Uyarı: Görüntülemekte olduğunuz Kanun, TBMM Genel Kurulunda kabul edildiği halidir. Varsa daha sonra yapılan değişiklikleri içermemektedir.


 

TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLE BOSNA-HERSEK ARASINDA HUKUKİ VE TİCARİ KONULARDA ADLİ İŞBİRLİĞİ ANLAŞMASININ ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA DAİR KANUN

 

Kanun No. 5702

 

Kabul Tarihi: 25/10/2007      

 

 

MADDE 1- 16/2/2005 tarihinde Saraybosna’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti ile Bosna-Hersek Arasında Hukuki ve Ticari Konularda Adli İşbirliği Anlaşması”nın onaylanması uygun bulunmuştur.

MADDE 2- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLE BOSNA-HERSEK ARASINDA HUKUKÎ VE

TİCARÎ KONULARDA ADLÎ İŞBİRLİĞİ ANLAŞMASI

Türkiye Cumhuriyeti ile BosnaHersek (bundan böyle "Âkit Taraflar" olarak anılacaklardır.),

Ulusal egemenlik, haklarda eşitlik ve Âkit Tarafların iç işlerine karışmama ilkelerine dayanarak, Hukukî ve Ticarî Konularda karşılıklı yardımlaşmayı kolaylaştırmak ve dostluk ilişkilerini geliştirmek isteğiyle,

Hukukî ve Ticarî Konularda Karşılıklı Yardımlaşma Anlaşması akdedilmesine karar vermişler ve aşağıdaki gibi anlaşmışlardır.

KISIM 1

GENEL HÜKÜMLER

Madde 1

(1) İş bu Anlaşmanın amacı, bir Âkit Tarafın vatandaşlarının, diğer Âkit Tarafın adlî makamları önündeki hukukî işlemlerinde yasal korunması, Âkit Tarafların adlî makamlarınca hukukî ve ticarî konularda karşılıklı adlî yardımın sağlanmasında işbirliği yapılması ve hukukî konularda mahkeme kararlarının tanınması ve tenfızi hususlarını düzenlemektir.

Madde 2

(1) Bir Âkit Tarafın vatandaşları, diğer Âkit Tarafın adlî makamları önünde yapılan hukukî ve ticarî konulardaki işlemlerde, bu Âkit Tarafın vatandaşları ile aynı şartlarla yasal korunma hakkına sahip olacaklardır.

(2) Bir Âkit Tarafın vatandaşları diğer Âkit Tarafın adlî makamlarına, hukukî ve ticarî konularda dava açmak için bu Âkit Tarafın vatandaşlarının tâbi olduğu şartlarla serbestçe müracaat hakkına sahip olacaklardır.

(3) Âkit Taraflardan birinin ülkesinde idare merkezi bulunan ve bu Âkit Tarafın mevzuatına uygun olarak kurulmuş tüzel kişiler, işbu Anlaşmanın hükümlerinden yararlanma hakkına sahip olacaklardır. İşbu Anlaşmada tüzel kişiler bakımından "ikâmet" teriminin idare merkezleri olarak anlaşılması amaçlanmıştır.

Madde 3

(1) İşbu Anlaşmada aksi öngörülmediği takdirde, Âkit Tarafların adlî makamları birbiriyle Âkit Taraflarca tayin edilen Merkezi Makamlar aracılığı ile iletişim kuracaklardır. Türkiye Cumhuriyeti yönünden Merkezi Makam Adalet Bakanlığıdır. Bosna Hersek yönünden Merkezi Makam BosnaHersek Adalet Bakanlığıdır.

(2) İşbu Anlaşma hükümleri diplomatik veya konsolosluk kanalı ile iletişim kurulmasına engel teşkil etmeyecektir.

(3) İşbu Anlaşma kapsamında; adlî makamlar, Her bir Âkit Tarafın iç hukukuna göre belirlenecektir.

Madde 4

(1) Merkezi Makamlar birbirleri ile talepte bulunulan Âkit Tarafın dilinde veya İngilizce iletişim kuracaklardır.

(2) Adlî yardım talepleri ve ekli belgeler, talepte bulunan Âkit Tarafın dilinde düzenlenecek ve bunlara talepte bulunulan Âkit Tarafın dilinde veya İngilizce yapılmış onaylı tercümeleri eklenecektir.

(3) Adlî yardım talebinin yerine getirilmesi sonucu elde edilen belgeler, talepte bulunulan Âkit Tarafın dilinde iletilecektir.

Madde 5

Âkit Tarafların Adalet Bakanlıkları, Talep üzerine, İşbu Anlaşmaya konu teşkil eden adlî sorunlarla ilgili olarak ülkelerindeki mevzuat ve uygulamalar hakkında birbirlerine bilgi sağlayacaklardır.

KISIM 2

BÖLÜM 1

HUKUKÎ VE TİCARÎ KONULARDA ADLÎ YARDIMLAŞMA

Madde 6

Âkit Tarafların adlî makamları, hukukî ve ticarî konularda özellikle belgelerin tebliği, tarafların ve tanıkların dinlenmesi, bilirkişi incelemesi hususlarında ve Âkit Tarafların mevzuatlarında öngörülen diğer herhangi bir adlî işlemin yerine getirilmesinde birbirlerine yardım sağlayacaklardır.

Madde 7

(1) Bir adlî yardım talebi şu hususları ihtiva edecektir:

a) Eğer bilinmekte ise; talepte bulunan adlî makam ve talepte bulunulan adlî makamın adı;

b) Adlî yardım talep edilen davanın niteliği;

c) Davanı n taraflarının isim ve adresleritüzel kişilerde bunların isimleri ve idare merkezleri ve varsa, temsilcilerinin isim ve adresleri;

d) Eğer talebin konusu belgelerin tebliğine ilişkin ise, muhatabın tam adresi ve tebliğ edilecek belgeler;

e) İfadel erine başvurulacak kişilerin isim ve adresleri ile eğer mevcutsa doğum tarihleri, vatandaşlıkları ve meslekleri;

f) İfadelerine başvurulacak kişilere yöneltilecek sorular;

g) Sağlanacak delilin niteliği veya yerine getirilecek diğer adlî işlem;

h)Talebi yerine getirilmesi için gerekli diğer bilgiler;

i) İncelenecek diğer hususlar veya belgeler.

(2) Bir hukukî yardım talebi, talepte bulunan makam tarafından imzalanacak ve resmî olarak mühürlenecektir. Talebe ekli belgeler, talepte bulunan Âkit Tarafın hukukuna göre onaylanacaktır.

Madde 8

(1) Talepte bulunulan adlî makam, talebin yerine getirilmesinde kendi mevzuat hükümlerini uygulayacaktır. Bununla birlikte, söz konusu adlî makam talepte bulunan adlî makamın özel bir usul veya yöntem izlenmesini istemesi durumunda, talepte bulunulan Âkit Tarafın iç hukukuna aykırı olmamak şartıyla bu usul veya yöntemi takip edecektir.

(2) Talepte bulunan adlî makamın istemesi durumunda, ilgili tarafların ve eğer varsa temsilcilerinin hazır bulunabilmeleri için, işlemlerin yapılacağı tarih ve yer hakkında bilgi verilecektir.

(3) Talepte bulunulan adlî makam, talebin yerine getirildiğini tespit eden belgeleri talepte bulunan adlî makama gönderecek veya talebin yerine getirilemediği durumlarda bunun sebepleri  hakkında talepte bulunan makama bilgi verecek ve tüm ekleri iade edecektir.

(4) Talepte bulunulan Âkit Taraf, kendi ülkesindeki adlî yardım talebinin yerine getirilmesi sebebiyle yapılan bütün masrafları üstlenecek ve bu masrafların ödenmesini talep etmeyecektir.

Madde 9

Bir adlî yardım talebinin yerine getirilmesi, talepte bulunulan Âkit Tarafın egemenliğine, güvenliğine ve kamu düzenine zarar verebilecek nitelikte görülmekte ise böyle bir talebin yerine getirilmesi reddedilebilir.

Madde 10

(1) Talepte bulunan Âkit Tarafın bir adlî makamı huzurunda hazır bulunmak üzere çağrılan bir tanık veya bilirkişi hakkında, hangi uyrukta olursa olsun, Âkit Tarafın ülkesinde, bu taraf ülkesine girmeden önce vukuu bulan herhangi bir mahkûmiyet veya fiilden dolayı kovuşturma yapılamaz veya tutuklanamaz veya kişisel özgürlüğü hakkında diğer herhangi bir kısıtlama getirilemez. Bir tanık veya bilirkişi, tanıklık beyanı ya da bilirkişilik görevinden dolayı ayrıca kovuşturmaya, tutuklamaya ya da mahkûmiyet cezasının uygulanmasına da tâbi tutulamayacaktır.

(2) l.fıkradaki dokunulmazlık, tanık veya bilirkişinin ülkeyi terk etme olanağı bulunduğu halde adlî makamlarca hazır bulunmasının artık gerekmediği kendisine bildirildiği tarihten itibaren 7 günlük sürenin sonunda talepte bulunan Âkit Tarafın sınırlarını terk etmemesi ya da terk ettiği halde kendi isteği ile geri dönmesi halinde sona erecektir.

(3) Bir tanık veya bilirkişi için çıkarılan çağrı yazısında, talepte bulunan Âkit Tarafın mevzuatında seyahat, ikamet masrafları ve bilirkişilik ücretinin ödenmesi için öngörülen şartlar belirtilecektir. Böyle bir kişinin talebi üzerine, yol ve ikamet giderlerinin karşılanması için talepte bulunan adlî makamca bir avans ödenecektir.

BÖLÜM 2

BELGELER

Madde 11

Bir Âkit Taraf adlî makamının talebi üzerine, diğer Âkit Taraf, talepte bulunan Âkit Tarafın vatandaşlarının şahsî durumlarına ilişkin kayıtların, şahsî işleri ve menfaatleri ile ilgili diğer belge lerin suretlerini tercümesiz ve ücretsiz gönderecektir.

Madde 12

(1) Âkit Taraflardan birisinin ülkesinde düzenlenmiş veya onaylanmış ve resmî mühür taşıyan belgeler diğer Âkit Tarafın bir adlî makamı önündeki işlemlerde tasdikten muaf tutulacaktır.

(2) Âkit Taraflardan birinin resmî makamlarınca düzenlenen belgeler, diğer Âkit Taraf ülkesindeki resmî belgelerle aynı ispat gücüne sahip olacaktır.

BÖLÜM 3

YARGILAMA MASRAFLARI VE TEMİNATTAN MUAFİYET

(JUDİCATUM SOLVİ)

Madde 13

Bir Âkit Tarafın vatandaşları, diğer Âkit Tarafın adlî makamları önündeki işlemlerinde, sadece yabancı olmaları veya diğer Âkit Taraf ülkesinde ikametgâhları bulunmamasından ötürü teminat vermekle yükümlü tutulmayacaklardır.

Madde 14

Âkit Taraflardan birinin vatandaşları, diğer Âkit Tarafın ülkesinde yargılama harç ve masraflarının ödenmesi için, bu Tarafın vatandaşları ile aynı şartlar altında adlî yardımdan yararlanmaya hak kazanacaklardır.

İşbu anlaşma gereğince adlî müzaherete, başvuruda bulunanın ekonomik, ailevi, ve şahsi durumlarını gösteren belgelere bağlı olarak hak kazanılacaktır. Belgeler başvuruda bulunanın ikamet ettiği Âkit Tarafın hukukuna göre veya başvuruda bulunan her iki Âkit Taraf ülkesinde ikamet etmemekte ise vatandaşı olduğu Âkit Tarafın hukukuna göre düzenlenecektir.

Madde 15

Eğer bir Âkit Tarafın adlî makamı, diğer Âkit Tarafın ülkesinde ikamet etmekte olan bir kişiye bir işlemi yapması için belli bir süre vermiş ise, bu süre belgelerin söz konusu kişiye tebliğ tarihinden itibaren işlemeye başlayacaktır.

KISIM 3

HUKUKÎ VE TİCARÎ KONULARDAKİ KARARLARIN TANINMASI VE TENFİZİ

Madde 16

(1) Âkit Taraflar, diğer Âkit Taraf ülkesinde verilmiş aşağıda gösterilen kararları, işbu Anlaşma hükümlerine uygun olarak kendi ülkelerinde tanıyacak ve tenfiz edeceklerdir:

a) Yargıl ama masraflarına ilişkin kararları da kapsayacak şekilde hukukî ve ticarî konulardaki mahkeme kararları;

b) Hukukî konularda bir mahkeme önünde yapılmış veya mahkemece onaylanmış sulh anlaşmaları;

c) Cezai konularda tazminata ilişkin olarak verilmiş mahkeme kararları

(2) Sadece işbu Anlaşmanın yürürlüğe girmesinden sonra verilen kararlar, bu Anlaşma hükümleri uyarınca tanıma ve tenfize tâbi olacaktır.

Madde 17

İşbu Anlaşmanın 16. maddesinde belirtilen kararlar aşağıdaki şartlarda tanınacak ve tenfiz edilecektir.

a) Karar verildiği Âkit Taraf hukuku uyarınca kesin ve icra edilebilir olmalıdır;

b) Davalı, kararın verildiği Âkit Tarafın hukuku uyarınca usulüne uygun bir şekilde mahkemeye çağrılmış olmalıdır.

c) Davanın tarafları savunma hakkından yoksun bırakılmamalı ve kendilerine mahkeme önüne çıkmak için usulüne uygun şekilde tebligat yapılmalı, iddialarını ileri sürme ve savunma yapma imkansızlıkları halinde kendilerini temsil ettirebilme olanağı tanınmalı

d) Aynı taraflar arasında, aynı sebep ve konuya dayalı olarak:

i) Tanıma ve tenfizin talep edildiği Âkit Taraf mahkemesinde daha önce açılmış ve görülmekte olan bir dava, veya

ii)  Talep edilen Âkit Taraf mahkemesince sonuçlandırılmış nihaî bir dava

Bulunmamalıdır.

e) Karar, tanıma ve tenfizin talep edildiği Âkit Tarafın mahkemelerinin münhasır yetkisine girmeyen bir konuda verilmelidir.

f) Kararın tanınması ve tenfizi tanıma ve tenfiz talebinde bulunulan Âkit Tarafın kamu düzenine aykırı olmamalıdır.

Madde 18

(1) Tanıma ve tenfiz başvurusu, tanıma ve tenfizin talep edildiği Âkit Tarafın yetkili mahkemesine, doğrudan yapılacaktır.

(2) Başvuruya aşağıdaki belgeler eklenecektir:

a) Kararın kesinleşmiş ve icra kuvvetini haiz olduğunu tevsik eden bir şerh ile tam ve aslına uygunluğu onaylanmış bir örneği;

b) Karar gıyapta verilmiş ise, gıyabında karar verilen tarafın usulüne uygun olarak çağrıldığını tespit eden gerekli belgelerin aslı veya onaylanmış örnekleri;

c) Bu maddenin (a) ve (b) bentlerinde belirtilen başvuru ve belgelerin, kararın tanınmasının ve tenfizinin talep edildiği Âkit Tarafın dilinde veya İngilizce onaylanmış çevirisi.

Madde 19

 (1) Kararların tanınması ve tenfizine ilişkin usule, tanıma ve tenfizin talep edildiği Âkit Tarafın hukuku uygulanacaktır.

(2) Tanıma ve tenfize karar veren mahkeme, sadece işbu Anlaşmanın 1718. maddelerini gözönünde tutacak ve kararın esasını incelemeyecektir.

Madde 20

İşbu Anlaşmanın tanıma ve tenfize ilişkin hükümleri, Âkit Tarafların yabancı bir kararın icrası sonucu elde edilen para ve eşyanın yurtdışına transferi ile ilgili mevzuat hükümlerine engel teşkil etmeyecektir.

KISIM 4

NİHAİ HÜKÜMLER

Madde 21

İşbu Anlaşma, Âkit Tarafların katılmış olduğu veya katılacağı bu Anlaşma ile düzenlenen konulara ilişkin hükümleri içeren diğer uluslararası belgeleri ihlâl etmeyecektir.

Madde 22

Âkit Taraflar arasında işbu Anlaşmanın uygulanması ile ilgili olarak ortaya çıkabilecek sorunlar, diplomatik kanaldan çözümlenecektir.     

Madde 23

(1) İşbu Anlaşma onaylanacaktır. Onay belgeleri Ankara/Saraybosna'da teati edilecektir.

(2) İşbu Anlaşma, onay belgelerinin teati edilmesinden 30 gün sonra yürürlüğe girecektir.

(3) İşbu Anlaşma süresiz olarak yürürlükte kalacaktır.

(4) Her Âkit Taraf, yazılı bildirimde bulunmak suretiyle Anlaşmayı feshedebilir. Bu halde Anlaşma, diğer Âkit Tarafın yazılı bildirimi aldığı tarihten itibaren on iki aylık süre boyunca yürürlükte kalacaktır.

İşbu hükümlerin kanıtı olarak Âkit Tarafların yetkili temsilcileri işbu anlaşmayı imzalamışlardır.

Saraybosna’da 16/02/2005 tarihinde her biri Türkçe, Boşnakça, Hırvatça, Sırpça ve İngilizce dillerinde ikişer nüsha halinde düzenlenmiş olan tüm metinler aynı derecede geçerlidir. Yorumda aykırılık halinde, İngilizce metin geçerli olacaktır.

 

             TÜRKİYE CUMHURİYETİ                                             BOSNA-HERSEK

                             ADINA                                                                     ADINA

                              (İmza)                                                                       (İmza)