzuata aykırı davranmamaları
konusunda Bakanlıkça uyarılırlar. Uyarıya rağmen otuz gün içerisinde
gerekli düzeltmelerin yapılmaması veya bir yıl içerisinde uyarmayı
gerektiren aynı veya başka fiil veya fiillerin tespiti halinde
bin Yeni Türk Lirası.
b) Belge iptali: Seyahat acentası
işletmesi belgesi aşağıdaki hallerde iptal edilir:
1. Bu Kanunun 12 nci maddesi hükümleri
uyarınca zorunlu sigortanın yaptırılmaması.
2. Bir yıl içerisinde beş kez para
cezası almayı gerektirir fiillerin tespiti.
3. Seyahat acentasının belge almaya
esas niteliklerini kaybettiğinin veya bu Kanunda yer almayan faaliyetlerde
bulunduğunun tespiti.
4. Bu Kanunun 10 uncu maddesinin
(b) veya (e) bendini ihlal
Bu madde
uyarınca işletme belgesi iptal olunan seyahat acentalarının isimleri
veya iltibasa yol açacak bir isim hiçbir seyahat acentasına yeniden
verilemez. İşletme belgesi iptal olunan seyahat
acentaları ve bunların şubelerine ve bunların iptale neden olan
işlemi sırasındaki ortakları ile bunların eşleri ve birinci dereceye
kadar
MADDE 8- 1618
sayılı Kanunun 30 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
"Ceza
MADDE 30- Bakanlıktan belge almaksızın
bu Kanun uyarınca seyahat acentalarının yapabileceği faaliyetlerde
bulunanlar hakkında, 29 uncu maddede belirtilen idari soruşturmadan
ayrı olarak, üç aydan altı aya kadar hapis ve
bin güne kadar adli para cezasına hükmolunur.
Bakanlıktan belge almaksızın rehberlik
faaliyetinde bulunanlar hakkında, üç aydan altı aya kadar hapis ve bin güne kadar adli para cezasına
hükmolunur."
MADDE 9- 1618 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin
(A) bendinin (g) alt bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, aynı
bende aşağıdaki alt bentler ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“g) Gerekli
olduğu takdirde taşınmaza bağlı mülkiyet ve diğer sınırlı ayni
hakların edinilmesine ve satışına karar vermek. Ancak, taşınmazların satışı için Genel Kurulun üçte iki
çoğunluğunun olumlu oyu gereklidir.
ğ) Üyelerini diğer meslek kuruluşları
ile kamu kurum ve kuruluşları nezdinde temsil etmek, dava açmak,
dernek, vakıf ve iktisadi işletmelerini kurmak, Birliğin amacını
gerçekleştirmek için şirket kurulması veya kurulu olanlara ortak
olunması konusunda karar vermek.
h) Birlikçe onaylanacak belgeler
ve verilecek hizmetlerin ücretini tespit için Yönetim Kuruluna
yetki vermek.
ı) Genel
Kurul yetkisi dahilindeki konularda Yönetim Kuruluna yetki vermek."
"Bu Kanunda hüküm bulunmayan
hallerde, Disiplin Kurulu ve disiplin cezaları ile Genel Kurul toplantıları,
seçimler ve yasaklara ilişkin olarak 5362 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar
Meslek Kuruluşları Kanununun 24 üncü maddesi ile aynı Kanunun
Üçüncü kısmının birinci bölümünün esnaf ve sanatkar odalarına
ilişkin hükümleri uygulanır."
MADDE 10- 1618
sayılı Kanunun 35 inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki
bentler ile aynı maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“ç) Birlikçe onaylanacak belgeler
ve verilecek hizmetlerin gelirleri,
d) Yayınlardan, sosyal, kültürel
ve eğitim faaliyetlerinden elde edilecek gelirler,
e) Fuar, sergi ve benzeri organizasyonlardan
elde edilecek gelirler,
f) Birliğin menkul ve gayrimenkul
sermaye iratları, iştirak ve şirket kârlarından elde edilecek gelirler,
g) Diğer
gelirler."
"Birliğe
kayıt ücreti yirmibin Yeni Türk Lirası olup, nakden ve bir defada
tahsil edilir. Yıllık aidat, üye
kayıt ücretinin yüzde beşidir. Üye kayıt ücreti ve yıllık aidat
her takvim yılı başından geçerli olmak üzere o yıl için 213 sayılı
Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi uyarınca tespit ve
ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanır. Yıl içinde tahsil edilmeyen yıllık aidatlara 6183 sayılı
Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre
gecikme zammı uygulanır."
MADDE 11- 12/3/1982 tarihli ve 2634 sayılı Turizmi
Teşvik Kanununun 3 üncü maddesinin (i) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş
ve maddeye aşağıdaki (k) ve (1) bentleri eklenmiştir.
"i) Deniz
turizmi araçları: Gezi, spor, eğlence ve turizm amaçlı olarak, denize
elverişlilik belgesine sahip gerçek ve tüzel kişilere ait özel ve
ticari yatları, kruvaziyer gemileri ve dalabilir deniz araçlarını,
1) Yat: Yat tipinde inşa edilmiş,
kamarası, tuvaleti, lavabosu, mutfağı olan, ticari olarak gezi
ve spor amacıyla kullanılan, yük, yolcu ve balıkçı gemisi niteliğinde
olmayan, taşıdığı yolcu sayısı oniki (dahil) yi geçmeyen veya kabotaj
seferinde yüz mille sınırlı, en yakın karadan yirmi milden fazla
uzaklaşmamak şartıyla taşıdığı yolcu sayısı otuzaltı (dahil) yı
geçmeyen ve tonilato belgesinde yat olduğu belirtilen gemiyi,
2) Kruvaziyer gemi: Gezi, eğlence
ve spor amacı ile önceden belirlenmiş program ve rotada seyreden, deniz
turizmi ticaretinde kullanılmaya uygun, içerisinde lüks kamaralar,
casinolar, yüzme havuzları bulunan, kıtalararası seyahate elverişli,
yüksek yolcu kapasitesine sahip ve denize elverişli olan gemiyi,
3) Dalabilir deniz aracı: İnsan
taşıyan, fiziksel olarak su altında ve su üstünde seyir esnasında
bir desteğe bağlı olmadan hareket edebilen veya her durumda su üstü
desteği ile su altında çalışan deniz aracını,"
"k) Deniz
turizmi tesisleri: Münhasıran deniz turizmi araçlarına güvenli
bağlama, karaya çekme, bakım, onarım ve sosyal hizmetlerden birkaçını
veya tamamını sunan turizm tesislerini,
1) Sınıflandırma: Deniz turizmi
tesisleri dışındaki turizm işletme belgeli tesislerin; asgari
nitelikler, kapasite, fiziki özellikler, kullanılan malzeme standardı,
işletme ve hizmet kalitesi ile personelinin nitelikleri ve eğitim
düzeyi gibi ölçütlerinin sektör temsilcisinin de yer aldığı sınıflandırma
komisyonunca değerlendirilerek tür veya sınıfının Bakanlıkça
belirlenmesidir."
MADDE 12- 2634 sayılı Kanunun 4 üncü bölümünün
başlığı "Deniz Turizmi" olarak, 26 ncı maddesi başlığı ile
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
"Deniz turizmi tesisleri yatırım
ve işletmeciliği
MADDE
26- Gerçek ve tüzel kişiler, Denizcilik Müsteşarlığından işletme
izni ve Bakanlıktan belge almak koşulu ile deniz turizmi tesisleri
yatırım ve işletmeciliği yapabilirler."
MADDE 13- 2634
sayılı Kanunun 27 nci maddesi, başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
"Deniz turizmi araçları yatırım
ve işletmeciliği
MADDE
27- Gerçek ve tüzel kişiler, Bakanlıktan belge alarak deniz turizmi
araçları yatırım ve işletmeciliği yapabilirler.
Bakanlıktan
belgeli deniz turizmi araçları bu Kanunda belirtilen amaçlar dışında
faaliyette bulunamazlar.
Türk Bayrağı çekemeyen deniz turizmi
araçlarına, 6762 sayılı Türk Ticaret Kanununun 823 üncü maddesine
bağlı kalmaksızın, Türk Bayrağı çekilmesine izin vermeye Bakanlık
yetkilidir.
Yabancı
bayraklı deniz turizmi araçlarının Türk karasuları ve limanları
arasında turizm amacıyla kullanılmasına ilişkin esaslar yönetmelikle
belirlenir."
MADDE 14- 2634
sayılı Kanunun 28 inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
"Türk karasuları ve limanları
arasında seyir esasları
MADDE
28- Özel veya ticari Türk ve yabancı bayraklı deniz turizmi araçlarının
Türkiye 'ye giriş ve çıkış işlemleri deniz hudut kapılarında yapılır. Deniz turizmi araçları için yapılan bu işlemler sonradan
uğrayacakları Türk limanları ve kışlama yaptıkları alanlarda da
geçerlidir.
Deniz
turizmi araçlarına Türk limanlarında yapılan sıhhi muamele yabancı
bir limana uğramadıkları ve Türkiye'de kaldıkları sürece geçerlidir
ve bunlara vize uygulanmaz. Ancak ölüm ve bulaşıcı
hastalık halinin, en yakın liman başkanlığına veya en yakın mülki
idare amirliğine bildirilmesi zorunludur.
Türkiye'ye
giriş işlemini tamamlamış Türk ve yabancı bayraklı deniz turizmi
araçları; Türk karasuları ve limanları arasında serbestçe dolaşabilirler. Yabancı
bayraklı veya yabancıların kullandıkları deniz turizmi araçları,
Bakanlar Kurulunca, Genelkurmay Başkanlığı ve Bakanlığın uygun görüşü
alınarak tespit ve ilan edilen seyir haritalarına işlenmiş yasak
bölgeler dışında kalan kıyı ve koylara gezi amacıyla yanaşabilir
ve demirleyebilirler.
Türk
ve yabancı bayraklı deniz turizmi araçlarının Türkiye'ye giriş ve
çıkış işlemleri ile Türk limanları arasında yapacakları seferler
ve kışlama işlemleri ilgili idarelerince düzenlenecek belge üzerinde
yapılır. Ancak Türk bayraklı
özel deniz turizmi araçları; Türk limanları arasında yapacakları
seferlerde bu belgeyi kullanmak zorunda değildir.
Kruvaziyer
gemilerde casino varsa Türk karasularında seyir esnasında kapalı
tutulmasına ilişkin gerekli tedbirler ilgili idarelerce alınır."
MADDE 15- 2634
sayılı Kanunun 29 uncu maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
"Deniz turizmi araçlarının
Türkiye'de kalış süresi ve kabotaj hakları
MADDE 29- Yabancı bayraklı deniz
turizmi araçları, gezi, bakım, onarım, kızaklama veya kışlamak amacıy
Türk
ve yabancı bayraklı yatlar, gezi, spor ve eğlence amacıyla kullanılmak
üzere Türk ve yabancı uyruklu kişilere kiraya verilebilir. Bu şekilde kiralanan yatların kiracıları tarafından
ticari amaçla kullanımı yasaktır.
Türk
ve yabancı bayraklı deniz turizmi araçlarının gezi, spor ve eğlence
amacıyla kullanılması yolcu taşımacılığı sayılmaz."
MADDE 16- 2634
sayılı Kanunun 34 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
"Belge iptali
MADDE 34- Turizm yatırımı veya turizm
işletmesi belgesi;
a) Bir yıl içerisinde üçüncü kez para
cezasını gerektiren bir fiilin tespiti,
b ) Yatırım
belgesi süresi sona ermesine rağmen yatırımın tamamlanmaması
veya turizm işletmesi belgesi alınamaması,
c) Tesisin belgelendirilebilecek
işletme türleri dışında faaliyet göstermesi veya turizm işletmesi
faaliyetine son verilmesi,
ç) Tesisin belgeli olarak faaliyet
göstermesinin ülke turizmi açısından sakınca yaratması,
d) Tesisin belgelendirilmesi
için gerekli olan ilgili kurumdan alınan işletme iznine esas belgenin
geçerliliğini yitirmiş olması,
e )Tesisin
yatırım veya işletme döneminde belgelendirilmesine esas niteliklerini
önemli ölçüde kaybetmiş olması,
hallerinde Bakanlıkça iptal edilir."
MADDE
17- 2634 sayılı Kanunun 37 nci maddesinin (A) bendinin
(4) numaralı alt bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
"(4) Deniz turizmi tesisleri
ve deniz turizmi araçları yatırım ve işletmeciliği ile bu Kanunun
28 ve 29 uncu maddelerinin uygulanmasına ilişkin Denizcilik Müsteşarlığının
görüşü alınarak tespit edilecek hususlar."
MADDE
18- 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat
Varlıklarını Koruma Kanununun 12 nci maddesinin sekizinci fıkrasından
sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
"Yukarıdaki hükümlere göre,
taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına katkı payı olarak tahsil
olunan miktarlar tahsil edildiği ayı takip
Belediye başkanları, belediyelerin
tahsil ettikleri paylardan il özel idarelerine
ödemeleri gereken taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına katkı
paylarının, zamanında ve tam olarak ödenmesini sağlamakla yükümlüdür.
Ödenmeyen paylar, ilgili il özel idaresinin talebi
üzerine ilgili belediyenin iller Bankasından aldığı genel bütçe
vergi gelirleri payından kesilerek talep
MADDE
19- 16/4/2003 tarihli ve 4848 sayılı Kültür ve Turizm Bakanlığı
Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin (b) bendine
"yerel yönetimler, kamu kurum ve kuruluşları tarafından kurulan
veya kamu personelini desteklemek için kurulan dernekler ve aynı
amaçlar
MADDE 20- 4848 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici
madde eklenmiştir.
"GEÇİCİ MADDE 7- Ekli listede
yer alan kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin
eki (I) sayılı cetvelin Kültür ve Turizm Bakanlığına ait bölümüne
eklenmiştir.
4848 sayılı Kültür ve Turizm Bakanlığı
Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca
kadrosu iptal edilenlerden anılan Kanun uyarınca Bakanlık Müşavirliği
kadrolarına bu Kanunun yayımı tarihinden önce atanmış olanlar, bu
madde ile ihdas edilmiş kadrolara herhangi bir işleme gerek kalmaksızın
atanmış sayılır. Bunlar dışında söz konusu kadrolara
atama yapılamaz. Bu kadroların herhangi bir
sebeple boşalması halinde kadrolar hiçbir işleme gerek kalmaksızın
iptal edilmiş sayılır.
MADDE
21- 14/7/2004 tarihli ve 5224 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin
altıncı fıkrasının birinci cümlesinden sonra gelmek üzere "Yapımın
gösterime girdiği yılı takip eden takvim yılı sonu itibarıyla, yapımdan
elde edilen toplam hasılattan, bu yapım için yapılan giderler düşüldükten
sonra kalan net tutardan, toplam proje giderlerine yapılan destek
oranında ve bu desteği geçmeyecek miktarda geri ödeme yapılır. Yapımın
gösterime girmemesi veya tarihinin tespit edilememesi halinde,
en geç desteğin yapıldığı yılı takip eden takvim yılı sonu itibarıyla
gösterime girmiş sayılır." cümleleri eklenmiş, aynı fıkranın
üçüncü cümlesinde yer alan "yönetmeni üç yıl süreyle, yapımcısı
ise bir daha," ibaresi, "yapımcısı üç yıl süreyle" olarak
değiştirilmiş ve sekizinci fıkrasının birinci cümlesinde yer
alan "yapım ve yapım sonrası destekler için toplam giderlerinin
% 30'unu, proje destekleri için" ibaresi madde metninden çıkartılmıştır.
MADDE
22- 5224 sayılı Sinema Filmlerinin Değerlendirilmesi
ve Sınıflandırılması ile Desteklenmesi Hakkında Kanunun 11 inci
maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
"Kültür ve Turizm Bakanlığı,
film yapım destekleri için yılı ödeneğinin % 50'sini geçmemek ve Maliye
Bakanlığının uygun görüşünü almak kaydıyla gelecek yıllara sari
taahhüt ve sözleşmeler yapmaya yetkilidir."
MADDE 23- 26/5/2005 tarihli ve 5355 sayılı
Mahalli İdare Birlikleri Kanununa aşağıdaki madde eklenmiştir.
"Turizm alt yapı hizmet birlikleri
EK MADDE 1- Kültür ve turizmi koruma
ve gelişim bölgeleri ile turizm merkezlerinde, alanın bütüncül bir
anlayışla korunması, geliştirilmesi, tanıtımı, kültür ve turizme
ilişkin sosyal ve teknik alt yapının gerçekleştirilmesi ve işletilmesini
sağlamak amacıyla alandaki bütün mahalli idarelerin katılımı ile
bir mahalli idare birliği kurulur. Bu amaçla kurulan
mahalli idare birliklerinin meclis üyelerinin üçte biri, alandaki
turizm belgeli konaklama tesislerinin temsilcilerinin kendi aralarından,
birlik tüzüğünde belirlenen sayıda ve gizli oyla belediye meclis
üyeliğine seçilme şartlarını taşımak kaydıyla seçecekleri üyelerden
oluşur. Seçim, birlik merkezinin bulunduğu yer il özel idaresi encümenlerinin gözetiminde yapılır.
Birliğin görev ve yetki alanında
bulunan konaklama tesisleri, üye mahalli idarelerin ödediği aidatın
üçte birinden az olmamak üzere yatak sayıları
dikkate alınarak birlik meclisince belirlenecek miktarda üyelik
aidatı öder. Üye olmayan diğer turizm tesisleri ve
hizmetten yararlananlar, birlik meclisince belirlenecek miktarda
katılım payı veya ücreti öder."
Yürürlükten
kaldırılan ve değiştirilen hükümler
MADDE
24- 14/9/1972 tarihli ve 1618 sayılı Seyahat Acentaları
ve Seyahat Acentaları Birliği Kanununun 2, 9, 11, 13, 14, 15, 16, 18,
22, 23, 25, 28 ve 31 inci maddeleri ile 3 üncü maddesinin üçüncü fıkrası,
6 ncı maddesinin son fıkrası ve 29 uncu maddesinin son cümlesi yürürlükten
kaldırılmıştır.
1618 sayılı Kanunun 3, 20 ve 34 üncü
maddelerinde yer alan "Turizm ve Tanıtma
Bakanlığınca" ibareleri "Bakanlıkça"; 6, 17 ve 19 uncu
maddelerinde yer alan "Turizm ve Tanıtma Bakanlığına" ibareleri
"Bakanlığa"; 24 üncü maddesinde yer alan "Turizm ve Tanıtma
Bakanlığı" ibaresi "Bakanlık" ve 26 ncı maddesinde yer
alan "Turizm ve Tanıtma Bakanlığında" ibaresi "Bakanlıkta"
olarak değiştirilmiştir.
MADDE 25- 1618 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici
madde eklenmiştir.
"Seyahat acentaları
GEÇİCİ MADDE 3- Gerçek kişilere
ait seyahat acentalarının işletme belgeleri bir defaya mahsus olmak
üzere, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl içerisinde
tüzel kişiliğe devredilebilir."
MADDE 26- 5355 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici
madde eklenmiştir.
"Turizm alt yapı hizmet birliklerinin
kuruluşu
GEÇİCİ MADDE 3- Bu Kanunun ek 1 inci
maddesinde belirtilen turizm alt yapı hizmet birliklerinin kurulma
işlemleri bölge veya merkezde yetkili valiler tarafından bu Kanunun
yürürlüğe girmesinden itibaren bir yıl içinde tamamlanır. Bölge veya
merkezin birden fazla il sınırını kapsaması
halinde, bu konuda İçişleri Bakanlığınca görevlendirilecek valilik,
kuruluş işlemlerini yürütür.
Bu Kanunun yayımı tarihinden önce
kurulmuş turizm alt yapı hizmet birlikleri, tüzüklerini en geç bir
yıl içersinde Kanuna uygun hale getirirler."
MADDE
27- Bu Kanunun;
a) 6 ncı maddesi yayımı tarihinden
üç ay sonra,
b) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
MADDE 28- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu
yürütür.
BAYINDIRLIK, İMAR, ULAŞTIRMA VE TURİZM KOMİSYONUNUN
FİKİR
VE SANAT ESERLERİ KANUNU, SEYAHAT ACENTALARI VE SEYAHAT ACENTALARI
BİRLİĞİ KANUNU İLE TURİZMİ TEŞVİK KANUNU VE BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR KANUN TASARISI
MADDE 1- 4/7/1934 tarihli ve 2559 sayılı Polis
Vazife ve Selahiyet Kanununun 8 inci maddesine aşağıdaki bend eklenmiştir.
“F) Her türlü denize elverişli
araçlarla günübirlik tur düzenleyen veya her türlü mal ve hizmet satanlardan,
müşteriye faaliyetlerini duyururken veya müşteri
MADDE 2- 5/12/1951 tarihli ve 5846 sayılı
Fikir ve Sanat Eserleri Kanununun 44 üncü maddesinin birinci fıkrasının
birinci cümlesinde yer alan "amacıyla," ibaresinden sonra
gelmek üzere "sadece süreli yayınlar basan yerler dışında,"
ibaresi eklenmiştir.
MADDE 3- 5846
sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“İkramiye
EK MADDE 12- Bu Kanunun 81 inci maddesine
aykırı olarak çoğaltılan nüsha ve yayınların yakalanması halinde,
bu Kanun hükümleri ve ilgili diğer mevzuat hükümleri çerçevesinde
suça konu olan materyalleri yakalama işlemine fiilen katılan, önleme,
izleme ve soruşturmakla görevli olan denetim komisyonu başkan ve
üyelerinden kamu görevlisi olanlara ikramiye ödenir.
Bir denetim
faaliyeti çerçevesinde yapılan el koymalar neticesinde denetim
komisyonu başkan ve üyelerine verilebilecek ikramiyenin toplam
tutarı, ellibin gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı
sonucu bulunacak tutarı geçemez. İkramiye tutarı ilgililere eşit olarak paylaştırılır.
Bir kişiye ödenecek ikramiyenin yıllık toplam tutarı
kırkbin gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu
bulunacak tutarı geçemez.
Ödenecek ikramiyenin yüzde ellisi,
nüsha ve yayınlar sahipsiz yakalanmışsa mahkemesince verilecek
olan müsadere kararını, sahipli yakalanmış ise kamu davası açılmasını,
kalan yüzde ellisi ise müsadereye veya mahkûmiyete ilişkin hükmün
kesinleşmesini takip
Bu Kanunun
81 inci maddesinin yedinci fıkrası ile satış yapılması yasaklanmış
olan yerlerde satılan yasal nüshalara el konulması halinde ikramiye
ödenmez.
Bu maddeye
göre ödenecek ikramiyelerden herhangi bir vergi ve kesinti yapılmaz.
Denetim komisyonlarının oluşumu
ve çalışma esasları ile ödenecek ikramiyenin hesabında el konulan
materyalin niteliği ve miktarı dikkate alınarak belirlenecek
göstergeler ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve
esaslar İçişleri Bakanlığı ve Maliye Bakanlığının uygun görüşü
alınarak Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmelik ile düzenlenir.”
MADDE 4- 14/9/1972 tarihli ve 1618 sayılı
Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanununun l inci
maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 1- Bu Kanunun uygulanmasında;
a) Bakanlık: Kültür ve Turizm Bakanlığını,
b) Birlik: Seyahat Acentaları Birliğini,
c) İşletme belgesi: Bakanlıkça
verilen seyahat acentası belgesini,
ç) Paket tur: 4077 sayılı Tüketicinin
Korunması Hakkında Kanunda tanımlanan paket turu,
d) Tur: Türkiye’nin
tarihi, doğal, kültürel, turistik değerlerinden en az birini tanıtma
ve ulaştırmayı birlikte kapsayan, bu hizmetlerin dahil olduğu tek
bir fiyatla satılan veya satış taahhüdü yapılan ve hizmeti yirmidört
saatten kısa bir süreyi kapsayan ticari faaliyeti,
e) Seyahat acentası: Kâr amacı ile
turistlere turizm ile ilgili bilgiler vermeye, paket turları ve
turları oluşturmaya, turizm amaçlı konaklama, ulaştırma, gezi,
spor ve eğlence hizmetlerini görmeye yetkili olan, oluşturduğu ürünü
kendi veya diğer seyahat acentaları vasıtası ile pazarlayabilen
ticari kuruluşu,
f) Rehber: Bakanlıkça verilen rehber
belgesini haiz kişiyi,
ifade
eder.”
MADDE 5- 1618
sayılı Kanunun 4 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
4- Türkiye’de seyahat acentalığı faaliyeti göstermek için Bakanlıktan
işletme belgesi almak zorunludur.
İşletme
belgesi almak isteyenlerin başvurularına ilişkin usul ve esaslar
yönetmelikle belirlenir.
İşletme
belgeleri bir işletmeye mahsus olmak üzere tüzel kişilere verilir. İşletme belgeleri devredilemez.
Yurt
dışında ve/veya yurt içinde yolcu taşımacılığı yapan otobüs işletmelerinin
hizmetleri nakliyecilik hizmeti niteliğinde olup, bu Kanun hükümlerine
tâbi değildir.
Seyahat
acentaları, işletme belgesi almak sureti ile seyahat acentalığı
faaliyeti yapabilirler. 6762 sayılı Türk
Ticaret Kanunu hükümleri saklıdır.”
MADDE 6- 1618
sayılı Kanunun 10 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 10- Seyahat acentaları aşağıdaki
hususlara uymak zorundadır:
a) Turlarda veya sadece tek bir
otelde konaklamayı ve konaklanacak otele ulaşımı içerenler hariç
olmak üzere paket turlarda; paket tur veya tur başına kırkbeş kişiye
kadar en az bir rehber bulundurmak; tek araç kapasitesi kırkbeş kişiyi
aşan araçlarda bir rehber bulundurmak; turistlere, rehberler dışında
herhangi bir kimse vasıtasıy
b) Müşteriyi aldatıcı, kamu güvenini
sarsıcı ve ülke turizmini baltalayıcı davranışlarda bulunmamak.
c) Sunulan tüm hizmetlere ilişkin
detaylı program ve bilgiler ile paket tur programının hangi sigorta
şirketi tarafından sigortalandığını gösteren sözleşmenin bir
nüshasını tüketiciye vermek.
ç) Diğer seyahat acentaları ile
birlikte müteselsilen sorumlu olarak düzenleyecekleri faaliyetlere
ve aracılık hizmetlerine ilişkin yükümlülüklerini yerine getirmek.
d) Şubeleri de dahil olmak üzere
adres değişikliklerini değişiklik yapılmadan en az
on gün önce Bakanlığa bildirmek.
e) Müşterileri ile biletlerini
satacakları ulaştırma müesseselerine sunacakları hizmetler ve
sigorta kapsamındaki yükümlülükler hariç olmak üzere tüm seyahat
acentalığı işlemlerinden doğacak yükümlülüklerini yerine getirmek,
karşılığı olmak ve bu yükümlülüklerin yerine getirilmemesi halinde
Bakanlıkça paraya çevrilerek ilgililere ödeme yapılmak üzere seyahat
acentasının grubuna göre asgari beşbin Yeni Türk Lirası azami otuzbin
Yeni Türk Lirası arasında Bakanlıkça belirlenecek teminatı, 4734 sayılı Kamu İhale Kanununun 34 üncü
maddesinde belirtilen değerler üzerinden vermek ve teminatın eksilmesi
halinde, otuz gün içerisinde tamamlamak.
f) Tur programındaki yerlerde yönetmelikte
belirtilen kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları tarafından
hazırlanan tanıtıcı materyallerin müşterilere sunulmasını, bu
kuruluşların talebi halinde sağlamak.
Bakanlıkça gerekli görülen hallerde
bu maddenin (e) bendinde belirtilen teminatın alt ve üst limitleri,
geçmiş yıllar için 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci
maddesi uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında
artırılarak uygulanabilir.
Seyahat acentaları ve şubelerine,
teminatlara, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarının
tanıtımlarına, personel, işyeri, turist taşıma araçları, transfer
elemanlarının nitelikleri ile (a) bendindeki hususlara ilişkin
usul ve esaslar Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.”
MADDE
7- 1618 sayılı Kanunun (IV) numaralı bölüm başlığı
“Sigorta” olarak, 12 nci maddesi ise başlığı ile birlikte aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“Zorunlu sigorta
MADDE 12- Seyahat acentaları, Türkiye’de
satılan paket turlarda:
a) Düzenledikleri paket tur kapsamında;
müşteriye taahhüt ettikleri hizmetlerin acentanın iflası da dahil
olmak üzere herhangi bir nedenle verilmemesi veya taahhüt edilen
şekilde verilmemesinden kaynaklanabilecek sorumluluklarını
sigorta ettirmek zorundadır. Bu durumda sigortacının sorumluluğu
en az paket tur bedeli kadar olmalıdır. Müşteri, sigorta kapsamındaki zararını doğrudan doğruya
sigorta şirketinden talep edebilir.
Seyahat acentaları ve sigorta
şirketleri, sigorta sözleşmelerini yaptıkları andan itibaren
beş iş günü içerisinde sözleşmenin bir örneğini Bakanlığa göndermekle
yükümlüdürler. Sözleşmenin süresinden
önce sona ermesi halinde, bu durum aynı süre içerisinde seyahat
acentaları ve sigorta şirketleri tarafından Bakanlığa bildirilir.
İlgili branşta ruhsatı bulunan
sigorta şirketlerinin paket tur sigortası yapmaları zorunludur. Hazine Müsteşarlığı gerekli durumlarda sigorta primlerini
belirlemeye yetkilidir.
b) Paket tur sözleşmesi düzenlenirken,
müşteriye;
1- Müşterinin kaza ve hastalık halinde
çıkış noktasına dönüş masraflarını,
2- Her türlü kazadan doğan zararını
ve tedavi masraflarını,
poliçe limiti kadar karşılayacak şekilde sigorta
ettirilebileceğini bildirmekle yükümlüdürler.”
MADDE 8- 1618 sayılı Kanunun 27 nci maddesi
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“İdari para cezaları ve belge iptali
MADDE 27- Bu Kanun ile ilgili mevzuatta
belirlenen esaslara uymayan seyahat acentalarına, fiilleri başkaca
bir suç oluştursa bile bu suça ilişkin ilgili makamca verilecek cezadan
ayrı olarak, Bakanlıkça aşağıda belirtilen cezalar uygulanır.
a) İdari para cezaları ve bu cezaların
uygulanacağı durumlar aşağıda belirtilmiştir:
1- Bu Kanunun 10 uncu maddesinin
(a) ve (f) bendinin ihlali halinde binbeşyüz Yeni Türk Lirası.
2- Bu Kanunun 7, 17, 19, 20 veya 21
inci maddelerinden birinin veya 10 uncu maddesinin (c), (ç) veya
(d) bentlerinden birinin ihlalinin
tespiti halinde bin Yeni Türk Lirası.
3- Bu Kanunda belirtilen veya Bakanlıkça
istenilen bilgi ve belgelerin süresi içerisinde verilmemesi veya
yanıltıcı bilgi veya belge verilmesi halinde ikibin Yeni Türk Lirası.
4- Bu maddede belirtilen fiiller
dışında, bu Kanun ve ilgili mevzuat hükümlerine uymayan seyahat
acentaları durumu düzeltmeleri veya bir daha mevzuata aykırı davranmamaları
konusunda Bakanlıkça uyarılırlar. Uyarıya rağmen otuz gün içerisinde
gerekli düzeltmelerin yapılmaması veya bir yıl içerisinde uyarmayı
gerektiren aynı veya başka fiil veya fiillerin tespiti halinde
bin Yeni Türk Lirası.
b) Seyahat acentası işletmesi
belgesi aşağıdaki hallerde iptal edilir:
1- Bu Kanunun 12 nci maddesi hükümleri
uyarınca zorunlu sigortanın yaptırılmaması.
2- Bir yıl içerisinde üç kez idari
para cezası almayı gerektirir fiillerin tespiti.
3- Seyahat acentasının belge almaya
esas niteliklerini kaybettiğinin veya bu Kanunda yer almayan faaliyetlerde
bulunduğunun tespiti.
4- Bu Kanunun 10 uncu maddesinin
(b) veya (e) bendini ihlal
Bu madde uyarınca işletme belgesi
iptal olunan seyahat acentalarının isimleri veya iltibasa yol açacak
bir isim hiçbir seyahat acentasına yeniden verilemez. İşletme
belgesi iptal olunan seyahat acentaları ve bunların şubelerine
ve bunların iptale neden olan işlemi sırasındaki ortakları ile
bunların eşleri ve birinci dereceye kadar
Bu maddede belirtilen idarî para
cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere o yıl için 213
sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi uyarınca tespit
ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanır.”
MADDE 9- 1618 sayılı Kanunun 30 uncu maddesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 30- Bakanlıktan belge almaksızın
bu Kanun uyarınca seyahat acentalarının yapabileceği faaliyetlerde
bulunanlar hakkında, 29 uncu maddede belirtilen idari soruşturmadan
ayrı olarak, üç aydan altı aya kadar hapis ve
bin güne kadar adli para cezasına hükmolunur.
Bakanlıktan belge almaksızın rehberlik
faaliyetinde bulunanlar hakkında, bin güne kadar
adli para cezasına hükmolunur.
Seyahat acentaları ve anlaşmalı
rehberlerin müşterilerine verdikleri hizmetler sırasında, müşteri
ile yapılan sözleşmede açıkça taahhüt edilen ve verilen hizmetle
doğrudan ilgili olanlar hariç olmak üzere ve müşterinin bilgisi dışında,
müşterilerin yaptıkları alışveriş veya müşterilerin sözleşmede
belirtilenler dışında belli bir işletmeye gönderilmeleri karşılığında
herhangi bir menfaat temin etmeleri halinde, seyahat acentalarını
temsil ve ilzama yetkili kişiler ve rehberler aleyhinde üç aydan altı
aya kadar hapis ve bin güne kadar adli para cezasına hükmolunur. Hakkında bu fıkra hükümleri uyarınca mahkumiyet kararı
kesinleşen seyahat acentalarının ve rehberlerin belgeleri Bakanlıkça
iptal edilir ve bunlar beş yıl süreyle seyahat acentacılığı veya
rehberlik yapamaz.”
MADDE
10- 1618 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin (A) bendinin
(g) alt bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, aynı bende aşağıdaki
alt bentler ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“g) Gerekli olduğu takdirde taşınmaza
bağlı mülkiyet ve diğer sınırlı ayni hakların edinilmesine ve satışına
karar vermek. Ancak, taşınmazların
satışı için Genel Kurulun üçte iki çoğunluğunun olumlu oyu gereklidir.”
“ğ) Üyelerini diğer meslek kuruluşları
ile kamu kurum ve kuruluşları nezdinde temsil etmek, dava açmak,
dernek, vakıf ve iktisadi işletmelerini kurmak, Birliğin amacını
gerçekleştirmek için şirket kurulması veya kurulu olanlara ortak
olunması konusunda karar vermek.
h) Birlikçe onaylanacak belgeler
ve verilecek hizmetlerin ücretini tespit için Yönetim Kuruluna
yetki vermek.
ı) Genel Kurul yetkisi dahilindeki
konularda Yönetim Kuruluna yetki vermek.”
“Bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde, Disiplin Kurulu ve disiplin cezaları
ile Genel Kurul toplantıları, seçimler ve yasaklara ilişkin olarak
5362 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar Meslek Kuruluşları Kanununun 24
üncü maddesi ile aynı Kanunun üçüncü kısmının birinci bölümünün
esnaf ve sanatkar odalarına ilişkin hükümleri uygulanır.”
MADDE
11- 1618 sayılı Kanunun 35 inci maddesinin birinci
fıkrasına aşağıdaki bentler ile maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“ç) Birlikçe onaylanacak belgeler
ve verilecek hizmetlerin gelirleri,
d) Yayınlardan, sosyal, kültürel
ve eğitim faaliyetlerinden elde edilecek gelirler,
e) Fuar, sergi ve benzeri organizasyonlardan
elde edilecek gelirler,
f) Birliğin menkul ve gayrimenkul
sermaye iratları, iştirak ve şirket karlarından elde edilecek gelirler,
g) Diğer gelirler.”
“Birliğe kayıt ücreti yirmibin
Yeni Türk Lirası olup, nakden ve bir defada tahsil edilir. Yıllık aidat, üye kayıt ücretinin yüzde beşidir.
Üye kayıt ücreti ve yıllık aidat her takvim yılı başından geçerli olmak
üzere o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci
maddesi uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında
artırılarak uygulanır. Yıl içinde tahsil edilmeyen
yıllık aidatlara 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında
Kanun hükümlerine göre gecikme zammı uygulanır.”
MADDE
12- 1618 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“Seyahat acentaları
GEÇİCİ MADDE 3- Gerçek kişilere
ait seyahat acentalarının işletme belgeleri bir defaya mahsus olmak
üzere, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl içerisinde
tüzel kişiliğe devredilebilir.
Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte
kurulmuş bulunan seyahat acentaları, bu Kanunun 10 uncu maddesinin
(e) bendinde belirtilen teminatı aynı maddenin son fıkrası uyarınca
hazırlanacak yönetmeliğin yayımından itibaren iki yıl içerisinde
Bakanlığa ibraz etmekle yükümlüdürler. Bu teminat
mektuplarının ibrazı halinde Bakanlıkta mevcut teminat mektupları
iade edilir. Bu yükümlülüğe uymayan seyahat
acentalarının belgeleri bu Kanunun 27 nci maddesinin (4) numaralı
alt bendi uyarınca iptal edilir.”
MADDE
13- 12/3/1982 tarihli ve 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun
3 üncü maddesinin (i) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve
maddeye aşağıdaki (k) ve (l) bentleri eklenmiştir.
“i) Deniz turizmi
araçları: Gezi, spor, eğlence ve turizm amaçlı olarak, denize elverişlilik
belgesine sahip gerçek ve tüzel kişilere ait özel ve ticari yatları,
kruvaziyer gemileri ve dalabilir deniz araçlarını,
1) Yat: Kamarası, tuvaleti, lavabosu,
mutfağı olan, ticari olarak veya ticari olmadan gezi ve spor amacıyla
kullanılan, yük, yolcu ve balıkçı gemisi niteliğinde olmayan, taşıdığı
yolcu sayısı onikiyi geçmeyen veya kabotaj seferinde yüz mille sınırlı,
en yakın karadan yirmi milden fazla uzaklaşmamak şartıyla taşıdığı
yolcu sayısı otuzaltıyı geçmeyen ve tonilato belgesinde yat olduğu
belirtilen gemiyi,
2) Kruvaziyer gemi: Gezi, eğlence ve spor amacı ile önceden belirlenmiş
program ve rotada seyreden, deniz turizmi ticaretinde kullanılmaya
uygun, içerisinde lüks kamaralar, yüzme havuzları bulunan, kıtalararası
seyahate elverişli, yüksek yolcu kapasitesine sahip ve denize
elverişli olan gemiyi,
3) Dalabilir deniz aracı: İnsan
taşıyan, fiziksel olarak su altında ve su üstünde seyir esnasında
bir desteğe bağlı olmadan hareket edebilen veya her durumda su üstü
desteği ile su altında çalışan deniz aracını,
4) Günübirlik gezi teknesi: Gezi,
spor, eğlence ve turizm amacı ile limandan aldığı yolcuyu aynı gün
aynı limanda indiren Denize Elverişlilik Belgesine sahip tekneleri,
“k) Deniz turizmi
tesisleri: Münhasıran deniz turizmi araçlarına güvenli bağlama,
karaya çekme, bakım, onarım ve sosyal hizmetlerden birkaçını veya
tamamını sunan turizm tesislerini,
l) Sınıflandırma: Deniz turizmi
tesisleri dışındaki turizm işletme belgeli tesislerin asgari nitelikler,
kapasite, fiziki özellikler, kullanılan malzeme standardı, işletme
ve hizmet kalitesi ile personelinin nitelikleri ve eğitim düzeyi
gibi ölçütlerinin sektör temsilcisinin de yer aldığı sınıflandırma
komisyonunca değerlendirilerek tür veya sınıfının Bakanlıkça
belirlenmesidir.”
MADDE
14- 2634 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin (H) bendinin
birinci fıkrasının ikinci cümlesi “Bölgenin tamamının veya alt
bölgenin tek bir ana yatırımcıya tahsisi için yapılan başvuruların
tamamı Bakanlar Kurulu tarafından değerlendirilerek seçilen yatırımcıya
ön izin verilmesine ve ön izin koşullarına karar verilir. İşlemler,
ön izin koşullarına göre Bakanlıkça yürütülür.” şeklinde değiştirilmiş
ve bu bentten sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Kültür ve turizm koruma ve gelişim
bölgelerinde yeni işe başlayan ana yatırımcı, alt yatırımcı ve yatırımcıların
bu bölgelerde yapacakları yatırımlara yatırım teşvik kararnamesi
çerçevesinde hangi teşviklerin verileceği ve verilecek teşviklerin
hangi yatırımlara ne şekilde ve ne ölçüde uygulanacağı hususlarında
Bakanlar Kurulu yetkilidir.
Kültür ve turizm koruma ve gelişim
bölgelerinde yatırım yapmak isteyen ana yatırımcı, alt yatırımcı
veya yatırımcılar, 2872 sayılı Çevre Kanununun 10 uncu maddesi
uyarınca yükümlülüklerini yerine getirmekle mükelleftirler. Ancak, bu yatırımlar yer tetkiki kararından muaftır.
ÇED raporunun sunulması üzerine Çevre ve Orman Bakanlığınca,
yatırımın niteliğine bağlı olarak, ÇED mevzuatında belirtilen kuruluşların
temsilcilerinden oluşan inceleme ve değerlendirme komisyonu kurulur.
Raporun Çevre ve Orman Bakanlığına intikali tarihinden
itibaren inceleme, değerlendirme ve nihai karar verme süreci en
geç iki aydır. Bu süreye, ana yatırımcı, alt yatırımcı
veya yatırımcının raporu düzeltmesi için tanınan süre dâhil değildir.
Ana yatırımcı, alt yatırımcı veya yatırımcı, düzeltilmek
üzere kendisine geri verilen raporunu on beş gün içinde düzeltmek
zorundadır.
Kültür ve turizm koruma ve gelişim
bölgelerinde; ÇED olumlu kararı veya ÇED gerekli değildir kararı
verilen yatırımlar hakkında, yukarıda sayılan işlemlerin tamamlanmasının
ardından, yatırımın gerçekleşmesi için alınması gereken tüm izin,
onay ve ruhsatlar, ilgili kurumlarca başkaca hiçbir işleme gerek
kalmaksızın on beş gün içinde verilir. İrtifak hakkı
dahil diğer bütün işlemler ise en geç üç ay içerisinde tamamlanır.
Yatırımın tamamlanıp tesisin işletmeye geçebilmesi
için alınması gereken izin ve ruhsatlar da ilgili kurumlarca on beş
gün içinde verilir.”
MADDE 15- 2634 sayılı Kanunun Dördüncü Bölüm
başlığı “Deniz Turizmi” olarak, 26 ncı maddesi başlığı ile birlikte
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Deniz turizmi tesisleri yatırım
ve işletmeciliği:
MADDE
26- Gerçek ve tüzel kişiler, Denizcilik Müsteşarlığından işletme
izni ve Bakanlıktan belge almak koşulu ile deniz turizmi tesisleri
yatırım ve işletmeciliği yapabilirler.”
MADDE 16- 2634
sayılı Kanunun 27 nci maddesi, başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Deniz turizmi araçları yatırım
ve işletmeciliği:
MADDE 27- Gerçek ve tüzel kişiler, Bakanlıktan
belge alarak deniz turizmi araçları yatırım ve işletmeciliği yapabilirler.
Bakanlıktan
belgeli deniz turizmi araçları bu Kanunda belirtilen amaçlar dışında
faaliyette bulunamazlar.
Türk Bayrağı çekemeyen deniz turizmi
araçlarına, 6762 sayılı Türk Ticaret
Kanununun 823 üncü maddesine bağlı kalmaksızın, Türk Bayrağı çekilmesine
izin vermeye Bakanlık yetkilidir.
Yabancı
bayraklı deniz turizmi araçlarının Türk karasuları ve limanları
arasında turizm amacıyla kullanılmasına ilişkin esaslar yönetmelikle
belirlenir.”
MADDE 17- 2634 sayılı
Kanunun 28 inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Türk karasuları ve limanları
arasında seyir esasları:
MADDE
28- Özel veya ticari Türk ve yabancı bayraklı deniz turizmi araçlarının
Türkiye’ye giriş ve çıkış işlemleri deniz hudut kapılarında yapılır. Deniz turizmi araçları için yapılan bu işlemler sonradan
uğrayacakları Türk limanları ve kışlama yaptıkları alanlarda da
geçerlidir.
Deniz
turizmi araçlarına Türk limanlarında yapılan sıhhi muamele yabancı
bir limana uğramadıkları ve Türkiye’de kaldıkları sürece geçerlidir
ve bunlara vize uygulanmaz. Ancak ölüm ve bulaşıcı
hastalık halinin, en yakın liman başkanlığına veya en yakın mülki
idare amirliğine bildirilmesi zorunludur.
Türkiye’ye
giriş işlemini tamamlamış Türk ve yabancı bayraklı deniz turizmi
araçları; Türk karasuları ve limanları arasında serbestçe dolaşabilirler. Yabancı
bayraklı veya yabancıların kullandıkları deniz turizmi araçları,
Bakanlar Kurulunca, Genelkurmay Başkanlığı ve Bakanlığın uygun
görüşü alınarak tespit ve ilan edilen seyir haritalarına işlenmiş
yasak bölgeler dışında kalan kıyı ve koylara gezi amacıyla yanaşabilir
ve demirleyebilirler.
Türk
ve yabancı bayraklı deniz turizmi araçlarının Türkiye’ye giriş ve
çıkış işlemleri ile Türk limanları arasında yapacakları seferler
ve kışlama işlemleri ilgili idarelerince düzenlenecek belge üzerinde
yapılır. Ancak Türk bayraklı
özel deniz turizmi araçları; Türk limanları arasında yapacakları
seferlerde bu belgeyi kullanmak zorunda değildir.
Kruvaziyer
gemilerde casino varsa Türk karasularında seyir esnasında kapalı
tutulmasına ilişkin gerekli tedbirler ilgili idarelerce alınır.”
MADDE 18- 2634 sayılı
Kanunun 29 uncu maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Deniz turizmi araçlarının Türkiye'de
kalış süresi ve kabotaj hakları:
MADDE 29- Yabancı bayraklı deniz turizmi
araçları, gezi, bakım, onarım, kızaklama veya kışlamak amacıy
Türk
ve yabancı bayraklı yatlar, gezi, spor ve eğlence amacıyla kullanılmak
üzere Türk ve yabancı uyruklu kişilere kiraya verilebilir. Bu şekilde kiralanan yatların kiracıları tarafından
ticari amaçla kullanımı yasaktır.
Türk
ve yabancı bayraklı deniz turizmi araçlarının gezi, spor ve eğlence
amacıyla kullanılması yolcu taşımacılığı sayılmaz.”
MADDE 19- 2634 sayılı Kanunun 33 üncü maddesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 33- Belge sahibine, ilgili
diğer Kanun hükümleri saklı kalmak kaydıyla aşağıda belirtilen
durumlarda ve miktarlarda idari para cezası uygulanır :
a) Uyarma cezasına rağmen, otuz
gün içinde gerekli düzeltmenin yapılmaması veya bir yıl içinde yeni
uyarma cezasını gerektiren fiil veya fiillerin tespiti ile bu Kanunda
belirtilen veya Bakanlıkça istenilen bilgi veya belgelerin süresi
içerisinde verilmemesi veya yanıltıcı bilgi veya belge verilmesi
hallerinde üçbin Yeni Türk Lirası idarî para cezası.
b) Bakanlığa bilgi verilmeksizin,
işletmenin bir yıl içinde otuz günden fazla süreyle aralıksız olarak
belgelendirme için zorunlu bir kısmının veya tamamının kapalı tutulması
halinde üçbin Yeni Türk Lirası idarî para cezası.
c) Yazı, reklam, afiş, broşür ve benzeri
araçlar
d) Müşterinin can
veya mal güvenliğinin sağlanmasında işletme sahibi veya sorumlusu
veya personelin katkısı, kusuru veya ihmaliyle işletmede suç işlendiğinin
tespiti halinde beşbin Yeni Türk Lirası idarî para cezası.
e) İzinsiz olarak yatırım veya işletmenin
tümünün veya belgelendirme için zorunlu bir kısmının devredilmesi,
kiraya verilmesi, ortaklık statüsünün, unvanının veya türünün
değiştirilmesi hallerinde üçbin Yeni Türk Lirası idarî para cezası.
f) Onaylı fiyat tarifelerinin
üzerinde fiyat uygulanması halinde, fazladan alınan ücretin yirmi
katı idarî para cezası.
(f) bendi hariç bu maddede belirtilen
idarî para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere o
yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi
uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılarak
uygulanır.”
MADDE
20- 2634 sayılı
Kanunun 34 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Belge iptali:
MADDE 34- Turizm yatırımı veya turizm
işletmesi belgesi;
a) Bir yıl içerisinde üçüncü kez
idari para cezasını gerektiren bir fiilin tespiti,
b) Yatırım belgesi süresi sona
ermesine rağmen yatırımın tamamlanmaması veya turizm işletmesi
belgesi alınamaması,
c) Tesisin belgelendirilebilecek
işletme türleri dışında faaliyet göstermesi veya turizm işletmesi
faaliyetine son verilmesi,
ç) Tesisin belgeli olarak faaliyet
göstermesinin ülke turizmi açısından sakınca yaratması,
d) Tesisin belgelendirilmesi
için gerekli olan ilgili kurumdan alınan işletme iznine esas belgenin
geçerliliğini yitirmiş olması,
e) Tesisin yatırım veya işletme
döneminde belgelendirilmesine esas niteliklerini önemli ölçüde
kaybetmiş olması,
hallerinde Bakanlıkça iptal edilir.”
MADDE
21- 2634 sayılı Kanunun 37 nci maddesinin (A) bendinin
(4) numaralı alt bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(4) Deniz turizmi tesisleri ve
deniz turizmi araçları yatırım ve işletmeciliği ile bu Kanunun 28
ve 29 uncu maddelerinin uygulanmasına ilişkin Denizcilik Müsteşarlığının
görüşü alınarak tespit edilecek hususlar.”
MADDE
22- 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat
Varlıklarını Koruma Kanununun 12 nci maddesinin sekizinci fıkrasından
sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Yukarıdaki hükümlere göre, taşınmaz
kültür varlıklarının korunmasına katkı payı olarak tahsil olunan
miktarlar tahsil edildiği ayı takip
Belediye başkanları, belediyelerin
tahsil ettikleri paylardan il özel idarelerine
ödemeleri gereken taşınmaz kültür varlıklarının korunmasına katkı
paylarının, zamanında ve tam olarak ödenmesini sağlamakla yükümlüdür.
Ödenmeyen paylar, ilgili il özel idaresinin talebi
üzerine ilgili belediyenin İller Bankasından aldığı genel bütçe
vergi gelirleri payından kesilerek talep
MADDE
23- 16/4/2003 tarihli
ve 4848 sayılı Kültür ve Turizm Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında
Kanunun 2 nci maddesinin (b) bendine “yapmak” ibaresinden sonra gelmek
üzere “; yerel yönetimler, kamu kurum ve kuruluşları tarafından
kurulan veya kamu personelini desteklemek için kurulan dernekler
ve aynı amaçlar
MADDE 24- 4848 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici
madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 7- Ekli listede yer
alan kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin
eki (I) sayılı cetvelin Kültür ve Turizm Bakanlığına ait bölümüne
eklenmiştir.
4848 sayılı Kültür ve Turizm Bakanlığı
Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca
kadrosu iptal edilenlerden anılan Kanun uyarınca Bakanlık Müşavirliği
kadrolarına bu Kanunun yayımı tarihinden önce atanmış olanlar, bu
madde ile ihdas edilmiş kadrolara herhangi bir işleme gerek kalmaksızın
atanmış sayılır. Bunlar dışında söz konusu kadrolara
atama yapılamaz. Bu kadroların herhangi bir
sebeple boşalması halinde kadrolar hiçbir işleme gerek kalmaksızın
iptal edilmiş sayılır.”
MADDE
25- 14/7/2004 tarihli ve 5224 sayılı Sinema Filmlerinin
Değerlendirilmesi ve Sınıflandırılması ile Desteklenmesi Hakkında
Kanunun 8 inci maddesinin altıncı fıkrasının birinci cümlesinden
sonra gelmek üzere “Yapımın gösterime girdiği yılı takip eden takvim
yılı sonu itibarıyla, yapımdan elde edilen toplam hasılattan, bu
yapım için yapılan giderler düşüldükten sonra kalan net tutardan,
toplam proje giderlerine yapılan destek oranında ve bu desteği geçmeyecek
miktarda geri ödeme yapılır. Yapımın gösterime girmemesi veya tarihinin
tespit edilememesi halinde, en geç desteğin yapıldığı yılı takip
eden takvim yılı sonu itibarıyla gösterime girmiş sayılır.” cümleleri
eklenmiş, aynı fıkranın üçüncü cümlesinde yer alan “yönetmeni üç
yıl süreyle, yapımcısı ise bir daha,” ibaresi, “yapımcısı üç yıl süreyle”
olarak değiştirilmiş ve sekizinci fıkrasının birinci cümlesinde
yer alan “yapım ve yapım sonrası destekler için toplam giderlerinin
% 30’unu, proje destekleri için” ibaresi madde metninden çıkartılmıştır.
MADDE
26- 5224 sayılı Kanunun 11 inci maddesine aşağıdaki fıkra
eklenmiştir.
"Kültür ve Turizm Bakanlığı,
film yapım destekleri için yılı ödeneğinin % 50’sini geçmemek ve Maliye
Bakanlığının uygun görüşünü almak kaydıyla gelecek yıllara sari
taahhüt ve sözleşmeler yapmaya yetkilidir."
MADDE 27- 26/5/2005 tarihli ve 5355 sayılı
Mahallî İdare Birlikleri Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“Turizm alt yapı hizmet birlikleri
EK MADDE 1- Kültür ve turizmi koruma
ve gelişim bölgeleri ile turizm merkezlerinde, alanın bütüncül bir
anlayışla korunması, geliştirilmesi, tanıtımı, kültür ve turizme
ilişkin sosyal ve teknik alt yapının gerçekleştirilmesi ve işletilmesini
sağlamak amacıyla alandaki bütün mahalli idarelerin katılımı ile
bir mahalli idare birliği kurulur. Bu amaçla kurulan mahalli idare
birliklerinin meclis üyelerinin üçte biri, alandaki Kültür ve Turizm
Bakanlığından turizm belgeli konaklama tesislerinin ve deniz turizmi
tesislerinin temsilcilerinin kendi aralarından, birlik tüzüğünde
belirlenen sayıda ve gizli oyla belediye meclis üyeliğine seçilme
şartlarını taşımak kaydıyla seçecekleri üyelerden oluşur. Seçim,
birlik merkezinin bulunduğu yer il özel idaresi
encümenlerinin gözetiminde yapılır.
Birliğin görev ve yetki alanında
bulunan konaklama tesisleri, üye mahalli idarelerin ödediği aidatın
üçte birinden az olmamak üzere konaklama tesislerinin
yatak sayıları deniz turizmi tesislerinin ise bağlama kapasiteleri
dikkate alınarak birlik meclisince belirlenecek miktarda üyelik
aidatı öder. Üye olmayan diğer turizm tesisleri ve
hizmetten yararlananlar, birlik meclisince belirlenecek miktarda
katılım payı veya ücreti öder.”
MADDE 28- 5355 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici
madde eklenmiştir.
“Turizm alt yapı hizmet birliklerinin
kuruluşu
GEÇİCİ MADDE 3- Bu Kanunun ek 1 inci maddesinde belirtilen
turizm alt yapı hizmet birliklerinin kurulma işlemleri bölge veya
merkezde yetkili valiler tarafından bu Kanunun yürürlüğe girmesinden
itibaren bir yıl içinde tamamlanır. Bölge veya merkezin birden fazla
il sınırını kapsaması halinde, bu konuda
İçişleri Bakanlığınca görevlendirilecek valilik, kuruluş işlemlerini
yürütür.
Bu Kanunun yayımı tarihinden önce
kurulmuş turizm alt yapı hizmet birlikleri, tüzüklerini en geç bir
yıl içerisinde Kanuna uygun hale getirirler.”
Yürürlükten
kaldırılan ve değiştirilen hükümler
MADDE
29- 14/9/1972 tarihli ve 1618 sayılı Seyahat Acentaları
ve Seyahat Acentaları Birliği Kanununun 2, 9, 11, 13, 14, 15, 16, 18,
22, 23, 25, 28 ve 31 inci maddeleri ile 3 üncü maddesinin üçüncü fıkrası,
6 ncı maddesinin son fıkrası ve 29 uncu maddesinin son cümlesi yürürlükten
kaldırılmıştır.
1618 sayılı Kanunun 3, 20 ve 34 üncü
maddelerinde yer alan “Turizm ve Tanıtma Bakanlığınca”
ibareleri “Bakanlıkça”; 6, 17 ve 19 uncu maddelerinde yer alan “Turizm
ve Tanıtma Bakanlığına” ibareleri “Bakanlığa”; 24 üncü maddesinde
yer alan “Turizm ve Tanıtma Bakanlığı” ibaresi “Bakanlık” ve 26 ncı
maddesinde yer alan “Turizm ve Tanıtma Bakanlığında” ibaresi “Bakanlıkta”
olarak değiştirilmiştir.
Yürürlük
MADDE
30 - Bu Kanunun
a) 7 nci maddesi yayımı tarihinden
üç ay sonra,
b) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 31- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar
Kurulu yürütür.
|
|
Recep
Tayyip Erdoğan |
|
|
|
|
Başbakan |
|
|
|
|
Dışişleri Bak. ve
Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve
Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve
Başb. Yrd. |
|
|
A.
Gül |
A.
Şener |
M.
A. Şahin |
|
|
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
|
|
B.
Atalay |
A.
Babacan |
M.
Aydın |
|
|
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Adalet Bakanı |
|
|
N.
Çubukçu |
K.
Tüzmen |
C.
Çiçek |
|
|
Millî Savunma Bakanı |
İçişleri Bakanı V. |
Maliye Bakanı |
|
|
M.
V. Gönül |
M.
V. Gönül |
K.
Unakıtan |
|
|
Millî Eğitim Bakanı |
Bayındırlık ve İskân Bakanı |
Sağlık Bakanı |
|
|
H.
Çelik |
F.
N. Özak |
R.
Akdağ |
|
|
Ulaştırma Bakanı |
Tarım ve Köyişleri Bakanı |
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı |
|
|
B.
Yıldırım |
M.
M. Eker |
M.
Başesgioğlu |
|
|
Sanayi ve Ticaret Bakanı |
En. ve Tab.
Kay. Bakanı |
Kültür ve Turizm Bakanı |
|
|
A.
Coşkun |
M.
H. Güler |
A.
Koç |
|
|
|
Çevre ve Orman Bakanı |
|
|
|
|
O.
Pepe |
|
HÜKÜMETİN TEKLİF ETTİĞİ METNE EKLİ
LİSTE
KURUMU : KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI
TEŞKİLATI: MERKEZ
İHDAS EDİLEN KADROLARIN
|
|
|
|
|
SERBEST |
TUTULAN |
|
|
|
|
|
KADRO |
KADRO |
KADRO |
|
|
SINIFI |
|
UNVANI |
DERECESİ |
ADEDİ |
ADEDİ |
TOPLAM |
|
GİH |
|
Bakanlık Müşaviri |
1 |
18 |
- |
18 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
TOPLAM |
|
18 |
|
18 |
BAYINDIRLIK, İMAR, ULAŞTIRMA VE TURİZM
KOMİSYONUNUN
KURUMU : KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI
TEŞKİLATI: MERKEZ
İHDAS EDİLEN KADROLARIN
|
|
|
|
|
SERBEST |
TUTULAN |
|
|
|
|
|
KADRO |
KADRO |
KADRO |
|
|
SINIFI |
|
UNVANI |
DERECESİ |
ADEDİ |
ADEDİ |
TOPLAM |
|
GİH |
|
Bakanlık Müşaviri |
1 |
18 |
- |
18 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
TOPLAM |
|
18 |
|
18 |