Tutanak Hizmetleri Başkanlığı

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ

TUTANAK DERGİSİ

86’ncı Birleşim

2 Nisan 2013 Salı

(TBMM Tutanak Hizmetleri Başkanlığı tarafından hazırlanan bu Tutanak Dergisi’nde yer alan ve kâtip üyeler tarafından okunmuş bulunan her tür belge ile konuşmacılar tarafından ifade edilmiş ve tırnak içinde belirtilmiş alıntı sözler aslına uygun olarak yazılmıştır.)

İÇİNDEKİLER

I.- GEÇEN TUTANAK ÖZETİ

II.- GELEN KÂĞITLAR

III.- YOKLAMALAR

IV.- GÜNDEM DIŞI KONUŞMALAR

A) Milletvekillerinin Gündem Dışı Konuşmaları

1.- Van Milletvekili Mustafa Bilici’nin, Van’ın düşman işgalinden kurtuluşunun 95’inci yıl dönümüne ilişkin gündem dışı konuşması

2.- İstanbul Milletvekili Müslim Sarı’nın, büyüme rakamları ve ekonomik değerlendirmelere ilişkin gündem dışı konuşması

3.- Mardin Milletvekili Erol Dora’nın, İstanbul surlarının bakımsızlık ve tahribat sorununa ilişkin gündem dışı konuşması

V.- AÇIKLAMALAR

1.- İzmir Milletvekili Oktay Vural’ın, MHP Grubu olarak, Van’ın düşman işgalinden kurtuluşunun 95’inci yıl dönümüne ilişkin açıklaması

2.- Giresun Milletvekili Nurettin Canikli’nin, AK PARTİ Grubu olarak, Van’ın düşman işgalinden kurtuluşunun 95’inci yıl dönümüne ilişkin açıklaması

3.- İzmir Milletvekili Oktay Vural’ın, TBMM resmî Twitter sayfasında 2/4/2013 tarihi için sadece AKP grup toplantısına ilişkin mesaj geçilmesine ve diğer parti grupları ile Milliyetçi Hareket Partisi Grubuyla ilgili bu konuda haber geçilmemiş olmasına ilişkin açıklaması

VI.- BAŞKANLIĞIN GENEL KURULA SUNUŞLARI

A) Meclis Araştırması Önergeleri

1.- Adana Milletvekili Seyfettin Yılmaz ve 22 milletvekilinin, Adana’daki çiftçilerin sorunlarının araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla Meclis araştırması açılmasına ilişkin önergesi (10/564)

2.- İstanbul Milletvekili Mahmut Tanal ve 24 milletvekilinin, Şanlıurfa’daki kaçak yapılaşmanın araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla Meclis araştırması açılmasına ilişkin önergesi (10/565)

3.- Mersin Milletvekili Ertuğrul Kürkcü ve 21 milletvekilinin, Kamulaştırma Kanunu uyarınca yapılan “acele kamulaştırma” uygulamalarının araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla Meclis araştırması açılmasına ilişkin önergesi (10/566)

B) Önergeler

1.- Adana Milletvekili Ali Halaman’ın, (2/171) esas numaralı Kozan Adıyla Bir İl Kurulması Hakkında Kanun Teklifi’nin doğrudan gündeme alınmasına ilişkin önergesi (4/103)

VII.- ÖNERİLER

A) Siyasi Parti Grubu Önerileri

1.- MHP Grubunun, hekimlerin ve sağlık çalışanlarının sorunlarının araştırılması ve alınacak önlemlerin belirlenmesi amacıyla 29/3/2013 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına verilmiş olan Meclis araştırma önergesinin Genel Kurulun 2 Nisan 2013 Salı günkü birleşiminde sunuşlarda okunmasına ve ön görüşmesinin aynı tarihli birleşiminde yapılmasına ilişkin önerisi

2.- CHP Grubunun, Türkiye Büyük Millet Meclisi gündeminin “Genel Görüşme ve Meclis Araştırması Yapılmasına Dair Öngörüşmeler” kısmında yer alan Mersin-Akkuyu’da kurulması planlanan nükleer santralin başta insan ve hayvan sağlığı ile gıda üzerindeki etkileri olmak üzere tüm etkilerinin araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla verilmiş olan Meclis araştırma önergesinin ön görüşmesinin Genel Kurulun 2 Nisan 2013 Salı günkü birleşiminde yapılmasına ilişkin önerisi

3.- AK PARTİ Grubunun, Genel Kurulun çalışma gün ve saatleri ile gündemdeki sıralamanın yeniden düzenlenmesine; 443 sıra sayılı Kanun Tasarısı’nın İç Tüzük’ün 91’inci maddesine göre temel kanun olarak bölümler hâlinde görüşülmesine ilişkin önerisi

VIII.- SÖZLÜ SORULAR VE CEVAPLARI

1.- Ardahan Milletvekili Ensar Öğüt’ün, Kars’a kamyon-tır garajı ve nakliyeciler sitesi yapılıp yapılmayacağına ilişkin İçişleri Bakanından sözlü soru önergesi (6/73) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

2.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, sebze ve meyve ithalatına ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/775) Cevaplanmadı

3.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, tatlı su balıkçılığının desteklenmesine ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/947) Cevaplanmadı

4.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, gübre üretimi, ithalatı ve ihracatına ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/954) Cevaplanmadı

5.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, Et ve Balık kurumunun faaliyetlerine yönelik ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1028) Cevaplanmadı

6.- Tunceli Milletvekili Kamer Genç’in, ABD Büyükelçiliğinde brifing verildiği iddialarına ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1131) Cevaplanmadı

7.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, engelli vatandaşların ihtiyaçlarının Devlet tarafından karşılanması için yapılan çalışmalara ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1149) Cevaplanmadı

8.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, sigara kaçakçılığının önlenmesine ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1180) Cevaplanmadı

9.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, pamuk ithalatına ve yerli üreticinin desteklenmesine yönelik çalışmalara ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1185) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

10.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, meyve kaçakçılığının önlenmesine ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1186) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

11.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, ülkemizdeki keçi sayısına ve bu sayının arttırılmasına yönelik çalışmalara ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1187) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

12.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, konserve, hazır et ürünleri ve bakliyat kaçakçılığının önlenmesine ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1189) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

13.- Kastamonu Milletvekili Emin Çınar’ın, 2002 yılından bu yana TRT Genel Müdürlüğü’ne açıktan atanan personel sayısına ve TRT tarafından özel şirketlere yaptırılan programlara ilişkin sözlü soru önergesi (6/1255) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

14.- İstanbul Milletvekili Ali Özgündüz’ün, Başbakan’ın bir konuşmasındaki bir ibarenin Anadolu Ajansı tarafından çıkarılarak yayımlandığı iddialarına ilişkin sözlü soru önergesi (6/1265) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

15.- Tunceli Milletvekili Kamer Genç’in, Anadolu Ajansının milletvekilleri tarafından verilen hükümet faaliyetleri ile ilgili soru önergelerinin yayınına son vermesine ilişkin sözlü soru önergesi (6/1277) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

16.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, belde belediye başkanlarının özlük ve pasaport haklarına ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1337) Cevaplanmadı

17.- Ardahan Milletvekili Ensar Öğüt’ün, Alevi inancının öğretilmesi için TRT’de yeni programlar yapılmasına ilişkin sözlü soru önergesi (6/1416) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

18.- İstanbul Milletvekili Celal Dinçer’in, Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları çalışanlarının özlük haklarına ilişkin sözlü soru önergesi (6/1615) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

19.- Ardahan Milletvekili Ensar Öğüt’ün, TRT’nin tehlikeli atık statüsündeki elektron tüplerini sattığı şirkete ilişkin sözlü soru önergesi (6/1656) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

20.- Antalya Milletvekili Gürkut Acar’ın, kamu ilanlarının dergilerde düzenli olarak yayınlanmasına ilişkin sözlü soru önergesi (6/1716) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

21.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, Dışişleri Bakanlığında görev yapan sözleşmeli personelin özlük haklarından kaynaklanan mağduriyetlerine ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1762) Cevaplanmadı

22.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, HES’lerde yaşanan iş kazalarına ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1771) Cevaplanmadı

23.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, iş adamlarının yurt dışına, vizesiz seyahat edilebilmelerine ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1832) Cevaplanmadı

24.- Ardahan Milletvekili Ensar Öğüt’ün, uyuşturucuyla mücadeleye ilişkin sözlü soru önergesi (6/1864) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

25.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, engellilerle ilgili mevzuat kapsamında yapılması gereken düzenlemelerin denetimine ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/1986) Cevaplanmadı

26.- Tunceli Milletvekili Kamer Genç’in, Suriyeli mültecilere ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/2091) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

27.- Giresun Milletvekili Selahattin Karaahmetoğlu’nun, Suriye’deki olaylara ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/2150) Cevaplanmadı

28.- Giresun Milletvekili Selahattin Karaahmetoğlu’nun, Suriyeli muhaliflere verilen lojistik desteğe ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/2152) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

29.- Tunceli Milletvekili Kamer Genç’in, TRT Spor ile ilgili bazı iddialara ilişkin sözlü soru önergesi (6/2258) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

30.- Tunceli Milletvekili Kamer Genç’in, TRT’de program yapan bir sunucuya ödenen ücrete ilişkin sözlü soru önergesi (6/2259) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

31.- İstanbul Milletvekili Ferit Mevlüt Aslanoğlu’nun, İstanbul Üniversitesi Dr. Ziya Gün Vakfına ait bir gayrimenkulün özel bir şirkete kiralanmasına ilişkin sözlü soru önergesi (6/2471) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

32.- Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu’nun, huzurevlerinde çalışan yaşlı bakım elemanı sayısına ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/2653) Cevaplanmadı

33.- İstanbul Milletvekili Mahmut Tanal’ın, bir akrabasının BOTAŞ’ta işe başladığı iddialarına ilişkin sözlü soru önergesi (6/2717) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

34.- Ardahan Milletvekili Ensar Öğüt’ün, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumunun personel alımı mülakatından elenen bir personele ilişkin sözlü soru önergesi (6/2737) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

35.- Ardahan Milletvekili Ensar Öğüt’ün, gazetecilerin sendikal haklarına ve çalışma koşullarına ilişkin sözlü soru önergesi (6/2748) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

36.- Ardahan Milletvekili Ensar Öğüt’ün, gazetecilerin 212 sayılı Kanundan yeterince faydalanamadığı iddialarına ilişkin sözlü soru önergesi (6/2805) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

37.- Tokat Milletvekili Reşat Doğru’nun, Orta Karadeniz Bölümüne TRT Bölge Müdürlüğü kurulup kurulmayacağına ilişkin sözlü soru önergesi (6/2835) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

38.- Kütahya Milletvekili Alim Işık’ın, bazı TV kanallarına PKK tarafından parasal destek verildiği iddialarına ilişkin Başbakandan sözlü soru önergesi (6/2846) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

39.- Tokat Milletvekili Reşat Doğru’nun, madde kullanımı ve bağımlılığı ile TV yayınlarına ilişkin sözlü soru önergesi (6/3021) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

40.- Bursa Milletvekili İsmet Büyükataman’ın, bağlı kurum ve kuruluşların istisnai kadrolarına yapılan atamalara ilişkin sözlü soru önergesi (6/3147) ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı

IX.- KANUN TASARI VE TEKLİFLERİ İLE KOMİSYONLARDAN GELEN DİĞER İŞLER

A) Kanun Tasarı ve Teklifleri

1.- Adalet ve Kalkınma Partisi Grup Başkanvekilleri İstanbul Milletvekili Ayşe Nur Bahçekapılı, Kayseri Milletvekili Mustafa Elitaş, Giresun Milletvekili Nurettin Canikli, Kahramanmaraş Milletvekili Mahir Ünal ve Adıyaman Milletvekili Ahmet Aydın’ın; Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünde Değişiklik Yapılmasına Dair İçtüzük Teklifi ile Tunceli Milletvekili Kamer Genç’in; Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün Bir Maddesinin Değiştirilmesi Hakkında İçtüzük Teklifi ve Anayasa Komisyonu Raporu (2/242, 2/80) (S. Sayısı: 156)

2.- Devlet Sırrı Kanunu Tasarısı ve Avrupa Birliği Uyum Komisyonu ile Adalet Komisyonu Raporları (1/484) (S. Sayısı: 287)

3.- Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu Tasarısı ile İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu, Avrupa Birliği Uyum Komisyonu ve İçişleri Komisyonu Raporlarının (1/619) (S. Sayısı: 310)

4.- Kamu Finansmanı ve Borç Yönetiminin Düzenlenmesi Hakkında Kanun ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı ile Ödeme Güçlüğü İçinde Bulunan Bankerlerin İşlemleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, Ankara Milletvekili İzzet Çetin'in; 4447 Sayılı İşsizlik Sigortası Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi, İstanbul Milletvekili Aydın Ağan Ayaydın'ın; 4447 Sayılı İşsizlik Sigortası Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun Teklifi, Konya Milletvekili Mustafa Baloğlu'nun; Kamu Finansmanı ve Borç Yönetiminin Düzenlenmesi Hakkında Kanun ile Harçlar Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi ve Avrupa Birliği Uyum Komisyonu ile Plan ve Bütçe Komisyonu Raporları (1/747, 1/36, 2/883, 2/1285, 2/1325) (S. Sayısı: 443)

5.- Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ve Ukrayna Bakanlar Kurulu Arasında Hava Ulaştırma Anlaşmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Tasarısı ile Dışişleri Komisyonu Raporu (1/614) (S. Sayısı: 293)

X.- SATAŞMALARA İLİŞKİN KONUŞMALAR

1.- Giresun Milletvekili Nurettin Canikli’nin, Tunceli Milletvekili Kamer Genç’in 443 sıra sayılı Kanun Tasarısı’nın birinci bölümü üzerinde şahsı adına yaptığı konuşma sırasında Adalet ve Kalkınma Partisine sataşması nedeniyle konuşması

2.- Tunceli Milletvekili Kamer Genç’in, Giresun Milletvekili Nurettin Canikli’nin sataşma nedeniyle yaptığı konuşma sırasında şahsına sataşması nedeniyle konuşması

3.- Giresun Milletvekili Nurettin Canikli’nin, Tunceli Milletvekili Kamer Genç’in sataşma nedeniyle yaptığı konuşma sırasında şahsına tekraren sataşması nedeniyle konuşması

XI.- YAZILI SORULAR VE CEVAPLARI

1.- Kütahya Milletvekili Alim Işık’ın, Türk Telekom’un özelleştirilmesinden sonra bazı taşınmazlarının rayiç bedelleri altında kiralandığı iddialarına,

Türk Telekom’un özelleştirilmesinden sonra Sivas’taki bir taşınmazın rayiç bedeli altında kiralandığı iddiasına,

İlişkin soruları ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in cevabı (7/16265), (7/16267) Ek cevap

2.- Van Milletvekili Nazmi Gür’ün, 2002-2012 yılları arasında siyasi partilere yapılan Devlet yardımlarına ilişkin Başbakandan sorusu ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in cevabı (7/17987)

3.- İstanbul Milletvekili Mahmut Tanal’ın, Vakıflar Genel Müdürlüğünde tespit edilen yolsuzluk olaylarına ilişkin Başbakandan sorusu ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı (7/18003)

4.- İstanbul Milletvekili Mustafa Sezgin Tanrıkulu’nun, Bakanlık tarafından gerçekleştirilen proje ve yatırımlara ilişkin sorusu ve Kalkınma Bakanı Cevdet Yılmaz’ın cevabı (7/18221)

5.- İzmir Milletvekili Rahmi Aşkın Türeli’nin, hayvancılık stratejisi hedeflerinin tutturulamadığı iddialarına,

- Samsun Milletvekili A. Haluk Koç’un, saman ithalatına,

- Adana Milletvekili Ali Halaman’ın, bazı hayvan hastalıklarının hastalık tazminatı uygulaması kapsamına dahil edilmemesinden kaynaklanan mağduriyete,

- İzmir Milletvekili Rahmi Aşkın Türeli’nin, hayvancılık sektörünün sorunlarına,

Küçük Menderes Sulama Projesi kapsamındaki arazi toplulaştırma çalışmalarına,

- Ankara Milletvekili Özcan Yeniçeri’nin, besin desteği olarak satılan bitkisel ürünlere,

- Samsun Milletvekili A. Haluk Koç’un, çiftçi sayısına ve çiftçilerin borçlarına,

- Adana Milletvekili Turgay Develi’nin, bitkisel ilaç ve tedavi reklamlarına,

- İzmir Milletvekili Birgül Ayman Güler’in, İzmir’de Kuzey Ege Çandarlı Limanı’nın dolgu işlemlerinde kullanılan hafriyatın zeytin tarımına verdiği zararlara,

İlişkin soruları ve Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı Mehmet Mehdi Eker’in cevabı (7/18444), (7/18445), (7/18446), (7/18447), (7/18448), (7/18449), (7/18450), (7/18451), (7/18452)

6.- İstanbul Milletvekili Umut Oran’ın, THY’nin bazı uçuşlarında alkollü içki servisinin kaldırılmasına ilişkin sorusu ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in cevabı (7/18496)

7.- Malatya Milletvekili Veli Ağbaba’nın, Asker Alma Daire Başkanlıklarının bazılarının kapatılacağı iddialarına ilişkin sorusu ve Millî Savunma Bakanı İsmet Yılmaz’ın cevabı (7/18513)

8.- İstanbul Milletvekili Celal Dinçer’in, Şırnak’ta ihracat miktarındaki artışla ilgili iddialara ilişkin sorusu ve Ekonomi Bakanı Mehmet Zafer Çağlayan’ın cevabı (7/18672)

9.- İstanbul Milletvekili Mustafa Sezgin Tanrıkulu’nun, Diyarbakır’a yönelik proje ve yatırımlara ilişkin sorusu ve Ekonomi Bakanı Mehmet Zafer Çağlayan’ın cevabı (7/18673)

10.- Mersin Milletvekili Ali Öz’ün, alış veriş merkezlerinin esnaf ve sanatkârlara karşı uyguladığı haksız rekabete ilişkin sorusu ve Gümrük ve Ticaret Bakanı Hayati Yazıcı’nın cevabı (7/18712)

11.- Balıkesir Milletvekili Ahmet Duran Bulut’un, tarımsal sanayide gerçekleştirilen özelleştirmelerden elde edilen gelire ilişkin sorusu ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in cevabı (7/18773)

12.- Kütahya Milletvekili Alim Işık’ın, kapatılan beldelerin Hazineye olan borçlarına ilişkin sorusu ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in cevabı (7/18783)

13.- Antalya Milletvekili Gürkut Acar’ın, 24’üncü Yasama Dönemi’nde verilen soru önergelerine ilişkin sorusu ve Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkan Vekili Mehmet Sağlam’ın cevabı (7/19077)

14.- Samsun Milletvekili Cemalettin Şimşek’in, Orta Karadeniz Bölgesi’ne TRT Bölge Müdürlüğü kurulmasına ilişkin sorusu ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın cevabı (7/19158)

2 Nisan 2013 Salı

BİRİNCİ OTURUM

Açılma Saati: 15.00

BAŞKAN: Başkan Vekili Sadık YAKUT

KÂTİP ÜYELER: Fatih ŞAHİN (Ankara), Özlem YEMİŞÇİ (Tekirdağ)

-----0-----

BAŞKAN – Türkiye Büyük Millet Meclisinin 86’ncı Birleşimini açıyorum.

III.- YOKLAMA

BAŞKAN - Elektronik cihazla yoklama yapacağız.

Beş dakika süre veriyorum.

(Elektronik cihazla yoklama yapıldı)

BAŞKAN – Sayın milletvekilleri, toplantı yeter sayısı vardır, görüşmelere başlıyoruz.

Gündeme geçmeden önce üç sayın milletvekiline gündem dışı söz vereceğim.

Gündem dışı ilk söz, Van’ın zafer günü nedeniyle söz isteyen Van Milletvekili Mustafa Bilici’ye aittir. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

IV.- GÜNDEM DIŞI KONUŞMALAR

A) Milletvekillerinin Gündem Dışı Konuşmaları

1.- Van Milletvekili Mustafa Bilici’nin, Van’ın düşman işgalinden kurtuluşunun 95’inci yıl dönümüne ilişkin gündem dışı konuşması

MUSTAFA BİLİCİ (Van) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; Van’ın düşman işgalinden kurtuluşunun 95’inci yıl dönümü münasebetiyle gündem dışı söz almış bulunmaktayım. Heyetinizi saygıyla selamlıyorum.

Değerli milletvekilleri, Van şehrinin eski çağlara kadar inen çok eski bir tarihi bulunmaktadır. Bölgede yapılan kazılarda ele geçen buluntular, milattan önce de yörenin sürekli bir yerleşim yeri olduğunu ortaya koymaktadır.

Doğu Anadolu’da yaşayan Hurriler burayı merkez konumuna getirmişlerdir. Hurrilerden sonra Urartular yöreye hâkim olmuş, Van, “Tuşpa” adıyla üç yüz yıl Urartuların başkenti olmuştur.

Birçok medeniyete ev sahipliği ve başkentlik yapmış Van, ayrıca bugüne kadar Persler, Medler, Selçuklular, Osmanlılar gibi birçok kültürü bağrında barındırmış, yaşadığı tarih ile beraber güçlü, kadim bir toplum olmuştur.

Van, doksan beş yıl önce, 20 Mayıs 1915’te, Ermenilerin desteğiyle Rus ordusu tarafından işgal edildi. İşgalden sonra Rusların destek ve tahrikleriyle Ermeniler, Müslüman yöre halkını çoluk çocuk demeden vahşice katlettiler.

1917 yılında Rusya’da çıkan ihtilal nedeniyle Rus birlikleri geri çekilmeye başlayınca, Ermeni kuvvetleri, Ruslardan geride kalan malzeme, silah ve cephaneyle daha da güçlenerek Van ve çevresini yakıp yıkmaya başlamışlar, bunun üzerine Ali İhsan Sabis Paşa komutasındaki 4. Kolordu Komutanlığı ve beraberindeki aşiretlerle birlikte 2 Nisan 1918 tarihinde Van’a ulaşılmış ve beş gün süren şiddetli muharebeden sonra Ermeni kuvvetleri tamamen Van’dan çıkarılmışlardır.

Van’da topyekûn bir mücadele sonucu 30 binden fazla şehit verilmiştir. Kafkas cephesinde, cephanesi bitmek üzere olan askerlere mühimmat götürmek üzere gönüllü olan, yürekleri kocaman ama yaşları küçük 120 çocuk, 1915 yılı Ocak ayında, insanın kanını donduran ayaza rağmen karlı dağları aşarak cephaneyi 100 kilometre mesafedeki birliğe teslim etmeye başlamış ancak geri dönüş yolunda bu çocukların 98’i şehit olmuştur. Bir kez daha ruhları şad olsun diyorum.

Rus işgali ve Ermeni katliamı başlamadan önce 70 bin olan Van’ın nüfusu, işgalden üç yıl sonra 2 Nisan 1918 tarihinde 13 bine kadar düşmüştür. Van bu dönem içerisinde yakılıp yıkılmış ve harabeye dönüşmüştür. Sonrasında Bağlar mevkisinde kent yeniden kurulmuş ve o dönemlerde kırsal bir görünümde olan Van 1923 yılında il yapılmıştır.

Değerli arkadaşlar, bugün tarih 2 Nisan 2013 ve Van artık büyükşehir. Yaklaşık 1 milyon 100 bin nüfusuyla Doğu Anadolu Bölgesi’nin en büyük şehri. Kadirşinas ahalisi ile çevresine kucak açmış büyük kent. Ekonomisi etrafına lokomotif olacak büyük bir cazibe merkezi. Bölgesinde kongre ve fuarlara ev sahipliği yapacak çekim merkezi.

Şehrimiz de diğer şehirlerde olduğu gibi AK PARTİ iktidarı ile altın çağını yaşıyor. Ulaşımda, sağlıkta, eğitimde, sanayide ve sosyal hayatta yapılan yatırımlarla, sağlanan hizmetlerle Van hızla gelişmeye ve kalkınmaya başladı. Doğu Anadolu’nun yükselen yıldızı Van önemli bir cazibe merkezi olmanın eşiğine geldi. Van’ın bu noktadaki en önemli potansiyelleri sınır ticareti, turizm ve hayvancılıktır. Van coğrafi olarak dört mevsimin de yaşandığı bir havzada bulunmaktadır. Özellikle kış turizmi, doğa turizmi, dağcılık, su sporları gibi önemli bir destinasyona sahip olan Van, aynı zamanda tarih ve inanç turizminin de önemli merkezlerindendir.

Van’ın tarihini, kültürünü, mücadelesini ve bugününü aktarmaya çalıştım. Van’la ilgili yazılmış bir şiiri de sizlerle paylaşmak istiyorum:

Bir yanı denize bakar,

İçinde çeşmeler akar,

Suları miski amber kokar,

Kardeşlik bu Van’da, bu Van’da.

Doğusunda Erek Dağı,

Her tarafı üzüm bağı,

Yiğitler kurmuş otağı,

Kardeşlik bu Van’da, bu Van’da.

Unutulmaz bir kışı var,

Çok da sıcak değil yazlar,

Ah ne güzel olur bahar,

Kardeşlik bu Van’da, bu Van’da. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Gündem dışı ikinci söz, büyüme rakamları ve ekonomik değerlendirmeler hakkında söz isteyen İstanbul Milletvekili Müslim Sarı’ya aittir. (CHP sıralarından alkışlar)

2.- İstanbul Milletvekili Müslim Sarı’nın, büyüme rakamları ve ekonomik değerlendirmelere ilişkin gündem dışı konuşması

MÜSLİM SARI (İstanbul) – Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; bildiğiniz üzere, dün büyüme rakamları açıklandı ve ekonominin genel tablosu üç aşağı beş yukarı ortaya çıktı, daha doğru bir ifadeyle, bir “Türk mucizesi” olmadığı ortaya çıktı. Biliyorsunuz, sayın AKP milletvekilleri ve Hükûmet, sürekli olarak bir Türk mucizesinden bahsediyor ekonomide ancak açıklanan rakamları görünce ortada bir mucize olmadığını açık bir biçimde ortaya koyduk. Son çeyrek rakamlarında ekonomi neredeyse durdu, ekonominin çarkları durdu. Ekonomi, mevsim ve takvimsel etkilerden arındırıldığında sıfıra yakın bir büyüme gösterdi yani büyümedi. Ekonomi 8 çeyrektir büyümeden hız kaybediyor, 8 çeyrektir ekonominin büyüme hızı aşağıya doğru iniyor. Yurt içi talep çökme noktasına geldi. 2012 yılında yurt içi talep negatif. Kamu harcamaları çıkartıldığında ekonomi son çeyrekte küçüldü değerli arkadaşlar.

Şimdi, bu rakamlar karşısında “Biz frene bastık, frene bastığımız için uygun noktalara geldik. Aslında bu, ekonomide bir soğutma çabasıdır.” söylemlerinin de aslında anlamsız olduğu açık biçimde ortaya çıktı. 8,8’den 2,2’ye düşen bir büyüme hızı performansı var ve büyümede 4 kat eksi bir büyüme performansı var geçen seneye göre. Bunun karşılığında, cari işlemler açığında ne kadar bir iyileşme sağlandı? Sadece 28 milyar dolar. Dolayısıyla, biz, aslında 28 milyar dolarlık bir iyileşme sağlayabilmek için büyümeden tam 4 kat fedakârlık yapmak zorunda kaldık. Bu da aslında ekonominin bir fren ya da bir soğutma çabasının bir sonucu olarak bu noktaya gelmediğini bize çok açık olarak gösteriyor.

Büyüme hedefleri tutmadı. Bildiğiniz üzere, ilk Orta Vadeli Program’da büyüme hedefi yüzde 4’tü, daha sonra bu 3,2’ye revize edildi, şimdi 2,2 olarak gerçekleşti. Buradan şimdiden ilan ediyoruz: 2013 yılı ve sonrasına ilişkin Orta Vadeli Program’da Hükûmetin ortaya koyduğu büyüme hedefleri tutmayacaktır. Tutmayacağı daha bugünden anlaşılıyor çünkü yurt içi talebi canlandıracak, onu harekete geçirecek herhangi bir umut ışığı yoktur, herhangi bir veri söz konusu değildir; yatırım harcamaları düşmektedir, özel sektörün makine teçhizat alımları yüzde 13,5 geriledi, özel sektörün sabit sermaye yatırımları üçüncü çeyrekte geriledi. Dolayısıyla, hem yatırım kanalından hem tüketim kanalından orta vadede ekonominin canlanacağına ilişkin herhangi bir belirti yoktur, dolayısıyla 2013 büyüme hedefi tutmayacaktır. 2013 büyüme hedefi tutmayacağı için de vergi gelirleri hedefine ulaşılamayacaktır, vergi gelirleri hedefine ulaşılamayacağı için de, vergi hedeflerini tutturabilmek için önümüzdeki dönem zamlarla malul bir dönemdir. Buradan ilan ediyorum: Haziran ayından itibaren Türkiye’de çok ciddi zamlar olacaktır. 2013 yılının birinci çeyreği ve ikinci çeyreği büyüme rakamları açıklandıkça, buna bağlı olarak mali performans ortaya çıktıkça, doğal gazdan başlamak üzere, zaten mutat hâle gelmiş olan zamlarda ciddi miktarlarda artış olacaktır.

İşsizlik rakamları yeniden yukarı çıkacaktır, çıkmaya başlamıştır. Yılı 10,1’le kapattık ama sonbahardan itibaren işsizlik rakamları yukarı doğru yeniden ivmelenmeye başlamıştır. İşsizlik çift haneli rakamlarla kalmaya devam edecektir.

Bakınız, Türkiye ekonomisinin tarihsel büyüme ortalaması yüzde 5’tir. AKP iktidarları boyunca büyüme ortalamamız sadece yüzde 5’tir yani ortada bir “Türk mucizesi” yok. Türkiye, tarihsel ortalamaları kadar büyümüştür.

1980’li yıllarda işsizlik oranımız yüzde 8,3’tür, 1990’lı yıllar ortalaması 8,2’dir. Bakınız, istikrarsızlığın olduğu, hükûmetlerin dağılıp kurulduğu yıllarda işsizlik ortalaması yüzde 8,2’dir. Şimdi istikrardan bahsediyorsunuz, “İstikrar sürsün, Türkiye büyüsün.” diyorsunuz ama işsizlik 10,1. Önümüzdeki dönem işsizlik oranları daha da çok artacaktır.

Sonuç itibarıyla değerli vekil arkadaşlarım, büyüme oranlarının tutmayacağı ve giderek düşeceği, hedeflerin tutmayacağı, işsizliğin artacağı, hayat pahalılığının yani enflasyonun yüksek kalmaya devam edeceği ve en önemlisi cari işlemler açığının düşmeyeceği, dolayısıyla Türkiye’ye ilişkin dış kırılganlıkların devam edeceği bir patika vardır. Hükûmet için son derece zor bir patikadır, sosyal demokratlar için de son derece elverişli bir patikadır.

Hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Teşekkür ederim. (CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Gündem dışı üçüncü söz İstanbul surlarının bakımsızlık sorunu hakkında söz isteyen Mardin Milletvekili Erol Dora’ya aittir. (BDP sıralarından alkışlar)

3.- Mardin Milletvekili Erol Dora’nın, İstanbul surlarının bakımsızlık ve tahribat sorununa ilişkin gündem dışı konuşması

EROL DORA (Mardin) – Teşekkürler Sayın Başkan.

Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; tarihî bir mirasımız olan İstanbul Surları’nın bakımsızlığı ve tahribatı ile ilgili konuşmak üzere gündem dışı söz almış bulunmaktayım. Hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Tarihî yarımadayı çevreleyen İstanbul Surları, 5’inci yüzyıldan itibaren inşa edilmeye başlanmış, yıkılmalar ve yeniden yapmalar ile birlikte 4 defa elden geçirilmiştir.

Haliç surları, kara surları ve Marmara surlarından oluşan bu görkemli surların her bir bölümü kendi içinde tarihi besleyen nice hikâye barındırmaktadır. Üçlü sur sistemi ile çevrili Edirnekapı-Yedikule arasındaki kara surlarından Marmara surlarına, tek sur sistemi ile çevrili Haliç surlarına kadar surların her yanı tarih ile iç içedir.

1985 yılında UNESCO Dünya Miras Komitesine yapılan teklifte İstanbul kara surlarının 6.650 metre uzunlukta olmasına, 447 yılına tarihlenmesine ve askerî mimari olarak taşıdığı öneme vurgu yapılmıştır. Ancak, tarihî yarımadada tüm eserlerden önce surların yapılmış olduğu belirtilerek bu surlar olmadığı takdirde bölgede yaşamış olan kültürlerin ürettikleri sanat ve mimarlık eserlerinin olamayacağı mesajı verilmektedir. Bu teklif belgeye dayalı olarak İstanbul kara surları Dünya Miras Listesi’ne alınmıştır.

Bugün ise, Dünya Miras Listesi’nde yer alan İstanbul Surları, kaderine terk edilmiş, bakımsızlık ve ilgisizlik nedeniyle yok olmaya yüz tutmuştur. Bu ilgisizlik, tüm bu görkemli tarihin kaybolmasına neden olduğu kadar surların çevresini de güvenlikten yoksun hâle getirmiştir. 2013 yılının başında Cankurtaran mevkisindeki surların çevresinde işlenen Sarai Sierra cinayeti ile surların çevresinde yaşanan güvenlik problemleri tekrar gündeme gelmiş, daha önce de benzer olayların yaşandığı İstanbul Surları tarihî bir mekân olmaktan çıkmış ve aksine, şehrin en güvensiz, korunaksız bölgelerinden birisi hâline getirilmiştir.

Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; koruma ve kentsel planlama kapsamında sur ve yakın çevresiyle ilgili koruma kararları 1938 yılında yapılan Prost Planı’nda görülmektedir. Bazı istisnalar hariç, bu planın öngördüğü kararların ve getirdiği ilkelerin hâlen yürürlükte ve geçerli olduğu söylenebilir. Restorasyon kapsamında yapılanlara gelince, 1980 yılından itibaren Yedikule bölgesinde yapılan bazı uygulamalar dışında, müdahaleler, sanat tarihçileri, arkeologlar ve mimarlar tarafından yoğun bir biçimde protesto edilmiştir. Bu protestonun nedeni ise “Surların ön araştırma ve analiz safhalarına fazla vakit ayrılmadan bir an önce sonuç alma isteğiyle hızlı bir biçimde onarıldığı, bu onarımların kent mimarisiyle olumlu olmaktan çok, çalışmaların niteliksizliğini ortaya koyması, surların özgünlüğünün yitirilmesi, tarihin geri alınamaz biçimde yara alması” şeklinde açıklanmıştır. Bu açıklamalar sonucunda surlar ve dolayısıyla uygulamalar uluslararası koruma kurumlarının ve örgütlerinin gündemine girmiş, UNESCO denetimleri yoğunlaşmış ve 2005 yılında, restorasyonun doğru yapılmadığı gerekçesiyle UNESCO tarafından durdurulmuştur. Restorasyon çalışmaları hiçbir zaman usulüne uygun ve tarihî surlar için uyumlu şekilde yürütülmediği için, yeniden değerlendirme aşaması çoğunlukla yarıda kalmakta ve tarihî surlar, karanlık, kirli ve yıkık görüntüleriyle dikkat çekmeye devam etmektedir.

Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; UNESCO Dünya Miras Listesi’nde yer alan “İstanbul Surları”nın Çin Seddi’nden ne farkı vardır? Her ikisi de Dünya Miras Listesi’nde yer almakta ve oldukça zengin bir tarihe ev sahipliği yapmaktadır fakat kültürel bir mirası koruma noktasından baktığımızda asıl manzara ortaya çıkmaktadır. Çin Seddi ve çevresi her türlü mimari dengeler düşünülerek restore edilmiş ve 2007 yılında dünyanın yeni 7 harikasından biri olarak seçilmiştir. Diğer yandan İstanbul Surları, evsizlerin barınağı hâline gelen ve güvenlik sorunu nedeniyle insanların gezmeye çekindiği bir alan hâline gelmiştir. İstanbul Büyükşehir Belediyesinin yetki ve sorumluluğu altında bulunan tarihî surların restorasyonu için birçok kuruluşla sürekli ihaleler yapılmasına rağmen, profesyonel gruplar ve araştırmacılar tarafından böyle bir çalışma olmadığı belirtilmektedir. Düzenli ve doğru çalışmalar yapılmamasına rağmen, belediyede var olan yetki ve sorumluluk Kültür ve Turizm Bakanlığına da devredilmemekte, bu yetki tartışmaları da surların hayata kazandırılmasıyla ilgili sorunları körüklemektedir.

Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; sözlerime son verirken bilmenizi isterim ki tarihî surlar, hepimizin ortak kültürel mirasıdır, hepimizin sorumluluğu altında, özenle korunması gereken tarihî bir değerdir. Acilen yapılması gereken restorasyon çalışmalarının yörede yaşayanların ve turizm amaçlı surları görmeye gelenlerin gereksinimlerine, kentin ve yer aldığı bölgenin kentsel mimarisine uygun olarak çok boyutlu düşünülmesinin gerekli olduğunu tekrar belirtiyorum. Bu vesileyle, Hristiyanlık âlemi tarafından kutlanan Paskalya Bayramı’nın bütün Hristiyan vatandaşlarımıza ve Hristiyan âlemine sevgi ve barış getirmesi, bu vesileyle…

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

EROL DORA (Devamla) - … bu tür bayramların bütün ülkeye huzur ve barış getirmesi dileklerimle hepinizi saygıyla selamlıyorum. (BDP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Sayın Vural, söz talebiniz var.

V.- AÇIKLAMALAR

1.- İzmir Milletvekili Oktay Vural’ın, MHP Grubu olarak, Van’ın düşman işgalinden kurtuluşunun 95’inci yıl dönümüne ilişkin açıklaması

OKTAY VURAL (İzmir) – Teşekkür ederim.

Sayın Başkan, biz de Milliyetçi Hareket Partisi olarak Van’ın düşman işgalinden kurtuluşunun 95’inci yıl dönümünü kutluyoruz. Tabii, bu, kazanılmış kurtulma değil kazanılmış bir zaferdir. Kurtuluş mücadelesinin kahramanlarını saygı ve minnetle anıyoruz. Ermeni vahşetine maruz kalan 80 bin Vanlıyı bir kez daha rahmetle anıyorum.

50 kadını, Akdamar Kilisesi’ne götürülürken iffetlerini korumak amacıyla kendilerini göle bırakıp da şehit olan kadınlarımızı, iffetini koruyan kadınlarımızı saygıyla anıyorum.

17 Mayısın Van’ın Ermeni mezalim günü olması için bir kanun teklifi verdik Sayın Yusuf Halaçoğlu’yla. Umarım, Türkiye Büyük Millet Meclisi bir an önce bu kanun teklifini görüşür ve bu işgal düşüncesine karşı Parlamentodan bir kanunla cevap vermiş olur.

Milliyetçi Hareket Partisi olarak, fiilî, zihnî veya fikrî işgalin bu coğrafyada bir daha vuku bulmayacağına olan inancımla teşekkür ediyorum Sayın Başkan.

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Sayın Canikli…

2.- Giresun Milletvekili Nurettin Canikli’nin, AK PARTİ Grubu olarak, Van’ın düşman işgalinden kurtuluşunun 95’inci yıl dönümüne ilişkin açıklaması

NURETTİN CANİKLİ (Giresun) – Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Biz de Van’ın düşman işgalinden kurtuluşunun 95’inci yılı vesilesiyle önce Vanlıları tebrik ediyoruz. Ayrıca, bu süreçte hayatını kaybeden bütün şehitlerimize de Cenab-ı Hak’tan rahmet diliyoruz.

Teşekkür ediyorum Sayın Başkanım.

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Gündeme geçiyoruz.

Başkanlığın Genel Kurula sunuşları vardır.

Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç gündemin “Sözlü Sorular” kısmının 1, 194, 270, 271, 289, 346, 362, 386, 391, 392, 393, 395, 444, 453, 462, 503, 560, 705, 741, 786, 828, 835, 889, 910, 1021, 1122, 1179, 1181, 1282, 1283, 1478, 1651, 1709, 1729, 1739, 1794, 1821, 1832, 2001 ve 2120’nci sıralarında yer alan önergeleri birlikte cevaplandırmak istemişlerdir. Sayın Bakanın bu istemini sırası geldiğinde yerine getireceğim.

Meclis araştırması açılmasına ilişkin üç önerge vardır, okutuyorum:

VI.- BAŞKANLIĞIN GENEL KURULA SUNUŞLARI

A) Meclis Araştırması Önergeleri

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Adana ilindeki çiftçilerin sorunları araştırılarak, alınması gereken tedbirler konusunda Anayasa’nın 98’inci, İç Tüzük’ün 104 ve 105’inci maddeleri gereğince Meclis araştırması yapılmasını arz ve teklif ederiz.

1) Seyfettin Yılmaz (Adana)

2) Mehmet Şandır (Mersin)

3) Lütfü Türkkan (Kocaeli)

4) Enver Erdem (Elâzığ)

5) Ahmet Kenan Tanrıkulu (İzmir)

6) Emin Çınar (Kastamonu)

7) Mesut Dedeoğlu (Kahramanmaraş)

8) Bahattin Şeker (Bilecik)

9) Cemalettin Şimşek (Samsun)

10) Sümer Oral (Manisa)

11) Ali Halaman (Adana)

12) Mustafa Erdem (Ankara)

13) Sinan Oğan (Iğdır)

14) Muharrem Varlı (Adana)

15) Reşat Doğru (Tokat)

16) Yusuf Halaçoğlu (Kayseri)

17) Mustafa Kalaycı (Konya)

18) Mehmet Günal (Antalya)

19) D. Ali Torlak (İstanbul)

20) S. Nevzat Korkmaz (Isparta)

21) Ruhsar Demirel (Eskişehir)

22) Mehmet Erdoğan (Muğla)

23) Ali Uzunırmak (Aydın)

Gerekçe:

2 milyona yaklaşan nüfusu ile Çukurova'nın metropolü sayılan Adana, kara yolu, deniz yolu, hava ve demir yolu ulaşımında hem ülkemizin değişik bölgelerini birbirine bağlama noktasında hem de Orta Doğu'ya açılan bir kapı olma özelliklerinden dolayı çok önemli bir konumdadır. Yaklaşık yarım asır öncesine dayanan tekstil ve tarımsal sanayisi ile ülkemize birikim sağlamış, modern sanayi atılımına temel olmuş, yön vermiş güneyin bu güzide kenti, son yıllarda pek çok sorunla iç içe olmanın acısını, sıkıntısını yaşamaktadır. Ülkemizin genelinde olduğu gibi Adana ilinde tarım yapmaya çalışan çiftçilerimizin durumu her geçen gün daha da zorlaştığından, tarım yapan çiftçilerimiz birçok sıkıntılarla baş ederek tarım yapmaya çalışmaktadır. Tarımsal alanda kullanılan tohum, gübre, mazot ve zirai mücadele ilaçlarının maliyetlerinin her geçen gün yükselmesi, aynı şekilde zor şartlarda ürettiği ürünün değerinin yıldan yıla düşmesi de çiftçimizi ekonomik olarak çok zor durumda bırakmış, artık tarlasını ekemez hâle gelmiştir. Bu durum Adana'nın ilçelerinden il merkezine göç etmeyi arttırmıştır.

Çiftçinin ürünü para etmediği için, esnafa ve bankalara olan borçlarını ödeyemez durumdalar ve sonraki yılın hasadını varsayarak kredi çekip borç batağına gömülmektedirler. Tarıma dayalı sanayinin büyük önem arz ettiği ilimizde buna bağlı olarak çiftçinin yanı sıra sanayici de etkilenmektedir. İlimizde tarıma dayalı otuza yakın fabrikanın kapanması da bunun en önemli göstergesidir.

Narenciyeden pamuğa, mısırdan yer fıstığına varıncaya dek, tarımsal üretimde Türkiye'nin deposu olarak bilinen ve bu manada haklı olarak takdir edilmesi gereken, ancak destek yerine köstek olunan Çukurova'da çiftçilerimiz perişandır. Son dört beş yılda gübresinin fiyatlarına yüzde 700'lere varan oranda zam gören çiftçimiz, sürekli tırmanan ve 1 tonu 1 dönüm tarladan daha pahalı hâle gelen mazot fiyatları karşısında şaşkındır. Girdilerdeki bu denli artışa rağmen hasat ettiği bazı ürünlerde ancak 2 katı satış fiyatı bulabilen üreticimiz çaresizdir. Devlet Planlama Teşkilatı 2011 Yılı Kamu Yatırımlarının İllere Göre Dağılımı’na baktığımızda, Adana ilimize yapılan tarım yatırımı 48 milyon 610 bin TL’dir. Yani Edirne, Erzurum ve Maraş’tan az, Urfa'nın onda 1’i, Diyarbakır'ın sekizde 1’i, Konya'nın beşte 1’idir.

Adana ilimizin içinden geçen, Çukurova’yı ikiye ayıran Seyhan ve Ceyhan nehirleri, bunun yanı sıra kolları, akarsular, çaylar ve iç gölleri olmasına rağmen bu sulak arazilerin yüzde 41’i verimli sulanabiliyor. Adana Tarım İl Müdürlüğü verilerine baktığımızda, narenciye üretimi istatistiklerinde 1994-2009 üretim rakamları her geçen sene 100 bin ton artmıştır. Bundan, tarımda çiftçinin kendi emekleriyle bu artışı sağladığını, Hükûmetin bir etkisi olmadığını anlıyoruz.

Konunun Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından araştırılması, hem ilimizde hem de ülke genelinde bu durumda olan çiftçilerinizin durumunun düzeltilmesi açısından faydalı olacaktır.

Araştırma önergemiz bu amaçla hazırlanmıştır.

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Şanlıurfa ili, Osmanlı Mahallesi’nde 03/02/2012 tarihinde gerçekleştirilen bina yıkımlarının yasal dayanağının, yıkımın daha ileri bir tarihe ertelenmeme sebebinin ve il genelinde kaçak yapılaşma oranının belirlenmesi ve ivedilikle bu sorunların çözümü amacıyla Anayasa’nın 98, Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü’nün 104 ve 105'inci maddeleri uyarınca bir Meclis araştırması açılması hususunda gereğini saygılarımızla arz ederiz.

1) Mahmut Tanal (İstanbul)

2) Celal Dinçer (İstanbul)

3) Hülya Güven (İzmir)

4) Ali Haydar Öner (Isparta)

5) Ramazan Kerim Özkan (Burdur)

6) Kadir Gökmen Öğüt (İstanbul)

7) Mehmet Şevki Kulkuloğlu (Kayseri)

8) Ahmet İhsan Kalkavan (Samsun)

9) Veli Ağbaba (Malatya)

10) Ali İhsan Köktürk (Zonguldak)

11) Mustafa Sezgin Tanrıkulu (İstanbul)

12) Namık Havutça (Balıkesir)

13) Ali Sarıbaş (Çanakkale)

14) Haydar Akar (Kocaeli)

15) Ayşe Nedret Akova (Balıkesir)

16) Mehmet Hilal Kaplan (Kocaeli)

17) Candan Yüceer (Tekirdağ)

18) İhsan Özkes (İstanbul)

19) Bülent Tezcan (Aydın)

20) Mustafa Serdar Soydan (Çanakkale)

21) Aylin Nazlıaka (Ankara)

22) Erdal Aksünger (İzmir)

23) Tolga Çandar (Muğla)

24) Emre Köprülü (Tekirdağ)

25) Mehmet Siyam Kesimoğlu (Kırklareli)

Gerekçe:

“Peygamberler şehri” diye anılan Urfa'nın sekiz bin yıl öncesine kadar uzanan zengin bir tarihi vardır. Hatta Hazret-i Âdem ile Havva'nın bir müddet Urfa'da kaldığı rivayet edilir. Arap tarihçilerine göre “Tufan”dan sonra Hazret-i Nuh tarafından kurulan 18 şehirden biri de Urfa'dır. Böylece Urfa ilk yerleşim merkezlerinden biridir. Kuruluşundan bu yana Urfa, yüzlerce efsane ve hikâyeye konu olmuştur.

Şanlıurfa medeniyetlerin beşiği olan bir bölgedir. Gerek tarihî gerekse kültürel yapısıyla örnek olması gereken bir şehir olan Şanlıurfa'da meydana gelen çarpık yapılaşma kentin yapısını bozmaktadır. Son zamanlarda gerek yerel gerekse ulusal basında yer alan haberlere göre Şanlıurfa'nın belirli bölgelerinde çarpık yapılaşmalar artmış ve belediyeler, polis ve zabıta marifetiyle bu yapılar yıkılmaktadır.

Çarpık yapılaşma, şehirlerin herhangi bir denetim gücü olmadan ve plansız olarak rastgele ve her türlü planlamadan uzak bir biçimde büyümesidir. Herhangi bir estetik kaygı gözetilmeden, insanların doğal ihtiyaçları dikkate alınmadan ve mevcut tarihî dokunun korunması düşünülmeden gerçekleşen bu kentleşme türü mevcut yerleşim birimlerinin tarihsel, kültürel ve doğal kaynaklarının tahrip olmasına sebebiyet vermektedir.

Şanlıurfa ilinin son on yıl içerisindeki şehirleşme ve yapılaşması incelenmeli ve kaçak yapılaşmanın önüne geçilebilmesi için gerekli tedbirlerin alınması gerekmektedir. Şehrin nüfus ve iç göç hareketliliği belirlenmelidir. Bu vesileyle Şanlıurfa'daki kaçak yapılaşma kontrol altına alınabilecektir.

Diğer bir husus ise, Şanlıurfa ilinde 03/2/2012 ve öncesinde gerçekleştirilen bina yıkımlarının kış ayları yerine daha ileri bir tarihte gerçekleşip gerçekleşmeyeceğidir. Bu binaların kış aylarında yıkılma gerekçelerinin araştırılması bölge halkı ve kamuoyu açısından önemlidir.

Türk Ceza Kanunu’nun 184'üncü maddesi uyarınca imar kirliliğine neden olan kişiler hakkında cezai işlemler uygulanmaktadır. Yine, Türk Ceza Kanunu’nun 184'üncü maddesinin (2)'nci fıkrası uyarınca "Yapı ruhsatiyesi olmadan başlatılan inşaatlar dolayısıyla kurulan şantiyelere elektrik, su veya telefon bağlantısı yapılmasına müsaade eden kişi bir yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır." denilmektedir. Aynı şekilde, 3194 sayılı İmar Kanunu’nda da kullanma izni almayan veya verilmeyen yapıların elektrik, su, kanalizasyon gibi altyapı hizmetlerinden faydalanamayacağı da hüküm altına alınmıştır. Kaçak olduğu nedeniyle yıkılan binalara elektrik, su, doğalgaz ve benzeri bağlantıların ve aboneliklerin verilmesi kanunlara ve nizamlara aykırı bir uygulama olmasına rağmen, belediyeler buna göz yummaktadır. Bu, dolaylı bir imar affıdır.

Tüm bu gerekçelerle, Şanlıurfa ilinde gerçekleşen yıkımların yasal dayanağının, yıkımın daha ileri bir tarihe ertelenmeme sebebinin ve il genelinde kaçak yapılaşma oranının belirlenmesi ve ivedilikle bu sorunların çözümü amacıyla Anayasanın 98, Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü’nün 104 ve 105'inci maddeleri uyarınca bir Meclis araştırması açılması hususunda gereğini saygılarımızla arz ederiz.

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun “Acele Kamulaştırma” başlıklı 27’nci maddesinin; Hasankeyf’te baraj, Uşak-Eşme, İzmir-Efemçukuru'nda siyanürle altın madeni işletmeciliği, Amasya-Taşova, Dersim, Antalya-Alakır'da hidroelektrik santrali, Mersin'in Çay, Çilek ve Özgürlük mahallerinde kentsel dönüşüm yapan şirketlerin lehine uygulanması konusunda Anayasa'nın 98. ve İç Tüzük’ün 104 ve 105’inci maddeleri gereğince Meclis araştırması açılmasını arz ve talep ederiz.

1) Ertuğrul Kürkcü (Mersin)

2) Pervin Buldan (Iğdır)

3) Hasip Kaplan (Şırnak)

4) Sırrı Sakık (Muş)

5) Murat Bozlak (Adana)

6) Halil Aksoy (Ağrı)

7) Ayla Akat (Batman)

8) İdris Baluken (Bingöl)

9) Hüsamettin Zenderlioğlu (Bitlis)

10) Emine Ayna (Diyarbakır)

11) Nursel Aydoğan (Diyarbakır)

12) Altan Tan (Diyarbakır)

13) Adil Kurt (Hakkâri)

14) Sırrı Süreyya Önder (İstanbul)

15) Esat Canan (Hakkâri)

16) Sebahat Tuncel (İstanbul)

17) Mülkiye Birtane (Kars)

18) Erol Dora (Mardin)

19) Demir Çelik (Muş)

20) İbrahim Binici (Şanlıurfa)

21) Nazmi Gür (Van)

22) Özdal Üçer (Van)

Gerekçe:

2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun “Acele kamulaştırma” başlıklı 27’nci maddesinde "3634 Sayılı Milli Müdafaa Mükellefiyeti Kanununun uygulanmasında yurt savunması ihtiyacına veya aceleciliğine Bakanlar Kurulunca karar alınacak hallerde veya özel kanunlarla öngörülen olağanüstü durumlarda gerekli olan taşınmaz malların kamulaştırılmasında kıymet takdiri dışındaki işlemler sonradan tamamlanmak üzere ilgili idarenin istemi ile mahkemece yedi gün içinde o taşınmaz malın 10’uncu madde esasları dairesinde ve 15’inci madde uyarınca seçilecek bilirkişilerce tespit edilecek değeri, idare tarafından mal sahibi adına 10’uncu maddeye göre yapılacak davetiye ve ilanda belirtilen bankaya yatırılarak o taşınmaz mala el konulabilir." kuralına yer verilmiştir.

3634 sayılı Millî Müdafaa Mükellefiyeti Kanunu'nun 1’inci maddesinde ise "Seferberlik ve savaş hali ile bu hallerin henüz ilan edilmemiş olduğu ancak savaşı gerektirebilecek bir durumun meydana geldiği gerginlik ve kriz dönemlerinde yapılacak seferberlik hazırlıkları ile kıtaların toplanması esnasında, alelade vasıtalarla temin edilemeyen bütün askerî ihtiyaçları veya hizmetleri bu Kanun hükümleri dairesinde vermeye veya yapmaya her şahıs borçludur." denilmek suretiyle kanunun hangi koşullarda uygulanacağı belirtilmiştir.

İkinci Dünya Savaşı öncesi, Türkiye'nin savaşa girme olasılığı gözetilerek 1939 yılında çıkartılan bu kanun ile savaş koşullarındaki acil askerî ihtiyaçların karşılanması için Bakanlar Kuruluna yurt savunması gerekçesiyle ihtiyaç duyulan taşınmazlara "el koyma" yetkisi verilmiştir. Bu hâlde dahi "askeriye" bu yetkiyi tek başına kullanamamakta ve ihtiyaç duyduğu taşınmaza olağan kamulaştırma prosedürü dışında el konulabilmesi için Bakanlar Kurulunun kararına ihtiyaç duyulmaktadır. El koyma kararı ve hangi taşınmazlara el konulduğu belirtilmek suretiyle Resmî Gazete'de yayımlanmaktadır.

Savaş hukuku içinde istisnai bir kamulaştırma yolu olarak getirilen “acele kamulaştırma” uygulaması, AKP Hükûmeti döneminde olağan bir kamulaştırma yolu hâline getirilmiştir. 2004 yılında TBMM'nin iradesi yok sayılarak Bakanlar Kurulu kararı ile EPDK'ya acele kamulaştırma yetkisi devredilmiştir. EPDK, enerji, madencilik, doğal gaz ve petrol sektörlerinde bu yetkiyi hiçbir yasal sınırlama ve denetim olmadan kullanmaktadır. EPDK tarafından lisans verilen şirketlerin talebi üzerine acele kamulaştırma yoluna gidilmektedir. Genelkurmay Başkanına savaş koşullarında tanınmayan el koyma yetkisi, şu anda sayılan sektörlerde faaliyet yürüten ve hükûmete yakın olan şirketlere tanınmaktadır.

Türkiye'deki enerji yatırımları içerisinde sadece HES projelerinin sayısı 2000’i geçmektedir. Bu istisnai kamulaştırma yolu ile EPDK, Türkiye'nin hemen her yerindeki taşınmazlara özel şirketler lehine el koyma yetkisine kavuşturulmuştur. Taşınmazları hakkında EPDK tarafından acele kamulaştırma kararı alınan yurttaşlar, Bakanlar Kurulu kararlarından farklı olarak EPDK kararlarının yayımlanması yönünde bir düzenleme olmadığından, ancak taşınmazlarına el konulduktan sonra bu kararlardan haberdar olmaktadırlar.

Bu yöntemle Bakanlar Kurulunun 16/12/2011 tarihli kararı ile 29/12/2011 tarihli 28157 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanan Mersin ili Akdeniz ilçesi Özgürlük, Çilek ve Çay mahallelerinde kentsel dönüşüm amacıyla, ayrıca İzmir Efemçukuru ve Uşak Eşme'deki siyanürlü madencilik projeleri, Hasankeyf, Amasya Taşova ve Dersim'deki HES ve baraj projelerinde yurttaşların yaşam alanları gasbedilmiştir. 2004 yılında bu yetkinin EPDK'ya verilmesiyle acele kamulaştırma kararlarının Resmî Gazete'de yayımlanması zorunluluğu da ortadan kalkmıştır. Türkiye coğrafyasının ne kadarının bu yöntemle sermaye tarafından işgal edildiği Meclis araştırması tarafından ortaya çıkarılabilir.

Sermayenin doğal varlıklarımıza, sularımıza, toprağımıza, yaşam alanlarımıza ve geleceğimize karşı başlattığı bu savaş hukuku politikasının araştırılması TBMM'nin öncelikle görevlerinden sayılmalıdır. Kaldı ki şirketlere devredilen bu yetki, aslen TBMM'nin iradesi yok sayılarak devredildiğinden TBMM kendi varlık nedenini savunmak adına bu meselede taraf olmalıdır.

BAŞKAN – Bilgilerinize sunulmuştur.

Önergeler gündemdeki yerlerini alacak ve Meclis araştırması açılıp açılmaması konusundaki görüşmeler sırası geldiğinde yapılacaktır.

OKTAY VURAL (İzmir) – Sayın Başkanım, bir konuyu bilginize arz etmek için kısa bir arzım var.

BAŞKAN – Buyurun.

V.- AÇIKLAMALAR (Devam)

OKTAY VURAL (İzmir) – Sayın Başkanım, Türkiye Büyük Millet Meclisi resmî Twitter hesabı açarak Meclis faaliyetlerini haberdar ediyor. Bu güzel bir hizmet olmakla birlikte, bugün sadece AKP Türkiye Büyük Millet Meclisi grup toplantısıyla ilgili Twitter’dan bir mesaj geçilmiş, onunla ilgili özetler var ama diğer parti gruplarının, Milliyetçi Hareket Partisi Grubunun bu konuda haberi geçmemiş. Bunu bir zatıalinizin aracılığıyla Meclis yönetimine bildirmek istedim.

Teşekkür ederim Sayın Başkanım.

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Dikkate alınacak.

Milliyetçi Hareket Partisi Grubunun İç Tüzük’ün 19’uncu maddesine göre verilmiş bir önerisi vardır, okutup işleme alacağım ve oylarınıza sunacağım.

VII.- ÖNERİLER

A) Siyasi Parti Grubu Önerileri

Tarih: 02/04/2013

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Danışma Kurulu’nun 02/04/2013 Salı günü (bugün) toplanamadığından Grubumuzun aşağıdaki önerisini, İç Tüzük’ün 19’uncu maddesi gereğince Genel Kurulun onayına sunulmasını arz ederim.

Saygılarımla.

Oktay Vural

(İzmir)

MHP Grup Başkan Vekili

Öneri:

29 Mart 2013 tarih ve 11134 sayı ile Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına vermiş olduğumuz “Hekimlerin ve sağlık çalışanlarının sorunlarının araştırılması ve alınacak önlemlerin belirlenmesi amacıyla” verdiğimiz Meclis Araştırma önergemizin 02/04/2013 Salı günü (bugün) Genel Kurulda okunarak görüşmelerinin bugünkü Birleşimde yapılması önerilmiştir.

BAŞKAN – Sayın Tanal, geçmiş olsun. Hayırlı şifalar diliyoruz efendim.

MAHMUT TANAL (İstanbul) – Çok sağ olun Başkanım.

BAŞKAN – Milliyetçi Hareket Partisi grup önerisi lehinde söz isteyen Reşat Doğru, Tokat Milletvekili.

Buyurun Sayın Doğru. (MHP sıralarından alkışlar)

REŞAT DOĞRU (Tokat) – Sayın Başkan, sayın milletvekilleri; hekimlerin ve sağlık çalışanlarının sorunlarının araştırılması ve alınması gereken tedbirler hakkında vermiş olduğumuz araştırma önergesinin lehinde söz almış bulunuyorum. Yüce Meclisi saygıyla selamlıyorum.

Malumlarınız olduğu şekliyle, hekimler ve sağlık çalışanlarına son zamanlarda çok şiddetli saldırılar yapılmakta ve birçok sorunla da baş başa bırakılmaktadırlar. Tabii, bunlara bakmış olduğumuz zaman şöyle bir değerlendirme yapmak mecburiyetindeyiz: Adalet ve Kalkınma Partisi iktidarı “Sağlıkta çok büyük işler yaptık, çağ atladık.” derken hastanelere poliklinik önlerine gidildiği zaman durumun hiç de böyle olmadığı maalesef görülmektedir. Ancak sonuçta sağlıkta çalışan da hizmet alan da şikâyetçidir. Hastaneler ağzına kadar doludur. Vatandaşın muayenesini rahatça olamadığı, röntgen tetkikleri için dahi uzun randevuların verilmiş olduğu bir zaman sürecinde yaşıyoruz. Bakınız “Her şey iyi.” denildiği zaman, esasında bunun iki tane göstergesi vardır. Bunlardan birincisi, özellikle Ankara’da Numune Hastanesi; ikincisi de İstanbul’daki Haseki Hastanesi.

Ankara’daki Numune Hastanesine veyahut İstanbul’daki Haseki Hastanesine gittiğiniz zaman sağlığın ne olduğunu, sağlığın nerelerde bulunduğunu, çalışanların ne yaptığını veyahut da alınan hizmetlerin nasıl olduğunu gayet açık bir şekilde görebilirsiniz. Buradan bizim tavsiyemiz odur ki her şeyin iyi olduğunu söyleyen arkadaşlarımızın, özellikle Ankara Numune Hastanesine gitmesi, orada şöyle yirmi dört saat değilse bile on iki saat kaldıkları zaman –çünkü orası bir terminal hastanedir- sağlıktaki durumun ne olduğunu bariz bir şekilde görmeleridir. Ama enteresandır, bununla ilgili herhangi bir görüş yoktur.

Sayın milletvekilleri, şurası bir gerçektir ki son zamanlarda, özellikle sağlık çalışanlarına karşı çok yoğun saldırıların olduğunu da hep beraber görüyoruz.

Bakınız, şu anda “Sağlıkta her şey güzel.” denirken ben size bazı profilleri çizeceğim ve çizmiş olduğum profiller neticesinde de hep beraber karar verelim.

Hekimler: Şu anda sağlık çalışanları içerisinde hem hekimlerimizin hem de sağlık çalışanlarımızın çok ciddi manada gururlarının kırıldığı, yok edildiği, saygınlıklarının da neredeyse tamamen yok edilmeye doğru gittiği bir zaman dilimi yaşamıyor muyuz?

Bakınız, öyle bir şey ki başta Sayın Başbakan, daha sonraki dönemlerde de sayın sağlık bakanlarımızın söylemleriyle hekimler paragöz gösterilmiş, sanki her şey parayla yapılıyormuş şeklinde bir söylem içerisinde olunarak hekimlerin saygınlığı maalesef yıpratılmaya başlanmıştır. Akabinde ne olmuştur? Türkiye’nin her tarafında, yoğun şekilde, sağlık çalışanlarına saldırıların olmuş olduğunu görürsünüz. Saldırılar neticesinde hekimler bazen yaralanmış, bazen öldürülmüş; sağlık çalışanlarına çok ciddi darbeler vurulmuş olduğu görülmüştür.

Sonuçta, eğer biz sağlığı düzeltmek istiyorsak gelin hekimlerin bu onurunu düzeltelim ve saygınlıklarının yeniden kendilerine verilmesi noktasında bazı çalışmalar yapalım.

İkinci söylemim şurasıdır: Sağlık Bakanlığı her yıl hasta ve ameliyat sayılarıyla ilgili övünme içerisindedir yani hastanelerde hastaların sayısının arttırıldığını, bakmış olduğu hastaların sayısının arttığını söylemektedirler, yapılan ameliyatların sayıları arttırılmaktadır ama enteresandır, bunun tam tersini düşünmek gerekmektedir. Yani eğer Türkiye’mizde sağlıkta çok ciddi şeyler yapılmışsa hasta sayılarının daha azaltılması ve yapılan ameliyatların daha az olması gerekmez mi? Ama enteresandır, maalesef gördüğümüz tablo tam tersidir.

Yani sonuçta, burada esas atlanılan konu, koruyucu hekimlik konusunda çok ciddi çalışmalar yapılmamış olduğudur. Şu anda Türkiye’de siz koruyucu hekimliğin tam olarak yapılmış olduğunu söyleyebilir misiniz?

Bakınız, özellikle, ülkemizde bir sürü zararlı gıda ve içecekler vardır. Özellikle, yine, genetiği değiştirilmiş çeşitli gıdalar vardır. Başta mısır ve tatlandırıcılar olmak üzere, birçok genetiği değiştirilmiş ürün çocuklarımıza mamalar şeklinde, bisküviler şeklinde… İnsanlarımıza çeşitli noktalarda hem meyve suları hem reçelden tutun da tatlandırıcı birçok şeyler kullandırılmaktadır. Acaba bununla ilgili ciddi bir çalışma var mıdır? Suların kirletilmesi, havanın kirliliğinin düzeltilmesiyle ilgili çalışmalar var mıdır?

Bakın, şu anda insanlarımızın psikolojilerinin bozulmakta olduğu büyük şehirlerde çok yoğun problemlerin yaşanmış olduğu bir ortamdayız. Türkiye’mizde her geçen gün intiharlar artmıyor mu? Hani insanların psikolojileri düzeliyordu? Tam tersine, şu anda Türkiye’mizin en önemli konularından bir tanesi, psikolojik olarak sıkıntıların artmakta olduğudur. Gidiniz hastanelerde psikiyatri servislerine, psikiyatri servislerinin önleri ağzına kadar doludur. Gidiniz cildiye polikliniklerine, kullanılmakta olan GDO’lu ürünler, yani genetiği değiştirilmiş ürünlerden dolayı cildiye polikliniklerinin önünde cilt rahatsızlığıyla ilgili çok ciddi problemleri olan insanlarla karşılaşırsınız. Yine aynı şekilde, geçtiğimiz günler Kanser Haftası’ydı. Türkiye’de kanserlerin çok yoğun bir şekilde artmakta olduğunu da maalesef görüyoruz.

Öyleyse gelin, hastaların sayısının artırılması, hastanelerdeki ameliyat sayısının artırılmasından ziyade, koruyucu hekimlikle ilgili olarak neler yapabiliriz; onları tartışalım. Ama enteresandır, işte, Sağlık Bakanlığı yetkilileri maalesef bu yönlü olarak bir çalışma içerisinde değillerdir ve sonuçta da çok ciddi problemlerle karşı karşıyayız.

Tabii buradan hekimlerin özlük haklarına geçmek istiyorum. Şu anda hekimlerimizin birçoğu çok büyük sıkıntı içerisindedir. Özellikle hekimlerimiz emekli olmak istememektedirler. Niye? Çünkü hekimimiz emekli olduğu zaman artık geçimini temin edemiyor sayın milletvekilleri. Dolayısıyla, özlük hakları konusunda devamlı olarak söylemiş olmamıza rağmen bir türlü bir santim mesafe aldıramıyoruz.

Yeni Sağlık Bakanımız atanmıştır. Yeni Sağlık Bakanı eğer tarihe geçmek istiyorsa gelin, hekimlerimizin özlük haklarıyla ilgili, emeklilik haklarıyla ilgili bazı iyileştirmeleri, geliştirmeleri yapalım, insanlarımız rahatlasınlar. Hekim ne yapıyor? Son gününe kadar hastanede çalışmak ihtiyacı hissediyor. Niye çalışmak ihtiyacı hissediyor? Çünkü emekli olduğu zaman kendi noktasında geçimini temin edemiyor.

Hekimlik çok zor bir zanaattır. Hekim devamlı olarak fedakârlık yapmak ister ve fedakârlık yapar. Fedakârlığın süresi de belli değildir yani yirmi dört saat yapar. Hatta enteresandır: Hekim, tatile çıkar, uçağa biner, uçakta bile işte “Hekim aranıyor.” diye bir anons duyar ve gider, hekim oradaki hastaya yine bakar. Yani hekimin mesaisi belli değildir, hekim devamlı olarak çalışmak mecburiyetindedir.

Bunun yanında, bakınız, bir garabet de Tam Gün Yasası’yla ilgilidir. Tam Gün Yasası çıktıktan sonra… Çünkü o kanun acil olarak, palas pandıras 650 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’yle çıkartılmıştır. Çıkartılmıştır ama taraflar dinlenmemiştir sayın milletvekilleri. Hâlbuki, tabip odaları dinlenseydi, hekim örgütleri dinlenseydi, sivil toplum kuruluşları, STK’lar dinlenseydi herhâlde bu şekilde garabetli bir kanun çıkartılmazdı.

Şu anda tam günle ilgili kanunda bazı değişiklikler planlanıyor. Sağlık Bakanlığının bazı çalışmaları var. Özellikle üniversite hastanelerindeki hocalarımızın çalışması engellenmiş “Sadece eğitimle ilgili çalışmalar yapılsın ama hasta bakılmasın.” yani “Döner sermayeyle ilgili konularda çalışmalar yapılmasın.” şeklinde bir karar alınmıştır. Ne kadar yanlış olduğu ortaya çıkmıştır. Şimdi, Sağlık Bakanlığı yetkilileri bununla ilgili bir çalışma içerisindeler. Ne yapıyorlar? Mesai saatleri bitiminden sonra yani saat beşten sonra, hekimlerimize özel çalışma, muayene yapma hakkı vermeye çalışıyorlar. Vermeye çalışıyorlar da nasıl oluyor değerli arkadaşlarım? Burada 55 lira şeklinde bir fiyat belirliyorlar. 55 liranın bir kısmı döner sermayeye kalıyor, bir kısmı vergilere gidiyor, hekimin eline 17 lira para geçiyor.

Peki, ben buradan sesleniyorum: Ey değerli hekim arkadaşlarım, çok değerli meslektaşlarım; acaba siz 17 lirayı aldığınız zaman kaç tane hastaya bakacaksınız? Saat beşten sonra kaç tane hastayla ilgilenmiş olacaksınız? Enteresandır, şu anda tam günle ilgili çok ciddi sıkıntılar vardır ve Tam Gün Yasası mutlaka Türkiye Büyük Millet Meclisi gündemine gelmeli, tekrar tartışılmalı, o şekilde çıkartılmalıdır. Ama enteresandır, bunu da işte şu anda beklediğimiz hâlde çok fazla bir şey göremiyoruz.

Ayrıca sağlık sistemindeki yarar sağlamayan, çalışanlar arasında büyük huzursuzluk yaratan, döner sermayeler ilgili de sıkıntılar vardır sayın milletvekilleri. Döner sermayenin artık neredeyse bir performans tamamlama noktasına gelmiş ve çalışanların hepsi “Acaba ben, işte, performansı nasıl tamamlayacağım?” şeklinde bir gayret içerisine girmişler, sonuçta bazı işlerle de karşı karşıya kalınmaya başlanmıştır.

Bunların yanında kamu hastanelerindeki hekimlere tam gün mesaisi dışında ister kendi hastanelerinde ister özel hastanede isterse de muayenehanelerinde hasta bakma yetkisi verilmelidir. Bu konuda muayenehanelerin açılmasıyla ilgili de Sağlık Bakanlığı zorlaştıran, ağır hükümler getirmiştir. Hâlbuki burası doğru değildir. Gelin, muayenehanelerin açılmasını teşvik edelim. Hatta öyle yapalım ki sosyal güvenlik kurumları bu muayenehanelerdeki yazılan reçeteleri geçerli saysın çünkü o insanların poliklinik defterleri var, tabip odalarına kayıtlı, vergi dairelerine kayıtlı. Öyleyse neden siz bu insanların bu şekilde yazmış oldukları reçeteleri veyahut da vermiş oldukları raporları geçerli saymıyorsunuz? Bu da garabettir. Bu noktalarda iyileştirme beklediğimizi ifade etmek istiyorum.

Ayrıca üniversite eğitim hastanelerinde çalışan hekimler ve hizmet hastanelerinde çalışan hekimlerin de aynı statüde olması gerekmektedir yani bir noktada üniversite hastanesindeki hekimlere farklı bir ücret veriyorsunuz, diğer çalışanlara farklı veriyorsunuz, bu noktada da bazı çalışmalar yapılması gerekmektedir.

Diğer bir konu da aile hekimliği: Şu anda aile hekimlikleri maalesef sadece reçete yazar konuma getirilmiştir. Aile hekimliği mutlaka tekrar gündeme getirilmeli ve tartışılması gereken bir zemine oturtulmadır çünkü sevk zinciri olmadan hiçbir hizmet verilemez ve şu anda da ülkemizde maalesef sevk zinciri yoktur.

Tabii, söylenecek çok söz vardır. Sözlerimin sonuna geliyorum ama özellikle söylemek istediğim şurasıdır ki değerli arkadaşlarım: Türkiye’mizde yerli ilaç desteğine artık başlanması gerekmektedir. Ülkemizde ilaç israfı gün geçtikçe artmaktadır. Sağlık Bakanlığı bu konuda da yetersiz kalmıştır diğer konularda olduğu gibi. Hâlbuki şu anda antibiyotik kullanımı müthiş bir şekilde artarak devam etmektedir. Hâlbuki antibiyotiklerin kullanımı doğru bir şey değildir ve vücutta direnç meydana getirmektedir. Dolayısıyla, gelin, bu yönlü olarak da sigaravari, sigarayla ilgili yapılan çalışmalar gibi ülkemizde fazla ilaç kullanımıyla ilgili çalışmalar yapalım ve özellikle yerel noktalarda yani ilaç üretimiyle ilgili, yerel ilaçların desteklenmesini de sağlayalım. Şu anda ülkemizde maalesef ilaçlar tamamen tröst ilaç fabrikaları…

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

REŞAT DOĞRU (Devamla) - …tamamen tröstlerin eline geçmiştir. Dolayısıyla, bu noktada da çok büyük sıkıntılar vardır diyorum.

Tabii, söylenecek çok söz var ama yine sözlerimiz yarım kaldı. İnanıyorum ki inşallah, araştırma önergemize müspet oy verirseniz bunları hep birlikte çözeriz. (MHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Milliyetçi Hareket Partisi grup önerisi aleyhinde söz isteyen Mustafa Baloğlu, Konya Milletvekili. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

MUSTAFA BALOĞLU (Konya) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; Milliyetçi Hareket Partisi grup önerisinin aleyhinde söz almış bulunuyorum. Hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Değerli milletvekilleri, Hükûmetimiz sağlık sektöründe çok önemli adımlar atmış ve değişim ve dönüşüm programıyla birçok başarılar elde etmiştir. İnsanın en değerli sermayesi olan “sağlık” kavramı Dünya Sağlık Örgütünün yaptığı tanımlamaya göre, yalnız, hastalık ve sakatlık durumunun olmayışı değil, bedensel, ruhsal ve sosyal yönlerden de tam bir iyilik hâlidir. Sağlık, kalıtımın, yaşam tarzının, çevre faktörlerinin ve diğer sağlık hizmetlerinin bir fonksiyonudur. Bunun yanında da sağlığın diğer temel belirleyicileri küresel ölçekteki ve ulusal düzeydeki ekonomi, siyaset, kültür, tarih, teknoloji ve izlenen politikalar gibi değişkenlerin bir yansıması olarak sağlık hizmetleri sistemi ve politikaları olmaktadır. Genel anlamda baktığımızda sağlık hizmetleri; sağlığı korumak, geliştirmek, hastalananları ve sakatları tedavi etmek ve rehabilite etmek amacıyla sunulan hizmetlerin tamamıdır.

Sağlık hizmetleri toplumsaldır ve tüm nüfusu ilgilendirir. Bunun yanında emeğin yoğun olduğu bir sektördür, yedi gün yirmi dört saat hizmet verilmesini gerektirir. Sağlık sisteminin en temel amacı da sağlığın geliştirilmesi ve beklentilerinin karşılanmasıdır.

AK PARTİ Hükûmeti, 2002 yılında tek başına iktidara geldikten sonra Sağlıkta Dönüşüm Programı ile sektörde büyük bir reforma imza atmıştır. Acil Eylem Programı ve Sağlıkta Dönüşüm Programı, sağlık sektöründeki ana konuları ve finansman, hizmet sunumu, yönetim ve organizasyon gibi sağlık sistemindeki tüm unsurları ortaya koymuştur. Sağlıkta dönüşüm programlarının amaçları, sağlık hizmetlerinin etkili, verimli ve hakkaniyete uygun olarak organize edilmesi, finansmanının sağlanması ve sunulmasıdır. Bu üçüncü dalga sağlık reformlarının temel köşe taşları, daha iyi kaynak tahsisi ile kullanımını sağlamak üzere hizmet sunumu ile finansmanının birbirinden ayrılması, sağlık hizmetlerinde hakkaniyeti ve erişimi sağlamak üzere genel sağlık sigortasının kurulması, verimliliği sağlamak ve yönetimi güçlendirmek üzere kamu hastanelerine finansal ve yönetsel özerklik verilmesi, birinci basamağın güçlendirilmesi ve tedavide sürekliliği sağlamak üzere aile hekimliğinin başlatılmasıdır.

Değerli milletvekilleri, 2003 yılından itibaren uygulanmaya başlanan Sağlıkta Dönüşüm Programı vatandaş merkezli bir program olup birinci basamak sağlık hizmetinin planlanması ve sunumunda bireylerin ihtiyaç, talep ve beklentilerini esas almaktadır. Bu programın önemli bileşenlerinden birisi, birinci basamak sağlık hizmetinin çağdaş uygulama şekli olan aile hekimliğidir. Aile hekimi, anne karnındaki bebekten ailenin en yaşlı bireyine kadar ailenin tüm fertlerinin sağlığından ve her türlü sağlık sorunlarından sorumludur. Sorumluluğunu üstlendiği kişinin hastalıklardan korunması için gerekli tedbirleri alır. Hastalık hâlinde, bilgi ve tecrübesi çerçevesinde ayakta tedaviyi gerçekleştirir.

Aile hekimliği öncesinde birinci basamak sağlık tesislerinde 17.800 hekim görev yaparken geçiş sonrasında 2010 yılı sonu itibarıyla 6.367 aile sağlığı merkezinde toplam 20.185 hekim, 961 toplum sağlığı merkezinde 2.167 hekim olmak üzere toplam 22.352 hekim görev yapmaktadır. Böylece vatandaşların hekime daha kolay ulaşabilmesi sağlanmıştır.

2010 yılı sonu itibarıyla 3.600 kişiye 1 aile hekimi hizmet vermektedir. Aile hekimliği hizmetinde, kişilerin sağlık sigortası olup olmamasına bakılmaksızın herkese ücretsiz olarak tedavi hizmeti verilmektedir. Ebe, hemşire, sağlık memurları aile sağlığı elemanı olabilirken 2010 yılında yapılan değişiklikle acil tıp teknisyenlerine de bu imkân tanınmıştır.

Aile hekimleri, kırsal bölgede yaşayanlara periyodik aralıklarla geçici sağlık hizmeti vermektedir. 2010 yılında yapılan değişiklikle huzurevi, cezaevi ve çocuk bakımevi gibi yerlerde yaşayanlara yerinde sağlık hizmeti, yatalak hastalara ise evde bakım hizmeti aile hekimlerince verilmeye başlanmıştır. Ayrıca, aşılamalar, bebek ve gebe izlemeleri, 15-49 yaş kadın izlemeleri, tarama programları, D vitamini ve demir desteği, belirli yaş gruplarına yönelik periyodik sağlık kontrolleri, ulusal sağlık kontrol programları gibi birçok koruyucu sağlık hizmeti de aile hekimlerinin sorumluluğunda yürütülmektedir.

Bakanlığımız acil sağlık hizmetleri konusunda da oldukça önemli çalışmalar yapmıştır. 2002 yılı sonunda 618 tam donanımlı 112 ambulansı sayısı, 2011 sonu itibarıyla 2.766’ya ulaşmıştır. Aralık 2011 itibarıyla coğrafi ve iklim şartları sebebiyle ulaşımda güçlük çekilen bölgelerde 224 adet kar paletli ambulans hizmet vermektedir. Bunların yanında, sokak darlığı ve trafik yoğunluğu gibi sebeplerden dolayı standart ambulansların ulaşamadığı durumlarda hizmet vermek üzere Aralık 2011 itibarıyla 52 adet motosiklet ile büyük şehirlerde hizmet verilmektedir. Yine, 2007 yılında hizmete başlayan 4 adet deniz ambulansı İstanbul, Çanakkale, Balıkesir ve Gökçeada’da hizmet vermeye devam etmektedir.

Hava ambulansı sistemi ülkemizde 2008 yılından itibaren faaliyete geçmiştir. Aralık 2011 yılı itibarıyla ülke genelinde hizmet verecek şekilde 19 ambulans helikopter 15 il merkezinde konuşlandırılmıştır. Yıllara göre, Sağlık Bakanlığı ambulans sayısında da ciddi artışlar gerçekleştirmiştir. 2002 yılıyla kıyaslandığında, özellikle 2008, 2009 ve 2010 yıllarında ambulans sayısında yaklaşık 1,5 kat artış olmuştur.

Değerli milletvekilleri, Hükûmetimiz sağlık sektörüne oldukça önemli bir finansman ayırmış, gerekli hizmetlerin verilebilmesi için sağlık harcamalarına ayırdığı bütçeyi artırmıştır. Kamu sağlık harcamalarının gayrisafi yurt içi hasılaya oranı, 1999 yılında yüzde 2,91 iken 2002 yılında yüzde 3,79’a ulaşmıştır. 2008 yılında ise bu rakam yüzde 4,44 olmuştur. Toplam sağlık harcamalarının içerisinde özel sağlık harcamalarının payı 1999 yılında 1,85 iken 2002 yılında 1,57; 2008 yılında ise 1,64 olarak gerçekleştirilmiştir.

Yine, Sağlıkta Dönüşüm Programı ile planlayıcı ve destekleyici bir Sağlık Bakanlığı, herkesi tek çatı altında toplayan bir genel sağlık sigortası; yaygın, erişimi kolay, güler yüzlü sağlık hizmet sistemi, güçlendirilmiş temel sağlık hizmetleriyle aile hekimliği; etkili, kademeli sevk zinciri, idari ve mali açıdan daha verimli ve yönetilen sağlık kurumları; bilgi ve beceriyle donatılmış, yüksek motivasyonla çalışan sağlık insan gücü, sistemi destekleyecek eğitim ve bilim kurumları, nitelikli ve etkili sağlık hizmetleri için kalite ve akreditasyon, akılcı ilaç ve malzeme yönetiminde kurumsal yapılanma amaçlamış ve bu bileşenler doğrultusunda reformlar yapılmış ve yapılmaya devam edecektir.

Bu vesileyle, Milliyetçi Hareket Partisi grup önerisinin aleyhinde oy kullanacağımızı belirtir, hepinizi saygıyla selamlarım. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

OKTAY VURAL (İzmir) – Hep olumsuzsunuz, her şeye karşısınız. Bu nasıl bir şey ya?

NURETTİN CANİKLİ (Giresun) – Tutanaklara bakın…

BAŞKAN – Milliyetçi Hareket Partisi grup önerisi lehinde söz isteyen Orhan Düzgün, Tokat Milletvekili. (CHP sıralarından alkışlar)

ORHAN DÜZGÜN (Tokat) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; Milliyetçi Hareket Partisinin grup önerisi üzerinde söz almış bulunuyorum. Cumhuriyet Halk Partisi adına hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Değerli arkadaşlarım, sözlerime başlamadan önce -bundan yaklaşık bir yıl önce- bugünlerde 1’inci ölüm yıl dönümü olacak, rahmetli Doktor Ersin Arslan’ı hepinizin önünde saygıyla bir kez daha anıyorum görev şehidi olarak.

Evet, 2002 yılında AKP iktidarından sonra Sağlıkta Dönüşüm Projesi başlatıldı. Bu süreç içerisinde neler oldu, kısaca ben de sizlere onları özetlemek isterim. Bir türlü önüne geçemediğimiz, defalarca Meclis kürsüsünde de konuşmamıza rağmen hiçbir ilerleme sağlayamadığımız bir sağlıkta şiddet sarmalı oluştu. Artık, televizyonlarda, gazetelerde doktorların, hemşirelerin, sağlık çalışanlarının dövülmesi, hatta yaralanması sıradan olaylar hâline geldi.

Peki, biz ne yaptık bu süreç içerisinde? Eski Sağlık Bakanımız, Ersin’in ölümünden sonra demişti ki: “Bundan sonra hekime kaldırılan, sağlık çalışanına kaldırılan eli kendime kaldırılmış sayacağım.” ve bunun üzerine de biz bir Meclis araştırma komisyonu kurmuştuk fakat şu ana kadar herhangi bir sonucunu görmedik; maalesef, bu süreç içerisinde sağlık çalışanları dövülmeye, hakaret edilmeye devam edildiler. Komisyondan herhangi bir şey çıkmadı ve artık, kamuoyunda da şöyle bir yargı oluştu sanırım: Eğer bir iş Meclis araştırma komisyonuna havale ediliyorsa oradan artık bir şey çıkmayacak demektir. Bu, sağlık çalışanlarının sorunu olduğu kadar yüce Meclisin itibarı açısından da son derece sıkıntılı ve sakıncalı bir durumdur diye düşünüyorum. Umut ederim ki, bu komisyonun çalışmaları meyve vermeye başlar, sağlıkta artık insanlar dövülmeden, sövülmeden, işlerini rahatça yapabildikleri sıhhatli ortamlarda çalışmaya başlayabilirler.

Evet, Sağlıkta Dönüşüm Projesi’nin getirdiği uygulamalardan birisi SABİM, hasta haklarını savunmak amaçlı kurulmuş bir teşkilat fakat o kadar yanlış yönetiliyor, o kadar yanlış yönlendiriliyor ki arkadaşlar, hasta haklı olsun ya da haksız olsun SABİM’e uğradığı an sağlık çalışanı sorguya çekiliyor. Hâlbuki bunun bir akıl süzgecinden geçirilmesi, bu adamların haklı mı haksız mı olduğunun önce bir hastane idaresi tarafından değerlendirilmesi aslında birçok sorunu çözecek. Yani, düşünün, hasta geliyor -hasta değil- diyor ki: “Ben, canım işe gitmek istemiyor rapor almak istiyorum.” Ne kadar istiyorsun? “On beş gün istiyorum.” Doktor diyor ki: “Kusura bakmayın, ben size rapor veremem çünkü siz hasta değilsiniz.” Hasta buradan çıkıyor SABİM’e gidiyor “Doktor benim işimi görmedi.” ve bu doktor ifadeye çağırılıyor ondan sonra.

Değerli arkadaşlarım, yani bir meslek sınıfını, hele de sağlığımızı, canımızı emanet ettiğimiz bir meslek sınıfını bu kadar karşımıza almanın, bu kadar düşman görmenin kime ne faydası vardır ben gerçekten bunu anlamakta çok zorlanıyorum. Yani bu hem idare açısından böyle hem de hastalar açısından böyle. Hasta bir taraftan kendi derdine derman ararken aynı zamanda kendine derman olacak kişiyi de dert açmakla tehdit ediyor. Bu sistemin içerisinden bu şekilde çıkabilmek mümkün değil. Ancak, şunu hiçbir şekilde inkâr edemezsiniz: Gerek Sayın Başbakanın gerekse eski Sağlık Bakanımızın -yenisinin icraatlarını henüz göremedik-sağlık çalışanlarını birebir hedef göstermelerinin, sürekli, onları yüksek ücretler alıp buna karşılık görevlerini yapmayan kişiler olarak lanse etmelerinin bugünkü, sağlıktaki şiddet sarmalında en önemli rolleri olduğunu düşünüyorum. Umut ederim ki yeni Sayın Bakan bu tür uygulamalardan, bu tür söylemlerden vazgeçer.

Sağlık çalışanlarının ücretlerinden bahsetmişken şunu da belirtmek isterim: Sağlık çalışanları, öyle kamuoyuna söylendiği gibi 10 bin lira, 10 bin lira maaşlar almıyorlar. Aldıkları maaşların ben size canlı bir örneğini vereyim: Yirmi iki yıllık bir hekimin aylık maaşı 2.200 lira değerli arkadaşlarım. Bunu özellikle hastaların duymasını ve bilmesini istiyorum. Bu insanlar gece nöbet tutuyorlar -hâlâ fiilî uygulama böyle- nöbet ertesi, akşama kadar mesai yapıyorlar. Sayın milletvekilleri, biraz empati yapın. Bizim de burada zaman zaman, gece, sabahlara kadar çalıştığımız oluyor ama ertesi gün ya tatil ediliyor ya da Meclisin açılış saati geciktiriliyor. Fakat bu insanlar, maalesef, daha nöbetleri bitmeden polikliniğe gidip hizmet etmeye çalışıyorlar. Dolayısıyla, fiziksel olarak bitkin durumdalar, moral olarak bitkin durumdalar ve ondan sonra, işte, klasik hasta-doktor kavgası başlamış oluyor. Artık, lütfen, Bakanlık bu nöbet ertesi çalışmalara -bu bir zulümdür, bu bir çalışma yöntemi değildir- bir an evvel son versin. Bunu buradan, özellikle, hassaten istiyoruz.

Değerli arkadaşlarım, Kamu Hastaneleri Birliğini oluşturdunuz, hastaneleri birer ticari kurum olarak gördünüz. Hâlbuki dünyanın hiçbir yerinde, hiçbir devlet sağlıktan kâr etmeyi amaçlamaz, böyle planları yoktur. Sağlık, sosyal devlet ilkesinde devletin vatandaşlarına sunmaya çalıştığı bir hizmettir.

Şimdi, kamu hastanelerinin kurulmasına, haydi, bir şey demeyelim. Gene, önceki konuşmamda da dile getirmiştim, Sağlık Bakanı şöyle bir uygulama yaptı: Sağlık Bakanlığı Müsteşarı Hakkâri’nin bilmem ne hastanesinde hastane CEO’su olarak gözüküyor, hastane direktörü olarak gözüküyor. Görevine bakıyorsunuz, Sağlık Bakanlığında personel müdürü, öbür görevine bakıyorsunuz, atıyorum, Çankırı Hastanesinde direktör. Niye böyle bir şey yaptılar? Tek sebep şu: Devletin müsteşarı olmak, personel müdürü olmak bu arkadaşlara yetmemiş olmalı, oradaki hastanelerden yani insanların çalışıp kazanarak, alın teriyle “Üç beş kuruş evime ekmek parası götüreyim.” diye ekstra efor sarf ederek aldıkları döner sermayeden pay koparmak maksat ve bunu yapan maalesef Sağlık Bakanlığı.

Yeni Bakana daha önce de söylemiştim, umut ederim ki bu haksız kazanca bir an evvel önce dur der, bir an evvel bu insanları kendi görevlerine iade eder. Eğer devlette müsteşar olmak bu arkadaşlarımıza yetmiyorsa gidip o hastanede başhekimlik yapabilirler, bizim onlara hiçbir sözümüz yok, Bakanlık da onları başhekim olarak atayabilir ama hem devlette müsteşar olacaksın, bakanın yanında olacaksın hem yolunu, izini bilmediğin bir memlekette hastane direktörü gözükeceksin, başhekim gözükeceksin ve bunun karşılığında da binlerce lira para alacaksın. Böyle bir uygulama olmaz, böyle bir uygulama hiçbir hukuk sistemiyle, hiçbir vicdanla bağdaşmaz.

Evet, değerli arkadaşlarım, yine bu Kamu Hastaneleri Birliği çerçevesinde… Eğitim hastanelerinde şeflik sistemleri vardı, bu insanlar bir sabah kalktılar baktılar ki artık şef değiller. Ne oldu? Şeflerin şefi icat edildi. 5-10 tane şef tek bir şefe bağlandı ve bütün yetkileri tırpanlandı. Bu insanlar, yıllarca çalışarak çabalayarak, sınavlara girerek elde ettikleri bütün hakları kaybettiler ve bu uygulama hâlen maalesef devam etmekte.

Arkadaşlar, sağlık deyince tabii ki sadece doktorların sorunları olmuyor, yardımcı sağlık personeli de var. Hemşireler, döner sermayeden yeterince pay almıyorlar, izinlerini kullanamıyorlar. Hastane, canı nasıl isterse, canı izin isterse izin, nöbet parası isterse nöbet parası veriyor, bir standart uygulama yok yani o nöbeti tutan kişi ertesi gün evine mi gidecek, yoksa mesaiye devam mı edecek ya da bunun karşılığında ücret mi alacak belli değil. Bunu defalarca Sayın Bakana söylememize rağmen bize kulaklarını tıkamaya devam etti.

Gene bir başka uygulamadan bahsedeyim: Devlet hastanelerine yolunuz düşüyor mu bilemiyorum, defalarca söyledim, muhafazakâr bir Hükûmet olarak geçiniyorsunuz ama hasta-doktor arasında bir hemşire bulundurmayı bir türlü sağlamadınız. Hasta orada, doktor orada, yanında ne hemşire var ne sekreter var. Kaldı ki tıbbi etik, ahlaki durum burada mutlaka ve mutlaka bir hemşirenin bulunmasını emreder. Siz hastayla doktoru baş başa bırakın, ondan sonrasında ya kavga ediyorlar ya başka türlü spekülasyonlara sebep oluyor bu işler.

Sayın Bakanı bir kez daha uyarıyorum: Lütfen, artık bu doktorların yanında muayene esnasında bir hemşire bulundurun. Bu sizin göreviniz çünkü, bu bir lüks değil. Bu, hastanın da hakkı eğer hastanın hakkını savunacaksak, doktorun da hakkı.

Yine, döner sermaye ödemelerinde hizmetli sınıfın şöyle bir sıkıntısı var arkadaşlar: Zaten bunlar hastanelerin en az maaş alan insanları. Döner sermaye dağıtmaya başlıyorsunuz, bu insanlara deniliyor ki: “Sizin maaşınız düşük olduğu için biz size fazla döner sermaye veremeyiz.” Şimdi, bunun neresi sosyal adalet? Adam zaten az maaş alıyor. Döner sermayesini de daha az veriyorsunuz, gerekçe olarak da maaşının az olmasını gösteriyorsunuz. Bu katsayıyı değiştirmek bu kadar zor bir şey midir? Bu uygulamayı değiştirmek bu kadar zor bir şey midir?

Evet, değerli arkadaşlarım, hepinizi saygıyla selamlıyorum. (CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Evet, teşekkür ediyorum.

Milliyetçi Hareket Partisi grup önerisi aleyhinde söz isteyen Demir Çelik, Muş Milletvekili. (BDP sıralarından alkışlar)

DEMİR ÇELİK (Muş) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; Milliyetçi Hareket Partisinin hekimler ve sağlık çalışanlarının durumlarının araştırılmasına ilişkin Meclis araştırmasının açılmasına dair grup önerisi aleyhine söz almış bulunmaktayım. Hepinizi saygı ve sevgiyle selamlıyorum.

Her ne kadar aleyhte aldığım bir söz olsa da ben lehte konuşmaya devam edeceğim. Öncelikle sağlıklı bir toplum ve sağlıklı, özgür bir gelecek dileklerimi ileterek konuşmama başlayacağım.

Sağlık, hepimizin bildiği üzere bireyin de, toplumun da vazgeçilmezlerinden biridir. Birey ne denli sağlıklı bir unsur ve kişilik olmaya ve onun siyasal, sosyal faaliyetini yürütmeye başlarsa toplum da bu sağlıklı bireylerden oluşma, sağlıklı bir toplum olabilmenin koşullarına, onun da özgüvenine sahip olmuş olur. Bu yönüyle gerek Dünya Sağlık Örgütü gerekse bir bütün olarak özgür ülke sağlık teşkilatlarının yaklaşımı “Kişinin ruhsal, bedensel, siyasal, sosyal iyi olma hâlidir.” der. Bu çerçevede de sağlık erişilebilinir, ulaşılabilinir, nitelikli, parasız, eşit olmak zorundadır. Sağlığa bu çerçevede de satılabilinen, satın alınabilinen bir eşya, bir meta olarak yaklaşılmamalı, bizatihi vatandaş olan, birey ve kişilik haklarına sahip herkesin anayasal ve yasal hakkıdır diye tespitte bulunur. Bunun Anayasa’mızda da yeri varken, Anayasa’dan beslenen, bu anlamıyla da bizi biçimlendiren bir kısım kanun ve yönetmeliklerde de ifadesini bulan sağlığa yaklaşım, ne yazık ki, uzun yıllardır üstesinden gelemediğimiz, kangrenleşen bir toplumsal yaramız ve sorun olmaya da devam ediyor. Bu, AKP’nin on bir yıllık iktidarında da rast geldiğimiz, üstesinden gelemediğimiz toplumsal yara, hâlâ yüreğimizi acıtmanın maalesef çaresizlikleriyle bizi karşı karşıya bulundurmaktadır. AKP, her sorunda olduğu gibi sağlıkta da toplumun temel ihtiyaçlarını öngören bir parametreyle yaklaşıp çözüme kavuşturacağına günü kurtaran, kısa erimli ve kısa vadeli çözüm parametreleriyle tam da hizmet etmek istediği küresel emperyal güçlerin piyasalaştıran, taşeronlaştıran ve metalaştıran anlayışının uygulamalarını devreye koymuş bulunmaktadır. Hatırlayınız, on bir yıllık iktidarında öncelikle yeşil kartla başlayıp bütün toplumu sosyal güvenceye tabi tutacağı iddiasında bulunup onun altında kalan ve gerçekleştirilemeyen, sonrasında da sağlıkta dönüşüm projeleriyle aile hekimliği, Kamu Hastaneler Birliği ya da kamu hastane birliklerinin özel firmalara, şirketlere devrine ilişkin kanun tekliflerini sıkça burada tartıştık, gündemleşti ve çoğunluk oyları ve parmaklarıyla da maalesef, bütün itirazlarımıza, muhalefet şerhimize rağmen de geçti, geçmeye de devam edecek. Bu çerçeveden de biz sorunu enine boyuna tartışılması gereken bir sorun olarak algılıyoruz. Sağlık, mademki bireyin, bireyin olduğu kadar toplumun da vazgeçilmezi, olmazsa olmazıdır... Hele hele ülkemiz gibi son otuz yılını çatışmalı süreçlerle tamamlayan bir ülke gerçeğini göz önünde bulundurduğumuzda, toplumun bütün kesimlerinde bu çatışmalı sürecin olumsuz yansımalarına rast gelmek, izlemek mümkündür. Siyasal, sosyal travma öylesine bir derinlik arz etmiştir ki, bu travmanın esaretinde ve etkisinde bulunan biz bireyler neredeyse, psikolojik travmayla, kendi benliğimiz, siyasal inisiyatifimiz ve kişilik haklarımızdan da vazgeçecek noktaya gelmiş bulunuyoruz. Hâlbuki sağlıklı birey olmuş olabilseydik, kazandığımız öz güvenle hem kendi haklarımıza sahip çıkabilmenin hem de toplumun özgürleşmesinin, adalet ve eşitlik taleplerinden yoksun kalmasının önündeki engellerin kaldırılmasında da ısrarcı olurduk, inadına bir mücadeleyle bu Meclisi özgürlüklerin hayat bulduğu bir Meclise dönüştürebilirdik. Ama ne yazık ki bundan kendimizi alıkoyuyoruz. Asli işinden vazgeçmiş, bir kısım küresel güçlerin çıkarlarının nasıl tanzim edileceğine dair bir rolü bu Meclis hak etmemiştir diye düşünüyorum.

Bu çerçeveden de, öncelikle, Sağlıkta Dönüşüm Projesi tarafımızdan enine boyuna yeniden ama yeniden elden geçirilmesi, analize tabi tutulması gereken bir projedir. Bu projede, her şeyden önce, Anayasa’nın bize verdiği eşitlik ilkesine aykırılıktan hareketle, kamu hastanelerini kişinin ödediği prime göre sınıflandırmak adaletsizliğin ta kendisidir. (A), (B), (C), (D), (E) olarak ifade ettiğiniz kamu hastaneleri, ödenen primin yüksekliğine göre, hangi hastaneden, kimin, nasıl yararlanacağına dair sınıfı ve toplumu tasnife tabi tutup sınıflandırarak biz bu adaletsizliği baştan itibaren, devlet ve devletin kurumları, aygıtları olarak teşvik etmiş oluyoruz, dayatmış oluyoruz.

Bir kişi 100 liralık primi de veriyor olsa, 500 liralık primi de veriyor olsa madem ki Anayasa karşısında eşittir, o hâlde sosyal devlet olmanın gereği olarak bu eşitlik ilkesini sağlıkta da, kamu hastanesinin herhangi birinde de görmesi onun sosyal ve psikolojik varlık olarak haklarının bizatihi icra edebileceği alan olmalıdır. Ama böylesi bir tasnife tabi tutmakla yetinmemişiz, kamu hastanelerini parası olanın sağlığı satın alabilinecek özel şirketlere de devretmişiz. Özel şirketlerin taşeronlaştırma ve piyasalaştırma gereği hastaneleri sermaye birikimi mekânlarına, hastaneleri sermaye iktidarının hayat bulacağı sağlık dışı her uygulamanın ve tartışmanın veya sağlık hizmetleri dışındaki her türlü satın almanın, satmanın cereyan ettiği mekânlara dönüştürmüşüz. Buradan sağlıklı bir toplum, sağlıklı bir birey ve sağlıklı toplumdan oluşma özgür bir toplum bulamayız, gerçekleştiremeyiz, ulaşamayız.

Kamu hastanelerinin sınıflandırılması, onun üstünde şirket muamelesiyle kamu hastanelerinin üzerine oturttuğumuz müdürler ve satın alma müdürleri üzerinden piyasalaştırmayla yetinmemişiz, aynı zamanda taşeronlaştırmanın ve piyasalaştırmanın ürünü olarak kamu hastanelerini işlevsiz tutmuşuz, özel şirketin açtığı hastanelere olduğundan fazla avantaj, kredi, ulusal ve uluslararası çapta piyasa olanaklarından yararlanma fırsatlarını da tanıyarak oraları da sermaye biriktirme alanlarına dönüştürerek toplumun temel talebi olan sağlığı satın almaya gayret etmişiz. Bu yönüyle bu uygulamanın bize ve geleceğimize yararı olmadığını; her fırsatını bulduğumuzda da dile getirdiğimiz ve karşı çıktığımız bir durum olmaya devam ediyor.

Bu çerçevede de Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; her şeyden önce, sağlık eğer sizin bizim birlikte var edebileceğimiz yarının demokratik ortak vatanında bir ırkların, dinlerin, dillerin, kimliklerin, kültürlerin farkı gözetilmeksizin, eşit vatandaşlık temelinde, özgür, eşit vatandaşlar olarak yarınımızı tanzim etmede karar sahibiysek bu adaleti her şeyden önce bu alanda hayat bulabilecek, gerçekleştirebilinecek koşullara da ulaştırmak durumundayız. Sağlık, bu anlamıyla ertelenemez. Sağlık, egemene; sağlık, mal ve mülk sahibi olan iktidara ya da sermaye sahibinin insafına terk edilmeyecek kadar değerlidir, toplumun öz malıdır; topluma da bizatihi bunu kullanabilme hakkını da, fırsatını da vermek ve onu kolaylayan bir noktada durmak da Meclisin iradesinin gereğidir. Çünkü, Meclis bu tür işler için vardır. Bunu yapamadığımızda bir yanıyla, siyasal ve sosyal travmadan dolayı giderek psikolojik bir depresyon durumuyla karşı karşıya kalan toplum; öbür yanıyla, anatomik, fizyolojik ihtiyaçlarının doğal, demokratik ve eşitlikçi bir anlamda karşılanamayan bireyin mevcut, var olan sürece dâhil olması, aktif olması, amacına uygun bir rol yüklenmesi de beklenemez. Aksine, bu ve benzeri açmaz ve yetmezliklerle karşı karşıya kalan birey, bu bireylerden müteşekkil kesimlerin kötü niyetli, art niyetli, süreç dışı bir kısım menfaat ve çıkarlar üzerine bunu örgütlemeye çalışanlara da biz zafiyetlerini kullanma fırsatını vermiş oluruz.

Bu anlamıyla, bu yasa mutlaka ama mutlaka hekimlerin, sağlık çalışanlarının koşullarının araştırılmasına hizmet edecek tarzda Meclisin gündemine getirilmelidir.

Bu yönüyle de özellikle sağlığımıza katkı sunan, değer katan hekimleri, bütün sağlık emekçilerini ve onların “Eşit işe eşit ücret.” yönlü taleplerine saygılı olduğumuzu ifade ediyor, hepsini saygılarımla huzurlarınızda selamladığımı ifade ederek iyi günler diliyorum.

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Milliyetçi Hareket Partisi grup önerisini oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler... Kabul etmeyenler... Öneri kabul edilmemiştir.

Cumhuriyet Halk Partisi Grubunun İç Tüzük’ün 19’uncu maddesine göre verilmiş bir önerisi vardır, okutup işleme alacağım ve oylarınıza sunacağım:

02/04/2013

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Danışma Kurulu 02/04/2013 Salı günü (Bugün) toplanamadığından, grubumuzun aşağıdaki önerisinin İç Tüzük’ün 19’uncu maddesi gereğince Genel Kurulun onayına sunulmasını saygılarımla arz ederim.

Emine Ülker Tarhan

Ankara

Grup Başkan Vekili

Öneri:

Türkiye Büyük Millet Meclisi gündeminin, Genel Görüşme ve Meclis Araştırması Yapılmasına Dair Öngörüşmeler kısmında yer alan (Mersin-Akkuyu'da kurulması planlanan nükleer santralin başta insan ve hayvan sağlığı ile gıda üzerindeki etkileri olmak üzere tüm etkilerinin araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla verilmiş olan) (10/21) Esas Numaralı Meclis Araştırma Önergesinin görüşmesinin, Genel Kurulun 02/04/2013 Salı günlü (Bugün) birleşiminde yapılması önerilmiştir.

BAŞKAN – Cumhuriyet Halk Partisi grup önerisi lehinde söz isteyen Vahap Seçer, Mersin Milletvekili.

Buyurun. (CHP sıralarından alkışlar)

VAHAP SEÇER (Mersin) – Sayın Başkan, sayın milletvekilleri; hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Van ilimizin 95’inci Kurtuluş Yıl Dönümü nedeniyle Van halkını kutluyorum, aziz şehitlerimiz önünde saygıyla eğiliyorum, onları saygıyla yâd ediyorum.

Değerli arkadaşlarım, konumuz nükleer tehlike ve bunun insan sağlığına, çevreye, gıda güvenliğine etkileri.

Biliyorsunuz Türkiye, nükleer güç santralinin ilk denemesini, ilk tesisleşme hareketini Mersin’de yapıyor. Aslında bu öykü eskilere dayanıyor. 1976 yılında bunun yer lisansı alınıyor ve o günkü koşullara göre birtakım bilimsel araştırmalar yapılıyor, zemin etüdü, oşinografik araştırmalar, iklim, çevre şartları, o günkü üretim, tarımsal üretim, vesaire bundan otuz yedi yıl önceki koşullara göre lisans veriliyor. Geçtiğimiz dönem, 23’üncü Dönem Parlamentosunda görev alan arkadaşlarım bilirler, o dönemde biz, Akkuyu’ya yapılacak olan nükleer güç santraliyle ilgili bir yasa görüşmesi yaptık ve bu yasa Meclisten geçti.

Daha önce ihale usulüyle bir firmaya verilmişti bu santralin yapılması ama o dönemde yargıya gidildi, yargı yürütmeyi durdurma kararı verdi ama AKP Hükûmeti her konuda olduğu gibi burada da hukukun arkasından dolandı ve Meclise getirdi, uluslararası anlaşma statüsünde şu anda Mersin’de hummalı bir çalışma yapılıyor, bir Rus firması orada nükleer güç santrali yapacak. Kime rağmen? Tabii ki millete rağmen. Kime rağmen? Millî iradeye rağmen. Kime rağmen? Özellikle öncelikli olarak Mersin halkının reddetmesine rağmen, Mersin halkının isyan etmesine rağmen, bugüne kadar bu konuda nümayişler, toplantılar düzenlemesine rağmen, mitingler düzenlemesine rağmen ısrarla orada bir nükleer güç santrali yapılıyor.

Peki, niçin Mersin? Niçin bu kadar itiraz ediyoruz? Mersin nasıl bir kent? Coğrafyası, siyasal yapısı, sosyoekonomik yapısı, demografik yapısı, ekonomisi nedir? Niçin bu kadar bizleri isyan ettiren mesele? Mersin, biliyorsunuz, Akdeniz’in incisi bir kent. Mersin, Akdeniz üzerinden Anadolu’nun, Türkiye’nin dünyaya açılan kapılarından bir tanesi, belki de en önemli kapısı Mersin Limanı marifetiyle. 1 milyon 700 bin nüfusu var, 16 bin kilometrekare alan üzerinde. Ekonomide öncelikli sektörler tarım, turizm, ticaret ve taşımacılık. Mersin’in en önemli özelliklerinden bir tanesi kültürel yapısı, demografik yapısı. Mersin demek, Türkiye demektir; Türkiye demek, Mersin demektir. Türkiye mozaiğini Mersin’de bulabilirsiniz. Türkiye’de yaşayan bütün etnik yapılar, Türkiye’de yaşayan bütün semavi din mensuplarını, inanç gruplarını Mersin’de bulmanız mümkündür. Mersin bir barış kentidir. Eğer Türkiye’de barışı hâkim kılacaksanız, bunun başlangıç noktası Mersin’dir. Peki, sosyoekonomik açıdan Türkiye’nin her anlamda önem içeren bir kentinde bir nükleer bombayı niçin o kentin kalbine koyuyorsunuz, niçin bu kadar ısrar ediyorsunuz, bunu anlamakta güçlük çekiyoruz; bu, akıl işi değildir, izan işi değildir.

Şimdi, buradan tüm milletvekili arkadaşlarıma sesleniyorum, sadece Cumhuriyet Halk Partisine mensup milletvekili arkadaşlarıma değil, diğer siyasi partilere mensup arkadaşlarıma da sesleniyorum: Türkiye Büyük Millet Meclisinde grubu bulunan 4 tane siyasi parti var, tamamı da Mersin’den milletvekiline sahip; BDP de sahip, MHP de sahip, CHP de sahip, AKP de sahip. 4 partiye mensup milletvekili arkadaşlarımın bu konuda duyarlı olmasını istiyorum.

Değerli arkadaşlarım, Mersin’e ilişkin tehlike bununla bitmiyor. Bu konuda mücadele verirken, tabiri caizse yağmurdan kaçarken Mersin halkı doluya tutuldu. Bakınız, diyorum ki: Mersin bir turizm havzası, Mersin bir tarım havzası ama sanki orası bir enerji havzası gibi her türlü enerji kaynakları tesisleri orada yapılıyor, nükleer güç santrali yapılıyor. Şu anda 8 adet yanlış duymadınız, 8 adet termik santral projesi var, turizm kenti Mersin’de 8 adet termik santral projesi var; şu anda bunun 2 tanesi ÇED aşamasında. 2 tane çimento fabrikası projesi var, şu anda ÇED aşamasında. Mersin’in Tarsus ilçesinin Sebil kasabası vardır, muazzam doğal güzelliklerin olduğu, endemik bitkilerin olduğu, faunasıyla, florasıyla bir doğa harikası olan yerde HES projeleri var. Tarsus’un Boğazpınar köyünde, Karasu’da HES projesi var. Her anlamda enerji kaynakları, hidroelektrik, termik, nükleer; sanki Mersin bir deneme tahtası gibi kullanılıyor. Bunu kabul etmek mümkün değil, bunu anlayışla karşılamak mümkün değil. Biz Mersin’de turizm gelişecek diye beklerken, biz Mersin’de tarım gelişecek diye beklerken karşımıza çıkartılan engellere bakın! AKP iktidarı, on yıldır Mersin’e bir çivi çakmadı. Mersin halkından âdeta intikam alıyor. Niçin? Çünkü AKP, Mersin’de belediyelerde bir türlü başarılı olamadı. Ne büyükşehirde başarılı oldu ne ilçelerinde başarılı oldu. Bugün günah çıkartıyor. Mersin halkına ceza kesmiş.

2007’den bu yana Türkiye Büyük Millet Meclisinde milletvekilliği yapıyorum. Havaalanı yapılacak, öyküsü on beş yıl öncesine dayanıyor. Tarsus-Kazanlı Sahil Bandı Projesi, altı yıldır bu hikâyeyle geçiyor; bir arpa boyu yol ilerlemedi. İşte 2013 Akdeniz Oyunları; 11 adet farklı tesis var ya da eski tesisler tadilattan geçecek, iki ay var, iki ay sonra Akdeniz Oyunları başlayacak ama birçok tesis inşaatı bitmeme tehlikesiyle karşı karşıya. Şimdi diyoruz ki: Sadece Mersin’de değil, Türkiye’nin hiçbir tarafında nükleer güç santrali istemiyoruz. Burada milletvekili arkadaşlarım var seksen bir ayrı vilayetten, hiçbir milletvekili arkadaşım kendi il sınırları içerisinde bir nükleer güç santral tesisi istemez. Doğal olarak, biz Mersinliler olarak da bunu istemiyoruz.

Değerli arkadaşlarım, az önce söyledim sözlerime başlarken, Mersin Türkiye’dir, Türkiye Mersin’dir. Türkiye’nin iç göç alan en önemli illerden bir tanesi Mersin’dir. Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nden en yoğun göç alan Gaziantep, Adana ve Mersin’dir. Türkiye’de işsizlik oranı yüzde 8-10 seviyelerinde seyrederken bugün Mersin’de işsizlik oranı yüzde 15-20 seviyelerinde. Eğer siz, Mersin’e turizmi geliştirecek birtakım yatırımlar yapmak yerine, tarımı geliştirecek birtakım yatırımlar yapmak yerine, yoğun emek sektörlere yatırımlar yapmak yerine, bu sektörleri akamete uğratacak, bu sektörleri başarısızlığa uğratacak bu tip yatırımlar yaparsanız, siz, Mersin halkına kötülük yapmış olursunuz.

Bizim bu önergemizi vermemizin ana gayesi… Bu yatırımlar yanlış yatırımlardır. Bu yatırımların, hem çevre sağlığına hem insan sağlığına hem gıda güvenilirliği açısından önemli tehlikeler ihtiva ettiğini düşünüyoruz. Bunun örnekleri vardır. Fukuşima vardır, Çernobil vardır. Bunlardan ders çıkartmamız lazım.

Sayın Başbakanın söylediği gibi, nükleer güç santrallerinin çevreye yaratacağı tehlike evlerimizde kullandığımız tüp gazın yaratacağı tehlike kadar masum değildir. Onun için, Türkiye Büyük Millet Meclisinin bu konuda bir komisyon oluşturmasını ve bu konunun derinlemesine araştırılmasını istiyoruz. Bu konuda Parlamentonun desteğini istiyoruz.

Teşekkür ediyor, saygılar sunuyorum. (CHP ve MHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Cumhuriyet Halk Partisi grup önerisi aleyhinde söz isteyen Yunus Kılıç, Kars Milletvekili. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

YUNUS KILIÇ (Kars) – Sayın Başkan, saygıdeğer milletvekilleri; tabii, öncelikle bir konunun iyi ya da kötü olduğunu söyleyebilmek için onu biraz bilmek, anlamak, dünya bu konuda ne yapıyor, bunları değerlendirmek gerektiğini düşünüyorum.

Nükleer santral… Tabii ki, Türkiye neden bu yola başvuruyor, Türkiye neden nükleer santral kurmak istiyor, dünya bu konuda neler yapıyor? Arkadaşlar, dünyada bugün 442 tane kurulu, 64 tane de yapımı devam eden ve programlanan nükleer santral olduğunu öncelikle bilmemiz lazım. Bizim, medeniyette, teknolojide, ekonomide örnek aldığımız, ulaşmaya çalıştığımız ülkeler Amerika, Avrupa ülkeleri başta olmak üzere özellikle turizmde ve bu, araştırılması istenen tarım ve hayvancılıkla alakalı konularda dünyada öne çıkmış, ilk onda bulunan, tarımsal ihracatları ilk onda bulunan -Amerika başta olmak üzere- ülkelerin hemen hemen elektrik enerjilerinin yüzde 75’ini nükleer santrallerden sağladıklarını görüyoruz.

Peki, nükleer santrallerde olumsuz şeyler olmaz mı? Doğaya, çevreye, hayvana, insana zararlı şeyler olmaz mı? Olur elbette. Fakat Türkiye bu nükleer santralleri en son teknolojiyle, sizin bahsettiğiniz Fukuşima’da veyahut da Çernobil’de olmayan teknolojilerle yapma gayreti içerisindedir. Beş güvenlik önlemli sistemler kuruyor Türkiye ve bu güvenlik önlemleriyle kurulan santrallerde, saygıdeğer milletvekilleri, kaza olma ihtimali üç yüz milyonda 1’dir. Bakın, Türkiye’nin bu kadar enerjiye ihtiyacı olduğu bu devirde, 2023 vizyonunda 500 milyar kilovatsaat enerjiye ihtiyacımız olacağı açıkken, yenilenebilir enerjilerinin tamamını bu ülke kullanabildiği takdirde bile bunun yarısına yakınını elde edemeyeceği ortadayken siz, üç yüz milyonda 1 olan bir ihtimal üzerine, bu kadar iyi niyetli bir girişimi nasıl baltalamaya kalkarsınız? Bu, ülkeye hayır mıdır, yarar mıdır? Bunların hesabını, kitabını neden yapmazsınız?

Şimdi, arkadaşlar, ben bir tecrübemi aktarayım, daha doğrusu bir anımı anlatarak bu olayın ehemmiyetini vurgulamak istiyorum. Kars Kafkas Üniversitesinde, bir gün, bu konuyla alakalı bir konferans verileceğini duydum. Biz Amerika’dan bilim adamlarının geldiğini ve bu konuyla alakalı ayrıntılı oturumlar yapılacağını duyduk, biz de katılalım dedik. Ve işin daha ilginç tarafı, bu akademisyenler içerisinde, Amerika’da bu işi yöneten, organizasyonların içerisinde bulunun hocalardan bir tanesinin de Karslı olduğunu duyunca, dedik hem böyle bir bilim adamını tanıyalım hem de ne diyor bunu iyice anlayalım. Arkadaşlar, üç dört saat süren toplantılarda -can kulağıyla dinledik- gelmiş olduğumuz sonuç, bizim oradan çıkardığımız şuydu: Bu teknolojiyi öncelikle kullanan ülkelerden birisi olan Amerika ve Batı ülkeleri, bunu kendileri ziyadesiyle yaparken, enerjilerini buradan temin ederken, ekonomilerini geliştirirken, dünyaya çeşitli ürünleri bu sayede ihraç ederken, ülke insanının gelir seviyesini, yaşam standartlarını yükseltirken, bizim gibi bu işe soyunmakta olan ülkelere de zamanında kendi ülkelerinden götürmüş oldukları, yetiştirmiş oldukları, onlara emek verdikleri insanlara “Arkadaş, sizin kullanılacağınız zaman geldi. Siz, dönün, bu şekilde niyetlenmiş olan ülkelere bu işlerin zararını anlatın.” Ama kendileri yapmaya devam ederken… Yani toplantının sonunda, arkadaşlar, şunu sorduk: “Ya, Hocam, iyi diyorsun, güzel diyorsun da, sen bu işle mi görevlendirildin? Yani başka toplumların -Amerikalıların dışında, İngilizlerin dışında, Fransızların dışında, Almanların dışında- bu işi yapmaya aklı yetmez mi demek istiyorsun? Yani bu teknolojiyi siz kuramazsınız mı demek istiyorsunuz? Neden biz bu enerjiden yararlanmayalım dünya bu işi bu kadar abartmış bir şekilde sürdürürken?”

AYKUT ERDOĞDU (İstanbul) - Üçüncü jenerasyon teknolojiyle yapmış.

YUNUS KILIÇ (Devamla) - Bakın arkadaşlar, doğru değil. Bakın, bu teknoloji sayesinde dünyada son yıllarda sera gazı salınımı yüzde 17 oranında azalmıştır. Yani dünya çevredeki iklim değişikliklerinin önüne geçmek için, tarımı, hayvancılığı ve insan sağlığını korumak için, çevre kirliliğini engellemek için, biyoçeşitliliği düşürmemek, artırmak için nükleer enerjilere yeniden geri dönüyor.

Bakın, nükleer enerji, dünyada şu anda kullanılan en temiz ve en güvenli enerji çeşididir. Bunlar ortadayken, bütün bunlar dururken, siz buna neden karşısınız? Bakın, hemen yanı başımızda en eski teknolojiyle bu işi çalıştıran Ermenistan’da Metsamor Nükleer Santrali var. Neden bununla alakalı bu tür gayretlerimizi hep birlikte sürdürmüyoruz?

AYKUT ERDOĞDU (İstanbul) – Evet, yapalım, haklısınız!

YUNUS KILIÇ (Devamla) - Kars’ın hemen dibinde, 16 kilometre ötede; teknolojisi eskimiş, kullanım süresi bitmiş. Şimdi, bizim kurmaya çalıştığımızda –tekrar ediyorum- 5 kademeli güvenlik sistemi olan bir teknoloji kuruyoruz ve bu kuracağımız 2 nükleer santralle birlikte, inşallah, enerji ihtiyacımızın altıda 1’ini karşılıyor hâle geleceğiz. Türkiye, açık, net olarak enerji ithalatçısı bir ülke, yılda 55 milyar dolar enerjiye para veriyor ve bu kadar temiz bir enerji imkânımız varken ve bunun yanı sıra yenilenebilir enerjiye dayalı politikalarımızı geliştirirken, rüzgâr enerjisini, jeotermal enerjiyi, efendim, su, hidrolik enerjiyi, termik santrallerimizi de bir taraftan yapmaya devam ederken, neden daha basit, daha ucuz ve kısa sürede geriye dönüş sağlayabilecek bu santrallere karşısınız? Bakın, bu iki santral eğer üç yıl içerisinde çalışmaya, dönmeye başlarsa sağlanacak enerjiyle üç yıl içerisinde kendisini finanse edecek bir hâle gelecek.

AYKUT ERDOĞDU (İstanbul) – Yok artık!

YUNUS KILIÇ (Devamla) – Yani aşağı yukarı 40 milyar Türk lirası bu iki santral bittiğinde Türkiye’ye geri dönüşü olacak. Yani santrallerin, arkadaşlar, bu devasa santrallerin, Türkiye'nin enerjisinin aşağı yukarı altıda 1’ini karşılayacak bu temiz enerjiden oluşan santrallerin geriye dönüşümü aşağı yukarı üç yıl içerisinde olacak. Buna karşı olmanın bir mantığı var mı?

Hayvanlar, insanlar açısından, tabii, değerlendiriliyor. Evet, siz bunun önlemlerini almazsanız, kötü kullanırsanız, atmosfere gazlarını yayarsanız, atık sularını soğutmadan çevreye yayarsanız, efendim, stronsiyumu, plütonyumu, toryumu, bunları eğer koruyamazsanız, koruma altına alamazsanız, iyodu insanlara, hayvanlara ulaştırırsanız, e, tabii ki kanserojen, buna bağlı tiroit kanserleri, cilt kanserleri gibi radyoaktif olaylara maruz kalan şeylere elbette sebebiyet verirsiniz. Ama bu, Metsamor gibi santrallerden kaynaklanan sıkıntılar. Bu, Türkiye'nin kurmak istediği modern ve dünyanın en son teknolojilerini barındıran santrallerde korkulacak meseleler olmadığını açık bir şekilde söylemek isterim.

Bakın, Çernobil’de bir olay oldu, evet, dünya bunun yeterince sıkıntısını çekti, çekmeye devam ediyor. Bizim kuracağımız santral, inşallah, 9 büyüklüğündeki bir depreme dayanıklı bir santral olacak. Arkadaşlar, ha, 9’dan büyüğü olmaz mı? Ya, “9’dan büyüğü de olur.” diye düşünmeye kalkarsanız, o zaman, hiçbir şey yapmış olamayız. Alınan teknolojik önlemler bunları korumaya yeterince muktedir olacak şeylerdir.

Bakın, 4 tane önemli, atmosfere salınan -şu andaki mevcut santrallerde, özellikle fosil yakıtlarla çalışan santrallerde- çevreye salınan sera gazları, özellikle iklimi değiştiren, hayvanlar, insanlar, bitkiler üzerinde son derece olumsuz etkileri olan, biyoçeşitliliği azaltan, yok eden, bazı ırkların tükenmesine yol açan sera gazları; karbonmonoksit, karbondioksit, azotdioksit ve sülfürdioksit gazlarının, yapılacak olan, yapılması düşünülen, planlanan, inşallah, nükleer santrallerde atmosfere verilmesi söz konusu değil. Dünyanın şu anda bu nükleer santralleri özellikle yapma gayretinin en önemli sebeplerinden bir tanesi bu sera gazlarının salınımını azaltmak, iklim değişikliğini durdurmak, çevre ısınmasını azaltmak ve biyoçeşitliliği korumak. Eğer biz bu santrallerden bunun dışında başka bir amaç planlıyorsak, eyvallah, tamam, sıkıntılı bir süreçtir, korunması gerekir, önlemlerin alınması gerekir, hükûmet de şu anda biziz, tedbiri bizim almamız gerekir ama ben şu anda buna emin olmanızı istiyorum ki dünyanın şu anda en temiz olarak gördüğü enerji şekli budur ve ülke hedefini 2023 vizyonuna göre bu yönde düzenlemiştir.

Ülkemize hayırlı olacağını düşünüyor, hepinize saygılar sunuyorum. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Cumhuriyet Halk Partisi grup önerisi lehinde söz isteyen Ali Öz, Mersin Milletvekili. (MHP ve CHP sıralarından alkışlar)

ALİ ÖZ (Mersin) – Teşekkür ediyorum Sayın Başkanım.

Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; Cumhuriyet Halk Partisinin, Akkuyu’daki nükleer santralin zararları üzerine öngördüğü Meclis araştırması üzerine Milliyetçi Hareket Partisi Grubu adına söz almış bulunuyorum. Yüce Meclisi saygılarımla selamlıyorum.

Benden önce bu Meclis araştırması talebinin aleyhinde konuşmalarını yapan değerli milletvekilinin sözlerini duyunca gerçekten şaşırmamak mümkün değil yani biraz daha olsaydı herhâlde “Türkiye’nin her tarafını baştan aşağıya nükleer santrallerle donatalım.” ifadesini kullanacaktı, bizi gerçekten şaşırttı.

Şunu unutmamak lazım ki gelecek nesillere hepimizin bırakabileceği en önemli miras belki de çevredir. Dolayısıyla, çevre konusunda hepimizin duyarlı olma zorunluluğu vardır. Biz, nükleer teknolojinin hiçbir alanda kullanılmamasından, nükleer teknolojinin çok zararlı bir teknolojik model olduğundan bahsetmiyoruz. Ancak, Batılı ülkelerin çoğunun bile bugün uygulamadan tamamen kaldırdığı, enerji üretiminde bile başka alanlara yönlendiği, nükleer enerji üretim modeli olarak nükleer santralden vazgeçtiği bir ülkede nükleer lobi faaliyetlerini yürütenlerin âdeta bir çöplük gibi eski teknolojiyi Türkiye’ye transfer etmesi, bu transferi sonucunda da Türkiye’nin başka alanlarında, ekonomisine, bütçesine çok ciddi manada katkı sağlayacak olan Mersin’in Gülnar ilçesinin Akkuyu’suna getirip bu nükleer santrali çakma hevesi bizi, burada bu önergenin gerçekten Meclis tarafından araştırılması gerektiğine inandırıyor.

Burada, Parlamento içerisinde bulunan Cumhuriyet Halk Partisinin sözcüsünün de ifade ettiği gibi, Mersin milletvekillerinin -Vahap Bey’in de ifade ettiği gibi- gerçekten bu konuda, ben de Milliyetçi Hareket Partisi Grubu adına konuşmamı yaparken, duyarlı olmaya ve o bölgede yapılan anketler sonucunda, halkın bundan nasıl rahatsızlık duyduğunu bilmelerini ve bunlarla yüzleşmeleri noktasında onların gerçeği görmesini istiyorum.

Tabii ki nükleer enerji, sonuçta dünyanın çoğu ülkesinde uzun yıllardır enerji üretimi için kullanılmış ama her ülke yavaş yavaş bundan vazgeçmiştir. Nükleer enerji modelini uygulayan ülkelerde şu gerçekleri unutmamak lazım: Nükleer santrallerin en önemli sorunlarından bir tanesi nükleer atıklardır. Nükleer santrallerin atıkları için dünyada hâlâ sürekli depolama alanları kurulamıyorken, bu atıklar milyonlarca yılda yok olmazken, Çernobil kazası gibi olası bir kaza ya da sızıntı, can kaybı ve geniş çevrenin etkilenmesi söz konusu iken, nükleer santrallerin bakım ve güvenlik maliyetleri kuruluş maliyetlerini aşıyorken, nükleer santrallerin bilimsel olarak savunulabilir hiçbir yanı yoktur. Nükleer santral konusunda, Mersin’e kurmak istediğiniz santralin Mersin’e genel manada vereceği zararları bilebilmek için Mersin’in coğrafik özelliklerini, Mersin’in bir tarım şehri olduğunu, bir turizm şehri olduğunu, bir ticaret şehri olduğunu göz ardı etmemek lazım. Kurmuş olduğunuz nükleer santralle, o bölgede yetişen temel tarımsal ürünlerin hiçbir tanesinin değeri kalmayacak. Bunların nükleer atıklarla kirlenmesi sonucunda, insan sağlığı üzerinde oluşturacağı menfi etkiyle o bölgenin tarımına çok büyük bir darbe vurulmuş olacak.

Yine, keza, içinizde mutlaka bölgeyi çok iyi bilenler ve görenler vardır. Nükleer santralin kurulması planlanan Akkuyu, belki de Türkiye'nin sahil şeridindeki turizme en yatkın beldelerinden bir tanesi. O beldeyi gidip bir görün. Özellikle turizm sezonu başladığında -o bölgede bulunan arkadaşlarımız şunu çok iyi bilmeleri lazım ki- nükleer santralden elde edilecek olan enerjinin devlete sağlayacağı gelirin çok daha -misli misli- fazlasını turizm olarak size verebilecek olan bir bölgeyi yok etmek için âdeta birlikte savaşıyoruz.

Ülkemizde kurulması planlanan nükleer santraller için gerekçe enerji ihtiyacı gibi gösterilse de -oysa- Türkiye'de özellikle yenilenebilir enerji modellerini daha faal hâle getirmek, enerji politikalarını yeniden gözden geçirmek, Türkiye'de enerji noktasındaki açığımızı gidermek için önemli faaliyetler arasında sayılabilir.

Şunu unutmamak lazım ki nükleer enerji vasıtasıyla kilovatsaat başına elektrik üretim maliyetleri, hidrolik santrallerde 0,05 sent, kömür santrallerinde 2,5-3 sent, doğal gaz santrallerinde 4 sent, nükleer enerjinin kilovat başına ortalama maliyeti ise 7,2 senttir. 7,2 sentin içinde radyoaktif atıkların izolasyonu, ömrünü tamamlayan reaktörlerin söküm maliyetleri, kaza sonucu oluşabilecek giderler, toplum sağlığı için yapılacak harcamalar, insan ve çevre açısından ortaya çıkabilecek maliyetler de yoktur.

Hükûmetin Rusya’yla Akkuyu’da nükleer santral yapımı ve işletimi sözleşmesi gereği Akkuyu’da kurulması planlanan nükleer santralin tüm teknolojisi ve ham maddesi Rusya tarafından sağlanacaktır. Ayrıca, Rusya, bize, ürettiği elektriği, on beş yıl alım garantili, kilovatsaatini -KDV hariç- 12,35 sente satacaktır. Ülkemizin hiç nükleer santrallere ihtiyacı yokken bu projeyle Türkiye, Rusya’ya on beş yılda yaklaşık 71 milyar dolar ödeyecektir. Nükleer santrale sahip olunmakla nükleer teknolojiye veya nükleer silahlara sahip olunmaz.

Değerli milletvekilleri, biz Milliyetçi Hareket Partisi olarak -başta da ifade ettiğim gibi- nükleer teknolojinin karşısında değiliz. Hepinizin bildiği gibi, nükleer teknoloji, başta tıp ve sağlık alanı olmak üzere, endüstriyel alanda, tarım ve hayvancılıkta vazgeçilmez kullanım alanına sahiptir. Ancak, Türkiye’nin enerjide dışa bağımlılığını azaltma adına, yenilenebilir enerji alanlarını etkin ve yeterli oranda faaliyete geçirmeden eski teknolojiye sahip nükleer sistemi dayatmanın doğru olmadığını düşünüyoruz.

Türkiye’nin bugün izlediği teknoloji politikalarına bakıldığında bir hayalden öteye gitmemektedir. Zaten Rusya’yla yapılan anlaşmayla tamamen Rusya’nın sahip olacağı Akkuyu Nükleer Santrali’nde bizim nükleer teknoloji ve nükleer silah üretmemizin önü de kesilmiştir.

Tabii ki nükleer atıklar sonuçta insan sağlığı için önemli risk faktörlerini beraberinde getirmektedir. Hiç kimsenin, çevresinde bulunan hiçbir insanın başına gelmesini asla istemeyeceğimiz, özellikle üreme organları üzerindeki, endokrin organları üzerindeki, hassas dokular üzerindeki radyasyonun kanser yapıcı etkisini hiçbir bedelle karşımıza almamız söz konusu olamaz. Bunların bir tanesinin gelişecek olmasını bilmek bile, açıktan -başka alanlar varken- bu santralin buraya kurulmasına müsaade edip, buradan, enerji için, “Enerji var.” bahanesiyle bu alanı bu şekilde kirletmeye hakkımızın olmadığını düşünüyorum. Dolayısıyla, Mersin’in Akkuyu ilçesinde yapılması planlanan bu santralle, bölgenin, tarım alanında, turizm alanında, ticaret alanında bir kazancı olmayacaktır. Özellikle, tarım alanında Mersin’in diğer bölgesel farklılıklarını da düşündüğünüzde, bir narenciye cenneti olan Mersin’e yapılacak olan en büyük kötülüklerin başında Akkuyu Nükleer Santrali’nin ısrarla orada kurulması için yapılan uğraşlar gelecektir.

Nükleer atıklarla tabii ki iklim değişikliğini normalleştireceğinizi ifade ediyorsunuz ancak tam tersine, nükleer atıkların normal deniz suyuna akıtılması neticesinde deniz suyunun en az 2-6 derece arasında ısınacağını, denizdeki ekolojik çevrenin bozulacağını, dolayısıyla, balıklardan bile -zincir şeklinde- insan sağlığına zarar verecek şekilde insana geçeceğini hiçbir zaman unutmamak lazım.

Son olarak şunu ifade etmek istiyorum ki nükleer santraller hiçbir tarafı övülecek bir enerji kaynağı değildir, olsa olsa Türkiye için, başkalarının ısrarla bize dayattığı bir modeldir. Çevreye ve insan sağlığına zararı olmayan ve adına uygun olarak doğal kaynakları yok etmeden, yenilenebilir olarak kullanılan, maliyeti düşük enerji kaynaklarına yönelmek gerekiyor. Tabii ki bunlar rüzgâr, güneş, jeotermal, biyokütle ve hidrojendir. Türkiye bu alanda zengin bir potansiyele sahiptir.

Enerjiyi -üretim, tasarruf- etkin, verimli kullanacak politikalarla, bilimsel çalışmalarla desteklenen merkezî projelerle, nükleer santrallere gerek kalmaksızın oluşturulacak enerji politikalarıyla nükleer tehdit ve ekonomik maliyetten kurtulmanın mümkün olduğunu ifade eder, yüce Meclisi saygılarımla selamlarım. (MHP ve CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Cumhuriyet Halk Partisi grup önerisi aleyhinde söz isteyen Ali Ercoşkun, Bolu Milletvekili. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

ALİ ERCOŞKUN (Bolu) – Teşekkür ederim Sayın Başkan.

Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; Cumhuriyet Halk Partisi grup önerisi aleyhine söz almış bulunuyorum. Bu vesileyle yüce heyetinizi saygıyla selamlıyorum.

Tabii, bugün gene bir grup önerisi aleyhinde, daha önceki öneriler aleyhinde olduğu gibi söz aldım. Burada muhakkak ki Cumhuriyet Halk Partisi kendi görüşü doğrultusunda önemli gördüğü bir konuyu gündeme getirmiş durumda. Tabii, teşekkür etmek lazım ama bazı noktaların da altını çizmek lazım çünkü son dönemde Türkiye Cumhuriyeti’nin en fazla -cari açık noktasında- para harcadığı konulardan birisi, enerjiye harcadığı paralar; o, hepimizin malumu. Dolayısıyla, bunu gidermek için de Türkiye Cumhuriyeti Hükûmeti olarak Enerji Bakanlığı çerçevesinde sağlanan enerjinin çeşitlendirilmesi anlamında oldukça Türkiye için önemli olduğunu düşündüğümüz nükleer santral yatırımları da gündemde.

Bu nükleer santrallerle alakalı bazı eleştiriler geçmiş dönemlerdeki teknolojilerden dolayı da söz konusu fakat bu eleştirilerin aslında ne kadar yersiz olduğunu da buradan ifade etmek lazım. Çünkü dünyanın en fazla turist çeken şehirlerinden birisi -bildiğiniz gibi- Paris. Paris’e 90 kilometre uzaklıkta bir nükleer santral olduğunu biliyor muyuz? Aynı şekilde Madrid, gene dünyanın en fazla turist çeken ülkelerinden birisi, 50 kilometre uzaklıkta, Londra’ya 70 kilometre uzaklıkta birçok nükleer santral söz konusu. Fransa’nın dünya kültür miras listesinde yer alan Loire Nehri üzerinde 14 tane nükleer santral var. Dolayısıyla, bu santrallerin olması o nehir üzerinde turizm yapılmasını da aynı zamanda tarım yapılmasını da engellemiyor. Tarımla ilgili olarak dünyada tarımsal ürün ihracatında ilk on ülkenin tamamında da nükleer santral bulunuyor. Sayıca en fazla yani 104 adet nükleer santralin bulunduğu Amerika tarımsal ürün ihracatında dünyada birinci. Yüzde olarak en fazla elektriğin yani yüzde 75 oranında nükleerden sağlandığı Fransa’nın ise tarımsal ürün ihracatında dünyada ikinci ülke olduğunu söyleyebiliriz.

Dolayısıyla, muhakkak ki eleştiriler olacak, muhakkak ki tenkitler olacak ama şu anda dünyanın en son teknolojisi kullanılarak yapılması düşünülen bu nükleer santrallere ülkemizin ihtiyacı olduğu gerçeğini kaldırmıyor bu durum.

Dolayısıyla, değerli arkadaşlar, ben sözü çok fazla uzatmadan Cumhuriyet Halk Partisi grup önerisine teşekkür ediyorum fakat gündemimiz belli. Nisan ayının ilk haftasında, ilk çalışma gününde hem bu haftanın hem nisan ayının hayırlı çalışmalara vesile olmasını temenni ediyor, yüce heyetinizi saygıyla selamlıyorum. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Cumhuriyet Halk Partisi grup önerisini oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler… Kabul etmeyenler… Öneri kabul edilmemiştir.

Birleşime on dakika ara veriyorum.

Kapanma Saati: 16.55

İKİNCİ OTURUM

Açılma Saati: 17.12

BAŞKAN: Başkan Vekili Sadık YAKUT

KÂTİP ÜYELER: Fatih ŞAHİN (Ankara), Tanju ÖZCAN (Bolu)

-----0-----

BAŞKAN – Sayın milletvekilleri, Türkiye Büyük Millet Meclisinin 86’ncı Birleşiminin İkinci Oturumunu açıyorum.

Adalet ve Kalkınma Partisi grup önerisini okutuyorum:

2/4/2013

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

Danışma Kurulu 2/4/2013 Salı günü (bugün) toplanamadığından, İç Tüzük’ün 19’uncu maddesi gereğince, grubumuzun aşağıdaki önerisinin Genel Kurulun onayına sunulmasını arz ederim.

Nurettin Canikli

Giresun

AK PARTİ Grup Başkan Vekili

Öneri:

Gündemin "Kanun Tasarı ve Teklifleri ile Komisyonlardan Gelen Diğer İşler" kısmında bulunan 443, 293 ve 84 sıra sayılı kanun tasarılarının bu kısmın 4, 5 ve 6’ncı sıralarına alınması ve diğer işlerin sırasının buna göre teselsül ettirilmesi;

Genel Kurulun;

2 Nisan 2013 Salı günkü (Bugün) birleşiminde 293 sıra sayılı Kanun Tasarısı’nın görüşmelerinin tamamlanmasına kadar;

3 Nisan 2013 Çarşamba günkü birleşiminde 185 sıra sayılı Kanun Tasarısı’na kadar olan işlerin görüşmelerinin tamamlanmasına kadar;

4 Nisan 2013 Perşembe günkü birleşiminde 149 sıra sayılı Kanun Tasarısı’na kadar olan işlerin görüşmelerinin tamamlanmasına kadar;

Haftalık çalışma günlerinin dışında 5 Nisan 2013 Cuma günü saat 14.00'te toplanarak bu birleşimde gündemin "Kanun Tasarı ve Teklifleri ile Komisyonlardan Gelen Diğer İşler" kısmında yer alan işlerin görüşülmesi ve bu birleşimde 58 sıra sayılı Kanun Tasarısı’na kadar olan işlerin görüşmelerinin tamamlanmasına kadar;

Yukarıda belirtilen birleşimlerde gece 24.00'te günlük programın tamamlanamaması hâlinde günlük programın tamamlanmasına kadar;

çalışmalarını sürdürmesi;

443 sıra sayılı Kanun Tasarısı’nın İç Tüzük’ün 91’inci maddesine göre temel kanun olarak görüşülmesi ve bölümlerinin ekteki cetveldeki şekliyle olması,

önerilmiştir.

443 Sıra Sayılı Kamu Finansmanı ve Borç Yönetiminin Düzenlenmesi Hakkında Kanun ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı (1/747)
Bölümler	Bölüm Maddeleri	Bölümdeki Madde Sayısı
1.Bölüm	1 ila 30’uncu maddeler	30
2.Bölüm	31 ila 59’uncu maddeler	29
Toplam Madde Sayısı		59

BAŞKAN – Adalet ve Kalkınma Partisi grup önerisi lehinde söz isteyen Mehmet Doğan Kubat, İstanbul Milletvekili.

MEHMET DOĞAN KUBAT (İstanbul) – Sayın Başkanım, çok değerli milletvekilleri; grubumuzun önerisi üzerinde görüşlerimi açıklamak üzere söz almış bulunuyorum. Bu vesileyle yüce heyetinizi saygılarımla selamlarım.

Grup önerimizde Türkiye Büyük Millet Meclisinin bu haftaki çalışma gün ve saatleri ile gündemin yeniden düzenlenmesi önerilmektedir.

Bugün, 4749 sayılı Kamu Finansmanı ve Borç Yönetiminin Düzenlenmesi Hakkında Kanun ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı’nın bugün görüşmelerine başlanılması önerilmektedir. İki bölümden oluşmaktadır bu tasarı, 60 madde.

Bu tasarı ile gerek 4749 sayılı Kanun’un kendisinde gerekse Hazine Müsteşarlığı varlık kiralama şirketlerine ve bu şirketler tarafından ihraç edilen kira sertifikalarına, fonların fonu gibi üst fonlara kaynak sağlanmasına, çalışanları tasarrufa teşvik hesabına, ulusal fona, sigortacılığa, kamu iktisadi teşebbüslerine ve Hazine Müsteşarlığı Teşkilat Kanunu’na ilişkin düzenlemeler ve değişiklikler önerilmektedir. Bugün ve yarın, inşallah, bu kanun görüşmelerini tamamlamayı planlamaktayız.

Perşembe günü de, değerli arkadaşlarım, yarım kalan 310 sıra sayılı Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu Tasarısı gündeme -inşallah- alınıp o gün bu tasarının görüşmelerini… Orada da biliyorsunuz dört bölümdü kanun, ikinci bölümün ilk 5 maddesini görüşmüştük, yarım kalmıştı.

Konu, şu anda, özellikle mültecilerle -200 bine yaklaştı Suriye’den gelen sığınmacılar- ilgili yasal düzenlemeler de içermekle birlikte konuya ilişkin mevzuat boşluğunu da dolduran oldukça önemli bir kanun olduğundan dolayı bunun da görüşülmesinde aciliyet var. O nedenle perşembe günü de bunların görüşülüp kanunlaşması amaçlanmaktadır.

Ben önerimize desteklerinizi bekliyor, yüce heyetinizi saygılarımla selamlıyorum. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Adalet ve Kalkınma Partisi grup önerisi aleyhinde söz isteyen Süleyman Nevzat Korkmaz, Isparta Milletvekili. (MHP sıralarından alkışlar)

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Sayın Başkan, değerli milletvekilleri; AKP grup önerisi aleyhinde söz aldım. Yüce Meclisi saygıyla selamlıyorum.

Değerli milletvekilleri, milletin hür ve müreffeh bir biçimde yaşaması için varsa demokrasi, bu demokrasinin temeli millî egemenliğe olan inanç, beyni ise bu ilkeye sadık olarak çalışan parlamentolardır. Milletin gündemini yani vücudun ihtiyaçlarını dillendirdiği, var olan sorunlara çözüm üretebildiği ölçüde parlamentolar saygınlık kazanır, milletin ümit kapısı olmaya devam ederler. Milletin gündeminden kopuk meclis, zaman kaybettirici, toplumu gerginleştirici bir işlev görür ki çare makamı olma niteliğini de kısa bir zaman sonra kaybeder.

Bugün AKP’nin günlük, dayatmacı bir tavırla, İç Tüzük’ün uzlaşma anlayışını da reddederek Meclis gündemini tayin etmesi, Parlamentonun uyumlu, hızlı, verimli çalışmasının önündeki en büyük engeldir. Hem bir taraftan “Millî iradenin üzerinde hiçbir kişi ve kuruluş yer alamaz.” diyeceksiniz hem de bir kişinin, Başbakanın iradesinin Meclis üzerinde âdeta bir gölge gibi durmasına da seyirci kalacaksınız. Bu, demokratik çoğulcu zihniyetin kabullenebileceği bir şey değildir.

Her meclisin planlı, öngörülebilir bir gündemi olur, olmalıdır. Bu gündeme göre hem iktidar hem de muhalefet hazırlıklı olur, komisyon ve genel kuruldaki çalışmalarda da her iki taraf böylece müspet katkı yapma imkânı bulur. Bizde böyle mi? Hayır. Hafta başında, salı günü Meclise gelinceye kadar, hem iktidar hem de muhalefet milletvekilleri ne konuşacaklarını, hangi konuyu müzakere edeceklerini bilmiyor. Tahmin ediyoruz ki kendi stratejilerini, o hafta hangi tasarı ve teklifler görüşülecek ise kendi milletvekillerine söylüyorlar. Muhalefet için ise tam bir sürpriz. Tabii, iktidarın murat ettiği, muhalefeti hazırlıksız yakalamak. Elbette muhalefet, on iki yıllık AKP iktidarı dönemindeki, bu, muhalefetin katkısını istemeyen zihniyetini bildiği için gerekli tedbirleri alıyor, her an her şeyi konuşmak üzere hazırlıklarını yapıyor.

Değerli arkadaşlar, burada önemli olan husus şudur: Muhalefetin iktidar tarafından değersiz bulunması, vereceği katkıların önemsenmemesi. Öte yandan da, belki ilkinden daha da rahatsız edici olan, Meclis gündemini tek başına Başbakanın belirlemesi ve bu ayıbın, demokrasi noksanlığının AKP tarafından rahatsız edici bulunmaması. Başbakan, yani tek kişi, Meclis üzerinde bir gölge gibi, Meclisin neyi konuşup konuşmayacağına, hangi kararı alıp almayacağına karar vermektedir. Bunu söylediğimizde, birazcık mahcubiyet, yüzlerinin birazcık kızarmasını beklediğimiz AKP milletvekilleri ya bu sözlerimizi duymamazlıktan geliyor, havaya tavaya bakıyorlar ya da özrü kabahatinden büyük örneğinde olduğu gibi savunmaya çalışıyorlar.

Kıymetli arkadaşlar, bu Meclis, AKP döneminde milletin sorunlarını, ihtiyaçlarını, yani milletin gündemini konuşmuyor. İş, aş, eğitim, sağlık, hayat pahalılığı gibi meseleler değil Genel Kurulda konuşulan, uluslararası çevrelerin, Amerika’nın, Avrupa Birliğinin, İmralı’nın dayattığı konular; bırakın milletin dertlerine derman olmayı, millet mefhumunu hırpalayan, ayrıştıran, kutuplaştıran hususlar. Bu odaklar Başbakana dayatıyor, o da Meclisi âdeta babasının çiftliğiymiş gibi kullanıyor, o da Meclise dayatıyor.

Ayrıca, dikkat ediyor musunuz değerli milletvekilleri, Meclis tarihimizde bu kadar etnisite konuşulan bir dönem yok. Sabah, öğlen, akşam, yatıyoruz, kalkıyoruz, AKP’nin payandalığında PKK’nın Meclise taşıdığı gündemi, etnisiteyi konuşuyoruz. Bundan hiç hicap duymuyor musunuz? Türk Kürt, doğu batı, Alevi Sünni, vesaire milletin gündemi bu mu? Üç dönemdir, hem de yüksek oylarla iktidara gelen AKP’nin Meclisi içine düşürdüğü duruma bakın. Tek sorunu var bu ülkenin: Etnisite. İnsanların can güvenliği yok, mal güvenliği yok, ülkemiz suçlu cenneti hâline gelmiş, şehirler her fraksiyondan teröristlerle, suçlularla dolmuş ve televizyonları artık seyredemiyoruz. İnsanımızın yaşama hakkının ortadan kaldırıldığı bir dönemde değerli milletvekilleri, hangi ileri demokrasiden, hangi özgürlüklerden ve hangi adaletten bahsedebilirsiniz?

İnsanlarımızın işi yok, aşı yok. Üçüncü dünya ülkelerinde bile işsizlik yıllardır tek haneli rakamlarda seyrederken dünyanın 16’ncı büyük ekonomisi olduklarını iddia edenler, değil niteliksiz okumuş insanlarına bile iş üretemiyor, iş bulamıyor. İnsanlar bu nedenle evlenip yuva kuramıyor. Başbakan da neredeyse elinde bir not defteri “Üç çocuk.” diye ortalıkta dolaşıyor. Evlenmeden, iş güç sahibi olmadan nasıl olacak bu arkadaşlar? Sayın Başbakan, senin görevin milletin çocuk sayısını saymak mı, yoksa iş, aş üretmek mi? Bakın, İnternet neredeyse yıkılıyor. Hepimizin telefonlarına insanlar ulaşmaya çalışıyor. Muhtemelen sizlere de geliyor bu telefonlar. Açıktan atamalarda insanlarımız iki buçuk aydır onay bekliyor. Dosyalar Maliye Bakanlığı, Devlet Personel Başkanlığı ve Çalışma Bakanlığının arasında kaybolmuş sanki. Tabii, iktidar vekilleri olarak tuzunuz kuru. Çocuklarınızın işi gücü, hâli vakti yerinde. Peki, bu milletin evlatlarına ne olacak? Niye bekletiyorsunuz? Bunun onayını verip insanları rahatlatmak, önlerini görmelerini temin etmek bu kadar mı zor? Binlerce insanımızı âdeta Araf’ta tutmak, ortada bırakmak ayıp değil mi? Öyle ya, o insanlar da haklı olarak bir an önce hayatlarını kazanmak ve yuva kurmak istiyorlar. Devletin devamlılığı nerede? Hükûmet nerede? O da mı Başbakanın eşref saatini bekliyor? Yoksa tek adam yönetimine geçtik, hükûmet dediğin sembolik bir kurula dönüştü de bizim mi haberimiz yok? Devlet böyle yönetilmez. Devletin işlerinin hiçbir siyasi müdahaleye maruz kalmadan kendiliğinden yürüdüğü günleri ne zaman göreceğiz? İlgililere buradan sesleniyoruz: Açıktan atama onaylarını bir an önce çıkarın ve binlerce insanımızı bu mağduriyetten kurtarın. Milliyetçi Hareket Partisi olarak bu kardeşlerimizin yanında olduğumuzu, 657 sayılı Kanun’un 59’uncu ve 92’nci maddelerini de kapsamak üzere açıktan atama onaylarını takip ettiğimizi belirtmek istiyorum.

Boş AKP sıralarına baktığımda maalesef görüyorum ki bu konular AKP’li milletvekillerini hiç mi hiç ilgilendirmiyor. Varsa yoksa etnisite, varsa yoksa milletin çözülmesine hizmet edecek, PKK ile yapılan pazarlığı masum gösterme gayretleri.

Değerli milletvekilleri, inancımız odur ki -yüce dinimiz buyuruyor- âlim Allah’ın kendisine bahşettiği ilimden, zengin malından mülkünden, mevki, makam sahipleri de oturdukları koltuklardan dolayı mutlaka hesap vereceklerdir. Sadece konuşmalarınızdan dolayı mı hesap vereceğinizi sanıyorsunuz? İhmalinizden, hatta suskunluğunuzdan dolayı da hesap vereceksiniz, hesap vereceğiz. “Bu şuurla hareket edip ihtilafa düşmeyin, gücünüz gider, zaafa uğrarsınız.” diye emreden âyet-i kerîme gereğince milleti ayrıştırmaktan vazgeçmek, Müslüman Türk milleti olarak, hangi kökenden gelirse gelsin, herkesi kucaklamak gerekmez mi? Milletin iş, aş derdiyle dertlenmek, bir kişinin menfaatlerinin savunuculuğu yerine milletin hukukunu savunmak seçilmiş insanlar olarak birinci derecede sorumluluğunuz, önceliğiniz değil mi? Açık söylüyoruz, milletin hukuku, millî menfaatler çizgisinde yürürseniz, Milliyetçi Hareket Partisi olarak, dün olduğu gibi bugün de, yaptığınız iyi şeylere destek olmaya devam ederiz. Ancak, hâlâ daha talimatları başka yerlerden, başka menfaatlerden alma konusunda ısrar ederseniz de iki elimiz yakanızda olacaktır.

Bu düşünceyle, AKP grup önerisinin aleyhinde olduğumuzu beyan ediyor, yüce Meclisi saygıyla selamlıyorum. (MHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Adalet ve Kalkınma Partisi grup önerisi lehinde söz isteyen Nurettin Canikli, Giresun Milletvekili. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

NURETTİN CANİKLİ (Giresun) – Sayın Başkan, değerli milletvekili arkadaşlarım; hepinizi saygıyla selamlıyorum. Grubumuz önerisinin lehinde söz aldım.

Grup önerimizle bu haftaki çalışma programımızı yüce Meclisin takdirine sunuyoruz. Eğer kabul edildiği takdirde, bugün sözlü sorulardan sonra kamu finansmanıyla ilgili kanun tasarısının ve daha sonra da yabancıların korunmasına ilişkin 185 sıra sayılı Kanun Tasarısı’nın görüşmelerini gerçekleştireceğiz ve eğer yüce Meclis bu konuda uygun görürse, birkaç tane de uluslararası sözleşmenin kanunlaşma sürecini tamamlayacağız.

Değerli arkadaşlar, öncelikle şu hususu belirtmekte fayda var çok net bir şekilde: Hiçbir kimse pozisyonu, görevi, unvanı ne olursa olsun bugün ve geçmişte ve gelecekte inşallah, hiçbir şekilde bu milletin ve bu Meclisin iradesine ipotek koyamaz, onu yönlendiremez. Yani şu andaki rejimimizin çalışma sistemi belli: Parlamenter sistem. Parlamenter rejimin nasıl çalıştığını hepimiz biliyoruz ve orada özellikle yasama ve yürütme arasında son derece hassas bir ilişki olduğu ve Meclis çalışmalarının da bu ilişki çerçevesinde yürütüldüğü hepimiz tarafından malum. Hatta bu husus zaman zaman eleştirilir, eleştiri konusu olur yani yasama ile yürütmenin çok iç içe girdiği şeklinde. Tabii, tartışılabilir, konuşulabilir, eleştirilebilir. Bu, tabii, bugünün problemi değil ya da bugün tartışılan bir mesele değil; bu, parlamenter sistemin yürürlüğe girdiği günden itibaren tartışılan bir konudur. Tartışma konusunun da odak noktasını… Meclis çalışmalarını doğal olarak iktidar grubu yönlendirir. Bu görev, yürütmek görevi, yasama faaliyeti, Meclisin tüm çalışmaları elbette hep birlikte yapılır. Ancak, doğal olarak işin esası gereği bu Meclisin çalıştırılmasından iktidar grubu görevlidir, sorumludur.

MUSA ÇAM (İzmir) – Konsensüs aranmaz mı?

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Tek başına belirleyici demiyorum, bakın, bu çok önemli.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – İşte biz de onu söylüyoruz.

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Ama doğal olarak yürütülmesinden… Ki bunu en çok -şu anda kendisi yok burada- Sayın Şandır ifade eder, doğrudur. Sayın Mehmet Şandır hep söyler, haklıdır, doğrudur. Ama aynı zamanda, işte, Hükûmet de bir taraftan yine bu aynı grup tarafından oluşturulur. Tekrar söylüyorum: Bu, bugün için geçerli bir husus değildir; bu, on yıl önce de böyleydi, yirmi yıl önce de böyleydi ve bu sistem değişmediği takdirde böyle olmaya devam edecek.

Şimdi, bu özellik, hiçbir şekilde, Meclisin çalışmalarının, faaliyetlerinin Başbakan ya da başka birisi, lider ya da herhangi başka bir pozisyonda bir kişi ya da birileri tarafından yönetildiği, yönlendirildiği, sadece onlar tarafından yönlendirildiği, dikte ettirildiği anlamına kesinlikle gelmez. Yirmi yıl önce ne yapılıyorsa bu konuda, o zamanki genel başkanların fonksiyonları bu çerçevede, bu sistem içerisinde ne ise bugün de aynıdır, buna hiçbir ilave söz konusu değildir. Eksiklik de yoktur, belki ilave de yoktur. Aynen böyle; işin teorisi de böyle uygulaması da böyle. Açın bakın, değerlendirin geçmişe baktığınız zaman.

Dolayısıyla, değerli arkadaşlar, bu gerçekler ortadayken Meclis çalışmalarının Başbakanımız tarafından yönlendirildiği ya da dikte ettirildiği gibi iddiaları gerçekten üzüntüyle karşılıyoruz. Hiçbir tanesinin de gerçeği yansıtmadığını bilmenizi istiyoruz. Ama şunu çok iyi biliyorum, ben, şahsım olarak da biliyorum: Aynen öyle, evet. İnanarak söylüyorum bunu, bütün samimiyetimle ve inanarak söylüyorum çünkü buraya hangi konuları… Elbette Hükûmetin bir programı var. Hükûmet, sonuçta, hükûmetler -yani bizim Hükûmetimizle ilgili değil- doğal olarak millete verdikleri sözün, taahhüdün gereğini yerine getirmek üzere birtakım çalışmalar yapacaklar, kanun çıkaracaklar, başka birtakım hukuki düzenlemeleri hayata geçirecekler. Bundan daha doğal bir şey olamaz. Bir program var. Ha, katılırsınız katılmazsınız, bu başka bir şey; eleştirirsiniz eleştirmezsiniz, bu ayrı bir konu ama sonuç itibarıyla iktidarın da milletin verdiği o görevi yerine getirme noktasında, kendi çerçevesinde, kendi programına göre bir çalışmasının olabileceğini kabul etmek ve bunu anlayışla karşılamak gerekir, saygıyla karşılamak gerekir. Bütün hükûmetler için geçerli bu, sadece AK PARTİ hükûmetleri için geçerli değil.

Buradaki kanunların hangi sıraya göre, nasıl görüşülmesi, nasıl görüşüleceği hususu en geniş anlamıyla ve elbette Hükûmetimizin programına katkı sağlayacak, o çerçevede, onu esas alacak tarzda bir yöntemle belirlenmektedir. Böyle bir şey olabilir mi?

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Her hafta, her hafta.

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Elbette.

Bakın, belki şunu arzu ederiz: Gerçekten, keşke altı aylık bir program yapabilsek Türkiye Büyük Millet Meclisinde, bunu her zaman dile getiriyoruz. Üç aylık veya işte bir aylık bir program yapabilsek.

Geçmişteki tutanaklara baktım ben, geçmiş yıllarda, bizden önceki hükûmetler döneminde de bu, benzer tartışmalar hep yaşanmış, hep olmuş.

Bugün de söylüyorum, samimi düşüncemiz de bu: Keşke bunu yapabilsek ama olmuyor, maalesef olmuyor.

SÜLEYMAN ÇELEBİ (İstanbul) – On yıl oldu.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Yani böyle bir teklife hayır diyen mi var Nurettin Bey?

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Yani geçmişte de hiç olmamış.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Böyle bir teklife hayır diyen mi var?

SÜLEYMAN ÇELEBİ (İstanbul) – Ama on yıl oldu yani.

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – İzin verin.

Bakın, mümkün olduğu kadar buna uymaya çalışıyoruz, yani bir aylık, üç aylık, altı aylık programlara uymaya çalışıyoruz.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Samimi değilsiniz. Teklifinize hayır diyen mi var?

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Ama şu var: Bakın, şu anda, Meclisin tatil olacağı zamana kadar -tabii oynamalar olabilir, artı-eksi yüzde 20 sapmalar olabilir, bu da son derece doğaldır- görüşülecek konular aşağı yukarı bellidir. Tabii, ani bir gelişme olur, ilave bir şeyler olur o ayrı ama şu anda Meclis gündeminde olan konular bellidir.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Nurettin Bey, siz biliyorsunuz, biz bilmiyoruz.

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – İzin verin, izin verin…

Bakın, şunu açıklıkla bütün arkadaşlar da biliyorlar, ilgili arkadaşların hepsi bilir, Meclisin buradaki programını bütün Meclis aynı anda öğrenir. Yani ifade edildi ”Muhtemelen AK PARTİ kendi grubuna, kendi grubunun milletvekillerine daha önceden haber veriyor…” Kesinlikle söz konusu değil.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – O da ayıp!

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Biz pazartesi günü grup başkan vekilleri toplantımızı yaparız. O toplantı sonucunda gündem, o hafta görüşülmesine karar verilen neyse, öneri olarak getirilecek olan konular belirlenir ve biz bütün grup başkan vekillerini ararız, diğer grupların grup başkan vekillerini kesinlikle ararız ve toplantı bitmeden ararız.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Bu da ayıp, bu da eksiklik kendi milletvekilleriniz için.

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Bakın, yani şu doğru değil: “AK PARTİ milletvekillerine daha önceden bu bilgiler veriliyor.” Keşke verebilsek, bütün arkadaşlara verebilsek. Aşağı yukarı belli ama… Şu anda da belli, önümüzdeki hafta, daha sonraki hafta, üç aylık programı -aşağı yukarı yüzde 80-90 isabet oranında- çalışma programını ifade edebiliriz, söyleyebiliriz çünkü gündem belli, gündemin dışında da başka bir şey koyma imkânımız olmadığına göre, aslında böyle bir tahmini... Yani tamamen de tahminsiz ya da tamamen de programsız demek doğru değil, o da haksızlık ama daha büyük haksızlık, “Bir ayrımcılık yapılarak AK PARTİ Grubu milletvekillerine önceden bilgi veriliyor, diğerleri bilgilendirilmiyor.” şeklindeki bir iddia kesinlikle doğru değil, olması da mümkün değil, gerek de yok zaten buna. Niye böyle bir şeye gerek olsun ki? Bütün bu kanun tasarı ve teklifleri geldiği zaman bütün milletvekili arkadaşlarımızın elektronik adreslerine gönderiyoruz. Ayrıca, başka bilgilendirmeler yapıyoruz, özet bilgiler gönderiyoruz arkadaşlarımızın da kendi açımızdan katılımlarını sağlamak amacıyla. Buna ihtiyaç yok ki. Yani ilgi duyan arkadaş zaten o hazırlığını çok önceden yapıyor, o hafta gündeme gelmese dahi, gelme ihtimali olmasa dahi o kanun tasarı ve teklifiyle ilgili kendi çalışmasını yapıyor, hazırlıklı, onu söylemek istiyorum. Yani acele getirmekten ya da bilgi saklamaktan ne kazanacağız? Hiçbir kazancımız yok ki, olması da mümkün değil.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Muhalefeti hazırlıksız yakalayacaksınız.

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Yani siz de aynı çalışmayı yaptığınızı söylüyorsunuz zaten. Yapmanız da gerekir, doğru yani önceden biz hazırlıklarımızı yapıyoruz. Dolayısıyla, kime ne faydası olacak? Buna inanın, yani son derece iyi niyetle, objektif bir şekilde bunu yürütmeye, yapmaya çalışıyoruz. Dolayısıyla, buradan yola çıkarak bu tür değerlendirmelerin gerçekten çok haksız bir değerlendirme olduğunu buradan ifade etmek istiyorum. Hatta, bir adım daha ileri giderek yine bu sürecin içinde olan bir kişi olarak da aynı zamanda bunu rahatlıkla ifade edebiliyorum. Meclis gündeminin belirlenmesine yönelik olarak çok geniş kapsamlı -başka siyasi partilerde geçmiş dönemlerde olup olmadığını da bilmiyorum, zor bulunan bir mekanizma olduğunu da tahmin ediyorum, geçmiş için söylüyorum özellikle- en geniş yönüyle bir istişare ve müzakere sürecinden sonra bu gündem belirleniyor. Ben şahsım olarak bunu rahatlıkla söyleyebiliyorum çünkü içindeyim. Dolayısıyla, öyle, efendim, “Bir lider geliyor veya bir genel başkan, bir Başbakan dikte ettiriyor, belirliyor, siz de onun ağzına bakıyorsunuz.” Bunlar yakışıksız şeyler, doğru şeyler değil kesinlikle.

MUSA ÇAM (İzmir) – Büyükşehir Yasası’nda oldu.

OKTAY VURAL (İzmir) – Bizimle mi istişare ediyorsunuz?

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Hiç olmadı, olması da mümkün değil, doğru da değil zaten.

İdeal bir yönetim için, en geniş başarıyı artırmak için, başarı oranını, ihtimalini artırmak için, hatayı minimize etmek için -öyle değil mi- mantıklı bir yönetim tarzında ne olması gerekir?

OKTAY VURAL (İzmir) – Bizimle mi istişare…

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – En geniş yönüyle istişarenin olması gerekir ki hata yapmayın mümkün olduğu kadar.

MEHMET GÜNAL (Antalya) – Muhalefetin önergelerini dikkate almak gerekir.

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Yani, bir insan kendisinin düşmanımı ki aksi bir yöntem uygulasın?

OKTAY VURAL (İzmir) – Ama öyle bir istişare yok ki.

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Evet, aynen öyle, hem de en geniş.

OKTAY VURAL (İzmir) – Nerede?

MEHMET GÜNAL (Antalya) – Kaç önergemizi kabul ettiniz?

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Belki birçok siyasi partinin –bunu da söylemek istemiyorum ama- belki rüyasında göremeyeceği kadar genişlikte geniş bir katılımla bu istişareleri yapıyoruz.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Bu gerçek değil.

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Evet, aynen yapıyoruz. Olabilecek en uç görüşleri de bu modele katarak, bu değişken modele katarak kararı vermeye çalışıyoruz. Bu da doğal, çünkü hatayı asgariye indirelim. Aslında herkesin böyle yapması gerekir. Bütün siyasi partilerin bu çalışma temposunu ve içeriğini uygulaması gerekir. Bundan doğal bir şey olamaz değerli arkadaşlar.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) –Diğer grup başkan vekilleri de böyle bir istişare olmadığını söylüyor Nurettin Bey.

NURETTİN CANİKLİ (Devamla) – Dolayısıyla, bu Meclis çalışmalarının da iktidar grubu tarafından bu şekilde algılandığını ve yürütüldüğünü ifade etmek istiyorum.

Hepinizi saygıyla selamlıyorum efendim. (AK PARTİ sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

OKTAY VURAL (İzmir) – Sayın Başkanım, Sayın Nurettin Canikli “Gündemi belirlerken en geniş bir şekilde istişare ediyoruz…” Öyle bir şey söz konusu değil yani bizim bu gündemin belirlenmesinde hiçbir zaman…

NURETTİN CANİKLİ (Giresun) – Hayır, size demiyorum. Hayır, kastettiğim o değil. Kendi aramızdaki…

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Biz neyiz o zaman Allah aşkına, biz niye bulunuyoruz burada? Muhalefet…

OKTAY VURAL (İzmir) – Kendi aranızda…

BAŞKAN – Şimdi öğrenmiş oldunuz efendim.

Evet, Adalet ve Kalkınma Partisi grup önerisi aleyhinde söz isteyen…

OKTAY VURAL (İzmir) – Ama, orada da bir istişare olmadığına ilişkin şikâyetler var.

NURETTİN CANİKLİ (Giresun) – Efendim, yanlış anlaşılmasın, muhalefetle de arkadaşlarla da sürekli görüşüyoruz. O başka bir şey, kendi içimizdeki karar mekanizması için söyledim ben onu.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Efendim, kayıtlara geçmek üzere bir cümle sarf etmek istiyorum.

Sayın Nurettin Canikli’nin ifade etmiş olduğu bu hususlar gösteriyor ki, benim de biraz önce kürsüden ifade ettiğim gibi, iktidar partisi muhalefetin katkısını önemsemiyor.

NURETTİN CANİKLİ (Giresun) – Hayır, hayır Sayın Başkanım, bir saniye…

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum Sayın Korkmaz.

S. NEVZAT KORKMAZ (Isparta) – Yani, aranızda istişare ettiğiniz şeyleri niye bizlere söylemiyorsunuz?

NURETTİN CANİKLİ (Giresun) – Hayır Sayın Başkan, öyle bir şeyi söylemiyoruz, öyle bir şey söylemedik. Söylememiz de mümkün değil Sayın Başkan.

BAŞKAN – Süleyman Çelebi, İstanbul Milletvekili.

Buyurun Sayın Çelebi. (CHP sıralarından alkışlar)

SÜLEYMAN ÇELEBİ (İstanbul) – Sayın Başkan, değerli arkadaşlar; AK PARTİ Grubu tarafından verilen Meclisin çalışmalarına ilişkin önergenin aleyhinde söz almış bulunuyorum. Yüce Meclisi saygıyla, sevgiyle selamlıyorum.

Önce şunu ifade edeyim: Biraz önce Grup Başkan Vekili buradan bir an önce yasaların çıkmasını istedi. Önemli olan, yasaların çıkması değil yasaların uygulanmasıdır, Anayasa’nın uygulanmasıdır. Meclisin bir görevi de bu uygulanmayan yasaları denetlemektir; çıkardığımız yasalara rağmen alınan mahkeme kararlarının hayata geçirilmesi ve uygulanmasıdır ve denetlenmesidir.

Şimdi, bununla ilgili, ben, bugün somut olarak yaşadığımız birkaç örneği vereceğim ve nasıl denetlediğimizi de sizlerle paylaşacağım:

Fransızcadan dilimize geçen en sevimsiz kelime “tâcheron” yani Türkçe adı ile, Türkçe hâliyle taşeron. Ne demek taşeron işçi? Her an çıkarılabilir işçi demek. Ne demek? Geleceksiz demek. Ve ne demek? Adaletsizlik demek.

Devlet, taşeron uygulamalarıyla ilgili, hukuka karşı hile yapıyor. Bunun bir örneğini de şimdi sizlerle paylaşacağım: Türkiye Cumhuriyeti Karayolları Genel Müdürlüğü bölge müdürlükleri bünyesindeki iş yerlerinde çalışan işçiler kamu işçisinin yaptığı işi yapıyorlar yani yol yapımı yapıyorlar, asfaltlama, yol bakımı, yol tuzlaması, bunların hepsini bu işçiler yapıyor ama, taşeron olarak. Soruyorum size: Bunlar asıl işler değil midir? Bunlar Karayollarının asıl yürüttüğü faaliyetler değil midir? O zaman neden asıl işi yapanlar taşeron olarak çalışıyorlar?

Söz konusu iş yerlerinde süregelen uygulamalar, açılan davalar ortaya konmuştur. 2009-2010 yıllarında “taşeron” adı verilen firmalardan Kamu İhale Kanunu’nun 4’üncü maddesinde tanımlanan şekilde bir hizmet satın alınmadığını, gerçekte yapılan işin işçi temini olduğunu, söz konusu firmaların sadece temin ettikleri işçilerin bordolarının düzenlenmesi ve Sosyal Güvenlik Kurumuna primlerin yatırılması faaliyetlerini yürüttüğü tespit edilmiştir. Ortaya konan uygulamalar ile işçi temin eden firmalar yıllar içinde değişmesine rağmen, temin suretiyle uzun yıllardır Karayolları Genel Müdürlüğünün asıl iş yerlerinde çalışan 6-7 bin arası sayıda bir işçi topluluğu ortaya çıkmıştır. Bu işçiler taşeron işçisi olarak görüldükleri ve kâğıt üzerinde her yıl yenilenen ihalelerle yeniden istihdam edildikleri için başta yıllık ücretli izin olmak üzere Karayolları Genel Müdürlüğünün kadrolu işçilerinin sahip olduğu pek çok yasal haktan mahrum olmuşlardır. Ayrıca, kamu personeli olarak değerlendirilmedikleri için kamu işçilerine yasayla ve iş yerlerinde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmeleriyle sağlanan haklardan da yararlanamamışlardır. Bu hak mahrumiyeti ise hâlen devam etmektedir. Bütün işçilerin tam desteğini alan, ilgili iş yerlerinde örgütlü Türkiye YOL-İŞ Sendikası yöneticileri ve hukukçuları konuyu işçilerin desteğiyle yargıya taşımışlardır. Başlatılan yargısal süreç sonunda 2013 yılı başı itibarıyla açılan 6.500 civarındaki davanın tamamı sonuçlanmıştır. Bir daha altını çiziyorum, 6.500 işçinin davası tamamlanmıştır. Söz konusu davalarda verilen kararlarda, davacı işçilerin, Karayolları Genel Müdürlüğünde aracı firma vasıtasıyla çalıştırılmaya başlandıkları ilk günden itibaren Karayolları Genel Müdürlüğünün işçisi oldukları tespitine karar verilmiştir. İşçilerin aynı haklardan yararlanmaya hak kazandıkları bu süreç bu şekilde özetlenebilir. Yerel mahkeme bu konuda karar veriyor. Yargıtay bütün bu kararları onaylıyor ama yargı kararları uygulanmıyor. Yani bir taraftan Meclis bunu denetlemekle yükümlü değil mi değerli arkadaşlarım? Buradan kanun bol bol çıkartabiliriz. Burada diyoruz ki yargı kararları uygulanmıyor.

Genel Müdürlüğün kadro ihtiyacını ortaya koyan itiraf niteliğindeki yazı çok önemli. Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanı Sayın Binali Yıldırım tarafından yazılmıştır. Aynen yazı şu: “2012 Ocak ayı itibarıyla bölgemiz ve atölye müdürlüklerinde 8.761 adet hizmet alımıyla çalıştırılan işçi bulunmaktadır. Karayolları Genel Müdürlüğümüzün iş yerlerinde hizmet alımı yoluyla işçi çalıştırması sonucu 2011 yılında yüklenicilere ödenen toplam bedel 192 milyon 826 bin 668 TL’dir. Bahsi geçen işçilerin 2008 yılında imzalanan yani sendikanın imzaladığı 12’nci dönem toplu iş sözleşmesinin eki ek 1/B skalasının 1+1 derece/kademe karşılığında çalıştırılmaları hâlinde 8.761 işçinin maliyeti 201 milyon 820 TL olacaktır, yılda.” Yani Karayolları Genel Müdürlüğü, işçi tespit edilen bu işçileri işten çıkartması hâlinde 674 milyon 936 bin 374 lira da ayrıca tazminat ödemek zorunda kalacak. Çok net rakam veriyorum şimdi yani bir tarafta sendikalı olsa ve Karayolları kadrosunda çalışsa yılda 192 milyon 826 bin 668 lira verecek. Taşerona bu rakamı vermiş oluyor. Oysa bunu kadrolu çalıştırsa 201 milyon 820 lira… Aradaki fark 8 milyon TL. 8 milyon TL için hukuksuz, adaletsiz çalıştırılmaya, yargı kararları uygulanmamaya devam ediliyor.

Sayın Bakanın yazısına ve ortaya koyduğu verilere baktığımızda, işçilerin aracı firmalardan temini suretiyle çalıştırılmasının maliyeti ile doğrudan kadroya alınarak çalıştırılmaları hâlindeki işçilik maliyetinin çok yakın olduğunu ve bu işçiler işten çıkarılırsa karşılaşılacak maliyetin çok daha yüksek olacağını, bugüne kadar temin suretiyle çalıştırılan işçilerin kadrolu olarak istihdamının kamuya ek yük getirmeyeceğini, aksine kamu yararına olacağını görmek çok açık, burada belirgin şekilde biliniyor. Ama Bakanın bu açıklaması, mahkeme kararları Maliye Bakanı Mehmet Şimşek tarafından hiçe sayılmaktadır.

Bu memleket kimsenin çiftliği değil değerli arkadaşlar. Hiç kimse, bu ülkenin cumhurbaşkanı dâhil, hukukun verdiği kararları hiçe sayamaz, hukukun üstüne çıkamaz. Böyle şeyler ancak diktatör ve faşist yönetimlerde olur.

Kısaca, işçilerin mahkeme kararıyla sabitlenmiş, kazanılmış hakları göz göre göre yok sayılmıştır. Açılan davalarda ortaya çıkan mahkeme sonuçlarına göre Karayollarının bu uygulamasının Türkiye'nin taraf olduğu 94 sayılı ILO Sözleşmesi’ne ve Anayasa’nın 90’ıncı maddesine çok açık aykırı olduğu sonucuna varılmıştır. Gelinen aşamada, Türkiye'nin itibarını azaltacak ve maddi kayba uğratacak bir süreç göz göre göre yaşanmaktadır. İç hukuk kurallarının tükendiği ve elde edilen kararlar lehte olmasına rağmen hiçbir etkinliğin bulunmadığı dikkate alındığında, son çare olmak üzere anılan kapsamdaki 6.500 üye işçi için ayrı ayrı Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine bireysel başvuruda bulunma zorunluluğu doğduğu göz önünde bulundurulmalıdır. Bu süreç, Türkiye için doğuracağı maddi tazminat talebi dışında, ortaya çıkacak karar sonucu ise itibar kaybı yaratacaktır çünkü Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kesinleşmiş yargı kararlarının uygulanmasını da adil yargılanma hakkı kapsamında değerlendirmekte ve salt bu nedenle ihlal kararları vermektedir.

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

SÜLEYMAN ÇELEBİ (Devamla) – Yani sonuç itibarıyla söyleyeceğim şu: Yalnız burada yasa çıkartmak önemli değil; burada yasanın öngördüğü, Anayasa’nın öngördüğü kurallara da herkesin uyması gerekiyor.

Hepinizi saygıyla selamlıyorum. (CHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Adalet ve Kalkınma Partisi grup önerisini oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler… Kabul etmeyenler… Kabul edilmiştir.

İç Tüzük’ün 37’nci maddesine göre verilmiş bir doğrudan gündeme alınma önergesi vardır, okutup işleme alacağım ve oylarınıza sunacağım.

VI.- BAŞKANLIĞIN GENEL KURULA SUNUŞLARI (Devam)

B) Önergeler

1.- Adana Milletvekili Ali Halaman’ın, (2/171) esas numaralı Kozan Adıyla Bir İl Kurulması Hakkında Kanun Teklifi’nin doğrudan gündeme alınmasına ilişkin önergesi (4/103)

15/02/2012

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına

(2/171) esas numaralı TBMM Başkanlığına vermiş olduğum Adana ili Kozan ilçesinin il olmasıyla ilgili kanun teklifinin İç Tüzük’ün 37 maddesine göre “Kırk beş gün içinde komisyon tarafından sonuçlandırılması gerekir.” demesine rağmen henüz komisyonda beklemektedir. İç Tüzük 37’ye göre doğrudan TBMM Genel Kurul gündemine alınması hususunda gereğini arz ederim.

Saygılarımla.

Ali Halaman

Adana

BAŞKAN – Teklif sahibi Ali Halaman, Adana Milletvekili. (MHP sıralarından alkışlar)

ALİ HALAMAN (Adana) – Sayın Başkanım, teşekkür ediyorum.

Adana Kozan ilçesinin il olmasıyla ilgili vermiş olduğumuz kanun teklifinin gündeme alınması için söz verdiği için Başkan Bey’e teşekkür ediyor, Meclisi saygıyla selamlıyorum.

Ama bundan önce sayın milletvekillerimiz, üç gün önce yurt dışından yani Almanya’dan özellikle memleketimizin güzel bir ili olan Diyarbakır’a yani bir şeyi izlemek için, inceleme adına bir yabancı, uğursuz bir bayan geliyor. Yani bu uğursuz, bölücü, komünist bir bayan. Bunu koruma adına emniyet teşkilatından görevlendirilen polisler bunun peşine takılıp bunu izlerken kaza sonucu şehit oluyorlar. Bunun bir tanesi Kozanlı, bir tanesi de Ordulu. Ben bunlara Allah’tan rahmet diliyorum.

Yine, bizim memleket Kozan, şehidi, gazisi çok olan, dolayısıyla mitolojisi çok olan bir memleket, bir il. Yine, bu HES’lerden dolayı akarsuları işgal edilen, HES yapımından dolayı, HES’lerin patlamasından dolayı 12 tane insanımızın Allah’ın rahmetine kavuşup yarısının ölüsü bulunmayan bir Kozan’ın il olması için ben buradayım.

Dolayısıyla, uzak-yakın tarihimizde Kozan, vilayet statüsü, il statüsü taşıyan, dolayısıyla 1926’dan sonra iptal edilen bir ilçemiz. Ben yakın tarihini kendim anlatacağım, geçmiş tarihini de Sayın Kayseri Milletvekilimiz Yusuf Halaçoğlu anlatacak.

Geçmişte Mareşal Fevzi Çakmak bu Kozan’ın mebusu idi. Dolayısıyla, biz 1999 yılında Parlamentoya geldiğimizde bu Meclisin içerisinde benden başka Doğru Yol Partisinden milletvekili olan Sayın Bakanımız Halit Dağlı vardı. Yine Anavatan Partisinin Milletvekili Musa Öztürk vardı. Biz, bunlarla bir araya gelerek Kozan’ın il olmasıyla ilgili uzun süredir teklif olmasına rağmen böyle bir kanun teklifi verdik. Kanun teklifi verirken de Kozan’ın çevresindeki 6 ilçenin alt yapısını, ihtiyaçlarını karşılama noktasında da Milliyetçi Hareket Partisinin yarı iktidarı döneminde okulundan çevre yoluna, hastanesini, organize sanayi bölgesini dolayısıyla meslek liselerini, İmamoğlu, Tufanbeyli, Feke, Saimbeyli bu bölgelerin bütün hastanelerini, altyapılarını, grup yollarını, özellikle Kayseri’den İskenderun’a giden yine Kozan’a ait olan maden yolunu… Biz kanun teklifi vermemiz dolayısıyla bunun altını doldurarak Kozanlıların ihtiyacını karşılama noktasında il olmasını arzu ettik.

Adana’da Kozan’ın özellikle oyu çok olan bir bölge olması dolayısıyla her siyasi aktör, figür hep Kozan’ı il yapmak üzere kendini kurgular, yani “Sizi il yapacağız, oyu bize verin.” der ama bir türlü… O günün şartlarında bizim gücümüz yetmedi, kurmak, yani il yapmak üzereyken 2002’de 57’nci Hükûmet dağıldı, dolayısıyla seçim oldu, seçimden sonra AKP iktidar oldu. On senedir, AKP iktidar olduktan sonra o bölgenin milletvekilleri sürekli olarak Kozan’ın il olmasıyla ilgili, yani seçim bölgelerinde “İl yapacağız.” diyerek bir anlatımın içerisinde de oldular. Ben şimdi baktığımda, Tufanbeyli 190 kilometre uzakta. Adana’nın Kozan merkezi... Yani demin söylediğim gibi, tarihî özellikleri çok.

Ben şöyle bakıyorum, şimdi bundan önce büyükşehir yasaları çıktı. Ben Büyükşehir Yasası’na temelden karşıyım ama Büyükşehir Yasası çıkarken Cumhuriyet Halk Partisinin vermiş olduğu, AKP’nin birlikte olduğu, Urfa’yla ilgili, Malatya’yla ilgili milletvekillerinin gayretini gördüm. En son da Ordu ilinin büyükşehir olması için…

(Mikrofon otomatik cihaz tarafından kapatıldı)

ALİ HALAMAN (Devamla) – …dolayısıyla, yine milletvekillerinin gayretini gördüm. Cenab-ı Hak onlara gayret verdirirken inşallah bizim bu Kozan’ın il olmasıyla ilgili de iktidar partisinin milletvekilleri bir gayret verir. Vermezlerse, bu iktidarda olmazsa MHP’nin iktidarında yapacağız.

Saygılarımı, sevgilerimi sunuyorum. (MHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Bir milletvekili adına söz isteyen Yusuf Halaçoğlu, Kayseri Milletvekili. (MHP sıralarından alkışlar)

YUSUF HALAÇOĞLU (Kayseri) – Teşekkür ediyorum Sayın Başkan.

Değerli milletvekilleri, evet, aslında, Kozan, tarihî olarak baktığınız zaman da çok önemli bir mevkide. Eski ismi Sis ve Hititler döneminden itibaren tarihî bir geçmişi olan, kalesi olan, Selçuklular döneminde bu kalenin onarıldığı, Memlûklu sultanının idaresinde bulunan, 1517’de de Osmanlı Devleti’ne katılmış bir önemli beldemiz.

Bu bölge, hakikaten, tam eski ticaret yolları, merkezleri üzerinde bulunuyor. Anavarza hemen biraz ilerisinde. Yine, Feke, Saimbeyli ve Tufanbeyli’den Kayseri’ye, Yahyalı’ya çıkan bir güzergâh üzerinde bulunuyor. İşte bu şehrimiz 7 Mart 1919’da Fransızların işgaline uğruyor -Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra- ve Fransızların Ermenileri burada organize ettikleri ve Müslümanlara, Türklere büyük katliamların yapıldığı bir bölge. İşte, o işgal dönemine karşılık da hepimizin ismini yakından bildiği Saim Bey, Tufan Bey gibi Kuvayımilliyecilerin; yine, yerel olarak, Ahmet Cevdet Çamurdan -ki o da burada, Büyük Millet Meclisinde görev yapmıştı- Topaloğlu Halil, Gizik Duran gibi kişilerin bu Millî Mücadele’de Kozan’da Fransızlara ve Ermenilere karşı mücadele ettiği önemli bir belde. 2 Haziran 1920’de de bu çatışmalar sonrasında Kozan kurtulmuştur, Fransız işgalinden kurtulmuştur ve bu gün, 2 Haziran, Kozan’ın kurtuluş günü olarak anılmaktadır.

Yine, Kozan’ın -biraz önce Ali Bey’in söylediği gibi- çok önemli bir siması Mareşal Fevzi Çakmak, Kozan Milletvekilidir. Çünkü, Kozan 1923’le -cumhuriyetin kurulmasıyla birlikte- 1920 arasında il olarak görev yapmıştır, il statüsündedir, 1926’dan sonra ilçe hâline gelmiştir. Bugün Kozan’ın hakikaten, ziraatle çok yakından ilişkili olarak 85 bin merkez nüfusu vardır, 83 tane de köyü vardır. Bunlarla birlikte sadece Kozan ilçesinin şu an 135 bin nüfusu var.

Yine, Adana’ya uzaklık olarak baktığınız zaman, 67 kilometre uzaklıkta ama ondan sonra Toros Dağları’na doğru çıkan Feke, ardından Saimbeyli, eski ismiyle Haçin; ondan sonra daha yukarıda Mağara eski ismiyle, bugünkü ismiyle Tufanbeyli ki Tufan Bey ve Saim Bey’in isimleri bu ilçelere verilmiştir. Dolayısıyla, Adana’yla irtibatları hayli zor olan 3 ilçenin Kozan üzerinden hareket edip, Kozan’a gelip bütün işlerini Kozan üzerinden yürüttükleri de bir gerçektir. Dolayısıyla, bunlarla birlikte Kozan, gerçekten, coğrafi olarak da bir il statüsünde olduğu takdirde daha iyi hizmetin verilebileceği bir konumdadır.

Kozan 1865’le 1923 arasındaki dönemde de yine müstakildir, mutasarrıflık şeklinde idare edilmiştir. Osmanlı Dönemi’nde vilayetlerin hemen altında, daha küçük çaplı fakat müstakil olmak üzere mutasarrıflık adı altında bir yönetim vardır Osmanlı Devleti’nde. O da daha fazla hizmetin götürülmesini amaçlamıştır.

Ama Adana vilayeti dâhilinde o tarihlerdeki Kozan’ın yine çok önemli bir siması vardır: Kozanoğulları. Bugün pek çok, Yozgat’ta, Sivas’ta, Sinop’ta, Kütahya’da, Konya’da Kozanoğulları’nın devamı olan, kalıntıları olan insanlar yaşamaktadır. Dolayısıyla, Kozanoğulları bu şekilde, Osmanlı Dönemi’nde Kozan’da önemli bir görevi üstlenmişlerdir. Ki nitekim, Kavalalı Mehmet Ali Paşa’nın oğlu İbrahim Paşa Kozan bölgesine geldiğinde Kozanoğulları onları Kozan dağlarına doğru olan bölgede mağlup etmişlerdir. Hatta bu mağlubiyet üzerine Padişahın onlara gönderdiği övücü mektuba karşılık Kozanoğlu Çadırcı Mehmet Ağa’nın yazdığı çok ilginç bir cevap vardır ve aynen şunu söylemiştir: “Emmioğlu bu kadar büyük memaliği, mülkü tasarrufuna geçirmiş, bir avuç Kozan’ı bana çok görme, ben burada hükûmet eylemeye devam edeyim.” diye bir de cevap yazmıştır. Nitekim, bunun üzerine Fırka-i Islahiye ile Kozan belli bir şekilde iskâna tabi tutulmuştur.

Böylesine tarihî geçmişi olan bir ilçemizin il yapılması son derece yararlı olacaktır.

Desteklerinizi bekliyoruz, hepinize saygılar sunuyorum. (MHP sıralarından alkışlar)

BAŞKAN – Teşekkür ediyorum.

Önergeyi oylarınıza sunuyorum: Kabul edenler... Kabul etmeyenler... Önerge kabul edilmemiştir.

Gündemin “Sözlü Sorular” kısmına geçiyoruz.

VIII.- SÖZLÜ SORULAR VE CEVAPLARI(x)